1
00:00:06,083 --> 00:00:09,087
ฉันตื่นเต้นจริง ๆ ค่ะที่ได้มาอยู่ตรงนี้

2
00:00:09,087 --> 00:00:10,772
ฉันอยากจะเล่าให้พวกคุณฟัง

3
00:00:10,772 --> 00:00:13,745
อีกสักนิดเกี่ยวกับ...
ฉันไม่อยากใช้คำว่าอาการเบื้องต้น

4
00:00:13,745 --> 00:00:16,961
เพราะจริง ๆ เราก็ไม่ทราบอะไรเลย
เกี่ยวกับโรคที่ฉันเป็นอยู่

5
00:00:16,961 --> 00:00:19,637
ฉันเกิดมาพร้อบกับโรคที่พบได้ยากมาก

6
00:00:19,637 --> 00:00:24,477
เท่าที่เราทราบมีแค่ 2 คนในโลกนี้
รวมตัวฉันด้วย ที่เป็นโรคนี้

7
00:00:24,487 --> 00:00:28,325
อาการของโรคนี้ หลัก ๆ ก็คือ ฉัน
ไม่สามารถเพิ่มน้ำหนักตัวให้มากขี้นได้

8
00:00:28,325 --> 00:00:31,380
ค่ะ ฟังดูน่าจะดีใช่มั้ยคะ

9
00:00:31,380 --> 00:00:33,930
(เสียงหัวเราะ)

10
00:00:33,930 --> 00:00:37,436
ฉันกินอะไรก็ได้ที่อยากกิน
กินได้ทุกเมื่อที่ต้องการ

11
00:00:37,436 --> 00:00:40,376
โดยที่น้ำหนักตัวจะไม่เพิ่มขึ้นเลย

12
00:00:40,376 --> 00:00:42,796
ฉันจะอายุครบ 25 ในเดือนมีนาคมนี้

13
00:00:42,796 --> 00:00:46,981
และตลอดชีวิตที่ผ่านมา
ฉันไม่เคยหนักเกิน 64 ปอนด์เลย

14
00:00:46,981 --> 00:00:49,740
ตอนที่เรียนในวิทยาลัย ฉันซ่อน

15
00:00:49,740 --> 00:00:52,851
ที่จริงก็ไม่เชิงว่าซ่อนหรอกค่ะ
ใคร ๆ ก็รู้ว่ามันอยู่ตรงนั้น

16
00:00:52,851 --> 00:00:58,178
มันคือถังใบใหญ่ที่เต็มไปด้วย
ทวิงกี โดนัท มันฝรั่งทอด สกิตเติล

17
00:00:58,178 --> 00:01:01,212
แล้วรูมเมทของดิฉันก็จะบอกว่า
"ตอนเที่ยงคืนครึ่งชั้นได้ยินนะ

18
00:01:01,212 --> 00:01:03,748
เสียงเธอหาขนมใต้เตียงเธอกินน่ะ"

19
00:01:03,748 --> 00:01:08,227
แต่ดิฉันก็จะตอบว่า "เธอรู้มั้ย
มันไม่เป็นไรหรอก ชั้นทำแบบนี้ได้"

20
00:01:08,227 --> 00:01:11,237
เพราะมันมีข้อดีของโรคนี้

21
00:01:11,237 --> 00:01:14,143
เพราะมันมีข้อดีของการที่
ไม่สามารถเพิ่มน้ำหนักได้

22
00:01:14,143 --> 00:01:16,807
เพราะมันมีข้อดีที่การมองเห็นบกพร่อง

23
00:01:16,807 --> 00:01:19,952
เพราะมันมีข้อดีที่เป็นคนตัวเล็กมาก ๆ

24
00:01:21,212 --> 00:01:22,507
หลายคนคิดว่า

25
00:01:22,507 --> 00:01:25,767
"ลิซซี เธอพูดออกมาได้ยังไงน่ะว่ามีข้อดี

26
00:01:25,767 --> 00:01:28,058
เมื่อดวงตาของเธอ
มองเห็นได้เพียงข้างเดียว

27
00:01:28,058 --> 00:01:30,781
ฉันจะบอกให้นะคะว่า
มันมีข้อดีอะไรบ้าง

28
00:01:30,781 --> 00:01:34,013
เพราะมันดีจริง ๆ นะ

29
00:01:34,013 --> 00:01:40,184
ดิฉันใส่คอนแทกส์ คอน-แทก
เพียงข้างเดียวก็พอแล้ว

30
00:01:40,184 --> 00:01:42,015
(เสียงหัวเราะ)

31
00:01:42,015 --> 00:01:46,837
เวลาใช้แว่นอ่านหนังสือ
ก็ตัดแว่นแค่ข้างเดียวเท่านั้น

32
00:01:46,837 --> 00:01:51,881
ถ้าใครมากวนฉัน
มาหยาบคายใส่

33
00:01:51,881 --> 00:01:53,325
ก็ให้ยืนอยู่ทางขวาของฉันซะ

34
00:01:53,325 --> 00:01:54,779
(เสียงหัวเราะ)

35
00:01:54,779 --> 00:01:58,567
ก็จะเหมือนคุณไม่อยู่ตรงนั้น
ฉันจะไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าคุณยืนอยู่

36
00:01:58,567 --> 00:02:01,763
ตอนนี้ ที่ฉันยืนอยู่ตรงนี้
ฉันไม่ทราบเลยว่า

37
00:02:01,763 --> 00:02:04,473
ยังมีอีกครึ่งของห้องนี้อยู่ด้วย

38
00:02:05,613 --> 00:02:12,206
และเพราะว่าฉันผอมมาก
ฉันยินดีอย่างยิ่งค่ะที่จะอาสา

39
00:02:12,206 --> 00:02:18,668
ไปที่ศูนย์ควบคุมน้ำหนัก
หรือไม่ก็ยิม แล้วบอกว่า

40
00:02:19,458 --> 00:02:23,347
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อลิซซี
ฉันจะเป็นพรีเซนเตอร์ให้นะคะ

41
00:02:24,589 --> 00:02:28,529
ให้ฉันไปโชว์ตัวที่ไหนก็ได้ค่ะ
แล้วฉันจะพูดว่า

42
00:02:28,529 --> 00:02:31,689
สวัสดีค่ะ ฉันใช้โปรแกรมนี้ค่ะ
ดูสิคะว่ามันได้ผลขนาดไหน

43
00:02:31,689 --> 00:02:35,230
(เสียงหัวเราะ)

44
00:02:35,230 --> 00:02:38,774
ถึงแม้จะมีเรื่องดี ๆ หลายเรื่อง
ซึ่งเกิดขึ้นเพราะป่วยเป็นโรคนี้

45
00:02:38,774 --> 00:02:44,100
มันก็ยังมีเรื่องที่ยากลำบากมาก ๆ
ลำบากมาก พวกคุณคงจะพอนึกออก

46
00:02:44,100 --> 00:02:49,849
ฉันได้รับการเลี้ยงดูเหมือนเด็กธรรมดาจนโต

47
00:02:49,849 --> 00:02:52,618
ฉันเป็นลูกคนโต

48
00:02:52,618 --> 00:02:56,055
ตอนที่ฉันเกิดมา
หมอบอกคุณแม่ฉันว่า

49
00:02:56,055 --> 00:02:59,781
"ลูกสาวคุณไม่มีน้ำคร่ำ
หล่อเลี้ยงอยู่รอบ ๆ เลย

50
00:02:59,781 --> 00:03:02,017
ไม่มีเลย"

51
00:03:02,017 --> 00:03:05,841
ดังนั้นตอนที่ฉันเกิดมา
แล้วร้องไห้จ้า ก็นับว่าเป็นปาฏิหาริย์

52
00:03:05,841 --> 00:03:07,745
พวกหมอ ๆ บอกพ่อแม่ฉันว่า

53
00:03:07,745 --> 00:03:11,143
"เราจำเป็นต้องบอกพวกคุณว่า
ลูกสาวคุณคงไม่สามารถจะ

54
00:03:11,143 --> 00:03:16,967
พูด เดิน คลาน คิด
หรือทำอะไรด้วยตัวเองได้"

55
00:03:16,967 --> 00:03:22,980
เอาล่ะ คุณคิดว่าคนเป็น
พ่อแม่มือใหม่ จะพูดว่ายังไงคะ

56
00:03:22,931 --> 00:03:28,739
"ไม่นะ ทำไมล่ะ
ทำไมลูกคนแรกของเรา

57
00:03:28,739 --> 00:03:31,829
ถึงต้องมีโรคที่หาสาเหตุไม่ได้แบบนี้ด้วย"

58
00:03:31,829 --> 00:03:34,385
คุณพ่อคุณแม่ฉันไม่ได้พูดอย่างนั้น

59
00:03:34,385 --> 00:03:36,443
สิ่งแรกที่ท่านบอกหมอก็คือ

60
00:03:36,443 --> 00:03:39,313
"พวกเราอยากเห็นลูกของเรา
เราจะพาลูกกลับบ้าน

61
00:03:39,313 --> 00:03:43,299
และรักเขา เลี้ยงเขา
ให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้"

62
00:03:43,299 --> 00:03:45,595
และนั่นคือสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ฉันทำ

63
00:03:45,595 --> 00:03:49,905
แทบทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันได้ทำมาในชีวิต
ฉันต้องให้เครดิตคุณพ่อคุณแม่ของฉันค่ะ

64
00:03:49,905 --> 00:03:53,451
ตอนนี้คุณพ่อของฉันอยู่ ณ ที่นี้ด้วย
ส่วนคุณแม่ดูรายการอยู่ที่บ้านค่ะ

65
00:03:53,451 --> 00:03:56,132
สวัสดีค่ะคุณแม่
(เสียงหัวเราะ)

66
00:03:56,132 --> 00:03:58,628
ท่านกำลังพักฟื้นจากการผ่าตัดน่ะค่ะ

67
00:03:58,628 --> 00:04:01,495
คุณแม่เป็นเหมือนกาว
ที่เชื่อมครอบครัวของเราเข้าด้วยกัน

68
00:04:01,495 --> 00:04:05,902
และท่านก็ให้ความเข้มแข็งแก่ฉันอย่างมาก
ที่ได้เห็นท่านผจญสิ่งต่าง ๆ หลายอย่าง

69
00:04:05,902 --> 00:04:10,456
แต่ก็ยังมีจิตวิญญาณของนักสู้
ที่ท่านได้ปลูกฝังให้ฉันมี

70
00:04:10,456 --> 00:04:15,516
ทำให้ฉันสามารถยืนต่อหน้าผู้คน
อย่างภาคภูมิใจ และบอกว่า

71
00:04:15,516 --> 00:04:19,742
"คุณรู้ไหมคะ ดิฉัน
มีชิวิตที่ยากลำบากมาก

72
00:04:19,742 --> 00:04:21,753
แต่ก็ไม่เป็นไรนะ"

73
00:04:21,753 --> 00:04:26,227
ไม่เป็นไรนะ เรื่องน่ากลัว
เรื่องยาก ๆ ที่เคยเกิดขึ้น

74
00:04:26,227 --> 00:04:27,481
เรื่องใหญ่ที่สุดเรื่องหนึ่ง

75
00:04:27,481 --> 00:04:29,009
ที่ฉันต้องรับมือเมื่อโตขึ้น

76
00:04:29,009 --> 00:04:30,460
เป็นเรื่องที่ฉันคิดว่า

77
00:04:30,460 --> 00:04:33,355
ทุก ๆ คนในห้องนี้จะต้อง
เคยเผชิญมาแล้ว

78
00:04:33,357 --> 00:04:35,640
เดาได้ไหมคะว่าอะไร

79
00:04:35,640 --> 00:04:37,956
ขึ้นต้นด้วยตัว B ค่ะ
เดาได้ไหมคะ

80
00:04:37,956 --> 00:04:39,742
(คนดู) หนุ่ม ๆ (Boys)
(ลิซซี) เรื่องหนุ่มๆ เหรอคะ

81
00:04:39,742 --> 00:04:41,945
(เสียงหัวเราะ)

82
00:04:41,945 --> 00:04:43,288
การถูกแกล้งค่ะ! (Bullying)

83
00:04:43,288 --> 00:04:45,791
(เสียงหัวเราะ)

84
00:04:45,791 --> 00:04:47,773
ดิฉันรู้นะว่าพวกคุณคิดอะไรกัน

85
00:04:47,773 --> 00:04:49,742
(เสียงหัวเราะ)

86
00:04:49,742 --> 00:04:52,882
ทำไมถึงนั่งที่นี่กับหนุ่ม ๆ บ้างไม่ได้นะ
(เสียงหัวเราะ)

87
00:04:52,882 --> 00:04:56,823
ฉันต้องผจญกับการถูกแกล้งมากมาย
อย่างที่บอก ฉันถูกเลี้ยงมาอย่างธรรมดามาก

88
00:04:56,823 --> 00:04:58,786
ดังนั้นพอเริ่มเข้าเรียนอนุบาล

89
00:04:58,786 --> 00:05:01,824
ฉันไม่รู้เลยว่า
ฉันดูต่างจากคนอื่น

90
00:05:01,824 --> 00:05:03,143
ไม่รู้เลย

91
00:05:03,143 --> 00:05:06,174
ฉันไม่เห็นว่าฉันไม่เหมือน
เด็กคนอื่น ๆ

92
00:05:06,174 --> 00:05:10,065
ฉันคิดว่านั่นเป็นการเผชิญความจริง
ที่โหดร้ายมากสำหรับเด็ก 5 ขวบ

93
00:05:10,065 --> 00:05:13,860
เพราะตอนที่ไปโรงเรียนวันแรก
ฉันแต่งชุดโพคาฮอนตัสไปเลย

94
00:05:13,860 --> 00:05:15,729
พร้อมเต็มที่

95
00:05:15,729 --> 00:05:17,338
(เสียงหัวเราะ)

96
00:05:17,338 --> 00:05:18,688
ฉันสะพายกระเป๋าเป้

97
00:05:18,688 --> 00:05:21,817
ซึ่งดูเหมือนกระดองเต่า
เพราะใหญ่กว่าตัวดิฉันอีก

98
00:05:21,817 --> 00:05:25,496
ฉันเดินเข้าไปหาเด็กหญิง
เล็ก ๆ คนหนึ่งแล้วยิ้มให้

99
00:05:25,496 --> 00:05:27,831
แต่เขามองฉันเหมือนกับ
ฉันเป็นปีศาจ

100
00:05:27,831 --> 00:05:30,825
เหมือนกับฉันเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
ที่เคยพานพบมาในชีวิต

101
00:05:30,825 --> 00:05:32,147
ปฏิกิริยาของฉันครั้งแรกคือ

102
00:05:32,147 --> 00:05:34,086
"คนนี้หยาบคายจริง ๆ"

103
00:05:34,086 --> 00:05:35,495
(เสียงหัวเราะ)

104
00:05:35,495 --> 00:05:37,825
ฉันเป็นคนสนุกสนาน
เขาพลาดไปซะละ

105
00:05:37,825 --> 00:05:41,163
ฉันเลยไปทางโน้นไปเล่น
กับบล็อกหรือไม่ก็เด็กผู้ชายแทน

106
00:05:41,163 --> 00:05:44,227
(เสียงหัวเราะ)

107
00:05:44,227 --> 00:05:45,941
(ลิซซีหัวเราะ)

108
00:05:45,941 --> 00:05:49,216
ฉันคิดเอาเองว่าวันต่อ ๆ ไปคงดีขึ้น
แต่โชคร้ายหน่อยที่ไม่เป็นอย่างนั้น

109
00:05:49,216 --> 00:05:52,571
มันแย่ลงทุกวัน ๆ
เด็กหลาย ๆ คนก็ไม่อยากจะ

110
00:05:52,571 --> 00:05:56,572
ข้องแวะกับฉันแม้แต่น้อย
ตอนนั้นฉันไม่เข้าใจว่าทำไม

111
00:05:56,572 --> 00:06:00,618
ทำไม ฉันทำอะไรหรือ
ฉันไม่ได้ทำอะไรให้เขาเลยนะ

112
00:06:00,618 --> 00:06:03,057
ฉันยังเข้าใจว่าตัวเองเป็นคนที่เท่มากอยู่

113
00:06:03,057 --> 00:06:04,853
ฉันเลยต้องกลับไปบ้าน ถามคุณพ่อคุณแม่ว่า

114
00:06:04,853 --> 00:06:06,029
"หนูไม่ดีตรงไหนคะ"

115
00:06:06,029 --> 00:06:08,247
"หนูทำอะไร ทำไมพวกเขาไม่ชอบหนูล่ะ"

116
00:06:08,247 --> 00:06:09,649
คุณพ่อคุณแม่บอกให้ฉันนั่งลง
แล้วบอกว่า

117
00:06:09,649 --> 00:06:12,031
"ลิซซี สิ่งเดียวที่หนู
แตกต่างจากคนอื่นก็คือ

118
00:06:12,031 --> 00:06:14,187
"หนูตัวเล็กกว่า
เด็กคนอื่น ๆ"

119
00:06:14,187 --> 00:06:18,441
"หนูเป็นโรคนี้ แต่มันก็ไม่ได้
กำหนดตัวตนที่หนูเป็นนะ"

120
00:06:18,441 --> 00:06:21,838
พวกท่านบอกว่า
"ไปโรงเรียน เชิดหน้าขึ้น แล้วยิ้มจ้ะ"

121
00:06:21,838 --> 00:06:24,106
"เป็นอย่างที่หนูเป็น
แล้วคนอื่นจะเห็นเอง"

122
00:06:24,106 --> 00:06:25,814
"ว่าหนูก็เหมือนพวกเขานั่นแหละ"

123
00:06:25,814 --> 00:06:28,232
และฉันก็ทำตามนั้น

124
00:06:28,232 --> 00:06:31,750
ฉันอยากให้คุณคิด ถามตัวเอง
ในหัวของคุณ ตอนนี้

125
00:06:31,750 --> 00:06:33,892
อะไรกำหนดความเป็น "ตัวคุณ"

126
00:06:33,892 --> 00:06:35,555
ว่าคุณเป็นใคร

127
00:06:35,555 --> 00:06:39,076
ถิ่นฐานคุณใช่มั้ย
หรือภูมิหลังคุณ

128
00:06:39,076 --> 00:06:40,397
อะไรกำหนด

129
00:06:40,397 --> 00:06:43,052
อะไรกำหนดความเป็นตัวตนของคุณ

130
00:06:43,052 --> 00:06:47,869
ฉันต้องใช้เวลานานมาก กว่าจะรู้
ว่าอะไรกำหนดตัวตนฉัน

131
00:06:47,869 --> 00:06:49,949
ฉันเชื่ออยู่เป็นเวลานานว่าสิ่งนั้นคือ

132
00:06:49,949 --> 00:06:54,405
รูปลักษณ์ภายนอก
ฉันคิดว่าขาเล็ก ๆ นี้

133
00:06:54,405 --> 00:06:57,760
และแขนเล็ก ๆ นี้
และใบหน้าเล็ก ๆ นี้อัปลักษณ์

134
00:06:57,760 --> 00:06:59,519
ฉันคิดว่าตัวเองน่ารังเกียจ

135
00:06:59,519 --> 00:07:03,288
ฉันเกลียดที่จะตื่นขึ้นมาตอนเช้า
ตอนที่ต้องไปโรงเรียนมัธยม

136
00:07:03,288 --> 00:07:06,449
ฉันจะมองตัวเองในกระจก
เตรียมตัวไป พลางคิดว่า

137
00:07:06,449 --> 00:07:09,478
"กำจัดโรคนี้ทิ้ง ๆ ไปได้ไหมนี่"

138
00:07:09,478 --> 00:07:13,993
ถ้าทำแบบนั้นได้
ชีวิตฉันคงง่ายกว่านี้มาก

139
00:07:13,993 --> 00:07:17,085
ฉันจะได้ดูเหมือนคนอื่น ๆ
จะได้ไม่ต้องซื้อเสื้อผ้า

140
00:07:17,085 --> 00:07:20,754
ที่มีรูปดอรา สาวน้อยนักผจญภัย
ฉันจะได้ไม่ต้องซื้อของ

141
00:07:20,754 --> 00:07:24,998
ที่ดู "เวอร์ ๆ" เพราะฉันพยายาม
จะทำตัวให้เหมือนคนที่เท่ ๆ

142
00:07:24,998 --> 00:07:29,005
ฉันปรารถนา สวดอ้อนวอน และหวัง
และทำทุกสิ่งทุกอย่าง

143
00:07:29,005 --> 00:07:31,910
ที่จะทำให้ฉันตื่นมา
แล้วกลายเป็นคนละคน

144
00:07:31,910 --> 00:07:34,358
เพื่อที่ฉันจะไม่ต้อง
เผชิญกับปัญหาเหล่านี้

145
00:07:34,358 --> 00:07:36,214
ฉันปรารถนาแบบนี้อยู่ทุกวัน

146
00:07:36,214 --> 00:07:39,491
และก็ต้องผิดหวังอยู่ทุกวัน

147
00:07:39,491 --> 00:07:43,931
ฉันมีฝ่ายสนับสนุน
ที่เยี่ยมยอดอยู่รอบตัว

148
00:07:43,931 --> 00:07:49,758
พวกเขาไม่เคยสมเพชฉัน เป็นผู้ที่
อยู่เคียงข้างคอยปลอบใจเมื่อเศร้า

149
00:07:49,758 --> 00:07:52,587
เป็นผู้ที่ร่วมหัวเราะไปกับฉัน
ในยามที่ฉันมีความสุข

150
00:07:52,587 --> 00:07:57,935
เป็นผู้ที่สอนฉันว่า
แม้ฉันจะป่วยเป็นโรคนี้

151
00:07:57,935 --> 00:08:03,070
แม้สิ่งต่าง ๆ จะยากลำบาก ฉันต้อง
ไม่ยอมให้มันกำหนดสิ่งที่ฉันเป็น

152
00:08:03,070 --> 00:08:08,909
ชีวิตของฉันขึ้นอยู่กับสองมือของฉันเอง
เหมือนกับที่ชีวิตคุณขึ้นอยู่กับสองมือคุณ

153
00:08:08,909 --> 00:08:12,115
คุณคือคนที่นั่งที่คนขับ
ในรถของคุณเอง

154
00:08:12,115 --> 00:08:13,648
คุณคือคนที่จะตัดสินใจ

155
00:08:13,648 --> 00:08:17,811
ว่ารถของคุณจะไปทางที่แย่
หรือว่าจะไปทางที่ดี

156
00:08:17,811 --> 00:08:22,277
คุณเป็นคนที่จะตัดสินใจ
ว่าอะไรที่จะกำหนดความเป็นคุณ

157
00:08:22,277 --> 00:08:25,575
ดิฉันอยากจะบอกว่า
อาจจะยากมาก ที่จะค้นพบว่า

158
00:08:25,575 --> 00:08:28,342
อะไรที่กำหนดตัวตนของคุณ
เพราะมีบางช่วงเวลา

159
00:08:28,342 --> 00:08:30,792
ที่ฉันหงุดหงิดและ
สับสนมาก ๆ จนพูดว่า

160
00:08:30,792 --> 00:08:33,383
"ชั้นไม่สนแล้วว่าอะไรกำหนดความเป็นชั้น"

161
00:08:33,383 --> 00:08:35,555
ตอนอยู่มัธยมปลาย โรคร้ายที่ดิฉันไปเจอ

162
00:08:35,555 --> 00:08:37,927
วีดีโอที่มีคนโพสต์เกี่ยวกับฉัน

163
00:08:37,927 --> 00:08:40,141
บอกว่าเป็นผู้หญิงที่อัปลักษณ์ที่สุดในโลก

164
00:08:40,141 --> 00:08:43,642
วีดีโอนี้ยาว 8 วินาที
มึคนดูมากกว่า 4 ล้านครั้ง


165
00:08:43,642 --> 00:08:46,592
ไม่มีเสียงประกอบ
คนนับพันคอมเมนท์ว่า

166
00:08:46,592 --> 00:08:52,258
"ลิซซี ได้โปรดเถอะ
ช่วยทำเพื่อโลกนี้หน่อย

167
00:08:52,258 --> 00:08:55,303
เอาปืนจ่อหัว
แล้วยิงตัวเองตายเถอะ"

168
00:08:57,193 --> 00:09:01,867
ลองคิดดูสิคะ
ถ้ามีคนบอกคุณแบบนั้น

169
00:09:01,867 --> 00:09:04,746
ถ้ามีคนแปลกหน้าบอกคุณแบบนั้น

170
00:09:04,746 --> 00:09:07,821
แน่นอนว่าฉันร้องไห้จะเป็นจะตาย
และพร้อมที่จะโต้ตอบกลับ

171
00:09:07,821 --> 00:09:10,263
แต่ทันใดนั้น ความคิด
บางอย่างก็ผุดขึ้นมาในหัว

172
00:09:10,263 --> 00:09:14,077
ฉันคิดว่า
"ชั้นจะไม่สนใจเรื่องนั้น"

173
00:09:14,077 --> 00:09:18,933
ฉันเริ่มตระหนักว่า
ชีวิตอยู่ในมือดิฉันเอง

174
00:09:18,933 --> 00:09:22,311
ฉันจะเลือก
ทำให้มันดีมาก ๆ ก็ได้

175
00:09:22,311 --> 00:09:24,863
หรือจะเลือก
ทำให้มันแย่มาก ๆ ก็ได้

176
00:09:24,863 --> 00:09:27,037
ฉันควรจะรู้สึกขอบคุณ
และลืมตาขึ้นมา

177
00:09:27,037 --> 00:09:29,979
เพื่อตระหนักถึงสิ่งที่ตัวเองมีอยู่

178
00:09:29,979 --> 00:09:33,737
และใช้สิ่งที่มีสร้างคุณค่าความเป็นตัวเอง

179
00:09:33,737 --> 00:09:37,389
ฉันมองไม่เห็นด้วยตาข้างหนึ่ง
แต่ฉันก็ยังมองเห็นจากอีกข้าง

180
00:09:37,389 --> 00:09:40,746
ฉันอาจจะป่วยบ่อย
แต่ฉันก็มีผมงามสลวยจริง ๆ นะ

181
00:09:40,746 --> 00:09:42,293
(เสียงหัวเราะ)

182
00:09:42,293 --> 00:09:43,592
(เสียงคนดู) ใช่เลย ๆ

183
00:09:43,592 --> 00:09:44,790
ขอบคุณค่ะ

184
00:09:44,790 --> 00:09:47,395
พวกคุณนี่เหมือนกับ
สิ่งดี ๆ ทางด้านนี้เลยค่ะ

185
00:09:47,395 --> 00:09:49,670
(เสียงหัวเราะ)

186
00:09:49,670 --> 00:09:52,396
(ลิซซีหัวเราะ)
คุณทำให้ฉันลืมวิธีคิดไปเลย

187
00:09:52,396 --> 00:09:54,142
(เสียงหัวเราะ)

188
00:09:54,142 --> 00:09:56,168
โอเค ถึงไหนแล้วคะ

189
00:09:56,168 --> 00:09:57,407
(เสียงคนดู) ผมคุณ

190
00:09:57,407 --> 00:10:01,160
ผม ผม โอ้ โอเค ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ ๆ ๆ

191
00:10:01,160 --> 00:10:03,859
ดังนั้นฉันก็เลือกได้
ว่าจะมีความสุข หรือว่า

192
00:10:03,859 --> 00:10:07,240
เลือกที่จะทุกข์กับสิ่งที่ฉันมี
แล้วก็เอาแต่บ่นก็ได้

193
00:10:07,240 --> 00:10:09,797
แต่ตอนนั้นฉันเริ่มตระหนักว่า

194
00:10:09,797 --> 00:10:13,254
ฉันจะยอมปล่อยให้คนที่เรียกดิฉันว่า
ปีศาจ กำหนดตัวตนของฉันหรือ

195
00:10:13,254 --> 00:10:17,918
ฉันจะยอมปล่อยให้คนพูดว่า
"ยิงมันให้ตายซะ" กำหนดตัวตนของฉันหรือ

196
00:10:17,918 --> 00:10:23,481
ไม่ล่ะค่ะ ฉันจะให้เป้าหมาย
ความสำเร็จ และสิ่งทีฉันทำได้สำเร็จ

197
00:10:23,481 --> 00:10:27,949
เป็นสิ่งที่สร้างตัวตนของฉัน
ไม่ใช่รูปลักษณ์ภายนอก

198
00:10:27,949 --> 00:10:30,965
ไม่ใช่เรื่องที่ฉันมีการมองเห็นบกพร่อง

199
00:10:30,965 --> 00:10:35,894
ไม่ใช่เรื่องที่ฉันเป็นโรคนี้
ที่ไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไรกันแน่

200
00:10:35,894 --> 00:10:38,582
ฉันบอกกับตัวเองว่า
ฉันจะพยายามสุดชีวิต

201
00:10:38,582 --> 00:10:41,233
และทำทุกอย่างที่ทำได้
เพื่อทำให้ตัวเองดีขึ้นเรื่อย ๆ

202
00:10:41,233 --> 00:10:46,914
เพราะในความคิดฉัน ทางที่ดีที่สุด
ที่จะโต้ตอบกับคนพวกนั้น

203
00:10:46,914 --> 00:10:49,743
คนที่ล้อฉัน แกล้งฉัน

204
00:10:49,743 --> 00:10:52,229
คนที่เรียกฉันว่าคนอัปลักษณ์
คนที่เรียกฉันว่าปีศาจ

205
00:10:52,229 --> 00:10:54,558
ก็คือการพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น
เพื่อให้พวกเขาได้เห็น

206
00:10:54,558 --> 00:10:56,474
คุณรู้ไหมคะ

207
00:10:56,474 --> 00:10:58,090
ลองพูดว่าร้ายฉันสิ

208
00:10:58,090 --> 00:10:59,668
ฉันจะเปลี่ยนคำพูดพวกนั้น

209
00:10:59,668 --> 00:11:01,557
และจะใช้มันเป็นบันได

210
00:11:01,557 --> 00:11:03,576
เพื่อปีนขึ้นไปยังจุดหมายของฉัน

211
00:11:03,576 --> 00:11:04,937
นั่นคือสิ่งที่ฉันได้ทำ

212
00:11:04,937 --> 00:11:07,769
ฉันบอกตัวเองว่าอยากเป็น
นักพูดสร้างแรงบันดาลใจ

213
00:11:07,769 --> 00:11:09,036
อยากจะเขียนหนังสือ

214
00:11:09,036 --> 00:11:12,342
เรียนจบ มีครอบครัว
มีอาชีพ

215
00:11:13,002 --> 00:11:15,430
8 ปีให้หลัง
ฉันมายืนอยู่ตรงหน้าพวกคุณนี้

216
00:11:15,430 --> 00:11:19,074
กำลังพูดเพื่อสร้างแรงบันดาลใจอยู่

217
00:11:19,074 --> 00:11:21,307
นี่เป็นอย่างแรกที่ฉันทำสำเร็จ

218
00:11:21,307 --> 00:11:24,930
ฉันอยากเขียนหนังสือ
ในอีกภายในไม่กี่สัปดาห์

219
00:11:24,930 --> 00:11:28,613
ฉันก็จะส่งต้นฉบับ
ของหนังสือเล่มที่ 3 ของฉัน

220
00:11:28,613 --> 00:11:34,232
(เสียงปรบมือ)

221
00:11:34,232 --> 00:11:38,232
ฉันอยากเรียนจบปริญญา
นี่ฉันก็เพิ่งจะจบ

222
00:11:38,232 --> 00:11:40,909
(เสียงเชียร์และปรบมือ)

223
00:11:40,909 --> 00:11:44,526
ฉันได้รับปริญญา
ด้านการสื่อสาร

224
00:11:44,526 --> 00:11:47,117
จากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐเท็กซัสในซานมาร์คอส

225
00:11:47,117 --> 00:11:49,237
ส่วนวิชาโทคือภาษาอังกฤษ

226
00:11:49,237 --> 00:11:52,558
ฉันพยายามอย่างยิ่งที่จะ
ใช้ประสบการณ์ที่ผ่านมา

227
00:11:52,558 --> 00:11:57,511
เมื่อตอนทีฉันทำปริญญา
ขณะที่อาจารย์ไม่มีปริญญา

228
00:11:57,981 --> 00:12:02,465
ท้ายที่สุด ฉันอยากมี
ครอบครัวของตัวเอง มีอาชีพ

229
00:12:02,465 --> 00:12:05,942
ด้านครอบครัวนั้นไม่ค่อยเป็น
ตามที่หวัง ส่วนด้านอาชีพ

230
00:12:05,942 --> 00:12:09,801
ฉันรู้สึกว่าฉันทำได้ดีทีเดียว
เมื่อนึกถึงว่า

231
00:12:09,801 --> 00:12:13,108
ตอนที่ฉันตัดสินใจจะเป็นนักพูด
สร้างแรงบันดาลใจ ฉันกลับบ้าน

232
00:12:13,108 --> 00:12:16,287
นั่งลงหน้าแลปท็อป เปิดกูเกิล
และพิมพ์ค้นหาว่า

233
00:12:16,287 --> 00:12:18,309
"ทำอย่างไรจึงจะเป็นนักพูดสร้างแรงบันดาลใจ"

234
00:12:18,309 --> 00:12:19,177
(เสียงหัวเราะ)

235
00:12:19,177 --> 00:12:20,777
ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ

236
00:12:20,777 --> 00:12:24,019
ฉันพยายามเต็มที่
ฉันใช้ผู้คนที่บอกว่า

237
00:12:24,019 --> 00:12:27,368
ฉันไม่มีทางทำได้แน่
เป็นแรงผลักดัน

238
00:12:27,368 --> 00:12:31,464
ใช้ความเห็นแง่ลบของพวกเขา
จุดไฟให้ฉันพยายามต่อไป

239
00:12:31,464 --> 00:12:35,407
ใช้สิ่งนั้น สิ่งนั้น
ใช้เรื่องร้าย ๆ

240
00:12:35,407 --> 00:12:38,033
ที่คุณพบในชีวิต
เพื่อทำให้คุณพัฒนาขึ้น

241
00:12:38,033 --> 00:12:41,605
เพราะฉันรับรองได้เลยว่า

242
00:12:41,605 --> 00:12:44,041
รับรองได้เลย

243
00:12:44,440 --> 00:12:47,152
คุณจะชนะ

244
00:12:47,152 --> 00:12:51,376
ฉันจะจบรายการนี้ด้วยการถามคุณอีกครั้ง

245
00:12:51,376 --> 00:12:56,300
ฉันอยากให้เมื่อคุณออกไปแล้ว
คุณถามตัวเองว่า อะไรกำหนดตัวตนคุณ

246
00:12:56,300 --> 00:12:58,198
แต่จำไว้นะคะว่า

247
00:12:58,198 --> 00:12:59,871
ความกล้าหาญเริ่มที่นี่

248
00:13:01,035 --> 00:13:02,208
ขอบคุณค่ะ

249
00:13:02,208 --> 00:13:08,565
(เสียงปรบมือ)