1 00:00:06,083 --> 00:00:09,087 Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη που είμαι εδώ. 2 00:00:09,087 --> 00:00:10,772 Θέλω να σας πω 3 00:00:10,772 --> 00:00:13,745 λίγα περισσότερα για... -- δεν θέλω να πω τα βασικά -- 4 00:00:13,745 --> 00:00:16,961 γιατί δεν γνωρίζουμε τίποτα για το σύνδρομό μου. 5 00:00:16,961 --> 00:00:19,637 Γεννήθηκα με αυτό το πολύ σπάνιο σύνδρομο, 6 00:00:19,637 --> 00:00:24,477 που απ' όσο ξέρω, έχουν μόνο δύο άτομα στον κόσμο, μαζί με μένα. 7 00:00:24,487 --> 00:00:28,325 Βασικά αυτό το σύνδρομο με κάνει να μη μπορώ να πάρω βάρος. 8 00:00:28,325 --> 00:00:31,380 Ναι, ακούγεται τόσο καλό όσο είναι. 9 00:00:31,380 --> 00:00:33,930 (Γέλια) 10 00:00:33,930 --> 00:00:37,436 Θα μπορούσα να φάω απολύτως ό,τι θέλω, όποτε θέλω 11 00:00:37,436 --> 00:00:40,376 και δεν θα πάρω καθόλου βάρος. 12 00:00:40,376 --> 00:00:42,796 Τον Μάρτιο κλείνω τα 25, 13 00:00:42,796 --> 00:00:46,981 και δεν ήμουν ποτέ πάνω από 29 κιλά σε όλη μου τη ζωή. 14 00:00:46,981 --> 00:00:49,740 Όταν ήμουν στο κολέγιο, έκρυβα 15 00:00:49,740 --> 00:00:52,851 -- δεν το έκρυβα, όλοι ήξεραν ότι ήταν εκεί -- 16 00:00:52,851 --> 00:00:58,178 αλλά ήταν μια τεράστια λεκάνη με γλυκά, ντόνατ, τσιπς, καραμέλες, 17 00:00:58,178 --> 00:01:01,212 και η συγκάτοικός μου έλεγε, «Σε άκουγα στις 12μισι τη νύχτα 18 00:01:01,212 --> 00:01:03,748 να παίρνεις το φαγητό κάτω από το κρεβάτι σου». 19 00:01:03,748 --> 00:01:08,227 Αλλά εγώ λέω, «Ξέρεις κάτι; Δεν πειράζει, μπορώ να τα κάνω αυτά!» 20 00:01:08,227 --> 00:01:11,237 Επειδή αυτό το σύνδρομο έχει και πλεονεκτήματα. 21 00:01:11,237 --> 00:01:14,143 Το να μην μπορείς να πάρεις βάρος έχει πλεονεκτήματα. 22 00:01:14,143 --> 00:01:16,807 Το να έχεις προβλήματα όρασης έχει πλεονεκτήματα. 23 00:01:16,807 --> 00:01:19,952 Το να είσαι πολύ μικρόσωμη έχει πλεονεκτήματα. 24 00:01:21,212 --> 00:01:22,507 Πολύς κόσμος πιστεύει, 25 00:01:22,507 --> 00:01:25,767 «Λίζι, πώς στο καλό λες ότι έχει πλεονεκτήματα 26 00:01:25,767 --> 00:01:28,058 όταν μπορείς να δεις μόνο από το ένα μάτι;» 27 00:01:28,058 --> 00:01:30,781 Λοιπόν, ας σας πω τα πλεονεκτήματα 28 00:01:30,781 --> 00:01:34,013 επειδή είναι σπουδαία. 29 00:01:34,013 --> 00:01:40,184 Φοράω ΦΑΚΟ επαφής. Το μισό από ΦΑΚΟΥΣ επαφής. 30 00:01:40,184 --> 00:01:42,015 (Γέλια) 31 00:01:42,015 --> 00:01:46,837 Όταν φοράω τα γυαλιά μου, μόνο τα μισά είναι συνταγογραφημένα. 32 00:01:46,837 --> 00:01:51,881 Αν κάποιος με ενοχλεί, είναι αγενής: 33 00:01:51,881 --> 00:01:53,325 Κάτσε στα δεξιά μου. 34 00:01:53,325 --> 00:01:54,779 (Γέλια) 35 00:01:54,779 --> 00:01:58,567 Λες και δεν είσαι καν εδώ. Δεν ξέρω καν ότι στέκεσαι εκεί. 36 00:01:58,567 --> 00:02:01,763 Τώρα, αν σταθώ έτσι, δεν έχω ιδέα 37 00:02:01,763 --> 00:02:04,473 ότι υπάρχει όλη αυτή η πλευρά του δωματίου. 38 00:02:05,613 --> 00:02:12,206 Επίσης, επειδή είμαι μικρόσωμη, προθυμοποιούμαι 39 00:02:12,206 --> 00:02:18,668 να πάω σε κέντρα αδυνατίσματος ή σε γυμναστήρια και να πω, 40 00:02:19,458 --> 00:02:23,347 «Γεια, είμαι η Λίζι. Θα γίνω η διαφημιστική σας αφίσα. 41 00:02:24,589 --> 00:02:28,529 Βάλτε το πρόσωπό μου πάνω σε ό,τι θέλετε, και θα πω 42 00:02:28,529 --> 00:02:31,689 «Γεια! Έκανα αυτό το πρόγραμα. Δείτε πόσο καλά δούλεψε». 43 00:02:31,689 --> 00:02:35,230 (Γέλια) 44 00:02:35,230 --> 00:02:38,774 Αν και υπάρχουν σπουδαία πράγματα που ήρθαν από αυτό το σύνδρομο, 45 00:02:38,774 --> 00:02:44,100 υπάρχουν και πράγματα που ήταν πολύ δύσκολα, όπως μπορείτε να φανταστείτε. 46 00:02:44,100 --> 00:02:49,849 Μεγάλωσα 150% κανονικά. 47 00:02:49,849 --> 00:02:52,618 Ήμουν το πρώτο παιδί των γονιών μου. 48 00:02:52,618 --> 00:02:56,055 Όταν γεννήθηκα, οι γιατροί είπαν στη μαμά μου, 49 00:02:56,055 --> 00:02:59,781 «Η κόρη σου δεν έχει αμνιακό υγρό γύρω της. 50 00:02:59,781 --> 00:03:02,017 Καθόλου». 51 00:03:02,017 --> 00:03:05,841 Έτσι όταν γεννήθηκα, ήταν θαύμα ότι βγήκα ουρλιάζοντας. 52 00:03:05,841 --> 00:03:07,745 Οι γιατροί είπαν στους γονείς μου, 53 00:03:07,745 --> 00:03:11,143 «Απλώς θέλουμε να σας προειδοποιήσουμε: Μην περιμένετε να μπορέσει η κόρη σας 54 00:03:11,143 --> 00:03:16,967 να μιλήσει, να μπουσουλήσει, να σκεφτεί ή να κάνει οτιδήποτε μόνη της». 55 00:03:16,967 --> 00:03:22,980 Τώρα, ως γονείς για πρώτη φορά, θα νομίζατε ότι θα έλεγαν, 56 00:03:22,931 --> 00:03:28,739 «Ωχ όχι. Γιατί; Γιατί το πρώτο μας παιδί 57 00:03:28,739 --> 00:03:31,829 έχει όλα αυτά τα άγνωστα προβλήματα;» 58 00:03:31,829 --> 00:03:34,385 Αλλά δεν το έκανα αυτό. 59 00:03:34,385 --> 00:03:36,443 Το πρώτο πράγμα που είπαν στον γιατρό ήταν, 60 00:03:36,443 --> 00:03:39,313 «Θέλουμε να τη δούμε και θα την πάρουμε σπίτι 61 00:03:39,313 --> 00:03:43,299 και θα την αγαπήσουμε και θα τη μεγαλώσουμε όσο καλύτερα μπορούμε.» 62 00:03:43,299 --> 00:03:45,595 Και αυτό έκαναν. 63 00:03:45,595 --> 00:03:49,905 Σχεδόν όλα όσα έχω κάνει στη ζωή μου οφείλονται στους γονείς μου. 64 00:03:49,905 --> 00:03:53,451 Ο μπαμπάς μου είναι εδώ μαζί μου σήμερα και η μαμά μου παρακολουθεί από το σπίτι. 65 00:03:53,451 --> 00:03:56,132 Γεια σου μαμά! (Γέλια) 66 00:03:56,132 --> 00:03:58,628 Αναρρώνει από χειρουργείο. 67 00:03:58,628 --> 00:04:01,495 Αυτή κράτησε την οικογένειά μας ενωμένη 68 00:04:01,495 --> 00:04:05,902 και μου έδωσε τη δύναμη να δω ότι πέρασε τόσα πολλά 69 00:04:05,902 --> 00:04:10,456 αλλά έχει αυτό το μαχητικό πνεύμα που πέρασε και σε μένα, 70 00:04:10,456 --> 00:04:15,516 έτσι ώστε να μπορώ να σταθώ περήφανα μπροστά από κόσμο και να πω, 71 00:04:15,516 --> 00:04:19,742 «Ξέρετε κάτι; Η ζωή μου ήταν πραγματικά δύσκολη. 72 00:04:19,742 --> 00:04:21,753 Αλλά δεν πειράζει». 73 00:04:21,753 --> 00:04:26,227 Δεν πειράζει. Ήταν τρομαχτικό, ήταν δύσκολο. 74 00:04:26,227 --> 00:04:27,481 Ένα από τα μεγαλύτερα πράγματα 75 00:04:27,481 --> 00:04:29,009 που έπρεπε να αντιμετωπίσω καθώς μεγάλωνα 76 00:04:29,009 --> 00:04:30,460 ήταν κάτι που είμαι σίγουρη 77 00:04:30,460 --> 00:04:33,355 ότι έχει αντιμετωπίσει κάθε ένας από εμάς σε αυτό το δωμάτιο. 78 00:04:33,357 --> 00:04:35,640 Μπορείτε να μαντέψετε τι είναι; 79 00:04:35,640 --> 00:04:37,956 Ξεκινάει με «Ν». Μπορείτε να το μαντέψετε; 80 00:04:37,956 --> 00:04:39,742 (Κοινό): Νεαροί! (Λίζι): Νεαροί; 81 00:04:39,742 --> 00:04:41,945 (Γέλια) 82 00:04:41,945 --> 00:04:43,288 Το νταηλίκι, τον σχολικό εκφοβισμό! 83 00:04:43,288 --> 00:04:45,791 (Γέλια) 84 00:04:45,791 --> 00:04:47,773 Ξέρω τι σκέφτεστε. 85 00:04:47,773 --> 00:04:49,742 (Γέλια) 86 00:04:49,742 --> 00:04:52,882 Γιατί δεν μπορώ να κάτσω μαζί τους; (Γέλια) 87 00:04:52,882 --> 00:04:56,823 Αντιμετώπισα πολύ τον εκφοβισμό, αλλά όπως είπα, μεγάλωσα κανονικά, 88 00:04:56,823 --> 00:04:58,786 έτσι όταν ξεκίνησα το νηπιαγωγείο, 89 00:04:58,786 --> 00:05:01,824 δεν είχα ιδέα ότι φαινόμουν διαφορετική. 90 00:05:01,824 --> 00:05:03,143 Ιδέα δεν είχα. 91 00:05:03,143 --> 00:05:06,174 Δεν μπορούσα να δω ότι έμοιαζα διαφορετική από τα άλλα παιδιά. 92 00:05:06,174 --> 00:05:10,065 Το βλέπω σαν ένα μεγάλο χαστούκι πραγματικότητας σε ένα 5χρονο, 93 00:05:10,065 --> 00:05:13,860 επειδή πήγα στο σχολείο την πρώτη μέρα, ντυμένη με εξοπλισμό Ποκαχόντας. 94 00:05:13,860 --> 00:05:15,729 Ήμουν έτοιμη! 95 00:05:15,729 --> 00:05:17,338 (Γέλια) 96 00:05:17,338 --> 00:05:18,688 Πήγα με τη σάκα μου 97 00:05:18,688 --> 00:05:21,817 που έμοιαζε σαν καβούκι χελώνας επειδή ήταν μεγαλύτερη από μένα, 98 00:05:21,817 --> 00:05:25,496 και πήγα σε ένα κοριτσάκι και της χαμογέλασα, 99 00:05:25,496 --> 00:05:27,831 και με κοίταξε λες και ήμουν τέρας, 100 00:05:27,831 --> 00:05:30,825 λες και ήμουν το πιο τρομαχτικό πράγμα που είχε δει ποτέ στη ζωή της. 101 00:05:30,825 --> 00:05:32,147 Η πρώτη μου αντίδραση ήταν, 102 00:05:32,147 --> 00:05:34,086 «Είναι πολύ αγενής. 103 00:05:34,086 --> 00:05:35,495 (Γέλια) 104 00:05:35,495 --> 00:05:37,825 Εγώ έχω πλάκα, αυτή χάνει. 105 00:05:37,825 --> 00:05:41,163 Θα πάω λοιπόν εκεί να παίξω με τα τουβλάκια. Ή τα αγόρια». 106 00:05:41,163 --> 00:05:44,227 (Γέλια) 107 00:05:44,227 --> 00:05:45,941 (Η Λίζι γελάει) 108 00:05:45,941 --> 00:05:49,216 Νόμιζα ότι η μέρα θα καλυτέρευε, αλλά δυστυχώς δεν έγινε αυτό. 109 00:05:49,216 --> 00:05:52,571 Η μέρα όλο και χειροτέρευε. Πολλοί απλώς δεν ήθελαν 110 00:05:52,571 --> 00:05:56,572 καμία σχέση μαζί μου και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί. 111 00:05:56,572 --> 00:06:00,618 Γιατί; Τι έκανα; Δεν τους έκανα τίποτα! 112 00:06:00,618 --> 00:06:03,057 Στο μυαλό μου ήμουν ακόμη και πολύ πρώτο παιδάκι. 113 00:06:03,057 --> 00:06:04,853 Έπρεπε να πάω σπίτι και να ρωτήσω τους γονείς μου, 114 00:06:04,853 --> 00:06:06,029 «Τι δεν πάει καλά μαζί μου; 115 00:06:06,029 --> 00:06:08,247 Τι έκανα; Γιατί δεν τους αρέσω;» 116 00:06:08,247 --> 00:06:09,649 Με κάθισαν κάτω και είπαν, 117 00:06:09,649 --> 00:06:12,031 «Λίζι, το μοναδικό πράγμα που είναι διαφορετικό με σένα 118 00:06:12,031 --> 00:06:14,187 είναι ότι είσαι πιο μικρόσωμη από τα άλλα παιδιά. 119 00:06:14,187 --> 00:06:18,441 Έχεις αυτό το σύνδρομο, αλλά δεν θα ορίσει ποια είσαι». 120 00:06:18,441 --> 00:06:21,838 Είπαν, «Πήγαινε σχολείο, σήκωσε ψηλά το κεφάλι σου, χαμογέλα, 121 00:06:21,838 --> 00:06:24,106 συνέχισε να είσαι ο εαυτός σου, και ο κόσμος θα δει 122 00:06:24,106 --> 00:06:25,814 ότι είσαι σαν κι αυτούς». 123 00:06:25,814 --> 00:06:28,232 Και αυτό έκανα. 124 00:06:28,232 --> 00:06:31,750 Θέλω να σκεφτείτε, να να αναρωτηθείτε, αμέσως τώρα: 125 00:06:31,750 --> 00:06:33,892 Τι προδιορίζει ΕΣΑΣ; 126 00:06:33,892 --> 00:06:35,555 Ποιοι είστε; 127 00:06:35,555 --> 00:06:39,076 Είναι η καταγωγή σας; Είναι το υπόβαθρό σας; Είναι οι φίλοι σας; 128 00:06:39,076 --> 00:06:40,397 Τι είναι; 129 00:06:40,397 --> 00:06:43,052 Τι προσδιορίζει ποιοι είστε σαν άτομα; 130 00:06:43,052 --> 00:06:47,869 Μου πήρε πολύ χρόνο να βρω τι με προσδιορίζει. 131 00:06:47,869 --> 00:06:49,949 Τόσο πολύ που νόμιζα ότι αυτό που με προσδιορίζει 132 00:06:49,949 --> 00:06:54,405 είναι η εξωτερική μου εμφάνιση. Νόμιζα ότι τα μικροσκοπικά μου πόδια, 133 00:06:54,405 --> 00:06:57,760 και τα χεράκια μου, και το μικρό μου πρόσωπο ήταν άσχημα. 134 00:06:57,760 --> 00:06:59,519 Νόμιζα ότι ήμουν αηδιαστική. 135 00:06:59,519 --> 00:07:03,288 Μισούσα όταν ξυπνούσα το πρωί στο γυμνάσιο 136 00:07:03,288 --> 00:07:06,449 και κοιταζόμουν στον καθρέφτη όταν ετοιμαζόμουν και σκεφτόμουν: 137 00:07:06,449 --> 00:07:09,478 «Μπορώ απλώς να τρίψω αυτό το σύνδρομο και να φύγει; 138 00:07:09,478 --> 00:07:13,993 Θα ήταν πολύ πιο εύκολη η ζωή μου αν απλώς μπορούσα να το βγάλω τρίβοντας. 139 00:07:13,993 --> 00:07:17,085 Θα έμοιαζα με τα άλλα παιδιά, δεν θα χρειαζόταν να αγοράζω ρούχα 140 00:07:17,085 --> 00:07:20,754 με την Ντόρα την Εξερευνήτρια. Δεν θα χρειαζόταν να πάρω πράγματα 141 00:07:20,754 --> 00:07:24,998 που ήταν της μόδας, όταν προσπαθούσα να είμαι σαν τα δημοφιλή παιδιά». 142 00:07:24,998 --> 00:07:29,005 Ευχόμουν και προσευχόμουν και ήλπιζα και έκανα ό,τι μπορούσα 143 00:07:29,005 --> 00:07:31,910 έτσι ώστε να ξυπνήσω το πρωί και να ήμουν διαφορετική, 144 00:07:31,910 --> 00:07:34,358 και δεν θα είχα να αντιμετωπίσω αυτές τις δυσκολίες. 145 00:07:34,358 --> 00:07:36,214 Αυτό ήθελα κάθε μέρα, 146 00:07:36,214 --> 00:07:39,491 και κάθε μέρα απογοητευόμουν. 147 00:07:39,491 --> 00:07:43,931 Έχω γύρω μου ένα εκπληκτικό σύστημα υποστήριξης, 148 00:07:43,931 --> 00:07:49,758 που δεν με λυπούνται ποτέ, που με ανεβάζουν όταν είμαι στεναχωρημένη, 149 00:07:49,758 --> 00:07:52,587 που είναι εκεί να γελάσουν μαζί μου στις καλές στιγμές, 150 00:07:52,587 --> 00:07:57,935 και που μου έμαθαν ότι ακόμη κι αν έχω αυτό το σύνδρομο, 151 00:07:57,935 --> 00:08:03,070 αν και τα πράγματα είναι δύσκολα, δεν πρέπει να το αφήσω να με προσδιορίσει. 152 00:08:03,070 --> 00:08:08,909 Η ζωή μου είναι στα χέρια μου, όπως οι δικές σας ζωές είναι στα δικά σας. 153 00:08:08,909 --> 00:08:12,115 Εσείς είστε στη μπροστινή θέση του αυτοκινήτου σας, 154 00:08:12,115 --> 00:08:13,648 Εσείς αποφασίζετε 155 00:08:13,648 --> 00:08:17,811 αν το αυτοκίνητό σας πάει σε ένα καλό ή ένα κακό μονοπάτι. 156 00:08:17,811 --> 00:08:22,277 Εσείς αποφασίζετε τι σας προσδιορίζει. 157 00:08:22,277 --> 00:08:25,575 Να σας πω κάτι: Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να βρείτε 158 00:08:25,575 --> 00:08:28,342 τι σας προσδιορίζει, γιατί υπήρξαν στιγμές 159 00:08:28,342 --> 00:08:30,792 που ήμουν τόσο ενοχλημένη και συγχυσμένη, και έλεγα: 160 00:08:30,792 --> 00:08:33,383 «Δεν με ΝΟΙΑΖΕΙ τι με προσδιορίζει!» 161 00:08:33,383 --> 00:08:35,554 Όταν ήμουν στο λύκειο, βρήκα ένα βίντεο 162 00:08:35,554 --> 00:08:37,927 που είχε ανεβάσει κάποιος, με μένα, δυστυχώς, 163 00:08:37,927 --> 00:08:40,140 και με χαρακτήριζε ως την ασχημότερη γυναίκα στον κόσμο. 164 00:08:40,140 --> 00:08:43,642 Αυτό το βίντεο είχε πάνω από τέσσερα εκατομμύρια θεάσεις, 165 00:08:43,642 --> 00:08:46,592 οκτώ δευτερόλεπτα διάρκεια, χωρίς ήχο, χιλιάδες σχόλια, ο κόσμος έλεγε, 166 00:08:46,592 --> 00:08:52,258 «Λίζι, σε παρακαλώ, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, κάνε μια χάρη στον κόσμο, 167 00:08:52,258 --> 00:08:55,303 βάλε ένα όπλο στο κεφάλι σου, και αυτοκτόνησε». 168 00:08:57,193 --> 00:09:01,867 Σκεφτείτε το, αν σας το έλεγε αυτό ο κόσμος, 169 00:09:01,867 --> 00:09:04,746 αν άγνωστοι σας το έλεγαν αυτό. 170 00:09:04,746 --> 00:09:07,821 Πλάνταξα στο κλάμα, και ήμουν έτοιμη για αντεπίθεση 171 00:09:07,821 --> 00:09:10,263 και κάτι έκανε κλικ στο μυαλό μου, 172 00:09:10,263 --> 00:09:14,077 και σκέφτηκα, «Απλώς θα το αφήσω». 173 00:09:14,077 --> 00:09:18,933 Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι η ζωή μου ήταν στα χέρια μου. 174 00:09:18,933 --> 00:09:22,311 Είτε θα επέλεγα να το κάνω πολύ καλά, 175 00:09:22,311 --> 00:09:24,863 ή θα επέλεγα να το κάνω πολύ άσχημα. 176 00:09:24,863 --> 00:09:27,037 Θα μπορούσα να είμαι ευγνώμων και να ανοίξω τα μάτια μου 177 00:09:27,037 --> 00:09:29,979 και να συνειδητοποιήσω αυτά που όντως έχω, 178 00:09:29,979 --> 00:09:33,737 και να τα κάνω αυτά να με προσδιορίσουν. 179 00:09:33,737 --> 00:09:37,389 Δεν μπορώ να δω από το ένα μάτι, αλλά μπορώ να δω από το άλλο. 180 00:09:37,389 --> 00:09:40,746 Μπορεί να αρρωσταίνω πολύ, αλλά έχω πολύ ωραία μαλλιά. 181 00:09:40,746 --> 00:09:42,293 (Γέλια) 182 00:09:42,293 --> 00:09:43,592 (Κοινό) Έχεις, έχεις! 183 00:09:43,592 --> 00:09:44,790 Ευχαριστώ. 184 00:09:44,790 --> 00:09:47,395 Είσαστε το καλύτερο τμήμα εδώ. 185 00:09:47,395 --> 00:09:49,670 (Γέλια) 186 00:09:49,670 --> 00:09:52,396 (Η Λίζι γελάει) Με κάνατε να χάσω τον ειρμό των σκέψεων μου! 187 00:09:52,396 --> 00:09:54,142 (Γέλια) 188 00:09:54,142 --> 00:09:56,168 Εντάξει... πού ήμουν; 189 00:09:56,168 --> 00:09:57,407 (Κοινό) Τα μαλλιά σου! 190 00:09:57,407 --> 00:10:01,160 Μαλλιά! Μαλλιά. Εντάξει, ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ. 191 00:10:01,160 --> 00:10:03,859 Μπορούσα να επιλέξω να είμαι ευτυχισμένη ή θα μπορούσα να επιλέξω 192 00:10:03,859 --> 00:10:07,240 να στεναχωρηθώ με όσα έχω και να συνεχίσω να γκρινιάζω, 193 00:10:07,240 --> 00:10:09,797 αλλά τότε άρχισα να συνειδητοποιώ: 194 00:10:09,797 --> 00:10:13,254 Θα αφήσω αυτούς που με αποκάλεσαν τέρας να με προσδιορίσουν; 195 00:10:13,254 --> 00:10:17,918 Θα αφήσω να με προσδιορίσουν αυτοί που είπαν, «Σκοτώστε το με φωτιά!»; 196 00:10:17,918 --> 00:10:23,481 Όχι. Θα αφήσω τους στόχους μου και την επιτυχία μου και τα κατορθώματά μου 197 00:10:23,481 --> 00:10:27,949 να είναι αυτά που με προσδιορίζουν -- Όχι η εξωτερική μου εμφάνιση, 198 00:10:27,949 --> 00:10:30,965 όχι το γεγονός ότι έχω πρόβλημα στην όραση, 199 00:10:30,965 --> 00:10:35,894 όχι το γεγονός ότι έχω αυτό το άγνωστο σύνδρομο. 200 00:10:35,894 --> 00:10:38,582 Έτσι είπα στον εαυτό μου ότι θα δουλέψω σκληρά 201 00:10:38,582 --> 00:10:41,233 και θα κάνω ό,τι μπορώ να γίνω καλύτερη, 202 00:10:41,233 --> 00:10:46,914 επειδή στο μυαλό μου, ο καλύτερος τρόπος να εκδικηθώ όλους αυτούς 203 00:10:46,914 --> 00:10:49,743 που με κορόιδευαν, που με πείραζαν, 204 00:10:49,743 --> 00:10:52,229 που με έλεγαν άσχημη, που με έλεγαν τέρας, 205 00:10:52,229 --> 00:10:54,558 ήταν να κάνω τον εαυτό μου καλύτερο, και να τους δείξω: 206 00:10:54,558 --> 00:10:56,474 Ξέρετε κάτι; 207 00:10:56,474 --> 00:10:58,090 Πείτε μου αυτά τα αρνητικά πράγματα, 208 00:10:58,090 --> 00:10:59,668 θα τα γυρίσω ανάποδα 209 00:10:59,668 --> 00:11:01,557 και θα τα χρησιμοποιήσω σαν σκάλα 210 00:11:01,557 --> 00:11:03,576 να φτάσω τους στόχους μου. 211 00:11:03,576 --> 00:11:04,937 Αυτό έκανα. 212 00:11:04,937 --> 00:11:07,769 Είπα στον εαυτό μου ότι ήθελα να γίνω παρακινητική ομιλήτρια, 213 00:11:07,769 --> 00:11:09,036 ήθελα να γράψω ένα βιβλίο, 214 00:11:09,036 --> 00:11:12,342 να αποφοιτήσω από το κολέγιο, να κάνω οικογένεια και καριέρα. 215 00:11:13,002 --> 00:11:15,430 Μετά από οχτώ χρόνια, στέκομαι μπροστά σας, 216 00:11:15,430 --> 00:11:19,074 συνεχίζοντας να κάνω παρακινητικές ομιλίες. 217 00:11:19,074 --> 00:11:21,307 Κατάφερα το πρώτο πράγμα. 218 00:11:21,307 --> 00:11:24,930 Ήθελα να γράψω ένα βιβλίο. Σε μερικές εβδομάδες 219 00:11:24,930 --> 00:11:28,613 θα υποβάλλω το χειρόγραφο για το τρίτο μου βιβλίο. 220 00:11:28,613 --> 00:11:34,232 (Χειροκρότημα) 221 00:11:34,232 --> 00:11:38,232 Ήθελα να αποφοιτήσω από το κολέγιο, και μόλις το τελείωσα. 222 00:11:38,232 --> 00:11:40,909 (Επευφημίες και χειροκρότημα) 223 00:11:40,909 --> 00:11:44,526 Παίρνω πτυχίο σε Σπουδές Επικοινωνίας 224 00:11:44,526 --> 00:11:47,117 από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Σαν Μάρκος, 225 00:11:47,117 --> 00:11:49,237 και δευτερεύον πτυχίο στα Αγγλικά. 226 00:11:49,237 --> 00:11:52,558 Προσπάθησα πραγματικά να χρησιμοποιήσω την προσωπική μου εμπειρία 227 00:11:52,558 --> 00:11:57,511 για να πάρω το πτυχίο μου και οι καθηγητές μου δεν το δέχονταν. 228 00:11:57,981 --> 00:12:02,465 Και τέλος, ήθελα να έχω τη δική μου οικογένεια και καριέρα. 229 00:12:02,465 --> 00:12:05,942 Το κομμάτι της οικογένειας αργεί ακόμη, και στο κομμάτι της καριέρας μου, 230 00:12:05,942 --> 00:12:09,801 νιώθω ότι τα πάω πολύ καλά αν σκεφτεί κανείς ότι 231 00:12:09,801 --> 00:12:13,108 όταν αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω παρακινητική ομιλήτρια, πήγα σπίτι, 232 00:12:13,108 --> 00:12:16,287 έκατσα στο λάπτοπ μου, πήγα στο Google και έγραψα: 233 00:12:16,287 --> 00:12:18,309 «Πώς να γίνεις παρακινητικός ομιλητής». 234 00:12:18,309 --> 00:12:19,177 (Γέλια) 235 00:12:19,177 --> 00:12:20,777 Δεν κάνω πλάκα. 236 00:12:20,777 --> 00:12:24,019 Δούλεψα σκληρά. Χρησιμοποίησα αυτούς που μου έλεγαν 237 00:12:24,019 --> 00:12:27,368 ότι δεν μπορούσα να το κάνω για να με παρακινήσουν. 238 00:12:27,368 --> 00:12:31,464 Χρησιμοποίησα την αρνητικότητά τους για να μπορέσω να συνεχίσω. 239 00:12:31,464 --> 00:12:35,407 Χρησιμοποιήστε την. Χρησιμοποιήστε ΤΗΝ. Χρησιμοποιήστε αυτή την αρνητικότητα 240 00:12:35,407 --> 00:12:38,033 που έχετε στη ζωή σας για να κάνετε τον εαυτό σας καλύτερο, 241 00:12:38,033 --> 00:12:41,605 επειδή σας εγγυώμαι 242 00:12:41,605 --> 00:12:44,041 --σας εγγυώμαι-- 243 00:12:44,440 --> 00:12:47,152 Θα κερδίσετε. 244 00:12:47,152 --> 00:12:51,376 Θέλω να τελειώσω με την ίδια ερώτηση. 245 00:12:51,376 --> 00:12:56,300 Θέλω να φύγετε από εδώ και να αναρωτηθείτε τι σας προσδιορίζει. 246 00:12:56,300 --> 00:12:58,198 Αλλά θυμηθείτε: 247 00:12:58,198 --> 00:12:59,871 Η γενναιότητα ξεκινάει εδώ. 248 00:13:01,035 --> 00:13:02,208 Σας ευχαριστώ. 249 00:13:02,208 --> 00:13:08,718 (Χειροκρότημα)