1
00:00:01,278 --> 00:00:02,657
"ငါ့ကို ကြည့်"

2
00:00:04,676 --> 00:00:09,301
ဒီစကားစုက ကျွန်မကို မျက်လုံးချင်း
ဆက်သွယ်တဲ့ နည်းပြဖြစ်စေခဲ့တယ်။

3
00:00:10,795 --> 00:00:13,739
ကျွန်မက Ivan ရဲ့အမေပါ၊ သူက ၁၅ နှစ်သားပါ။

4
00:00:14,519 --> 00:00:16,463
သူ့မှာ အထီးကျန် စိတ်ဝေဒနာရှိတယ်။

5
00:00:16,487 --> 00:00:18,032
သူ စကားမပြောတတ်ဘူး၊

6
00:00:18,056 --> 00:00:20,046
ရုပ်ပုံတွေမှာ တည်ရှိတဲ့


7
00:00:20,070 --> 00:00:23,942
သူ့ရဲ့ စကားလုံးတွေရဲ့ စကြာဝဠာ တစ်ခုလုံးရှိ
ရာ iPad ကနေ ဆက်သွယ်ပါတယ်။

8
00:00:25,947 --> 00:00:30,489
သူ နှစ်နှစ်ခွဲမှာ ရောဂါပေါ်ခဲ့တာပါ။

9
00:00:31,707 --> 00:00:35,720
အဲဒီနေ့ကို နာကျင်စွာပဲ
ကျွန်မ အမှတ်ရနေဆဲပါ။

10
00:00:37,479 --> 00:00:40,212
ကျွန်မတို့ဟာ တကယ်
ဆုံးရှုံးမှု ခံစားရတယ်၊

11
00:00:41,489 --> 00:00:43,667
ဘယ်က စရမှန်း မသိခဲ့ကြဘူးလေ။

12
00:00:44,940 --> 00:00:47,365
အင်တာနက်က မရှိခဲ့

13
00:00:47,389 --> 00:00:49,819
သတင်းအချက်အလက်ကို ရှာလို့မရခဲ့တော့

14
00:00:50,705 --> 00:00:52,682
အလိုလိုသိစိတ် သက်သက်ကနေ


15
00:00:53,619 --> 00:00:55,745
ဒီပထမ ခြေလှမ်းတွေ လှမ်းခဲ့တယ်။

16
00:00:57,849 --> 00:00:59,939
Ivan က မျက်လုံးချင်း အဆုံမခံခဲ့ဘူး၊


17
00:01:01,011 --> 00:01:03,260
သူသိခဲ့တဲ့ စကားလုံးတွေ ပျောက်ဆုံးခဲ့ကာ

18
00:01:04,284 --> 00:01:08,261
စကားလုံးတွေဟာ ဆူညံသံလို သူ့အမည်(သို့)

19
00:01:09,069 --> 00:01:11,356
ကျွန်မတို့ မေးတဲ့တစ်ခုခုကို 
မတုံ့ပြန်ခဲ့ဘူးလေ။

20
00:01:13,467 --> 00:01:17,375
သူဖြစ်နေတာနဲ့ သူခံစားရတာကို

21
00:01:18,017 --> 00:01:19,635
ကျွန်မသိနိုင်တဲ့

22
00:01:20,303 --> 00:01:21,802
တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းက

23
00:01:22,337 --> 00:01:24,196
သူ့မျက်လုံးထဲကို ကြည့်နေခြင်းပါ။

24
00:01:25,809 --> 00:01:27,962
ဒါပေမဲ့ ဒီတံတားက ကျိုးနေတယ်။

25
00:01:30,621 --> 00:01:33,052
သူ့ကို ဘဝအကြောင်း ဘယ်လိုသင်ပေးနိုင်မလဲ။

26
00:01:35,519 --> 00:01:39,427
သူကြိုက်တာတွေ လုပ်ပေးတဲ့အခါ
ကျွန်မကို သူက ကြည့်တော့

27
00:01:39,451 --> 00:01:40,985
ကျွန်မတို့ ဆက်သွယ်မိသွားတယ်ပေါ့။

28
00:01:41,885 --> 00:01:45,453
ဒါနဲ့ ဒီအရာတွေကို သူနဲ့တွဲလုပ်ဖို့
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရည်စူးခဲ့တယ်။

29
00:01:45,477 --> 00:01:49,806
ဒါနဲ့ ကျွန်မတို့ မျက်လုံးချင်း ဆက်သွယ်တဲ့
ကာလတွေ ပိုများများလာခဲ့တယ်။

30
00:01:51,290 --> 00:01:57,811
သူ့ရဲ့ အစ်မ Alexia နဲ့အတူ နာရီများစွာ
ကျွန်မတို့ လိုက်တမ်းပြေးတမ်း ကစားခဲ့တယ်။

31
00:01:58,502 --> 00:02:01,119
"မိပြီဟေ့" လို့ ကျွန်မတို့ ပြောတဲ့အခါ

32
00:02:02,186 --> 00:02:03,880
သူဟာ ကျွန်မတို့ကို ပတ်ပြီးရှာနေတော့


33
00:02:04,970 --> 00:02:09,709
အဲဒီအခိုက်မှာ သူ အသက်ရှိသေးတာကို
ကျွန်မခံစားလို့ရတယ်။

34
00:02:13,088 --> 00:02:18,015
ရေကူးကန်က နာရီတွေကို မှတ်ထားသေးတယ်

35
00:02:19,182 --> 00:02:22,538
Ivan က အမြဲပဲ ရေဆို အရမ်းကြိုက်တာလေ။

36
00:02:23,834 --> 00:02:26,691
သူနှစ်နှစ်ခွဲအရွယ်က မိုးရွာတဲ့ 
ဆောင်းတွင်း တစ်နေ့မှာ

37
00:02:27,761 --> 00:02:31,061
သူ့ကို မိုးလုံလေလုံ ရေကူးကန်တစ်ခုကို

38
00:02:31,085 --> 00:02:33,561
ခေါ်သွားတာ မှတ်မိတယ်၊

39
00:02:33,585 --> 00:02:36,235
မိုးရွာတဲ့နေ့တွေမှာတောင်
ကျွန်မတို့က ရေကူးကန်သွားတာလေ။

40
00:02:37,823 --> 00:02:41,511
ကျွန်မတို့တွေ အဝေးပြေးလမ်းပေါ်မှာ
ထွက်ပေါက်မှားခဲ့တယ်။

41
00:02:42,295 --> 00:02:46,237
သူက မျက်ရည်ပေါက်ပေါက်ကျပြီး
ချော့မရအေင် မရပ်မနား ငိုတာ

42
00:02:46,261 --> 00:02:47,781
ပြန်မလှည်ခင်အထိလေ။

43
00:02:48,536 --> 00:02:50,158
အဲဒီတော့မှပဲ သူငြိမ်ကျသွားတယ်။

44
00:02:51,528 --> 00:02:55,224
နှစ်နှစ်ခွဲသားလေးက သူ့နာမည်ကို မတုံ့ပြန်တာ

45
00:02:55,248 --> 00:02:57,055
ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ။

46
00:02:57,851 --> 00:03:01,975
ကျွန်မ ဘာမှ မမြင်ရတဲ့ 
မိုးနဲ့ မြူခိုးကြားမှာ

47
00:03:01,999 --> 00:03:06,305
သူက လမ်းကြောင်းကို အတိအကျသိတာလေ။

48
00:03:09,066 --> 00:03:12,506
အဲဒီအချိန် သဘောပေါက်လိုက်တာက 
Ivan ဟာ သူမတူတဲ့ အမြင်ပိုင်းမှတ်ဉဏ်ရှိပြီး

49
00:03:13,542 --> 00:03:16,942
ဒါဟာ ကျွန်မ လုပ်ရမယ့်ဟာဆိုတာပါ။

50
00:03:17,827 --> 00:03:20,197
ဒါနဲ့ အရာတိုင်းကို ဓာတ်ပုံတွေ စရိုက်ပြီး

51
00:03:20,868 --> 00:03:23,014
သူ့ကို တစ်ပုံချင်းပြကာ ဘဝဆိုတာဘယ်လိုဆိုတာ

52
00:03:23,038 --> 00:03:26,628
သူကို သင်ပေးခဲ့တယ်။

53
00:03:27,758 --> 00:03:32,456
အခုမှ ဒါဟာ Ivan လိုချင်တဲ့၊

54
00:03:32,480 --> 00:03:33,842
သူလိုအပ်တဲ့၊

55
00:03:34,311 --> 00:03:35,590
သူလည်းခံစားရတဲ့

56
00:03:36,392 --> 00:03:38,782
ဆက်သွယ်နည်းပါ။

57
00:03:42,023 --> 00:03:45,222
ဒါပေမဲ့ Ivan ရဲ့ မျက်လုံးချင်းဆက်သွယ်မှု
တင် အရေးပါတာ မဟုတ်ပါဘူး။

58
00:03:46,932 --> 00:03:48,896
အခြားလူတိုင်းလည်း လုပ်ခဲ့တာပဲလေ။

59
00:03:50,735 --> 00:03:54,725
သူ့ရဲ့ အထီးကျန် စိတ်ဝေဒနာကို
လူတွေမြင်အောင်လုပ်တာမက၊

60
00:03:54,749 --> 00:03:56,145
သူ့ကို လူတစ်ယောက်လို မြင်ဖို့

61
00:03:57,312 --> 00:03:58,981
သူပေးနိုင်တာ အားလုံး၊

62
00:04:00,316 --> 00:04:02,062
သူကြိုက်တာ၊ မကြိုက်တာတွေ

63
00:04:03,387 --> 00:04:06,025
ကျွန်မတို့ အားလုံးလိုပဲဖြစ်အောင်

64
00:04:06,049 --> 00:04:07,889
ကျွန်မ ဘယ်လိုများလုပ်နိုင်လဲ။

65
00:04:09,311 --> 00:04:12,381
ဒါပေမဲ့ ဒါအတွက်တော့ 
စိတ်ရောကိုယ်ပါ မြှုပ်နှံဖို့လည်းလိုပါတယ်။

66
00:04:13,794 --> 00:04:15,841
သူ့ကို လွှတ်ပေးဖို့ အင်အားရှိဖို့လိုတယ်။

67
00:04:16,896 --> 00:04:18,955
ဒါက အင်မတန် ခက်ပါတယ်၊

68
00:04:21,297 --> 00:04:22,767
Ivan က ၁၁ နှစ်သားဖြစ်ပြီး

69
00:04:23,755 --> 00:04:27,445
အိမ်နားက ရပ်ကွက်ထဲမှာ
ကုသဖို့ သူသွားခဲ့တယ်။

70
00:04:28,793 --> 00:04:32,224
နေ့လည်ခင်းတစ်ခုမှာ
သူ့ကို ကျွန်မစောင့်နေတုန်း

71
00:04:32,863 --> 00:04:34,199
ကုန်စိမ်းဆိုင်ထဲကိုဝင်ခဲ့တယ်


72
00:04:34,223 --> 00:04:37,492
တိုလီမုတ်စလေးတွေ အကုန်ရှိတဲ့
တကယ့် ရပ်ကွက်ဆိုင်ပါ။

73
00:04:38,428 --> 00:04:39,980
စျေးဝယ်နေတုန်း

74
00:04:40,004 --> 00:04:43,214
ဆိုင်ရှင် Jose နဲ့ စကားစပြောမိတယ်။

75
00:04:44,942 --> 00:04:46,325
သူ့ကို Ivan အကြောင်းပြောမိတယ်

76
00:04:47,057 --> 00:04:48,413
သူက အထီးကျန်စိတ်ဝေဒနာရှိတယ်၊

77
00:04:49,437 --> 00:04:53,705
ဘယ်သူမှ လက်မကိုင်စေပဲ လမ်းထဲမှာ သူ့ဘာသာ

78
00:04:53,729 --> 00:04:55,829
လမ်းလျှောက် တတ်စေချင်တယ်ပေါ့။

79
00:04:56,875 --> 00:05:00,541
ဒီတော့ ကြသပတေး နေ့လည် ၂ နာရီလောက်
Ivan လာပြီး စင်တွေပေါ်က ရေဘူးတွေ

80
00:05:01,509 --> 00:05:05,258
ကူစီပေးလို့ရ၊ မရ
Jose ကိုမေးဖို့ဆုံးဖြတ်တယ်

81
00:05:05,282 --> 00:05:07,597
သူက ပစ္စည်းတွေ စီတာကြိုက်တာကိုး။

82
00:05:07,621 --> 00:05:11,387
ဆုအနေနဲ့ ချောကလက် ကွတ်ကီးတွေ
ပေးလို့ရတယ်၊

83
00:05:11,411 --> 00:05:13,157
ဒါတွေက သူ့အကြိုက်တွေလေ။

84
00:05:15,843 --> 00:05:17,343
သူက ချက်ချင်းပဲ သဘောတူခဲ့တယ်။

85
00:05:18,815 --> 00:05:22,057
ဒီတော့ ဒါက တစ်နှစ်တာဖြစ်ခဲ့ပုံပါ။

86
00:05:22,081 --> 00:05:24,371
Ivan ဟာ Jose ရဲ့ ကုန်စိမ်းဆိုင်ကိုသွား၊

87
00:05:25,312 --> 00:05:28,756
တံဆိပ်တွေကိုတစ်ဘက်တည်းမှာ 
အံကိုက်တန်းပေးကာ

88
00:05:28,780 --> 00:05:34,043
သူ့ကို ရေဘူး စင်တွေကို ကူပြီး စီပေးတယ်၊

89
00:05:34,067 --> 00:05:37,674
သူ့အကြိုက်ဆုံး ချောကလက် ကွတ်ကီးတွေနဲ့
ပျော်ပျော်ထွက်လာတယ်။

90
00:05:44,054 --> 00:05:46,474
Jose ဟာ အထီးကျန် စိတ်ဝေနာ
ကျွမ်းကျင်သူ မဟုတ်ပါဘူး။

91
00:05:49,291 --> 00:05:52,102
ကျွမ်းကျင်သူဖြစ်ဖို့ မလိုသလို

92
00:05:53,212 --> 00:05:57,000
တစ်ယောက်ယောက် ပါဝင်စေဖို့
သူရဲကောင်းဆန်တာ တစ်ခုမှ မလုပ်ပါဘူး။

93
00:06:00,084 --> 00:06:02,080
ကျွန်မတို့ အဲဒီမှာ ရှိရုံပါပဲ။

94
00:06:02,515 --> 00:06:04,087
(လက်ခုပ်သံများ)

95
00:06:10,942 --> 00:06:12,514
(လက်ခုပ်သံ အဆုံးသတ်သည်)

96
00:06:13,737 --> 00:06:15,254
သူရဲကောင်းဆန်တဲ့ လုပ်ရပ်မရှိပဲ

97
00:06:16,977 --> 00:06:19,269
အနီးကပ် ရှိဖို့ပဲလိုတာပါ။

98
00:06:21,948 --> 00:06:23,624
ကျွန်မတို့ တစ်ခုခုကို ကြောက်ရင်

99
00:06:24,511 --> 00:06:26,695
သို့မဟုတ် တစ်ခုခုကို နားမလည်ရင်


100
00:06:26,719 --> 00:06:27,968
ကျွန်မတို့ မေးဖို့လိုတယ်။

101
00:06:29,182 --> 00:06:30,862
ဘယ်တော့မှ ဂရုမစိုက်မဖြစ်ပဲ

102
00:06:32,362 --> 00:06:35,522
သိလိုစိတ်ရှိကြပါစို့။

103
00:06:38,217 --> 00:06:41,767
တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး မျက်လုံးချင်း
ကြည်ဖို့ သတ္တိရှိကြပါစို့၊

104
00:06:44,386 --> 00:06:46,488
အကြောင်းက ကြည့်ခြင်းကနေ

105
00:06:46,512 --> 00:06:49,585
အခြားသူလူတစ်ယောက်အတွက်
ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကို ဖွင့်ပေးနိုင်လို့ပါ။

106
00:06:51,142 --> 00:06:53,540
လက်ခုပ်သံများ)

107
00:06:53,564 --> 00:06:55,888
(ဩဘာသံများ)