1
00:00:00,699 --> 00:00:02,579
ทำไมพวกเราถึงคิดว่า

2
00:00:02,603 --> 00:00:07,894
เรื่องราวที่ผ่านการบอกเล่าโดยผู้ชาย
เป็นเรื่องราวที่มีความสำคัญในโลกนี้

3
00:00:07,918 --> 00:00:11,813
แต่เรื่องราวที่ถูกบอกเล่าโดยผู้หญิง
กลับเป็นเรื่องราวของผู้หญิงด้วยกันเท่านั้น

4
00:00:14,813 --> 00:00:17,552
ยายของฉันออกจากโรงเรียนเมื่ออายุได้ 12 ปี

5
00:00:17,576 --> 00:00:19,247
ท่านมีลูก 14 คน

6
00:00:20,356 --> 00:00:22,226
แม่ของฉันออกจากโรงเรียนเมื่ออายุ 15 ปี


7
00:00:22,226 --> 00:00:23,696
และท่านได้ทำงานเป็นเลขานุการ

8
00:00:23,696 --> 00:00:27,454
ส่วนตัวฉันเรียนจบจากมหาวิทยาลัย 
และทำงานเป็นผู้กำกับโรงละคร

9
00:00:27,478 --> 00:00:31,637
นั่นทำให้ฉันได้พบว่า
มีคนมากมายที่ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อน

10
00:00:31,661 --> 00:00:33,909
ที่ต่อสู้เพื่อให้ผู้หญิงได้รับสิทธิ

11
00:00:33,933 --> 00:00:37,074
ได้รับเลือกตั้ง ได้รับการศึกษา 
และได้เจริญก้าวหน้า

12
00:00:37,098 --> 00:00:40,683
ฉันก็ได้ตัดสินใจที่จะทำในสิ่งเดียวกันนี้
และแน่นอน พวกคุณก็ด้วย

13
00:00:40,707 --> 00:00:41,884
ใช่ไหมล่ะคะ

14
00:00:41,908 --> 00:00:43,465
(เสียงปรบมือ)

15
00:00:43,489 --> 00:00:47,201
ฉันได้จัดตั้งโครงการ วีเมน ออฟเดอะ เวิร์ลด์
ขึ้นมาเมื่อ 7 ปีที่แล้ว

16
00:00:47,225 --> 00:00:50,229
และตอนนี้ มันก็ได้ขยายไปถึง 20 ประเทศ
ใน 5 ทวีป

17
00:00:50,253 --> 00:00:53,604
หนึ่งในนั้น คือประเทศโซมาลีแลนด์
ในทวีปแอฟริกา

18
00:00:53,628 --> 00:00:55,843
ฉันจึงได้เดินทางไปที่นั่นเมื่อปีที่แล้ว

19
00:00:55,867 --> 00:01:01,460
ฉันได้สนุกกับการไปเที่ยวถ้ำค่ะ 
ซึ่งถ้ำที่คุณเห็นนี้มีชื่อว่า

20
00:01:02,722 --> 00:01:04,898
ถ้ำลาส์จีล

21
00:01:04,922 --> 00:01:10,436
บางส่วนของภาพเขียนผนังถ้ำที่นี่
เป็นภาพเขียนผนังถ้ำที่เก่าแก่ที่สุดในโลกค่ะ

22
00:01:10,999 --> 00:01:16,274
คาดว่าภาพเขียนเหล่านี้มีอายุประมาณ
9,000 ถึง 11,000 ปี

23
00:01:17,110 --> 00:01:18,539
ศิลปะ:

24
00:01:18,563 --> 00:01:22,326
สิ่งที่มนุษย์ได้ทำมา
นับแต่วันแรกที่มนุษย์เกิดขึ้น

25
00:01:22,350 --> 00:01:24,473
มันเป็นวิธีการแสดงออก
ถึงตัวตนของพวกเรา

26
00:01:24,497 --> 00:01:26,434
ว่าเรานั้นเข้าใจตัวตนของเราว่าอย่างไร

27
00:01:26,458 --> 00:01:28,206
เรามองสิ่งรอบๆตัวเราอย่างไร

28
00:01:28,230 --> 00:01:31,301
และเรามองคนอื่นๆรอบตัวว่าเป็นอย่างไร

29
00:01:31,325 --> 00:01:33,535
เพราะศิลปะนั้นมีไว้เพื่อ

30
00:01:33,559 --> 00:01:34,883
ให้ชีวิตของเรามีความหมาย

31
00:01:35,971 --> 00:01:37,933
ลองดูภาพเล็กๆภาพนี้สิคะ

32
00:01:37,957 --> 00:01:39,903
ฉันคิดว่ามันเป็นภาพของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ

33
00:01:39,927 --> 00:01:42,703
ที่ดูไปก็มีส่วนคล้ายฉัน
ในตอนที่เป็นเด็กอยู่เหมือนกันนะคะ

34
00:01:43,195 --> 00:01:47,362
ฉันได้คิดว่า ใครกันนะที่เป็นคนเขียนภาพ
เด็กผู้หญิงที่สนุกสนานสมวัยนี้ขึ้น

35
00:01:47,386 --> 00:01:49,490
ฉันจึงถามจากผู้ดูแลถ้ำ

36
00:01:49,514 --> 00:01:53,032
ฉันขอให้เขาอธิบายเกี่ยวกับผู้ชายและผู้หญิง
ที่เป็นผู้เขียนภาพเหล่านี้ขึ้นมา

37
00:01:53,056 --> 00:01:56,533
เขามองฉันด้วยความสงสัย และพูดว่า

38
00:01:56,557 --> 00:01:58,769
ผู้หญิงไม่ได้เป็นคนเขียนภาพพวกนี้ขึ้นมาหรอก

39
00:01:59,241 --> 00:02:01,745
ฉันจึงตอบไปว่า ภาพนี้ถูกเขียนขึ้น
เมื่อ 11,000 ปีที่แล้วนะคะ

40
00:02:01,769 --> 00:02:03,228
แล้วคุณรู้ได้อย่างไรล่ะ

41
00:02:03,252 --> 00:02:05,779
(เสียงหัวเราะ)

42
00:02:05,803 --> 00:02:09,534
เขาตอบว่า ผู้หญิงไม่ทำเรื่องพวกนี้หรอก

43
00:02:09,558 --> 00:02:13,197
ผู้ชายต่างหากที่เป็นคนทำ ผู้หญิงไม่ได้ทำ

44
00:02:14,547 --> 00:02:18,317
ฉันไม่ได้ประหลาดใจอะไรมากหรอกค่ะ

45
00:02:18,341 --> 00:02:22,399
เพราะนั่นก็เป็นทัศนคติที่ฉันพบมาตลอด

46
00:02:22,423 --> 00:02:25,195
การทำงานเป็นผู้กำกับโรงภาพยนตร์ 
ซึ่งฉันทำมาตลอดชีวิต

47
00:02:26,552 --> 00:02:32,362
พวกเราได้รับการปลูกฝังว่า 
ความรู้ทางธรรมนั้นสืบทอดผ่านผู้ชาย

48
00:02:32,386 --> 00:02:36,973
ไม่ว่าจะเป็น อิหม่าม บาทหลวง 
แรบไบ หรือนักบวชต่างๆ

49
00:02:37,421 --> 00:02:42,717
ในทำนองเดียวกัน เราก็ได้รับการปลูกฝังว่า
ผู้ชายเป็นเพศที่มีความอัจฉริยะในการสร้างสรรค์

50
00:02:42,741 --> 00:02:44,487
นั่นหมายความว่า ผู้ชาย

51
00:02:44,511 --> 00:02:47,576
จะเป็นผู้ที่สามารถบอกเราได้ว่า 
จริงๆแล้วพวกเราคือใคร

52
00:02:47,600 --> 00:02:50,667
ผู้ชาย จะเป็นผู้บอกเล่าเรื่องราว
ที่มีความสำคัญในโลกนี้

53
00:02:50,691 --> 00:02:52,578
ในฐานะที่เป็นตัวแทนของพวกเราทั้งหมด

54
00:02:52,602 --> 00:02:57,177
ในขณะที่ศิลปินหญิง
ก็จะบอกเล่าแต่ประสบการณ์ของผู้หญิง

55
00:02:57,201 --> 00:03:00,577
เรื่องของผู้หญิง
ที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงเท่านั้น

56
00:03:00,601 --> 00:03:03,579
เรื่องเกี่ยวกับ
การดึงดูดความสนใจจากผู้ชาย

57
00:03:03,603 --> 00:03:05,505
และเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายบางคนเท่านั้น

58
00:03:05,909 --> 00:03:08,180
และนี่ก็คือสิ่งยึดมั่น

59
00:03:08,204 --> 00:03:09,585
ที่พวกเราได้รับการสอนมา

60
00:03:09,609 --> 00:03:13,409
และฉันก็คิดทบทวนอยู่มากค่ะ
ว่าพวกเราพร้อมหรือยังที่จะเชื่อว่า

61
00:03:13,433 --> 00:03:15,934
จริงๆแล้ว เรื่องราวของผู้หญิง
ก็มีความสำคัญเหมือนกัน

62
00:03:15,958 --> 00:03:19,505
ถ้าพวกเราไม่เชื่อว่า
เรื่องราวของผู้หญิงนั้นสำคัญ

63
00:03:19,529 --> 00:03:22,519
สิทธิของผู้หญิงก็จะไม่ได้มีความหมายจริงๆ

64
00:03:22,543 --> 00:03:25,215
การเปลี่ยนแปลงก็จะไม่เกิดขึ้น

65
00:03:26,876 --> 00:03:31,586
ฉันอยากจะเล่าเรื่องสองเรื่อง
ให้คุณฟังเป็นตัวอย่างค่ะ

66
00:03:31,610 --> 00:03:34,548
มันเป็นเรื่องราวที่สำคัญของโลกนี้นะคะ

67
00:03:34,572 --> 00:03:37,328
นั่นคือเรื่อง "อีที" กับ "แฮมเลต" ค่ะ

68
00:03:37,352 --> 00:03:40,463
(เสียงหัวเราะ)

69
00:03:40,487 --> 00:03:43,753
ฉันได้พาลูกของฉันสองคน ซึ่งตอนนั้นพวกเขายังเด็กอยู่

70
00:03:43,777 --> 00:03:47,027
แคโรลีน 8 ขวบ และ ร็อบบี้ 5 ขวบ

71
00:03:47,051 --> 00:03:48,618
ไปดู "อีที"

72
00:03:48,642 --> 00:03:52,027
มันเป็นเรื่องที่น่าตื่นตาตื่นใจ
เกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาวตัวเล็กๆ

73
00:03:52,051 --> 00:03:54,002
ที่ได้มาอยู่กับครอบครัวชาวอเมริกัน

74
00:03:54,026 --> 00:03:57,235
ที่มีแม่ ลูกชายสองคน และลูกสาวหนึ่งคน

75
00:03:57,259 --> 00:03:58,902
แต่เขาก็ต้องการที่จะกลับบ้าน

76
00:03:59,720 --> 00:04:02,340
ไม่เพียงเท่านั้นนะคะ
มีนักวิทยาศาสตร์แย่ๆบางคน

77
00:04:02,364 --> 00:04:04,738
ที่ต้องการจะเอาเขาไปทำการทดลอง

78
00:04:04,762 --> 00:04:06,448
และได้ออกตามหาตัวเขา

79
00:04:06,993 --> 00:04:09,049
ในเรื่องนี้ เด็กๆก็เลยได้รับบทบาท

80
00:04:09,073 --> 00:04:11,394
ซึ่งพวกเขาตัดสินใจที่จะพาอีที
กลับไปส่งที่ยาน

81
00:04:11,404 --> 00:04:13,085
ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

82
00:04:13,109 --> 00:04:14,983
พวกเขาจึงเอาอีทีใส่ในตะกร้ารถจักรยาน

83
00:04:15,007 --> 00:04:16,349
แล้วขี่ออกไป

84
00:04:16,373 --> 00:04:20,269
แต่โชคไม่ดีนัก
ที่คนแย่ๆเหล่านั้นมาเจอเข้าและตามไล่ล่า

85
00:04:20,293 --> 00:04:22,650
พวกเขามีรถหวอ มีปืน

86
00:04:22,674 --> 00:04:25,348
มีโทรโข่ง ซึ่งมันน่ากลัวมาก

87
00:04:25,372 --> 00:04:26,786
พวกเขาได้ไล่ล่ามาติดๆ

88
00:04:26,806 --> 00:04:29,412
ชนิดที่ว่าเด็กๆไม่มีทางพาอีที
หนีไปได้ทันแน่นอน

89
00:04:29,436 --> 00:04:33,529
แต่ทันใดนั้น จักรยานก็ทะยานขึ้นไปในอากาศ
ด้วยเวทมนตร์บางอย่าง

90
00:04:33,553 --> 00:04:35,092
ขึ้นไปเหนือก้อนเมฆ

91
00:04:35,116 --> 00:04:36,304
เหนือดวงจันทร์

92
00:04:36,328 --> 00:04:38,619
และพวกเขากำลังจะช่วยอีทีได้สำเร็จ

93
00:04:39,394 --> 00:04:41,672
ฉันได้หันไปมองหน้าพวกลูกๆ

94
00:04:41,696 --> 00:04:46,166
ร็อบบี้กำลังรู้สึกปลาบปลื้มมาก
เหมือนเขาได้เข้าไปอยู่ในนั้นด้วย เขากำลังช่วยอีที

95
00:04:46,190 --> 00:04:48,046
เขากำลังมีความสุข

96
00:04:48,070 --> 00:04:51,208
แต่เมื่อฉันมองแคโรลีน
เธอกำลังร้องไห้อย่างหนัก

97
00:04:51,866 --> 00:04:53,411
ฉันจึงถามเธอว่า "หนูเป็นอะไรเหรอลูก"

98
00:04:53,435 --> 00:04:58,970
เธอตอบว่า "ทำไมหนูถึงช่วยอีทีไม่ได้
ทำไมหนูถึงไปด้วยไม่ได้ล่ะคะ"

99
00:04:59,422 --> 00:05:01,781
ทันใดนั้นฉันก็เห็นว่า

100
00:05:01,805 --> 00:05:03,216
"พวกเขา" ไม่ใช่ "เด็กๆ"

101
00:05:03,857 --> 00:05:05,120
แต่ "พวกเขา" คือ "พวกเด็กผู้ชาย"

102
00:05:05,755 --> 00:05:07,820
ทุกคนเป็นเด็กผู้ชาย

103
00:05:07,844 --> 00:05:10,821
และแคโรลีน ผู้ซึ่งก็รัก
และอยากจะช่วยอีทีเหมือนกัน

104
00:05:10,845 --> 00:05:13,015
กลับไม่ได้รับโอกาสที่จะปกป้องอีที

105
00:05:13,039 --> 00:05:15,716
เธอจึงรู้สึกอับอายที่ถูกปฏิเสธ

106
00:05:16,412 --> 00:05:18,161
ฉันจึงเขียนจดหมายไปหา สตีเว่น สปีลเบิร์ก

107
00:05:18,185 --> 00:05:24,353
(เสียงหัวเราะ)(เสียงปรบมือ)

108
00:05:24,377 --> 00:05:26,927
ฉันเขียนไปว่า
"ฉันไม่แน่ใจว่าคุณจะเข้าใจหรือเปล่า

109
00:05:26,951 --> 00:05:29,330
ถึงผลกระทบทางจิตใจ
ที่ได้เกิดขึ้นกับลูกสาวของฉัน

110
00:05:29,354 --> 00:05:31,854
แต่ฉันคิดว่าคุณต้องเตรียมตัวจ่ายค่ารักษาแล้วนะคะ"

111
00:05:31,878 --> 00:05:33,292
(เสียงหัวเราะ)

112
00:05:33,316 --> 00:05:36,288
ยี่สิบปีต่อมา ฉันก็ยังไม่ได้รับคำตอบจากเขา

113
00:05:36,312 --> 00:05:37,750
แต่ฉันก็ยังมีความหวังอยู่ค่ะ

114
00:05:37,774 --> 00:05:39,384
(เสียงหัวเราะ)

115
00:05:39,408 --> 00:05:41,012
ฉันว่ามันก็น่าสนใจอยู่นะคะ

116
00:05:41,036 --> 00:05:43,908
เพราะในบทความ เขาได้บอกถึงความตั้งใจ
ที่สร้างเรื่องอีทีขึ้นมา

117
00:05:43,932 --> 00:05:45,723
ไว้อย่างเฉพาะเจาะจงว่า

118
00:05:45,747 --> 00:05:48,249
"ผมอยากให้ผู้คนในโลกนี้ได้เข้าใจ

119
00:05:48,273 --> 00:05:51,480
ว่าพวกเราควรรักและหวงแหนความแตกต่าง"

120
00:05:51,504 --> 00:05:56,126
แต่เขาก็ไม่ได้ใส่แนวคิดของความแตกต่างระหว่างเพศ

121
00:05:56,150 --> 00:05:57,842
ลงไปด้วยในความคิดของเขา

122
00:05:57,866 --> 00:06:02,176
เขาคิดว่าเขาได้เขียนเรื่องราวของมนุษยชาติทั้งหมด

123
00:06:02,200 --> 00:06:04,278
แต่แคโรลีนคิดว่าเรื่องของเขายังจำกัดอยู่แค่

124
00:06:04,302 --> 00:06:05,731
มนุษย์เพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น

125
00:06:05,755 --> 00:06:08,839
เขาคิดว่าเขาได้เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับ
คุณงามความดีของมนุษย์

126
00:06:08,863 --> 00:06:13,249
แต่เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องการผจญภัย
ของเด็กหนุ่มผู้กล้าหาญ

127
00:06:14,028 --> 00:06:15,789
และนี่ก็เป็นเรื่องปกติค่ะ

128
00:06:16,512 --> 00:06:21,633
พวกผู้ชายจะรู้สึกเหมือนตัวเอง
เป็นศูนย์กลางของจักรวาล

129
00:06:21,657 --> 00:06:23,609
แต่ทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้นได้ล่ะคะ

130
00:06:23,633 --> 00:06:27,713
พวกเขากำลังเขียนเรื่องจาก
ประสบการณ์และสายตาของผู้ชาย

131
00:06:30,031 --> 00:06:32,249
ถึงเวลาที่พวกเรา
จะต้องสนใจประเด็นนี้กันแล้วล่ะค่ะ

132
00:06:32,273 --> 00:06:35,949
เราต้องเตรียมใจที่จะย้อนกลับไปดู
หนังสือ ภาพยนตร์

133
00:06:35,973 --> 00:06:37,310
และสิ่งต่างๆที่เราชอบ

134
00:06:37,334 --> 00:06:40,164
และบอกตัวเองว่า "จริงๆแล้ว 
สิ่งนี้เขียนขึ้นมาโดยศิลปินชาย

135
00:06:40,188 --> 00:06:42,176
ไม่ใช่ศิลปินคนหนึ่ง"

136
00:06:42,200 --> 00:06:44,604
เรื่องราวเหล่านี้จำนวนมาก

137
00:06:44,628 --> 00:06:46,764
ถูกเขียนขึ้นผ่านมุมมองของผู้ชาย

138
00:06:46,788 --> 00:06:48,725
ซึ่งมันก็ไม่ได้ผิดอะไรค่ะ

139
00:06:48,749 --> 00:06:52,247
แต่ผู้หญิงก็ควรจะมีสิทธิ์ครึ่งหนึ่ง

140
00:06:52,271 --> 00:06:54,825
ในเวที ภาพยนตร์ นวนิยาย

141
00:06:54,849 --> 00:06:56,638
และสิ่งแสดงความคิดสร้างสรรค์ต่างๆ

142
00:06:57,561 --> 00:06:59,360
ถ้าจะพูดถึงเรื่อง "แฮมเล็ต"

143
00:06:59,384 --> 00:07:01,077
"อยู่หรือตายจะดีกว่ากัน"

144
00:07:01,101 --> 00:07:02,595
นั่นเป็นวลีคำถามจากในเรื่องค่ะ

145
00:07:02,998 --> 00:07:04,263
แต่ไม่ใช่คำถามของฉัน

146
00:07:04,787 --> 00:07:08,536
คำถามของฉันคือ ทำไมฉันจึงถูกสอน
ในตอนที่ฉันเป็นวัยรุ่น

147
00:07:08,560 --> 00:07:12,917
ว่าเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่สำคัญที่เล่าถึง
วิกฤติการณ์ของมนุษย์

148
00:07:12,941 --> 00:07:14,637
และประสบการณ์ของมนุษย์

149
00:07:14,661 --> 00:07:15,997
มันเป็นเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมมากค่ะ

150
00:07:16,021 --> 00:07:21,357
แต่จริงๆแล้ว มันเป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มที่กลัวว่า

151
00:07:21,381 --> 00:07:24,046
เขาจะทำหน้าที่เป็นผู้ปกครอง
ในโลกของผู้ชายได้ไม่ดี

152
00:07:24,070 --> 00:07:26,785
ถ้าเขาไม่ได้แก้แค้นให้กับพ่อของเขาที่ถูกฆ่า

153
00:07:27,552 --> 00:07:32,230
เขาบอกกับพวกเราหลายครั้ง
ว่าเขาอาจเลือกที่จะฆ่าตัวตาย

154
00:07:32,254 --> 00:07:36,923
แต่คนที่ฆ่าตัวตายจริงๆ กลับเป็นโอฟีเลีย

155
00:07:36,947 --> 00:07:39,447
จากการที่เขาได้ล่วงเกินเธอ
และทำให้เธออับอาย

156
00:07:39,469 --> 00:07:42,645
เธอไม่มีแม้โอกาสจะพูดถึง
ความรู้สึกของเธอให้ผู้ชมได้รู้

157
00:07:42,669 --> 00:07:45,611
หลังจากที่เขาได้จัดการกับโอฟีเลียแล้ว
เขาก็หันไปจู่โจมแม่ของเขาแทน

158
00:07:45,635 --> 00:07:48,565
เพราะอย่างน้อย เธอก็สามารถ
จะตกหลุมรักกับลุงของเขาได้

159
00:07:48,568 --> 00:07:50,170
และสนุกกับการทำกามกิจร่วมกัน

160
00:07:50,194 --> 00:07:52,231
(เสียงหัวเราะ)

161
00:07:52,255 --> 00:07:54,343
มันเป็นเรื่องราวที่ดีค่ะ

162
00:07:54,367 --> 00:07:59,438
แต่มันเป็นเรื่องของความขัดแย้ง
วิกฤติการณ์ และการดิ้นรนของผู้ชาย

163
00:08:00,137 --> 00:08:04,329
แต่เขาบอกฉันว่า นี่เป็นเรื่องราวของมนุษย์

164
00:08:04,353 --> 00:08:07,396
แม้ว่าในเรื่องจะมีผู้หญิงอยู่แค่สองคนก็ตาม

165
00:08:07,420 --> 00:08:09,981
และถ้าฉันไม่พยายามจะทำความเข้าใจเองเสียใหม่

166
00:08:10,005 --> 00:08:11,730
ฉันก็คงจะคิดอยู่เสมอว่า

167
00:08:11,754 --> 00:08:15,495
เรื่องราวของผู้หญิงนั้น
ไม่ได้มีความหมายเท่าเรื่องของผู้ชาย

168
00:08:16,166 --> 00:08:17,901
ผู้หญิงอาจจะเขียนเรื่อง "แฮมเล็ต" 
ขึ้นมาก็ได้ค่ะ

169
00:08:17,925 --> 00:08:20,012
แต่ก็คงจะเขียนออกมาแตกต่างจากฉบับนี้

170
00:08:20,036 --> 00:08:22,644
และคงไม่ได้รับการยอมรับไปทั่วโลกแบบนี้

171
00:08:22,668 --> 00:08:24,739
อย่างที่นักเขียน มาร์กาเร็ต แอทวูด
ได้กล่าวไว้ว่า

172
00:08:24,763 --> 00:08:27,249
"เมื่อผู้ชายเขียนเกี่ยวกับการล้างจาน

173
00:08:27,273 --> 00:08:28,568
มันก็จะเป็นไปตามความจริง

174
00:08:29,379 --> 00:08:31,500
แต่ถ้าผู้หญิงเป็นคนเขียน

175
00:08:31,524 --> 00:08:34,284
มันก็จะกลายเป็นความด่างพร้อยทางพันธุกรรม
ที่เกิดจากการโชคไม่ดีค่ะ

176
00:08:34,284 --> 00:08:35,296
(เสียงหัวเราะ)

177
00:08:35,296 --> 00:08:39,130
เรื่องแบบนี้ไม่ได้มีเพียงเท่านี้นะคะ

178
00:08:39,154 --> 00:08:40,954
ตอนที่ฉันเป็นเด็ก

179
00:08:40,978 --> 00:08:43,602
ฉันอยากจะเป็นผู้กำกับโรงละครเอามากๆ

180
00:08:43,626 --> 00:08:46,465
แต่อาจารย์ผู้ชายคนหนึ่งก็ได้บอกฉันว่า

181
00:08:46,489 --> 00:08:50,561
"ในประเทศอังกฤษ มีผู้กำกับหญิงสามคน

182
00:08:50,585 --> 00:08:54,692
มี โจน ไนท์ ซึ่งเป็นเลสเบี้ยน
มี โจน ลิตเติ้ลวู้ด ซึ่งก็เกษียณไปแล้ว

183
00:08:54,716 --> 00:08:57,496
แล้วก็มีี บัซ กู๊ดบอดี้
ซึ่งเธอได้ฆ่าตัวตาย

184
00:08:57,520 --> 00:08:59,776
แล้วเธออยากจะเป็นคนไหนกันล่ะ"

185
00:08:59,800 --> 00:09:00,853
(เสียงหัวเราะ)

186
00:09:00,877 --> 00:09:05,463
ถึงแม้นี่จะมีประเด็นของการ
เหยียดผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงด้วยกันอยู่ด้วย

187
00:09:05,487 --> 00:09:08,332
แต่ประเด็นก็คือ 
เขาแค่ต้องการทำให้ฉันอับอายแหละค่ะ

188
00:09:08,356 --> 00:09:12,115
เขาคิดว่า การที่ฉันอยากเป็นผู้กำกับโรงละคร
มันเป็นเรื่องเหลวไหล

189
00:09:12,139 --> 00:09:15,110
ฉันเล่าให้เพื่อนของฉัน มาริน อัลซอพ 
ซึ่งเป็นวาทยกรฟัง และเธอก็บอกว่า

190
00:09:15,134 --> 00:09:17,883
ใช่ ครูสอนดนตรีของฉันก็เคยพูดแบบนี้

191
00:09:17,907 --> 00:09:20,077
เขาบอกว่า "ผู้หญิงกำกับวงไม่ได้หรอก"

192
00:09:20,704 --> 00:09:23,427
แต่หลายปีต่อมา พวกเราก็มาถึงจุดนี้ได้ค่ะ

193
00:09:23,451 --> 00:09:25,681
คุณอาจจะคิดว่า "ถ้าอย่างนั้น
ตอนนี้อะไรๆก็เปลี่ยนไปแล้วน่ะสิ"

194
00:09:25,705 --> 00:09:28,199
แต่ฉันคิดว่าไม่ค่ะ

195
00:09:28,223 --> 00:09:31,668
เมื่อไม่นานมานี้ ผู้อำนวยการคนปัจจุบัน
ของโรงเรียนสอนศิลปะแห่งปารีส

196
00:09:31,692 --> 00:09:35,119
ได้พูดว่า "มันต้องใช้กำลังกายอย่างมาก

197
00:09:35,143 --> 00:09:36,624
ในการกำกับวงดนตรี

198
00:09:36,648 --> 00:09:38,099
และผู้หญิงก็อ่อนแอเกินไป"

199
00:09:38,123 --> 00:09:39,576
(เสียงหัวเราะ)

200
00:09:39,600 --> 00:09:41,539
ศิลปิน จอร์จ เบซลิทซ์ ได้กล่าวว่า

201
00:09:41,563 --> 00:09:43,850
"ความจริงแล้ว ผู้หญิงเขียนภาพไม่ได้

202
00:09:43,874 --> 00:09:45,720
ยังไงก็เถอะ พวกเธอเขียนภาพไม่ได้เลย"

203
00:09:46,194 --> 00:09:48,582
นักเขียน วี.เอส. ไนพอล 
ก็ได้กล่าวไว้เมื่อสองปีที่แล้ว

204
00:09:48,606 --> 00:09:52,198
"ฉันอ่านไปสองย่อหน้าก็รู้ได้แล้วล่ะ 
ว่าเรื่องนี้เขียนโดยผู้หญิงหรือเปล่า

205
00:09:52,222 --> 00:09:54,923
และฉันก็จะหยุดอ่าน
เพราะมันไม่ได้มีค่าพอสำหรับฉัน"

206
00:09:54,947 --> 00:09:56,620
ผู้ชม: อ่าว

207
00:09:57,389 --> 00:09:59,472
และมันก็มีเรื่องแบบนี้มาเรื่อยๆแหละค่ะ

208
00:10:00,997 --> 00:10:02,985
พวกเราต้องหาหนทาง

209
00:10:03,009 --> 00:10:05,653
ที่จะทำไม่ให้ผู้หญิง ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่

210
00:10:05,677 --> 00:10:08,518
รู้สึกอีกต่อไปว่า 
เรื่องราวของพวกเขาไม่ได้สำคัญ

211
00:10:08,542 --> 00:10:11,752
และพวกเขาก็ไม่ได้รับอนุญาต
ให้เป็นผู้บอกเล่ามัน

212
00:10:12,661 --> 00:10:16,244
เพราะถ้าคุณรู้สึกว่า
คุณไม่สามารถเป็นศูนย์กลาง

213
00:10:16,268 --> 00:10:19,276
และบอกเล่าเรื่องแทนคนทั้งโลกได้

214
00:10:19,300 --> 00:10:24,375
คุณก็จะรู้สึกว่า ผลงานของคุณจะตอบสนอง
ได้เพียงคนกลุ่มเล็กๆบางกลุ่มเท่านั้น

215
00:10:24,399 --> 00:10:27,915
คุณก็จะทำแต่งานเล็กๆ ยืนอยู่แต่บนเวทีเล็กๆ

216
00:10:27,939 --> 00:10:29,972
คุณก็จะมีกำลังทรัพย์น้อย

217
00:10:29,996 --> 00:10:32,468
และเข้าถึงผู้ชมได้น้อย

218
00:10:32,492 --> 00:10:36,833
คุณก็จะได้ชื่อเสียงในฐานะของศิลปิน
น้อยกว่าที่ควรจะเป็นค่ะ

219
00:10:37,557 --> 00:10:42,812
และในที่สุด พวกเราก็จะให้พื้นที่อันเหลือเชื่อ
และโดดเด่น ให้พวกเขาได้แสดงผลงาน

220
00:10:42,836 --> 00:10:44,000
ให้โลกได้รับรู้

221
00:10:44,024 --> 00:10:45,763
เพราะพวกเขาคือนักเล่าเรื่องของเราค่ะ

222
00:10:45,787 --> 00:10:48,916
คุณอาจจะสงสัยว่า เรื่องเหล่านี้
จะมีผลกับคุณยังไงถ้าคุณไม่ใช่ศิลปิน

223
00:10:48,940 --> 00:10:52,185
สมมุติว่าคุณเป็นนักบัญชี นักลงทุน แพทย์

224
00:10:52,209 --> 00:10:53,376
หรือนักวิทยาศาสตร์

225
00:10:53,400 --> 00:10:56,002
คุณจะสนใจเรื่องของศิลปินหญิงไปทำไม

226
00:10:56,026 --> 00:10:58,082
แน่นอนค่ะ คุณต้องสนใจเรื่องนี้นะคะ

227
00:10:58,106 --> 00:11:01,518
อย่างที่คุณได้เห็นจากรูปเขียนบนผนังถ้ำ

228
00:11:01,542 --> 00:11:03,223
อารยธรรมต่างๆ

229
00:11:03,247 --> 00:11:05,451
และทุกสิ่งทุกอย่างของมนุษยชาติ

230
00:11:06,105 --> 00:11:10,061
ล้วนขึ้นอยู่กับศิลปิน
ที่จะเป็นผู้บอกเล่าเรื่องราวของมนุษย์

231
00:11:10,085 --> 00:11:13,354
และถ้าเรื่องราวของมนุษย์นั้น
ถูกบอกเล่าโดยผู้ชาย

232
00:11:13,378 --> 00:11:15,114
จำคำพูดของฉันไว้นะคะ

233
00:11:15,138 --> 00:11:16,955
มันจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายค่ะ

234
00:11:17,671 --> 00:11:20,355
เพราะฉะนั้น พวกเราต้องสร้างการเปลี่ยนแปลง

235
00:11:20,379 --> 00:11:22,581
เราต้องเปลี่ยนแปลงจากหน่วยงานต่างๆ

236
00:11:22,605 --> 00:11:23,880
และไม่ใช่ว่าทำในโลกตะวันตกเท่านั้น

237
00:11:23,904 --> 00:11:28,323
อย่าลืมนะคะ 
ความคิดที่ว่าผู้หญิงนั้นไม่มีความสามารถ

238
00:11:28,347 --> 00:11:30,372
ที่จะเป็นอัจฉริยะในการสร้างสรรค์

239
00:11:30,396 --> 00:11:35,310
ก็ได้ถูกบอกกับผู้หญิง
ในไนจีเรีย จีน รัสเซีย

240
00:11:35,334 --> 00:11:36,497
อินโดนีเซีย

241
00:11:36,521 --> 00:11:39,230
ทั่วทุกมุมโลก ผู้หญิงถูกบอกว่า

242
00:11:39,254 --> 00:11:44,171
พวกเธอไม่สามารถ
ที่จะคิดสร้างสรรค์สิ่งต่างๆได้

243
00:11:45,131 --> 00:11:46,780
และฉันก็อยากถามพวกคุณค่ะ

244
00:11:46,804 --> 00:11:48,518
ว่าพวกคุณเชื่อหรือไม่คะ

245
00:11:48,542 --> 00:11:52,337
คุณเชื่อไหมคะว่า
ผู้หญิงก็เป็นอัจฉริยะในการสร้างสรรค์ได้

246
00:11:53,168 --> 00:11:58,907
(เสียงปรบมือและโห่ร้อง)

247
00:11:58,931 --> 00:12:00,592
เพราะฉะนั้น พวกเราต้องเดินไปข้างหน้าค่ะ

248
00:12:00,616 --> 00:12:02,866
เราต้องสนับสนุนศิลปินหญิง

249
00:12:02,890 --> 00:12:04,364
ซื้อผลงานของพวกเธอ

250
00:12:04,388 --> 00:12:06,656
ยืนยันว่าเราได้ยินเสียงของพวกเธอ

251
00:12:06,680 --> 00:12:09,950
หาพื้นที่ให้พวกเธอได้แสดงความสามารถ

252
00:12:10,680 --> 00:12:12,467
และจำไว้นะคะ

253
00:12:12,491 --> 00:12:15,770
ถ้าพวกเราผ่านจุดนี้ไปได้

254
00:12:15,794 --> 00:12:19,646
จุดที่โลกของเรา
ยังมีความไม่เท่าเทียมกันอยู่

255
00:12:19,670 --> 00:12:22,867
คนที่จะจินตนาการถึงโลกใบใหม่ของเรา
ก็คือศิลปินค่ะ

256
00:12:22,891 --> 00:12:26,501
ฉันอยากให้ศิลปินทุกคน ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย

257
00:12:26,525 --> 00:12:29,865
ลองจินตนาการถึงโลกที่ผู้ชายและผู้หญิง
เท่าเทียมกันดูสิคะ

258
00:12:30,326 --> 00:12:32,509
เขียนภาพมันขึ้นมา วาดมันขึ้นมา

259
00:12:32,533 --> 00:12:34,328
เขียนมันขึ้นมา สร้างมันให้เป็นภาพยนตร์

260
00:12:34,352 --> 00:12:36,238
และถ้าพวกเราสามารถจินตนาการถึงมันได้

261
00:12:36,262 --> 00:12:39,742
เราก็จะมีพลังและความอดทนมากพอ

262
00:12:39,766 --> 00:12:41,255
ที่จะทำให้มันเป็นจริงได้ค่ะ

263
00:12:41,802 --> 00:12:43,856
ตอนที่ฉันเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้

264
00:12:43,880 --> 00:12:45,920
จากเมื่อ 11,000 ปีที่แล้ว

265
00:12:45,944 --> 00:12:49,405
ฉันอยากจะได้รับรู้ว่า ในตอนนี้

266
00:12:49,429 --> 00:12:52,713
เธอกำลังคิดว่า เธอมีสิทธิ์ที่จะฝัน

267
00:12:52,737 --> 00:12:55,027
มีสิทธิ์ที่จะกำหนดชีวิตของตัวเธอเองได้

268
00:12:55,051 --> 00:12:59,253
และเธอก็มีสิทธิ์ที่จะบอกเล่าเรื่องราว
ในฐานะตัวแทนของคนทั้งโลก

269
00:12:59,277 --> 00:13:02,801
ฝากไว้เท่านี้นะคะ

270
00:13:02,801 --> 00:13:03,985
ขอบคุณค่ะ

271
00:13:04,009 --> 00:13:08,790
(เสียงปรบมือ)