WEBVTT

00:00:00.800 --> 00:00:03.816
ในอินเดีย พวกเรามีครอบครัวขนาดใหญ่มาก

00:00:03.840 --> 00:00:06.416
ฉันขอพนันว่าพวกคุณทุกคน
คงเคยได้ยินมาแบบนี้

00:00:06.440 --> 00:00:09.280
ซึ่งนั่นหมายความว่าเราจะมี
กิจกรรมในครอบครัวมากมาย

00:00:09.840 --> 00:00:13.720
ดังนั้น เมื่อตอนฉันยังเด็ก พ่อแม่ของฉัน
เคยพาฉันไปเข้าร่วมกิจกรรมเหล่านั้น

NOTE Paragraph

00:00:14.360 --> 00:00:17.376
แต่มีอยู่กิจกรรมหนึ่งที่ฉัน
ตั้งหน้าตั้งตารอคอยอยู่เสมอ ๆ

00:00:17.400 --> 00:00:19.440
คือการได้เล่นกับลูกพี่ลูกน้อง

00:00:20.160 --> 00:00:22.456
และแทบจะทุกครั้ง จะมีคุณลุงคนหนึ่ง

00:00:22.480 --> 00:00:23.736
คนที่เคยอยู่ในที่แห่งนั้น

00:00:23.760 --> 00:00:25.616
ซึ่งพร้อมเสมอที่มาร่วมสนุกกับพวกเรา

00:00:25.640 --> 00:00:27.136
และมีเกมส์ต่าง ๆ ให้เรา

00:00:27.160 --> 00:00:29.960
ทำให้ช่วงเวลาในวัยเด็กของเรา
มีความสุขที่สุด

00:00:30.920 --> 00:00:33.256
ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ประสบความสำเร็จมาก ๆ

00:00:33.280 --> 00:00:35.280
เขาเป็นคนที่เข้มแข็งและไว้ใจได้

00:00:35.920 --> 00:00:40.320
แต่หลังจากนั้น คุณลุงที่เคยแข็งแรง
ก็ค่อย ๆ มีสุขภาพที่แย่ลง

00:00:41.240 --> 00:00:43.520
เขาถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคพาร์กินสัน

NOTE Paragraph

00:00:44.760 --> 00:00:48.816
พาร์กินสันเป็นโรคที่เป็นเหตุให้
ระบบประสาทเสื่อมลง

00:00:48.840 --> 00:00:51.816
ซึ่งนั่นหมายความว่า 
คุณลุงผู้ซึ่งเคยมีชีวิตที่อิสระ

00:00:51.840 --> 00:00:57.080
กลับต้องพบว่าการดื่มกาแฟ เป็นเรื่องที่ยาก
เพราะร่างกายสั่นอยู่ตลอดเวลา

00:00:57.800 --> 00:01:00.456
คุณลุงของฉันจึงเริ่มที่จะใช้เครื่องช่วยเดิน

00:01:00.480 --> 00:01:01.696
รวมไปถึงช่วยในการหมุนตัว

00:01:01.720 --> 00:01:05.776
เขาจะต้องค่อย ๆ เดินทีละขั้น แบบนี้

00:01:05.800 --> 00:01:07.040
และต้องเป็นเช่นนี้ตลอดไป

00:01:08.240 --> 00:01:11.416
ดังนั้น คุณลุงผู้ซึ่งเคยเป็น
คนที่คนอื่นให้ความสนใจ

00:01:11.440 --> 00:01:13.496
ในทุก ๆ ครั้งที่ครอบครัวรวมตัวกัน

00:01:13.520 --> 00:01:15.600
กลับต้องไปหลบ ๆ ซ่อน ๆ

00:01:16.400 --> 00:01:19.760
เขาพยายามที่จะหลบคนอื่น
ที่มองเขาด้วยสายตาที่น่าสงสาร

NOTE Paragraph

00:01:20.440 --> 00:01:22.520
และเขาไม่ได้เป็นคนเดียวที่เป็นโรคนี้

00:01:23.280 --> 00:01:28.776
ทุก ๆ ปี จะมีคนถึง 60,000 คนที่ถูก
วินิจฉัยว่าเป็นโรคพาร์กินสัน

00:01:28.800 --> 00:01:30.840
และมันก็มีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

00:01:32.360 --> 00:01:37.776
ในฐานะนักออกแบบ พวกเรานึกฝันว่าสิ่งที่เรา
ออกแบบจะช่วยแก้ปัญหาพวกนี้ได้

00:01:37.800 --> 00:01:40.616
เราคิดว่าสิ่งนี้จะแก้ปัญหาได้ทั้งหมด

00:01:40.640 --> 00:01:42.920
แต่มันไม่จำเป็นเสมอไป

00:01:43.680 --> 00:01:46.496
คุณสามารถเลือกที่จะตั้งเป้า
ไปที่ปัญหาง่าย ๆ

00:01:46.520 --> 00:01:50.440
และสร้างวิธีการแก้ปัญหาย่อยๆให้กับพวกเขา
และในที่สุดมันก็จะสร้างแรงผลักดันครั้งใหญ่

00:01:51.120 --> 00:01:54.496
ดังนั้น เป้าหมายที่ฉันมาอยู่ตรงนี้
ไม่ใช่การรักษาคนที่เป็นโรคพาร์กินสัน

00:01:54.520 --> 00:01:57.696
แต่เป็นการทำให้เรื่องยาก ๆ
ในชีวิตประจำวันของพวกเขาง่ายขึ้น

00:01:57.720 --> 00:01:59.120
และสร้างให้เกิดแรงผลักดัน

NOTE Paragraph

00:02:00.040 --> 00:02:03.600
เอาล่ะ สิ่งแรกที่เล็งไว้เป็นเรื่อง
แรงสั่นจากร่างกาย

00:02:04.440 --> 00:02:08.976
ลุงของฉันบอกว่าเขาเลิกดื่มกาแฟหรือชา
ในที่สาธารณะ

00:02:09.000 --> 00:02:10.479
เพียงเพราะแค่มันรู้สึกเขินอาย

00:02:11.000 --> 00:02:14.480
โอเค ดังนั้น ฉันก็เลยสร้างถ้วย
ที่ไม่หกขึ้นมา

00:02:15.080 --> 00:02:17.936
มันทำงานง่าย ๆ ตามรูปทรงของมัน

00:02:17.960 --> 00:02:23.216
ส่วนโค้งด้านบน จะช่วยให้น้ำ
ไหลเบนกลับเข้าไปทุกครั้งที่มีแรงสั่น

00:02:23.240 --> 00:02:26.080
และนี่จะช่วยให้น้ำไม่หก
หากเทียบกับถ้วยปกติ

00:02:26.800 --> 00:02:31.720
แต่สิ่งสำคัญที่สุดอยู่ตรงที่มันไม่เหมือน
ของใช้สำหรับคนเป็นโรคพาร์กินสัน

00:02:32.040 --> 00:02:36.456
มันดูเหมือนถ้วยปกติที่ใช้คุณก็ใช้ ฉันก็ใช้
และคนซุ่มซ่ามก็ใช้

00:02:36.480 --> 00:02:40.480
แต่มันทำให้พวกเขาใช้งานได้ง่ายขึ้น
เพราะมันกลมกลืนกับถ้วยปกติ

00:02:41.920 --> 00:02:44.576
เอาล่ะ แก้ไปได้ปัญหาหนึ่งแล้ว

00:02:44.600 --> 00:02:45.840
ยังมีปัญหาอีกมากมาย

NOTE Paragraph

00:02:46.640 --> 00:02:49.056
ตลอดที่ผ่านมา ฉันสัมภาษณ์เขา

00:02:49.080 --> 00:02:50.616
ถามเขา

00:02:50.640 --> 00:02:54.336
และฉันก็ได้แค่ข้อมูลเพียงผิวเผิน

00:02:54.360 --> 00:02:57.176
หรือเพียงแค่ตอบคำถามของฉัน

00:02:57.200 --> 00:03:00.360
แต่จริง ๆ ฉันอยากที่จะทุ่มเทเพื่อให้
ได้มุมมองใหม่ ๆ มากกว่านี้

00:03:01.000 --> 00:03:04.736
ฉันคิดแล้ว เลยคิดว่าจะไปสังเกต
กิจวัตรประจำวันของเขา

00:03:04.760 --> 00:03:07.120
ในขณะที่เขากินข้าว ในขณะที่เขากำลังดูทีวี

00:03:07.800 --> 00:03:11.856
และหลังจากนั้น เมื่อตอนที่ฉันกำลังสังเกต
เขาตอนที่กำลังเดินไปที่โต๊ะอาหาร

00:03:11.880 --> 00:03:17.056
ทันใดนั้นฉันก็ฉุกคิดได้ว่า ผู้ชายคนนี้
คนที่แค่เดินบนพื้นเรียบ ๆ ก็ยากแล้ว

00:03:17.080 --> 00:03:18.800
เขาเดินขึ้นบันไดได้อย่างไร

00:03:19.320 --> 00:03:23.016
เพราะในอินเดีย พวกเราไม่มีรอกเลื่อน
ที่จะช่วยให้คุณขึ้นบันไดได้

00:03:23.040 --> 00:03:25.056
เหมือนกับในประเทศที่พัฒนาแล้ว

00:03:25.080 --> 00:03:27.200
แต่กับคน ๆ นี้ ที่ต้องมาเดินขึ้นลงบันได

00:03:27.920 --> 00:03:29.176
ดังนั้น เขาจึงบอกฉันว่า

00:03:29.200 --> 00:03:31.200
"โอเค เดี๋ยวผมจะขึ้นบันไดให้ดูว่าทำยังไง"

00:03:31.880 --> 00:03:33.920
เรามาดูกันว่าฉันเห็นอะไร

NOTE Paragraph

00:03:36.960 --> 00:03:39.616
เขาใช้เวลานานมากในการมายืนจุดนี้

00:03:39.640 --> 00:03:41.496
และฉันก็คิดตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ว่า

00:03:41.520 --> 00:03:43.456
"โอ้พระเจ้า นั่นเขาจะทำจริง ๆ ใช่ไหม"

00:03:43.480 --> 00:03:46.376
"เขาจะเดินลงบันไดโดยที่ไม่ใช้เครื่อง
ช่วยเดินจริง ๆใช่ไหม"

00:03:46.400 --> 00:03:47.600
และหลังจากนั้น

NOTE Paragraph

00:03:50.280 --> 00:03:52.600
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:03:56.680 --> 00:03:58.840
และเขาก็หมุนตัวกลับ 
เขาทำมันได้อย่างง่ายดาย

NOTE Paragraph

00:04:01.240 --> 00:04:02.480
พวกคุณตกใจใช่ไหม

00:04:02.920 --> 00:04:04.400
ฉันก็เหมือนกัน

00:04:07.320 --> 00:04:10.296
คนคนนี้ที่ไม่สามารถเดินบนพื้นเรียบ ๆ

00:04:10.320 --> 00:04:12.400
กลับเป็นมืออาชีพในการเดินขึ้นลงบันไดได้

NOTE Paragraph

00:04:13.720 --> 00:04:18.375
ในการวิจัยเรื่องนี้ ฉันคิดว่าเป็นเพราะ
การเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง

00:04:18.399 --> 00:04:21.536
ในขณะที่อีกหลาย ๆ คน 
ที่ประสบกับอาการเดียวกัน

00:04:21.560 --> 00:04:22.976
กลับใช้เครื่องช่วยเดิน

00:04:23.000 --> 00:04:25.096
ในจังหวะที่เขาทำมันเป็นกิจวัตร

00:04:25.120 --> 00:04:26.816
อาการของเขาทั้งหมดได้หายไป

00:04:26.840 --> 00:04:28.920
เพราะการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ

00:04:29.560 --> 00:04:33.856
ดังนั้น หัวใจในการแก้ปัญหาสำหรับฉันคือการ
พยายามแปลงความรู้สึกเวลาเดินบนบันได

00:04:33.880 --> 00:04:35.280
ให้เหมือนเดินบนพื้นเรียบ

00:04:35.880 --> 00:04:38.816
และฉันก็ได้ลองใช้แนวคิดมากมายทดสอบเขา

00:04:38.840 --> 00:04:42.360
แต่สุดท้ายอันที่ได้ผลจริง ๆ เป็นอันนี้
เรามาลองดูกัน

NOTE Paragraph

00:04:45.440 --> 00:04:48.496
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:04:48.520 --> 00:04:52.976
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:04:53.000 --> 00:04:54.456
เขาเดินเร็วขึ้นใช่ไหม

NOTE Paragraph

00:04:54.480 --> 00:04:57.680
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:04:59.240 --> 00:05:02.016
ฉันเรียกสิ่งนี้ว่าบันไดลวงตา

00:05:02.040 --> 00:05:06.616
และเมื่อบันไดลวงตานี้หมดระยะ
เขาก็หยุดเหมือนเดิม

00:05:06.640 --> 00:05:08.656
และนี่เรียกว่าการเดินติดขัด

00:05:08.680 --> 00:05:09.896
และมันเกิดขึ้นบ่อยครั้ง

00:05:09.920 --> 00:05:13.856
ดังนั้น ทำไมเราไม่ทำบันไดลวงตา
ให้กระจายทั่วห้อง

00:05:13.880 --> 00:05:16.240
เพื่อทำให้พวกเขารู้สึก
สะดวกสบายมากยิ่งขึ้น

00:05:17.440 --> 00:05:20.096
คุณรู้ไหมว่าบางที เทคโนโลยี
ก็ไม่ใช่คำตอบทุกเรื่อง

00:05:20.120 --> 00:05:22.896
สิ่งที่เราต้องการคือ การยึดคน
เป็นศูนย์กลางในการแก้ปัญหา

00:05:22.920 --> 00:05:25.136
ฉันจะทำให้มันง่าย ๆ ก็ได้
อย่างทำเป็นภาพฉาย

00:05:25.160 --> 00:05:27.496
หรือใช้แว่นอัจฉริยะของกูเกิ้ล
หรืออะไรประมาณนั้น

00:05:27.520 --> 00:05:29.840
แต่ฉันคิดที่จะเลือกใช้
การพิมพ์ภาพแปะบนพื้น

00:05:30.360 --> 00:05:33.296
ภาพพิมพ์นี้สามารถเอาไปแปะ
ในโรงพยาบาล

00:05:33.320 --> 00:05:35.720
เพื่อที่ทำให้พวกเขารู้สึกยอมรับได้มากกว่า

NOTE Paragraph

00:05:36.600 --> 00:05:39.696
สิ่งที่ฉันต้องการคือ ทำให้ทุก ๆ วันของ
ผู้ป่วยที่เป็นโรคพาร์กินสัน

00:05:39.720 --> 00:05:42.176
มีความรู้สึกเหมือนกับลุงของฉันในวันนั้น

00:05:42.200 --> 00:05:45.880
เขาบอกฉันว่า ฉันทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็น
ตัวเขาคนเดิมที่เคยเป็น

NOTE Paragraph

00:05:47.120 --> 00:05:51.120
คำว่า "ฉลาดปราดเปรื่อง" ในโลกปัจจุบัน
มีความหมายเหมือนกับความไฮเทค ก้าวหน้า

00:05:51.960 --> 00:05:55.120
และโลกนี้ก็กำลังจะก้าวหน้า ฉลาดขึ้น
ล้ำหน้าไปทุก ๆวัน

00:05:55.800 --> 00:05:59.480
แต่ทำไมเรา ถึงไม่ฉลาดเลือกที่จะใช้บางสิ่ง
ที่มันง่าย ๆ แต่มีประสิทธิภาพสูง

00:06:00.320 --> 00:06:04.296
สิ่งที่เราต้องการคือการเอาใจใส่แค่เล็กน้อย
และความอยากรู้อยากเห็นบางสิ่ง

00:06:04.320 --> 00:06:06.576
ที่จะออกไปพบปะ ไปสังเกต

00:06:06.600 --> 00:06:08.496
แต่ไม่ใช่หยุดเพียงแค่นั้น

00:06:08.520 --> 00:06:12.176
เราควรที่จะค้นหาปัญหาที่ซับซ้อน
อย่ากลัวที่จะเข้าหามัน

00:06:12.200 --> 00:06:15.776
แยกมัน ทำให้ปัญหามันง่ายลง
เป็นเพียงปัญหาเล็ก ๆ

00:06:15.800 --> 00:06:18.296
และหาวิธีง่าย ๆ สำหรับมัน

00:06:18.320 --> 00:06:21.336
ทดสอบมัน อาจล้มเหลวได้ถ้าจำเป็น

00:06:21.360 --> 00:06:23.520
แต่ขอให้ได้ความรู้แจ้ง
ที่จะทำให้มันดีขึ้น

00:06:24.240 --> 00:06:28.496
ลองนึกเล่น ๆ ว่าเราทุกคนจะทำอะไรได้บ้าง
หากเราคิดขึ้นมาได้ด้วยวิธีการง่าย ๆ

00:06:28.520 --> 00:06:32.000
โลกของเราจะเป็นอย่างไร หากเราเชื่อมโยง
ความคิดที่ง่าย ๆ ของเราได้ทั้งหมด

00:06:32.880 --> 00:06:35.896
มาช่วยกันสร้างโลกที่ฉลาดขึ้น
แต่ใช้วิธีการเรียบง่าย

NOTE Paragraph

00:06:35.920 --> 00:06:37.136
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:06:37.160 --> 00:06:40.200
(เสียงปรบมือ)