WEBVTT

00:00:00.342 --> 00:00:03.101
Ik heb lang het gevoel gehad

00:00:03.101 --> 00:00:07.692
dat ik twee verschillende levens leidde.

00:00:07.692 --> 00:00:11.097
Er is het leven dat iedereen ziet,

00:00:11.097 --> 00:00:14.804
en dan is er het leven 
dat alleen ik zie.

00:00:14.804 --> 00:00:17.324
In het leven dat iedereen ziet,

00:00:17.324 --> 00:00:19.798
ben ik een vriend,

00:00:19.798 --> 00:00:22.353
een zoon, een broer,

00:00:22.353 --> 00:00:25.979
een stand-up comedian, een tiener.

00:00:25.979 --> 00:00:27.820
Dat is het leven dat iedereen ziet.

00:00:27.820 --> 00:00:29.346
Als je mijn vrienden en familie 
zou vragen om me te beschrijven,

00:00:29.346 --> 00:00:31.185
dan zouden ze je dat vertellen.

00:00:31.185 --> 00:00:33.183
Dat ben ik voor een groot deel. 
Dat is wie ik ben.

00:00:33.183 --> 00:00:35.993
Als je me zou vragen 
om mezelf te beschrijven

00:00:35.993 --> 00:00:38.915
dan zou ik waarschijnlijk 
ook zoiets zeggen.

00:00:38.915 --> 00:00:42.476
Het zou niet gelogen zijn,

00:00:42.476 --> 00:00:46.006
maar ook niet de hele waarheid.

00:00:46.006 --> 00:00:47.533
Dat zou alleen maar

00:00:47.533 --> 00:00:50.705
het leven zijn dat iedereen ziet.

00:00:50.705 --> 00:00:54.468
In het leven dat ik alleen zie, 
ben ik,

00:00:54.468 --> 00:00:56.395
in werkelijkheid,

00:00:56.395 --> 00:01:00.830
iemand die intens met depressie worstelt.

00:01:00.830 --> 00:01:03.507
Dat is al zes jaar lang zo

00:01:03.507 --> 00:01:08.626
en het gaat elke dag door.

00:01:08.626 --> 00:01:11.123
Wie nooit depressie heeft ervaren

00:01:11.123 --> 00:01:12.325
of niet echt weet wat het inhoudt,

00:01:12.325 --> 00:01:13.708
zal dit misschien niet begrijpen.

00:01:13.708 --> 00:01:15.613
De vrij populaire misvatting is

00:01:15.613 --> 00:01:18.360
dat depressie enkel wat triest zijn is

00:01:18.360 --> 00:01:20.848
als iets in je leven verkeerd gaat,

00:01:20.848 --> 00:01:22.490
als het uit is met je vriendin,

00:01:22.490 --> 00:01:23.881
als je iemand verliest waar je van houdt,

00:01:23.881 --> 00:01:25.632
als je de baan die je wilde, misloopt.

00:01:25.632 --> 00:01:27.619
Maar dat is verdriet. 
Dat is natuurlijk.

00:01:27.619 --> 00:01:29.531
Een natuurlijke menselijke emotie.

00:01:29.531 --> 00:01:33.729
Echte depressie is niet triest zijn

00:01:33.729 --> 00:01:36.358
als er iets in je leven misgaat.

00:01:36.358 --> 00:01:38.144
Echte depressie is triest zijn

00:01:38.144 --> 00:01:41.413
als alles in je leven in orde is.

00:01:41.413 --> 00:01:43.898
Dat is echte depressie, 
dat is waar ik last van heb.

00:01:43.898 --> 00:01:46.023
En om helemaal eerlijk te zijn:

00:01:46.023 --> 00:01:48.837
het valt me zwaar 
om dat hier te komen zeggen.

00:01:48.837 --> 00:01:50.558
Het is moeilijk voor me 
om erover te praten.

00:01:50.558 --> 00:01:53.321
Het lijkt voor iedereen moeilijk te zijn 
om erover te praten,

00:01:53.321 --> 00:01:55.689
zozeer zelfs dat niemand erover praat.

00:01:55.689 --> 00:01:58.083
Niemand praat over depressie, 
maar we moeten het doen,

00:01:58.083 --> 00:02:01.825
want het is een enorm probleem.

00:02:01.825 --> 00:02:03.495
want het is een enorm probleem.

00:02:03.495 --> 00:02:05.297
Maar we zien het niet 
in de sociale media.

00:02:05.297 --> 00:02:07.385
Niet op Facebook. 
Niet op Twitter.

00:02:07.385 --> 00:02:09.207
Wij zien het niet in het nieuws, 
want het is niet leuk,

00:02:09.207 --> 00:02:10.836
het is niet fijn, 
het is niet licht.

00:02:10.836 --> 00:02:14.431
En omdat we het niet zien, 
zien we niet hoe erg het is.

00:02:14.431 --> 00:02:18.190
Maar zo erg is het:

00:02:18.190 --> 00:02:19.913
elke 30 seconden

00:02:19.913 --> 00:02:22.117
elke 30 seconden

00:02:22.117 --> 00:02:24.310
beneemt ergens in de wereld 
iemand zich het leven

00:02:24.310 --> 00:02:25.387
omwille van depressie.

00:02:25.387 --> 00:02:27.627
Misschien twee blokken, 
twee landen of

00:02:27.627 --> 00:02:29.157
twee continenten verder, 
maar zo is het.

00:02:29.157 --> 00:02:31.727
Elke dag.

00:02:31.727 --> 00:02:34.691
Als samenleving kijken we het aan

00:02:34.691 --> 00:02:39.937
en zeggen: "En dan?

00:02:39.937 --> 00:02:44.592
Dat is jouw probleem.

00:02:44.592 --> 00:02:46.995
Dat is hun probleem."

00:02:46.995 --> 00:02:48.847
We zeggen dat we triest zijn 
en dat het ons spijt,

00:02:48.847 --> 00:02:50.224
maar ook: "En dan?"

00:02:50.224 --> 00:02:54.907
Twee jaar geleden 
werd het mijn probleem.

00:02:54.907 --> 00:02:58.964
Ik zat op de rand van mijn bed

00:02:58.964 --> 00:03:02.324
waar ik al een miljoen keer 
eerder had gezeten

00:03:02.324 --> 00:03:05.140
en ik was suïcidaal.

00:03:05.140 --> 00:03:09.066
Ik was suïcidaal, 
maar als je mijn leven oppervlakkig bekeek,

00:03:09.066 --> 00:03:11.308
zag je geen jongen die suïcidaal was.

00:03:11.308 --> 00:03:13.424
Je zag een jongen die aanvoerder was 
van zijn basketbalteam,

00:03:13.424 --> 00:03:15.485
de drama- en theaterstudent van het jaar,

00:03:15.485 --> 00:03:16.444
de student Engels van het jaar,

00:03:16.444 --> 00:03:18.272
iemand die voortdurend in de prijzen viel

00:03:18.272 --> 00:03:21.945
en geen enkele party miste.

00:03:21.945 --> 00:03:23.586
Je zou zeggen dat ik niet depressief

00:03:23.586 --> 00:03:26.297
of suïcidaal was, 
maar je zou je vergissen.

00:03:26.297 --> 00:03:27.736
Je zou je vergissen. 
Ik zat daar die nacht

00:03:27.736 --> 00:03:31.774
met een fles pillen, 
met pen en papier

00:03:31.774 --> 00:03:33.762
en wilde mij het leven benemen.

00:03:33.762 --> 00:03:37.114
Het scheelde maar zo weinig.

00:03:37.114 --> 00:03:38.796
Het scheelde maar zo weinig.

00:03:38.796 --> 00:03:41.924
Maar ik deed het niet, 
wat me een van de gelukkigen maakt,

00:03:41.924 --> 00:03:44.059
iemand die op de rand ging staan,

00:03:44.059 --> 00:03:46.320
naar beneden keek, 
maar niet sprong.

00:03:46.320 --> 00:03:48.325
Een van de gelukkigen 
die het overleefde.

00:03:48.325 --> 00:03:50.722
Ik overleefde 
zodat ik het kan navertellen.

00:03:50.722 --> 00:03:53.127
In vier eenvoudige woorden 
is dit mijn verhaal:

00:03:53.127 --> 00:03:56.480
ik lijd aan depressie.

00:03:56.480 --> 00:03:58.910
ik lijd aan depressie.

00:03:58.910 --> 00:04:06.230
Een lange tijd, denk ik,

00:04:06.230 --> 00:04:08.826
leidde ik twee totaal verschillende levens,

00:04:08.826 --> 00:04:10.687
waarbij de een altijd bang was voor de ander.

00:04:10.687 --> 00:04:12.786
Ik was bang dat mensen 
zouden zien wie ik echt was.

00:04:12.786 --> 00:04:16.028
Dat ik niet de perfecte, populaire jongen was 
die iedereen dacht dat ik was,

00:04:16.028 --> 00:04:18.453
dat er achter mijn glimlach strijd was,

00:04:18.453 --> 00:04:20.416
dat het achter mijn licht donker was

00:04:20.416 --> 00:04:24.793
en dat achter mijn grote persoonlijkheid 
alleen maar grote pijn schuilging.

00:04:24.793 --> 00:04:27.430
Sommigen vrezen misschien dat meisjes 
niet van hen willen weten.

00:04:27.430 --> 00:04:29.519
Sommigen vrezen misschien haaien. 
Sommige mensen zijn misschien bang voor de dood.

00:04:29.519 --> 00:04:34.212
Maar voor een groot deel van mijn leven, 
vreesde ik mezelf.

00:04:34.212 --> 00:04:36.904
Ik vreesde mijn waarheid, 
mijn eerlijkheid, mijn kwetsbaarheid,

00:04:36.904 --> 00:04:39.126
en die angst gaf me het gevoel

00:04:39.126 --> 00:04:41.483
in een hoek te zijn gedrongen.

00:04:41.483 --> 00:04:44.513
Ik zat in die hoek en zag slechts één uitweg.

00:04:44.513 --> 00:04:48.306
Daar dacht ik elke dag aan.

00:04:48.306 --> 00:04:49.753
Elke dag.

00:04:49.753 --> 00:04:51.424
En om heel eerlijk te zijn, 
door hier te staan

00:04:51.424 --> 00:04:54.797
zit ik er weer aan te denken, 
want dat is de ziekte,

00:04:54.797 --> 00:04:56.731
dat is de strijd, dat is depressie.

00:04:56.731 --> 00:04:57.950
Depressie is niet iets als waterpokken.

00:04:57.950 --> 00:04:59.668
Je verslaat het niet een keertje 
en je bent er vanaf.

00:04:59.668 --> 00:05:02.431
Je leeft ermee. Je leeft erin.

00:05:02.431 --> 00:05:06.003
Het is de kamergenoot die je niet kan buitenschoppen, 
de stem die je niet kunt negeren.

00:05:06.003 --> 00:05:08.264
Het zijn gevoelens 
die je niet lijkt kwijt te raken.

00:05:08.264 --> 00:05:13.337
Het engste is dat je er na een tijdje

00:05:13.337 --> 00:05:16.217
gevoelloos voor wordt. 
Het wordt normaal voor je.

00:05:16.217 --> 00:05:18.504
Wat je echt het meest bang maakt

00:05:18.504 --> 00:05:21.360
is niet het lijden.

00:05:21.360 --> 00:05:22.876
Het is het stigma bij de ander,

00:05:22.876 --> 00:05:25.157
de schaamte, de verlegenheid,

00:05:25.157 --> 00:05:27.610
de afkeurende blik van een vriend,

00:05:27.610 --> 00:05:31.074
het gefluister dat je zwak bent,

00:05:31.074 --> 00:05:32.475
het commentaar dat je gek bent.

00:05:32.475 --> 00:05:34.575
Dat weerhoudt je om hulp te zoeken.

00:05:34.575 --> 00:05:37.569
Daardoor kom je er niet mee naar buiten.

00:05:37.569 --> 00:05:39.904
Het is het stigma. 
Je verdringt het.

00:05:39.904 --> 00:05:41.766
Het is het stigma. 
Je verdringt het.

00:05:41.766 --> 00:05:43.442
Al houdt het je elke dag in bed,

00:05:43.442 --> 00:05:46.382
laat het je je leven als leeg aanvoelen 
hoezeer je het ook probeert te vullen.

00:05:46.382 --> 00:05:48.545
Je verbergt het, 
omdat het stigma rond depressie

00:05:48.545 --> 00:05:51.460
in onze samenleving zeer reëel is.

00:05:51.460 --> 00:05:54.662
Zo is het. Als je denkt van niet, 
stel jezelf dan de vraag

00:05:54.662 --> 00:05:56.471
wat je eerder op je volgende 
Facebookstatus zou plaatsen:

00:05:56.471 --> 00:05:58.217
dat je moeilijk uit bed geraakt

00:05:58.217 --> 00:06:00.366
door een pijnlijke rug

00:06:00.366 --> 00:06:02.358
of dat je moeilijk uit bed geraakt

00:06:02.358 --> 00:06:04.458
omdat je depressief bent?

00:06:04.458 --> 00:06:06.742
Dat is het stigma, 
want helaas

00:06:06.742 --> 00:06:09.210
leven we in een wereld 
waar als je je arm breekt,

00:06:09.210 --> 00:06:11.884
iedereen iets op je gips komt tekenen,

00:06:11.899 --> 00:06:14.700
maar als je mensen vertelt dat je depressief bent, 
begint iedereen over iets anders.

00:06:14.700 --> 00:06:17.200
Dat is het stigma.

00:06:17.200 --> 00:06:22.166
Zo zitten we in elkaar. 
Elk lichaamsdeel mag het laten afweten

00:06:22.166 --> 00:06:25.268
behalve je brein. 
Dat is onwetendheid.

00:06:25.268 --> 00:06:27.280
Dat is pure onwetendheid. 
Die onwetendheid heeft

00:06:27.280 --> 00:06:28.844
een wereld gecreëerd 
die depressie niet begrijpt,

00:06:28.844 --> 00:06:31.350
die geestelijke gezondheid niet begrijpt.

00:06:31.350 --> 00:06:33.303
Wat zo ironisch is, 
is dat depressie

00:06:33.303 --> 00:06:35.813
een van de best gedocumenteerde 
problemen ter wereld is,

00:06:35.813 --> 00:06:37.858
maar ook een van de minst besproken.

00:06:37.858 --> 00:06:40.294
We schuiven het gewoon terzijde, 
gooien het in een hoek

00:06:40.294 --> 00:06:43.881
en doen alsof het niet bestaat, 
in de hoop dat het zichzelf zal oplossen.

00:06:43.881 --> 00:06:47.223
Nou, dat gebeurt niet,

00:06:47.223 --> 00:06:49.114
dat is wensdenken.

00:06:49.114 --> 00:06:51.887
Wensdenken is geen aanpak, 
het is uitstellen.

00:06:51.887 --> 00:06:56.816
Iets dat zo belangrijk is, 
mogen we niet uitstellen.

00:06:56.816 --> 00:07:00.207
De eerste stap 
bij het oplossen van een probleem

00:07:00.207 --> 00:07:01.690
is erkennen dat het bestaat.

00:07:01.690 --> 00:07:04.448
Zover zijn we nog niet. 
We kunnen geen antwoord verwachten

00:07:04.448 --> 00:07:07.633
zolang we bang zijn voor de vraag.

00:07:07.633 --> 00:07:11.412
Ik ken de oplossing niet.

00:07:11.412 --> 00:07:13.873
Ik wou van wel, maar ik ken ze niet
-- maar ik denk

00:07:13.873 --> 00:07:15.881
dat het hier moet beginnen.

00:07:15.881 --> 00:07:18.280
Het moet beginnen met mij, met jullie,

00:07:18.280 --> 00:07:21.698
met de mensen die lijden,

00:07:21.698 --> 00:07:23.115
die verborgen in de schaduw leven.

00:07:23.115 --> 00:07:25.115
We moeten de stilte verbreken.

00:07:25.115 --> 00:07:27.434
Wij moeten degenen zijn die moedig zijn 
voor waar wij in geloven,

00:07:27.434 --> 00:07:30.609
Als er één ding is 
dat ik ben gaan beseffen,

00:07:30.609 --> 00:07:34.185
als er één ding is 
dat ik als het grootste probleem beschouw,

00:07:34.185 --> 00:07:37.224
dan is het niet het bouwen aan een wereld

00:07:37.224 --> 00:07:40.973
waar wij de onwetendheid van anderen elimineren,

00:07:40.973 --> 00:07:44.259
maar het bouwen aan een wereld 
die ons leert accepteren,

00:07:44.259 --> 00:07:45.460
waar we mogen zijn wie we zijn.

00:07:45.460 --> 00:07:46.960
Als we eerlijk zijn,

00:07:46.960 --> 00:07:49.756
zien we dat we allemaal worstelen en lijden.

00:07:49.756 --> 00:07:51.708
Of het nu met dit is of met iets anders,

00:07:51.708 --> 00:07:54.535
we weten allemaal wat pijn is.

00:07:54.535 --> 00:07:56.373
We weten allemaal wat pijn in ons hart betekent

00:07:56.373 --> 00:07:59.067
en hoe belangrijk het is om te genezen.

00:07:59.067 --> 00:08:02.461
Maar nu is depressie 
de diepe wonde in onze samenleving.

00:08:02.461 --> 00:08:05.022
We plakken er een pleister op 
en doen alsof ze niet bestaat.

00:08:05.022 --> 00:08:09.526
Maar ze is er, en weet je wat? 
Het is oké.

00:08:09.526 --> 00:08:13.337
Depressie is oké. Als je het doormaakt,
besef dan dat het oké is.

00:08:13.337 --> 00:08:15.999
Besef dat je ziek bent, niet zwak,

00:08:15.999 --> 00:08:17.935
dat het een probleem is, 
geen identiteit.

00:08:17.935 --> 00:08:20.688
Als je de angst, de spot,

00:08:20.688 --> 00:08:22.485
het oordeel en het stigma 
van anderen van je afzet,

00:08:22.485 --> 00:08:25.471
kan je depressie zien 
als wat ze werkelijk is:

00:08:25.471 --> 00:08:27.710
gewoon een deel van het leven.

00:08:27.710 --> 00:08:31.438
gewoon een deel van het leven.

00:08:31.438 --> 00:08:33.917
En hoezeer ik ze ook haat,
hoezeer ik de plaatsen haat,

00:08:33.917 --> 00:08:37.013
de delen van mijn leven 
waar de depressie me naartoe sleepte,

00:08:37.013 --> 00:08:39.548
ik ben er op allerlei manieren 
dankbaar voor.

00:08:39.548 --> 00:08:41.360
Want ja, ze duwde me in dalen,

00:08:41.360 --> 00:08:42.792
maar alleen om me te tonen dat er pieken zijn,

00:08:42.792 --> 00:08:44.391
ze sleepte me door het donker,

00:08:44.391 --> 00:08:46.977
maar alleen om me te herinneren aan het licht.

00:08:46.977 --> 00:08:50.720
Mijn pijn, meer dan om het even wat 
in de 19 jaar op deze planeet,

00:08:50.720 --> 00:08:52.979
heeft mij perspectief gegeven,

00:08:52.979 --> 00:08:55.474
mijn pijn dwong me om te hopen

00:08:55.474 --> 00:08:58.005
en te geloven in mezelf,

00:08:58.005 --> 00:09:00.550
in anderen, geloven dat het beter kan worden,

00:09:00.550 --> 00:09:02.628
dat we dit kunnen veranderen, 
dat we ertegen kunnen opkomen,

00:09:02.628 --> 00:09:05.386
ervoor uitkomen 
en vechten tegen de onwetendheid,

00:09:05.386 --> 00:09:07.975
tegen de intolerantie.

00:09:07.975 --> 00:09:09.990
Meer dan eender wat

00:09:09.990 --> 00:09:12.716
te leren om onszelf lief te hebben,

00:09:12.716 --> 00:09:14.895
te leren te accepteren wie we zijn,

00:09:14.895 --> 00:09:18.990
de mensen die we zijn 
en niet de mensen die de wereld wil dat we zijn.

00:09:18.990 --> 00:09:20.602
Omdat de wereld waar ik in geloof, er een is

00:09:20.602 --> 00:09:24.770
waar het omarmen van je licht 
niet het ontkennen van je donker betekent.

00:09:24.770 --> 00:09:26.851
Ik geloof in een wereld 
waar we je wordt gemeten

00:09:26.851 --> 00:09:31.367
naar je vermogen om tegenslagen te overwinnen, 
niet om ze te vermijden.

00:09:31.367 --> 00:09:35.591
Ik geloof in een wereld 
waar ik iemand in de ogen kan kijken

00:09:35.591 --> 00:09:37.353
en zeggen: "Ik ga door een hel",

00:09:37.353 --> 00:09:40.930
en ze me ook kunnen aankijken en zeggen: "Ik ook", 
en dat dat oké is.

00:09:40.930 --> 00:09:44.632
Omdat depressie oké is. 
We zijn mensen.

00:09:44.632 --> 00:09:47.062
We zijn mensen, 
we worstelen, we lijden,

00:09:47.062 --> 00:09:49.790
we bloeden, we huilen.
Als je denkt dat ware kracht

00:09:49.790 --> 00:09:51.909
nooit zwakte tonen betekent, 
dan kom ik

00:09:51.909 --> 00:09:55.155
je hier vertellen dat je je vergist.

00:09:55.155 --> 00:09:59.052
Je vergist je, 
want het is net het tegenovergestelde.

00:09:59.052 --> 00:10:01.736
We zijn mensen en we hebben problemen.

00:10:01.736 --> 00:10:03.407
We zijn niet perfect, dat is oké.

00:10:03.407 --> 00:10:05.621
We moeten de onwetendheid,

00:10:05.621 --> 00:10:08.699
de intolerantie, het stigma,

00:10:08.699 --> 00:10:13.273
de stilte stoppen, de taboes wegnemen,

00:10:13.273 --> 00:10:17.812
de waarheid onder ogen zien, 
beginnen praten,

00:10:17.812 --> 00:10:22.536
want de enige manier 
waarop we een probleem kunnen oplossen

00:10:22.536 --> 00:10:25.870
waartegen mensen alleen vechten,

00:10:25.870 --> 00:10:29.633
is door samen sterk te zijn.

00:10:29.633 --> 00:10:33.397
is door samen sterk te zijn.

00:10:33.397 --> 00:10:36.376
Ik denk dat we dat kunnen.

00:10:36.376 --> 00:10:38.295
Ik denk dat we dat kunnen. 
Dankjewel.

00:10:38.295 --> 00:10:40.702
Dit is een droom die uitkomt.

00:10:40.702 --> 00:10:42.960
Bedankt. 
(Applaus)