Geleneksel büyüme reçeteleri
Afrika'da pek işe yaramıyor.
Son 60 yılda,
Afrika'nın kalkınması için yapılan
bir trilyon dolar yardımdan sonra bile
bugün, kişi başına düşen gelir
1970'lerde olduğundan daha düşük seviyede.
Yardımlar pek işe yaramıyor.
Buna karşılık olarak,
Bretton Woods kuruluşları,
yani IMF ve Dünya Bankası,
yardım yerine
serbest ticarette ısrar etti.
Fakat tarihte, serbest ticaretin
ekonomik büyüme sağladığını gösteren
çok az ampirik kanıt var.
Tavsiye edilen yeni sihirli çözüm
ise mikro kredi.
Romantik bir şekilde,
Afrika'daki her fakir köylünün
bir girişimci olduğu
fikrine sabitlenmişiz.
(Kahkahalar)
40'dan fazla Afrika ülkesine
olan seyahatlerimde
aslında çoğu insanın istediğinin
iş olduğunu gördüm.
Çözümüm şu: Mikro girişimcileri unutun.
Sudanlı iş adamı Mo İbrahim gibi
Pan-Afrikalı devler yaratmak için
yatırım yapalım.
Mo 1998'de Afrika'ya aykırı davranıp
riske girerek Celtel International'ı kurdu
ve onu 2004'te,
14 farklı Afrika ülkesinde
toplam 24 milyon aboneye sahip
bir GSM operatörüne dönüştürdü.
Mo modeli, herkesin girişimci
olduğunu varsayan,
etkili bir dağılımı ve bilgi paylaşımını
engelleyen modelden daha iyi olabilir.
Belki de Afrika'da, bir sürü
oyuncunun ve küçük girişimcinin
rekabet yoluyla büyümeyi sağlayacağı
bir aşamada değiliz.
Şu iki alternatif senaryoyu düşünün.
Birincisi; 500 tane muz üreticisine
üretim fazlası muzlarını kurutmaları
ve yerel pazarda hasılatlarını
%15 oranında arttırmaları için
200'er dolar kredi veriyorsunuz.
Ya da ikincisi; akıllı bir girişimciye
100.000 dolar verip
onun, 500 muz üreticisine %40 ek gelir
ve ek olarak 50 yeni iş imkânı sağlayacak
bir fabrika kurmasına yardım ediyorsunuz.
İkinci senaryoya yatırım yaptık
ve 26 yaşındaki
Kenyalı girişimci Eric Muthomi'nin
glütensiz muz unu
ve bebek maması üretmek için
Stawi diye bir tarımsal ürün işleme
fabrikası kurmasını destekledik.
Stawi ölçek ekonomilerinden yararlanıyor
ve sadece sahipleri için değil,
aynı zamanda işe ortak olan
çalışanları için de değer yaratmak için
modern üretim yöntemlerini kullanıyor.
Hayalimiz Eric Muthomi gibi birini alıp
onun Mo İbrahim'e dönüşmesini sağlamak.
Bunun için yeteneğe, finansmana,
yerel ve küresel ortaklıklara
ve olağanüstü bir azme
sahip olmak gerekiyor.
Peki neden Pan-Afrika?
1884'teki Berlin Konferansı'ndaki
Afrika için mücadele,
açıkçası biz Afrikalılara
pek de danışılmadan,
(Kahkahalar) (Alkış)
büyük bir parçalanmayla
ve küçük nüfuslu bir sürü devletin
oluşmasıyla sonuçlandı.
Liberya 4 milyon,
Yeşil Burun Adaları 500.000.
Pan-Afrika ise size,
ticaret bariyerleri ve diğer engellerle
55 ülkeye dağıtılmış
bir milyar insan veriyor.
Ama atalarımız Avrupalılar etrafımıza
sınırlar çizmeden önce
bütün kıta boyunca ticaret yapıyordu.
Pan-Afrikanizm'in fırsatları
zorluklarından daha ağır basıyor.
İşte bu yüzden Stawi'nin pazarını
sadece Kenya'dan, Cezayir'e,
Nijerya'ya, Gana'ya ve ürünümüzü
alacak diğer yerlere genişletiyoruz.
Bu süreçte gıda güvencesi sorununu çözmeye
yardım etmeyi, çiftçileri güçlendirmeyi,
yeni işler yaratmayı,
yerel ekonomiyi geliştirmeyi
ve süreçte zengin olmayı umuyoruz.
Çok çekici bir girişim değil
ve belki sizi kiva.org'dan,
bir kadına keçi alması için
100 dolar vermek kadar
iyi de hissettirmiyor.
Ama belki de Pan-Afrika çapında
büyük işler oluşturmak için
daha az sayıdaki, daha etkili
girişimcileri desteklemek
bu durumu değiştirebilir.
Atalarımızın uğruna savaştığı
siyasi bağımsızlık,
ekonomik bağımsızlık olmadan
bir anlam ifade etmiyor.
Birinci sınıf işletmeler kurarak,
yerel servet yaratarak,
çok ihtiyaç duyduğumuz
iş imkânlarını oluşturarak
ekonomik bağımsızlık için yapılan
bu mücadeleye yardım etmeyi
ve bunu başarmayı umuyoruz.
Afrika yükselecek.
Teşekkürler.
(Alkış)
Tom Rielly: Sangu, tabii ki bu
güçlü bir retorik.
Mikro kredi ile düzenli yatırım
ve büyüyen düzenli yatırım arasında
tam bir tezat yapıyorsun.
Mikro kredi için de herhangi bir
rol olduğunu düşünüyor musun?
Sangu Delle: Bir rol olduğunu düşünüyorum.
Mikro kredi, piramidin altındakilerin
finansal erişimlerini genişletmek için
çok iyi ve yenilikçi bir yol oldu.
Ama Afrika'da karşı karşıya
olduğumuz problemler için,
savaşın yıktığı Avrupa'yı
canlandırmak için yapılan
Marshall Planı'na baktığımızda
onun koyun bağışlarından
ibaret olmadığını görüyoruz.
Sadece mikro krediden daha fazlası gerek.
Sadece 200 dolar vermekten
daha fazlası gerek.
Daha büyük işletmeler kurmaya
ve yeni işlere ihtiyacımız var.
TR: Çok iyi. Çok teşekkür ederim.
(Alkış)