Bir İlham Anında…

Yıl 1816.

René Laennec adında 35 
yaşındaki bir doktor

Paris sokaklarında dolaşıyor.

Uzun bir çıtayla birbirlerine 
sinyal gönderen

iki çocuğu izlemek için duraksar.

Bir çocuk çıtayı kulağına tutar.

Diğeri, çıtanın diğer
ucunu tahta boyunca

yüksek sesler göndererek çizer.

Sonra, Laennec kalp rahatsızlığı olan 
genç bir kadını muayene için çağrılır.

Hasta söylendiğine göre
gayet iyi gelişmiş olunca

Laennec kulağını direk

onun göğsüne koymaya çekinir.

Laennec, çıtayla oynayan 
çocukları hatırlayarak,

bir ilham ve izzet anında,

bir kağıt parçasını sıkıca rulo yapar

ve bir ucuna kulağını dayar,

diğer ucunu ise genç 
kadının göğsüne koyar.

Sesin netliği onu çok memnun eder.

Laennec sonraki üç yılı takılıp 
çıkarılabilir bir tıpa ile

içi boş tahta bir boruya 
karar kılana kadar

çeşitli materyal ve mekanizmaları 
geliştirmek ve test etmekle geçirir.

Yaptığı alet bugün 
hala kullandığımız

metal, plastik ve kauçuk 
stetoskopun habercisi olur.