1 00:00:23,944 --> 00:00:25,647 TRANSPARANTIE Soms zeg ik: 2 00:00:25,647 --> 00:00:33,281 dit universum, deze wereld, is nooit wat je denkt dat het is. 3 00:00:33,281 --> 00:00:34,636 En: dit universum is wel degelijk wat je denkt dat het is. 4 00:00:34,636 --> 00:00:34,637 ... 5 00:00:36,391 --> 00:00:42,033 Deze wereld is nooit wat je denkt dat hij is. Deze wereld is preciés wat je denkt dat hij is. 6 00:00:42,033 --> 00:01:07,010 Kun je dat begrijpen? 7 00:01:07,010 --> 00:01:13,007 "Sinds ik aankwam in xxx en verbleef in de ashram, 8 00:01:13,007 --> 00:01:17,482 was ik in staat om iedere gedachte, ieder gevoel te herkennen als 9 00:01:17,482 --> 00:01:23,396 niét het ware IK - want een minuut later waren ze vaak al verdwenen." 10 00:01:23,396 --> 00:01:25,481 Mooji: Dat klopt. 11 00:01:25,481 --> 00:01:29,945 "Als ik dit maar herken, 12 00:01:29,945 --> 00:01:37,127 ontstaat er een enorme, eindeloze, vormloze vrede in me. 13 00:01:37,127 --> 00:01:50,161 Dit is het Zelf, het ware IK, het is echte vrijheid. Enkele minuten later herken ik een nieuwe gedachte - laat die los 14 00:01:50,161 --> 00:02:01,128 en herken het Zelf. Als ik dit zo verder beoefen, zal de ik-gedachte dan verdwijnen? Ik bedoel: 15 00:02:01,128 --> 00:02:06,127 zal het gevoel van individualiteit volledig verdwijnen?" 16 00:02:06,127 --> 00:02:11,912 Mooji: De vraag is dus: Als ik verder blijf oefenen, zal de ik-gedachte verdwijnen? 17 00:02:11,912 --> 00:02:21,523 Zal het gevoel van individualiteit volledig verdwijnen? 18 00:02:21,523 --> 00:02:26,634 Ja! En soms zal het nog aanwezig zijn, 19 00:02:26,634 --> 00:02:30,344 als een zachte schaduw. Soms kan men overdag de maan nog zien, bij volle zonlicht. 20 00:02:30,344 --> 00:02:35,113 We kunnen de maan zien 21 00:02:35,113 --> 00:02:50,545 terwijl de zon toch volop schijnt. Maar niemand let daar echt op. 22 00:02:50,545 --> 00:02:56,075 Maar als de zon niet schijnt, als de maan alléén zichtbaar is, schrijven we gedichten over de maan. 23 00:02:56,075 --> 00:03:00,890 Maar ook als de zon schijnt, kun je soms toch ook de maan zien. Maar niemand let daarop. 24 00:03:00,890 --> 00:03:07,662 Kijk, 25 00:03:07,662 --> 00:03:16,529 het gevoel een individu te zijn? Ik weet niet ... bij de innerlijke beleving van dit, van deze vraag - bij de innerlijke beleving hiervan, kunnen andere mensen spreken over persoonlijkheid. 26 00:03:16,529 --> 00:03:29,234 Maar vanbinnen begrijp je niet echt wat dat is, een persoonlijkheid. Wat is dat? Het heeft geen enkele betekenis. 27 00:03:29,234 --> 00:03:41,798 Mentaal geloven we: oh ja, dit is mijn persoonlijkheid of jouw persoonlijkheid. 28 00:03:41,798 --> 00:03:49,440 Maar vanuit de vrije staat hebben dergelijke woorden geen betekenis. 29 00:03:49,440 --> 00:03:51,346 Wat is persoonlijkheid? Ik weet het niet. 30 00:03:51,346 --> 00:03:56,342 Je leven gelijkt meer op een werkwoord dan op een zelfstandig naamwoord. Het is geen vast iets. 31 00:03:56,342 --> 00:04:00,361 We beschouwen en ervaren onszelf sinds geruime tijd alsof we een object zijn. 32 00:04:00,361 --> 00:04:03,745 We verwijzen naar ons lichaam als: jij. 33 00:04:03,745 --> 00:04:09,996 Maar als het mentale meer en meer afdaalt naar het hart, het oneindige hart, 34 00:04:09,996 --> 00:04:14,846 dan ga je je absoluut geen object meer voelen. 35 00:04:14,846 --> 00:04:17,844 Het is alsof je je bestaan ervaart 36 00:04:17,844 --> 00:04:24,448 als een ruimte, bewegend in de ruimte. 37 00:04:24,448 --> 00:04:26,697 Je bent als een ruimtelijke vorm 38 00:04:26,697 --> 00:04:30,081 die zich beweegt in de ruimte. 39 00:04:30,081 --> 00:04:36,497 Er is lichtheid, transparantie, zuiverheid. 40 00:04:36,497 --> 00:04:42,583 Als dat geloof - dat ik-geloof - als dat zich verdunt 41 00:04:42,583 --> 00:04:49,960 en alleen die straling, bewustzijn overblijft, 42 00:04:49,960 --> 00:04:54,391 dan zullen al de dingen waarover we hier spreken spontaan door jou gekend worden. 43 00:04:54,391 --> 00:05:01,601 Je hoeft ze niet meer te leren. Je hoeft ze niet meer te bestuderen in een boek, want ze worden in jou geopenbaard. 44 00:05:01,601 --> 00:05:07,428 Daarom zeg ik jullie - ik herinner jullie eraan - je hoeft niet zoveel te studeren. 45 00:05:07,428 --> 00:05:13,349 De manier waarop het mentale studeert, is: het accumuleert. Informatie! 46 00:05:13,349 --> 00:05:18,762 Maar jij bent het Wezen zonder informatie. 47 00:05:18,762 --> 00:05:23,580 Daarom zeg ik: maak je niet ongerust over al die dingen, tenzij je daardoor indruk wil maken op andere mensen. 48 00:05:23,580 --> 00:05:27,050 Vind dat. En wees dat. 49 00:05:27,050 --> 00:05:28,497 En wat gekend moet worden, verschijnt spontaan in jou. 50 00:05:28,497 --> 00:05:34,248 Wat gedaan moet worden, verschijnt spontaan in jou. 51 00:05:34,248 --> 00:05:38,844 De échte behoeften van het moment worden bevredigd. 52 00:05:38,844 --> 00:05:44,298 De juiste handelingen en responsen ontstaan vanzelf. 53 00:05:44,298 --> 00:05:47,917 Waarvandaan? Vanuit de diepte van je wezen. 54 00:05:47,917 --> 00:05:55,012 En in een vingerknip! 55 00:05:55,012 --> 00:06:00,041 Je mag je om het even waar bevinden, 56 00:06:00,041 --> 00:06:03,362 in een land waarvan je zelfs de taal niet kent, 57 00:06:03,362 --> 00:06:09,667 maar je zult steeds afgestemd zijn op wat daar Aanwezig is. 58 00:06:09,667 --> 00:06:18,275 Je zult praten met mensen die totaal anders zijn dan jij. 59 00:06:18,275 --> 00:06:25,767 Maar door eenvoudigweg Aanwezig te zijn, zul je contact hebben - en zij zullen merken dat je hen begrijpt. 60 00:06:25,767 --> 00:06:34,191 Dit zit allemaal binnenin je eigen Wezen. Verlies daarom geen energie door te bepaalde zaken 61 00:06:34,191 --> 00:06:39,599 te bestuderen. Vind dat ene iets, 62 00:06:39,599 --> 00:06:46,578 en als je dat vindt, hoef je niemand nog vragen te stellen. 63 00:06:46,578 --> 00:06:54,779 Als er iets gekend moet worden, zal het oprijzen uit de diepten van je eigen wezen. 64 00:06:54,779 --> 00:07:02,815 Ik spreek tot jullie vanuit die gemeenschappelijke basis. 65 00:07:02,815 --> 00:07:06,484 Niet vanuit veelheid of verschillen. Verschillen zijn 66 00:07:06,484 --> 00:07:11,360 in werkelijkheid oppervlakkig, onberekenbaar, momentaan. 67 00:07:11,360 --> 00:07:17,759 Geniet! Wees niet bang! 68 00:07:17,759 --> 00:07:20,933 We zijn van nature niet bang. Angst is aangeleerd. 69 00:07:20,933 --> 00:07:36,925 We hebben instinctief vertrouwen. 70 00:07:36,925 --> 00:07:47,551 "Als ik zo verder beoefen", zegt deze persoon. Welke beoefening? De beste beoefening is: blijf bij het Zelf. 71 00:07:47,551 --> 00:08:07,828 Het Zelf dat alles waarneemt, waarin alles plaatsvindt, maar dat in zichzelf rust. Het is diegene die ziet. 72 00:08:07,828 --> 00:08:15,983 Alle acties en reacties verschijnen spontaan in aanwezigheid van het Zelf. Denk niet: ik ben het die handelt. Want als je dat gelooft, wordt die gedachte werkelijkheid. 73 00:08:15,983 --> 00:08:20,268 Trouwens, zo functioneert de wereld. 74 00:08:20,268 --> 00:08:23,801 Soms zeg ik: dit universum, deze wereld 75 00:08:23,801 --> 00:08:34,446 is nooit wat je denkt dat het is - en - dit universum is wel degelijk wat je denkt dat het is. 76 00:08:34,446 --> 00:08:42,633 Deze wereld is nooit wat je denkt dat hij is. Deze wereld is precies wat je denkt dat hij is. 77 00:08:42,633 --> 00:08:47,847 Kun je dat begrijpen? 78 00:08:47,847 --> 00:08:58,416 We zien wat we concipiëren. 79 00:08:58,416 --> 00:09:02,564 Als je een persoon bent, zul je een wereld vol personen zien. 80 00:09:02,564 --> 00:09:06,051 Als je het Wezen bent, 81 00:09:06,051 --> 00:09:08,519 zul je je ongebonden voelen, 82 00:09:08,519 --> 00:09:16,298 je zult alle andere Wezens herkennen. Kijk in de ogen van 83 00:09:16,298 --> 00:09:19,860 andere Wezens, en je zal zien: je zal jezelf herkennen. 84 00:09:19,860 --> 00:09:29,980 Deze woorden zijn geen poëzie. Ze zijn slechts een eenvoudige waarheid. 85 00:09:29,980 --> 00:09:33,980 En je zal ze kunnen bevestigen en bekrachtigen, in je hart.