WEBVTT

00:00:06.827 --> 00:00:09.857
ผู้คนหลาย ๆ รุ่นต่างรู้สึกว่า
พวกเขามาถึงจุดสูงสุด

00:00:09.857 --> 00:00:12.117
ของความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี

00:00:12.117 --> 00:00:14.198
หากลองมองกลับไป 100 ปี

00:00:14.198 --> 00:00:16.947
เทคโนโลยีที่เรามีอยู่ในวันนี้

00:00:16.947 --> 00:00:19.903
อาจเป็นเพียงเวทย์มนต์ที่เป็นไปไม่ได้

00:00:19.903 --> 00:00:21.837
ดังนั้นจะมีจุดที่บอกเราได้ไหมว่า

00:00:21.837 --> 00:00:26.767
เรามาถึงข้อจำกัดทางด้านความก้าวหน้า
ทางด้านเทคโนโลยี

00:00:26.767 --> 00:00:31.258
และถึงอย่างนั้น เราใกล้ถึงจุดนั้นแค่ไหน

00:00:31.258 --> 00:00:32.479
เมื่อ 50 ปีก่อน

00:00:32.479 --> 00:00:36.788
นักดาราศาสตร์ชาวรัสเซีย นิโคไล คาร์ดาเชฟ
(Nikolai Kardashev) ได้ตั้งคำถามดังกล่าว

00:00:36.788 --> 00:00:40.419
เมื่อเขาหาวิธีการในการวัด
ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี

00:00:40.419 --> 00:00:44.571
ถึงแม้เราต่างไม่มีไอเดียว่า
มันจะเป็นอย่างไร

00:00:44.571 --> 00:00:47.789
ทุกสิ่งที่เราทำในอนาคตล้วนต้องใช้พลังงาน

00:00:47.789 --> 00:00:51.498
ดังนั้นมาตรของคาร์ดาเชฟ 
แบ่งแยกอารยธรรมที่เป็นไปได้

00:00:51.498 --> 00:00:55.508
ไม่ว่าจะเป็นอารยธรรมของมนุษย์ต่างดาว 
หรือเราเอง

00:00:55.508 --> 00:00:59.779
ออกเป็น 3 ประเภท ขึ้นอยู่กับการใช้พลังงาน

00:00:59.779 --> 00:01:02.500
พลังงานน้อยนิดที่เราใช้ในตอนนี้

00:01:02.500 --> 00:01:05.249
นั้นไม่สำคัญเท่ากับพลังงานที่ยังไม่ได้ใช้

00:01:05.249 --> 00:01:08.218
อารยธรรมประเภทที่ 1 หรืออารยธรรมดาวเคราะห์

00:01:08.218 --> 00:01:12.310
สามารถเข้าถึงแหล่งพลังงานทั้งหมด
ของดาวต้นกำเนิด

00:01:12.310 --> 00:01:18.919
ในกรณีของโลก พลังงานที่ได้รับจากดวงอาทิตย์
คือ 174,000 เทราวัตต์

00:01:18.919 --> 00:01:22.370
ซึ่งเราเก็บเกี่ยวได้เพียง 15 เทราวัตต์
เท่านั้น

00:01:22.370 --> 00:01:26.760
ส่วนใหญ่ได้มาจากการเผาไหม้
พลังงานแสงอาทิตย์ที่เก็บอยู่ในฟอสซิล

00:01:26.760 --> 00:01:29.409
ในการที่จะเป็นอารยธรรมประเภทที่ 1

NOTE Paragraph

00:01:29.409 --> 00:01:33.301
เราจะต้องเก็บพลังงานแสงอาทิตย์ 
โดยตรงและมีประสิทธิภาพมากขึ้น

00:01:33.301 --> 00:01:36.611
โดยการคลุมดาวด้วยแผงโซลาร์เซลล์

NOTE Paragraph

00:01:36.611 --> 00:01:38.711
หากยึดตัวแบบซึ่งมองในแง่ดีสุด

00:01:38.711 --> 00:01:42.090
เราอาจไปถึงจุดนั้นภายใน 4 ศตวรรษ

00:01:42.090 --> 00:01:43.569
แล้วหลังจากนั้นหล่ะ

00:01:43.569 --> 00:01:46.981
โลกได้รับเพียงแถบพลังงานเล็ก ๆ 
จากดวงอาทิตย์

00:01:46.981 --> 00:01:51.620
ขณะที่พลังงานอีก 400 ยอตตาวัตต์ที่เหลือ
สูญเสียไปในอวกาศ

00:01:51.620 --> 00:01:54.251
แต่อารยธรรมประเภทที่ 2 หรืออารยธรรมดาวฤกษ์

00:01:54.251 --> 00:01:57.801
สามารถใช้ประโยชน์
จากพลังงานในดาวต้นกำเนิดได้สูงสุด

00:01:57.801 --> 00:02:00.562
แทนที่จะติดตั้งแผงโซลาร์รอบ ๆ ดาว

00:02:00.562 --> 00:02:05.831
อารยธรรมประเภทที่ 2 จะติดตั้งให้มัน
โคจรรอบดวงดาว

00:02:05.831 --> 00:02:09.652
สร้างรูปทรงทางทฤษฎีที่เรียกว่า ทรงกลมไดสัน

00:02:09.652 --> 00:02:10.971
และระดับสาม นั่นหรือ

00:02:10.971 --> 00:02:16.170
อารยธรรมระดับ 3 จะเก็บเกี่ยวพลังงานทั้งหมด
ในกาเเล็คซี่บ้านเกิดของตน

00:02:16.170 --> 00:02:19.762
ซึ่งเราคิดในทางกลับกันได้ว่า

NOTE Paragraph

00:02:19.762 --> 00:02:21.681
เราไปได้เล็กแค่ไหนกัน

NOTE Paragraph

00:02:21.681 --> 00:02:24.492
สำหรับข้อจำกัดนั้น นักดาราศาสตร์
ชาวอังกฤษ จอห์น แบรโรว์

00:02:24.492 --> 00:02:28.972
ได้แบ่งอารยธรรมโดยขึ้นอยู่กับขนาด
ของวัตถุที่เป็นเจ้าของ

00:02:28.972 --> 00:02:32.432
มีขนาดไล่ไปตั้งแต่สิ่งก่อสร้าง
ที่มีขนาดเท่าเรา

NOTE Paragraph

00:02:32.432 --> 00:02:34.752
ถึงสิ่งที่เป็นองค์ประกอบ
ทางชีววิทยาของตัวเรา

NOTE Paragraph

00:02:34.752 --> 00:02:37.642
ลึกลงไปจนถึงการปลดล็อคอะตอม

00:02:37.642 --> 00:02:42.413
ปัจจุบันเราไปถึงการค้นพบระดับอะตอม
ถึงแม้ว่าการควบคุมนั้นยังมีขีดจำกัด

00:02:42.413 --> 00:02:46.012
แต่เป็นไปได้ที่เราจะไปได้เล็กกว่าในอนาคต

NOTE Paragraph

00:02:46.012 --> 00:02:48.514
ในการทำความเข้าใจถึงขอบเขตที่แท้จริง

00:02:48.514 --> 00:02:54.542
อวกาศที่ค้นพบนั้นมีขนาดใหญ่กว่าร่างกาย
มนุษย์ถึง 10 กำลัง 26 เท่า

00:02:54.542 --> 00:02:58.433
นั่นหมายความว่าถ้าคุณซูมออกไป
10 กำลัง 26 เท่า

00:02:58.433 --> 00:03:01.273
คุณจะอยู่ในมาตรของอวกาศ

00:03:01.273 --> 00:03:05.183
แต่ถ้าต้องการเข้าหาความยาวที่สั้นที่สุด
ที่เรียกว่า ความยาวพลังค์

00:03:05.183 --> 00:03:08.712
คุณคงต้องซูมเข้าไป 10 กำลัง 35 เท่า

00:03:08.712 --> 00:03:13.782
เหมือนกับที่นักฟิสิกส์ ริชาร์ด ไฟน์แมน 
กล่าวว่า"เรามีที่เหลืออีกมากข้างล่างนั่น"

00:03:13.782 --> 00:03:15.143
แทนที่จะเป็นไปตามมาตรใดมาตรหนึ่ง

00:03:15.143 --> 00:03:17.973
ดูเหมือนว่าอารยธรรมของเราจะถูกพัฒนาต่อไป

00:03:17.973 --> 00:03:21.654
ตามมาตรคาร์ดาเชฟและแบรโรว์

00:03:21.654 --> 00:03:25.313
ความแม่นยำในมาตรวัดเล็ก ๆ ทำให้เรา
ใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น

00:03:25.313 --> 00:03:29.013
และปลดล็อคแหล่งพลังงานใหม่ ๆ
เช่น พลังงานนิวเคลียร์

00:03:29.013 --> 00:03:30.614
หรือแม้กระทั่งปฏิสสาร

NOTE Paragraph

00:03:30.614 --> 00:03:35.693
และพลังงานที่เพิ่มขึ้นนี้ทำให้เรา
ขยายและสร้างในขอบเขตที่ใหญ่ขึ้น

00:03:35.693 --> 00:03:38.684
การพัฒนาที่แท้จริงทางด้านอารยธรรม จากนั้น

NOTE Paragraph

00:03:38.684 --> 00:03:43.339
จึงเก็บเกี่ยวพลังงานทั้งจากดวงดาวและอะตอม

00:03:43.339 --> 00:03:46.165
แต่คำทำนายเหล่านี้ไม่ได้มีเพียงสำหรับ
มนุษย์เท่านั้น

00:03:46.165 --> 00:03:48.050
สิ่งเหล่านี้มีความเป็นไปได้ถึงสองเท่า

00:03:48.050 --> 00:03:51.324
ในการค้นพบสิ่งมีชีวิตในอวกาศ

00:03:51.324 --> 00:03:54.305
หากเราค้นพบทรงกลมไดสัน
บนดวงดาวที่อยู่ห่างออกไป

00:03:54.305 --> 00:03:57.146
นั่นอาจเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงสิ่งมีชีวิต

00:03:57.146 --> 00:04:01.575
หรือ ถ้าหากว่ามีโครงสร้างที่ดูดกลืน
พลังงานจากดาว

00:04:01.575 --> 00:04:02.635
เหมือนกับต้นไม้

00:04:02.635 --> 00:04:07.310
อารยธรรมต่างดาวสร้างขึ้น
เพื่อที่จะดูดกลืนพลังงานจากดาว

00:04:07.310 --> 00:04:09.813
เหมือนกับนกฮัมมิ่งเบิร์ด

00:04:09.813 --> 00:04:13.714
ถ้าหากนั่นยังไม่น่ากลัวพอ
เราค้นพบวัตถุบนท้องฟ้าที่มีขนาดหนาแน่น

00:04:13.714 --> 00:04:15.675
มีขนาดใกล้เคียงกับดวงดาว

00:04:15.675 --> 00:04:19.085
ที่ดูดกลืนพลังงานจากดาวที่ใหญ่กว่ามาก

00:04:19.085 --> 00:04:21.095
แต่ยังเร็วเกินไปที่จะสรุปว่า

00:04:21.095 --> 00:04:23.385
นี่เป็นหลักฐานของสิ่งมีชีวิตบนอวกาศ

00:04:23.385 --> 00:04:25.735
บางทีอาจมีคำอธิบายเกี่ยวกับ
การค้นพบดังกล่าว

00:04:25.735 --> 00:04:28.145
ที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตต่างดาวมาเกี่ยวข้อง

00:04:28.145 --> 00:04:30.597
แต่นั่นไม่ได้หยุดเราในการตั้งคำถามว่า
"แล้วถ้า"