WEBVTT

00:00:06.502 --> 00:00:13.663
စိတ်ကူး တဒင်္ဂကာလ...

00:00:13.663 --> 00:00:15.061
၁၈၁၆ ခုနှစ်ပါ။

00:00:15.061 --> 00:00:17.973
အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ် René Laennec
ဆိုသူ ဆရာဝန်တစ်ယောက်ဟာ

00:00:17.973 --> 00:00:20.173
ပါရီမြို့ထဲ လမ်းလျှောက်နေခဲ့တယ်။

00:00:20.173 --> 00:00:23.803
ကလေးနှစ်ယောက် သစ်သားပျဉ်ချပ်ရှည်ကို
ဖြတ်ပြီး အချင်းချင်း အချက်ပြတာကို

00:00:23.803 --> 00:00:27.273
စောင့်ကြည့်ဖို့ ခဏရပ်လိုက်တယ်။

00:00:27.273 --> 00:00:29.613
ကလေးတစ်ယောက်က ပျဉ်ချပ်ကို
နားမှာကပ်ထားတယ်။

00:00:29.613 --> 00:00:31.333
အခြားကလေးက ဆန့်ကျင်ဘက် အစွန်းကနေ

00:00:31.333 --> 00:00:36.673
ကုတ်ခြစ်ကာ သစ်သားအရှည်အတိုင်း
ချဲ့ထားတဲ့ အသံကို ပို့ပေးနေတယ်။

00:00:36.673 --> 00:00:42.185
နောက်မှာ Laennec ဟာ အမျိုးသမီးငယ်ရဲ့
နှလုံးအခြေအနေကို အကဲဖြတ်ဖို့ အခေါ်ခံရတယ်။

00:00:42.185 --> 00:00:45.144
လူနာဟာ တော်တော်လေး ဝဖြိုးသူ ဖြစ်နေလို့

00:00:45.144 --> 00:00:47.264
Laennec ဟာ သူမရဲ့ ရင်အုံကို


00:00:47.264 --> 00:00:51.494
သူ့နားနဲ့ ကပ်ဖို့ ချီတုံချတုံဖြစ်နေခဲ့တယ်။

00:00:51.494 --> 00:00:53.454
ပျဉ်ချပ်နဲ့ ကလေးတွေကို အမှတ်ရသွားပြီး

00:00:53.454 --> 00:00:56.875
Laennec ဟာ စိတ်ကူးတဒင်္ဂကာလမှာ
တည်ကြည်စွာ

00:00:56.875 --> 00:00:59.372
သတင်းစာတစ်ရွက်ကို ယူလိုက်ကာ
ကျစ်ကျစ်လိပ်ပြီး

00:00:59.372 --> 00:01:01.553
တစ်ဖက်ကို သူ့နားမှာကပ်

00:01:01.553 --> 00:01:06.304
အခြားဖက်ကို နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေတဲ့ 
အမျိုးသမီးရဲ့ ရင်ဘတ်မှာ ကပ်ထားလိုက်တယ်။

00:01:06.304 --> 00:01:10.593
သူဟာ အသံရဲ့ ကြည်လင်မှုကို 
နှစ်ခြိုက်သွားတယ်။

00:01:10.593 --> 00:01:14.405
Laennec ဟာ နောက်သုံးနှစ်လုံးလုံး
ပစ္စည်းစုံ၊ စက်မျိုးစုံကို

00:01:14.405 --> 00:01:15.766
တီထွင်စမ်းသပ်နေ့ခဲ့တယ်။

00:01:15.766 --> 00:01:20.165
အရှင်ဖြုတ်တပ်နိုင်တဲ့ အပိုင်းပါတဲ့
သစ်သားပြွန်တစ်ခုကို ရွေးမိတဲ့အထိပါ။

00:01:20.165 --> 00:01:21.963
သူ့ရဲ့ ကိရိယာဟာ သတ္ထု၊ ပလပ်စတစ်၊

00:01:21.963 --> 00:01:26.255
ရာဘာနဲ့ ယနေ့တိုင်သုံးနေတဲ့
နားကြပ်ရဲ့ ရှေ့ပြေးပုံစံ ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။