0:00:00.806,0:00:02.881
Wyobraź sobie, że wynalazłeś maszynę,

0:00:02.905,0:00:04.577
która nagra moje wspomnienia,

0:00:04.601,0:00:06.638
moje sny i pomysły,

0:00:06.662,0:00:08.325
i przeniesie je do twojego mózgu

0:00:08.755,0:00:11.830
To byłaby przełomowa technologia, prawda?

0:00:11.854,0:00:14.892
Ale tak naprawdę już teraz[br]posiadamy taką maszynę.

0:00:14.916,0:00:17.560
To system komunikacji interpersonalnej

0:00:17.584,0:00:19.432
i skuteczne opowiadanie historii.

0:00:19.874,0:00:22.334
Aby zrozumieć, jak to działa,

0:00:22.358,0:00:24.773
trzeba zajrzeć w głąb mózgu.

0:00:24.797,0:00:28.383
Trzeba też sformułować pytanie[br]w nieco inny sposób.

0:00:28.407,0:00:29.870
Musimy zapytać,

0:00:30.309,0:00:32.925
jak wzorce aktywności neuronalnej w mózgu,

0:00:32.949,0:00:36.151
które są połączone z moimi[br]wspomnieniami i myślami,

0:00:36.175,0:00:38.694
są przekazywane do waszych mózgów.

0:00:39.552,0:00:43.070
Sądzimy, że istnieją dwa czynniki, [br]które pozwalają nam się komunikować.

0:00:43.094,0:00:47.149
Po pierwsze, mózg jest[br]fizycznie sprzężony z falą dźwiękową,

0:00:47.173,0:00:49.648
którą wam przekazuję.

0:00:49.672,0:00:53.050
Po drugie, rozwinęliśmy[br]wspólny protokół neuronalny,

0:00:53.074,0:00:54.832
który umożliwia nam porozumienie.

0:00:55.459,0:00:56.721
Skąd to wiemy?

0:00:57.292,0:00:59.185
W moim laboratorium w Princeton

0:00:59.209,0:01:02.714
kładziemy ludzi w skanerach fMRI[br]i skanujemy im mózgi,

0:01:02.738,0:01:06.638
podczas gdy oni opowiadają historie[br]lub ich słuchają.

0:01:06.662,0:01:09.286
Żeby dać wam pojęcie o tym, [br]jakiego bodźca używamy,

0:01:09.310,0:01:13.294
pozwólcie mi odegrać 20 sekund[br]historii, której użyliśmy,

0:01:13.318,0:01:16.036
opowiedzianej przez bardzo[br]utalentowanego gawędziarza,

0:01:16.036,0:01:17.287
Jima O'Grady'ego.

0:01:18.244,0:01:21.577
(Audio) Jim O'Grady: Wymyślam na[br]szybko historię i wiem, że jest dobra,

0:01:21.601,0:01:23.891
i wtedy właśnie zaczynam ją poprawiać...

0:01:23.915,0:01:26.399
(Śmiech)

0:01:26.423,0:01:28.758
dodając jakiś ekstra element.

0:01:29.502,0:01:32.810
Reporterzy nazywają to "zmyślaniem".

0:01:32.834,0:01:35.105
(Śmiech)

0:01:35.735,0:01:38.851
Polecają nie przekraczać tej granicy.

0:01:40.208,0:01:44.812
Ale właśnie to przekroczenie granicy[br]widziałem w historii wpływowego dziekana,

0:01:44.836,0:01:46.262
który dostał w twarz ciastem.

0:01:46.286,0:01:47.778
Poniekąd było to zabawne.

0:01:47.802,0:01:50.176
UH: Teraz spójrzmy w głąb mózgu

0:01:50.200,0:01:53.428
i zobaczmy, co się dzieje[br]podczas słuchania takich opowieści.

0:01:53.452,0:01:57.496
Zacznijmy od jednego słuchacza[br]i jednego obszaru mózgu:

0:01:57.520,0:02:01.009
od kory słuchowej, która przetwarza[br]dźwięki dochodzące do ucha.

0:02:01.033,0:02:03.477
Jak widać, w tym obszarze mózgu

0:02:03.501,0:02:06.993
reakcje idą w górę i w dół,[br]w miarę jak historia się rozwija.

0:02:07.017,0:02:08.610
Teraz weźmy te reakcje

0:02:08.634,0:02:10.399
i porównajmy je do reakcji

0:02:10.399,0:02:12.934
tego samego obszaru mózgu,[br]lecz u innego słuchacza.

0:02:12.958,0:02:14.125
Można zapytać:

0:02:14.149,0:02:17.384
jak podobne są reakcje słuchających?

0:02:18.018,0:02:20.380
Oto reakcje pięciu słuchaczy.

0:02:20.983,0:02:24.436
Zaczynaliśmy skanować ich mózgi[br]przed opowiadaniem,

0:02:24.460,0:02:27.999
kiedy po prostu czekali w ciemności.

0:02:28.023,0:02:29.177
Jak widać,

0:02:29.201,0:02:31.959
ten obszar mózgu zmienia się u każdego,

0:02:31.983,0:02:33.758
ale reakcje są bardzo różne

0:02:33.782,0:02:35.449
i nie są zsynchronizowane.

0:02:35.473,0:02:38.179
Gdy tylko zacznie się historia,

0:02:38.203,0:02:39.889
ma miejsce coś wspaniałego.

0:02:40.857,0:02:43.786
(Audio) JO: Wymyślam szybko historię[br]i wiem, że jest dobra,

0:02:43.810,0:02:45.338
i wtedy zaczynam ją poprawiać...

0:02:45.362,0:02:48.659
UH: Nagle wiadć,[br]że reakcje wszystkich badanych

0:02:48.683,0:02:49.835
wiążą się z historią

0:02:49.859,0:02:53.288
i idą w górę lub w dół[br]w bardzo podobny sposób

0:02:53.312,0:02:54.866
u wszystkich słuchaczy.

0:02:54.890,0:02:57.939
Coś takiego dzieje się właśnie[br]teraz w waszych mózgach,

0:02:57.963,0:03:00.836
kiedy mnie słuchacie.

0:03:00.860,0:03:03.868
Nazywamy ten efekt[br]"synchronizacją neuronalną".

0:03:04.374,0:03:06.686
Aby wytłumaczyć ten efekt,

0:03:06.710,0:03:09.320
trzeba zacząć od synchronizacji fizycznej.

0:03:10.076,0:03:12.826
Widzimy tutaj pięć metronomów.

0:03:12.850,0:03:15.846
Potraktujcie je jak pięć mózgów.

0:03:15.870,0:03:18.620
Tak jak słuchacze [br]przed rozpoczęciem historii,

0:03:18.644,0:03:20.457
metronomy klikają,

0:03:20.481,0:03:22.640
ale nie w unisonie.

0:03:23.059,0:03:27.455
(Klikanie)

0:03:27.479,0:03:30.480
Spójrzcie, co się stanie, gdy je połączę

0:03:30.504,0:03:32.645
przez ustawienie na dwóch cylindrach.

0:03:33.880,0:03:37.101
(Klikanie)

0:03:37.125,0:03:39.737
Cylindry zaczynają się obracać.

0:03:39.761,0:03:42.890
Wibracje powstałe z obrotu[br]przechodzą przez drewno

0:03:42.914,0:03:45.919
i sprawiają, że metronomy[br]zaczynają się synchronizować.

0:03:45.943,0:03:47.555
Posłuchajcie klikania.

0:03:47.579,0:03:52.246
(Zsynchronizowane klikanie)

0:03:57.834,0:04:00.458
Na tym polega synchronizacja fizyczna.

0:04:00.482,0:04:02.725
Teraz wróćmy do mózgu i zapytajmy:

0:04:02.749,0:04:04.893
co powoduje "synchronizację neuronalną"?

0:04:04.917,0:04:07.702
Czy są to po prostu dźwięki[br]produkowane przez mówiącego?

0:04:07.726,0:04:09.049
A może to słowa?

0:04:09.073,0:04:12.719
Lub treść, którą mówiący chce przekazać.

0:04:12.743,0:04:15.503
Aby to przetestować,[br]wykonaliśmy następujący eksperyment.

0:04:15.527,0:04:18.728
Po pierwsze, puściliśmy[br]to nagranie od tyłu.

0:04:18.752,0:04:21.878
Zachowało wiele cech dźwiękowych,

0:04:21.902,0:04:23.915
lecz straciło znaczenie.

0:04:23.939,0:04:25.610
A brzmiało to mniej więcej tak.

0:04:25.634,0:04:30.772
(Audio) JO: (Niezrozumiałe)

0:04:31.296,0:04:33.648
Pokolorowaliśmy te dwa mózgi,

0:04:33.672,0:04:35.882
by wskazać obszary odpowiadające podobnie.

0:04:35.882,0:04:39.286
Jak widać, dźwięki wywołały

0:04:39.286,0:04:42.554
"neuronalną synchronizację"[br]lub wyrównanie we wszystkich mózgach

0:04:42.578,0:04:45.310
w korach słuchowych[br]przetwarzających dźwięki,

0:04:45.334,0:04:47.558
ale nie trafiło to dalej w głąb mózgu.

0:04:48.051,0:04:51.455
Teraz możemy zbudować z dźwięków słowa.

0:04:51.479,0:04:54.135
Jeśli pomieszamy słowa[br]w historii Jima O'Grady'ego

0:04:54.159,0:04:55.399
to otrzymamy listę słów.

0:04:55.423,0:04:57.685
(Audio) JO: ... zwierzę...[br]różne fakty...

0:04:57.709,0:05:00.601
zaraz... ciastkowy człowiek...[br]potencjalnie... moje historie

0:05:00.625,0:05:03.567
UH: Słowa zaczęły powodować wyrównanie

0:05:03.591,0:05:06.196
w obszarach wczesnej nauki języka,[br]ale na tym koniec.

0:05:06.220,0:05:10.037
Teraz można zbudować z tych słów zdania.

0:05:11.561,0:05:14.561
(Audio) JO: Polecają[br]nie przekraczać tej granicy.

0:05:16.021,0:05:19.663
Powiedział: "Drogi Jimie,[br]Dobra historia. Niezłe detale.

0:05:20.369,0:05:22.521
Czy ona nie wie o nim tylko ode mnie?".

0:05:22.545,0:05:25.680
UH: Teraz widać, że odpowiedzi[br]we wszystkich obszarach językowych,

0:05:25.704,0:05:27.395
które przetwarzają słyszany język,

0:05:27.419,0:05:29.798
zsynchronizowały się lub upodobniły.

0:05:30.218,0:05:34.895
Jednak tylko kiedy użyjemy pełnej,[br]poruszającej, spójnej historii,

0:05:34.919,0:05:37.144
reakcje trafiają też w głąb mózgu,

0:05:37.168,0:05:38.699
do obszarów nadrzędnych,

0:05:38.723,0:05:41.824
które obejmują korę czołową[br]i korę ciemieniową,

0:05:41.848,0:05:44.436
przez co wszystkie zareagują podobnie.

0:05:44.460,0:05:47.729
Wydaje się, że te odpowiedzi[br]w obszarach wyższego rzędu są indukowane

0:05:47.753,0:05:49.879
lub stają się podobne[br]u wszystkich słuchaczy

0:05:49.903,0:05:52.643
dzięki przekazywanej treści,

0:05:52.667,0:05:54.268
a nie przez słowa i dźwięki.

0:05:54.635,0:05:57.350
Jeśli to prawda, [br]można z przekonaniem przewidywać,

0:05:57.374,0:05:59.736
że jeśli opowiem wam[br]o tych samych pomysłach,

0:05:59.760,0:06:02.404
używając dwóch różnych zestawów słów,

0:06:02.428,0:06:04.979
reakcje waszych mózgów będą identyczne.

0:06:05.499,0:06:08.513
Aby to przetestować, [br]wykonaliśmy następujący eksperyment.

0:06:09.142,0:06:10.950
Historię napisaną po angielsku

0:06:10.974,0:06:13.110
przetłumaczyliśmy na rosyjski.

0:06:13.134,0:06:17.358
Otrzymaliśmy dwa różne zestawy[br]dźwięków i systemów lingwistycznych,

0:06:17.382,0:06:19.676
które przekazują to samo znaczenie.

0:06:19.700,0:06:23.348
Puszczając angielską wersję[br]angielskim słuchaczom,

0:06:23.372,0:06:25.724
a rosyjską wersję rosyjskim słuchaczom,

0:06:25.748,0:06:28.793
można porównać reakcje grup.

0:06:28.817,0:06:32.388
Reakcje nie okazały się podobne

0:06:32.412,0:06:34.693
w korze słuchowej,

0:06:34.717,0:06:37.095
ponieważ język i dźwięk są bardzo różne.

0:06:37.119,0:06:39.887
Jednak reakcje w obszarach wyższego rzędu

0:06:39.921,0:06:42.415
były podobne w obu grupach.

0:06:43.068,0:06:47.160
Sądzimy, że badani rozumieli[br]te historie w podobny sposób,

0:06:47.184,0:06:51.210
co potwierdziły testy po eksperymencie.

0:06:52.321,0:06:56.008
Wydaje się, że ta synchronizacja[br]jest konieczna dla komunikacji.

0:06:56.032,0:06:58.658
Dla przykładu, jak można zauważyć,

0:06:58.682,0:07:00.709
angielski nie jest moim[br]ojczystym językiem.

0:07:00.733,0:07:02.938
Wychowywałem się, używając innego języka,

0:07:02.938,0:07:05.292
może tak jak niektórzy widzowie.

0:07:05.316,0:07:07.315
A mimo to umiemy się porozumieć.

0:07:07.339,0:07:08.490
Dlaczego?

0:07:08.514,0:07:11.593
Sądzimy, że przyczyną jest wspólny kod,

0:07:11.617,0:07:13.044
który przekazuje znaczenie.

0:07:13.921,0:07:17.367
Dotąd opowiadałem jedynie o tym,[br]co dzieje się w mózgu słuchacza,

0:07:17.391,0:07:19.638
w waszych mózgach,[br]kiedy słuchacie prelekcji.

0:07:19.662,0:07:22.361
Ale co dzieje się w moim mózgu,[br]w mózgu mówiącego,

0:07:22.385,0:07:24.192
kiedy do was mówię?

0:07:24.216,0:07:26.073
Żeby spojrzeć w głąb mózgu mówiącego,

0:07:26.097,0:07:29.193
poddaliśmy go badaniu fMRI.

0:07:29.217,0:07:30.819
Skanujemy mózg

0:07:30.843,0:07:34.850
i porównujemy jego reakcje [br]do reakcji mózgów słuchaczy

0:07:34.874,0:07:36.676
przysłuchujących się historii.

0:07:36.700,0:07:40.910
Trzeba jednak pamiętać,[br]że mówienie i rozumienie mowy

0:07:40.934,0:07:42.657
to dwa bardzo różne procesy.

0:07:42.681,0:07:44.925
Tutaj pytamy: na ile są podobne?

0:07:46.164,0:07:47.571
Ku naszemu zaskoczeniu

0:07:47.595,0:07:52.466
spostrzegliśmy, że te wszystkie[br]złożone wzorce u słuchaczy

0:07:52.490,0:07:55.197
pochodziły tak naprawdę z mózgu mówiącego.

0:07:55.221,0:07:58.906
Produkcja mowy i zrozumienie[br]polegają na bardzo podobnych procesach.

0:07:58.930,0:08:00.502
Odkryliśmy także,

0:08:00.526,0:08:04.232
że im silniejsze podobieństwo[br]między mózgami słuchaczy

0:08:04.256,0:08:05.755
i mózgiem mówiącego,

0:08:05.779,0:08:07.684
tym lepsza komunikacja.

0:08:07.708,0:08:11.673
Gdybyście byli teraz [br]całkiem zdezorientowani,

0:08:11.697,0:08:13.718
a wierzę, że tak nie jest,

0:08:13.742,0:08:16.499
reakcje waszych mózgów[br]bardzo by się różniły od mojego.

0:08:16.499,0:08:19.266
ale wiem także, że jeśli [br]naprawdę mnie rozumiecie,

0:08:19.290,0:08:22.181
to wtedy twój, i twój i twój mózg

0:08:22.205,0:08:23.933
są bardzo podobne do mojego.

0:08:25.793,0:08:28.888
Zbierzmy teraz wszystkie[br]informacje i zapytajmy:

0:08:28.912,0:08:32.249
jak tego użyć do przeniesienia wspomnień

0:08:32.273,0:08:34.459
z jednego mózgu do drugiego?

0:08:35.037,0:08:37.155
Wykonaliśmy następujący eksperyment.

0:08:37.648,0:08:42.735
Podczas pierwszej projekcji odcinka[br]serialu "Sherlock" produkcji BBC

0:08:42.735,0:08:44.379
skanowaliśmy mózgi widzów.

0:08:44.403,0:08:47.204
Później poprosiliśmy ich[br]o powrót do skanera

0:08:47.228,0:08:51.127
i opowiedzenie odcinka osobie,[br]która nigdy nie oglądała serialu.

0:08:51.151,0:08:52.811
Doprecyzujmy.

0:08:52.835,0:08:54.882
Pomyślcie o tej właśnie scenie,

0:08:54.906,0:08:57.490
kiedy Sherlock wsiada[br]do londyńskiej taksówki,

0:08:57.514,0:08:59.810
którą kieruje szukany[br]przez niego morderca.

0:09:00.398,0:09:02.894
Kiedy jestem widzem

0:09:02.918,0:09:06.418
ta scena powoduje w moim mózgu[br]specyficzny wzorzec aktywności.

0:09:07.179,0:09:10.951
Ten sam wzorzec mogę u siebie indukować,

0:09:10.975,0:09:14.631
wypowiadając słowa:[br]Sherlock, Londyn, morderca.

0:09:15.369,0:09:18.479
Kiedy przekazuję wam teraz te słowa,

0:09:18.503,0:09:20.988
musicie to zrekonstruować w umyśle.

0:09:21.012,0:09:25.561
Otóż wiemy, że wzorzec ten[br]powstaje teraz w waszych mózgach.

0:09:25.585,0:09:28.100
Mocno nas zdziwiło,

0:09:28.124,0:09:30.379
że wzorzec, który pojawia[br]się w waszych mózgach,

0:09:30.403,0:09:32.315
kiedy opisuję wam tę scenę,

0:09:32.339,0:09:33.865
będzie bardzo podobny do wzorca,

0:09:33.865,0:09:36.254
który pojawił się u mnie[br]parę miesięcy temu,

0:09:36.254,0:09:38.323
podczas jej oglądania[br]wewnątrz skanera fMRI.

0:09:38.347,0:09:40.451
Zaczynamy rozumieć mechanizm,

0:09:40.475,0:09:43.217
dzięki któremu można opowiadać[br]i przekazywać informacje.

0:09:43.733,0:09:45.609
Na przykład teraz słuchacie uważnie,

0:09:45.633,0:09:49.145
co mam do powiedzenia.

0:09:49.169,0:09:50.719
A wiem, że to nie jest łatwe.

0:09:50.743,0:09:54.779
Mam jednak nadzieje, że w pewnej chwili[br]się zrozumieliśmy i wiecie, co mówię.

0:09:54.803,0:09:58.701
Myślę też, że za parę godzin,[br]dni lub miesięcy

0:09:58.725,0:10:00.869
spotkacie kogoś na przyjęciu

0:10:00.893,0:10:04.441
i opowiecie mu o tym wykładzie,

0:10:04.465,0:10:08.103
a wtedy nagle będzie tak,[br]jakby był tutaj z nami dzisiaj.

0:10:08.127,0:10:10.977
Teraz rozumiecie, jak można [br]wykorzystać ten mechanizm

0:10:11.001,0:10:14.932
do przekazywania wspomnień[br]i wiedzy między ludźmi,

0:10:14.956,0:10:17.003
co jest wspaniałe, prawda?

0:10:17.027,0:10:20.748
Ale umiejętność komunikacji[br]opiera się na zdolności posiadania

0:10:20.748,0:10:22.784
wspólnej płaszczyzny porozumienia.

0:10:22.808,0:10:24.013
Na przykład

0:10:24.037,0:10:30.039
gdybym mówił "taryfa" zamiast "taksówka",

0:10:30.230,0:10:34.269
dla większość widzów[br]brzmiałoby to niestandardowo.

0:10:34.720,0:10:36.911
Dopasowanie zależy[br]nie tylko od umiejętności

0:10:36.935,0:10:38.969
rozumienia podstawowych pojęć,

0:10:38.993,0:10:43.788
ale od umiejętności rozwijania[br]wspólnej płaszczyzny porozumienia

0:10:43.812,0:10:45.599
i wspólnych systemów przekonań.

0:10:45.623,0:10:48.541
Wiadomo, że często ta sama historia

0:10:48.541,0:10:51.524
może znaczyć co innego dla innych ludzi.

0:10:52.460,0:10:55.501
Testując to w laboratorium,[br]wykonaliśmy następujący eksperyment.

0:10:56.089,0:10:59.020
W opowiadaniu J. D. Salingera

0:10:59.044,0:11:03.379
mąż traci żonę z oczu podczas przyjęcia,

0:11:03.403,0:11:07.090
dzwoni do przyjaciela i pyta:[br]"Widziałeś moją żonę?".

0:11:07.836,0:11:10.515
Połowie badanych powiedzieliśmy,

0:11:10.515,0:11:13.208
że żona ma romans z przyjacielem.

0:11:13.232,0:11:15.947
Drugiej połowie powiedzieliśmy,

0:11:15.947,0:11:19.512
że żona jest wierna,[br]a mąż jest zbyt zazdrosny.

0:11:20.127,0:11:22.815
To jedno zdanie wypowiedziane[br]przed rozpoczęciem historii

0:11:22.839,0:11:25.140
wystarczyło, by reakcje mózgów

0:11:25.164,0:11:28.208
osób z grupy wierzącej w romans żony

0:11:28.232,0:11:30.669
były bardzo podobne [br]w obszarach wyższego rzędu,

0:11:30.693,0:11:32.915
i różne od drugiej grupy.

0:11:32.939,0:11:36.482
Jeśli jedno zdanie wystarczy,[br]żeby mózg upodobnił się

0:11:36.482,0:11:38.239
do mózgów ludzi myślących podobnie

0:11:38.263,0:11:41.216
i bardzo odróżnił się od ludzi[br]myślących inaczej,

0:11:41.240,0:11:44.717
pomyślimy, jak ten efekt[br]zwiększy się w realnym życiu,

0:11:44.741,0:11:47.633
jeśli wszyscy słuchamy[br]tych samych wiadomości,

0:11:47.657,0:11:52.599
po codziennej dawce tak różnych mediów

0:11:52.599,0:11:55.241
jak Fox News czy The New York Times,

0:11:55.265,0:11:58.378
które podają bardzo odmienną[br]perspektywę rzeczywistości.

0:11:59.556,0:12:00.909
Pozwólcie mi podsumować.

0:12:01.529,0:12:03.618
Jeśli wszystko poszło zgodnie z planem,

0:12:03.642,0:12:07.941
użyłem mowy do sprzężenia się[br]z waszymi mózgami.

0:12:07.965,0:12:09.468
Za jego pomocą przekazałem

0:12:09.492,0:12:13.333
moje wzorce aktywności mózgu[br]związane wspomnieniami i pomysłami

0:12:13.357,0:12:14.673
do waszych mózgów.

0:12:15.201,0:12:18.999
Dzięki temu ujawniłem[br]ukryty mechanizm neuronalny,

0:12:19.023,0:12:20.658
dzięki któremu się porozumiewamy.

0:12:20.682,0:12:23.649
Wiemy także, że w przyszłości[br]pozwoli nam to ulepszyć

0:12:23.673,0:12:25.663
i ułatwić komunikację.

0:12:26.111,0:12:27.805
Badania te pokazały także,

0:12:28.535,0:12:31.821
że komunikacja opiera się[br]na wspólnej płaszczyźnie porozumienia.

0:12:31.845,0:12:34.307
Jako społeczeństwo[br]powinniśmy się martwić ryzykiem

0:12:34.331,0:12:38.367
utraty porozumienia[br]i zdolności rozmawiania z ludźmi

0:12:38.391,0:12:40.508
trochę odmiennymi od nas,

0:12:40.532,0:12:43.920
przez to, że pozwalamy[br]kilku silnym kanałom informacyjnym

0:12:43.944,0:12:45.485
przejąć kontrolę nad mikrofonem,

0:12:45.509,0:12:49.284
manipulować i kontrolować sposób myślenia.

0:12:49.308,0:12:52.209
Nie jestem pewien, jak to naprawić,[br]bo jestem tylko naukowcem.

0:12:52.233,0:12:54.693
Może jedna metoda

0:12:54.717,0:12:57.364
to powrót do bardziej [br]naturalnych metod komunikacji,

0:12:57.388,0:12:58.990
czyli do dialogu,

0:12:59.014,0:13:01.521
w którym to nie tylko ja mówię do was,

0:13:01.994,0:13:04.210
ale, co bardziej naturalne,

0:13:04.234,0:13:07.511
mówię, ale jednocześnie słucham,

0:13:07.535,0:13:12.255
i razem próbujemy stworzyć[br]wspólny grunt i nowe pomysły.

0:13:12.279,0:13:13.861
Ostatecznie to ludzie,

0:13:13.861,0:13:17.125
z którymi coś nas łączy,[br]definiują to, kim jesteśmy,

0:13:17.149,0:13:19.538
a pragnienie połączenia z innym mózgiem

0:13:19.562,0:13:24.079
jest czymś bardzo podstawowym,[br]co zaczyna się już w bardzo młodym wieku.

0:13:24.103,0:13:28.290
Zakończę przykładem z własnego życia.

0:13:29.044,0:13:33.355
To dobry przykład tego,[br]jak łączenie się z innymi ludźmi

0:13:33.379,0:13:35.653
definiuje nas samych i to, kim jesteśmy.

0:13:36.294,0:13:39.368
To mój syn Jonathan, kiedy był mały.

0:13:39.392,0:13:43.372
Rozwinął wokalną grę z moją żoną

0:13:43.372,0:13:46.373
z pragnienia czystej radości,

0:13:46.373,0:13:49.556
jaką niesie sprzężenie[br]z drugim człowiekiem.

0:13:49.556,0:13:54.473
(Oboje wokalizują)

0:14:02.915,0:14:05.243
(Śmiech)

0:14:05.267,0:14:09.064
Pomyślcie, jak umiejętność dziecka

0:14:09.088,0:14:11.850
nawiązywania kontaktu z nami[br]i innymi napotkanymi ludźmi

0:14:11.874,0:14:14.732
ukształtuje potem dorosłego człowieka.

0:14:14.756,0:14:17.171
Pomyślcie, jak zmieniacie się codziennie

0:14:17.195,0:14:21.518
przez interakcje z ludźmi.

0:14:22.562,0:14:24.665
Łączcie się dalej z innymi,

0:14:25.157,0:14:26.706
dzielcie się swoimi ideami,

0:14:26.730,0:14:29.974
bo połączeni znaczymy więcej

0:14:29.998,0:14:31.592
niż suma naszych części.

0:14:31.616,0:14:32.782
Dziękuję

0:14:32.806,0:14:36.008
(Brawa)