WEBVTT

00:00:01.461 --> 00:00:07.177
خب اگر براتون بگم که این قضیه لذت محض بوده،

00:00:07.177 --> 00:00:09.968
میگید دیوونه ام؟

00:00:10.678 --> 00:00:11.918
سرزنشتون نمیکنم،

00:00:11.918 --> 00:00:16.172
چون هر باری که به این سلفی گرفته شده توی قطب شمال نگاه میکنم، کمی به تنم لرزه میافته.

00:00:16.920 --> 00:00:19.919
میخوام براتون کمی درباره این عکس بگم.

NOTE Paragraph

00:00:19.919 --> 00:00:23.485
داشتم در اطراف جزایر لوفوتن در نروژ (لوفوتن مجمعالجزایری در شهرستان نوردلند، نروژ)

00:00:23.485 --> 00:00:25.190
توی مدار شمالگان شنا میکردم، ( نام قدیمیترمدارشمالگان: مدار قطب شمال)

00:00:25.190 --> 00:00:28.348
و آب هم که در حد انجماد بود.

00:00:28.348 --> 00:00:32.179
هوا؟ خنک و فرحبخش، منفی ۱۰ درجهی سرما به همراه باد،

00:00:32.179 --> 00:00:35.615
و میتونستم خون را حس کنم که در تلاش برای ترک دستها،

00:00:35.615 --> 00:00:40.375
پاها و صورتم بود تا از ارگانهای حیاتی ام محافظت کنه.

00:00:40.375 --> 00:00:42.149
هیچوقت انقدر سردم نبوده.

00:00:43.069 --> 00:00:47.921
اما حتی با لبهای متورم، چشمهای فرو رفته و لپهای سرخ شده

00:00:47.921 --> 00:00:53.867
فهمیدم که این مکان جاییه که می تونم بزرگتریش شادی را دراون بیابم.

NOTE Paragraph

00:00:54.562 --> 00:00:57.627
خب، وقتی پای درد در میون باشه، براک باستین روانشناس

00:00:57.627 --> 00:00:59.972
بهترین توصیف را با این نوشته اش میگه،

00:00:59.972 --> 00:01:02.549
«درد میانبریست به سوی آگاهی.

00:01:02.549 --> 00:01:06.218
باعث میشود ناگهان از اتفاقات اطرافمان آگاه شویم.

00:01:06.218 --> 00:01:08.192
بی رحمانه ما را به یک آگاهی

00:01:08.192 --> 00:01:12.718
حسی مجازی از جهان می کشاند درست مثل مدیتیشن.»

NOTE Paragraph

00:01:13.047 --> 00:01:16.537
اگر لرزیدن فرمی از مدیتیشن است، پس من خودم را راهب تصور می کنم.

00:01:16.537 --> 00:01:17.387
(خنده حضار)

NOTE Paragraph

00:01:17.387 --> 00:01:20.266
الان قبل از این که برسیم اصلا چرا

00:01:20.266 --> 00:01:23.981
یک نفر بخواد در آب در حال انجماد موج سواری کنه؟

00:01:23.981 --> 00:01:26.558
دوست دارم براتون چشم انداز مختصری

00:01:26.558 --> 00:01:29.162
از گذران روز در زندگیم ارائه بدم.

NOTE Paragraph

00:01:29.832 --> 00:02:17.079
(موسیقی)

NOTE Paragraph

00:02:17.079 --> 00:02:19.544
(ویدئو) مرد منظورم اینه که، می دونم ما امیداواریم موجهای خوبی داشته باشیم،

00:02:19.544 --> 00:02:22.424
اما کسی توقع نداشته اینطوری بشه.

00:02:22.424 --> 00:02:24.095
لرزشم بند نمیاد.

00:02:24.095 --> 00:02:25.914
خیلی سردمه.

NOTE Paragraph

00:02:25.914 --> 00:02:29.122
(موسیقی)

NOTE Paragraph

00:02:30.322 --> 00:02:36.085
(تشویق حضار)

NOTE Paragraph

00:02:36.135 --> 00:02:39.804
کریس برکارد: خب، عکاس موج سواری، درست میگم؟

00:02:39.804 --> 00:02:42.708
باور کنید حتی نمی دونم شغلی با این عنوان اصلا باشه.

00:02:42.708 --> 00:02:44.844
پدر و مادرم که قطعا همچین فکری نداشتند

00:02:44.844 --> 00:02:49.718
وقتی در ۱۹ سالگی به اونها گفتم میخوام از کارم استعفا بدم تا حرفه رویاییم را دنبال کنم:

00:02:49.718 --> 00:02:54.294
آسمونهای آبی، سواحل استوایی گرم، و پوست برنزه ای که کل سال طول بکشه.

00:02:54.294 --> 00:02:58.125
منظورم این که برای من زندگی بهتر از این نمی تونست باشه.

00:02:58.125 --> 00:03:02.769
پوستم کنده شه برای عکس گرفتن از موج سوارها در غیرمعمول ترین مقاصد توریستی.

00:03:02.769 --> 00:03:04.510
اما یک مشکلی بود.

00:03:04.510 --> 00:03:08.109
می دونید هر چه بیشتر در این مکانهای غیرمعمول وقت میگذروندم،

00:03:08.109 --> 00:03:10.534
کمتر احساس رضایت داشتم.

00:03:11.104 --> 00:03:14.909
من قصدم دنبال ماجراجویی رفتن بود و انچه نصیبم شده بود کار روتین صرف بود.

00:03:15.679 --> 00:03:20.439
چیزهای مثل وای فای، تبویزیون، غذای خوب، و آنتن موبایل دائم

00:03:20.439 --> 00:03:23.411
که برای من، تمامی اینها، تله هایی هست برای مکانهای پر از توریست

00:03:23.411 --> 00:03:25.709
توی آب و بیرون اون،

00:03:25.709 --> 00:03:29.376
و طولی نکشید که احساس خفگی بهم دست داد.

NOTE Paragraph

00:03:31.106 --> 00:03:35.223
عطش رفتن به فضاهای باز و وحشی را داشتم،

00:03:35.223 --> 00:03:38.665
و برای همین گشتم به دنبال مکانهایی که دیگران بخاطر خیلی سرد بودن،

00:03:38.665 --> 00:03:42.543
یا خیلی پرت بودن یا زیادی خطرناک بودن برای موج سواری خطشون زده بودند،

00:03:42.543 --> 00:03:45.353
و این چالش من را برانگیخت.

00:03:45.353 --> 00:03:49.485
شد جنگ شخصی من علیه این دنیای مادی،

00:03:49.485 --> 00:03:52.109
چون اگر تنها یک چیز باشه که فهمیدم،

00:03:52.109 --> 00:03:53.961
اینه که در هر حرفه ای،

00:03:53.961 --> 00:03:57.722
حتی در شغل پرزرق و برقی مثل عکاس موج سواری،

00:03:57.722 --> 00:04:00.148
خطر یکنواخت شدن وجود داره.

NOTE Paragraph

00:04:00.648 --> 00:04:03.702
پس در تلاش من برای شکستن این یکنواختی، به این تشخیص رسیدم:

00:04:03.702 --> 00:04:06.656
تنها یک سوم اقیانوسهای دنیا گرمند،

00:04:06.656 --> 00:04:09.587
فقط همین نوار دور استواست.

00:04:09.587 --> 00:04:12.095
پس اگر دنبال موجهای عالی بودم،

00:04:12.095 --> 00:04:14.672
احتمالا در مکانی سرد اتفاق میافتادند،

00:04:14.672 --> 00:04:16.553
جایی که دریاها به طرز وحشتناکی به خشن بودن شهره اند،

00:04:16.553 --> 00:04:19.246
واین دقیقا جایی بود که دست به کار شدم.

00:04:19.246 --> 00:04:21.777
و نخستین سفرم به ایسلند بود

00:04:21.777 --> 00:04:24.496
که به نظرم اونچه را میخواستم پیدا کردم.

NOTE Paragraph

00:04:24.846 --> 00:04:28.023
مدهوش زیبایی طبیعی مناظر اونجا شدم

00:04:28.023 --> 00:04:32.219
اما مهم تر از همه، نمی تونستم باور کنم چنین موجهای عالی را

00:04:32.219 --> 00:04:35.229
میشد در چنین مکان پرت و خشنی از دنیا پیدا کرد.

00:04:35.639 --> 00:04:37.915
و در این مرحله، به ساحل رفتیم

00:04:37.915 --> 00:04:41.018
تا تکه های گنده ای از یخ که در ساحل انباشته شده بودند را بیابیم.

00:04:41.018 --> 00:04:43.371
بیم ما و موجها سدی را ساخته بودند،

00:04:43.371 --> 00:04:45.761
لازم بود از این راه تودرتوی اونها بگذریم

00:04:45.761 --> 00:04:47.348
تا به خط صافی برسیم،

00:04:47.348 --> 00:04:48.473
و وقتی بالاخر اونجا رسیدیم،

00:04:48.473 --> 00:04:51.511
باید سه تکه یخ دیگه را کنار می زدیم تا با موجها برسیم.

00:04:51.511 --> 00:04:55.468
تجربه باورنکردنی بود که هرگز یادم نمیره،

00:04:55.468 --> 00:04:58.254
چون در وسط این شرایط خیلی دشوار

00:04:58.254 --> 00:05:02.976
حس افتادن به وسط یکی از خلوت ترین مکانهای دنیا را داشتم،

00:05:02.976 --> 00:05:05.991
جاییکه به روشنی و ارتباط با جهان می رسیدم با

00:05:05.991 --> 00:05:08.913
اینکه میدونستم که هرگز به اون در سواحل پرازدحام نمی رسیدم.

NOTE Paragraph

00:05:10.073 --> 00:05:13.231
معتاد شده بودم. بدجور معتاد شده بودم. (خنده حضار)

00:05:13.231 --> 00:05:16.087
آب خنک مدام تو ذهنم بود،

00:05:16.087 --> 00:05:17.399
و از اون لحظه به بعد،

00:05:17.399 --> 00:05:20.729
حرفه ام روی این انواع محیطهای خشن و غیربخشنده متمرکز شد،

00:05:20.729 --> 00:05:24.605
و من را به جاهایی مثل روسیه، آلاسکا، ایسلند، شیلی،

00:05:24.605 --> 00:05:27.534
جزایر فارو و کلی جای دیگه در این بین برد.

00:05:27.534 --> 00:05:30.552
و یکی از چیزهای محبوبم درباره این مکانها

00:05:30.552 --> 00:05:34.453
به سادگیِ چالش و خلاقیتی بود که لازم بود تا به اونجا برسم:

00:05:34.453 --> 00:05:36.659
ساعتها، روزها، هفته ها در گوگل ارث سپری میشد

00:05:36.659 --> 00:05:40.828
در تلاش برای یافتن هرگونه نشانه گذاری کوچیکی از هرگونه امتداد دور افتاده ساحل یا مرجانی که میتونستیم به اونجا برسیم.

00:05:41.418 --> 00:05:44.848
و وقتی اونجا میرفتیم، وسایل نقلیه هم به همون اندازه خلاقانه بودند:

00:05:44.848 --> 00:05:47.757
برف رو(اسنومبیل)، نفربرهای زره ای ارتش شوروی،

00:05:47.757 --> 00:05:51.054
و دو تا پرواز با هلیکوپترهای غیرقابل تعمیر.

00:05:51.054 --> 00:05:53.260
(خنده حضار)

00:05:53.260 --> 00:05:55.920
راستش هلیکوپترها من را واقعا ترسوند.

NOTE Paragraph

00:05:56.510 --> 00:05:59.042
یک بار هم قتیق سواری پردست اندازی داشتیم

00:05:59.042 --> 00:06:02.158
در کرانه جزیره ونکوور به یک مکان موج سواری پرت،

00:06:02.158 --> 00:06:04.777
جایی که در نهایت دست و پا بسته از توی آب به تماشای

00:06:04.777 --> 00:06:07.168
خرسها نشستیم که به محل اردو زدنمون حمل کرده بودند.

00:06:07.168 --> 00:06:10.188
همراه با غذا و تیکه پاره های چادرمون دور شدند،

00:06:10.188 --> 00:06:13.400
به وضوح به ما اعلام کردن که در ته زنجیره خوراکیها قرار داشتیم

00:06:13.400 --> 00:06:15.527
و اینجا واسه اونهاست و نه ما.

00:06:15.527 --> 00:06:17.454
اما واسه من اون سفر

00:06:17.454 --> 00:06:22.046
پیمانی بود با وحشی گری که سواحل توریستی را بخاطرش با اونها طاق زده بودم.

NOTE Paragraph

00:06:23.916 --> 00:06:28.120
البته نه تا وقتی که به نروژ سفر کردم-- (خنده حضار)

00:06:28.123 --> 00:06:31.204
که واقعا یاد گرفتم قدر سرما را بدونم.

00:06:32.294 --> 00:06:34.206
پس اینجا مکانی که

00:06:34.206 --> 00:06:37.573
برخی از بزرگترین و خشن ترین طوفانها در جهان

00:06:37.573 --> 00:06:40.627
موجهای غول پیکری را به خط ساحلی میکوبن.

00:06:40.627 --> 00:06:44.605
ما توی این آبدره پرت و کوچیک در دایره شمالگان بودیم.

00:06:44.605 --> 00:06:47.151
جمعیت گوسفنداش از آدمها بیشتره،

00:06:47.151 --> 00:06:50.201
پس اگر به کمک احتیاج میشد هیچ جا پیدا نمیکردیم.

00:06:50.936 --> 00:06:53.151
توی آب مشغول عکس گرفتن از موج سوارها بودم،

00:06:53.151 --> 00:06:55.281
و برف شروع کرد به باریدن،

00:06:56.241 --> 00:06:59.867
و بعد دما پایین اومد.

00:07:00.458 --> 00:07:03.843
و بخودم گفتم، فکرشم نکن که از تو آب بیرون بری.

00:07:03.843 --> 00:07:07.437
همه این راه رو امدی،و اینجا دقیقا همون چیزی که انتظارش را داشتی:

00:07:07.437 --> 00:07:09.519
شرایط سرما انجمادی با موجهای عالی.

00:07:09.519 --> 00:07:12.537
و با این که حتی نمیتونستم انگشتم را روی دکمه فشار بدم،

00:07:12.537 --> 00:07:14.049
میدونستم که از آب بیرون نمیومد.

00:07:14.049 --> 00:07:16.842
پس هر کار میشد را کردم. تکونش دادم و غیره.

00:07:16.842 --> 00:07:18.525
اما اونجا جایی بود که فوران باد را

00:07:18.525 --> 00:07:20.644
را از توی دره حس کردم و بهم اصابت کرد،

00:07:20.644 --> 00:07:26.056
و اونچه که اولش بارش برف سبک بود خیلی سریع تبدیل شد به کولاک شدید،

00:07:26.058 --> 00:07:30.226
و ادراکم را از جایی که بودم از دست دادم.

00:07:30.932 --> 00:07:34.092
نمیدونستم به طرف آب کشیده میشم یا ساحل،

00:07:34.095 --> 00:07:38.047
و همه اونچه واقعا میتونستم بشنوم صدای ضعیف مرغهای دریایی

00:07:38.047 --> 00:07:40.170
و امواج کوبنده بود.

NOTE Paragraph

00:07:40.810 --> 00:07:45.646
خب میدونستم که این محل به کشتیهای غرق شده و آنتن های عمودی شهره بود،

00:07:45.646 --> 00:07:50.037
و همانطور که روی آب شناور بودم، شروع کردم به عصبی شدن.

00:07:50.609 --> 00:07:52.977
راستش، حسابی ترس برم داشته بود--

00:07:52.977 --> 00:07:56.414
(خنده حضار) -- و در مرز سرمازدگی قرار داشتم،

00:07:56.414 --> 00:07:59.595
و دوستانم بالاخره کمکم کردن از آب بیرون کشیده بشم.

00:07:59.595 --> 00:08:02.752
و نمیدونم دچار دلیریوم (روان آشفتگی) بودم یا چیز دیگه،

00:08:02.752 --> 00:08:04.912
اما بعدا بهم گفتن

00:08:04.912 --> 00:08:09.091
تمام مدت لبخند روی لبم بوده.

NOTE Paragraph

00:08:10.415 --> 00:08:12.528
خب به خاطر این سفر

00:08:12.528 --> 00:08:16.312
و احتمالا اون تجربه بود که این حس در من تقویت شد که

00:08:16.312 --> 00:08:20.272
تک تک عکسها باارزش بودند،

00:08:20.272 --> 00:08:24.302
چون به ناگه در اون لحظه چیزی بود که مجبور میشدم بدست بیارم.

00:08:25.352 --> 00:08:30.257
و تشخیص دادم، همه این لرزیدن راستش به من چیزی را یاد می داد:

00:08:30.257 --> 00:08:34.270
توی زندگی، میانبری برای رسیدن به شادمانی وجود نداره.

00:08:35.120 --> 00:08:38.893
هر چیزی که ارزش دنبال کردن داشته باشه ما رو کمی

00:08:38.893 --> 00:08:40.855
مستلزم به رنج کشیدن میکنه،

00:08:40.855 --> 00:08:44.547
و اون مقدار اندک رنج کشیدن که برای عکسهام تحمل کردم،

00:08:44.547 --> 00:08:47.844
به کارم چنان ارزشی بخشیده که برام از معنی زیاد برخوردارن

00:08:47.844 --> 00:08:50.180
جای این که فقط بخوان پر کننده صفحات مجلات باشن.

00:08:51.900 --> 00:08:58.208
میدونید، تکه ای از خودم رو در این مکانها جا گذاشتم،

00:08:58.208 --> 00:09:00.755
و اونچه بدست آوردم

00:09:00.755 --> 00:09:05.046
حس "به انجام رسوندن کاری " بود که همیشه به دنبالش بودم.

NOTE Paragraph

00:09:06.326 --> 00:09:09.298
اما نگاه دوباره به این عکس میاندازم.

00:09:09.298 --> 00:09:14.018
دیدن انگشتهای یخزده و لباس خیس و سرد

00:09:14.018 --> 00:09:17.082
و حتی تقلایی که ما رابه اونجا کشونده آسونه،

00:09:17.082 --> 00:09:21.128
اما مهمتر از همه، تنها لذت را می بینم.

NOTE Paragraph

00:09:21.935 --> 00:09:23.996
بسیار از شما سپاسگزارم.

NOTE Paragraph

00:09:23.996 --> 00:09:29.383
(تشویق حضار)