Tworząc program, zastanawiamy się,

jak nasze genialne pomysły
zapisać w postaci kodu.

Omówię metodę stosowaną
przez wielu programistów.

Nazywamy ją pseudokodem.

Zapewne nie słyszeliście tego słowa.

Chodzi o kod przypominający angielski

czy inny język,
w którym lubicie mówić.

Może jeszcze nie rozumiecie,
weźmy więc przykład.

Chcę narysować
ładną symetryczną twarz.

Przejrzę się w lustrze i zrobię szkic.

Powiem: „Mam owalną twarz,

dwoje oczu, na tej wysokości,

a tu jest środek twarzy”.

Już sobie wyobrażam,
jak twarz ma wyglądać.

Zapiszę to w pseudokodzie.

Najpierw narysujemy twarz,

czyli owal pośrodku.

Później zrobimy dwoje oczu.

To także owale

na wysokości
dwóch trzecich twarzy.

Wielkości jednej piątej twarzy.

Nie są identyczne,
sądząc po mojej twarzy.

Dalej rysujemy usta,
poprzecznie,

na wysokości jednej trzeciej
od dołu.

Zwróćcie uwagę, jak zapisuję
pseudokod. To komentarze.

Każdy wiersz zaczynam
dwoma ukośnikami.

Dzięki temu wpisuję pseudokod
w program

i nie boję się komunikatu
o błędzie.

Bo program zignoruje komentarze.

Zanotowałam to w pseudokodzie,

a teraz poświęcę czas,

by przekształcić wiersze pseudokodu
w prawdziwy kod.

Do twarzy potrzebuję owalu pośrodku.

Skorzystam z funkcji „ellipse”.

Określę środek ekranu

i wielkość oka.

W porządku?
Dobrze to wygląda?

Oczy są elipsami.

Cała twarz składa się z elips,
lubię łagodne kształty.

I będziemy mieć...

Zróbmy obliczenia,

żeby oczy znalazły się
w odpowiednim miejscu.

Niech to będzie
jedna piąta rozmiaru twarzy.

Pierwsze oko już mamy.

Skopiuję i wkleję, będzie drugie.
Świetnie!

Mogę zostawić pseudokod koledze,
żeby go przerobił.

Da radę, bo porządnie
wszystko opisałam.

Zrobię to teraz,
bo jesteśmy kumplami!

Uważacie, że to głupie?

Dlaczego piszemy program dwa razy?

W języku ludzkim i komputerowym?

Ten przykład był prosty,

ale niedługo będziecie pisać
skomplikowane programy.

Trudno będzie zapamiętać całość,
zanim stworzymy kod.

Zwykle zapisuję program ogólnie,
w pseudokodzie,

a potem zajmuję się szczegółami
swojego pomysłu.

Zamieniam każdy wiersz
pseudokodu w kod prawdziwy.

Gdy zaczniecie używać pseudokodu,
będziecie to robić coraz częściej.

Spróbujcie przy następnym programie!