Door een kleine goede daad voor mijn vrouw
sta ik nu hier, werd ik bekend
en verdiende een hoop geld.
Ik ga even terug naar mijn vroege huwelijksdagen.
Wat deed je als pas getrouwde?
Je probeerde je vrouw te imponeren. Ik ook.
Op een dag zag ik dat mijn vrouw
iets droeg, ongeveer zo.
Ik vroeg: "Wat is dat?'
Mijn vrouw antwoordde: "Gaat je niets aan".
Ik was haar man, en dus ging ik snel kijken.
Ik zag dat ze een smerige lap stof had.
Ik zou er niet eens mijn tweewieler mee schoonmaken.
Toen begreep ik dat zij op die onhygiënische wijze
haar maandelijkse periode doorkwam.
Ik vroeg waarom ze die
onhygiënische methode gebruikte.
Ze antwoordde: "Ik ken maandverband, maar
als mijn zussen en ik dat zouden gebruiken,
is er geen geld meer voor melk."
Ik was geschokt. Wat is de link tussen
een maandverband en het melkbudget?
Het heet betaalbaarheid.
Ik probeerde mijn vrouw te imponeren
door maandverband voor haar te kopen.
Ik ging naar de plaatselijke winkel.
Die kerel kijkt links en rechts,
vouwt een krant uit en rolt het maandverband erin.
Hij overhandigt het alsof het iets illegaals is.
Geen idee waarom. Ik vroeg niet om een condoom.
Toen bekeek ik dat verband eens. Wat zit erin?
Dat was de eerste keer, ik was 29,
dat ik ooit een maandverband had aangeraakt.
Nu wil ik weten: hoeveel mannen hier hebben ooit een maandverband aangeraakt?
Ze raken het niet aan want het zijn hun zaken niet.
Ik dacht bij mezelf: "Dat is katoen.
Mijn hemel, ze nemen materiaal van een paar cent
en verkopen het voor ponden, dollars.
Ik ga een maandverband voor mijn vrouw maken.
Zo is het begonnen, maar toen ik het gemaakt had,
moest ik het testen. Waar?
Ik had geen laboratorium.
Ik had een vrouwelijke vrijwilliger nodig.
Maar die vind je niet in India, zelfs niet in Bangalore.
Het enige beschikbare slachtoffer was mijn vrouw.
Ik maakte het maandverband en gaf het aan Shanti --
zo heet mijn vrouw.
"Ogen dicht. Wat ik je geef,
zullen geen diamanten zijn,
zelfs geen chocolade.
Ik geef je een geschenk
met een hoop glimmend papier erom.
Ogen dicht."
Ik probeerde het intiem te maken.
Het is een gearrangeerd huwelijk, geen liefdeshuwelijk.
(Gelach)
Op een dag weigerde ze echter nog mee te werken.
Andere slachtoffers ... mijn zussen misschien?
Maar zussen noch echtgenote
wilden het onderzoek steunen.
Daarom ben ik altijd jaloers op de heiligen in India.
Die hebben massa's vrouwelijke vrijwilligers om zich heen.
Waarom heb ik die niet? (Gelach)
Ze hoeven niet eens te roepen, en de vrouwen komen.
Toen probeerde ik het bij studentes medicijnen.
Die weigerden eveneens. Uiteindelijk besloot ik
het maandverband bij mezelf te testen.
Nu heb ik eenzelfde soort titel als
de eerste man op de maan, Armstrong.
Toen Tenzing en Hillary op Everest,
en nu is Muruganantham de eerste man
op aarde die maandverband droeg.
Ik vulde een voetbalhuid met dierenbloed,
bond die hier boven, met een tube naar mijn onderbroek.
Al lopend en fietsend duwde ik op de huid
en het bloed kwam eruit.
Daarom buig ik diep voor elke vrouw,
uit respect.
Ik zal die vijf dagen nooit vergeten --
smerige dagen, ellendige dagen, die vochtigheid.
Mijn god, ongelofelijk!
Het probleem was dat
een bedrijf maandverband maakt
van katoen. Dat werkt goed.
Ik probeerde het ook, met het juiste katoen,
maar dat werkte niet.
Toen stond ik op het punt te stoppen met al dit onderzoek.
Eerst heb je financiering nodig.
Er was niet alleen een financiële crisis,
maar door het onderzoek
ontstonden nog meer problemen, waaronder
een scheidingsbrief van mijn vrouw.
Waarom? Ik gebruikte studentes medicijnen.
Ze zag dat als excuus
om achter medische studentes aan te rennen.
Uiteindelijk kwam ik erachter
dat het een speciaal cellulose is
van dennenhout, maar dan nog
heb je een fabriek van een paar miljoen nodig
om dat materiaal te verwerken.
Weer zat ik vast.
Toen werkte ik nog eens vier jaar
aan mijn eigen, eenvoudige machine.
Met deze machine kan iedere plattelandsvrouw
met datzelfde materiaal
dat die multinational ook gebruikt,
een eersteklas maandverband maken
aan haar keukentafel.
Dat is mijn uitvinding.
Nu willen mensen meestal,
zodra ze een patent of uitvinding hebben,
deze meteen in geld omzetten.
Dat deed ik niet. Ik gaf dat op,
want als iemand achter geld aanrent
zal zijn leven geen schoonheid kennen.
Veel mensen verdienen veel geld,
miljarden verzamelen zich,
en uiteindelijk worden ze filantroop.
Waarom eerst geld verzamelen
om het dan weg te geven?
Waarom niet filantropie bedrijven vanaf dag één?
Daarom geef ik deze machine vrij
op het Indiase platteland. In India gebruiken
verbazingwekkend, slechts 2% van de vrouwen
maandverband. De rest gebruikt een lap stof,
een blad, zaagsel... alles behalve maandverband.
Zelfs in de 21ste eeuw. Daarom besloot ik
deze machine aan de arme vrouwen van India te geven.
Tot dusver waren er 630 installaties in 23 deelstaten
en zes andere landen.
Ik houd het nu al zeven jaar vol tegen de
multinationals. Alle MBA-studenten vragen zich af hoe.
Een voortijdig schoolverlater uit Coimbatore.
Daarom ben ik gastdocent bij alle managementopleidingen.
(Applaus)
Speel video 1.
(Video) A. Muruganantham: "Ik vroeg mijn vrouw
waarom ze die smerige lap gebruikte.
Ze zei: "Ik ken maandverband,
maar als ik dat ga gebruiken
kunnen we geen melk meer kopen".
Waarom niet zelf een goedkoop maandverband maken?
Dus besloot ik deze machine alleen te verkopen
aan zelfhulpgroepen voor vrouwen.
Dat is mijn idee.
A.M. Voorheen had je een miljoeneninvestering nodig
voor machine. Nu kan iedere plattelandsvrouw het.
Hier voeren ze een religieus ritueel uit.
(Video): (Zingen)
Denk eens in, concurreren met giganten
is moeilijk, zelfs vanuit Harvard of Oxford.
Ik laat plattelandsvrouwen
concurreren met multinationals.
Ik zit in mijn zevende jaar.
Zeshonderd installaties al. Wat is mijn missie?
Ik ga in mijn leven van India
een 100%-maandverbandgebruikend land maken.
Zo schep ik minstens
een miljoen plattelandsbanen.
Daarom ren ik niet achter dat stomme geld aan.
Ik ben met iets serieus bezig.
Als je achter een meisje aanrent,
zal ze je niet mogen.
Doe gewoon je werk
en het meisje komt achter jou aan.
Zo joeg ik nooit achter Mahalakshmi aan.
De godin van voorspoed komt naar mij. Ik stop het weg
in mijn achterzak, niet in mijn voorzakken.
Als voortijdig schoolverlater zag ik
het maatschappelijke probleem
dat geen maandverband werd gebruikt.
Ik werd een probleemoplosser en ben erg gelukkig.
Ik wil dit niet als bedrijf maken.
Ik wil hier een wereldwijde, lokale
maandverband-beweging van maken
Daarom geef ik alle details vrij
in het publieke domein, zoals open software.
Nu bedienen 110 landen zich.
Ik verdeel mensen in drie soorten:
ongeschoold, beetje geschoold, overgeschoold.
De beetje geschoolde deed dit. Overgeschoolden,
wat gaan jullie doen voor de samenleving?
Mijn hartelijke dank. Goedendag!
(Applaus)