1
00:00:08,019 --> 00:00:10,377
มันมีสิ่งมีชีวิตที่เปลี่ยนแปลงโลกของเรา

2
00:00:10,377 --> 00:00:13,678
มันทำให้เกิดการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ครั้งแรก
ในประวัติศาสตร์โลก

3
00:00:13,678 --> 00:00:16,547
และยังกรุยทางให้ส่งมีชีวิตที่ซับซ้อนกว่า

4
00:00:16,547 --> 00:00:17,518
มันเป็นไปได้อย่างไร

5
00:00:17,518 --> 00:00:21,670
โดยการปล่อยโมเลกุลออกซิเจนโมเลกุลแรก
เข้าสู่บรรยากาศของเรา

6
00:00:21,670 --> 00:00:25,139
และพวกมันก็ทำได้
แม้ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว

7
00:00:25,139 --> 00:00:26,779
พวกมันคือไซยาโนแบคทีเรีย

8
00:00:26,779 --> 00:00:28,676
และเรื่องราวของสิ่งมีชีวิตที่เรียบง่ายนี้

9
00:00:28,676 --> 00:00:31,553
ที่ไม่มีแม้แต่นิวคลิไอ
หรือแม้แต่ออกาเนลอื่น ๆ

10
00:00:31,553 --> 00:00:34,859
เป็นหน้าสำคัญทางประวัติศาสตร์
ของเรื่องราวชีวิตบนโลก

11
00:00:34,859 --> 00:00:39,489
บรรยากาศของโลกไม่ได้มีส่วนผสมที่เต็มไปด้วย
ออกซิเจนอย่างที่เราหายใจในตอนนี้

12
00:00:39,489 --> 00:00:43,079
3.5 พันล้านปีก่อน บรรยากาศของเรา
ส่วนใหญ่ประกอบด้วยไนโตรเจน

13
00:00:43,079 --> 00:00:44,211
คาร์บอนไดออกไซด์

14
00:00:44,211 --> 00:00:45,510
และมีเธน

15
00:00:45,510 --> 00:00:48,662
ออกซิเจนเกือบทั้งหมดถูกกักเอาไว้
ในโมเลกุลอย่างเช่นน้ำ

16
00:00:48,662 --> 00:00:50,599
ไม่ได้ล่องลอยอยู่ในอากาศ

17
00:00:50,599 --> 00:00:53,460
มหาสมุทรนั้นก็เต็มไปด้วยจุลชีพแอนาโรบิก

18
00:00:53,460 --> 00:00:57,501
พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียวที่เรียบง่าย
ที่ไม่ต้องการออกซิเจน

19
00:00:57,501 --> 00:01:00,630
และได้พลังงานจากการย่อยสลาย
โมเลกุลที่พวกมันหามาได้

20
00:01:00,630 --> 00:01:04,472
แต่ในช่วงเวลาระหว่าง 
2.5 และ 3.5 พันล้านปีก่อน

21
00:01:04,472 --> 00:01:06,510
หนึ่งในจุลชีพเหล่านี้

22
00:01:06,510 --> 00:01:08,830
ที่อาจล่องลอยอยู่บนพื้นผิวมหาสมุทร

23
00:01:08,830 --> 00:01:12,011
มีวิวัฒนาการความสามารถใหม่
ซึ่งก็คือการสังเคราะห์แสง

24
00:01:12,011 --> 00:01:15,592
โครงสร้างในเยื่อหุ้มเซลล์ของพวกมัน
สามารถที่จะเก็บเกี่ยวพลังงานจากแสงอาทิตย์

25
00:01:15,592 --> 00:01:20,301
เพื่อเปลี่ยนคาร์บอนไดออกไซด์และนำ้
ไปเป็นก๊าซออกซิเจนและน้ำตาล

26
00:01:20,301 --> 00:01:21,992
ซึ่งพวกมันสามารถนำไปใช้เป็นพลังงานได้

27
00:01:21,992 --> 00:01:26,881
สิ่งมีชีวิตเหล่านี้เป็นบรรพบุรุษ
ของสิ่งที่ตอนนี้เราเรียกว่า ไซยาโนแบคทีเรีย

28
00:01:26,881 --> 00:01:29,413
สีออกฟ้าของพวกมันมาจากเม็ดสี
ที่มีสีฟ้าเขียว

29
00:01:29,413 --> 00:01:31,594
ที่เก็บพลังงานแสงแดดที่พวกมันต้องการ

30
00:01:31,594 --> 00:01:36,092
การสังเคราะห์แสงทำให้แบคทีเรียโบราณนี้
มีข้อได้เปรียบเหนือสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์อื่น

31
00:01:36,092 --> 00:01:37,992
พวกมันสามารถสร้างพลังงานให้กับตัวเองได้

32
00:01:37,992 --> 00:01:40,991
จากแหล่งวัตถุดิบที่แทบจะไม่มีทางหมดไป

33
00:01:40,991 --> 00:01:43,182
ฉะนั้นประชากรของพวกมันจึงเพิ่มอย่างรวดเร็ว

34
00:01:43,182 --> 00:01:47,552
และพวกมันก็สร้างมลพิษให้กับบรรยากาศ
ด้วยของเสียจากพวกมัน ซึ่งก็คือ ออกซิเจน

35
00:01:47,552 --> 00:01:52,087
ตอนแรก ออกซิเจนที่มากขึ้นถูกดูดซับไป
ด้วยปฏิกิริยาเคมีกับเหล็ก

36
00:01:52,087 --> 00:01:53,914
หรือเซลล์ที่กำลังถูกย่อยสลาย

37
00:01:53,914 --> 00:01:55,722
แต่หลังจากเวลาสองสามร้อยล้านปี

38
00:01:55,722 --> 00:01:59,672
ไซยาโนแบคทีเรียผลิตออกซิเจน
ได้รวดเร็วกว่าที่มันจะดูดซับไปได้

39
00:01:59,672 --> 00:02:02,033
และก๊าซเริ่มที่จะก่อตัวขึ้นในบรรยากาศ

40
00:02:02,033 --> 00:02:04,979
มันเป็นปัญหาใหญ่สำหรับสิ่งมีชีวิตอื่นบนโลก

41
00:02:04,979 --> 00:02:07,743
อากาศที่มีออกซิเจนมาก
เป็นพิษต่อพวกมัน

42
00:02:07,743 --> 00:02:08,631
แล้วผลน่ะหรือ

43
00:02:08,631 --> 00:02:13,971
ประมาณ 2.5 พันล้านปีก่อน
เกิดการสูญพันธ์ุครั้งใหญ่ของชีวิตบนโลก

44
00:02:13,971 --> 00:02:16,273
ซึ่งก็ไม่เว้นแม้กระทั่งไซยาโนแบคทีเรีย

45
00:02:16,273 --> 00:02:19,353
นักธรณีวิทยาเรียกมันว่า
เหตุการณ์ผลิตออกซิเจนครั้งใหญ่

46
00:02:19,353 --> 00:02:21,862
หรือเปลี่ยนแปลงของออกซิเจนครั้งใหญ่

47
00:02:21,862 --> 00:02:23,314
นั่นไม่ใช่เพียงปัญหาเดียว

48
00:02:23,314 --> 00:02:26,914
มีเธนได้เคยทำหน้าที่เป็นก๊าซเรือนกระจก
ที่ทำให้โลกอบอุ่น

49
00:02:26,914 --> 00:02:32,925
แต่ตอนนี้ ออกซิเจนที่มากขึ้นทำปฏิกิริยา
กับมีเธนเพื่อเกิดเป็นคาร์บอนไดออกไซด์และน้ำ

50
00:02:32,925 --> 00:02:34,665
ซึ่งไม่เก็บกักความร้อน

51
00:02:34,665 --> 00:02:36,294
ชั้นบรรยากาศที่บางลง

52
00:02:36,294 --> 00:02:39,944
ทำให้โลกเข้าสู่ยุคน้ำแข็งครั้งแรก
และอาจเป็นครั้งที่ยาวนานที่สุด

53
00:02:39,944 --> 00:02:41,765
ฮูโรเนียน เกลซิเอชัน

54
00:02:41,765 --> 00:02:43,896
ชั้นบรรยายกาศที่เป็นเหมือนบอลหิมะขนาดใหญ่

55
00:02:43,896 --> 00:02:46,123
เป็นเวลาสองสามร้อยล้านปี

56
00:02:46,123 --> 00:02:48,045
ในที่สุด ชีวิตก็ปรับตัว

57
00:02:48,045 --> 00:02:51,365
สิ่งมีชีวิตแอโรบิกซึ่งใช้ออกซิเจน
ในการสร้างพลังงาน

58
00:02:51,365 --> 00:02:54,897
เริ่มที่จะดูดซับก๊าซที่มากเกินไป
ในชั้นบรรยากาศ

59
00:02:54,897 --> 00:02:57,015
ความเข้มข้นของออกซิเจนเพิ่มสูงขึ้นและลดลง

60
00:02:57,015 --> 00:03:01,095
จนกระทั่งมันอยู่ที่ประมาณ 21%
อย่างที่มันเป็นในปัจจุบัน

61
00:03:01,095 --> 00:03:03,875
และการที่มันสามารถใช้พลังงานเคมีในออกซิเจน

62
00:03:03,875 --> 00:03:06,826
ทำให้สิ่งมีชีวิตมีความหลากหลาย
อย่างที่มันต้องการได้มากขึ้น

63
00:03:06,826 --> 00:03:09,215
และมีวิวัฒนาการไปสู่รูปแบบที่ซับซ้อน

64
00:03:09,215 --> 00:03:12,417
ไซยาโนแบคทีเรียมีส่วนสำคัญ
ในเรื่องราวนี้เช่นกัน

65
00:03:12,417 --> 00:03:14,195
หลายร้อยล้านปีกอ่น

66
00:03:14,195 --> 00:03:18,738
จุลชีพก่อนประวัติศาสตร์บางชนิด
กินไซยาโนแบคทีเรียเข้าไปทั้งตัว

67
00:03:18,738 --> 00:03:21,556
ในกระบวนการที่เรียกว่า เอนโดไซโตซิส

68
00:03:21,556 --> 00:03:26,036
เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น จุลชีพได้มา
ซึ่งโรงงานสังเคราะห์แสงของตัวเอง

69
00:03:26,036 --> 00:03:29,006
มันเป็นบรรพบุรุษของเซลล์พืช

70
00:03:29,006 --> 00:03:32,136
และไซยาโนแบคทีเรียกลายเป็นคลอโรพลาส

71
00:03:32,136 --> 00:03:35,328
ออกาเนลที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับการสังเคราะห์แสง
ในปัจจุบันนี้

72
00:03:35,328 --> 00:03:39,467
ไซยาโนแบคทีเรียยังคงมีอยู่
ทุกที่ในสิ่งแวดล้อมบนโลก

73
00:03:39,467 --> 00:03:40,307
มหาสมุทร

74
00:03:40,307 --> 00:03:41,205
แหล่งน้ำจืด

75
00:03:41,205 --> 00:03:42,016
ดิน

76
00:03:42,016 --> 00:03:43,167
หินที่บริเวณขั้วโลกใต้

77
00:03:43,167 --> 00:03:44,359
ขนตัวสลอต

78
00:03:44,359 --> 00:03:46,398
พวกมันยังคงปล่อยออกซิเจน
เข้าไปในบรรยากาศ

79
00:03:46,398 --> 00:03:51,037
และพวกมันยังดึงไนโตรเจนออกมา
เพื่อเป็นปุ๋ยให้ต้นไม้ทีพวกมันช่วยสร้างขึ้น

80
00:03:51,037 --> 00:03:53,217
พวกเราคงจะจดจำชีวิตบนโลก
ที่ปราศจากพวกมันไม่ได้


81
00:03:53,217 --> 00:03:54,437
แต่ก็ต้องขอบคุณพวกมัน

82
00:03:54,437 --> 00:03:56,598
ที่เราเกือบจะไม่มีชีวิตบนโลกใบนี้