1
00:00:00,720 --> 00:00:02,136
สวัสดีครับ ผมคือวิศวกร

2
00:00:02,160 --> 00:00:04,136
และผมสร้างหุ่นยนต์

3
00:00:04,160 --> 00:00:07,656
แน่นอนพวกคุณทราบว่า
หุ่นยนต์คืออะไร ถูกไหม

4
00:00:07,680 --> 00:00:09,856
ถ้าคุณไม่รู้ คุณควรจะไปหา Google

5
00:00:09,880 --> 00:00:11,736
และถาม Google ว่าหุ่นยนต์คืออะไร

6
00:00:11,760 --> 00:00:13,000
เอาล่ะ เรามาลองทำกัน

7
00:00:13,640 --> 00:00:16,376
เราจะไปที่ Google
และนี่คือสิ่งที่เราได้ครับ

8
00:00:16,400 --> 00:00:19,576
ตอนนี้ คุณจะเห็นได้ว่ามีหุ่นยนต์
อยู่มากมายหลายประเภท

9
00:00:19,600 --> 00:00:23,336
แต่โดยโครงสร้างส่วนใหญ่
เป็นหุ่นยนต์คล้ายมนุษย์

10
00:00:23,360 --> 00:00:25,016
พวกมันอาจดูค่อนข้างธรรมดา

11
00:00:25,040 --> 00:00:27,496
เพราะมันมีทั้งพลาสติก มีโลหะ

12
00:00:27,520 --> 00:00:29,816
มีมอเตอร์ และเฟือง และอีกมากมาย

13
00:00:29,840 --> 00:00:31,456
พวกมันบางส่วนดูค่อนข้างเป็นมิตร

14
00:00:31,480 --> 00:00:33,536
และคุณสามารถก้าวเข้าไป
คุณสามารถกอดมันได้

15
00:00:33,560 --> 00:00:34,976
พวกมันบางตัวก็ไม่ค่อยเป็นมิตร

16
00:00:35,000 --> 00:00:37,456
ดูราวกับว่าหลุดออกมาจากหนัง Terminator

17
00:00:37,480 --> 00:00:40,016
จริง ๆ แล้วมันอาจถูกถอดแบบ
มาจาก Terminator จริง ๆ

18
00:00:40,040 --> 00:00:42,776
คุณสามารถทำเรื่องเจ๋ง ๆ
กับหุ่นยนต์เหล่านี้ได้

19
00:00:42,800 --> 00:00:44,416
คุณสามารถทำเรื่องน่าตื่นเต้น

20
00:00:44,440 --> 00:00:47,376
แต่ผมอยากจะดูหุ่นยนต์หลาย ๆ ประเภท

21
00:00:47,400 --> 00:00:49,376
ผมอยากจะสร้างหุ่นยนต์หลาย ๆ แบบ

22
00:00:49,400 --> 00:00:52,816
และผมได้รับแรงบันดาลใจ
จากสิ่งที่ดูไม่เหมือนพวกเรา

23
00:00:52,840 --> 00:00:54,240
แต่เหมือนกับสิ่งนี้

24
00:00:54,680 --> 00:00:57,256
นี่คือสิ่งมีชีวิตในธรรมชาติ

25
00:00:57,280 --> 00:00:59,856
และพวกมันทำสิ่งเจ๋ง ๆ ที่พวกเราทำไม่ได้

26
00:00:59,880 --> 00:01:02,376
และหุ่นยนต์ตอนนี้ก็ทำไม่ได้เหมือนกัน

27
00:01:02,400 --> 00:01:05,576
พวกมันทำทุกสิ่งที่สำคัญ เช่น
เคลื่อนที่ไปมาบนพื้น

28
00:01:05,600 --> 00:01:07,856
เข้าไปในสวนของเราและกินพืชผลของเรา

29
00:01:07,880 --> 00:01:09,136
พวกมันปีนต้นไม้

30
00:01:09,160 --> 00:01:11,376
ลงไปในน้ำ ขึ้นมาจากน้ำ

31
00:01:11,400 --> 00:01:13,976
ดักแมลงและย่อยมัน

32
00:01:14,000 --> 00:01:15,816
พวกมันทำเรื่องที่น่าสนใจ

33
00:01:15,840 --> 00:01:19,216
พวกมันมีชีวิต หายใจ แล้วก็ตาย

34
00:01:19,240 --> 00:01:21,056
พวกมันกินสิ่งต่าง ๆ จากสิ่งแวดล้อม

35
00:01:21,080 --> 00:01:23,656
หุ่นยนต์ของเราตอนนี้
ไม่ได้ทำเรื่องพวกนั้น

36
00:01:23,680 --> 00:01:24,896
เอาล่ะ มันคงจะดีมากใช่ไหม

37
00:01:24,920 --> 00:01:28,576
ถ้าคุณสามารถนำลักษณะเด่น
เหล่านี้มาใช้กับหุ่นยนต์ในอนาคต

38
00:01:28,600 --> 00:01:31,296
เพื่อที่คุณจะแก้ปัญหาบางอย่าง
ที่น่าสนใจได้

39
00:01:31,320 --> 00:01:34,376
ผมกำลังมองปัญหาสองสามเรื่อง
เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอยู่ตอนนี้

40
00:01:34,400 --> 00:01:37,136
ซึ่งเราสามารถนำทักษะและเทคโนโลยี

41
00:01:37,160 --> 00:01:39,176
ที่ได้รับจากสัตว์เหล่านี้

42
00:01:39,200 --> 00:01:40,736
และจากพืชทั้งหลาย

43
00:01:40,760 --> 00:01:42,856
และเรานำมันมาใช้เพื่อแก้ปัญหาได้

44
00:01:42,880 --> 00:01:45,240
เรามาดูปัญหาสิ่งแวดล้อมสองปัญหานี้กันครับ

45
00:01:45,960 --> 00:01:47,376
ทั้งคู่เป็นสิ่งที่เราก่อขึ้นมา

46
00:01:47,400 --> 00:01:49,856
นี่คือมนุษย์ที่ไปปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม

47
00:01:49,880 --> 00:01:52,256
และทำบางสิ่งที่ไม่น่าพึงพอใจเท่าไร

48
00:01:52,280 --> 00:01:55,920
อย่างแรกคือสร้างความกดดันทางประชากร

49
00:01:56,440 --> 00:01:58,856
ความกดดันของประชากรรอบโลกยิ่งทำให้

50
00:01:58,880 --> 00:02:03,016
เกษตรกรรมและและกสิกรรมเป็นเรื่องจำเป็น
เพื่อผลิตพืชผลมากมาย

51
00:02:03,040 --> 00:02:04,256
ตอนนี้ เพื่อเพิ่มผลผลิต

52
00:02:04,280 --> 00:02:06,656
ชาวนาได้ใส่สารเคมีลงไปในผืนดิน

53
00:02:06,680 --> 00:02:09,816
พวกเขาใส่ปุ๋ย ไนเตรท ยาฆ่าแมลง--

54
00:02:09,840 --> 00:02:13,216
ทุกสิ่ง เพื่อกระตุ้นการเติบโตของพืชผล

55
00:02:13,240 --> 00:02:15,376
แต่มันก็มีผลกระทบในด้านลบเช่นกัน

56
00:02:15,400 --> 00:02:18,856
หนึ่งในผลกระทบเชิงลบก็คือ
ถ้าคุณใส่ปุ๋ยจำนวนมากลงไปในดิน

57
00:02:18,880 --> 00:02:21,296
ปุ๋ยเหล่านี้ไม่ได้ไปอยู่ในพืชผลทั้งหมด

58
00:02:21,320 --> 00:02:23,896
ส่วนมากยังอยู่ในดิน

59
00:02:23,920 --> 00:02:25,376
และเมื่อไรที่ฝนตก

60
00:02:25,400 --> 00:02:27,896
สารเคมีเหล่านี้ซึมลงไปในน้ำบาดาล

61
00:02:27,920 --> 00:02:29,176
และในน้ำบาดาลนั้น

62
00:02:29,200 --> 00:02:32,696
ก็จะไหลลงลำธาร ไหลลงทะเลสาบ
ไหลไปยังแม่น้ำ

63
00:02:32,720 --> 00:02:33,920
และไปยังทะเล

64
00:02:34,400 --> 00:02:37,016
เอาล่ะ ถ้าคุณนำสารเคมีเหล่านี้
ไนเตรทเหล่านี้ทั้งหมด

65
00:02:37,040 --> 00:02:38,656
ไปสู่สิ่งแวดล้อมเหล่านั้น

66
00:02:38,680 --> 00:02:42,456
มีสิ่งมีชีวิตในสิ่งแวดล้อมนั้น
ที่ได้รับผลกระทบ

67
00:02:42,480 --> 00:02:44,096
อย่างเช่น สาหร่าย

68
00:02:44,120 --> 00:02:46,656
สาหร่ายชอบไนเตรท พวกมันชอบปุ๋ย

69
00:02:46,680 --> 00:02:48,776
พวกมันจึงรับสารเคมีเหล่านี้มาทั้งหมด

70
00:02:48,800 --> 00:02:51,736
และเมื่อเงื่อนไขเหมาะเจาะ
พวกมันก็จะขยายพันธุ์

71
00:02:51,760 --> 00:02:54,016
พวกมันจะผลิตสาหร่ายใหม่อีกมากมาย

72
00:02:54,040 --> 00:02:55,576
เราเรียกมันว่าการสะพรั่ง (bloom)

73
00:02:55,600 --> 00:02:58,776
ปัญหาก็คือ เมื่อสาหร่ายขยายพันธุ์แบบนี้

74
00:02:58,800 --> 00:03:01,040
พวกมันจะกระหายออกซิเจนในน้ำ

75
00:03:01,480 --> 00:03:02,736
และเมื่อคุณทำแบบนั้น

76
00:03:02,760 --> 00:03:05,680
สิ่งมีชีวิตอย่างอื่นในน้ำก็ไม่รอดเช่นกัน

77
00:03:06,080 --> 00:03:08,096
แล้ว เราทำอะไรล่ะ

78
00:03:08,120 --> 00:03:12,136
เราพยายามสร้างหุ่นยนต์ที่จะมากินสาหร่าย

79
00:03:12,160 --> 00:03:14,016
บริโภคพวกมันและทำให้ทุกอย่างปลอดภัย

80
00:03:14,040 --> 00:03:15,400
และนั่นคือปัญหาอย่างแรก

81
00:03:15,960 --> 00:03:18,456
อย่างที่สอง ก็เป็นปัญหา
ที่พวกเราสร้างขึ้นเช่นกัน

82
00:03:18,480 --> 00:03:20,360
และมันเกี่ยวข้องกับมลพิษของน้ำมัน

83
00:03:20,800 --> 00:03:24,536
เมื่อน้ำมันออกจากเครื่องยนต์ที่เราใช้งาน

84
00:03:24,560 --> 00:03:25,896
เรือที่เราใช้งาน

85
00:03:25,920 --> 00:03:28,976
บางครั้ง เรือบรรทุกก็ปล่อยถังน้ำมันลงทะเล

86
00:03:29,000 --> 00:03:31,256
น้ำมันจึงออกสู่ทะเลด้วยวิธีนี้

87
00:03:31,280 --> 00:03:33,856
จะดีไหม ถ้าเราสามารถรักษามัน
ด้วยวิธีบางอย่าง

88
00:03:33,880 --> 00:03:38,600
ใช้หุ่นยนต์ที่สามารถกลืนมลพิษ
ที่แหล่งน้ำมันเป็นคนปล่อยออกมา

89
00:03:39,160 --> 00:03:40,776
นั่นคือสิ่งที่เราทำครับ

90
00:03:40,800 --> 00:03:43,400
เราสร้างหุ่นยนต์ที่กลืนกินมลพิษ

91
00:03:43,880 --> 00:03:45,216
และเพื่อสร้างหุ่นยนต์จริง ๆ

92
00:03:45,240 --> 00:03:47,440
เราได้แรงบันดาลใจจากสิ่งมีชีวิตสองสิ่ง

93
00:03:48,280 --> 00:03:50,416
ทางขวา คุณจะเห็นปลาฉลามอาบแดด

94
00:03:50,440 --> 00:03:52,976
ปลาฉลามอาบแดดเป็นปลาฉลามขนาดมหึมา

95
00:03:53,000 --> 00:03:55,576
มันไม่ใช่สัตว์กินเนื้อ
ดังนั้น คุณว่ายน้ำกับมันได้

96
00:03:55,600 --> 00:03:57,056
อย่างที่คุณเห็นอยู่

97
00:03:57,080 --> 00:03:58,936
เมื่อฉลามอาบแดดอ้าปากของมัน

98
00:03:58,960 --> 00:04:01,800
แล้วว่ายน้ำ กินแพลงก์ตอนทั้งหลาย

99
00:04:02,880 --> 00:04:05,096
เมื่อมันทำอย่างนั้น มันจะย่อยอาหาร

100
00:04:05,120 --> 00:04:08,640
แล้วใช้พลังงานนั้นเพื่อให้
ร่างกายยังเคลื่อนไหวได้

101
00:04:09,400 --> 00:04:11,256
เราสามารถสร้างหุ่นยนต์แบบนั้นได้ไหม

102
00:04:11,280 --> 00:04:13,816
แบบเดียวกับฉลามอาบแดด
แต่มีเสียงเครื่องยนต์ลอยมาในน้ำ

103
00:04:13,840 --> 00:04:15,200
และกลืนกินมลพิษ

104
00:04:16,160 --> 00:04:17,896
มาดูกันว่าเราทำได้หรือไม่ครับ

105
00:04:17,920 --> 00:04:20,976
แต่เรายังได้แรงบันดาลใจจากอีกสิ่งมีชีวิต

106
00:04:21,000 --> 00:04:23,056
ผมมีรูปให้ดูตรงนี้ รูปของมวนกรรเชียง

107
00:04:23,080 --> 00:04:24,896
และมวนกรรเชียงนี้น่ารักจริง ๆ ครับ

108
00:04:24,920 --> 00:04:26,496
เมื่อมันกำลังว่ายน้ำ

109
00:04:26,520 --> 00:04:29,000
มันจะใช้ขาที่เหมือนไม้พาย
เพื่อถีบตัวให้ไปข้างหน้า

110
00:04:29,600 --> 00:04:31,616
เราจึงนำสิ่งมีชีวิตทั้งสองนี้

111
00:04:31,640 --> 00:04:34,640
มารวมกันแล้วสร้างหุ่นยนต์แบบใหม่ขึ้นมา

112
00:04:35,320 --> 00:04:38,496
ความจริงก็คือ เรากำลังใช้มวนกรรเชียง
เป็นแรงบันดาลใจ

113
00:04:38,520 --> 00:04:41,296
และหุ่นยนต์ของเราลอยอยู่บนน้ำ

114
00:04:41,320 --> 00:04:42,576
และมันกรรเชียงตัวเอง

115
00:04:42,600 --> 00:04:44,816
เราเรียกมันว่า "Row-bot" (กรรเชียงยนต์)

116
00:04:44,840 --> 00:04:48,696
ดังนั้น Row-bot คือหุ่นยนต์ที่กรรเชียง

117
00:04:48,720 --> 00:04:51,416
โอเค แล้วมันมีหน้าตาแบบไหน

118
00:04:51,440 --> 00:04:53,176
นี่คือรูปบางส่วนของเจ้า Row-bot ครับ

119
00:04:53,200 --> 00:04:54,416
คุณจะเห็นว่า

120
00:04:54,440 --> 00:04:57,776
มันดูไม่เหมือนหุ่นยนต์ที่เราเห็นกัน
ในตอนแรกเลยสักนิด

121
00:04:57,800 --> 00:04:59,936
Google ผิดนะครับ หุ่นยนต์ไม่ได้เป็นแบบนั้น

122
00:04:59,960 --> 00:05:01,176
พวกมันเป็นแบบนี้ครับ

123
00:05:01,200 --> 00:05:02,976
ผมมี Row-bot อยู่ด้วยตรงนี้ครับ

124
00:05:03,000 --> 00:05:04,416
ผมจะถือให้คุณดู

125
00:05:04,440 --> 00:05:06,096
มันมีขนาดสัมผัสที่พอเหมาะ

126
00:05:06,120 --> 00:05:08,256
และมันดูไม่เหมือนตัวอื่น ๆ เลย

127
00:05:08,280 --> 00:05:09,896
โอเค พวกมันสร้างจากพลาสติก

128
00:05:09,920 --> 00:05:11,976
และตอนนี้เรามาดูส่วนประกอบ

129
00:05:12,000 --> 00:05:13,316
ที่รวมมาเป็น Row-bot นี้กัน

130
00:05:13,340 --> 00:05:14,721
สิ่งที่ทำให้มันพิเศษจริง ๆ

131
00:05:15,760 --> 00:05:18,576
เจ้า Row-bot นี้ประกอบด้วยสามส่วน

132
00:05:18,600 --> 00:05:21,896
และสามส่วนนี้เหมือนกับ
ส่วนของสิ่งมีชีวิตจริง ๆ

133
00:05:21,920 --> 00:05:23,576
มันมีสมอง

134
00:05:23,600 --> 00:05:24,976
มันมีร่างกาย

135
00:05:25,000 --> 00:05:27,296
และมันมีกระเพาะ

136
00:05:27,320 --> 00:05:29,736
มันมีกระเพาะไว้เพื่อสร้างพลังงาน

137
00:05:29,760 --> 00:05:31,976
Row-bot ตัวไหนก็ตามจะมีสามส่วนนี้

138
00:05:32,000 --> 00:05:34,376
และสิ่งมีชีวิตใดก็ตามก็จะมีสามสิ่งนี้

139
00:05:34,400 --> 00:05:36,296
เรามาดูทุกส่วนไปพร้อมกันเลยครับ

140
00:05:36,320 --> 00:05:37,576
มันมีร่างกาย

141
00:05:37,600 --> 00:05:39,376
และร่างกายของมันทำจากพลาสติก

142
00:05:39,400 --> 00:05:41,616
และมันลอยอยู่บนน้ำ

143
00:05:41,640 --> 00:05:44,576
และมันมีครีบพายอยู่ด้านข้าง

144
00:05:44,600 --> 00:05:46,096
ใบพายที่ช่วยให้มันเคลื่อนที่ได้

145
00:05:46,120 --> 00:05:47,480
เหมือนกับมวนกรรเชียง

146
00:05:48,200 --> 00:05:49,536
มันมีร่างกายเป็นพลาสติก

147
00:05:49,560 --> 00:05:52,416
แต่มันมีปากเป็นยางนิ่ม ๆ ตรงนี้

148
00:05:52,440 --> 00:05:54,336
และอีกปากตรงนี้-- มันมีสองปาก

149
00:05:54,360 --> 00:05:55,776
ทำไมมันมีสองปาก

150
00:05:55,800 --> 00:05:57,616
ปากหนึ่งมีไว้เพื่อให้อาหารเข้ามา

151
00:05:57,640 --> 00:05:59,576
และอีกปากเพื่อให้อาหารออกไปครับ

152
00:05:59,600 --> 00:06:03,096
จริง ๆ คุณจะเห็นก็ได้ว่า
มันมีหนึ่งปาก และหนึ่งก้น

153
00:06:03,120 --> 00:06:04,336
หรือ หนึ่ง--

154
00:06:04,360 --> 00:06:05,376
(เสียงหัวเราะ)

155
00:06:05,400 --> 00:06:07,136
อะไรก็แล้วแต่ที่มีอะไรออกมาได้

156
00:06:07,160 --> 00:06:08,856
ซึ่งเหมือนกันกับในสิ่งมีชีวิตจริง ๆ

157
00:06:08,880 --> 00:06:11,696
มันจึงเริ่มดูเหมือนฉลามอาบแดด

158
00:06:11,720 --> 00:06:13,096
และนั่นคือร่างกายของมัน

159
00:06:13,120 --> 00:06:16,256
ส่วนที่สองอาจจะเป็นกระเพาะ

160
00:06:16,280 --> 00:06:20,176
เราต้องการให้หุ่นยนต์ได้พลังงาน
และเราต้องการรักษามลภาวะ

161
00:06:20,200 --> 00:06:21,736
ดังนั้น มลพิษจึงเข้าไป

162
00:06:21,760 --> 00:06:23,256
และหุ่นยนต์จะทำอะไรบางอย่าง

163
00:06:23,280 --> 00:06:26,856
มันมีเซลล์อยู่ตรงกลางนี้
เรียกว่าเซลล์เชื้อเพลิงเเบคทีเรีย

164
00:06:26,880 --> 00:06:29,640
ผมจะวางมันลงและจะหยิบเซลล์เชื้อเพลิงขึ้นมา

165
00:06:30,200 --> 00:06:32,056
นี่ครับ แทนที่มันจะมีแบตเตอรี่

166
00:06:32,080 --> 00:06:34,256
แทนที่มันจะมีระบบกำลังไฟธรรมดา

167
00:06:34,280 --> 00:06:35,536
มันกลับมีสิ่งนี้ครับ

168
00:06:35,560 --> 00:06:36,816
นี่คือกระเพาะ

169
00:06:36,840 --> 00:06:38,096
และมันคือกระเพาะจริง ๆ

170
00:06:38,120 --> 00:06:41,536
เพราะคุณสามารถใส่พลังงานเข้าไปทางนี้
ในรูปของมลพิษ

171
00:06:41,560 --> 00:06:43,216
และมันจะสร้างไฟฟ้าขึ้นมา

172
00:06:43,240 --> 00:06:44,456
แล้วมันคืออะไร

173
00:06:44,480 --> 00:06:46,136
มันคือเซลล์เชื้อเพลิงเเบคทีเรีย

174
00:06:46,160 --> 00:06:48,256
มันเล็กจิ๋วคล้ายเซลล์เชื้อเพลิงเคมี

175
00:06:48,280 --> 00:06:50,296
ซึ่งคุณอาจเคยพบบ้างในโรงเรียน

176
00:06:50,320 --> 00:06:51,936
หรืออาจเคยเห็นในข่าว

177
00:06:51,960 --> 00:06:54,096
เซลล์เชื้อเพลิงเคมีนำไฮโดรเจนและออกซิเจน

178
00:06:54,120 --> 00:06:56,936
นำมารวมกันและแล้วคุณก็ได้ไฟฟ้าออกมา

179
00:06:56,960 --> 00:07:00,376
นั่นคือเทคโนโลยีที่เป็นที่ยอมรับกัน
มันเคยอยู่ในโครงการยานอะพอลโล

180
00:07:00,400 --> 00:07:01,880
และนั่นก็ 40 50 ปีมาแล้ว

181
00:07:02,440 --> 00:07:03,696
สิ่งนี้ค่อนข้างใหม่กว่า

182
00:07:03,720 --> 00:07:05,176
นี่คือเซลล์เชื้อเพลิงเเบคทีเรีย

183
00:07:05,200 --> 00:07:06,456
มันมีหลักการเดียวกัน

184
00:07:06,480 --> 00:07:07,896
มันรับออกซิเจนจากฝั่งหนึ่ง

185
00:07:07,920 --> 00:07:10,016
แต่แทนที่จะรับไฮโดรเจนอีกฝั่ง

186
00:07:10,040 --> 00:07:11,336
มันได้ซุปบางอย่าง

187
00:07:11,360 --> 00:07:14,176
ซึ่งในซุปนั้นมีจุลชีพที่มีชีวิต

188
00:07:14,200 --> 00:07:16,896
เอาล่ะ ถ้าคุณนำอินทรียวัตถุบางอย่าง

189
00:07:16,920 --> 00:07:19,256
อาจเป็นของเสีย อาหาร

190
00:07:19,280 --> 00:07:20,776
อาจเป็นเสี้ยวแซนด์วิชของคุณ

191
00:07:20,800 --> 00:07:23,616
คุณใส่มันเข้าไป จุลชีพเหล่านี้จะกินอาหาร

192
00:07:23,640 --> 00:07:25,520
และเปลี่ยนมันเป็นไฟฟ้า

193
00:07:26,400 --> 00:07:29,896
ไม่ใช่แค่นั้น ถ้าคุณเลือกจุลชีพถูกประเภท

194
00:07:29,920 --> 00:07:33,680
คุณก็ใช้เซลล์เชื้อเพลิงแบคทีเรีย
เพื่อแก้ปัญหามลภาวะได้

195
00:07:34,400 --> 00:07:36,016
ถ้าคุณเลือกจุลชีพให้ถูกตัว

196
00:07:36,040 --> 00:07:38,656
จุลชีพจะกินสาหร่าย

197
00:07:38,680 --> 00:07:41,016
ถ้าคุณใช้จุลชีพอีกแบบ

198
00:07:41,040 --> 00:07:44,560
พวกมันจะกินน้ำมันเบนซิน และน้ำมันดิบ

199
00:07:44,960 --> 00:07:47,656
คุณจึงเห็นวิธีที่กระเพาะนำมาใช้งานได้

200
00:07:47,680 --> 00:07:50,936
ไม่ใช่แค่นำมารักษามลภาวะ

201
00:07:50,960 --> 00:07:53,760
แต่นำมาสร้างไฟฟ้าจากมลภาวะด้วย

202
00:07:54,400 --> 00:07:57,176
เพื่อที่หุ่นยนต์สามารถเคลื่อนที่
ไปมาในสิ่งแวดล้อมได้

203
00:07:57,200 --> 00:07:59,296
รับอาหารเข้ากระเพาะ

204
00:07:59,320 --> 00:08:01,816
ย่อยอาหาร สร้างไฟฟ้า

205
00:08:01,840 --> 00:08:04,336
ใช้ไฟฟ้านั้นเพื่อเคลื่อนที่ไปในสิ่งแวดล้อม

206
00:08:04,360 --> 00:08:05,576
และทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ

207
00:08:05,600 --> 00:08:09,136
โอเค มาดูกันครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เมื่อเรารันเจ้า Row-bot

208
00:08:09,160 --> 00:08:10,536
เมื่อมันเริ่มพายไป

209
00:08:10,560 --> 00:08:12,216
เรามีวิดีโอบางส่วนให้ชม

210
00:08:12,240 --> 00:08:14,896
สิ่งแรกที่คุณจะเห็น--
หวังว่าคุณจะเห็นตรงนี้

211
00:08:14,920 --> 00:08:16,216
ก็คือ ปากเปิดออก

212
00:08:16,240 --> 00:08:19,256
ปากหน้าและปากหลังเปิดออก

213
00:08:19,280 --> 00:08:20,816
และมันจะยังเปิดอยู่พอควร

214
00:08:20,840 --> 00:08:22,856
จากนั้น หุ่นยนต์จะเริ่มพายไปข้างหน้า

215
00:08:22,880 --> 00:08:24,136
มันเคลื่อนที่ไปในน้ำ

216
00:08:24,160 --> 00:08:27,256
เพื่อให้อาหารเข้าไป และของเสียออกมา

217
00:08:27,280 --> 00:08:28,536
เมื่อมันเคลื่อนที่เพียงพอ

218
00:08:28,560 --> 00:08:31,496
มันหยุดและมันก็ปิดปาก

219
00:08:31,520 --> 00:08:33,936
ปิดปากอย่างช้า ๆ

220
00:08:33,960 --> 00:08:35,616
และมันจะลอยอยู่อย่างนั้น

221
00:08:35,640 --> 00:08:37,280
และมันจะย่อยอาหาร

222
00:08:38,000 --> 00:08:40,696
แน่นอนว่าเซลล์เชื้อเพลิงแบคทีเรียเหล่านี้

223
00:08:40,720 --> 00:08:41,976
บรรจุไปด้วยจุลชีพ

224
00:08:42,000 --> 00:08:43,856
สิ่งที่คุณต้องการก็คือพลังงานจำนวนมาก

225
00:08:43,880 --> 00:08:46,496
ที่ออกมาจากจุลชีพเหล่านั้นให้เร็วที่สุด

226
00:08:46,520 --> 00:08:48,096
แต่เราไม่สามารถบังคับจุลชีพได้

227
00:08:48,120 --> 00:08:51,136
และมันสร้างไฟฟ้าจำนวนเล็กน้อยในหนึ่งวินาที

228
00:08:51,160 --> 00:08:54,416
มันสร้างระดับมิลลิวัตต์ หรือไมโครวัตต์

229
00:08:54,440 --> 00:08:56,296
ลองพิจารณากันดูครับ

230
00:08:56,320 --> 00:08:57,856
อย่างเช่น โทรศัพท์มือถือของคุณ

231
00:08:57,880 --> 00:08:59,256
หนึ่งในรุ่นทันสมัยทั้งหลาย

232
00:08:59,280 --> 00:09:01,496
ถ้าคุณใช้มัน มันกินประมาณหนึ่งวัตต์

233
00:09:01,520 --> 00:09:05,336
ซึ่งนั่นเป็นพลังงานพันหรือล้านเท่าที่ใช้

234
00:09:05,360 --> 00:09:07,320
เมื่อเทียบกับในเซลล์เชื้อเพลิงแบคทีเรีย

235
00:09:08,000 --> 00:09:09,576
แล้วเราแก้ปัญหานี้อย่างไร

236
00:09:09,600 --> 00:09:12,456
เมื่อ Row-bot ย่อยอาหารเสร็จแล้ว

237
00:09:12,480 --> 00:09:13,936
เมื่อมันเอาอาหารเข้ามาแล้ว

238
00:09:13,960 --> 00:09:17,496
มันจะอยู่เฉย ๆ และรอคอย
จนกว่ามันจะบริโภคอาหารทั้งหมด

239
00:09:17,520 --> 00:09:20,736
อาจใช้เวลาหลายชั่วโมง
อาจใช้เวลาเป็นวัน

240
00:09:20,760 --> 00:09:24,456
วัฏจักรปกติของ Row-bot เป็นแบบนี้ครับ

241
00:09:24,480 --> 00:09:25,736
คุณอ้าปาก

242
00:09:25,760 --> 00:09:27,016
คุณเคลื่อนที่

243
00:09:27,040 --> 00:09:28,296
คุณปิดปาก

244
00:09:28,320 --> 00:09:30,176
และคุณรอเฉย ๆ ช่วงหนึ่ง

245
00:09:30,200 --> 00:09:31,576
เมื่อคุณย่อยอาหารเสร็จแล้ว

246
00:09:31,600 --> 00:09:34,416
คุณก็สามารถที่จะทำสิ่งเดิมต่อไปได้อีก

247
00:09:34,440 --> 00:09:37,416
แต่รู้อะไรไหมครับ
มันเหมือนสิ่งมีชีวิตจริง ๆ ใช่ไหมครับ

248
00:09:37,440 --> 00:09:39,296
มันเหมือนที่พวกเราทำกัน

249
00:09:39,320 --> 00:09:41,376
คืนวันเสาร์ เราออกไปข้างนอก
เราอ้าปาก

250
00:09:41,400 --> 00:09:42,936
เราเติมกระเพาะให้เต็ม

251
00:09:42,960 --> 00:09:45,896
นั่งอยู่หน้าทีวี และย่อยอาหาร

252
00:09:45,920 --> 00:09:48,296
เมื่อเรามีพอแล้ว เราก็ทำสิ่งเดิมอีก

253
00:09:48,320 --> 00:09:51,176
โอเค ถ้าเราโชคดีกับวัฏจักรนี้

254
00:09:51,200 --> 00:09:54,736
ตอนท้ายของวัฏจักร เราจะมีพลังงานเหลือ

255
00:09:54,760 --> 00:09:56,896
เพื่อให้เราไปทำอย่างอื่นต่อได้อีก

256
00:09:56,920 --> 00:09:58,936
อย่างเช่น เราสามารถส่งข้อความ

257
00:09:58,960 --> 00:10:00,456
เราสามารถส่งข้อความบอกว่า

258
00:10:00,480 --> 00:10:02,816
"นี่คือปริมาณมลพิษ
ที่ฉันกินไปเมื่อเร็ว ๆ นี้"

259
00:10:02,840 --> 00:10:05,416
หรือ "นี่คือบางสิ่งที่ฉันได้เจอ"

260
00:10:05,440 --> 00:10:07,120
หรือ "นี่คือที่ที่ฉันอยู่"

261
00:10:07,800 --> 00:10:11,056
ความสามารถในการส่งข้อความ
บอกว่า "นี่คือที่ที่ฉันอยู่"

262
00:10:11,080 --> 00:10:13,016
เป็นสิ่งสำคัญจริง ๆ

263
00:10:13,040 --> 00:10:15,536
ถ้าคุณนึกถึงคราบน้ำมัน
ที่เราเห็นกันก่อนหน้านี้

264
00:10:15,560 --> 00:10:17,016
หรือสาหร่ายสะพรั่งขนาดมหึมา

265
00:10:17,040 --> 00:10:19,736
สิ่งที่คุณต้องทำจริง ๆ คือ
นำเจ้า Row-bot ไปไว้ตรงนั้น

266
00:10:19,760 --> 00:10:21,736
และให้มันกินมลพิษเหล่านั้นทั้งหมด

267
00:10:21,760 --> 00:10:23,936
แล้วคุณก็ไปเก็บมันกลับ

268
00:10:23,960 --> 00:10:25,176
ทำไม

269
00:10:25,200 --> 00:10:27,016
เพราะ Row-bot เหล่านี้ ในขณะนี้

270
00:10:27,040 --> 00:10:28,376
Row-bot ที่ผมมีอยู่นี้

271
00:10:28,400 --> 00:10:30,256
มันมีมอเตอร์ มันมีสายไฟ

272
00:10:30,280 --> 00:10:33,736
มันมีส่วนประกอบที่ย่อยสลายเองไม่ได้

273
00:10:33,760 --> 00:10:36,496
Row-bot ตอนนี้มีสิ่ง
อย่างแบตเตอรี่ที่มีสารพิษ

274
00:10:36,520 --> 00:10:38,496
คุณปล่อยของพวกนั้น
ไว้ในสิ่งแวดล้อมไม่ได้

275
00:10:38,520 --> 00:10:40,016
คุณจึงจำเป็นต้องติดตามพวกมัน

276
00:10:40,040 --> 00:10:42,376
และเมื่อพวกมันทำงานของมันเสร็จ

277
00:10:42,400 --> 00:10:43,656
คุณต้องไปเก็บพวกมันกลับมา

278
00:10:43,680 --> 00:10:46,016
สิ่งนั้นจำกัดจำนวนของ Row-bot
ที่คุณนำไปใช้ได้

279
00:10:46,040 --> 00:10:47,296
ถ้า ในทางหนึ่ง

280
00:10:47,320 --> 00:10:50,456
คุณมีหุ่นยนต์ที่แอบคล้าย
สื่งมีชีวิตทางชีววิทยา

281
00:10:50,480 --> 00:10:52,576
เมื่อถึงจุดสิ้นสุดของชีวิต

282
00:10:52,600 --> 00:10:55,056
มันตายและมันย่อยสลายจนไม่เหลือ

283
00:10:55,080 --> 00:10:57,416
มันจะดีไหมถ้าหุ่นยนต์เหล่านี้

284
00:10:57,440 --> 00:10:59,679
แทนที่จะเป็นแบบนี้ ทำจากพลาสติก

285
00:10:59,703 --> 00:11:01,296
ทำจากวัสดุอื่น ๆ

286
00:11:01,320 --> 00:11:03,056
ที่เมื่อคุณปล่อยมันออกไป

287
00:11:03,080 --> 00:11:04,416
พวกมันจะย่อยสลายจนไม่เหลือ

288
00:11:04,440 --> 00:11:06,536
นั่นเปลี่ยนวิธีการที่เราใช้หุ่นยนต์

289
00:11:06,560 --> 00:11:09,936
แทนที่จะใส่ 10 หรือ 100 ตัว
ออกไปสู่สิ่งแวดล้อม

290
00:11:09,960 --> 00:11:11,216
ต้องคอยติดตามพวกมัน

291
00:11:11,240 --> 00:11:12,576
และจากนั้นพวกมันตาย

292
00:11:12,600 --> 00:11:13,816
เก็บมันกลับมา

293
00:11:13,840 --> 00:11:15,536
คุณสามารถปล่อยหุ่นยนต์นับพัน

294
00:11:15,560 --> 00:11:18,296
นับล้าน หรือพันล้านตัวสู่สิ่งแวดล้อม

295
00:11:18,320 --> 00:11:20,136
แค่ปล่อยพวกมันไปทั่ว

296
00:11:20,160 --> 00:11:23,776
คุณรู้ว่าเมื่อพวกมันถึงจุดจบของชีวิต
พวกมันจะย่อยสลายจนไม่เหลือ

297
00:11:23,800 --> 00:11:25,496
คุณไม่ต้องเป็นห่วงพวกมัน

298
00:11:25,520 --> 00:11:28,136
และนั่นเปลี่ยนวิธีที่คุณคิดถึงหุ่นยนต์

299
00:11:28,160 --> 00:11:29,536
และวิธีการนำพวกมันไปใช้

300
00:11:29,560 --> 00:11:31,416
คำถามต่อมาคือ คุณทำสิ่งนี้ได้ไหม

301
00:11:31,440 --> 00:11:33,616
ได้ครับ เราได้แสดงให้คุณเห็นว่าคุณทำได้

302
00:11:33,640 --> 00:11:35,736
คุณสร้างหุ่นยนต์ที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพ

303
00:11:35,760 --> 00:11:38,616
สิ่งที่น่าสนใจจริง ๆ คือ
คุณสามารถใช้วัสดุภายในบ้าน

304
00:11:38,640 --> 00:11:40,336
เพื่อสร้างหุ่นยนต์ที่ย่อยสลายได้

305
00:11:40,360 --> 00:11:42,936
ผมจะให้คุณดูบางส่วน คุณอาจจะแปลกใจ

306
00:11:42,960 --> 00:11:45,856
คุณสามารถสร้างหุ่นยนต์จากเยลลี่ได้ครับ

307
00:11:45,880 --> 00:11:48,656
แทนที่จะมีมอเตอร์ ซึ่งเรามีอยู่ตอนนี้

308
00:11:48,680 --> 00:11:51,136
คุณสามารถสร้างสิ่งที่เรียกว่า
กล้ามเนื้อเทียมได้

309
00:11:51,160 --> 00:11:53,456
กล้ามเนื้อเทียมคือวัสดุฉลาด

310
00:11:53,480 --> 00:11:54,936
คุณสามารถใช้ไฟฟ้ากับพวกมัน

311
00:11:54,960 --> 00:11:57,136
แล้วพวกมันจะหดตัว โค้งงอ หรือบิด

312
00:11:57,160 --> 00:11:59,376
พวกมันดูเหมือนกล้ามเนื้อจริง ๆ

313
00:11:59,400 --> 00:12:02,400
ดังนั้น แทนที่จะมีมอเตอร์
คุณมีกล้ามเนื้อเทียมเหล่านี้

314
00:12:02,424 --> 00:12:05,256
และคุณสร้างกล้ามเนื้อเทียมจากเยลลี่ได้

315
00:12:05,280 --> 00:12:07,216
ถ้าคุณนำเยลลี่และเกลือบางส่วน

316
00:12:07,240 --> 00:12:08,816
และใช้กลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ

317
00:12:08,840 --> 00:12:10,616
คุณสามารถสร้างกล้ามเนื้อเทียมได้ครับ

318
00:12:10,640 --> 00:12:14,216
เราได้แสดงให้คุณดูด้วยว่า คุณสามารถ
สร้างกระเพาะเซลล์เชื้อเพลิงแบคทีเรียได้

319
00:12:14,240 --> 00:12:15,656
จากกระดาษ

320
00:12:15,680 --> 00:12:19,160
คุณจึงสามารถสร้างหุ่นยนต์ทั้งตัว
ได้จากวัสดุที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพ

321
00:12:19,480 --> 00:12:22,360
คุณปล่อยพวกมันออกไป
และพวกมันย่อยสลายจนไม่เหลือ

322
00:12:23,600 --> 00:12:25,456
มันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นจริง ๆ ครับ

323
00:12:25,480 --> 00:12:28,671
มันจะเปลี่ยนวิธีที่เรา
คิดถึงหุ่นยนต์ไปอย่างสิ้นเชิง

324
00:12:28,695 --> 00:12:30,936
แต่มันยังให้คุณมีความสร้างสรรค์ด้วย

325
00:12:30,960 --> 00:12:34,296
ในเรื่องที่คุณคิดถึงสิ่งที่
คุณทำได้กับหุ่นยนต์เหล่านี้

326
00:12:34,320 --> 00:12:35,576
ผมจะให้ตัวอย่าง

327
00:12:35,600 --> 00:12:38,176
ถ้าคุณใช้เยลลี่สร้างหุ่นยนต์ได้

328
00:12:38,200 --> 00:12:40,096
ทุกวันนี้ เรากินเยลลี่ ถูกไหมครับ

329
00:12:40,120 --> 00:12:42,616
แล้วทำไมเราไม่ทำอะไรแบบนี้ล่ะ

330
00:12:42,640 --> 00:12:44,040
หุ่นยนต์เยลลี่รูปหมี

331
00:12:45,120 --> 00:12:47,896
ผมมีบางอย่างที่เตรียมไว้ก่อนหน้าตรงนี้

332
00:12:47,920 --> 00:12:49,520
นี่ครับ ผมมีห่อหนึ่ง

333
00:12:50,560 --> 00:12:52,440
และผมมีรสเลมอนอยู่ชิ้นหนึ่ง

334
00:12:53,600 --> 00:12:56,336
ผมจะนำเยลลี่รูปหมีนี้--
มันไม่ได้เกี่ยวกับหุ่นยนต์ ใช่ไหม

335
00:12:56,360 --> 00:12:57,576
งั้นเราต้องแกล้งทำ

336
00:12:57,600 --> 00:13:00,616
และสิ่งที่คุณทำกับมันคือเอาใส่ปากคุณ

337
00:13:00,640 --> 00:13:01,880
เลมอนอร่อยดีนะ

338
00:13:02,720 --> 00:13:05,625
พยายามไม่เคี้ยวมากเกินไป
มันคือหุ่นยนต์ มันอาจดูไม่เหมือน

339
00:13:06,840 --> 00:13:09,056
และเมื่อคุณกลืนมันลงไป

340
00:13:09,080 --> 00:13:10,776
และมันลงไปที่กระเพาะของคุณ

341
00:13:10,800 --> 00:13:14,616
และเมื่อมันอยู่ในกระเพาะคุณ
มันขยับ มันคิด มันบิด มันงอ

342
00:13:14,640 --> 00:13:15,856
มันทำอะไรบางอย่าง

343
00:13:15,880 --> 00:13:18,056
มันอาจลงไปที่ลำไส้ของคุณ

344
00:13:18,080 --> 00:13:20,416
ค้นหาว่าคุณมีแผลเปื่อยหรือมะเร็งไหม

345
00:13:20,440 --> 00:13:22,536
มันอาจฉีดยา อะไรทำนองนั้น

346
00:13:22,560 --> 00:13:25,416
คุณรู้ว่าเมื่อมันทำงานมันเสร็จ

347
00:13:25,440 --> 00:13:27,656
มันสามารถถูกย่อยได้โดยกระเพาะของคุณ

348
00:13:27,680 --> 00:13:29,376
หรือถ้าคุณไม่ต้องการแบบนั้น

349
00:13:29,400 --> 00:13:31,016
มันอาจทะลุตัวคุณ

350
00:13:31,040 --> 00:13:32,256
ออกไปยังส้วม

351
00:13:32,280 --> 00:13:34,496
และย่อยสลายอย่างปลอดภัยในสิ่งแวดล้อม

352
00:13:34,520 --> 00:13:37,760
อีกครั้ง สิ่งนี้เปลี่ยนวิธี
ที่เราคิดถึงหุ่นยนต์

353
00:13:38,720 --> 00:13:43,016
เอาล่ะ เราได้เริ่มดูหุ่นยนต์ที่กินมลพิษได้

354
00:13:43,040 --> 00:13:45,696
จากนั้นเรากำลังดูหุ่นยนต์ที่เรากินได้

355
00:13:45,720 --> 00:13:47,376
ผมหวังว่านี่ช่วยให้แง่คิดกับคุณ

356
00:13:47,400 --> 00:13:49,840
เกี่ยวกับสิ่งที่เราทำได้
กับหุ่นยนต์ในอนาคตข้างหน้า

357
00:13:51,560 --> 00:13:53,456
ขอบคุณมากครับสำหรับการรับฟัง

358
00:13:53,480 --> 00:13:56,963
(เสียงปรบมือ)