WEBVTT

00:00:00.554 --> 00:00:02.785
มันมหัศจรรย์มากที่ได้มาอยู่ตรงนี้

00:00:02.785 --> 00:00:04.871
มาพูดถึงการเดินทางของฉัน

00:00:04.871 --> 00:00:06.605
มาพูดถึงเรื่องเก้าอี้รถเข็น

00:00:06.605 --> 00:00:09.245
และอิสรภาพที่มันนำมาให้

NOTE Paragraph

00:00:09.245 --> 00:00:11.882
ฉันเริ่มใช้เก้าอี้รถเข็นเมื่อ 16 ปีที่แล้ว

00:00:11.882 --> 00:00:14.016
เมื่ออาการเจ็บป่วยยาวนาน

00:00:14.016 --> 00:00:17.602
เปลี่ยนวิถีที่ฉันเข้าถึงโลก

00:00:17.602 --> 00:00:19.979
เมื่อฉันเริ่มที่จะใช้เก้าอี้รถเข็น

00:00:19.979 --> 00:00:22.564
มันเป็นอิสรภาพใหม่ที่ยิ่งใหญ่มาก

00:00:22.564 --> 00:00:25.650
ฉันได้เห็นชีวิตของตัวเองหล่นหายไป และถูกจำกัด

00:00:25.650 --> 00:00:28.220
มันเหมือนกับการมีของเล่นใหม่ชิ้นใหญ่

00:00:28.220 --> 00:00:32.250
ฉันสามารถฉวัดเฉวียนไปมา และรู้สึกถึงลมที่ปะทะหน้าอีกครั้ง

00:00:32.250 --> 00:00:35.758
แค่ได้ออกไปที่ถนนก็ทำให้รู้สึกเบิกบานใจ

NOTE Paragraph

00:00:35.758 --> 00:00:40.160
แต่ถึงแม้ว่าฉันจะได้ค้นพบความสนุกและอิสรภาพใหม่นี้

00:00:40.160 --> 00:00:43.712
ปฏิกิริยาของผู้คนต่อตัวฉันก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

00:00:43.712 --> 00:00:46.192
มันเหมือนกับว่าพวกเขามองไม่เห็นฉันอีกต่อไป

00:00:46.192 --> 00:00:50.191
มันคล้ายกับว่ามีผ้าคลุมล่องหนคลุมอยู่

00:00:50.191 --> 00:00:53.412
ดูเหมือนพวกเขาจะมองเห็นฉันในมุมมองของเขาเอง

00:00:53.412 --> 00:00:57.640
เกี่ยวกับความรู้สึกที่คิดว่าจะเกิดขึ้นในการนั่งเก้าอี้รถเข็น

00:00:57.640 --> 00:01:02.552
เมื่อฉันถามพวกเขาเกี่ยวกับความคิดเห็นเกี่ยวกับเก้าอี้รถเข็น

00:01:02.552 --> 00:01:06.106
พวกเขาจะใช้คำว่า "ขีดจำกัด", "ความกลัว"

00:01:06.106 --> 00:01:09.131
"น่าสงสาร" และ "ข้อจำกัด"

00:01:09.131 --> 00:01:13.900
ฉันเชื่อว่าฉันนำการตอบสนองนี้เข้าไปสู่ภายใน

00:01:13.900 --> 00:01:17.437
และมันได้เปลี่ยนสิ่งที่ฉันเคยเป็นจากส่วนลึก

00:01:17.437 --> 00:01:21.627
ส่วนหนึ่งของฉันแปลกแยกออกจากตัวเอง

00:01:21.627 --> 00:01:25.212
ฉันไม่ได้มองตัวฉัน จากมุมมองของฉันเอง

00:01:25.212 --> 00:01:29.374
แต่มองอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง และต่อเนื่องจากมุม

00:01:29.374 --> 00:01:32.271
ของคนอื่นที่ตอบสนองกลับมา

NOTE Paragraph

00:01:32.271 --> 00:01:37.396
ผลที่ได้ก็คือ ฉันรู้ว่าฉันต้องสร้างเรื่องราวของตนเอง

00:01:37.396 --> 00:01:39.635
เกี่ยวกับประสบการณ์นี้ขึ้นมาใหม่

00:01:39.635 --> 00:01:42.411
บทบรรยายใหม่เอี่ยม เพื่อที่จะฟื้นฟูสภาพตัวตนของฉัน

NOTE Paragraph

00:01:42.411 --> 00:01:45.515
"ค้นหาอิสรภาพ ด้วยการสร้างเรื่องราวของตนเองขึ้นมาจากสิ่งที่เราเรียนรู้ เพื่อจะทำตัวอักษรในชีวิตให้จริงจัง เหมือนกับเวลาที่เราทำการบรรยายอย่างเป็นทางการ" - เดวิส 2009, TEDx Women

NOTE Paragraph

00:01:45.515 --> 00:01:47.593
ฉันเริ่มทำงาน

00:01:47.593 --> 00:01:50.409
ซึ่งจะสื่อสารบางสิ่ง

00:01:50.409 --> 00:01:55.527
ที่เกี่ยวกับความสนุกและอิสระที่ฉันรู้สึกเมื่อใช้เก้าอี้รถเข็น

00:01:55.527 --> 00:02:00.141
เก้าอี้ทรงพลัง ที่จะใช้ท่องไปในโลกกว้าง

00:02:00.141 --> 00:02:06.726
ฉันกำลังเปลี่ยนแปลงการตอบสนองภายใน

00:02:06.726 --> 00:02:10.521
เพื่อเปลี่ยนอคติซึ่งกำหนดรูปร่าง

00:02:10.521 --> 00:02:13.702
ของตัวตนของฉันเมื่อเริ่มใช้เก้าอี้รถเข็น

00:02:13.702 --> 00:02:17.466
ด้วยการสร้างภาพลักษณ์ที่ไม่คาดฝัน

00:02:17.466 --> 00:02:23.687
เก้าอี้รถเข็นกลายเป็นเครื่องมือที่ใช้วาดและเล่น

00:02:23.687 --> 00:02:25.728
เมื่อฉันเริ่มต้น

00:02:25.728 --> 00:02:29.294
ทิ้งร่องรอยของความสนุกสนานและอิสรภาพของฉัน

00:02:29.294 --> 00:02:31.242
มันน่าตื่นเต้นที่ได้เห็น

00:02:31.242 --> 00:02:35.744
การตอบสนองที่น่าสนใจและตื่นใจจากผู้คน

00:02:35.744 --> 00:02:38.633
มันราวกับการเปิดมุมมองใหม่

00:02:38.633 --> 00:02:41.528
และตั้งแต่นั้นก็เป็นการเริ่มยกระดับกระบวนทัศน์

00:02:41.528 --> 00:02:43.602
มันแสดงให้เห็นว่าการฝึกศิลปะ

00:02:43.602 --> 00:02:45.945
สามารถปรับปรุงตัวตนของเราได้

00:02:45.945 --> 00:02:50.729
และเปลี่ยนอคติด้วยการปรับความคุ้นเคย

NOTE Paragraph

00:02:50.729 --> 00:02:54.642
ดังนั้นเมื่อฉันเริ่มดำน้ำในปี 2005

00:02:54.642 --> 00:02:58.168
ฉันจึงได้รู้ว่าเครื่องมือดำน้ำ ได้ขยายขอบเขตในการทำกิจกรรม

00:02:58.168 --> 00:03:00.827
ในแบบเดียวกันกับที่เก้าอี้รถเข็นทำได้

00:03:00.827 --> 00:03:03.419
แต่ความคิดเชื่อมโยงเกี่ยวกับการติดเครื่องมือดำน้ำ

00:03:03.419 --> 00:03:06.019
คือสิ่งหนึ่งที่เป็นความตื่นเต้นและการผจญภัย

00:03:06.019 --> 00:03:09.843
ที่แตกต่างจากการตอบสนองของคนอื่นกับเก้าอี้รถเข็นอย่างสิ้นเชิง

NOTE Paragraph

00:03:09.843 --> 00:03:12.987
ฉันเลยคิดว่า "สงสัยจังว่าอะไรจะเกิดขึ้น

00:03:12.987 --> 00:03:17.299
ถ้าเราเอาสองอย่างมารวมกัน?"
(เสียงหัวเราะ)(เสียงปรบมือ)

00:03:17.299 --> 00:03:21.491
และผลก็คือเก้าอี้รถเข็นใต้น้ำ

00:03:21.491 --> 00:03:24.198
ได้นำฉันไปยังการเดินทางที่วิเศษสุด

00:03:24.198 --> 00:03:26.467
ในช่วงเวลาเจ็ดปีที่ผ่านมา

NOTE Paragraph

00:03:26.467 --> 00:03:29.955
เพื่อที่จะให้คุณได้เห็นว่ามันเป็นอย่างไร

00:03:29.955 --> 00:03:32.841
ฉันอยากจะให้คุณได้ชมผลงานหนึ่ง

00:03:32.841 --> 00:03:34.937
จากการสร้างสรรค์ภาพอันน่าตื่นเต้น

00:03:34.937 --> 00:03:38.738
และแสดงให้คุณได้เห็นการเดินทางที่น่าตื่นใจ ซึ่งมันได้นำพาฉันไป

NOTE Paragraph

00:03:38.738 --> 00:03:47.578
(เสียงดนตรี)

NOTE Paragraph

00:07:08.435 --> 00:07:15.236
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:07:15.236 --> 00:07:18.215
มันคือประสบการณ์ที่มหัศจรรย์ที่สุด

00:07:18.215 --> 00:07:21.856
ยิ่งกว่าประสบการณ์อื่นใดที่ฉันเคยสัมผัสมาในชีวิต

00:07:21.856 --> 00:07:24.953
ฉันมีอิสระในการเคลื่อนไหว

00:07:24.953 --> 00:07:27.592
ในพื้นที่รอบตัว 360 องศา

00:07:27.592 --> 00:07:31.352
และได้รับประสบการณ์สุดยอดของความสนุกและอิสรภาพ

NOTE Paragraph

00:07:31.352 --> 00:07:33.969
และสิ่งไม่คาดคิดที่เหลือเชื่อ

00:07:33.969 --> 00:07:38.159
คือคนอื่นๆก็ดูเหมือนจะได้เห็นและรู้สึกถึงสิ่งนั้นไปด้วย

00:07:38.159 --> 00:07:40.537
นัยตาของพวกเขาลุกโชน

00:07:40.537 --> 00:07:43.791
และพวกเขาเอ่ยบางคำเช่น "อยากได้งั้นบ้างจัง"

00:07:43.791 --> 00:07:47.473
หรือ "ถ้าคุณทำแบบนั้นได้ ผมก็คงทำได้ทุกอย่างเลยหล่ะ"

NOTE Paragraph

00:07:47.473 --> 00:07:51.095
และฉันคิดว่า มันเป็นเพราะในวินาทีนั้น

00:07:51.095 --> 00:07:53.648
ของพวกเขาที่ได้เห็นสิ่งที่

00:07:53.648 --> 00:07:55.559
พวกเขาไม่มีกรอบในการอ้างอิงถึง

00:07:55.559 --> 00:07:58.359
หรืออยู่เหนือกว่ากรอบในการอ้างอิง

00:07:58.359 --> 00:08:00.104
ที่พวกเขามีกับเก้าอี้รถเข็น

00:08:00.104 --> 00:08:03.136
พวกเขาจึงต้องคิดในมุมมองใหม่

00:08:03.136 --> 00:08:07.480
และฉันคิดว่าในช่วงที่ความคิดใหม่นั้นผุดขึ้นมา

00:08:07.480 --> 00:08:09.978
อาจจะทำให้เกิดอิสรภาพ

00:08:09.978 --> 00:08:14.004
ที่จะแพร่กระจายไปยังชีวิตของคนอื่นๆ

00:08:14.004 --> 00:08:17.196
สำหรับฉัน นึ่หมายถึงพวกเขาได้เห็น

00:08:17.196 --> 00:08:19.546
คุณค่าของความแตกต่าง

00:08:19.546 --> 00:08:21.466
ที่ความสนุกสนานที่มันนำมาให้

00:08:21.466 --> 00:08:25.286
เมื่อแทนที่จะพุ่งเป้าไปยังความสูญเสียหรือข้อจำกัด

00:08:25.286 --> 00:08:29.690
เราเห็นและค้นพบพลังของความสนุก

00:08:29.690 --> 00:08:34.097
ในการมองโลกจากมุมมองใหม่อันน่าตื่นเต้น

00:08:34.097 --> 00:08:35.796
สำหรับฉัน เก้าอี้รถเข็นกลายเป็น

00:08:35.796 --> 00:08:38.141
พาหนะในการขับเคลื่อน

00:08:38.141 --> 00:08:41.921
ที่จริง ตอนนี้ฉันเรียกเก้าอี้รถเข็นใต้น้ำว่า "ประตู"

00:08:41.921 --> 00:08:44.125
เพราะว่ามันได้เปิดให้ฉันไปสู่

00:08:44.125 --> 00:08:46.003
การใช้ชีวิตแบบใหม่

00:08:46.003 --> 00:08:49.737
ไปสู่มิติใหม่ และไปสู่ระดับใหม่ของการตระหนักรู้

NOTE Paragraph

00:08:49.737 --> 00:08:51.282
และอีกอย่างก็คือ

00:08:51.282 --> 00:08:53.754
เพราะไม่มีใครเคยเห็นหรือได้ยิน

00:08:53.754 --> 00:08:56.249
เก้าอี้รถเข็นใต้น้ำมาก่อน

00:08:56.249 --> 00:08:59.092
การสร้างสรรค์เรื่องราวใหม่จึงเป็นการสร้างสรรค์

00:08:59.092 --> 00:09:01.929
วิธีการใหม่ในการมอง การใช้ชีวิต และ การรับรู้

00:09:01.929 --> 00:09:04.877
ตอนนี้คุณมีภาพนี้ในใจแล้ว

00:09:04.877 --> 00:09:08.676
คุณทุกคนจึงเป็นส่วนหนึ่งของงานศิลปะชิ้นนี้ด้วย

NOTE Paragraph

00:09:08.676 --> 00:09:16.198
(เสียงปรบมือ)