0:00:06.688,0:00:09.604 Την 1η Σεπτεμβρίου, το 1953, 0:00:09.604,0:00:13.240 ο Γουίλιαμ Σκόβιλ χρησιμοποίησε [br]μια μανιβέλα και ένα φθηνό τρυπάνι 0:00:13.240,0:00:15.642 για να τρυπήσει το κρανίο ενός νεαρού, [br] 0:00:15.642,0:00:18.234 κόβοντας ζωτικής σημασίας [br]κομμάτια του εγκεφάλου του 0:00:18.234,0:00:20.806 και απομακρύνοντάς τα[br]μέσω ενός μεταλλικού σωλήνα. 0:00:20.806,0:00:25.111 Αυτό όμως δεν ήταν σκηνή από θρίλερ [br]ή μια φρικιαστική αστυνομική αναφορά. 0:00:25.111,0:00:28.445 Ο Δρ. Σκόβιλ ήταν ένας από τους πιο [br]φημισμένους νευροχειρουργούς 0:00:28.445,0:00:29.769 της εποχής του 0:00:29.769,0:00:34.555 και ο νεαρός ήταν ο Χένρι Μολέισον,[br]ο γνωστός ασθενής γνωστός ως «Χ.Μ.», 0:00:34.685,0:00:37.221 η υπόθεση του οποίου παρείχε [br]εξαιρετικές γνώσεις 0:00:37.221,0:00:39.668 για τον τρόπο λειτουργίας [br]των εγκεφάλων μας. 0:00:40.368,0:00:43.866 Ως παιδί, ο Χένρι είχε ραγίσει [br]το κρανίο του σε ένα ατύχημα, 0:00:43.866,0:00:46.931 και σύντομα ξεκίνησε να έχει [br]κρίσεις επιληψίας, λιποθυμίες 0:00:46.931,0:00:49.436 και απώλεια ελέγχου[br]των σωματικών λειτουργιών. 0:00:49.546,0:00:53.821 Αφού υπέμεινε συχνά επεισόδια για χρόνια[br]παρατώντας έτσι και το λύκειο, 0:00:53.821,0:00:57.009 ο απεγνωσμένος νεαρός [br]στράφηκε στον Δρ. Σκόβιλ, 0:00:57.009,0:01:00.202 έναν ριψοκίνδυνο άνθρωπο, γνωστό [br]για τα παράτολμα χειρουργεία του. 0:01:00.202,0:01:04.259 Οι μερικές λοβοτομές χρησιμοποιούνταν για [br]δεκαετίες, για τη φροντίδα των ψυχασθενών, 0:01:04.259,0:01:07.933 βασιζόμενες στην ιδέα ότι οι νοητικές [br]λειτουργίες ήταν αυστηρώς τοποθετημένες 0:01:07.933,0:01:10.538 σε ανταποκρίνουσες εγκεφαλικές περιοχές. 0:01:10.538,0:01:14.282 Χρησιμοποιώντας τες επιτυχημένα για [br]τη μείωση των επιληψιών στους σχιζοφρενείς 0:01:14.282,0:01:17.378 ο Σκόβιλ αποφάσισε να αφαιρέσει [br]τον ιππόκαμπο του X.M., 0:01:17.378,0:01:21.142 ένα τμήμα του μεταιχμιακού συστήματος [br]που ήταν συνδεδεμένο με το συναίσθημα 0:01:21.142,0:01:23.781 αλλά η χρήση του οποίου ήταν άγνωστη. 0:01:23.781,0:01:26.525 Με μια πρώτη ματιά,[br]η εγχείρηση ήταν επιτυχημένη. 0:01:26.525,0:01:28.899 Οι κρίσεις επιληψίας του Χ.Μ.[br]σχεδόν εξαφανίστηκαν 0:01:28.899,0:01:32.854 χωρίς καμία αλλαγή στην προσωπικότητα[br]και η νοημοσύνη του βελτιώθηκε. 0:01:32.854,0:01:36.256 Αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα.[br]Η μνήμη του είχε τραυματιστεί. 0:01:36.256,0:01:39.907 Πέραν από την απώλεια των περισσότερων [br]αναμνήσεων της προηγούμενης δεκαετίας 0:01:39.907,0:01:43.290 αδυνατούσε να διαμορφώσει καινούργιες, [br]ξεχνώντας τι μέρα είναι, 0:01:43.290,0:01:48.141 επαναλαμβάνοντας σχόλια και [br]τρώγοντας πολλαπλά γεύματα στη σειρά. 0:01:48.141,0:01:51.400 Όταν ο Σκόβιλ πληροφόρησε[br]έναν άλλο ειδικό, τον Γουάιλντερ Πένφιλντ, 0:01:51.400,0:01:52.464 για τα αποτελέσματα, 0:01:52.464,0:01:55.507 αυτός έστειλε μια διδακτορική φοιτήτρια [br]ονόματι Μπρέντα Μίλνερ 0:01:55.507,0:01:57.400 να μελετήσει τον Χ.Μ. στο πατρικό του, 0:01:57.420,0:02:00.444 όπου τώρα περνάει τις μέρες του [br]κάνοντας περίεργες δουλειές 0:02:00.464,0:02:04.057 και βλέποντας κλασικές ταινίες [br]για πρώτη φορά, ξανά και ξανά. 0:02:04.417,0:02:07.402 Μέσα από μια σειρά δοκιμασιών[br]και συνεντεύξεων ανακάλυψε κάτι 0:02:07.402,0:02:10.608 που δε συνέβαλε απλώς στη μελέτη [br]της μνήμης σε μεγάλο βαθμό. 0:02:10.608,0:02:13.421 Επαναπροσδιόρισε το τι σήμαινε η μνήμη. 0:02:13.551,0:02:16.692 Μία από τις ανακαλύψεις της Μίλνερ [br]διαφώτισε το προφανές γεγονός 0:02:16.692,0:02:19.856 ότι, παρόλο που ο Χ.Μ. [br]δεν μπορούσε να διαμορφώσει νέες μνήμες 0:02:19.856,0:02:21.790 εξακολουθούσε να διατηρεί πληροφορίες 0:02:21.790,0:02:26.185 αρκετό καιρό κάθε στιγμή για να τελειώσει[br]μια πρόταση ή να βρει το μπάνιο. 0:02:26.185,0:02:28.358 Όταν η Μίλνερ του έδωσε έναν τυχαίο αριθμό 0:02:28.358,0:02:30.863 κατάφερε να τον θυμάται [br]για δεκαπέντε λεπτά 0:02:30.863,0:02:33.384 επαναλαμβάνοντας τον [br]στον εαυτό του συνεχώς. 0:02:33.384,0:02:38.064 Αλλά μόλις πέντε λεπτά αργότερα[br]ξέχασε ότι είχε κάνει αυτό το τεστ. 0:02:38.064,0:02:41.812 Οι νευρολόγοι αντιμετώπιζαν [br]τη μνήμη ως μονολιθική, 0:02:41.812,0:02:45.520 ουσιαστικά όλη, ίδια και αποθηκευμένη, [br]σε όλον τον εγκέφαλο. 0:02:45.520,0:02:48.125 Τα αποτελέσματα της Μίλνερ [br]δεν ήταν μόνο το πρώτο στοιχείο 0:02:48.125,0:02:49.960 για την τωρινή γνωστή διάκριση 0:02:49.960,0:02:52.536 μεταξύ βραχυπρόθεσμης [br]και μακρυπρόθεσμης μνήμης, 0:02:52.536,0:02:56.215 αλλά δείχνει ότι η καθεμία χρησιμοποιεί [br]διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου. 0:02:56.215,0:02:59.514 Σήμερα γνωρίζουμε ότι η διαμόρφωση [br]της μνήμης εμπλέκει αρκετά βήματα. 0:02:59.514,0:03:03.003 Μετά την προσωρινή μεταγραφή [br]των άμεσων αισθητηριακών δεδομένων 0:03:03.003,0:03:06.642 από τους νευρώνες στο φλοιό,[br]αυτά ταξιδεύουν στον ιππόκαμπο, 0:03:06.642,0:03:09.137 όπου ειδικές πρωτεΐνες δουλεύουν [br]για να ενδυναμώσουν 0:03:09.137,0:03:11.412 τις φλοιώδεις συναπτικές συνδέσεις. 0:03:11.412,0:03:13.589 Εάν η εμπειρία ήταν αρκετά δυνατή, 0:03:13.589,0:03:16.532 ή εάν την ανακαλέσουμε περιοδικά [br]τις πρώτες μέρες, 0:03:16.532,0:03:22.147 τότε ο ιππόκαμπος μεταφέρει την ανάμνηση [br]πίσω στον φλοιό για μόνιμη αποθήκευση. 0:03:22.147,0:03:25.371 Το μυαλό του Χ.Μ. μπορούσε να διαμορφώσει [br]τις αρχικές εντυπώσεις, 0:03:25.371,0:03:29.325 αλλά χωρίς τον ιππόκαμπο [br]να εκτελεί αυτή την εδραίωση της μνήμης 0:03:29.325,0:03:33.311 ξεθώριαζαν, όπως τα μηνύματα [br]που μουτζουρώνονται στην άμμο. 0:03:33.311,0:03:36.565 Αλλά αυτή δεν ήταν η μοναδική διάκριση [br]στη μνήμη που βρήκε η Μίλνερ. 0:03:36.565,0:03:41.194 Σε ένα σημερινό γνωστό πείραμα, ζήτησε [br]από τον Χ.Μ. να χαράξει ένα τρίτο αστέρι 0:03:41.194,0:03:45.633 στον κενό χώρο μεταξύ [br]του περιγράμματος δύο ομόκεντρων αστεριών 0:03:45.633,0:03:49.373 ενώ αυτός μπορούσε να δει μόνο[br]το χαρτί και το μολύβι μέσω του καθρέφτη. 0:03:49.373,0:03:53.060 Όπως κάθε άλλος που επιχειρεί μια [br]τόσο αλλόκοτη δοκιμασία για πρώτη φορά, 0:03:53.060,0:03:54.297 τα πήγε χάλια. 0:03:54.297,0:03:57.685 Όμως, προς έκπληξη όλων βελτιώθηκε[br]μετά από επανειλημμένες προσπάθειες, 0:03:57.685,0:04:01.011 παρότι δε θυμόταν [br]τις προηγούμενες προσπάθειες του. 0:04:01.011,0:04:03.804 Τα υποσυνείδητα κινητικά κέντρα [br]θυμόντουσαν 0:04:03.804,0:04:06.047 αυτό που είχε ξεχάσει ο συνειδητός νους. 0:04:06.497,0:04:09.523 Αυτό που είχε ανακαλύψει η Μίλνερ [br]ήταν το ότι η δηλωτική μνήμη 0:04:09.523,0:04:12.099 των ονομάτων, των ημερομηνιών [br]και των γεγονότων 0:04:12.099,0:04:14.206 είναι διαφορετική [br]από την διαδικαστική μνήμη 0:04:14.206,0:04:16.953 οδήγησης ενός ποδηλάτου [br]ή της υπογραφής του ονόματός μας. 0:04:17.033,0:04:19.360 Σήμερα γνωρίζουμε [br]ότι η διαδικαστική μνήμη 0:04:19.360,0:04:22.072 βασίζεται περισσότερο [br]στα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου 0:04:22.072,0:04:23.234 και στην παρεγκεφαλίδα, 0:04:23.234,0:04:25.987 δομές που ήταν άθικτες [br]στον εγκέφαλο του Χ.Μ.. 0:04:25.987,0:04:29.556 Αυτή η διάκριση μεταξύ του [br]«ξέροντας αυτό» και «ξέροντας πώς» 0:04:29.556,0:04:32.960 έχει ενισχύσει έκτοτε [br]όλη τη σχετική έρευνα για τη μνήμη. 0:04:32.960,0:04:36.908 Ο Χ.Μ. πέθανε σε ηλικία 82 ετών [br]ύστερα από μια ειρηνική ζωή 0:04:36.908,0:04:38.256 σε ένα γηροκομείο. 0:04:38.256,0:04:42.396 Καθ`όλα τα χρόνια, τον είχαν εξετάσει [br]περισσότεροι από 100 νευρολόγοι, 0:04:42.396,0:04:45.750 καθιστώντας τον εγκέφαλο του, [br]τον πιο πολυμελετημένο στην ιστορία. 0:04:45.750,0:04:48.835 Αφότου πέθανε ο εγκέφαλος του [br]διατηρήθηκε και ανιχνεύθηκε 0:04:48.835,0:04:52.356 πριν κοπεί σε πάνω από 2000 κομμάτια 0:04:52.356,0:04:55.306 και φωτογραφηθεί για να διαμορφώσει [br]ένα ψηφιακό χάρτη 0:04:55.306,0:04:57.726 στο επίπεδο των ατομικών νευρώνων, 0:04:57.726,0:05:01.747 όλα αυτά σε απευθείας μετάδοση [br]σε 400.000 ανθρώπους. 0:05:01.747,0:05:05.174 Αν και ο Χ.Μ. πέρασε το μεγαλύτερο μέρος[br]της ζωής του ξεχνώντας πράγματα, 0:05:05.174,0:05:07.602 αυτός και οι συμβολές του [br]στην κατανόηση της μνήμης 0:05:07.602,0:05:10.013 θα αποτελούν αναφορά [br]για τις επόμενες γενιές.