0:00:01.837,0:00:04.275
Tej funkcji możecie nie znać.[br]To „random”.

0:00:04.375,0:00:07.424
Przyjmuje dwa parametry:[br]dolną i górną granicę

0:00:07.524,0:00:10.568
i zwraca losową liczbę[br]spomiędzy nich.

0:00:10.668,0:00:14.535
Ta zmienna będzie gdzieś[br]między zerem a jedynką.

0:00:15.079,0:00:18.589
Zaznaczymy ją, używając[br]funkcji „tekst”.

0:00:18.689,0:00:22.050
Ostatnie dwa parametry dotyczą[br]„x” i „y” tekstu.

0:00:22.150,0:00:25.867
Użyjemy „textSize” i „fill”,[br]by określić rozmiar i kolor tekstu.

0:00:25.967,0:00:30.321
Parę razy wcisnę „restart”[br]i zobaczycie generowanie liczb.

0:00:30.421,0:00:33.947
Program robi to z dokładnością[br]do trzech miejsc po przecinku.

0:00:34.047,0:00:38.684
A gdybym chciała wygenerować[br]liczbę zero lub 1?

0:00:38.784,0:00:42.273
Użyjemy innej funkcji „round”[br](zaokrąglenie).

0:00:42.373,0:00:44.688
Liczbę z miejscami po przecinku

0:00:44.788,0:00:48.185
zaokrągla do najbliższej[br]liczby całkowitej.

0:00:48.285,0:00:51.994
Zrobię nową zmienną: „integer”[br](liczba całkowita).

0:00:52.387,0:00:54.481
I dam coś do zaokrąglenia.

0:00:54.581,0:00:58.438
Wyświetlamy „integer” na ekranie[br]dzięki przydatnej funkcji „text”.

0:00:58.538,0:01:00.182
Piszę „integer”...

0:01:00.282,0:01:05.058
Dajmy 160 i 350.

0:01:05.712,0:01:06.652
Ładnie!

0:01:06.752,0:01:12.399
0,2314 zaokrągla się do zera.

0:01:12.499,0:01:15.534
Gdybym wpisała np. 4,6,

0:01:15.634,0:01:18.258
program zaokrągliłby to do 5. Super!

0:01:18.358,0:01:20.736
Chcąc zaokrąglać losowo do 0 lub 1,

0:01:20.836,0:01:23.071
mogłabym wziąć wygenerowaną liczbę

0:01:23.171,0:01:27.446
z tego przedziału od 0 do 1

0:01:28.259,0:01:30.418
i wkleić do funkcji „round”.

0:01:30.992,0:01:35.317
Po prostu: chwytam tę liczbę[br]i wkładam tutaj.

0:01:36.037,0:01:39.909
Widzicie, że gdy generujemy[br]liczbę mniejszą niż 0,5,

0:01:40.009,0:01:41.487
zostaje zaokrąglona do 0,

0:01:41.587,0:01:46.417
a liczba większa lub równa 0,5[br]jest zaokrąglana do 1.

0:01:47.438,0:01:51.966
Traktujmy to jako grę[br]z rzutem monetą.

0:01:52.066,0:01:55.323
Gdy wyrzucicie zero,[br]kolega da wam dolara.

0:01:55.423,0:01:58.853
A gdy wyrzucicie 1,[br]kolega da wam 10$. Dobra gra!

0:01:58.953,0:02:03.746
Zilustrujmy to[br]realistycznymi monetami,

0:02:03.817,0:02:06.521
które tylko wyglądają[br]jak zwykłe elipsy.

0:02:06.621,0:02:10.844
Narysuję elipsę pośrodku.

0:02:10.943,0:02:12.314
To będzie moneta.

0:02:12.414,0:02:15.283
Zasłania tekst. Przesuńmy to trochę.

0:02:16.742,0:02:17.555
Super!

0:02:17.763,0:02:21.471
I taki pomysł: gdy wyrzucę 0,

0:02:21.571,0:02:25.031
pokaże się fioletowa strona monety.

0:02:25.612,0:02:28.305
Czyli - wypełnienie fioletowe.

0:02:28.886,0:02:32.090
A gdy wyrzucę 1, pokaże się...

0:02:32.190,0:02:35.364
żółta strona. To będzie moneta[br]fioletowo-żółta.

0:02:36.041,0:02:39.064
Znamy instrukcje warunkowe,[br]więc będzie łatwo.

0:02:39.164,0:02:40.198
Powiedzmy,

0:02:40.950,0:02:44.675
że jeśli „integer” jest równe zero...

0:02:44.775,0:02:48.722
(pamiętajcie o trzech znakach[br]równości),

0:02:48.822,0:02:53.075
to elipsa będzie fioletowa.

0:02:53.806,0:02:57.864
A jeśli „integer” jest równe 1,

0:02:59.118,0:03:01.208
to wypełnimy elipsę inaczej.

0:03:02.491,0:03:04.227
Będzie żółta.

0:03:06.346,0:03:07.152
Świetnie!

0:03:08.079,0:03:09.892
To działa!

0:03:09.992,0:03:11.541
Zastanówmy się chwilę.

0:03:11.641,0:03:16.208
„Integer” przyjmuje tylko wartości[br]0 lub 1? Tak zaprogramowaliśmy.

0:03:16.308,0:03:21.224
To znaczy, że prawdziwe będzie[br]albo to stwierdzenie, albo to.

0:03:21.324,0:03:24.405
Zawsze. Program obejmuje[br]wszystkie możliwe przypadki,

0:03:24.505,0:03:27.748
więc zaczniemy inaczej myśleć[br]o podejmowaniu decyzji.

0:03:27.848,0:03:30.422
Jeśli „integer” równa się 0,

0:03:30.522,0:03:32.412
elipsa będzie fioletowa,

0:03:33.043,0:03:35.272
a w przeciwnym wypadku - żółta.

0:03:36.224,0:03:39.730
Rozumiecie, że nie trzeba nic mówić[br]o „integer” równym 1?

0:03:39.830,0:03:43.561
Wystarczy napisać: dla „integer”[br]równego 0 zrób to,

0:03:43.661,0:03:45.210
a w przeciwnym razie - to.

0:03:45.310,0:03:48.414
W programowaniu[br]używamy słowa „else” (inaczej).

0:03:48.514,0:03:53.221
Patrzcie: zastąpię drugą instrukcję[br]warunkową słowem „else”.

0:03:53.640,0:03:57.679
Czyli: jeśli to, co w nawiasie,[br]jest prawdą,

0:03:57.779,0:03:59.908
uruchom program z tych klamr.

0:04:00.008,0:04:02.625
W przeciwnym razie[br]- program z tych klamr.

0:04:03.345,0:04:06.688
Czasem piszemy „else”[br]w wierszu z klamrą zamykającą,

0:04:06.788,0:04:10.494
żeby pamiętać, że te bloki[br]programu są ze sobą powiązane.

0:04:10.594,0:04:14.680
Nie będzie bloku „else”[br]bez bloku „if”. Jasne?

0:04:15.615,0:04:17.915
Pamiętajcie,

0:04:18.015,0:04:20.574
żeby nie wpisywać[br]nic między te bloki,

0:04:20.673,0:04:23.662
np. „var y równa się 0”,

0:04:23.762,0:04:27.013
bo wszystko by się zepsuło.[br]Nie róbcie tego!

0:04:27.113,0:04:30.456
Świetnie. Teraz znacie już[br]polecenia „if” i „else”.

0:04:30.556,0:04:34.483
To pomaga w wyborze z dwóch rzeczy.[br]A jeśli rzeczy jest więcej?

0:04:34.583,0:04:37.087
A gdybym wygenerowała liczbę[br]od 0 do 2

0:04:37.187,0:04:40.454
i miałabym trzy możliwości:[br]0, 1 lub 2? Co wtedy?

0:04:40.974,0:04:42.842
Ciąg dalszy nastąpi!