1
00:00:00,959 --> 00:00:02,296
Υπάρχουν πράγματα που λέμε

2
00:00:02,296 --> 00:00:04,727
όταν συναντάμε το βλέμμα ενός αγνώστου

3
00:00:04,727 --> 00:00:06,813
ή ενός γείτονα που περνάει δίπλα μας.

4
00:00:07,530 --> 00:00:10,106
Λέμε, «Γεια, τι κάνεις;

5
00:00:10,106 --> 00:00:11,838
Είναι μια όμορφη μέρα.

6
00:00:11,838 --> 00:00:13,001
Πώς αισθάνεσαι;»

7
00:00:13,552 --> 00:00:17,226
Όλα αυτά ακούγονται κάπως ανούσια, σωστά;
Και είναι, κατά κάποιο τρόπο.

8
00:00:17,226 --> 00:00:19,679
Δεν έχουν κάποια εννοιολογική σημασία.

9
00:00:20,500 --> 00:00:23,508
Δεν έχει σημασία πώς είσαι 
ή πώς είναι η μέρα.

10
00:00:23,934 --> 00:00:25,441
Έχουν όμως άλλη σημασία.

11
00:00:25,441 --> 00:00:27,312
Έχουν κοινωνική σημασία.

12
00:00:28,051 --> 00:00:30,570
Αυτό που εννοούμε όταν λέμε αυτά, είναι:

13
00:00:30,570 --> 00:00:32,355
Εσένα, εκεί, σε βλέπω.

14
00:00:33,764 --> 00:00:36,561
Έχω εμμονή να μιλάω σε αγνώστους.

15
00:00:37,122 --> 00:00:39,505
Τους κοιτάω κατάματα, λέω γεια,

16
00:00:39,505 --> 00:00:42,064
προσφέρω βοήθεια, ακούω,

17
00:00:42,699 --> 00:00:44,599
και μαθαίνω ιστορίες κάθε είδους.

18
00:00:45,773 --> 00:00:49,150
Πριν από επτά χρόνια περίπου, 
ξεκίνησα να καταγράφω τις εμπειρίες μου

19
00:00:49,150 --> 00:00:51,159
ώστε να καταλάβω γιατί το κάνω.

20
00:00:51,900 --> 00:00:55,989
Αυτό που κατάλαβα ήταν 
ότι κάτι πολύ όμορφο συνέβαινε,

21
00:00:55,989 --> 00:00:57,757
κάτι σχεδόν ποιητικό.

22
00:00:58,184 --> 00:01:01,514
Αυτές ήταν πολύ ξεχωριστές εμπειρίες.

23
00:01:01,514 --> 00:01:03,428
Ήταν απροσδόκητες απολαύσεις.

24
00:01:03,428 --> 00:01:05,847
Ήταν γνήσιες συναισθηματικές συνδέσεις.

25
00:01:06,370 --> 00:01:08,622
Ήταν στιγμές απελευθέρωσης.

26
00:01:10,098 --> 00:01:14,232
Οπότε, μια μέρα, στεκόμουν σε μια γωνία
περιμένοντας να αλλάξει το φανάρι,

27
00:01:14,232 --> 00:01:15,585
κι επειδή είμαι Νεοϋορκέζα,

28
00:01:15,585 --> 00:01:19,066
αυτό σημαίνει ότι στεκόμουν στον δρόμο
πάνω σε μια σχάρα υπονόμου,

29
00:01:19,667 --> 00:01:22,044
λες κι έτσι θα περνούσα 
απέναντι γρηγορότερα.

30
00:01:22,044 --> 00:01:24,069
Δίπλα μου στέκεται
ένας ηλικιωμένος άνδρας.

31
00:01:24,069 --> 00:01:28,854
Φοράει ένα μακρύ παλτό
και ένα παλιό ανδρικό καπέλο,

32
00:01:28,854 --> 00:01:31,090
και φαινόταν σαν να είχε βγει από ταινία.

33
00:01:31,090 --> 00:01:32,302
Και μου λέει,

34
00:01:32,302 --> 00:01:34,777
«Μην στέκεσαι εκεί. 
Μπορεί να εξαφανισθείς».

35
00:01:36,055 --> 00:01:37,432
Είναι λίγο παράλογο, σωστά;

36
00:01:37,432 --> 00:01:40,382
Αλλά έκανα ό,τι μου είπε.
Ανέβηκα στο πεζοδρόμιο.

37
00:01:40,697 --> 00:01:42,629
Και τότε χαμογέλασε, και είπε,

38
00:01:42,629 --> 00:01:44,544
«Ωραία. Ποτέ δεν ξέρεις.

39
00:01:44,544 --> 00:01:46,365
Μπορεί να είχα γυρίσει από την άλλη,

40
00:01:46,365 --> 00:01:48,246
και να σε είχαν παρασύρει».

41
00:01:49,553 --> 00:01:51,083
Αυτό ήταν περίεργο,

42
00:01:51,638 --> 00:01:54,097
αλλά και πολύ όμορφο.

43
00:01:54,097 --> 00:01:57,408
Ήταν τόσο ζεστός, 
και τόσο χαρούμενος που με έσωσε.

44
00:01:57,977 --> 00:01:59,634
Είχαμε ένα μικρό δέσιμο.

45
00:01:59,987 --> 00:02:04,134
Για ένα λεπτό ένιωσα
ότι η ύπαρξή μου ως άτομο

46
00:02:04,134 --> 00:02:05,777
είχε γίνει αντιληπτή,

47
00:02:06,335 --> 00:02:08,620
και άξιζα να σωθώ.

48
00:02:11,058 --> 00:02:14,425
Το λυπηρό είναι 
πως σε πολλά μέρη του κόσμου

49
00:02:14,425 --> 00:02:18,396
έχουμε ανατραφεί να πιστεύουμε
ότι οι άγνωστοι είναι κακοί εξ ορισμού,

50
00:02:18,396 --> 00:02:21,998
ότι δεν μπορούμε να τους εμπιστευτούμε,
και ότι μπορεί να μας πληγώσουν.

51
00:02:22,389 --> 00:02:25,007
Αλλά οι περισσότεροι άγνωστοι
δεν είναι επικίνδυνοι.

52
00:02:25,007 --> 00:02:28,429
Δεν αισθανόμαστε άνετα μαζί τους
γιατί δεν έχουμε κάποιο κοινό πλαίσιο.

53
00:02:28,807 --> 00:02:31,054
Δεν ξέρουμε ποιες είναι οι προθέσεις τους.

54
00:02:31,054 --> 00:02:34,841
Οπότε, αντί να επιλέγουμε με βάση
την αντιληπτική μας ικανότητα,

55
00:02:34,841 --> 00:02:37,280
βασιζόμαστε στην κατηγορία του «αγνώστου».

56
00:02:39,012 --> 00:02:40,867
Έχω ένα παιδί τεσσάρων ετών.

57
00:02:40,867 --> 00:02:42,886
Όταν χαιρετάω τους ανθρώπους στον δρόμο,

58
00:02:42,886 --> 00:02:44,169
με ρωτάει, «Γιατί;»

59
00:02:44,820 --> 00:02:47,696
Με ρωτάει, «Τους γνωρίζουμε;»

60
00:02:48,324 --> 00:02:50,461
Απαντάω, «Όχι, είμαστε γείτονες».

61
00:02:50,895 --> 00:02:52,308
«Είναι φίλοι μας;»

62
00:02:52,941 --> 00:02:55,218
«Όχι, απλά είναι ωραίο 
να είμαστε φιλικοί».

63
00:02:55,773 --> 00:02:59,132
Το σκέφτομαι δύο φορές πριν της το πω,

64
00:02:59,132 --> 00:03:02,674
γιατί το πιστεύω, 
αλλά ειδικά σαν γυναίκα,

65
00:03:02,674 --> 00:03:06,428
γνωρίζω ότι δεν έχει κάθε άγνωστος
τις καλύτερες προθέσεις.

66
00:03:06,873 --> 00:03:08,283
Είναι καλό να είσαι φιλικός,

67
00:03:08,283 --> 00:03:10,921
αλλά είναι καλό να μάθεις 
και πότε δεν πρέπει να είσαι.

68
00:03:10,921 --> 00:03:13,737
Όμως κανένα από τα δύο δεν σημαίνει
ότι πρέπει να φοβόμαστε.

69
00:03:14,451 --> 00:03:17,344
Υπάρχουν δύο μεγάλα πλεονεκτήματα

70
00:03:17,348 --> 00:03:20,443
στο να χρησιμοποιούμε τις αισθήσεις μας,
αντί για τους φόβους μας.

71
00:03:21,015 --> 00:03:24,475
Το πρώτο είναι ότι μας απελευθερώνει.

72
00:03:25,970 --> 00:03:27,157
Αν το σκεφτείτε,

73
00:03:27,157 --> 00:03:30,339
το να χρησιμοποιείτε την αντίληψή σας
αντί για τις κατηγορίες,

74
00:03:30,339 --> 00:03:32,546
είναι πιο εύκολο να το λες
παρά να το κάνεις.

75
00:03:32,859 --> 00:03:35,074
Το μυαλό μας χρησιμοποιεί τις κατηγορίες.

76
00:03:35,693 --> 00:03:37,370
Όσον αφορά στους ανθρώπους,

77
00:03:37,370 --> 00:03:40,515
μας γλυτώνουν χρόνο 
για όσα έχουμε να μάθουμε για αυτούς.

78
00:03:40,900 --> 00:03:44,588
Βλέπουμε άντρας, γυναίκα, νέος, γέρος,

79
00:03:44,588 --> 00:03:48,324
μαύρος, καστανός, λευκός, 
άγνωστος, φίλος,

80
00:03:48,948 --> 00:03:51,463
και χρησιμοποιούμε 
τις πληροφορίες απ' αυτό το κουτί

81
00:03:52,112 --> 00:03:53,860
Είναι γρήγορο και εύκολο

82
00:03:53,860 --> 00:03:55,630
και οδηγεί στην προκατάληψη.

83
00:03:56,052 --> 00:03:59,631
Και σημαίνει ότι δεν σκεφτόμαστε
τους ανθρώπους ως άτομα.

84
00:04:01,774 --> 00:04:05,151
Γνωρίζω μια Αμερικανή ερευνήτρια
η οποία ταξιδεύει συχνά μόνη της

85
00:04:05,151 --> 00:04:07,945
στην Κεντρική Ασία και την Αφρική.

86
00:04:08,910 --> 00:04:11,499
Επισκέπτεται τις πόλεις και τις κωμοπόλεις

87
00:04:11,499 --> 00:04:13,524
ως απολύτως ξένη.

88
00:04:13,937 --> 00:04:16,162
Δεν έχει δεσμούς, δεν έχει γνωστούς.

89
00:04:16,162 --> 00:04:17,475
Είναι μια ξένη.

90
00:04:17,957 --> 00:04:20,363
Η στρατηγική επιβίωσής της είναι:

91
00:04:20,363 --> 00:04:24,514
κάνε έναν άγνωστο να σε δει 
ως ένα πραγματικό άτομο.

92
00:04:24,839 --> 00:04:26,449
Αν μπορέσεις να το κάνεις αυτό,

93
00:04:26,449 --> 00:04:28,817
θα βοηθήσει και άλλους ανθρώπους 
να σε δουν έτσι.

94
00:04:28,817 --> 00:04:33,225
Το δεύτερο όφελος της χρήσης των αισθήσεων
έχει να κάνει με την οικειότητα.

95
00:04:34,003 --> 00:04:36,428
Το ξέρω, ακούγεται λιγάκι παράλογο,

96
00:04:36,428 --> 00:04:38,559
οικειότητα και άγνωστοι,

97
00:04:38,559 --> 00:04:42,635
αλλά αυτές οι γρήγορες αλληλεπιδράσεις
μπορούν να οδηγήσουν σε ένα αίσθημα

98
00:04:42,635 --> 00:04:45,781
το οποίο οι κοινωνιολόγοι
αποκαλούν «φευγαλέα οικειότητα».

99
00:04:45,785 --> 00:04:47,622
Άρα, είναι μια σύντομη εμπειρία,

100
00:04:47,622 --> 00:04:50,602
η οποία έχει συναισθηματική 
απήχηση και σημασία.

101
00:04:51,452 --> 00:04:53,520
Είναι το όμορφο συναίσθημα που είχα

102
00:04:53,520 --> 00:04:56,520
επειδή σώθηκα από τη θανάσιμη 
παγίδα του υπονόμου

103
00:04:56,520 --> 00:04:58,610
από αυτόν τον ηλικιωμένο άνδρα,

104
00:04:58,610 --> 00:05:01,130
ή επειδή νιώθω μέρος μιας κοινότητας

105
00:05:01,134 --> 00:05:04,553
όταν μιλάω σε κάποιον στο τρένο
καθ' οδόν για τη δουλειά.

106
00:05:05,665 --> 00:05:07,729
Κάποιες φορές, πάει ακόμα παραπέρα.

107
00:05:07,729 --> 00:05:12,276
Ερευνητές έχουν διαπιστώσει
ότι οι άνθρωποι νιώθουν πιο άνετα

108
00:05:12,850 --> 00:05:16,124
να είναι ειλικρινείς και ανοιχτοί
με αγνώστους

109
00:05:16,124 --> 00:05:18,801
παρά με τους φίλους τους
και τις οικογένειές τους.

110
00:05:20,110 --> 00:05:24,117
Ότι συχνά νιώθουν πως οι άγνωστοι
τους καταλαβαίνουν περισσότερο.

111
00:05:25,022 --> 00:05:28,553
Αυτό το αναφέρουν και τα ΜΜΕ,
με μεγάλη απογοήτευση.

112
00:05:29,125 --> 00:05:31,926
«Άγνωστοι επικοινωνούν καλύτερα,
από ό,τι οι σύζυγοι!»

113
00:05:32,901 --> 00:05:34,764
Είναι ωραίος τίτλος, σωστά;

114
00:05:35,547 --> 00:05:38,137
Νομίζω ότι χάνει εντελώς την ουσία.

115
00:05:39,240 --> 00:05:41,203
Το σημαντικό για αυτές τις μελέτες

116
00:05:41,203 --> 00:05:44,390
είναι το πόσο σημαντικές μπορούν
να γίνουν αυτές οι αλληλεπιδράσεις,

117
00:05:44,795 --> 00:05:47,723
πώς αυτή η ειδική μορφή εγγύτητας

118
00:05:47,723 --> 00:05:51,201
μας δίνει κάτι που χρειαζόμαστε τόσο,
όσο χρειαζόμαστε και τους φίλους μας

119
00:05:51,201 --> 00:05:52,375
και τις οικογένειές μας.

120
00:05:52,933 --> 00:05:57,143
Άρα, πώς είναι δυνατόν 
να επικοινωνούμε τόσο καλά με αγνώστους;

121
00:05:58,585 --> 00:06:00,261
Υπάρχουν δύο λόγοι.

122
00:06:00,261 --> 00:06:03,153
Ο πρώτος είναι ότι είναι
μια γρήγορη αλληλεπίδραση.

123
00:06:03,153 --> 00:06:04,722
Δεν έχει επιπτώσεις.

124
00:06:05,034 --> 00:06:08,794
Είναι εύκολη η ειλικρίνεια με κάποιον 
που δεν πρόκειται να δεις ξανά, σωστά;

125
00:06:08,794 --> 00:06:09,933
Αυτό είναι λογικό.

126
00:06:10,177 --> 00:06:12,751
Ο δεύτερος λόγος έχει πιο ενδιαφέρον.

127
00:06:13,085 --> 00:06:16,922
Είμαστε προκατειλημμένοι, όσον αφορά 
τους κοντινούς μας ανθρώπους.

128
00:06:17,359 --> 00:06:20,236
Αναμένουμε την κατανόησή τους.

129
00:06:20,550 --> 00:06:21,819
Θεωρούμε ότι την έχουν,

130
00:06:21,819 --> 00:06:24,249
και περιμένουμε να διαβάσουν το μυαλό μας.

131
00:06:24,717 --> 00:06:27,061
Οπότε, φανταστείτε ότι είστε σε ένα πάρτι,

132
00:06:27,061 --> 00:06:30,581
και δεν μπορείτε να πιστέψετε
ότι ο φίλος σας ή ο σύντροφός σας

133
00:06:30,581 --> 00:06:33,448
δεν καταλαβαίνει
ότι θέλετε να φύγετε νωρίς.

134
00:06:33,448 --> 00:06:34,866
Και σκέφτεστε,

135
00:06:34,866 --> 00:06:36,758
«Αφού σε κοίταξα με τρόπο!»

136
00:06:38,696 --> 00:06:41,231
Με έναν άγνωστο πρέπει 
να ξεκινήσουμε από την αρχή.

137
00:06:41,235 --> 00:06:42,622
Λέμε όλη την ιστορία,

138
00:06:43,376 --> 00:06:46,494
εξηγούμε ποιοι είναι οι άνθρωποι,
πώς νιώθουμε για αυτούς,

139
00:06:46,494 --> 00:06:48,686
εξηγούμε τα προσωπικά μας αστεία.

140
00:06:48,686 --> 00:06:50,196
Και για μαντέψτε.

141
00:06:50,196 --> 00:06:52,841
Κάποιες φορές μας καταλαβαίνουν 
λίγο καλύτερα.

142
00:06:54,087 --> 00:06:54,897
ΟΚ.

143
00:06:55,297 --> 00:06:58,797
Τώρα που γνωρίζουμε ότι το να μιλάμε
σε αγνώστους έχει σημασία,

144
00:06:58,797 --> 00:07:00,183
πώς γίνεται αυτό;

145
00:07:00,721 --> 00:07:03,511
Υπάρχουν άγραφοι κανόνες 
που τείνουμε να ακολουθούμε.


146
00:07:03,511 --> 00:07:07,351
Οι κανόνες διαφέρουν ανάλογα 
με την χώρα στην οποία βρίσκεστε,

147
00:07:07,351 --> 00:07:09,068
σε ποια κουλτούρα βρίσκεστε.

148
00:07:09,068 --> 00:07:11,201
Στα περισσότερα μέρη των ΗΠΑ,

149
00:07:11,201 --> 00:07:13,479
αυτό που αναμένεται σε ένα δημόσιο χώρο

150
00:07:13,479 --> 00:07:17,728
είναι να κρατάμε ισορροπία 
μεταξύ ευγένειας και ιδιωτικότητας.

151
00:07:18,180 --> 00:07:20,870
Αυτό είναι γνωστό ως «ευγενική απροσεξία».

152
00:07:21,263 --> 00:07:25,053
Άρα, σκεφτείτε δύο ανθρώπους που βαδίζουν
ο ένας προς τον άλλο στον δρόμο.

153
00:07:25,053 --> 00:07:27,415
Θα ρίξουν μια ματιά ο ένας
στον άλλο από απόσταση.

154
00:07:27,415 --> 00:07:29,371
Αυτό είναι η ευγένεια, η αναγνώριση.

155
00:07:29,375 --> 00:07:31,892
Και τότε, όσο πλησιάζουν, 
θα κοιτάξουν από την άλλη,

156
00:07:31,892 --> 00:07:33,872
ώστε να δώσει ο ένας στον άλλο λίγο χώρο.

157
00:07:35,151 --> 00:07:36,453
Σε άλλες κουλτούρες,

158
00:07:36,453 --> 00:07:41,344
οι άνθρωποι φτάνουν στα άκρα,
ώστε να μην έχουν καμία επαφή.

159
00:07:42,533 --> 00:07:44,817
Άνθρωποι από τη Δανία μου λένε

160
00:07:44,817 --> 00:07:48,429
ότι πολλοί Δανοί είναι τόσο απρόθυμοι
να μιλήσουν σε αγνώστους,

161
00:07:48,429 --> 00:07:51,681
που θα προτιμούσαν να χάσουν
τη στάση τους στο λεωφορείο

162
00:07:51,681 --> 00:07:55,046
από το να πουν «συγγνώμη»
σε κάποιον που πρέπει να προσπεράσουν.

163
00:07:55,046 --> 00:07:58,369
Αντ' αυτού, υπάρχει αυτή 
η περίτεχνη κίνηση με τις σακούλες

164
00:07:58,369 --> 00:08:01,866
και η χρήση του σώματος, 
ώστε να πεις ότι χρειάζεσαι να περάσεις,

165
00:08:01,866 --> 00:08:04,101
αντί να πεις δύο λέξεις.

166
00:08:06,178 --> 00:08:08,047
Στην Αίγυπτο, μου έχουν πει,

167
00:08:08,731 --> 00:08:11,043
ότι είναι αγένεια να αγνοήσεις έναν ξένο,

168
00:08:11,047 --> 00:08:14,590
και ότι υπάρχει μια ιδιαίτερη
κουλτούρα φιλοξενίας.

169
00:08:15,222 --> 00:08:18,408
Άγνωστοι μπορεί να ζητήσουν
ο ένας από τον άλλον μια γουλιά νερό.

170
00:08:18,408 --> 00:08:21,156
Ή αν ρωτήσεις κάποιον για οδηγίες,

171
00:08:21,156 --> 00:08:24,568
είναι πολύ πιθανό
να σε καλέσει σπίτι του για καφέ.

172
00:08:25,441 --> 00:08:28,969
Βλέπουμε αυτούς τους άγραφους κανόνες
πιο ξεκάθαρα, όταν παραβιάζονται

173
00:08:29,563 --> 00:08:31,686
ή όταν είσαι σε ένα καινούριο μέρος

174
00:08:31,686 --> 00:08:34,587
και προσπαθείς να καταλάβεις
τι είναι σωστό να κάνεις.

175
00:08:35,332 --> 00:08:40,393
Μερικές φορές, η δράση βρίσκεται
στην παραβίαση των κανόνων.

176
00:08:42,551 --> 00:08:47,020
Σε περίπτωση που δεν είναι ξεκάθαρο,
θέλω να το κάνετε αυτό, ΟΚ;

177
00:08:47,790 --> 00:08:49,709
Οπότε, δείτε πώς θα γίνει.

178
00:08:49,709 --> 00:08:51,749
Βρείτε κάποιον που σας κοιτάει.

179
00:08:51,753 --> 00:08:53,492
Αυτό είναι ένα καλό σημάδι.

180
00:08:53,492 --> 00:08:55,609
Το πρώτο πράγμα είναι ένα απλό χαμόγελο.

181
00:08:56,402 --> 00:09:00,358
Εάν περάσετε δίπλα από κάποιον στον δρόμο
ή στον διάδρομο εδώ, χαμογελάστε.

182
00:09:00,358 --> 00:09:01,610
Δείτε τι θα συμβεί.

183
00:09:02,113 --> 00:09:04,150
Το άλλο είναι ο τριγωνισμός.

184
00:09:04,552 --> 00:09:07,621
Υπάρχετε εσείς, ο άγνωστος 
και ένα τρίτο πράγμα

185
00:09:07,621 --> 00:09:10,364
το οποίο μπορεί και οι δύο
να το δείτε και να σχολιάσετε.

186
00:09:11,134 --> 00:09:13,151
Όπως ένα δημόσιο έργο τέχνης

187
00:09:13,151 --> 00:09:15,430
ή κάποιον που κάνει κήρυγμα στον δρόμο

188
00:09:15,659 --> 00:09:17,882
ή κάποιον που φοράει αστεία ρούχα.

189
00:09:18,689 --> 00:09:19,860
Προσπαθήστε.

190
00:09:19,864 --> 00:09:23,848
Κάντε ένα σχόλιο για αυτό και δείτε 
εάν θα ξεκινήσει κάποια συζήτηση.

191
00:09:24,621 --> 00:09:26,665
Το άλλο το ονομάζω παρατήρηση.

192
00:09:26,665 --> 00:09:28,908
Αυτό σημαίνει, συνήθως, 
κάνω μια φιλοφρόνηση.

193
00:09:29,098 --> 00:09:32,259
Έχω μανία να προσέχω 
τα παπούτσια των άλλων.

194
00:09:32,263 --> 00:09:35,059
Τώρα δεν φοράω υπέροχα παπούτσια,

195
00:09:35,063 --> 00:09:37,222
αλλά τα παπούτσια είναι γενικά υπέροχα.

196
00:09:37,817 --> 00:09:41,963
Και οι φιλοφρονήσεις για τα παπούτσια
είναι σχετικά πιο ουδέτερες.

197
00:09:41,967 --> 00:09:45,625
Οι άνθρωποι θέλουν πάντοτε να μιλήσουν
για τα υπέροχα παπούτσια τους.

198
00:09:45,625 --> 00:09:49,300
Μπορεί να έχετε ήδη εμπειρία 
της αρχής των σκύλων και των μωρών.

199
00:09:49,300 --> 00:09:52,088
Μπορεί να είναι περίεργο
να μιλήσεις σε κάποιον στο δρόμο,

200
00:09:52,088 --> 00:09:54,063
δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσουν,

201
00:09:54,063 --> 00:09:56,779
αλλά μπορείς πάντοτε να μιλήσεις
στο σκύλο ή το μωρό τους.

202
00:09:56,779 --> 00:09:58,022
Ο σκύλος ή το μωρό

203
00:09:58,022 --> 00:10:00,955
είναι ένας κοινωνικός αγωγός
προς το άλλο πρόσωπο,

204
00:10:00,955 --> 00:10:03,172
και μπορείς να κρίνεις 
από το πώς αντιδρούν

205
00:10:03,172 --> 00:10:05,533
για το αν είναι ανοιχτοί 
να μιλήσουν περισσότερο.

206
00:10:06,056 --> 00:10:08,411
Το τελευταίο που θέλω 
να σας προκαλέσω να κάνετε

207
00:10:08,411 --> 00:10:10,181
είναι η αποκάλυψη.

208
00:10:10,548 --> 00:10:12,884
Αυτό είναι πράξη που σε κάνει ευάλωτο,

209
00:10:12,884 --> 00:10:14,670
αλλά μπορεί να σε ανταμείψει.

210
00:10:14,968 --> 00:10:17,720
Οπότε, την επόμενη φορά 
που θα μιλάτε σε έναν άγνωστο

211
00:10:17,726 --> 00:10:19,220
και θα νιώθετε άνετα,

212
00:10:19,966 --> 00:10:22,346
πείτε κάτι αληθινό για τον εαυτό σας,

213
00:10:22,346 --> 00:10:23,900
κάτι πραγματικά προσωπικό.

214
00:10:24,103 --> 00:10:27,894
Ίσως θα έχετε την εμπειρία που σας είπα,
να νιώσετε ότι σας καταλαβαίνουν.

215
00:10:29,854 --> 00:10:32,944
Κάποιες φορές σε συνομιλίες
προκύπτει να με ρωτάνε οι άνθρωποι,

216
00:10:32,944 --> 00:10:35,301
«Τι δουλειά κάνει ο πατέρας σου;» 
ή, «Πού μένει;»

217
00:10:35,301 --> 00:10:37,477
Και κάποιες φορές 
τους λέω την πλήρη αλήθεια,

218
00:10:37,477 --> 00:10:39,878
δηλαδή, ότι πέθανε όταν ήμουν παιδί.

219
00:10:41,386 --> 00:10:43,483
Πάντα, σε τέτοιες στιγμές,

220
00:10:43,483 --> 00:10:45,899
μοιράζονται μια δική τους απώλεια.

221
00:10:46,407 --> 00:10:49,563
Έχουμε την τάση να αποκαλύπτουμε
όταν μας αποκαλύπτουν,

222
00:10:49,567 --> 00:10:51,208
ακόμα και με αγνώστους.

223
00:10:52,453 --> 00:10:54,105
Οπότε, αυτό είναι.

224
00:10:55,425 --> 00:10:59,319
Όταν μιλάτε σε αγνώστους,
κάνετε όμορφες παύσεις

225
00:10:59,319 --> 00:11:02,819
στην αναμενόμενη πορεία 
της καθημερινότητάς σας

226
00:11:02,819 --> 00:11:04,312
και στη δική τους.

227
00:11:04,790 --> 00:11:06,933
Κάνετε απροσδόκητες συνδέσεις.

228
00:11:07,420 --> 00:11:11,363
Εάν δεν μιλάτε σε αγνώστους,
χάνετε αυτή την ευκαιρία.

229
00:11:13,544 --> 00:11:15,882
Ξοδεύουμε πολύ χρόνο

230
00:11:15,882 --> 00:11:18,423
να διδάσκουμε τα παιδιά μας
για τους αγνώστους.

231
00:11:18,764 --> 00:11:22,657
Τι θα γινόταν αν ξοδεύαμε λίγο χρόνο
ώστε να διδάξουμε τους εαυτούς μας;

232
00:11:23,441 --> 00:11:27,784
Μπορεί να απορρίπταμε όλες τις ιδέες 
που μας κάνουν καχύποπτους.

233
00:11:28,649 --> 00:11:31,284
Θα μπορούσαμε να κάνουμε χώρο για αλλαγή.

234
00:11:32,141 --> 00:11:33,292
Σας ευχαριστώ.

235
00:11:33,538 --> 00:11:35,058
(Χειροκρότημα)