WEBVTT

00:00:00.699 --> 00:00:02.579
ทำไมพวกเราถึงคิดว่า

00:00:02.603 --> 00:00:07.894
เรื่องราวที่ผ่านการบอกเล่าโดยผู้ชาย
เป็นเรื่องราวที่มีความสำคัญในโลกนี้

NOTE Paragraph

00:00:07.918 --> 00:00:11.813
แต่เรื่องราวที่ถูกบอกเล่าโดยผู้หญิง
กลับเป็นเรื่องราวของผู้หญิงด้วยกันเท่านั้น

NOTE Paragraph

00:00:14.813 --> 00:00:17.552
ยายของฉันออกจากโรงเรียนเมื่ออายุได้ 12 ปี

00:00:17.576 --> 00:00:19.247
ท่านมีลูก 14 คน

00:00:20.356 --> 00:00:22.226
แม่ของฉันออกจากโรงเรียนเมื่ออายุ 15 ปี


00:00:22.226 --> 00:00:23.696
และท่านได้ทำงานเป็นเลขานุการ

00:00:23.696 --> 00:00:27.454
ส่วนตัวฉันเรียนจบจากมหาวิทยาลัย 
และทำงานเป็นผู้กำกับโรงละคร

00:00:27.478 --> 00:00:31.637
นั่นทำให้ฉันได้พบว่า
มีคนมากมายที่ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อน

00:00:31.661 --> 00:00:33.909
ที่ต่อสู้เพื่อให้ผู้หญิงได้รับสิทธิ

00:00:33.933 --> 00:00:37.074
ได้รับเลือกตั้ง ได้รับการศึกษา 
และได้เจริญก้าวหน้า

00:00:37.098 --> 00:00:40.683
ฉันก็ได้ตัดสินใจที่จะทำในสิ่งเดียวกันนี้
และแน่นอน พวกคุณก็ด้วย

00:00:40.707 --> 00:00:41.884
ใช่ไหมล่ะคะ

NOTE Paragraph

00:00:41.908 --> 00:00:43.465
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:00:43.489 --> 00:00:47.201
ฉันได้จัดตั้งโครงการ วีเมน ออฟเดอะ เวิร์ลด์
ขึ้นมาเมื่อ 7 ปีที่แล้ว

00:00:47.225 --> 00:00:50.229
และตอนนี้ มันก็ได้ขยายไปถึง 20 ประเทศ
ใน 5 ทวีป

00:00:50.253 --> 00:00:53.604
หนึ่งในนั้น คือประเทศโซมาลีแลนด์
ในทวีปแอฟริกา

00:00:53.628 --> 00:00:55.843
ฉันจึงได้เดินทางไปที่นั่นเมื่อปีที่แล้ว

00:00:55.867 --> 00:01:01.460
ฉันได้สนุกกับการไปเที่ยวถ้ำค่ะ 
ซึ่งถ้ำที่คุณเห็นนี้มีชื่อว่า

00:01:02.722 --> 00:01:04.898
ถ้ำลาส์จีล

00:01:04.922 --> 00:01:10.436
บางส่วนของภาพเขียนผนังถ้ำที่นี่
เป็นภาพเขียนผนังถ้ำที่เก่าแก่ที่สุดในโลกค่ะ

00:01:10.999 --> 00:01:16.274
คาดว่าภาพเขียนเหล่านี้มีอายุประมาณ
9,000 ถึง 11,000 ปี

00:01:17.110 --> 00:01:18.539
ศิลปะ:

00:01:18.563 --> 00:01:22.326
สิ่งที่มนุษย์ได้ทำมา
นับแต่วันแรกที่มนุษย์เกิดขึ้น

00:01:22.350 --> 00:01:24.473
มันเป็นวิธีการแสดงออก
ถึงตัวตนของพวกเรา

00:01:24.497 --> 00:01:26.434
ว่าเรานั้นเข้าใจตัวตนของเราว่าอย่างไร

00:01:26.458 --> 00:01:28.206
เรามองสิ่งรอบๆตัวเราอย่างไร

00:01:28.230 --> 00:01:31.301
และเรามองคนอื่นๆรอบตัวว่าเป็นอย่างไร

00:01:31.325 --> 00:01:33.535
เพราะศิลปะนั้นมีไว้เพื่อ

00:01:33.559 --> 00:01:34.883
ให้ชีวิตของเรามีความหมาย

NOTE Paragraph

00:01:35.971 --> 00:01:37.933
ลองดูภาพเล็กๆภาพนี้สิคะ

00:01:37.957 --> 00:01:39.903
ฉันคิดว่ามันเป็นภาพของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ

00:01:39.927 --> 00:01:42.703
ที่ดูไปก็มีส่วนคล้ายฉัน
ในตอนที่เป็นเด็กอยู่เหมือนกันนะคะ

00:01:43.195 --> 00:01:47.362
ฉันได้คิดว่า ใครกันนะที่เป็นคนเขียนภาพ
เด็กผู้หญิงที่สนุกสนานสมวัยนี้ขึ้น

00:01:47.386 --> 00:01:49.490
ฉันจึงถามจากผู้ดูแลถ้ำ

00:01:49.514 --> 00:01:53.032
ฉันขอให้เขาอธิบายเกี่ยวกับผู้ชายและผู้หญิง
ที่เป็นผู้เขียนภาพเหล่านี้ขึ้นมา

00:01:53.056 --> 00:01:56.533
เขามองฉันด้วยความสงสัย และพูดว่า

00:01:56.557 --> 00:01:58.769
ผู้หญิงไม่ได้เป็นคนเขียนภาพพวกนี้ขึ้นมาหรอก

00:01:59.241 --> 00:02:01.745
ฉันจึงตอบไปว่า ภาพนี้ถูกเขียนขึ้น
เมื่อ 11,000 ปีที่แล้วนะคะ

00:02:01.769 --> 00:02:03.228
แล้วคุณรู้ได้อย่างไรล่ะ

NOTE Paragraph

00:02:03.252 --> 00:02:05.779
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:05.803 --> 00:02:09.534
เขาตอบว่า ผู้หญิงไม่ทำเรื่องพวกนี้หรอก

00:02:09.558 --> 00:02:13.197
ผู้ชายต่างหากที่เป็นคนทำ ผู้หญิงไม่ได้ทำ

NOTE Paragraph

00:02:14.547 --> 00:02:18.317
ฉันไม่ได้ประหลาดใจอะไรมากหรอกค่ะ

00:02:18.341 --> 00:02:22.399
เพราะนั่นก็เป็นทัศนคติที่ฉันพบมาตลอด

00:02:22.423 --> 00:02:25.195
การทำงานเป็นผู้กำกับโรงภาพยนตร์ 
ซึ่งฉันทำมาตลอดชีวิต

00:02:26.552 --> 00:02:32.362
พวกเราได้รับการปลูกฝังว่า 
ความรู้ทางธรรมนั้นสืบทอดผ่านผู้ชาย

00:02:32.386 --> 00:02:36.973
ไม่ว่าจะเป็น อิหม่าม บาทหลวง 
แรบไบ หรือนักบวชต่างๆ

00:02:37.421 --> 00:02:42.717
ในทำนองเดียวกัน เราก็ได้รับการปลูกฝังว่า
ผู้ชายเป็นเพศที่มีความอัจฉริยะในการสร้างสรรค์

00:02:42.741 --> 00:02:44.487
นั่นหมายความว่า ผู้ชาย

00:02:44.511 --> 00:02:47.576
จะเป็นผู้ที่สามารถบอกเราได้ว่า 
จริงๆแล้วพวกเราคือใคร

00:02:47.600 --> 00:02:50.667
ผู้ชาย จะเป็นผู้บอกเล่าเรื่องราว
ที่มีความสำคัญในโลกนี้

00:02:50.691 --> 00:02:52.578
ในฐานะที่เป็นตัวแทนของพวกเราทั้งหมด

00:02:52.602 --> 00:02:57.177
ในขณะที่ศิลปินหญิง
ก็จะบอกเล่าแต่ประสบการณ์ของผู้หญิง

00:02:57.201 --> 00:03:00.577
เรื่องของผู้หญิง
ที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงเท่านั้น

00:03:00.601 --> 00:03:03.579
เรื่องเกี่ยวกับ
การดึงดูดความสนใจจากผู้ชาย

00:03:03.603 --> 00:03:05.505
และเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายบางคนเท่านั้น

00:03:05.909 --> 00:03:08.180
และนี่ก็คือสิ่งยึดมั่น

00:03:08.204 --> 00:03:09.585
ที่พวกเราได้รับการสอนมา

00:03:09.609 --> 00:03:13.409
และฉันก็คิดทบทวนอยู่มากค่ะ
ว่าพวกเราพร้อมหรือยังที่จะเชื่อว่า

00:03:13.433 --> 00:03:15.934
จริงๆแล้ว เรื่องราวของผู้หญิง
ก็มีความสำคัญเหมือนกัน

00:03:15.958 --> 00:03:19.505
ถ้าพวกเราไม่เชื่อว่า
เรื่องราวของผู้หญิงนั้นสำคัญ

00:03:19.529 --> 00:03:22.519
สิทธิของผู้หญิงก็จะไม่ได้มีความหมายจริงๆ

00:03:22.543 --> 00:03:25.215
การเปลี่ยนแปลงก็จะไม่เกิดขึ้น

NOTE Paragraph

00:03:26.876 --> 00:03:31.586
ฉันอยากจะเล่าเรื่องสองเรื่อง
ให้คุณฟังเป็นตัวอย่างค่ะ

00:03:31.610 --> 00:03:34.548
มันเป็นเรื่องราวที่สำคัญของโลกนี้นะคะ

00:03:34.572 --> 00:03:37.328
นั่นคือเรื่อง "อีที" กับ "แฮมเลต" ค่ะ

NOTE Paragraph

00:03:37.352 --> 00:03:40.463
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:03:40.487 --> 00:03:43.753
ฉันได้พาลูกของฉันสองคน ซึ่งตอนนั้นพวกเขายังเด็กอยู่

00:03:43.777 --> 00:03:47.027
แคโรลีน 8 ขวบ และ ร็อบบี้ 5 ขวบ

00:03:47.051 --> 00:03:48.618
ไปดู "อีที"

00:03:48.642 --> 00:03:52.027
มันเป็นเรื่องที่น่าตื่นตาตื่นใจ
เกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาวตัวเล็กๆ

00:03:52.051 --> 00:03:54.002
ที่ได้มาอยู่กับครอบครัวชาวอเมริกัน

00:03:54.026 --> 00:03:57.235
ที่มีแม่ ลูกชายสองคน และลูกสาวหนึ่งคน

00:03:57.259 --> 00:03:58.902
แต่เขาก็ต้องการที่จะกลับบ้าน

00:03:59.720 --> 00:04:02.340
ไม่เพียงเท่านั้นนะคะ
มีนักวิทยาศาสตร์แย่ๆบางคน

00:04:02.364 --> 00:04:04.738
ที่ต้องการจะเอาเขาไปทำการทดลอง

00:04:04.762 --> 00:04:06.448
และได้ออกตามหาตัวเขา

00:04:06.993 --> 00:04:09.049
ในเรื่องนี้ เด็กๆก็เลยได้รับบทบาท

00:04:09.073 --> 00:04:11.394
ซึ่งพวกเขาตัดสินใจที่จะพาอีที
กลับไปส่งที่ยาน

00:04:11.404 --> 00:04:13.085
ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

00:04:13.109 --> 00:04:14.983
พวกเขาจึงเอาอีทีใส่ในตะกร้ารถจักรยาน

00:04:15.007 --> 00:04:16.349
แล้วขี่ออกไป

00:04:16.373 --> 00:04:20.269
แต่โชคไม่ดีนัก
ที่คนแย่ๆเหล่านั้นมาเจอเข้าและตามไล่ล่า

00:04:20.293 --> 00:04:22.650
พวกเขามีรถหวอ มีปืน

00:04:22.674 --> 00:04:25.348
มีโทรโข่ง ซึ่งมันน่ากลัวมาก

00:04:25.372 --> 00:04:26.786
พวกเขาได้ไล่ล่ามาติดๆ

00:04:26.806 --> 00:04:29.412
ชนิดที่ว่าเด็กๆไม่มีทางพาอีที
หนีไปได้ทันแน่นอน

00:04:29.436 --> 00:04:33.529
แต่ทันใดนั้น จักรยานก็ทะยานขึ้นไปในอากาศ
ด้วยเวทมนตร์บางอย่าง

00:04:33.553 --> 00:04:35.092
ขึ้นไปเหนือก้อนเมฆ

00:04:35.116 --> 00:04:36.304
เหนือดวงจันทร์

00:04:36.328 --> 00:04:38.619
และพวกเขากำลังจะช่วยอีทีได้สำเร็จ

NOTE Paragraph

00:04:39.394 --> 00:04:41.672
ฉันได้หันไปมองหน้าพวกลูกๆ

NOTE Paragraph

00:04:41.696 --> 00:04:46.166
ร็อบบี้กำลังรู้สึกปลาบปลื้มมาก
เหมือนเขาได้เข้าไปอยู่ในนั้นด้วย เขากำลังช่วยอีที

00:04:46.190 --> 00:04:48.046
เขากำลังมีความสุข

00:04:48.070 --> 00:04:51.208
แต่เมื่อฉันมองแคโรลีน
เธอกำลังร้องไห้อย่างหนัก

00:04:51.866 --> 00:04:53.411
ฉันจึงถามเธอว่า "หนูเป็นอะไรเหรอลูก"

00:04:53.435 --> 00:04:58.970
เธอตอบว่า "ทำไมหนูถึงช่วยอีทีไม่ได้
ทำไมหนูถึงไปด้วยไม่ได้ล่ะคะ"

00:04:59.422 --> 00:05:01.781
ทันใดนั้นฉันก็เห็นว่า

00:05:01.805 --> 00:05:03.216
"พวกเขา" ไม่ใช่ "เด็กๆ"

00:05:03.857 --> 00:05:05.120
แต่ "พวกเขา" คือ "พวกเด็กผู้ชาย"

00:05:05.755 --> 00:05:07.820
ทุกคนเป็นเด็กผู้ชาย

00:05:07.844 --> 00:05:10.821
และแคโรลีน ผู้ซึ่งก็รัก
และอยากจะช่วยอีทีเหมือนกัน

00:05:10.845 --> 00:05:13.015
กลับไม่ได้รับโอกาสที่จะปกป้องอีที

00:05:13.039 --> 00:05:15.716
เธอจึงรู้สึกอับอายที่ถูกปฏิเสธ

NOTE Paragraph

00:05:16.412 --> 00:05:18.161
ฉันจึงเขียนจดหมายไปหา สตีเว่น สปีลเบิร์ก

NOTE Paragraph

00:05:18.185 --> 00:05:24.353
(เสียงหัวเราะ)(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:05:24.377 --> 00:05:26.927
ฉันเขียนไปว่า
"ฉันไม่แน่ใจว่าคุณจะเข้าใจหรือเปล่า

00:05:26.951 --> 00:05:29.330
ถึงผลกระทบทางจิตใจ
ที่ได้เกิดขึ้นกับลูกสาวของฉัน

00:05:29.354 --> 00:05:31.854
แต่ฉันคิดว่าคุณต้องเตรียมตัวจ่ายค่ารักษาแล้วนะคะ"

NOTE Paragraph

00:05:31.878 --> 00:05:33.292
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:33.316 --> 00:05:36.288
ยี่สิบปีต่อมา ฉันก็ยังไม่ได้รับคำตอบจากเขา

00:05:36.312 --> 00:05:37.750
แต่ฉันก็ยังมีความหวังอยู่ค่ะ

NOTE Paragraph

00:05:37.774 --> 00:05:39.384
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:39.408 --> 00:05:41.012
ฉันว่ามันก็น่าสนใจอยู่นะคะ

00:05:41.036 --> 00:05:43.908
เพราะในบทความ เขาได้บอกถึงความตั้งใจ
ที่สร้างเรื่องอีทีขึ้นมา

00:05:43.932 --> 00:05:45.723
ไว้อย่างเฉพาะเจาะจงว่า

00:05:45.747 --> 00:05:48.249
"ผมอยากให้ผู้คนในโลกนี้ได้เข้าใจ

00:05:48.273 --> 00:05:51.480
ว่าพวกเราควรรักและหวงแหนความแตกต่าง"

00:05:51.504 --> 00:05:56.126
แต่เขาก็ไม่ได้ใส่แนวคิดของความแตกต่างระหว่างเพศ

00:05:56.150 --> 00:05:57.842
ลงไปด้วยในความคิดของเขา

00:05:57.866 --> 00:06:02.176
เขาคิดว่าเขาได้เขียนเรื่องราวของมนุษยชาติทั้งหมด

00:06:02.200 --> 00:06:04.278
แต่แคโรลีนคิดว่าเรื่องของเขายังจำกัดอยู่แค่

00:06:04.302 --> 00:06:05.731
มนุษย์เพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น

00:06:05.755 --> 00:06:08.839
เขาคิดว่าเขาได้เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับ
คุณงามความดีของมนุษย์

00:06:08.863 --> 00:06:13.249
แต่เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องการผจญภัย
ของเด็กหนุ่มผู้กล้าหาญ

NOTE Paragraph

00:06:14.028 --> 00:06:15.789
และนี่ก็เป็นเรื่องปกติค่ะ

00:06:16.512 --> 00:06:21.633
พวกผู้ชายจะรู้สึกเหมือนตัวเอง
เป็นศูนย์กลางของจักรวาล

00:06:21.657 --> 00:06:23.609
แต่ทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้นได้ล่ะคะ

00:06:23.633 --> 00:06:27.713
พวกเขากำลังเขียนเรื่องจาก
ประสบการณ์และสายตาของผู้ชาย

00:06:30.031 --> 00:06:32.249
ถึงเวลาที่พวกเรา
จะต้องสนใจประเด็นนี้กันแล้วล่ะค่ะ

00:06:32.273 --> 00:06:35.949
เราต้องเตรียมใจที่จะย้อนกลับไปดู
หนังสือ ภาพยนตร์

00:06:35.973 --> 00:06:37.310
และสิ่งต่างๆที่เราชอบ

00:06:37.334 --> 00:06:40.164
และบอกตัวเองว่า "จริงๆแล้ว 
สิ่งนี้เขียนขึ้นมาโดยศิลปินชาย

00:06:40.188 --> 00:06:42.176
ไม่ใช่ศิลปินคนหนึ่ง"

00:06:42.200 --> 00:06:44.604
เรื่องราวเหล่านี้จำนวนมาก

00:06:44.628 --> 00:06:46.764
ถูกเขียนขึ้นผ่านมุมมองของผู้ชาย

00:06:46.788 --> 00:06:48.725
ซึ่งมันก็ไม่ได้ผิดอะไรค่ะ

00:06:48.749 --> 00:06:52.247
แต่ผู้หญิงก็ควรจะมีสิทธิ์ครึ่งหนึ่ง

00:06:52.271 --> 00:06:54.825
ในเวที ภาพยนตร์ นวนิยาย

00:06:54.849 --> 00:06:56.638
และสิ่งแสดงความคิดสร้างสรรค์ต่างๆ

NOTE Paragraph

00:06:57.561 --> 00:06:59.360
ถ้าจะพูดถึงเรื่อง "แฮมเล็ต"

00:06:59.384 --> 00:07:01.077
"อยู่หรือตายจะดีกว่ากัน"

00:07:01.101 --> 00:07:02.595
นั่นเป็นวลีคำถามจากในเรื่องค่ะ

00:07:02.998 --> 00:07:04.263
แต่ไม่ใช่คำถามของฉัน

00:07:04.787 --> 00:07:08.536
คำถามของฉันคือ ทำไมฉันจึงถูกสอน
ในตอนที่ฉันเป็นวัยรุ่น

00:07:08.560 --> 00:07:12.917
ว่าเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่สำคัญที่เล่าถึง
วิกฤติการณ์ของมนุษย์

00:07:12.941 --> 00:07:14.637
และประสบการณ์ของมนุษย์

00:07:14.661 --> 00:07:15.997
มันเป็นเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมมากค่ะ

00:07:16.021 --> 00:07:21.357
แต่จริงๆแล้ว มันเป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มที่กลัวว่า

00:07:21.381 --> 00:07:24.046
เขาจะทำหน้าที่เป็นผู้ปกครอง
ในโลกของผู้ชายได้ไม่ดี

00:07:24.070 --> 00:07:26.785
ถ้าเขาไม่ได้แก้แค้นให้กับพ่อของเขาที่ถูกฆ่า

00:07:27.552 --> 00:07:32.230
เขาบอกกับพวกเราหลายครั้ง
ว่าเขาอาจเลือกที่จะฆ่าตัวตาย

00:07:32.254 --> 00:07:36.923
แต่คนที่ฆ่าตัวตายจริงๆ กลับเป็นโอฟีเลีย

00:07:36.947 --> 00:07:39.447
จากการที่เขาได้ล่วงเกินเธอ
และทำให้เธออับอาย

00:07:39.469 --> 00:07:42.645
เธอไม่มีแม้โอกาสจะพูดถึง
ความรู้สึกของเธอให้ผู้ชมได้รู้

00:07:42.669 --> 00:07:45.611
หลังจากที่เขาได้จัดการกับโอฟีเลียแล้ว
เขาก็หันไปจู่โจมแม่ของเขาแทน

00:07:45.635 --> 00:07:48.565
เพราะอย่างน้อย เธอก็สามารถ
จะตกหลุมรักกับลุงของเขาได้

00:07:48.568 --> 00:07:50.170
และสนุกกับการทำกามกิจร่วมกัน

NOTE Paragraph

00:07:50.194 --> 00:07:52.231
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:07:52.255 --> 00:07:54.343
มันเป็นเรื่องราวที่ดีค่ะ

00:07:54.367 --> 00:07:59.438
แต่มันเป็นเรื่องของความขัดแย้ง
วิกฤติการณ์ และการดิ้นรนของผู้ชาย

00:08:00.137 --> 00:08:04.329
แต่เขาบอกฉันว่า นี่เป็นเรื่องราวของมนุษย์

00:08:04.353 --> 00:08:07.396
แม้ว่าในเรื่องจะมีผู้หญิงอยู่แค่สองคนก็ตาม

00:08:07.420 --> 00:08:09.981
และถ้าฉันไม่พยายามจะทำความเข้าใจเองเสียใหม่

00:08:10.005 --> 00:08:11.730
ฉันก็คงจะคิดอยู่เสมอว่า

00:08:11.754 --> 00:08:15.495
เรื่องราวของผู้หญิงนั้น
ไม่ได้มีความหมายเท่าเรื่องของผู้ชาย

00:08:16.166 --> 00:08:17.901
ผู้หญิงอาจจะเขียนเรื่อง "แฮมเล็ต" 
ขึ้นมาก็ได้ค่ะ

00:08:17.925 --> 00:08:20.012
แต่ก็คงจะเขียนออกมาแตกต่างจากฉบับนี้

00:08:20.036 --> 00:08:22.644
และคงไม่ได้รับการยอมรับไปทั่วโลกแบบนี้

00:08:22.668 --> 00:08:24.739
อย่างที่นักเขียน มาร์กาเร็ต แอทวูด
ได้กล่าวไว้ว่า

00:08:24.763 --> 00:08:27.249
"เมื่อผู้ชายเขียนเกี่ยวกับการล้างจาน

00:08:27.273 --> 00:08:28.568
มันก็จะเป็นไปตามความจริง

00:08:29.379 --> 00:08:31.500
แต่ถ้าผู้หญิงเป็นคนเขียน

00:08:31.524 --> 00:08:34.284
มันก็จะกลายเป็นความด่างพร้อยทางพันธุกรรม
ที่เกิดจากการโชคไม่ดีค่ะ

00:08:34.284 --> 00:08:35.296
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:08:35.296 --> 00:08:39.130
เรื่องแบบนี้ไม่ได้มีเพียงเท่านี้นะคะ

00:08:39.154 --> 00:08:40.954
ตอนที่ฉันเป็นเด็ก

00:08:40.978 --> 00:08:43.602
ฉันอยากจะเป็นผู้กำกับโรงละครเอามากๆ

00:08:43.626 --> 00:08:46.465
แต่อาจารย์ผู้ชายคนหนึ่งก็ได้บอกฉันว่า

00:08:46.489 --> 00:08:50.561
"ในประเทศอังกฤษ มีผู้กำกับหญิงสามคน

00:08:50.585 --> 00:08:54.692
มี โจน ไนท์ ซึ่งเป็นเลสเบี้ยน
มี โจน ลิตเติ้ลวู้ด ซึ่งก็เกษียณไปแล้ว

00:08:54.716 --> 00:08:57.496
แล้วก็มีี บัซ กู๊ดบอดี้
ซึ่งเธอได้ฆ่าตัวตาย

00:08:57.520 --> 00:08:59.776
แล้วเธออยากจะเป็นคนไหนกันล่ะ"

NOTE Paragraph

00:08:59.800 --> 00:09:00.853
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:09:00.877 --> 00:09:05.463
ถึงแม้นี่จะมีประเด็นของการ
เหยียดผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงด้วยกันอยู่ด้วย

00:09:05.487 --> 00:09:08.332
แต่ประเด็นก็คือ 
เขาแค่ต้องการทำให้ฉันอับอายแหละค่ะ

00:09:08.356 --> 00:09:12.115
เขาคิดว่า การที่ฉันอยากเป็นผู้กำกับโรงละคร
มันเป็นเรื่องเหลวไหล

00:09:12.139 --> 00:09:15.110
ฉันเล่าให้เพื่อนของฉัน มาริน อัลซอพ 
ซึ่งเป็นวาทยกรฟัง และเธอก็บอกว่า

00:09:15.134 --> 00:09:17.883
ใช่ ครูสอนดนตรีของฉันก็เคยพูดแบบนี้

00:09:17.907 --> 00:09:20.077
เขาบอกว่า "ผู้หญิงกำกับวงไม่ได้หรอก"

00:09:20.704 --> 00:09:23.427
แต่หลายปีต่อมา พวกเราก็มาถึงจุดนี้ได้ค่ะ

00:09:23.451 --> 00:09:25.681
คุณอาจจะคิดว่า "ถ้าอย่างนั้น
ตอนนี้อะไรๆก็เปลี่ยนไปแล้วน่ะสิ"

00:09:25.705 --> 00:09:28.199
แต่ฉันคิดว่าไม่ค่ะ

00:09:28.223 --> 00:09:31.668
เมื่อไม่นานมานี้ ผู้อำนวยการคนปัจจุบัน
ของโรงเรียนสอนศิลปะแห่งปารีส

00:09:31.692 --> 00:09:35.119
ได้พูดว่า "มันต้องใช้กำลังกายอย่างมาก

00:09:35.143 --> 00:09:36.624
ในการกำกับวงดนตรี

00:09:36.648 --> 00:09:38.099
และผู้หญิงก็อ่อนแอเกินไป"

NOTE Paragraph

00:09:38.123 --> 00:09:39.576
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:09:39.600 --> 00:09:41.539
ศิลปิน จอร์จ เบซลิทซ์ ได้กล่าวว่า

00:09:41.563 --> 00:09:43.850
"ความจริงแล้ว ผู้หญิงเขียนภาพไม่ได้

00:09:43.874 --> 00:09:45.720
ยังไงก็เถอะ พวกเธอเขียนภาพไม่ได้เลย"

NOTE Paragraph

00:09:46.194 --> 00:09:48.582
นักเขียน วี.เอส. ไนพอล 
ก็ได้กล่าวไว้เมื่อสองปีที่แล้ว

00:09:48.606 --> 00:09:52.198
"ฉันอ่านไปสองย่อหน้าก็รู้ได้แล้วล่ะ 
ว่าเรื่องนี้เขียนโดยผู้หญิงหรือเปล่า

00:09:52.222 --> 00:09:54.923
และฉันก็จะหยุดอ่าน
เพราะมันไม่ได้มีค่าพอสำหรับฉัน"

NOTE Paragraph

00:09:54.947 --> 00:09:56.620
ผู้ชม: อ่าว

NOTE Paragraph

00:09:57.389 --> 00:09:59.472
และมันก็มีเรื่องแบบนี้มาเรื่อยๆแหละค่ะ

NOTE Paragraph

00:10:00.997 --> 00:10:02.985
พวกเราต้องหาหนทาง

00:10:03.009 --> 00:10:05.653
ที่จะทำไม่ให้ผู้หญิง ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่

00:10:05.677 --> 00:10:08.518
รู้สึกอีกต่อไปว่า 
เรื่องราวของพวกเขาไม่ได้สำคัญ

00:10:08.542 --> 00:10:11.752
และพวกเขาก็ไม่ได้รับอนุญาต
ให้เป็นผู้บอกเล่ามัน

00:10:12.661 --> 00:10:16.244
เพราะถ้าคุณรู้สึกว่า
คุณไม่สามารถเป็นศูนย์กลาง

00:10:16.268 --> 00:10:19.276
และบอกเล่าเรื่องแทนคนทั้งโลกได้

00:10:19.300 --> 00:10:24.375
คุณก็จะรู้สึกว่า ผลงานของคุณจะตอบสนอง
ได้เพียงคนกลุ่มเล็กๆบางกลุ่มเท่านั้น

00:10:24.399 --> 00:10:27.915
คุณก็จะทำแต่งานเล็กๆ ยืนอยู่แต่บนเวทีเล็กๆ

00:10:27.939 --> 00:10:29.972
คุณก็จะมีกำลังทรัพย์น้อย

00:10:29.996 --> 00:10:32.468
และเข้าถึงผู้ชมได้น้อย

00:10:32.492 --> 00:10:36.833
คุณก็จะได้ชื่อเสียงในฐานะของศิลปิน
น้อยกว่าที่ควรจะเป็นค่ะ

00:10:37.557 --> 00:10:42.812
และในที่สุด พวกเราก็จะให้พื้นที่อันเหลือเชื่อ
และโดดเด่น ให้พวกเขาได้แสดงผลงาน

00:10:42.836 --> 00:10:44.000
ให้โลกได้รับรู้

00:10:44.024 --> 00:10:45.763
เพราะพวกเขาคือนักเล่าเรื่องของเราค่ะ

NOTE Paragraph

00:10:45.787 --> 00:10:48.916
คุณอาจจะสงสัยว่า เรื่องเหล่านี้
จะมีผลกับคุณยังไงถ้าคุณไม่ใช่ศิลปิน

00:10:48.940 --> 00:10:52.185
สมมุติว่าคุณเป็นนักบัญชี นักลงทุน แพทย์

00:10:52.209 --> 00:10:53.376
หรือนักวิทยาศาสตร์

00:10:53.400 --> 00:10:56.002
คุณจะสนใจเรื่องของศิลปินหญิงไปทำไม

00:10:56.026 --> 00:10:58.082
แน่นอนค่ะ คุณต้องสนใจเรื่องนี้นะคะ

00:10:58.106 --> 00:11:01.518
อย่างที่คุณได้เห็นจากรูปเขียนบนผนังถ้ำ

00:11:01.542 --> 00:11:03.223
อารยธรรมต่างๆ

00:11:03.247 --> 00:11:05.451
และทุกสิ่งทุกอย่างของมนุษยชาติ

00:11:06.105 --> 00:11:10.061
ล้วนขึ้นอยู่กับศิลปิน
ที่จะเป็นผู้บอกเล่าเรื่องราวของมนุษย์

00:11:10.085 --> 00:11:13.354
และถ้าเรื่องราวของมนุษย์นั้น
ถูกบอกเล่าโดยผู้ชาย

00:11:13.378 --> 00:11:15.114
จำคำพูดของฉันไว้นะคะ

00:11:15.138 --> 00:11:16.955
มันจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายค่ะ

NOTE Paragraph

00:11:17.671 --> 00:11:20.355
เพราะฉะนั้น พวกเราต้องสร้างการเปลี่ยนแปลง

00:11:20.379 --> 00:11:22.581
เราต้องเปลี่ยนแปลงจากหน่วยงานต่างๆ

00:11:22.605 --> 00:11:23.880
และไม่ใช่ว่าทำในโลกตะวันตกเท่านั้น

00:11:23.904 --> 00:11:28.323
อย่าลืมนะคะ 
ความคิดที่ว่าผู้หญิงนั้นไม่มีความสามารถ

00:11:28.347 --> 00:11:30.372
ที่จะเป็นอัจฉริยะในการสร้างสรรค์

00:11:30.396 --> 00:11:35.310
ก็ได้ถูกบอกกับผู้หญิง
ในไนจีเรีย จีน รัสเซีย

00:11:35.334 --> 00:11:36.497
อินโดนีเซีย

00:11:36.521 --> 00:11:39.230
ทั่วทุกมุมโลก ผู้หญิงถูกบอกว่า

00:11:39.254 --> 00:11:44.171
พวกเธอไม่สามารถ
ที่จะคิดสร้างสรรค์สิ่งต่างๆได้

00:11:45.131 --> 00:11:46.780
และฉันก็อยากถามพวกคุณค่ะ

00:11:46.804 --> 00:11:48.518
ว่าพวกคุณเชื่อหรือไม่คะ

00:11:48.542 --> 00:11:52.337
คุณเชื่อไหมคะว่า
ผู้หญิงก็เป็นอัจฉริยะในการสร้างสรรค์ได้

NOTE Paragraph

00:11:53.168 --> 00:11:58.907
(เสียงปรบมือและโห่ร้อง)

NOTE Paragraph

00:11:58.931 --> 00:12:00.592
เพราะฉะนั้น พวกเราต้องเดินไปข้างหน้าค่ะ

00:12:00.616 --> 00:12:02.866
เราต้องสนับสนุนศิลปินหญิง

00:12:02.890 --> 00:12:04.364
ซื้อผลงานของพวกเธอ

00:12:04.388 --> 00:12:06.656
ยืนยันว่าเราได้ยินเสียงของพวกเธอ

00:12:06.680 --> 00:12:09.950
หาพื้นที่ให้พวกเธอได้แสดงความสามารถ

00:12:10.680 --> 00:12:12.467
และจำไว้นะคะ

00:12:12.491 --> 00:12:15.770
ถ้าพวกเราผ่านจุดนี้ไปได้

00:12:15.794 --> 00:12:19.646
จุดที่โลกของเรา
ยังมีความไม่เท่าเทียมกันอยู่

00:12:19.670 --> 00:12:22.867
คนที่จะจินตนาการถึงโลกใบใหม่ของเรา
ก็คือศิลปินค่ะ

00:12:22.891 --> 00:12:26.501
ฉันอยากให้ศิลปินทุกคน ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย

00:12:26.525 --> 00:12:29.865
ลองจินตนาการถึงโลกที่ผู้ชายและผู้หญิง
เท่าเทียมกันดูสิคะ

00:12:30.326 --> 00:12:32.509
เขียนภาพมันขึ้นมา วาดมันขึ้นมา

00:12:32.533 --> 00:12:34.328
เขียนมันขึ้นมา สร้างมันให้เป็นภาพยนตร์

00:12:34.352 --> 00:12:36.238
และถ้าพวกเราสามารถจินตนาการถึงมันได้

00:12:36.262 --> 00:12:39.742
เราก็จะมีพลังและความอดทนมากพอ

00:12:39.766 --> 00:12:41.255
ที่จะทำให้มันเป็นจริงได้ค่ะ

NOTE Paragraph

00:12:41.802 --> 00:12:43.856
ตอนที่ฉันเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้

00:12:43.880 --> 00:12:45.920
จากเมื่อ 11,000 ปีที่แล้ว

00:12:45.944 --> 00:12:49.405
ฉันอยากจะได้รับรู้ว่า ในตอนนี้

00:12:49.429 --> 00:12:52.713
เธอกำลังคิดว่า เธอมีสิทธิ์ที่จะฝัน

00:12:52.737 --> 00:12:55.027
มีสิทธิ์ที่จะกำหนดชีวิตของตัวเธอเองได้

00:12:55.051 --> 00:12:59.253
และเธอก็มีสิทธิ์ที่จะบอกเล่าเรื่องราว
ในฐานะตัวแทนของคนทั้งโลก

00:12:59.277 --> 00:13:02.801
ฝากไว้เท่านี้นะคะ

NOTE Paragraph

00:13:02.801 --> 00:13:03.985
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:13:04.009 --> 00:13:08.790
(เสียงปรบมือ)