1
00:00:01,391 --> 00:00:03,670
คุณอาจจะไม่รู้จักผมก็ได้

2
00:00:03,670 --> 00:00:07,014
แต่ผมเป็นหนึ่งใน .01 เปอร์เซ็นต์

3
00:00:07,014 --> 00:00:08,957
ของพวกที่คุณได้ยินหรืออ่านเรื่องราวมา

4
00:00:08,957 --> 00:00:13,022
และโดยนิยามที่สมเหตุผล ผมเป็นอภิมหาเศรษฐี

5
00:00:13,022 --> 00:00:16,112
และคืนนี้ สิ่งที่ผมต้องการทำ คือ พูดตรงถึง

6
00:00:16,112 --> 00:00:18,418
อภิมหาเศรษฐีคนอื่น ๆ คือพูดกับพวกผมนั่นแหละ

7
00:00:18,418 --> 00:00:21,229
เพราะเหมือนกับว่า ถึงเวลาที่พวกเราทุกคน

8
00:00:21,229 --> 00:00:23,305
จะต้องมาคุยกันแล้ว

9
00:00:23,305 --> 00:00:25,883
เช่นเดียวกับอภิมหาเศรษฐีคนอื่น ๆ

10
00:00:25,883 --> 00:00:28,226
ผมก็เป็นนักทุนนิยมที่หยิ่ง 
ที่ไม่เคยรู้สึกเสียใจ

11
00:00:28,226 --> 00:00:31,763
ผมได้ก่อตั้ง ร่วมก่อตั้ง หรือให้ทุน

12
00:00:31,763 --> 00:00:35,293
กับมากกว่า 30 บริษัท ในอุตสาหกรรมหลายอย่าง

13
00:00:35,293 --> 00:00:38,888
ผมเป็นนักลงทุนนอกครอบครัวคนแรกใน Amazon.com

14
00:00:38,888 --> 00:00:41,609
ผมร่วมก่อตั้งบริษัทชื่อ เอควอนทีฟ

15
00:00:41,609 --> 00:00:45,479
ซึ่งขายให้ไมโครซอพท์
ไปในราคา 6.4 พันล้านเหรียญ

16
00:00:45,479 --> 00:00:48,027
เพื่อนผม และตัวผม เราเป็นเจ้าของธนาคาร

17
00:00:48,027 --> 00:00:50,923
ผมบอกคุณเรื่องนี้ --(เสียงหัวเราะ)--

18
00:00:50,923 --> 00:00:52,170
ไม่น่าเชื่อใช่ไหมล่ะ

19
00:00:52,170 --> 00:00:55,380
ผมบอกคุณเรื่องนี้ ก็เพื่อแสดงให้เห็นว่า

20
00:00:55,380 --> 00:00:58,143
ชีวิตผม ก็เหมือนกับอภิมหาเศรษฐีส่วนใหญ่

21
00:00:58,143 --> 00:01:01,450
ผมมีมุมมองที่กว้างขวาง ในเรื่องระบบทุนนิยม

22
00:01:01,450 --> 00:01:03,250
และธุรกิจ

23
00:01:03,250 --> 00:01:07,040
ผมได้รางวัลอย่างที่เรียกได้ว่าบ้าคลั่ง
จากสิ่งนั้น

24
00:01:07,040 --> 00:01:09,197
ผมมีชีวิตที่ท่านทั้งหลายส่วนใหญ่

25
00:01:09,197 --> 00:01:11,456
ไม่สามารถแม้แต่จะจิตนาการได้

26
00:01:11,456 --> 00:01:14,157
บ้านหลายหลัง เรือยอร์ช เครื่องบินส่วนตัว

27
00:01:14,157 --> 00:01:18,284
และอื่น ๆ อีกมากมาย

28
00:01:18,284 --> 00:01:21,546
แต่พูดกันตรง ๆ ผมไม่ได้เป็นคนฉลาดที่สุด
ที่คุณเคยพบ

29
00:01:21,546 --> 00:01:23,950
ที่แน่ ๆ ผมก็ไม่ได้เป็นคนที่ทำงานหนักที่สุด

30
00:01:23,950 --> 00:01:25,923
ผมเป็นนักเรียนระดับปานกลาง

31
00:01:25,923 --> 00:01:27,141
ผมไม่ได้เชี่ยวชาญอะไรเลย

32
00:01:27,141 --> 00:01:29,639
ผมไม่สามารถเขียนโปรแกรมง่าย ๆ ได้

33
00:01:29,639 --> 00:01:32,772
โดยแท้จริงแล้ว ความสำเร็จของผม เป็นผล

34
00:01:32,772 --> 00:01:35,220
ของโชคอันใหญ่หลวง

35
00:01:35,220 --> 00:01:40,124
ที่ได้เกิดในที่ดี ที่ได้อยู่สภาพแวดล้อมเหมาะสม ในเวลาที่ลงตัว

36
00:01:40,124 --> 00:01:44,619
แต่จริง ๆ แล้ว ผมก็เก่งมากในสองเรื่อง

37
00:01:44,619 --> 00:01:49,263
หนึ่ง ผมรับความเสี่ยงได้สูงเป็นพิเศษ

38
00:01:49,263 --> 00:01:51,678
และอีกอย่างหนึ่ง คือผมรู้สึกได้ไว

39
00:01:51,678 --> 00:01:54,303
มีลางสังหรณ์ดี ต่อเรื่องที่จะเกิดในอนาคต

40
00:01:54,303 --> 00:01:57,586
และผมคิดว่าลางสังหรณ์เกี่ยวกับ
เรื่องในอนาคตนั้น

41
00:01:57,586 --> 00:02:01,156
เป็นปัจจัยสำคัญของผู้ประกอบการที่ดี

42
00:02:01,156 --> 00:02:03,674
แล้วผมเห็นอะไรในอนาคตของเราในวันนี้หรือ

43
00:02:03,674 --> 00:02:05,676
คุณจะถามใช่ไหมครับ

44
00:02:05,676 --> 00:02:07,331
ผมเห็นคราดของชาวไร่ชาวนา
(Pitchfork)

45
00:02:07,331 --> 00:02:12,121
อย่างเช่น ที่ฝูงชนคนซึ่งกำลังโกรธเกรี้ยว
เขาถือกัน

46
00:02:12,121 --> 00:02:17,335
เพราะในขณะที่อภิมหาเศรษฐี อย่างพวกเรา

47
00:02:17,335 --> 00:02:20,866
กำลังใช้ชีวิตเกินกว่าความฝันของผู้คน

48
00:02:20,866 --> 00:02:23,779
เพื่อนประชากรของเราอีก 99 เปอร์เซ็นต์

49
00:02:23,779 --> 00:02:26,592
กำลังถอยห่างไปอยู่ข้างหลัง
และห่างไกลไปเรื่อย ๆ

50
00:02:26,592 --> 00:02:29,080
ในปี 1980 หนึ่งเปอร์เซ็นต์บนสุด
ของคนอเมริกัน

51
00:02:29,080 --> 00:02:31,558
มีส่วนแบ่งราวแปดเปอร์เซ็นต์
ของรายได้ประชาชาติ

52
00:02:31,558 --> 00:02:34,232
ขณะที่ 50 เปอร์เซ็นต์ของคนอเมริกันด้านล่าง

53
00:02:34,232 --> 00:02:36,775
มีส่วนแบ่ง 18 เปอร์เซ็นต์

54
00:02:36,775 --> 00:02:40,127
แต่สามสิบปีถัดมา ซึ่งคือวันนี้
หนึ่งเปอร์เซ็นต์ส่วนบนสุดนั้น

55
00:02:40,127 --> 00:02:43,749
กลับมีส่วนแบ่งเกินกว่า 20 
เปอร์เซ็นต์

56
00:02:43,749 --> 00:02:45,650
ในขณะที่ส่วนล่าง 50 เปอร์เซ็นต์

57
00:02:45,650 --> 00:02:48,564
มีส่วนแบ่ง 12 หรือไม่ก็ 13 เปอร์เซ็นต์

58
00:02:48,564 --> 00:02:51,010
ถ้าแนวโน้มยังคงเป็นอยู่อย่างนี้

59
00:02:51,010 --> 00:02:52,490
พวกคนส่วนบนสุดหนึ่งเปอร์เซ็นต์ ก็จะมีส่วนแบ่ง

60
00:02:52,490 --> 00:02:54,796
เกินกว่า 30 เปอร์เซ็นต์ ของรายได้ประชาชาติ

61
00:02:54,796 --> 00:02:56,588
ในอีก 30 ปี

62
00:02:56,588 --> 00:02:58,868
ขณะที่ส่วนล่าง 50 เปอร์เซ็นต์ของคนอเมริกัน

63
00:02:58,868 --> 00:03:00,607
จะมีส่วนแบ่งเพียงแค่หกเปอร์เซ็นต์

64
00:03:00,607 --> 00:03:02,603
เห็นไหมครับ ปัญหานั้นไม่ใด้เกี่ยวกับว่า

65
00:03:02,603 --> 00:03:04,684
เรามีความไม่เท่าเทียมกันอยู่บ้างเล็กน้อย

66
00:03:04,684 --> 00:03:07,136
ความไม่เท่าเทียมกันบ้างเล็กน้อยนั้น

67
00:03:07,136 --> 00:03:10,430
เป็นเรื่องจำเป็นสำหรับทุนนิยมประชาธิปไตย
ที่มีประสิทธิภาพสูง

68
00:03:10,430 --> 00:03:12,140
แต่ปัญหาคือ ความไม่เท่าเทียมกันนั้น

69
00:03:12,140 --> 00:03:15,502
กำลังอยู่ ณ จุดสูงสุดเป็นประวัติการณ์

70
00:03:15,502 --> 00:03:18,921
และมันก็แย่ลงทุกวัน

71
00:03:18,921 --> 00:03:21,545
และถ้าหากความรํ่ารวย อำนาจ และ รายได้นั้น

72
00:03:21,545 --> 00:03:23,380
ยังคงกระจุกตัว

73
00:03:23,380 --> 00:03:25,681
อยู่ที่ส่วนยอดสุด

74
00:03:25,681 --> 00:03:27,529
สังคมของเราก็จะเปลี่ยนจาก

75
00:03:27,529 --> 00:03:29,262
ประชาธิปไตยแบบทุนนิยม ไปเป็น

76
00:03:29,262 --> 00:03:33,034
สังคมเจ้าขุนมูลนายยุคใหม่

77
00:03:33,034 --> 00:03:35,019
เหมือนเช่นฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 18

78
00:03:35,019 --> 00:03:38,213
นั่นคือฝรั่งเศสในอดีต

79
00:03:38,213 --> 00:03:39,960
ก่อนเกิดการปฏิวัติ

80
00:03:39,960 --> 00:03:41,984
ที่มาพร้อมกับฝูงชนที่โกรธกริ้วพร้อมและคราด

81
00:03:41,984 --> 00:03:44,538
ผมจึงมีข้อความส่งถึงเพื่อนอภิมหาเศรษฐี

82
00:03:44,538 --> 00:03:46,360
และอภิมหึมามหาเศรษฐีทั้งหลาย

83
00:03:46,360 --> 00:03:47,834
และสำหรับใครก็ตามที่ใช้ชีวิต

84
00:03:47,834 --> 00:03:50,070
ในโลกฟองสบู่ที่มีรั้วล้อมรอบอยู่นั้น

85
00:03:50,070 --> 00:03:51,421
จงตื่นขึ้น

86
00:03:51,421 --> 00:03:55,141
ตื่นขึ้นเถิด สภาวะเช่นนี้มันอยู่ได้ไม่นาน

87
00:03:55,141 --> 00:03:57,160
เพราะถ้าเราไม่ทำอะไรบางอย่าง เพื่อแก้ไข

88
00:03:57,160 --> 00:04:01,491
ความไม่เท่าเทียมที่เห็นชัดเจนในสังคมของเรา

89
00:04:01,491 --> 00:04:04,236
คราดนั้นก็จะหันมาหาเรา

90
00:04:04,236 --> 00:04:08,184
เพราะไม่มีสังคมเปิดแบบเสรีใด ๆ 
จะทนอยู่ได้นานกับ

91
00:04:08,184 --> 00:04:11,188
ความไม่สมดุลย์ทางเศรษฐกิจ
ที่พุ่งสูงแบบนี้ได้

92
00:04:11,188 --> 00:04:14,110
มันไม่เคยเกิดขึ้น และไม่มีตัวอย่างมาก่อน

93
00:04:14,110 --> 00:04:15,969
คุณให้ผมดูสังคมที่มีความแตกต่างกันสูง

94
00:04:15,969 --> 00:04:17,448
แล้วผมก็จะให้คุณดู รัฐตำรวจ

95
00:04:17,448 --> 00:04:19,215
หรือไม่ก็ การจลาจล

96
00:04:19,215 --> 00:04:21,358
คราดจะตรงมาหาเรา

97
00:04:21,358 --> 00:04:23,269
ถ้าเราไม่ตระหนักถึงปัญหานี้

98
00:04:23,269 --> 00:04:27,117
คำถามนั้นไม่ใช่ว่ามันจะเกิดหรือไม่ แต่เป็น เมื่อไหร่

99
00:04:27,117 --> 00:04:30,750
และมันจะเลวร้ายมาก เมื่อมันเกิดขึ้น

100
00:04:30,750 --> 00:04:32,201
กับทุกคน

101
00:04:32,201 --> 00:04:37,185
โดยเฉพาะคนอย่างพวกเรา อภิมหาเศรษฐี

102
00:04:37,185 --> 00:04:40,605
ผมรู้ตัวว่าเรื่องของของผมฟังดูราวกับ
ผมเป็นนักเสรีนิยมโลกสวย

103
00:04:40,605 --> 00:04:42,855
ผมไม่ใช่เป็นอย่างนั้น
ผมไม่ได้ถกเถียงเรื่องศีลธรรม

104
00:04:42,855 --> 00:04:46,117
ว่าความไม่เท่าเทียมทางเศรษฐกิจนั้นผิด

105
00:04:46,117 --> 00:04:50,403
สิ่งที่ผมถกเถียง คือ ความไม่เท่าเทียมที่สูงขึ้นเรื่อยๆ

106
00:04:50,403 --> 00:04:53,924
เป็นความโง่เขลา และสุดท้ายก็จะทำร้ายตัวเอง

107
00:04:53,924 --> 00:04:57,152
ความไม่เท่าเทียมที่สูงขึ้น ไม่ได้แค่เพียง

108
00:04:57,152 --> 00:04:59,020
เพิ่มความเสี่ยงของเราจากคราด

109
00:04:59,020 --> 00:05:03,587
แต่มันยังเป็นอันตรายต่อธุรกิจอีกด้วย

110
00:05:03,587 --> 00:05:07,457
ต้นแบบสำหรับเรา คนรวย ควรเป็นเฮนรี ฟอร์ด

111
00:05:07,457 --> 00:05:11,270
เรารู้กันว่าฟอร์ดให้ค่าแรง 5 ดอลลาร์ ต่อวัน

112
00:05:11,270 --> 00:05:14,217
ซึ่งเป็นสองเท่าของค่าแรงทั่วไปในเวลานั้น

113
00:05:14,217 --> 00:05:16,287
เขาไม่ได้เพียงเพิ่มผลผลิต

114
00:05:16,287 --> 00:05:18,256
ของโรงงานของเขา แต่เขาได้เปลี่ยน

115
00:05:18,256 --> 00:05:21,653
คนงานผลิตรถยนต์ที่ถูกเอาเปรียบ ที่ยากจน

116
00:05:21,653 --> 00:05:24,353
ให้กลายเป็นคนชั้นกลางที่มีกินมีใช้

117
00:05:24,353 --> 00:05:27,570
มีปัญญาซื้อผลิตภัณฑ์
ที่พวกเขาผลิตขึ้นเองได้

118
00:05:27,570 --> 00:05:31,860
ฟอร์ดหยั่งรู้สิ่งที่เราเพิ่งจะตระหนักว่ามันเป็นจริง

119
00:05:31,860 --> 00:05:35,861
ที่จะต้องมองเศรษฐกิจให้เป็นระบบนิเวศน์

120
00:05:35,861 --> 00:05:37,780
ซึ่งมีลักษณะพิเศษแบบเดียวกับ

121
00:05:37,780 --> 00:05:40,340
ระบบป้อนกลับ (Feedback loops)
ซึ่งสามารถพบได้ทั่วไป

122
00:05:40,340 --> 00:05:42,080
ในระบบนิเวศน์ตามธรรมชาติ

123
00:05:42,080 --> 00:05:46,018
เป็นระบบป้อนกลับ
ระหว่าง ลูกค้าและธุรกิจ

124
00:05:46,018 --> 00:05:49,124
การขึ้นค่าจ้างเป็นการเพิ่มอุปสงค์

125
00:05:49,124 --> 00:05:51,205
ซึ่งจะทำให้มีการจ้างงานมากขึ้น

126
00:05:51,205 --> 00:05:53,286
ซึ่งจะย้อนกลับมายัง ค่าจ้างที่สูงขึ้น

127
00:05:53,286 --> 00:05:55,916
อุปสงค์ที่เพิ่มขึ้น และกำไรที่เพิ่มขึ้น

128
00:05:55,916 --> 00:06:00,760
ซึ่งวงจรการเพิ่มความมั่งคั่งอย่างสร้างสรรนี้

129
00:06:00,760 --> 00:06:02,909
ชัดเจนแล้วว่า เป็นสิ่งที่ขาดหายไป

130
00:06:02,909 --> 00:06:07,904
จากการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจของทุกวันนี้

131
00:06:07,904 --> 00:06:12,522
และนี่เป็นเหตุผลที่เราจะต้อง


132
00:06:12,522 --> 00:06:16,230
ลดความสำคัญของนโยบาย
ที่กวาดผลประโยชน์ลงไปให้คนจำนวนหยิบมือ

133
00:06:16,230 --> 00:06:18,027
ซึ่งมีอิทธิพลกับทั้งสองพรรคการเมืองมาก

134
00:06:18,027 --> 00:06:21,432
แล้วไปโอบอุ้มสิ่งที่ผมเรียกว่า

135
00:06:21,432 --> 00:06:23,967
เศรษศาสตร์แบบมิดเดิลเอ้าท์ ซึ่งปฏิเสธ

136
00:06:23,967 --> 00:06:26,284
แนวคิดแบบนีโอคลาสสิค ที่ว่า เศรษฐกิจนั้น

137
00:06:26,284 --> 00:06:30,481
มีประสิทธิภาพ มีความสัมพันธ์เชิงเส้น เป็นกลไกแน่นอน

138
00:06:30,481 --> 00:06:33,608
และโน้มไปสู่ความสมดุลย์และความเป็นธรรม

139
00:06:33,608 --> 00:06:37,046
แต่หันไปรับเอาแนวคิดของศตวรรษที่ 21

140
00:06:37,046 --> 00:06:40,820
ที่ว่าเศรษฐกิจนั้น ซับซ้อน ปรับตัวได้

141
00:06:40,820 --> 00:06:42,822
เป็นระบบนิเวศน์

142
00:06:42,822 --> 00:06:46,170
ซึ่งโน้มเอียงจากความสมดุลย์
ไปสู่ความไม่เท่าเทียม

143
00:06:46,170 --> 00:06:47,920
ที่ว่าเศรษฐกิจ ไม่มีประสิทธิภาพเลย

144
00:06:47,920 --> 00:06:51,205
แต่ก็มีประสิทธิผลได้ ถ้าจัดการให้ดี

145
00:06:51,205 --> 00:06:54,476
มุมมองของศตวรรษที่ 21 นี้

146
00:06:54,476 --> 00:06:57,140
ทำให้คุณเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ระบบทุนนิยม

147
00:06:57,140 --> 00:07:00,427
ไม่ได้จัดสรรทรัพยากรต่างๆ ที่มีอยู่

148
00:07:00,427 --> 00:07:02,867
อย่างมีประสิทธิภาพ

149
00:07:02,867 --> 00:07:08,865
มันทำงานโดยการสร้างคำตอบใหม่ ๆ ขึ้นมา

150
00:07:08,865 --> 00:07:10,120
ให้กับปัญหาของมนุษย์

151
00:07:10,120 --> 00:07:12,329
อัจฉริยภาพของระบบทุนนิยม ก็คือ

152
00:07:12,329 --> 00:07:17,211
มันเป็นระบบการหาวิธีแก้ปัญหาที่มีวิวัฒนาการ

153
00:07:17,211 --> 00:07:23,162
มันให้รางวัลกับคนที่แก้ปัญหาให้กับคนอื่น ๆ

154
00:07:23,162 --> 00:07:26,109
ความแตกต่างระหว่างสังคมที่ยากจน

155
00:07:26,109 --> 00:07:28,426
กับสังคมที่รํ่ารวย ที่เห็นได้อย่างชัดเจน

156
00:07:28,426 --> 00:07:31,364
ก็คือ ระดับขั้นที่สังคมนั้น

157
00:07:31,364 --> 00:07:33,297
ได้สร้างวิธีแก้ปัญหา ในรูปแบบ

158
00:07:33,297 --> 00:07:36,156
ของผลิตภัณฑ์ ให้กับประชากรของชุมชนนั้น

159
00:07:36,156 --> 00:07:37,977
ผลรวมของการแก้ปัญหา

160
00:07:37,977 --> 00:07:39,968
ที่เรามีอยู่ในสังคมของเรา

161
00:07:39,968 --> 00:07:42,342
แท้จริง คือ ความมั่งคั่งของเรา และสิ่งนี้

162
00:07:42,342 --> 00:07:44,625
อธิบายได้ว่าทำไมบริษัทเช่น กูเกิล อเมซอน

163
00:07:44,625 --> 00:07:46,988
ไมโครซอฟ และ แอปเปิล

164
00:07:46,988 --> 00:07:49,890
และนักลงทุน ที่สร้างบริษัทเหล่านั้น

165
00:07:49,890 --> 00:07:53,450
ได้มีส่วนช่วยอย่างมาก

166
00:07:53,450 --> 00:07:56,156
ให้กับความมั่งคั่งของชาติเรา

167
00:07:56,156 --> 00:07:58,956
มุมมองของศตวรรษที่ 21 นี้

168
00:07:58,956 --> 00:08:01,545
ยังทำให้เห็นชัดเจนอีกด้วยว่า

169
00:08:01,545 --> 00:08:03,990
สิ่งที่เราคิดว่าเป็นการเติบโตทางเศรษฐกิจ

170
00:08:03,990 --> 00:08:05,937
ถ้าจะทำให้เข้าใจได้ดีที่สุดนั้น 
ก็เป็นเหมือนกับ

171
00:08:05,937 --> 00:08:08,431
อัตราความเร็วที่เราใช้ในการแก้ปัญหา

172
00:08:08,431 --> 00:08:11,849
แต่อัตราเร็วที่ว่านั้น ทั้งหมดขึ้นอยู่กับ

173
00:08:11,849 --> 00:08:15,426
เรามีคนแก้ปัญหาที่หลากหลาย

174
00:08:15,426 --> 00:08:17,912
และมีความสามารถ แค่ไหน

175
00:08:17,912 --> 00:08:20,645
และประชาชนทั่วไป ได้มีส่วนร่วม

176
00:08:20,645 --> 00:08:22,870
อย่างจริงจัง มากแค่ไหน

177
00:08:22,870 --> 00:08:26,520
ทั้งที่เป็นผู้ประกอบการ ที่เสนอการแก้ปัญหา

178
00:08:26,520 --> 00:08:30,162
และที่เป็นลูกค้า ซึ่งได้ประโยชน์
จากการแก้ปัญหาเหล่านั้น

179
00:08:30,162 --> 00:08:34,280
แต่การมีส่วนร่วมอย่างเต็มกำลังนี้

180
00:08:34,280 --> 00:08:35,899
ไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ

181
00:08:35,899 --> 00:08:37,868
ไม่ได้เกิดขึ้นเอง

182
00:08:37,868 --> 00:08:41,597
แต่ต้องใช้ความพยายามและการลงทุนลงแรง

183
00:08:41,597 --> 00:08:44,027
ซึ่งเป็นสาเหตุว่า ทำไมเหล่าเขตเศรษฐกิจ


184
00:08:44,027 --> 00:08:47,258
ที่เป็นประชาธิปไตยแบบทุนนิยม
ซึ่งมีความมั่งคั่งสูงนั้น

185
00:08:47,258 --> 00:08:49,807
มีคุณลักษณะพิเศษ คือการลงทุนขนานใหญ่

186
00:08:49,807 --> 00:08:52,372
ในกลุ่มชนชั้นกลาง และในโครงสร้างพื้นฐาน

187
00:08:52,372 --> 00:08:55,240
ที่พวกเขาต้องพึ่งพาอยู่

188
00:08:55,240 --> 00:08:57,239
พวกเรา อภิมหาเศรษฐี 
จำเป็นต้องเอาวิถีเศรษฐกิจ

189
00:08:57,239 --> 00:09:00,378
ที่ผลประโยชน์หลั่งไหลสู่คนหยิบมือนี้ ไปไว้ข้างหลัง

190
00:09:00,378 --> 00:09:02,284
ความคิดที่ว่า ยิ่งเราดีขึ้นมากเท่าใด

191
00:09:02,284 --> 00:09:04,951
คนอื่นก็จะดีขึ้นด้วยเช่นกันนั้น

192
00:09:04,951 --> 00:09:08,871
มันไม่เป็นความจริง มันจะเป็นไปได้อย่างไร

193
00:09:08,871 --> 00:09:12,999
ผมหาเงินได้เป็นพันเท่าของค่าแรงโดยเฉลี่ย

194
00:09:12,999 --> 00:09:15,924
แต่ผมก็ไม่ได้ซื้อของ มากถึงพันเท่า

195
00:09:15,924 --> 00:09:16,988
ใช่ไหมครับ

196
00:09:16,988 --> 00:09:20,176
จริง ๆ ผมซื้อกางเกงพวกนี้สองตัว

197
00:09:20,176 --> 00:09:22,110
ซึ่ง ไมค์ หุ้นส่วนของผม เรียกมันว่า

198
00:09:22,110 --> 00:09:23,625
กางเกงผู้จัดการ

199
00:09:23,625 --> 00:09:26,561
ผมอาจจะซื้อกางเกง 2,000 ตัวก็ได้

200
00:09:26,561 --> 00:09:29,627
แต่ผมจะเอามันไปทำอะไรครับ (เสียงหัวเราะ)

201
00:09:29,627 --> 00:09:32,656
ผมจะตัดผมได้สักกี่ครั้งกัน

202
00:09:32,656 --> 00:09:36,361
ผมจะไปทานอาหารเย็นนอกบ้าน
ได้บ่อยแค่ไหนกัน

203
00:09:36,361 --> 00:09:40,434
ไม่ว่าอภิมหาเศรษฐีซึ่งมีจำนวนน้อย
จะรวยขนาดไหน

204
00:09:40,434 --> 00:09:43,978
ก็ไม่สามารถขับเคลื่อนเศรษฐกิจของชาติ
ไปได้มากกว่านี้

205
00:09:43,978 --> 00:09:49,671
คนชั้นกลางที่มีกินมีใช้เท่านั้น ที่จะทำได้

206
00:09:49,671 --> 00:09:51,368
เช่นนั้น
ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องทำเลยงั้นสิ

207
00:09:51,368 --> 00:09:55,509
เพื่อนอภิมหาเศรษฐีของผม อาจพูดอย่างนั้น

208
00:09:55,509 --> 00:09:58,713
เฮนรี ฟอร์ด อยู่ในยุคสมัยที่ต่างออกไป

209
00:09:58,713 --> 00:10:00,987
บางที เราก็ไม่สามารถทำอะไรได้

210
00:10:00,987 --> 00:10:03,923
บางที เราก็สามารถทำอะไรบางอย่างได้

211
00:10:03,923 --> 00:10:07,784
วันที่ 19 มิถุนายน 2013

212
00:10:07,784 --> 00:10:11,217
บลูมเบิร์ก เผยแพร่บทความที่ผมเขียน เรื่อง

213
00:10:11,217 --> 00:10:16,150
"กรณีนักทุนนิยมกับค่าแรงขั้นตํ่า 15 ดอลลาร์"

214
00:10:16,150 --> 00:10:19,072
หลาย ๆ คนที่นิตยสารฟอร์บ

215
00:10:19,072 --> 00:10:21,270
ในหมู่ผู้ที่นิยมชมชอบผมมากที่สุด เรียกมันว่า

216
00:10:21,270 --> 00:10:25,990
"ข้อเสนอที่ใกล้จะเพี้ยนของ นิก เฮนัวเออร์"

217
00:10:25,990 --> 00:10:29,219
แต่แล้ว แค่เพียง 350 วัน

218
00:10:29,219 --> 00:10:31,795
หลังจากที่บทความถูกตีพิมพ์

219
00:10:31,795 --> 00:10:34,744
ผู้ว่าการเมืองซีแอทเทิล เอ็ด เมอร์เรย์ ก็ได้ลงนาม

220
00:10:34,744 --> 00:10:38,510
เพิ่มค่าแรงขั้นตํ่าในซีแอทเทิล

221
00:10:38,510 --> 00:10:40,198
เป็น 15 ดอลลาร์ ต่อชั่วโมง

222
00:10:40,198 --> 00:10:41,638
ซึ่งสูงกว่าสองเท่า

223
00:10:41,638 --> 00:10:46,330
ของอัตราค่าแรงขั้นต่ำของประเทศที่ 7.25 ดอลลาร์

224
00:10:46,330 --> 00:10:48,110
สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร

225
00:10:48,110 --> 00:10:50,195
คนที่มีเหตุผลอาจสงสัย

226
00:10:50,195 --> 00:10:51,863
มันเกิดขึ้นได้เพราะ กลุ่มคนของเรา

227
00:10:51,863 --> 00:10:53,227
ได้เตือนคนชั้นกลางว่า

228
00:10:53,227 --> 00:10:54,878
พวกเขาเป็นต้นกำเนิดของการเติบโต

229
00:10:54,878 --> 00:10:58,544
และความมั่งคั่ง ในเศรษฐกิจแบบทุนนิยม

230
00:10:58,544 --> 00:11:02,110
เราเตือนพวกเขาว่า เมื่อคนงานมีเงินมากขึ้น

231
00:11:02,110 --> 00:11:03,822
ธุรกิจก็จะมีลูกค้ามากขึ้น

232
00:11:03,822 --> 00:11:05,804
และจำเป็นต้องจ้างงานมากขึ้น

233
00:11:05,804 --> 00:11:08,490
เราได้เตือนพวกเขาว่า เมื่อธุรกิจ

234
00:11:08,490 --> 00:11:11,210
จ่ายค่าจ้างให้คนงานดำรงชีพได้อย่างเพียงพอ

235
00:11:11,210 --> 00:11:13,102
ผู้เสียภาษีก็ไม่ต้องรับภาระ

236
00:11:13,102 --> 00:11:14,812
ในการอุดหนุนโครงการ
แก้ปัญหาความยากจน

237
00:11:14,812 --> 00:11:17,714
เช่น การแจกอาหาร
การช่วยเหลือทางการแพทย์

238
00:11:17,714 --> 00:11:19,424
และการสนับสนุนค่าเช่าบ้าน

239
00:11:19,424 --> 00:11:21,820
ซึ่งคนงานเหล่านั้นจำเป็นต้องได้รับ

240
00:11:21,820 --> 00:11:24,784
เราได้เตือนพวกเขาว่า คนงานที่ได้ค่าแรงตํ่า

241
00:11:24,784 --> 00:11:27,110
ก็จะจ่ายภาษีน้อย

242
00:11:27,110 --> 00:11:29,128
และเตือนว่า เมื่อคุณยกค่าแรงขั้นตํ่าขึ้นมา

243
00:11:29,128 --> 00:11:31,253
ทั่วทั้งองค์กรธุรกิจทั้งหมด

244
00:11:31,253 --> 00:11:32,920
สุดท้ายธุรกิจเองก็จะได้กำไร

245
00:11:32,920 --> 00:11:35,651
และยังสามารถแข่งขันได้

246
00:11:35,651 --> 00:11:37,372
แต่แรงต้านจากกลุ่มหัวโบราณ ก็มีอยู่

247
00:11:37,372 --> 00:11:41,175
เช่นว่า ถ้าขึ้นค่าแรงขั้นตํ่า
ตําแหน่งงานก็จะลดลง ไม่ใช่รึ

248
00:11:41,175 --> 00:11:43,763
รวมไปถึงเหล่านักการเมือง

249
00:11:43,763 --> 00:11:46,855
ที่ชอบตอกย้ำแนวคิดเรื่องผลประโยชน์
ไหลรินไปหาคนหยิบมือ ก็จะบอกว่า

250
00:11:46,855 --> 00:11:48,948
"เอาซิ ถ้าคุณเพิ่มต้นทุนค่าจ้างแรงงาน

251
00:11:48,948 --> 00:11:51,740
แล้วจะเป็นยังไงล่ะ คุณก็จะเหลือกำไรน้อยลง"

252
00:11:51,740 --> 00:11:54,170
แต่ คุณแน่ใจอย่างนั้นจริงหรือ

253
00:11:54,170 --> 00:11:57,823
เพราะว่ามีหลักฐานบางอย่างที่ขัดแย้งกันอยู่

254
00:11:57,823 --> 00:12:02,582
นับจาก 1980 เป็นต้นมา
ค่าจ้างซีอีโอในประเทศเรา

255
00:12:02,582 --> 00:12:04,850
พุ่งสูงขึ้นจากราว 30 เท่าของค่าจ้างเฉลี่ย

256
00:12:04,850 --> 00:12:07,122
มาอยู่ที่ 500 เท่า

257
00:12:07,122 --> 00:12:10,290
นั่นเป็นการขึ้นราคาของการจ้างงาน

258
00:12:10,290 --> 00:12:13,262
แต่แล้ว เท่าที่ผมรู้

259
00:12:13,262 --> 00:12:15,434
ผมไม่เคยเห็นบริษัทไหน

260
00:12:15,434 --> 00:12:19,180
ใช้บริการซีอีโอต่อจากบริษัทอื่น 
หรือใช้ระบบอัตโนมัติให้ทำงานสำคัญ ๆ หรือ

261
00:12:19,180 --> 00:12:21,267
ส่งออกตําแหน่งงานไปยังประเทศจีน

262
00:12:21,267 --> 00:12:23,293
จริง ๆ แล้ว เรากำลังจ้าง

263
00:12:23,293 --> 00:12:26,515
ซีอีโอ และผู้บริหารระดับสูง
มากเป็นประวัติการ

264
00:12:26,515 --> 00:12:30,705
คนทำงานด้านเทคโนโลยี ก็ไม่ต่างกัน

265
00:12:30,705 --> 00:12:32,531
รวมถึงคนทำงานภาคการเงิน

266
00:12:32,531 --> 00:12:35,149
พวกเขาได้ค่าจ้างเป็นทวีคูณของค่าแรงเฉลี่ย

267
00:12:35,149 --> 00:12:37,154
แต่เราก็จ้างพวกเขามากขึ้นและมากขึ้น

268
00:12:37,154 --> 00:12:42,050
จึงชัดเจนว่า คุณสามารถขึ้นค่าจ้างได้

269
00:12:42,050 --> 00:12:44,091
และก็จะได้ประโยชน์มากขึ้น
จากการขึ้นค่าจ้างนั้น

270
00:12:44,091 --> 00:12:46,675
ผมทราบว่า คนส่วนใหญ่นั้น

271
00:12:46,675 --> 00:12:48,397
คิดว่าค่าแรงขั้นตํ่า 15 ดอลลาร์

272
00:12:48,397 --> 00:12:52,312
เป็นการทดลองทางเศรษฐกิจ ที่เพี้ยนและสุ่มเสี่ยง

273
00:12:52,312 --> 00:12:54,210
ซึ่งเราเห็นต่างไป

274
00:12:54,210 --> 00:12:56,684
เราเชื่อว่า ค่าแรงขั้นตํ่า 15 ดอลลาร์

275
00:12:56,684 --> 00:12:57,950
อย่างที่เมืองซีแอตเติลนั้น

276
00:12:57,950 --> 00:12:59,803
แท้จริงเป็นการดำเนินอย่างการต่อเนื่อง

277
00:12:59,803 --> 00:13:02,511
ของนโยบายเศรษฐกิจที่สมเหตุผล

278
00:13:02,511 --> 00:13:04,471
มันกำลังทำให้เมืองของเรา

279
00:13:04,471 --> 00:13:07,206
สามารถเอาชนะเมืองของคุณได้

280
00:13:07,206 --> 00:13:08,965
เพราะว่า คุณเห็นไหม

281
00:13:08,965 --> 00:13:10,677
รัฐวอชิงตันนั้นมี

282
00:13:10,677 --> 00:13:12,170
ค่าแรงขั้นตํ่า สูงที่สุด

283
00:13:12,170 --> 00:13:13,869
ในบรรดารัฐทั้งหลายในประเทศ

284
00:13:13,869 --> 00:13:16,130
เราให้คนงานทุกคน 9.32 ดอลลาร์

285
00:13:16,130 --> 00:13:17,973
ซึ่งเกือบจะมากกว่า 30 เปอร์เซ็นต์

286
00:13:17,973 --> 00:13:20,531
ของค่าแรงขั้นตํ่า 7.25 ของประเทศ

287
00:13:20,531 --> 00:13:24,484
แต่ที่สำคัญ นั่นมากกว่า 427 เปอร์เซ็นต์ของ

288
00:13:24,484 --> 00:13:28,070
ค่าแรงขั้นตํ่าระดับที่ต่ำสุดของประเทศ
สำหรับงานที่ได้ทิป นั่นคือ 2.13 ดอลลาร์

289
00:13:28,070 --> 00:13:30,686
ถ้าผู้ที่ยึดถือแนวคิด
ผลประโยชน์ไหลรินนั้นคิดถูก

290
00:13:30,686 --> 00:13:33,798
รัฐวอชิงตันก็ควรจะมีการว่างงานเป็นจำนวนมาก

291
00:13:33,798 --> 00:13:36,478
ซีแอตเติลก็ควรจะลื่นไถลลงสู่มหาสมุทรแล้ว

292
00:13:36,478 --> 00:13:39,501
แต่แล้ว ซีแอตเติล

293
00:13:39,501 --> 00:13:43,399
เป็นเมืองใหญ่ในประเทศที่เติบโตเร็วที่สุด

294
00:13:43,399 --> 00:13:47,516
รัฐวอชิงตันกำลังสร้างงานในธุรกิจขนาดเล็ก

295
00:13:47,516 --> 00:13:50,137
ในอัตราที่สูงกว่ารัฐใหญ่อื่น ๆ

296
00:13:50,137 --> 00:13:51,993
ในประเทศ

297
00:13:51,993 --> 00:13:55,897
ธุรกิจภัตตาคารในซีแอตเติล 
กำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว

298
00:13:55,897 --> 00:14:00,285
ทำไมหรือ เพราะกฎพื้นฐานของระบบทุนนิยม คือ

299
00:14:00,285 --> 00:14:01,900
เมื่อคนทำงานได้เงินมากขึ้น

300
00:14:01,900 --> 00:14:03,426
ธุรกิจมีลูกค้ามากขึ้น

301
00:14:03,426 --> 00:14:05,683
ก็ต้องการคนงานมากขึ้น

302
00:14:05,683 --> 00:14:08,834
เมื่อภัตตาคารจ่ายให้คนทำงานมากพอ

303
00:14:08,834 --> 00:14:12,456
คนทำงานเองก็จะมีเงินพอ
ที่จะไปทานอาหารตามภัตตาคารได้

304
00:14:12,456 --> 00:14:15,121
ซึ่งดูใช้ได้เลย สำหรับธุรกิจภัตตาคาร

305
00:14:15,121 --> 00:14:16,820
มันดีสำหรับธุรกิจภัตตาคาร

306
00:14:16,820 --> 00:14:21,399
แต่กระนั้น บางภัตตาคารก็อาจจะมีคำถามว่า

307
00:14:21,399 --> 00:14:23,457
มันซับซ้อนเกินกว่าที่ฉันจะทำได้หรือเปล่า

308
00:14:23,457 --> 00:14:24,454
ใช่ครับ มันไม่ง่าย

309
00:14:24,454 --> 00:14:26,322
มันมีพลวัตมากมายที่ต้องตามให้ทัน

310
00:14:26,322 --> 00:14:28,564
แต่ ได้โปรดหยุดต่อต้านโดยความเชื่อที่ว่า

311
00:14:28,564 --> 00:14:31,365
ถ้าคนงานค่าแรงตํ่า มีรายได้เพิ่มอีกสักนิด

312
00:14:31,365 --> 00:14:32,873
การว่างงานจะพุ่งขึ้นราวกับจรวด

313
00:14:32,873 --> 00:14:34,201
และเศรษฐกิจก็จะล้มครืนลงมา

314
00:14:34,201 --> 00:14:36,810
มันไม่มีหลักฐานในเรื่องนั้น

315
00:14:36,810 --> 00:14:38,041
มันเป็นความเชื่อผิด ๆ 
ตาม ๆ กันมา

316
00:14:38,041 --> 00:14:39,888
เกี่ยวกับเศรษฐกิจที่ไหลริน

317
00:14:39,888 --> 00:14:42,190
ที่ว่า ถ้าคนรวยรวยขึ้น

318
00:14:42,190 --> 00:14:43,727
แล้วทุกคนก็จะรวยขึ้นด้วย

319
00:14:43,727 --> 00:14:46,788
มันเป็นคำกล่าวอ้างที่ถูกสร้างขึ้นมาโดย

320
00:14:46,788 --> 00:14:48,690
พวกที่ต่อต้านการขึ้นค่าแรงขั้นตํ่า

321
00:14:48,690 --> 00:14:50,545
ที่กล่าวว่า ถ้าคนจนรวยขึ้นแล้ว

322
00:14:50,545 --> 00:14:52,762
จะไม่ดีต่อเศรษฐกิจ

323
00:14:52,762 --> 00:14:54,742
เรื่องนี้ไร้สาระ

324
00:14:54,742 --> 00:14:58,607
ดังนั้น วาทะกรรมเช่นนี้
ควรถูกลบล้างไปดีกว่าไหม

325
00:14:58,607 --> 00:15:00,950
วาทะกรรมที่ว่า คนรํ่ารวยอย่างผม

326
00:15:00,950 --> 00:15:03,804
และเพื่อนอภิมหาเศรษฐีของผม

327
00:15:03,804 --> 00:15:06,377
เป็นผู้สร้างประเทศนี้ขึ้นมา

328
00:15:06,377 --> 00:15:08,452
พวกเรา อภิมหาเศรษฐี รู้ว่า

329
00:15:08,452 --> 00:15:10,076
แม้เราไม่อยากจะยอมรับต่อสาธารณชน

330
00:15:10,076 --> 00:15:12,745
ว่าหากเราได้เกิดมาในที่อื่น ๆ

331
00:15:12,745 --> 00:15:14,642
ไม่ใช่ที่นี่ ในสหรัฐอเมริกา

332
00:15:14,642 --> 00:15:17,502
เราก็อาจจะเป็นแค่เพียง คนเท้าเปล่า

333
00:15:17,502 --> 00:15:20,652
อยู่ข้างทางลูกรัง ขายผลไม้

334
00:15:20,652 --> 00:15:23,183
มันไม่ใช่ว่า ที่อื่น ๆ ในโลก
จะไม่มีผู้ประกอบการเก่ง ๆ

335
00:15:23,183 --> 00:15:25,208
แม้กระทั่งพื้นที่ที่ผู้คนยากจนมาก ๆ

336
00:15:25,208 --> 00:15:26,760
ใจความมันมีอยู่เพียงว่า

337
00:15:26,760 --> 00:15:31,296
ลูกค้าของผู้ประกอบการเหล่านั้น 
ต้องมีกำลังในการใช้จ่าย

338
00:15:31,296 --> 00:15:35,895
ดังนั้น ความคิดนี้จึงเป็น

339
00:15:35,895 --> 00:15:37,442
เศรษฐศาสตร์แบบใหม่ การเมืองแบบใหม่

340
00:15:37,442 --> 00:15:40,329
ที่ผมเรียกว่า ระบบทุนนิยมใหม่

341
00:15:40,329 --> 00:15:42,801
ขอให้เราตระหนักไว้เถิดว่า ระบบทุนนิยมนั้น

342
00:15:42,801 --> 00:15:44,598
ชนะทางเลือกอื่น ๆ

343
00:15:44,598 --> 00:15:48,595
และหากมีผู้คนมาอยู่ร่วมในระบบนี้มากขึ้น

344
00:15:48,595 --> 00:15:52,119
ทั้งที่เป็นผู้ประกอบการ และที่เป็นลูกค้า

345
00:15:52,119 --> 00:15:54,279
ระบบนี้ก็จะให้ผลที่ยิ่งใหญ่ขึ้น

346
00:15:54,279 --> 00:15:58,065
ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ของรัฐบาลควรเล็กลง

347
00:15:58,065 --> 00:16:00,784
ไม่ใช่โดยการตัดโครงการช่วยเหลือผู้ยากจน

348
00:16:00,784 --> 00:16:02,801
แต่โดยการช่วยคนทำงานให้ได้รับเงินมากพอ

349
00:16:02,801 --> 00:16:06,123
เพื่อที่เขาเหล่านั้น
จะไม่ต้องพึ่งพารัฐอีกต่อไป

350
00:16:06,123 --> 00:16:09,040
พวกเราต้องลงทุนให้มากพอในชนชั้นกลาง

351
00:16:09,040 --> 00:16:12,233
ให้เศรษฐกิจเรามีความยุติธรรม
และมีส่วนร่วมมากขึ้น

352
00:16:12,233 --> 00:16:16,167
และเมื่อมีความยุติธรรมมากขึ้น
ก็จะแข่งขันกันได้มากขึ้น

353
00:16:16,167 --> 00:16:17,929
และเมื่อแข่งขันกันได้มากขึ้น

354
00:16:17,929 --> 00:16:20,745
ก็จะมีแนวทางใหม่ ๆ มากขึ้น

355
00:16:20,745 --> 00:16:22,217
ในการแก้ปัญหาของผู้คน

356
00:16:22,217 --> 00:16:27,847
ซึ่งนั่นคือแรงขับเคลื่อนที่แท้จริง
ของการเติบโตและความมั่งคั่ง

357
00:16:27,847 --> 00:16:31,120
ระบบทุนนิยม เป็นเทคโนโลยีทางสังคม
อันยิ่งใหญ่ที่สุด

358
00:16:31,120 --> 00:16:32,589
ที่มีการสร้างกันขึ้นมา

359
00:16:32,589 --> 00:16:35,451
เพื่อสร้างความมั่งคั่งในสังคมมนุษยชาติ

360
00:16:35,451 --> 00:16:37,185
เมื่อมันถูกบริหารจัดการอย่างดี

361
00:16:37,185 --> 00:16:40,356
แต่ระบบทุนนิยมนั้น โดยพื้นฐานแล้ว

362
00:16:40,356 --> 00:16:43,121
มีความซับซ้อนและก้าวหน้าทวีคูณ
จึงมีแนวโน้มไปสู่

363
00:16:43,121 --> 00:16:46,649
ความไม่เสมอภาค การกระจุกตัว

364
00:16:46,649 --> 00:16:51,070
และการพังทลาย ที่มิอาจหยุดยั้งได้

365
00:16:51,070 --> 00:16:53,518
การทำงานของสังคมที่เป็นประชาธิปไตยนั้น

366
00:16:53,518 --> 00:16:58,021
ก็คือ การให้ทุกภาคส่วน
มีส่วนร่วมให้มากที่สุด


367
00:16:58,021 --> 00:17:00,998
เพื่อสร้างความมั่งคั่ง

368
00:17:00,998 --> 00:17:04,920
ไม่ใช่แค่ช่วยคนเพียงหยิบมิือได้สะสมเงินทอง

369
00:17:04,920 --> 00:17:08,020
จริงแล้ว รัฐบาลก็สร้างความมั่งคั่ง
และความเจริญ

370
00:17:08,020 --> 00:17:11,246
โดยการสร้างเงื่อนไข ที่เอื้อให้

371
00:17:11,246 --> 00:17:14,137
ทั้งผู้ประกอบการ และลูกค้าของเขา

372
00:17:14,137 --> 00:17:15,982
เจริญรุ่งเรือง

373
00:17:15,982 --> 00:17:19,166
ความสมดุลย์ของอำนาจ ระหว่างนายทุน เช่น ผม

374
00:17:19,166 --> 00:17:22,338
กับคนงาน ไม่ใช่เรื่องแย่ในระบบทุนนิยม

375
00:17:22,338 --> 00:17:24,138
จริง ๆ แล้วมันจำเป็นสำหรับระบบทุนนิยม

376
00:17:24,138 --> 00:17:26,804
โครงการ อย่างเช่น ค่าแรงขั้นตํ่าที่สมเหตุผล

377
00:17:26,804 --> 00:17:28,818
การรักษาพยาบาลที่ไม่แพงนัก

378
00:17:28,818 --> 00:17:30,121
การได้ค่าจ้างในขณะลาป่วย

379
00:17:30,121 --> 00:17:33,540
และการเก็บภาษีแบบก้าวหน้า

380
00:17:33,540 --> 00:17:35,736
เหล่านี้มีความจำเป็น 
ต่อการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญ

381
00:17:35,736 --> 00:17:39,787
มีความจำเป็นต่อชนการพัฒนาชั้นกลาง
เช่น การศึกษา การวิจัยและพัฒนา

382
00:17:39,787 --> 00:17:42,353
เหล่านี้เป็นเครื่องมือที่จำเป็น

383
00:17:42,353 --> 00:17:44,462
ที่นายทุนผู้มองการไกล ควรจะนำมาใช้

384
00:17:44,462 --> 00:17:48,448
เพื่อขับเคลื่อนการเติบโต
เพราะจริง ๆ แล้ว ไม่มีใคร

385
00:17:48,448 --> 00:17:50,094
ได้ประโยชน์จากมัน นอกจากพวกเรา

386
00:17:50,094 --> 00:17:52,342
นักเศรษฐศาสตร์หลายคน อาจจะทำให้คุณเชื่อ

387
00:17:52,342 --> 00:17:55,422
ว่าวิชาของเขา เป็นศาสตร์ที่เป็นรูปธรรม

388
00:17:55,422 --> 00:17:58,269
แต่ผมไม่เห็นด้วย และผมคิดว่า

389
00:17:58,269 --> 00:18:00,338
มันเป็นเครื่องมือที่มนุษย์ใช้ควบคุม

390
00:18:00,338 --> 00:18:02,227
และปลูกฝังให้กับสังคม

391
00:18:02,227 --> 00:18:05,803
ในเรื่องค่านิยมทางศีลธรรมและความลำเอียง

392
00:18:05,803 --> 00:18:09,705
ในเรื่องสถานะและอำนาจ

393
00:18:09,705 --> 00:18:11,982
ซึ่งสิ่งนี้เป็นสาเหตุว่า
ทำไมอภิมหาเศรษฐีอย่างผม

394
00:18:11,982 --> 00:18:15,988
จึงกระตือรือล้นอยู่เสมอ
ในการคิดหาเรื่องราวที่จูงใจ

395
00:18:15,988 --> 00:18:17,662
เพื่อบอกเล่าสู่คนอื่น ๆ

396
00:18:17,662 --> 00:18:21,776
ว่าทำไมสถานะของเรา เมื่อเทียบเคียงกันแล้ว

397
00:18:21,776 --> 00:18:25,908
จึงดีงามและถูกทำนองคลองธรรมกับทุกๆคน

398
00:18:25,908 --> 00:18:30,183
เช่น พวกเรานั้นมีความจำเป็นต่อคนอื่น
เป็นผู้สร้างงาน

399
00:18:30,183 --> 00:18:32,545
แต่พวกคุณต่างหากที่ไม่ใช่

400
00:18:32,545 --> 00:18:35,931
เช่น การลดภาษีให้เรานั้น สร้างความเจริญ

401
00:18:35,931 --> 00:18:37,945
แต่การลงทุนเพื่อพวกคุณ

402
00:18:37,945 --> 00:18:39,621
จะทำให้หนี้ของเราเพิ่มทวีขึ้น

403
00:18:39,621 --> 00:18:42,129
และทำให้ประเทศที่ยิ่งใหญ่ของเราล้มละลาย

404
00:18:42,129 --> 00:18:43,997
และเรานั้นมีความสำคัญ

405
00:18:43,997 --> 00:18:46,348
แต่คุณไม่สำคัญ

406
00:18:46,348 --> 00:18:48,991
หลายพันปีมาแล้ว ที่เรื่องราวเหล่านี้ 
ถูกเรียกว่า

407
00:18:48,991 --> 00:18:50,439
เทวสิทธิราชย์ (divine right)

408
00:18:50,439 --> 00:18:54,693
และในปัจจุบันนี้ เรามีเศรษฐกิจไหลริน

409
00:18:54,693 --> 00:18:58,576
เราจะนำทั้งหมดนี้มาช่วยตัวเราเอง

410
00:18:58,576 --> 00:19:00,170
อย่างชัดเจน และโปร่งใสได้อย่างไร

411
00:19:00,170 --> 00:19:02,952
พวกเราอภิมหาเศรษฐี ต้องเข้าใจ

412
00:19:02,952 --> 00:19:05,305
ว่าสหรัฐอเมริกา สร้างพวกเราขึ้นมา

413
00:19:05,305 --> 00:19:06,989
ไม่ใช่ในทางกลับกัน

414
00:19:06,989 --> 00:19:09,827
แต่ให้เห็นว่าชนชั้นกลางที่มั่งคั่ง
นั้นเป็นเหตุ

415
00:19:09,827 --> 00:19:12,123
ของความเจริญในระบบเศรษฐกิจทุนนิยม

416
00:19:12,123 --> 00:19:14,762
มิใช่เป็นผล

417
00:19:14,762 --> 00:19:17,453
และเราไม่ควรจะลืมว่า แม้คนที่เก่งที่สุด

418
00:19:17,453 --> 00:19:21,148
หากไปอยู่ในสภาพแวดล้อมที่แย่สุด

419
00:19:21,148 --> 00:19:26,882
ก็ต้องยืนเท้าเปล่าข้างทางลูกรัง ขายผลไม้
เช่นกัน

420
00:19:26,882 --> 00:19:29,496
เพื่อนอภิมหาเศรษฐีทั้งหลาย
ผมคิดว่า มันถึงเวลาแล้ว

421
00:19:29,496 --> 00:19:31,699
ที่จะให้คำมั่นสัญญากับประเทศของเราอีกครั้ง

422
00:19:31,699 --> 00:19:34,261
ที่จะให้คำมั่นสัญญา ต่อระบบทุนนิยมใหม่

423
00:19:34,261 --> 00:19:38,615
ซึ่งสนับสนุนการมีส่วนร่วมและประสิทธิภาพ

424
00:19:38,615 --> 00:19:40,673
เป็นระบบทุนนิยม ที่จะช่วยให้มั่นใจว่า

425
00:19:40,673 --> 00:19:43,834
เศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกาจะยังคง

426
00:19:43,834 --> 00:19:47,220
มีพลวัตและรุ่งเรืองที่สุดในโลก

427
00:19:47,220 --> 00:19:49,380
ขอให้เราคุ้มครองอนาคตของตัวเราเอง

428
00:19:49,380 --> 00:19:52,114
ลูกหลานของเรา และลูกหลานของพวกเขา

429
00:19:52,114 --> 00:19:55,162
หรือไม่เช่นนั้น เราอาจเลือกที่จะไม่ทำอะไรเลย

430
00:19:55,162 --> 00:19:57,243
ซ่อนตัวอยู่ในอาณาจักรล้อมรั้วของเรา

431
00:19:57,243 --> 00:20:00,100
หรือในโรงเรียนเอกชนชั้นนำ

432
00:20:00,100 --> 00:20:02,136
หรือหาความสุขจากเครื่องบินส่วนตัว
และเรือยอร์ชของเรา

433
00:20:02,136 --> 00:20:04,476
-- เรื่องพวกนั้นน่ะบันเทิงใจ --

434
00:20:04,476 --> 00:20:06,287
แต่เตรียมรับมือ
คราดจากชาวนาไว้ได้เลย

435
00:20:06,287 --> 00:20:07,810
ขอบคุณครับ

436
00:20:07,810 --> 00:20:09,457
(เสียงปรบมือ)