WEBVTT

00:00:00.699 --> 00:00:02.579
چرا فکر می کنیم

00:00:02.603 --> 00:00:07.894
که داستان های مردها حتما اهمیت جهانی دارند،

00:00:07.918 --> 00:00:12.773
و داستان های زنان فقط به زنان می پردازند؟

NOTE Paragraph

00:00:14.813 --> 00:00:17.552
مادربزرگ من در ۱۲ سالگی مدرسه را ترک کرد.

00:00:17.576 --> 00:00:19.247
او ۱۴ فرزند داشت.

00:00:20.356 --> 00:00:22.247
مادرم در ۱۵ سالگی مدرسه را ترک کرد.

00:00:22.271 --> 00:00:23.672
او یک منشی بود.

00:00:23.696 --> 00:00:27.454
من در دانشگاه تحصیل کردم تا کارگردان تئاتر شوم،

00:00:27.478 --> 00:00:31.637
و این پیشرفت مرهون این واقعیت است که
افرادی که من هرگز ندیدم

00:00:31.661 --> 00:00:33.909
مبارزه کردند تا زنان حق و حقوق داشته باشند،

00:00:33.933 --> 00:00:37.074
رای دهند، تحصیل کنند،
پیشرفت کنند.

00:00:37.098 --> 00:00:40.683
و من هم همین قصد را دارم، 
و قطعا شما هم همینطور.

00:00:40.707 --> 00:00:41.884
چرا نه؟

NOTE Paragraph

00:00:41.908 --> 00:00:43.465
(تشویق حاضران)

NOTE Paragraph

00:00:43.489 --> 00:00:47.201
من هفت سال پیش فستیوالی را شروع کردم به نام 
"واو" مخفف : زنان جهان

00:00:47.225 --> 00:00:50.229
که حالا در ۲۰ کشور در پنج قاره اجرا می شود.

00:00:50.253 --> 00:00:53.604
یکی از این کشورها سومالیلند در آفریقاست.

00:00:53.628 --> 00:00:55.843
من پارسال به آنجا سفر کردم،

00:00:55.867 --> 00:01:01.460
و بخشی از تفریحام
در آنجا رفتن به این غارها بود.

00:01:02.722 --> 00:01:04.898
غارهای لاس گیل.

00:01:04.922 --> 00:01:10.436
این غارها محل برخی از قدیمی ترین نقاشی 
روی صخره در جهان است.

00:01:10.999 --> 00:01:16.274
گفته می شود که این نقاشیها
۹ تا ۱۱ سال قدمت دارند.

00:01:17.110 --> 00:01:18.539
هنر:

00:01:18.563 --> 00:01:22.326
چیزیست که 
انسانیت از زمان تکامل به این سو کرده است.

00:01:22.350 --> 00:01:24.473
نحوه صحبت کردن ما درباره خودمان است،

00:01:24.497 --> 00:01:26.434
این که هویت خود را چطور درک می کنیم،

00:01:26.458 --> 00:01:28.206
چطور به اطرافمان می نگریم،

00:01:28.230 --> 00:01:31.301
از یکدیگر چه درکی داریم

00:01:31.325 --> 00:01:33.535
در نتیجه معنای زندگی هایمان.

00:01:33.559 --> 00:01:34.883
این دلیل بودن هنر است.

NOTE Paragraph

00:01:35.971 --> 00:01:37.933
به این تصویر کوچک نگاه کنید.

00:01:37.957 --> 00:01:39.903
به نظر من این یک دختر کوچک است.

00:01:39.927 --> 00:01:42.703
فکر کردم شبیه خود من است وقتی که 
یک دختربچه بودم.

00:01:43.195 --> 00:01:47.362
و فکر کردم، خب، این نقاشی شاد و کودکانه 
کار کیست؟

00:01:47.386 --> 00:01:49.490
این سوال را از راهنمای غار پرسیدم.

00:01:49.514 --> 00:01:53.032
گفتم: «درباره زنان و مردانی که 
این نقاشی ها را کشیدند بگویید.»

00:01:53.056 --> 00:01:56.533
با سوءظن کامل نگاهم کرد و گفت،

00:01:56.557 --> 00:01:58.769
«زن ها این نقاشی ها را نکشیده اند.»

00:01:59.241 --> 00:02:01.745
و من گفتم: «خب، این مال ۱۱ هزار سال پیش است.»

00:02:01.769 --> 00:02:03.228
گفتم: «از کجا می دانید؟»

NOTE Paragraph

00:02:03.252 --> 00:02:05.779
(خنده حاضران)

NOTE Paragraph

00:02:05.803 --> 00:02:09.534
و او گفت: «زنان از این کارها نمی کنند.»

00:02:09.558 --> 00:02:13.197
مردها این آثار را گذاشتند. نه زنان.»

NOTE Paragraph

00:02:14.547 --> 00:02:18.317
واقعا تعجب نکرده بودم،

00:02:18.341 --> 00:02:22.399
چرا که این رویکردی است که همواره 
در

00:02:22.423 --> 00:02:25.195
تمام عمرم به عنوان یک
خالق تئاتر دیده بودم.

00:02:26.552 --> 00:02:32.362
به ما گفته اند که دانش ربانی 
از طریق جنس مذکر می آید،

00:02:32.386 --> 00:02:36.973
چه امام باشد، چه کشیش،
چه خاخام، یا مرد روحانی.

00:02:37.421 --> 00:02:42.717
همچنین به ما گفته اند که
نبوغ خلاق در جنس مذکر است،

00:02:42.741 --> 00:02:44.487
این که این جنس مذکر است

00:02:44.511 --> 00:02:47.576
که می تواند به ما بگوید 
ما حقیقتا چه کسی هستیم،

00:02:47.600 --> 00:02:50.667
این که جنس مذکر است که 
داستان جهان گستر را می گوید

00:02:50.691 --> 00:02:52.578
به نمایندگی از همه ما،

00:02:52.602 --> 00:02:57.177
در حالی که زنان هنرمند
تنها درباره تجربه زنان حرف می زنند،

00:02:57.201 --> 00:03:00.577
مسائل زنانه ای که 
تنها به زنان مربوط است

00:03:00.601 --> 00:03:03.579
و از ارتباط با مردان --

00:03:03.603 --> 00:03:05.505
و آن هم تنها با برخی از مردها.

00:03:05.909 --> 00:03:08.180
این همان عقایدی است

00:03:08.204 --> 00:03:09.585
که به ما یاد داده شده است،

00:03:09.609 --> 00:03:13.409
که به نظر من بخش بزرگی از این را شکل می دهد 
که آیا ما آماده هستیم باور کنیم


00:03:13.433 --> 00:03:15.934
که داستان های زنان حقیقتا مهم است یا خیر.

00:03:15.958 --> 00:03:19.505
مادامی که آماده نباشیم تا باور کنیم 
که داستان های زنان واقعا اهمیت دارد،

00:03:19.529 --> 00:03:22.519
حقوق زنان اهمیتی ندارد،

00:03:22.543 --> 00:03:25.215
و امکان تغییرات نیست.

NOTE Paragraph

00:03:26.876 --> 00:03:31.586
می خواهم درباره دو نمونه داستان 
برایتان بگویم

00:03:31.610 --> 00:03:34.548
که گمان می کنیم 
اهمیت جهان شمول دارد:

00:03:34.572 --> 00:03:37.328
«ای.تی» و «هملت.»

NOTE Paragraph

00:03:37.352 --> 00:03:40.463
(خنده حاضران)

NOTE Paragraph

00:03:40.487 --> 00:03:43.753
دو فرزندم را وقتی که خیلی کوچک بودند --

00:03:43.777 --> 00:03:47.027
کارولینا هشت ساله و رابی پنج ساله بود --

00:03:47.051 --> 00:03:48.618
به تماشای ای.تی بردم.

00:03:48.642 --> 00:03:52.027
که داستان فوق العاده این 
آدم فضایی کوچک است

00:03:52.051 --> 00:03:54.002
که از یک خانواده آمریکایی سردرمی آورد

00:03:54.026 --> 00:03:57.235
با یک مادر، دو برادر و یک خواهر،

00:03:57.259 --> 00:03:58.902
اما می خواهد به خانه برگردد.

00:03:59.720 --> 00:04:02.340
غیر از این، چند دانشمند بدجنس نیز

00:04:02.364 --> 00:04:04.738
می خواهند رویش آزمایش کنند،

00:04:04.762 --> 00:04:06.448
و دنبالش هستند.

00:04:06.993 --> 00:04:09.049
بچه ها نقشه ای می کشند.

00:04:09.073 --> 00:04:11.774
تصمیم می گیرند که او را به سفینه اش بازگردانند

00:04:11.774 --> 00:04:13.085
در کوتاهترین زمان ممکن،

00:04:13.109 --> 00:04:14.983
و او را در سبد دوچرخه می گذارند،

00:04:15.007 --> 00:04:16.349
و راه می افتند.

00:04:16.373 --> 00:04:20.269
اما متاسفانه آدم بدها می فهمند
و دنبالشان می کنند

00:04:20.293 --> 00:04:22.650
آژیر می کشند 
و تفنگهایشان را درمی آورند،

00:04:22.674 --> 00:04:24.902
بلندگو دارند، 
واقعا ترسناک است،

00:04:24.902 --> 00:04:26.886
و به بچه ها نزدیک می شوند،

00:04:26.886 --> 00:04:28.742
بچه ها امکان ندارد که موفق شوند.

00:04:28.742 --> 00:04:33.505
و بعد ناگهان، به شکل معجزه آسایی 
دوچرخه در آسمان به پرواز درمی آید،

00:04:33.553 --> 00:04:35.092
روی ابرها،

00:04:35.116 --> 00:04:36.304
روی ماه،

00:04:36.328 --> 00:04:38.619
و آنها «ای.تی» را نجات می دهند.

NOTE Paragraph

00:04:39.394 --> 00:04:41.672
به صورت بچه هایم نگاه می کنم،

00:04:41.696 --> 00:04:46.166
رابی مسحور شده و آنجا با آنهاست، 
دارد ای.تی را نجات می دهد،

00:04:46.190 --> 00:04:48.046
پسر خوشحالی است.

00:04:48.070 --> 00:04:51.208
به کارولین نگاه می کنم، 
دارد به شدت گریه می کند.

00:04:51.866 --> 00:04:53.411
می گویم: «چی شده؟»

00:04:53.435 --> 00:04:58.970
و او جواب می دهد: «چرا من نمیتونم ای.تی را نجات دهم؟
چرا من نمیتونم بیام؟»

00:04:59.422 --> 00:05:01.781
و آنجاست که ناگهان درک می کنم:

00:05:01.805 --> 00:05:03.216
اینها بچه نیستند،

00:05:03.857 --> 00:05:05.120
پسر هستند --

00:05:05.755 --> 00:05:07.820
همه پسر هستند.

00:05:07.844 --> 00:05:10.821
و کارولین که آن همه روی 
ای.تی حساب کرده بود،

00:05:10.845 --> 00:05:13.015
خب، برای نجات او دعوت نشده بود،

00:05:13.039 --> 00:05:15.716
و احساس تحقیر و رد شدن می کرد.

NOTE Paragraph

00:05:15.862 --> 00:05:18.821
بنابراین برای استیون اسپیلبرگ نامه نوشتم
(کارگردان فیلم) --

NOTE Paragraph

00:05:18.821 --> 00:05:24.353
(خنده و تشویق حاضران)

NOTE Paragraph

00:05:24.377 --> 00:05:26.927
و گفتم، «نمی دانم اگر که شما

00:05:26.951 --> 00:05:29.330
اهمیت روانشناسانه آنچه که اتفاق افتاد را 
می دانید یا نه،

00:05:29.354 --> 00:05:31.854
و این که آیا آماده هستید 
صورتحساب روانشناس را پرداخت کنید؟»

NOTE Paragraph

00:05:31.878 --> 00:05:33.292
(خنده حاضران)

NOTE Paragraph

00:05:33.316 --> 00:05:36.288
بیست سال گذشته
ولی من هنوز جوابی از او نگرفته ام،

00:05:36.312 --> 00:05:37.750
اما امیدم را حفظ کرده ام.

NOTE Paragraph

00:05:37.774 --> 00:05:39.384
(خنده حاضران)

NOTE Paragraph

00:05:39.408 --> 00:05:41.012
اما فکر کردم که خیلی جالب است،

00:05:41.036 --> 00:05:43.908
چرا که اگر نقدها و بررسی ها درباره 
هدف او از ساخت ای.تی را بخوانید،

00:05:43.932 --> 00:05:45.723
او به شکل خاص می گوید،

00:05:45.747 --> 00:05:48.249
«می خواستم جهان بداند

00:05:48.273 --> 00:05:51.480
که ما باید تفاوت ها را دوست داشته باشیم و بپذیریم.»

00:05:51.504 --> 00:05:56.126
اما او خودش مفهوم تفاوت دخترانه را

00:05:56.150 --> 00:05:57.842
در تفکر خود لحاظ نکرد.

00:05:57.866 --> 00:06:02.176
او فکر کرد دارد داستانی
درباره تمامی انسانیت می نویسد.

00:06:02.200 --> 00:06:04.278
کارولین معتقد بود که او 


00:06:04.302 --> 00:06:05.731
نیمی از انسانیت را به حاشیه رانده است.

00:06:05.755 --> 00:06:08.839
اسپیلبرگ فکر کرد داستانی درباره 
خوبی انسانیت نوشته؛

00:06:08.863 --> 00:06:13.249
کارولین می گفت داستان او درباره 
ماجراجویی های قهرمانانه یک پسر بود.

NOTE Paragraph

00:06:14.028 --> 00:06:15.789
این اتفاق رایجی است.

00:06:16.512 --> 00:06:21.633
مردها احساس می کنند که ماموریت ارتباطات جهان هستی
به دست آنان سپرده شده است،

00:06:21.657 --> 00:06:23.609
اما چطور چنین چیزی ممکن است؟

00:06:23.633 --> 00:06:27.713
آنها درباره تجربیات مردانه 
از دید مردانه می نویسند.

00:06:30.031 --> 00:06:32.249
باید خودمان به این مسئله نگاهی بیاندازیم.

00:06:32.273 --> 00:06:35.949
باید آماده باشیم تا تمام کتاب ها و 
فیلمهایمان را مرور کنیم،

00:06:35.973 --> 00:06:37.310
همه چیزهای محبوبمان را،

00:06:37.334 --> 00:06:40.164
و بگوییم: "در واقع، این را 
یک هنرمند مرد نوشته --

00:06:40.188 --> 00:06:42.176
نه یک هنرمند."

00:06:42.200 --> 00:06:44.604
باید ببینیم که بسیاری از 
این داستان ها

00:06:44.628 --> 00:06:46.764
از دیدگاه مردانه نوشته شده اند.

00:06:46.788 --> 00:06:48.725
که اشکالی ندارد،

00:06:48.749 --> 00:06:52.247
اما ۵۰ درصد از

00:06:52.271 --> 00:06:54.825
حق صحنه، فیلم، رمان،

00:06:54.849 --> 00:06:56.638
مکان خلاقیت، باید متعلق به زنان باشد.

NOTE Paragraph

00:06:57.561 --> 00:06:59.360
بگذارید از «هملت» بگویم.

00:06:59.384 --> 00:07:01.077
بودن یا نبودن،

00:07:01.101 --> 00:07:02.315
مسئله این است.

00:07:02.998 --> 00:07:04.263
اما مسئله من این نیست.

00:07:04.787 --> 00:07:08.536
مسئله من این است: چرا وقتی که جوان بودم
به من یاد داده شد

00:07:08.560 --> 00:07:12.917
که داستان هملت مثال اصلی از
دوراهی انسانی

00:07:12.941 --> 00:07:14.637
و تجربه انسانی است؟

00:07:14.661 --> 00:07:16.317
هملت داستان فوق العاده ای است،

00:07:16.317 --> 00:07:21.357
اما در واقع، درباره مرد جوانی است
که می ترسد نتواند

00:07:21.381 --> 00:07:24.046
در جهان مردانه چهره ای قدرتمند داشته باشد

00:07:24.070 --> 00:07:26.785
مگر آن که انتقام قتل پدرش را بگیرد.

00:07:27.552 --> 00:07:32.230
او درباره اندیشیدن به خودکشی
حرف های زیادی می زند،

00:07:32.254 --> 00:07:36.923
اما واقعیت این است که فردی که در واقع 
خودکشی می کند، اوفلیا،

00:07:36.947 --> 00:07:39.445
بعد از آن که توسط او تحقیر شد و 
مورد سوءاستفاده قرار گرفت،

00:07:39.469 --> 00:07:42.645
هرگز فرصت نمیابد که درباره احساساتش 
چیزی به مخاطب بگوید.


00:07:42.669 --> 00:07:45.611
و بعد وقتی که کارش با اوفلیا تمام شد،
سراغ مادر او می رود،

00:07:45.635 --> 00:07:48.934
چرا که او این گستاخی را دارد 
که عاشق عموی پسرش شود

00:07:48.958 --> 00:07:50.170
و از عشق ورزی لذت ببرد.

NOTE Paragraph

00:07:50.194 --> 00:07:52.231
(خنده حاضران)

NOTE Paragraph

00:07:52.255 --> 00:07:54.343
داستان فوق العاده ای است،

00:07:54.367 --> 00:07:59.438
اما داستانی است درباره تعارض مردانه،
دوراهی مردانه، و مبارزه ای مردانه.

00:08:00.137 --> 00:08:04.329
اما به من گفته شده که
این داستان درباره بشریت است،

00:08:04.353 --> 00:08:07.396
علی رغم این واقعیت
که فقط دو زن در آن هستند.

00:08:07.420 --> 00:08:09.981
و مادامی که من خودم را مجددا آموزش ندهم،

00:08:10.005 --> 00:08:11.730
همواره گمان خواهم کرد 


00:08:11.754 --> 00:08:15.495
که داستان های زنان
در مقایسه با مردان اهمیت کمتری دارند.

00:08:16.166 --> 00:08:17.901
هملت را می توانست یک زن نوشته باشد،

00:08:17.925 --> 00:08:20.012
اما آن را طور دیگری می نوشت،

00:08:20.036 --> 00:08:22.644
و احتمالا این همه توجه جهانی نمی گرفت.

00:08:22.668 --> 00:08:24.739
همانطور که مارگارت آتوود نویسنده می گوید،

00:08:24.763 --> 00:08:27.249
«وقتی مردی از ظرف شستن می نویسد،

00:08:27.273 --> 00:08:28.568
رئالیسم است.

00:08:29.379 --> 00:08:31.500
وقتی یک زن درباره آن می نویسد،

00:08:31.524 --> 00:08:34.039
گرایش ناگوار ژنتیکی است.»

NOTE Paragraph

00:08:34.063 --> 00:08:35.272
(خنده حاضران)

NOTE Paragraph

00:08:35.296 --> 00:08:39.130
این چیزی نیست که به آن دوران محدود شود.

00:08:39.154 --> 00:08:40.954
وقتی که جوان بودم،

00:08:40.978 --> 00:08:43.602
ناامیدانه عاشق این بودم که
کارگردان تئاتر شوم،

00:08:43.626 --> 00:08:46.465
این چیزی است که استاد مرد من گفت:

00:08:46.489 --> 00:08:50.561
«خب، در بریتانیا سه تا زن کارگردان داریم. جود!»

00:08:50.585 --> 00:08:54.692
جوآن نایت که لزبین است، 
جوان لیتل وود که بازنشسته شده،

00:08:54.716 --> 00:08:57.496
و باز گودبادی، 
که تازگی خودش را کشت.

00:08:57.520 --> 00:08:59.776
می خواهی کدام یکیشان باشی؟»

NOTE Paragraph

00:08:59.800 --> 00:09:00.853
(خنده حاضران)

NOTE Paragraph

00:09:00.877 --> 00:09:05.463
حال، توهین تهوع آور او به زنان همجنسگرا 
را کنار می گذاریم،

00:09:05.487 --> 00:09:08.332
واقعیت این است که او
می خواست مرا تحقیر کند.

00:09:08.356 --> 00:09:12.115
او فکر می کرد این که من بخواهم کارگردان شوم
چیز احمقانه ای است.

00:09:12.139 --> 00:09:15.110
موضوع را به دوستم مارین آلساپ گفتم که 
رهبر ارکستر است. او گفت،

00:09:15.134 --> 00:09:17.883
«اوه آره، استاد موسیقی من
هم دقیقا همین را گفت.

00:09:17.907 --> 00:09:20.077
او گفت، «زنان رهبری ارکستر نمی کنند.»

00:09:20.704 --> 00:09:23.427
اما سالها بعد ما اثر
خودمان را گذاشته ایم.

00:09:23.451 --> 00:09:25.681
می گویید، «خب همه چیز تغییر کرده.»

00:09:25.705 --> 00:09:28.199
متاسفانه هیچ چیز عوض نشده.

00:09:28.223 --> 00:09:31.668
رئیس فعلی آموزشکده هنر و موسیقی پاریس

00:09:31.692 --> 00:09:35.119
اخیرا گفت، «قوای بدنی زیادی لازم است

00:09:35.143 --> 00:09:36.624
تا فردی یک سمفونی را رهبری کند.

00:09:36.648 --> 00:09:38.099
و زنان خیلی ضعیفند.»

NOTE Paragraph

00:09:38.123 --> 00:09:39.576
(خنده حاضران)

NOTE Paragraph

00:09:39.600 --> 00:09:41.539
جرج بازلیتز هنرمند گفته،

00:09:41.563 --> 00:09:43.850
«واقعیت این است که زنان قادر به نقاشی نیستند.

00:09:43.874 --> 00:09:45.720
خب -- نمی توانند خوب نقاشی کنند.»

NOTE Paragraph

00:09:46.194 --> 00:09:48.582
وی.اس ناپال نویسنده دو سال پیش گفته،

00:09:48.606 --> 00:09:52.198
«کافی است دو پاراگراف را بخوانم و فورا بفهمم 
که نویسنده آن زن است،

00:09:52.222 --> 00:09:54.923
و دیگر نخوانم، 
چرا که ارزش خواندن مرا ندارد.»

NOTE Paragraph

00:09:54.947 --> 00:09:56.620
حاضران: عجب !

NOTE Paragraph

00:09:57.389 --> 00:09:59.022
و داستان ادامه دارد.

NOTE Paragraph

00:10:00.997 --> 00:10:02.985
باید راهی پیدا کنیم

00:10:03.009 --> 00:10:05.653
تا نگذاریم زنان و دختران جوان

00:10:05.677 --> 00:10:08.518
نه تنها احساس نکنند که 
روایاتشان اهمیتی ندارد،

00:10:08.542 --> 00:10:11.752
بلکه احساس نکنند که
اجازه ندارند روایتگر باشند.

00:10:12.661 --> 00:10:16.244
چرا که وقتی احساس کنید 
که نمی توانید در فضای مرکزی بایستید

00:10:16.268 --> 00:10:19.276
و به نمایندگی از جهان سخن بگویید،

00:10:19.300 --> 00:10:24.375
احساس می کنید که کالایتان را فقط می توانید
به گروهی کوچکتر، گروهی خاص، ارائه کنید.

00:10:24.399 --> 00:10:27.915
بنابراین خود به خود کمتر و
در زمینه های کوچکتری کار می کنید،

00:10:27.939 --> 00:10:29.972
قدرت اقتصادی تان کمتر می شود،

00:10:29.996 --> 00:10:32.468
نفوذتان به مخاطب کمتر می شود،

00:10:32.492 --> 00:10:36.833
و به عنوان یک هنرمند
اعتبار کمتری دریافت می کنید.

00:10:37.557 --> 00:10:42.812
و ما در نهایت این فضاهای دائمی 
و فوق العاده را به هنرمندان می دهیم

00:10:42.836 --> 00:10:44.000
در جهان،

00:10:44.024 --> 00:10:45.763
چرا که آنان راویان ما هستند.

NOTE Paragraph

00:10:45.787 --> 00:10:48.916
حال، اگر شما هنرمند نیستید
چرا این مسئله باید برایتان مهم باشد؟

00:10:48.940 --> 00:10:52.185
فرض کنیم شما حسابدار هستید، 
یا کارآفرین، یا در کار پزشکی

00:10:52.209 --> 00:10:53.376
یا دانشمند:

00:10:53.400 --> 00:10:56.002
آیا باید زنان هنرمند برای
شما اهمیت داشته باشد؟

00:10:56.026 --> 00:10:58.082
حتما، باید اهمیت داشته باشد،

00:10:58.106 --> 00:11:01.518
زیرا همانطور که از نقاشی های داخل غار 
پیداست

00:11:01.542 --> 00:11:03.223
تمامی تمدن ها،

00:11:03.247 --> 00:11:05.451
همه بشریت

00:11:06.105 --> 00:11:10.061
برای گفتن داستان بشریت، 
بر دوش هنرمندان تکیه داشته،

00:11:10.085 --> 00:11:13.354
و اگر داستان بشر توسط مردها گفته شود،

00:11:13.378 --> 00:11:15.114
به شما قول می دهم،

00:11:15.138 --> 00:11:16.855
همه اش درباره مردان خواهد بود.

NOTE Paragraph

00:11:17.671 --> 00:11:20.355
پس بیایید تغییری ایجاد کنیم.

00:11:20.379 --> 00:11:22.581
بیایید در تمام موسساتمان تغییر ایجاد کنیم،

00:11:22.605 --> 00:11:23.880
و نه تنها در غرب.

00:11:23.904 --> 00:11:28.323
یادمان نرود، این پیام 
که زنان ناتوانند،

00:11:28.347 --> 00:11:30.372
برای جلوگیری از نبوغ خلاق

00:11:30.396 --> 00:11:35.310
به زنان و دختران گفته شده 
در نیجریه، چین، روسیه،

00:11:35.334 --> 00:11:36.497
اندونزی.

00:11:36.521 --> 00:11:39.230
در تمام جهان دختران 
و زنان شنیده اند که

00:11:39.254 --> 00:11:44.171
نمی توانند ایده الهام بخش
خلاقانهای را داشته باشند.

00:11:45.131 --> 00:11:46.780
و من می خواهم از شما بپرسم:

00:11:46.804 --> 00:11:48.518
آیا این را باور می کنید؟

00:11:48.542 --> 00:11:52.337
باور می کنید که زنان می توانند 
نابغه ای خلاق باشند؟


NOTE Paragraph

00:11:53.168 --> 00:11:58.907
(تشویق حاضران)

NOTE Paragraph

00:11:58.931 --> 00:12:00.592
پس در این صورت لطفا پیش بروید،

00:12:00.616 --> 00:12:02.866
از زنان هنرمند حمایت کنید،

00:12:02.890 --> 00:12:04.364
آثارشان را بخرید،

00:12:04.388 --> 00:12:06.656
در رساندن صدایشان اصرار بورزید،

00:12:06.680 --> 00:12:09.950
زیرساختهایی را پیدا کنید که 
که بتواند صدای آنان را برساند.

00:12:10.680 --> 00:12:12.467
و این را فراموش نکنید:

00:12:12.491 --> 00:12:15.770
که اگر می خواهیم از این برهه عبور کنیم

00:12:15.794 --> 00:12:19.646
از جهانی که می دانیم در آن نابرابر هستیم،

00:12:19.670 --> 00:12:22.867
این هنرمندان هستند که باید جهانی متفاوت
را تصور کنند.

00:12:22.891 --> 00:12:26.501
و از همه شما هنرمندان می خواهم، 
زنان و مردان،

00:12:26.525 --> 00:12:29.865
که جهانی بر اساس برابری جنسیتی تصور کنند.

00:12:30.326 --> 00:12:32.509
آن را نقاشی کنیم. طراحی کنیم.

00:12:32.533 --> 00:12:34.328
آن را بنویسیم. فیلمش را بسازیم.

00:12:34.352 --> 00:12:36.238
و اگر بتوانیم آن را تصور کنیم،

00:12:36.262 --> 00:12:39.742
می توانیم انرژی و پایداری آن را 
داشته باشیم

00:12:39.766 --> 00:12:41.255
تا به سویش پیش برویم.

NOTE Paragraph

00:12:41.802 --> 00:12:43.856
وقتی این دختر کوچولو را نگاه می کنم،

00:12:43.880 --> 00:12:45.920
در ۱۱٫۰۰۰ سال پیش،

00:12:45.944 --> 00:12:49.405
می خواهم بدانم که آن دختر کوچولو امروز

00:12:49.429 --> 00:12:52.713
می تواند بایستد و فکر کند 
که حق دارد رویا داشته باشد،

00:12:52.737 --> 00:12:55.027
حق سرنوشتش را دارد،

00:12:55.051 --> 00:12:59.253
و محق است که از سوی تمام جهان 
سخن بگوید،

00:12:59.277 --> 00:13:01.101
به خاطر آنها به رسمیت شناخته شود

00:13:01.125 --> 00:13:02.775
و تشویق شود.

NOTE Paragraph

00:13:02.799 --> 00:13:03.985
متشکرم.

NOTE Paragraph

00:13:04.009 --> 00:13:08.790
(تشویق حاضران)