KAFALAR

Odanın sesini duymamız gerekiyor önce.

O halde 20 saniye'lik bir sessizlik lütfen!

Oda sesi...

Kafayı bir nevi çizim olarak görüyorum.

Bilirsiniz bazı heykeltıraşlar çizim yaparlar.

Ben ise kafa yapıyorum.

Bu şekle sokulurken uygulanan yöntem,

renklerin ve malzemelerin bir araya gelmesidir.

Bu yüzden onları çizim olarak görüyorum.

Onlar benim her zaman uğraş ve

seyir alanım olmuştur.

Bu bence mükemmel bir boyutta.

Yani tıpkı evrenin merkeziymiş gibi...

Evrenin 'büyük patlama'dan önce

sadece bir kafa boyutunda olduğu fikri hoşuma gidiyor, sizce?

Bir sergi üzerinde çalışırken,

sadece ana parçalar halinde olan malzemeleri kullanarak

kafaları yapıyorum.

Böylece yaptığım her kafa belli bir tarzda sergileniyor.

Ve o kafayı alıp hemen buradaki köşeye veya

şuradaki köşeye koyuyorum.

Sonrasında, aradığım bu dengeyi yaratmış oluyorum.

Ben bu iç, dış, sonsuz,

sonsuz büyüklükteki ve küçüklükteki fikirleri, zihni--

bu kafadaki her şeyi seviyorum.

Bu yüzden bunu çizimlerim için bir biçim olarak kullanmaya devam edeceğim.

Sanırım her zaman..