1
00:00:00,885 --> 00:00:02,407
مدتی است که دارم فکر میکنم به تفاوت میان

2
00:00:02,407 --> 00:00:05,541
فضایل رزومهای و فضایل مدحی.

3
00:00:05,541 --> 00:00:08,443
فضایل رزومهای آنهایی هستند که آدم در رزومه اش درج می کند،

4
00:00:08,443 --> 00:00:11,909
یعنی همان مهارت هایی که آدم با خودش به بازار کار میآورد.

5
00:00:11,909 --> 00:00:13,647
فضایل مدحی آنهایی هستند که

6
00:00:13,647 --> 00:00:15,129
در مدح و ستایش آدم (بویژه پس از مرگ) گفته میشود،

7
00:00:15,129 --> 00:00:18,067
که مفاهیم عمیقتری هستند: این که شما که هستید، در اعماق وجودتان،

8
00:00:18,067 --> 00:00:19,843
ماهیت روابطتان چیست،

9
00:00:19,843 --> 00:00:23,407
جسورهستید، مهربان، وابسته، و یا سازگار؟

10
00:00:23,407 --> 00:00:24,901
و بسیاری از ما، از جمله خودم، می گوییم

11
00:00:24,901 --> 00:00:28,117
فضایل مدحی مهم ترین نوع فضیلت ها هستند.

12
00:00:28,127 --> 00:00:30,200
اما در مورد من،

13
00:00:30,200 --> 00:00:33,002
آیا دست کم یکی از آنها هست که در موردش بیشتر از بقیه فکر کنم؟ پاسخ منفی است.

14
00:00:33,002 --> 00:00:35,295
من در مورد این مشکل فکر کرده ام،

15
00:00:35,295 --> 00:00:36,463
و کسی که در اندیشیدن در این مورد به من کمک کرد یک فیلسوف است

16
00:00:36,463 --> 00:00:38,076
شخصی به نام جوزف سولوتچیک، یک خاخام (عالم یهودی) بود

17
00:00:38,076 --> 00:00:41,446
که کتاب با عنوان « مرد تنهای ایمان » را در ۱۹۶۵ نوشت.

18
00:00:41,446 --> 00:00:44,766
سولوتچیک گفت که طبیعت ما دو رویه دارد،

19
00:00:44,766 --> 00:00:47,156
که آدم یک و آدم دو نامیده می شوند.

20
00:00:47,156 --> 00:00:48,888
آدم یک دنیوی، جاه طلب است،

21
00:00:48,888 --> 00:00:51,111
رویه بیرونی طبیعت ما.

22
00:00:51,111 --> 00:00:53,184
او طالب آفرینش و ساختن است، شرکتها را میافریند،

23
00:00:53,184 --> 00:00:54,730
نوآوری می کند.

24
00:00:54,730 --> 00:00:57,468
آدم دو رویه متواضع طبیعت ماست

25
00:00:57,468 --> 00:01:00,285
آدم نه تنها می خواهدکار نیک کند بلکه خوب هم باشد،

26
00:01:00,285 --> 00:01:02,232
تا ذاتا به روشی زندگی کند

27
00:01:02,232 --> 00:01:06,035
که خداوند، خلقت و امکانات ما را گرامی می دارد.

28
00:01:06,035 --> 00:01:07,923
آدم یک می خواهد جهان را فتح کند.

29
00:01:07,923 --> 00:01:10,687
آدم دو می خواهد شنونده ندایی باشد و از جهان اطاعت کند.

30
00:01:10,687 --> 00:01:13,175
آدم یک موفقیتها را دوست میدارد.

31
00:01:13,175 --> 00:01:15,857
آدم دو قوت و انسجام درونی را.

32
00:01:15,857 --> 00:01:18,600
آدم یک درباره نحوه کاراکرد چیزها می پرسد.

33
00:01:18,600 --> 00:01:20,918
آدم دو چرایی بودنمان در اینجا را می پرسد.

34
00:01:20,918 --> 00:01:23,022
شعار آدم یک «موفقیت» است.

35
00:01:23,022 --> 00:01:27,268
شعار آدم دو «عشق، رستگاری و بازگشت» است.

36
00:01:27,268 --> 00:01:29,118
و سولوتچیک اینطور بحث می کند که این دو رویه

37
00:01:29,118 --> 00:01:31,766
از طبیعت ما در نبرد با یکدیگر هستند.

38
00:01:31,766 --> 00:01:33,830
ما در خود مواجه ای دائمی زندگی می کنیم

39
00:01:33,830 --> 00:01:37,094
بین موفقیت بیرونی و ارزش درونی.

40
00:01:37,094 --> 00:01:39,578
و مورد فریبنده مربوط به این چیزها

41
00:01:39,578 --> 00:01:41,270
باید بگویم این است که این دو رویه از طبیعت ما

42
00:01:41,270 --> 00:01:43,680
با منطق های متفاوتی کار می کنند.

43
00:01:43,680 --> 00:01:45,914
منطق بیرونی منطقی اقتصادی است:

44
00:01:45,914 --> 00:01:49,380
ورودیها به خروجیها منتهی شده و خطرات به پاداشها منجر می شوند.

45
00:01:49,380 --> 00:01:51,156
رویه درونی طبیعت مان

46
00:01:51,156 --> 00:01:54,577
منطقی اخلاقی و اغلب منطقی وارونه است.

47
00:01:54,577 --> 00:01:56,451
باید بدهید تا دریافت کنید.

48
00:01:56,451 --> 00:01:58,167
باید به چیزی خارج از خودتان تسلیم شوید

49
00:01:58,167 --> 00:02:00,449
تا قدرتی را در وجود خود کسب کنید.

50
00:02:00,449 --> 00:02:02,770
باید برای بدست آوردن آنچه می خواهید بر میل خود غلبه کنید.

51
00:02:02,770 --> 00:02:05,561
برای تکمیل کردن خودتان، باید خودتان را فراموش کنید.

52
00:02:05,561 --> 00:02:09,873
برای پیدا کردن خودتان، باید خودتان را گم کنید.

53
00:02:09,873 --> 00:02:12,809
ما در جامعه ای زندگی می کنیم که آدم یک را می پسندد.

54
00:02:12,809 --> 00:02:15,049
و اغلب از آدم دو غفلت می کند.

55
00:02:15,049 --> 00:02:18,281
و مشکل این است که تبدیل به حیوانی موذی می شود

56
00:02:18,281 --> 00:02:19,838
که با زندگی به عنوان بازی رفتار می کند،

57
00:02:19,838 --> 00:02:22,563
و تبدیل به مخلوقی حسابگر و سرد می شود

58
00:02:22,563 --> 00:02:25,369
که به نوعی حد وسط می رسد

59
00:02:25,369 --> 00:02:26,829
جاییکه تشخیص می دهد تفاوتی هست

60
00:02:26,829 --> 00:02:29,401
بین خود واقعی شما و خود مطلوبتان.

61
00:02:29,401 --> 00:02:33,374
آن نوع مدحی را که خواستارش هستید را به دست نمیاورید

62
00:02:33,374 --> 00:02:34,934
امیدوارید کسی آن را به شما بدهد.

63
00:02:34,934 --> 00:02:36,660
بزه کاری عمیقی ندارید.

64
00:02:36,660 --> 00:02:39,197
طنین اندازی احساسی ندارید.

65
00:02:39,197 --> 00:02:40,966
شما تعهدی به وظایفی که بیش از

66
00:02:40,966 --> 00:02:44,180
یک عمر انجامشان طول بکشد ندارید.

67
00:02:44,180 --> 00:02:47,627
پاسخی عوامانه از تاریخ را به یادم آورد

68
00:02:47,627 --> 00:02:50,389
این که چگونه آدم دو واقعی بسازیم،

69
00:02:50,389 --> 00:02:52,399
چگونه شخصیتی عمیق بسازیم.

70
00:02:52,399 --> 00:02:53,936
در طول تاریخ، آدمها به

71
00:02:53,936 --> 00:02:55,473
گذشته خودشان برگشته اند،

72
00:02:55,473 --> 00:02:57,010
گاهی به زمانی ارزشمند در زندگیشان،

73
00:02:57,010 --> 00:02:59,260
به کودکیشان،

74
00:02:59,260 --> 00:03:00,719
و اغلب، ذهن گذشته را جذب می کند

75
00:03:00,719 --> 00:03:04,685
تا لحظه ای شرم آور،

76
00:03:04,685 --> 00:03:06,073
گناهی که مرتکب شده، یا رفتاری خودخواهانه،

77
00:03:06,073 --> 00:03:09,000
عملی از قلم افتاده، کم عمق،

78
00:03:11,290 --> 00:03:14,033
گناه خشم، گناه دلسوزی برای خود،

79
00:03:14,033 --> 00:03:17,618
تلاش برای خشنود ساختن دیگران، فقدان جسارت.

80
00:03:17,618 --> 00:03:22,313
آدم یک با ساخته شدن روی نقاط قوت شما ساخته می شود.

81
00:03:22,313 --> 00:03:26,409
آدم دو با جنگیدن با نقاط ضعف شما ساخته می شود.

82
00:03:26,409 --> 00:03:29,267
در درون خود تعمق می کنید، گناه را میابید

83
00:03:29,267 --> 00:03:30,939
که در سراسر عمر خود مرتکب شده اید،

84
00:03:30,939 --> 00:03:32,740
گناهی که امضای شماست

85
00:03:32,740 --> 00:03:35,431
از بین بقیه شان نمودار می شود،

86
00:03:35,431 --> 00:03:38,295
و با آن گناه جنگیده و با آ» گناه کشتی می گیرید،

87
00:03:38,295 --> 00:03:41,431
و در نتیجه آن کشتی گرفتن، و آن رنج کشیدن است

88
00:03:41,431 --> 00:03:45,049
که عمقی از شخصیت ساخته می شود.

89
00:03:45,049 --> 00:03:46,951
و ما اغلب تشخیص دهی

90
00:03:46,951 --> 00:03:48,087
گناه در وجودمان را نمیاموزیم،

91
00:03:48,087 --> 00:03:49,935
که در این فرهنگ نمیاموزیم

92
00:03:49,935 --> 00:03:51,882
چگونه با آن کشتی بگیریم،

93
00:03:51,882 --> 00:03:54,555
چگونه با آن مواجه شده و نبرد کنیم.

94
00:03:54,555 --> 00:03:57,885
ما در فرهنگی با ذهنیت آدم یک زندگی می کنیم

95
00:03:57,885 --> 00:04:01,054
در حالیکه درباره آدم دو قادر به صحبت نیستیم.

96
00:04:01,054 --> 00:04:02,710
سرانجام، رینولد نیبهور

97
00:04:02,710 --> 00:04:04,845
مواجه را جمع بندی می کند،

98
00:04:04,845 --> 00:04:08,398
کل زندگی آدم یک و آدم دو را به این ترتیب:

99
00:04:08,398 --> 00:04:11,660
« هیچ چیز با ارزشی برای انجام دادن وجود ندارد که بتوان در طول زندگیمان به سرانجام برسانیم؛

100
00:04:11,660 --> 00:04:14,042
بنابراین باید توسط امید نجات داده شویم.

101
00:04:14,042 --> 00:04:17,148
هر چیز راستین یا زیبا یا خوبی در

102
00:04:17,148 --> 00:04:20,104
بافت آنی تاریخ صرفا معنای کامل ایجاد نمی کند؛

103
00:04:20,104 --> 00:04:22,782
بنابراین باید توسط ایمان نجات داده شویم.

104
00:04:22,782 --> 00:04:26,672
هیچ کاری را هر چقدر هم که پرهیزکارانه باشد را نمی توان به تنهایی به عاقبت رساند؛

105
00:04:26,672 --> 00:04:29,718
بنابراین باید توسط عشق نجات داده شویم.

106
00:04:29,718 --> 00:04:32,155
هیچ عمل پرهیزکارانه ای نسبت به دیدگاه دوست یا

107
00:04:32,155 --> 00:04:36,141
دشمن مان در قیاس با دیدگاه ما به همان اندازه پرهیزکارانه نیست.

108
00:04:36,141 --> 00:04:38,968
بنابراین بایدتوسط آن شکل نهایی از عشق نجات داده شویم،

109
00:04:38,968 --> 00:04:40,604
که بخشودگی است.»

110
00:04:40,604 --> 00:04:42,680
متشکرم.

111
00:04:42,680 --> 00:04:44,398
(تشویق)