WEBVTT 00:00:01.234 --> 00:00:05.427 Poznaliście pętle warunkowe. Pora na pętle typu FOR. 00:00:05.527 --> 00:00:10.100 Tę pętlę zrobiłam, by zachwalać najpyszniejszą pizzę - ananasową. 00:00:11.181 --> 00:00:14.883 Pomyślicie: „Lubiłem pętle warunkowe, po co mi te nowe?”. 00:00:14.983 --> 00:00:16.277 Niedługo zobaczycie, 00:00:16.376 --> 00:00:20.735 że pętla typu FOR pozwala krócej zapisać pętle warunkowe. 00:00:20.835 --> 00:00:24.380 Zanim się jej przyjrzymy, wróćmy do pętli warunkowych, 00:00:24.480 --> 00:00:28.351 z którymi jesteście obeznani. Do tej przejdziemy za chwilę. 00:00:28.451 --> 00:00:31.250 Tak jak we wstępie do pętli warunkowych, 00:00:31.350 --> 00:00:33.523 zaczynamy od zmiennej „y” 00:00:33.623 --> 00:00:36.455 i piszemy tekst z jej wykorzystaniem. 00:00:36.555 --> 00:00:40.279 Mówimy, że program ma działać, póki „y” jest mniejszy od 300, 00:00:40.379 --> 00:00:42.705 ze zmianą za każdym razem o 40. 00:00:42.805 --> 00:00:46.801 Trzeba wzmocnić przekaz. 00:00:46.901 --> 00:00:50.642 „Pizza z ananasem jest najlepsza” to ważna informacja, 00:00:50.742 --> 00:00:54.938 więc napiszmy ją wiele razy. Zacznijmy wyżej, zmieńmy to... 00:00:55.038 --> 00:00:58.146 Linii powinno być więcej, czyli tu powiększymy... 00:00:58.246 --> 00:01:01.387 I można by zmniejszyć odstęp, prawda? 00:01:01.487 --> 00:01:02.550 Tak lepiej. 00:01:03.361 --> 00:01:07.205 Zobaczmy, jak z pętli warunkowej zrobić pętlę typu FOR. 00:01:07.305 --> 00:01:09.713 Cofnę tę pętlę warunkową, 00:01:09.813 --> 00:01:13.978 żebyście zobaczyli, że program zrobi to, co zapowiadam. 00:01:14.078 --> 00:01:19.412 Zrobimy pętlę FOR i zostawimy miejsce do wypełnienia później. 00:01:19.853 --> 00:01:22.289 Pętlę FOR charakteryzuje coś ważnego: 00:01:22.389 --> 00:01:25.983 tu dzieją się trzy sprawy naraz. 00:01:26.634 --> 00:01:31.277 Mówimy komputerowi, by średnikami rozdzielał te części. 00:01:31.377 --> 00:01:34.309 Jedna jest tu, druga tu, trzecia tu. 00:01:34.409 --> 00:01:36.803 I wnętrze pętli, jak przedtem. 00:01:37.129 --> 00:01:39.265 Co się dzieje w każdej części? 00:01:39.365 --> 00:01:42.214 Pętla typu FOR 00:01:42.314 --> 00:01:46.181 musi mieć jakiś początek. 00:01:46.281 --> 00:01:47.651 Potem jest średnik, 00:01:47.751 --> 00:01:50.712 polecenie dotyczące czasu powtarzania, 00:01:52.028 --> 00:01:55.310 a później zmiany. 00:01:56.838 --> 00:01:59.214 Jak to się ma do tej pętli warunkowej? 00:01:59.314 --> 00:02:03.762 Na początku zmienna „y” jest tu. 00:02:03.862 --> 00:02:05.712 Skopiujmy to i wklejmy 00:02:06.548 --> 00:02:08.538 do pierwszej części pętli FOR. 00:02:08.639 --> 00:02:11.239 Ta część jest na początku - więc pierwsza. 00:02:11.339 --> 00:02:15.236 Środkowa mówi nam, jak długo mamy powtarzać procedurę, 00:02:15.336 --> 00:02:16.765 to jest pośrodku... 00:02:17.770 --> 00:02:20.759 A zmiana następuje na końcu, 00:02:20.859 --> 00:02:24.876 umieścimy to więc na końcu pętli typu FOR. 00:02:25.463 --> 00:02:28.399 Zawsze trzeba zachowywać kolejność części. 00:02:28.499 --> 00:02:33.832 Najpierw określamy początkową wartość zmiennej. 00:02:33.932 --> 00:02:35.086 Tutaj - to 27. 00:02:35.186 --> 00:02:37.829 Potem mówimy, jak długo program ma działać: 00:02:37.929 --> 00:02:41.624 musi powtarzać, dopóki zmienna będzie mniejsza niż 354. 00:02:41.724 --> 00:02:44.125 A potem określimy, jakie będą zmiany. 00:02:44.225 --> 00:02:47.555 Tu będziemy zwiększać „y” o 24. 00:02:48.530 --> 00:02:52.222 I w końcu napiszemy, co ta pętla ma robić. 00:02:52.322 --> 00:02:54.117 Czyli - wyświetlać nasz tekst. 00:02:54.217 --> 00:02:56.942 I proszę: „Pizza z ananasem jest najlepsza”. 00:02:57.042 --> 00:02:58.189 Każdy się dowie! 00:02:58.948 --> 00:03:03.182 Teraz przyjrzyjmy się uważniej działaniu tej pętli. 00:03:03.282 --> 00:03:05.364 Chcąc zmienić punkt początkowy, 00:03:05.464 --> 00:03:07.220 wpisalibyśmy to tutaj. 00:03:07.919 --> 00:03:11.053 Punkt końcowy zmienilibyśmy w tym miejscu. 00:03:11.153 --> 00:03:15.796 A żeby zmienić odstęp, zmodyfikowalibyśmy tę liczbę. 00:03:17.199 --> 00:03:20.736 Możemy też zmienić, tak jak przy pętli warunkowej, 00:03:20.836 --> 00:03:24.521 wartość zmiennej „x”. Zapiszemy to. 00:03:25.078 --> 00:03:26.332 Świetnie! 00:03:28.422 --> 00:03:32.555 Może trudno wam będzie zapamiętać, do czego służą średniki. 00:03:32.655 --> 00:03:37.017 Pamiętajcie, że są konieczne, by rozdzielać te trzy części. 00:03:37.117 --> 00:03:38.499 Gdyby ich nie było, 00:03:38.599 --> 00:03:42.036 wyświetlałyby się komunikaty o błędach w pętli. 00:03:42.136 --> 00:03:45.300 Zawsze sprawdzajcie, czy średniki są na miejscu! 00:03:45.400 --> 00:03:48.646 Możecie nadgorliwie dodać średnik na końcu, 00:03:49.111 --> 00:03:53.221 ale jeśli zapamiętaliście, że średniki rozdzielają części... 00:03:53.321 --> 00:03:56.744 Ten ostatni nie rozdziela niczego. 00:03:56.844 --> 00:04:00.094 Po prostu jest. Wyrzućmy go, nie przyda się nam. 00:04:01.417 --> 00:04:06.477 Pewnie męczy was zmienianie pętli FOR w warunkowe i z powrotem. 00:04:06.577 --> 00:04:08.290 Zróbmy to ostatni raz. 00:04:08.390 --> 00:04:12.653 Zobaczycie, że pętla FOR to tylko inny zapis pętli warunkowej. 00:04:12.753 --> 00:04:15.674 I będziecie doskonale wiedzieli, 00:04:15.767 --> 00:04:18.321 jak wrócić z jednej do drugiej. 00:04:18.421 --> 00:04:22.571 Można to zrobić z każdą pętlą FOR, nie tylko tą. 00:04:22.671 --> 00:04:26.356 Najpierw zastanówmy się, gdzie umieścić 1. wartość, 00:04:26.456 --> 00:04:28.167 którą mamy w pętli FOR. 00:04:28.267 --> 00:04:30.788 Ponieważ to początkowa wartość zmiennej, 00:04:30.888 --> 00:04:33.716 ma być na zewnątrz, nie w pętli warunkowej. 00:04:33.816 --> 00:04:35.425 I koniecznie z przodu, 00:04:35.525 --> 00:04:38.082 bo będziemy jej używać w pętli. 00:04:38.182 --> 00:04:40.248 A gdzie ma być ten warunek? 00:04:40.348 --> 00:04:44.305 To proste. Pamiętacie, że polecenie zatrzymania 00:04:44.405 --> 00:04:48.624 lub powtarzania, aż wystąpi warunek, jest tu. Powiemy: 00:04:48.724 --> 00:04:51.990 dopóki „y” jest mniejszy od 313 - powtarzaj. 00:04:52.665 --> 00:04:54.196 I w końcu zmiana. 00:04:54.296 --> 00:04:57.454 Zawsze była na końcu pętli warunkowych, 00:04:57.554 --> 00:04:59.610 więc teraz też niech będzie. 00:04:59.710 --> 00:05:04.227 Tylko przeniesiemy tekst - i gotowe. 00:05:04.327 --> 00:05:09.661 Widać, że stało się to samo, co przy tamtej pętli. Jeszcze raz. 00:05:11.263 --> 00:05:15.861 Pewnie widzicie, że ta nowa pętla FOR nie jest konieczna. 00:05:15.961 --> 00:05:20.115 Przez całe programistyczne życie moglibyśmy pisać pętle takie jak ta. 00:05:20.215 --> 00:05:23.825 Za to ta pętla imponuje zwięzłością. 00:05:23.925 --> 00:05:27.401 Gdy przywykniecie, będziecie się lepiej orientować: 00:05:27.501 --> 00:05:29.003 jak zaczynamy zmienną, 00:05:29.103 --> 00:05:32.347 jak określamy czas i modyfikujemy wartość... 00:05:33.036 --> 00:05:36.427 Jeśli nie lubicie pętli typu FOR, nie musicie ich używać, 00:05:36.527 --> 00:05:39.289 ale przywyknijcie do ich widoku. W razie czego 00:05:39.389 --> 00:05:42.680 możecie je zmieniać w takie pętle warunkowe. 00:05:42.780 --> 00:05:46.323 Spróbujcie użyć pętli FOR w nowym programie, 00:05:46.423 --> 00:05:48.525 albo użyjcie pętli warunkowych 00:05:48.625 --> 00:05:51.937 i tam, gdzie trzeba, zmieńcie je w pętle FOR. 00:05:52.037 --> 00:05:56.681 Nie zawsze można zmienić pętlę warunkową w pętlę typu FOR. 00:05:56.781 --> 00:05:58.709 Tylko te w prostej postaci. 00:05:58.809 --> 00:06:02.002 Gdy jest jasne, od której zmiennej się zaczyna, 00:06:02.102 --> 00:06:05.737 jak długo będzie działać program i jakie będą zmiany.