[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.99,0:00:02.89,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อฉันเขียนบันทึกชีวิตของฉัน
Dialogue: 0,0:00:02.89,0:00:06.57,Default,,0000,0000,0000,,บริษัทผู้พิมพ์ รู้สึกงุนงงเป็นอย่างยิ่ง
Dialogue: 0,0:00:06.57,0:00:10.80,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นเรื่องของฉัน ตอนเป็นเด็กอพยพใช่มั๊ย
Dialogue: 0,0:00:10.80,0:00:16.30,Default,,0000,0000,0000,,หรือ ในฐานะเป็นผู้หญิง ที่ก่อตั้งบริษัท\Nซอฟต์แวร์ไฮเทค ย้อนไปช่วงทศวรรษ 70
Dialogue: 0,0:00:16.30,0:00:18.38,Default,,0000,0000,0000,,บริษัทที่ได้กลายเป็นบริษัทมหาชน
Dialogue: 0,0:00:18.38,0:00:22.96,Default,,0000,0000,0000,,และในที่สุด ก็จ้างคนทำงานได้กว่า \N8,500 คน?
Dialogue: 0,0:00:22.96,0:00:27.47,Default,,0000,0000,0000,,หรือในฐานะเป็นแม่ ของลูกที่เป็นออทิสติก?
Dialogue: 0,0:00:27.47,0:00:31.92,Default,,0000,0000,0000,,หรือในฐานะคนใจบุญสุนทาน \Nที่ในขณะนี้ ได้จ่ายเงินไปเป็นจำนวนมาก?
Dialogue: 0,0:00:31.92,0:00:34.57,Default,,0000,0000,0000,,ค่ะ ปรากฎว่า ฉันเป็นทั้งหมดนั้นแหละ
Dialogue: 0,0:00:34.57,0:00:37.47,Default,,0000,0000,0000,,ขอให้ฉัน ได้เล่าเรื่องของฉันเถอะค่ะ
Dialogue: 0,0:00:39.78,0:00:46.45,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งหมดนั่นมาจาก เมื่อฉันได้ขึ้นรถไฟ\Nในเวียนนา
Dialogue: 0,0:00:46.45,0:00:51.48,Default,,0000,0000,0000,,เป็นส่วนหนึ่งของโครงการอพยพเด็ก \Nที่ได้ช่วยชีวิตเด็กยิวไปเกือบ 10,000 คน
Dialogue: 0,0:00:51.48,0:00:53.85,Default,,0000,0000,0000,,จากพวกนาซียุโรป
Dialogue: 0,0:00:53.85,0:00:57.86,Default,,0000,0000,0000,,ตอนฉันอายุ 5 ขวบ กำมือพี่สาวอายุ 9 ขวบไว้
Dialogue: 0,0:00:57.86,0:01:01.81,Default,,0000,0000,0000,,ไม่รู้อะไรสักนิด ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
Dialogue: 0,0:01:01.81,0:01:06.50,Default,,0000,0000,0000,,"อังกฤษ คืออะไร \Nและทำไมฉันกำลังจะไปที่นั่น?"
Dialogue: 0,0:01:06.50,0:01:13.24,Default,,0000,0000,0000,,ฉันยังมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ ก็เพราะนานมาแล้ว\Nได้รับความช่วยเหลือ จากคนแปลกหน้าใจดี
Dialogue: 0,0:01:14.91,0:01:18.45,Default,,0000,0000,0000,,ฉันโชคดี และยิ่งโชคดีเป็นสองเท่า\Nที่ในเวลาต่อมา ได้มาสมทบ
Dialogue: 0,0:01:18.45,0:01:20.88,Default,,0000,0000,0000,,กับพ่อแม่ที่ให้กำเนิดฉันมา
Dialogue: 0,0:01:20.88,0:01:27.92,Default,,0000,0000,0000,,แต่น่าเศร้า ฉันไม่ได้ติดต่อกับท่านอีกเลย
Dialogue: 0,0:01:27.92,0:01:31.23,Default,,0000,0000,0000,,แต่ฉันได้ทำมามากแล้ว ในเจ็ดทศวรรษต่อมา\Nตั้งแต่วันแห่งความทุกข์นั้น
Dialogue: 0,0:01:31.23,0:01:33.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อวันที่คุณแม่ ส่งฉันขึ้นรถไฟ
Dialogue: 0,0:01:33.00,0:01:36.29,Default,,0000,0000,0000,,ทำมามาก เกินกว่าที่ฉันเคยใฝ่ฝัน ว่าจะทำได้
Dialogue: 0,0:01:36.29,0:01:39.40,Default,,0000,0000,0000,,และฉันก็รักประเทศอังกฤษ \Nประเทศที่ รับฉันมาเลี้ยงดู
Dialogue: 0,0:01:39.40,0:01:44.47,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยความรัก ที่คนที่ได้สูญเสีย\Nสิทธิมนุษยชนไปเท่านั้น คงจะรู้สึกได้
Dialogue: 0,0:01:45.83,0:01:52.19,Default,,0000,0000,0000,,ฉันได้ตัดสินใจ ที่จะทำให้ชีวิตฉันนั้น\Nมีคุณค่า สมกับที่ได้รับการช่วยชีวิตไว้
Dialogue: 0,0:01:52.19,0:01:54.45,Default,,0000,0000,0000,,แล้วฉันก็แค่ดำเนินชีวิตแบบนั้นต่อมา
Dialogue: 0,0:01:55.71,0:01:58.52,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:59.26,0:02:03.46,Default,,0000,0000,0000,,ขอนำคุณกลับไปในตอนต้น ๆ ทศวรรษที่ 70
Dialogue: 0,0:02:03.46,0:02:07.95,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะให้ผ่านปัญหาเรื่องเพศ \Nที่เป็นปัญหาอยู่ในขณะนั้น
Dialogue: 0,0:02:07.95,0:02:14.44,Default,,0000,0000,0000,,ฉันตั้งบริษัทซอฟต์แวร์ของตัวเองขึ้นมา \Nณ ที่ ๆ พวกเริ่มก่อตั้งทำกันในอังกฤษ
Dialogue: 0,0:02:14.44,0:02:20.30,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันยังเป็นบริษัทของผู้หญิง\Nบริษัทสำหรับผู้หญิง
Dialogue: 0,0:02:20.30,0:02:23.32,Default,,0000,0000,0000,,เป็นธุรกิจเชิงสังคมระยะต้น ๆ
Dialogue: 0,0:02:23.32,0:02:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้คนก็หัวเราะเยาะ กับความคิดที่บ้า ๆ นั้น\Nเพราะ ซอฟต์แวร์ ในตอนนั้น
Dialogue: 0,0:02:27.00,0:02:29.07,Default,,0000,0000,0000,,ให้ไปเปล่า ๆ พร้อมไปกับเครื่อง
Dialogue: 0,0:02:29.07,0:02:33.81,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีใครหรอกจะซื้อซอฟต์แวร์\Nที่แน่ ๆ ซื้อไปจากผู้หญิง
Dialogue: 0,0:02:33.81,0:02:39.74,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่า พวกผู้หญิงในตอนนั้น ก็จบจาก\Nมหาวิทยาลัยมาพร้อมกับปริญญาที่ดี ๆ
Dialogue: 0,0:02:39.74,0:02:43.30,Default,,0000,0000,0000,,จึงมีเพดานแก้ว เป็นอุปสรรค\Nขวางความก้าวหน้าของพวกเรา
Dialogue: 0,0:02:44.31,0:02:48.98,Default,,0000,0000,0000,,และฉันก็มักจะชนกับเพดานแก้วนั้น \Nอยู่บ่อย ๆ
Dialogue: 0,0:02:48.98,0:02:52.55,Default,,0000,0000,0000,,ฉันต้องการโอกาสสำหรับผู้หญิง
Dialogue: 0,0:02:52.55,0:02:57.04,Default,,0000,0000,0000,,ฉันรับให้เข้ามาทำงาน ผู้หญิงที่มี\Nวุฒิวิชาชีพ ที่จะทิ้งงานไป เมื่อตอนแต่งงาน
Dialogue: 0,0:02:57.04,0:02:59.29,Default,,0000,0000,0000,,หรือ เมื่อถึงกำหนดคลอดลูกคนแรก
Dialogue: 0,0:02:59.29,0:03:04.48,Default,,0000,0000,0000,,และก็จัดให้พวกเขา ในแบบของ\Nองค์กรที่ทำงานที่บ้าน
Dialogue: 0,0:03:04.48,0:03:09.07,Default,,0000,0000,0000,,เราบุกเบิกแนวคิด ที่ให้ผู้หญิง\Nกลับเข้าทำงาน
Dialogue: 0,0:03:09.07,0:03:11.61,Default,,0000,0000,0000,,หลังจากที่หยุดการทำงานไป
Dialogue: 0,0:03:11.61,0:03:15.39,Default,,0000,0000,0000,,เราบุกเบิก วิธีการทำงานที่ยืดหยุ่นได้ใหม่ ๆ\Nในทุกรูปแบบ เช่น
Dialogue: 0,0:03:15.39,0:03:20.65,Default,,0000,0000,0000,,การแชร์งาน การแชร์กำไรที่ได้\Nและท้ายสุด การมีส่วนร่วมเป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:03:20.65,0:03:24.09,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อฉันเอาหนึ่งในสี่ของบริษัท \Nไปอยู่ในมือของพนักงาน
Dialogue: 0,0:03:24.09,0:03:27.91,Default,,0000,0000,0000,,โดยใคร ๆ ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไรเลย\Nยกเว้นตัวฉันเอง
Dialogue: 0,0:03:29.58,0:03:35.77,Default,,0000,0000,0000,,นานหลายปี ฉันเป็นผู้หญิงคนแรก ในเรื่องนี้\Nหรือไม่ก็เป็นผู้หญิงคนเดียว ในเรื่องนั้น
Dialogue: 0,0:03:35.77,0:03:39.54,Default,,0000,0000,0000,,และในช่วงเวลาเหล่านั้น ฉันจะทำงาน\Nเรื่องการซื้อขายหุ้น ก็ไม่ได้
Dialogue: 0,0:03:39.54,0:03:43.30,Default,,0000,0000,0000,,จะขับรถบัส หรือขับเครื่องบินก็ไม่ได้
Dialogue: 0,0:03:43.30,0:03:49.19,Default,,0000,0000,0000,,ความจริงแล้ว ฉันจะเปิดบัญชีธนาคารไม่ได้\Nถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากสามีก่อน
Dialogue: 0,0:03:49.19,0:03:53.72,Default,,0000,0000,0000,,ผู้หญิงรุ่นเดียวกับฉัน \Nต่อสู้เพื่อสิทธิที่จะทำงาน
Dialogue: 0,0:03:53.72,0:03:58.21,Default,,0000,0000,0000,,และสิทธิที่จะได้ค่าจ้างเท่าเทียมกับชาย
Dialogue: 0,0:03:58.21,0:04:02.07,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีใครหรอก ที่คาดหมายอะไรมากมาย\Nจากคนที่ทำงาน หรือที่อยู่ในสังคม
Dialogue: 0,0:04:02.07,0:04:04.57,Default,,0000,0000,0000,,เพราะสิ่งที่คาดหวังทั้งหมด ในตอนนั้น
Dialogue: 0,0:04:04.57,0:04:08.46,Default,,0000,0000,0000,,เป็นเรื่องความรับผิดชอบ เกี่ยวกับบ้าน\Nและครอบครัว
Dialogue: 0,0:04:08.46,0:04:11.30,Default,,0000,0000,0000,,และฉันก็ไม่สามารถเผชิญหน้า\Nกับเรื่องนั้นได้อย่างแท้จริง
Dialogue: 0,0:04:11.30,0:04:17.29,Default,,0000,0000,0000,,ฉันจึงเริ่มต้นท้าทาย กับธรรมเนียมปฏิบัติ\Nในสมัยนั้น
Dialogue: 0,0:04:17.29,0:04:23.14,Default,,0000,0000,0000,,ถึงขนาดเปลี่ยนชื่อตัวเอง จาก "สตีฟานี่"\Nไปเป็น "สตีฟ"
Dialogue: 0,0:04:23.14,0:04:24.89,Default,,0000,0000,0000,,ในจดหมายการพัฒนาธุรกิจของฉัน
Dialogue: 0,0:04:24.89,0:04:27.37,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้ผ่านประตูเข้าไปได้ \Nก่อนที่จะมีใครรู้
Dialogue: 0,0:04:27.37,0:04:28.75,Default,,0000,0000,0000,,ว่า ชายนั่น เป็นผู้หญิง
Dialogue: 0,0:04:28.75,0:04:32.05,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:04:32.05,0:04:39.21,Default,,0000,0000,0000,,บริษัทของฉันชื่อว่า ฟรีแลนซ์โปรแกรมเมอร์\Nและนั่นตรงเผง กับสิ่งที่มันเป็น
Dialogue: 0,0:04:39.21,0:04:44.29,Default,,0000,0000,0000,,การเริ่มต้นจะเล็กกว่านี้ไม่ได้:\Nเพราะอยู่บนโต๊ะอาหาร
Dialogue: 0,0:04:44.29,0:04:49.68,Default,,0000,0000,0000,,และมีเงินลงทุนอยู่เท่า ๆ กับ 100 ดอลลาร์\Nของปัจจุบัน
Dialogue: 0,0:04:49.68,0:04:56.98,Default,,0000,0000,0000,,เงินลงทุนมาจากแรงงานของฉัน และ\Nจากการเอาบ้านไปจำนอง
Dialogue: 0,0:04:56.98,0:05:02.62,Default,,0000,0000,0000,,ความสนใจของฉัน เป็นวิทยาศาสตร์\Nตลาดนั้น เป็นเรื่องเกี่ยวกับการค้า--
Dialogue: 0,0:05:02.62,0:05:06.64,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งต่างๆ เช่น บัญชีค่าจ้าง ซึ่งฉันพบว่า\Nค่อนข้างน่าเบื่อ
Dialogue: 0,0:05:06.64,0:05:11.75,Default,,0000,0000,0000,,ฉันจึงต้องประนีประนอมกัน \Nระหว่างงานวิจัยเชิงปฏิบัติการ
Dialogue: 0,0:05:11.75,0:05:15.18,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมีความท้าทายด้านปัญญา ที่ฉันสนใจ
Dialogue: 0,0:05:15.18,0:05:22.85,Default,,0000,0000,0000,,กับค่านิยมทางการค้า ที่ลูกค้าของฉัน\Nเห็นคุณค่าของมัน
Dialogue: 0,0:05:22.85,0:05:28.11,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งต่างๆ เช่น การจัดตารางรถไฟขนส่งสินค้า
Dialogue: 0,0:05:28.11,0:05:34.30,Default,,0000,0000,0000,,จัดตารางรถบัส ควบคุมสต๊อกสินค้า\Nการควบคุมสต๊อกสินค้ามากมาย
Dialogue: 0,0:05:34.30,0:05:38.54,Default,,0000,0000,0000,,และในที่สุด งานก็มีเข้ามา
Dialogue: 0,0:05:38.54,0:05:42.30,Default,,0000,0000,0000,,เราอำพราง สภาพการจ้างงานชั่วคราว \Nและการทำงานจากที่บ้าน ของพนักงานเรา
Dialogue: 0,0:05:42.30,0:05:47.44,Default,,0000,0000,0000,,โดยการเสนอราคาขาดตัว\Nเป็นบริษัทหนึ่งในพวกแรก ๆ ที่ทำแบบนี้
Dialogue: 0,0:05:47.44,0:05:50.76,Default,,0000,0000,0000,,และใครจะคิดว่า การเขียนโปรแกรม
Dialogue: 0,0:05:50.76,0:05:54.70,Default,,0000,0000,0000,,ของบันทึกการบินกล่องดำ \Nของเครื่องบินเร็วกว่าเสียงคองคอร์ดนั้น
Dialogue: 0,0:05:54.70,0:05:59.91,Default,,0000,0000,0000,,เขียนขึ้นโดย พวกผู้หญิงที่ทำงาน\Nอยู่ในบ้านของตัวเอง
Dialogue: 0,0:05:59.91,0:06:06.68,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:06:07.39,0:06:12.32,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งหมดที่เราใช้ไป คือ วิธีการง่าย ๆ\N"เชื่อใจพนักงาน"
Dialogue: 0,0:06:12.32,0:06:14.50,Default,,0000,0000,0000,,และก็โทรศัพท์ธรรมดา ๆ
Dialogue: 0,0:06:14.50,0:06:20.22,Default,,0000,0000,0000,,จนเราคุ้นกับ การถามผู้มาสมัครงานว่า\N"คุณมีโทรศัพท์มั๊ย?"
Dialogue: 0,0:06:22.18,0:06:25.19,Default,,0000,0000,0000,,โครงการตอนแรก ๆ เป็นการพัฒนา\Nมาตรฐานซอฟต์แวร์
Dialogue: 0,0:06:25.19,0:06:27.43,Default,,0000,0000,0000,,ในเรื่อง เกณฑ์วิธีควบคุมจัดการ
Dialogue: 0,0:06:27.43,0:06:33.64,Default,,0000,0000,0000,,ซอฟต์แวร์ในอดีต และยังคงเป็นอยู่ในปัจจุบัน\Nเป็นกิจกรรมที่ยากจะควบคุม อย่างน่าโมโห
Dialogue: 0,0:06:33.64,0:06:35.75,Default,,0000,0000,0000,,นั่นจึงมีคุณค่าอย่างใหญ่ยิ่ง
Dialogue: 0,0:06:35.75,0:06:37.97,Default,,0000,0000,0000,,เราเองได้ใช้มาตรฐานนั้น
Dialogue: 0,0:06:37.97,0:06:40.99,Default,,0000,0000,0000,,ยิ่งกว่านั้น เรายังได้รับเงิน \Nเพื่อทำให้มันทันสมัย มานานหลายปี
Dialogue: 0,0:06:40.99,0:06:45.25,Default,,0000,0000,0000,,และในที่สุด องค์การนาโต้ก็รับมันไปใช้
Dialogue: 0,0:06:46.32,0:06:50.45,Default,,0000,0000,0000,,นักเขียนโปรแกรมของเรา--จำได้นะคะ\Nมีเพียงผู้หญิง
Dialogue: 0,0:06:50.45,0:06:53.90,Default,,0000,0000,0000,,รวมทั้งพวกรักร่วมเพศ และแปลงเพศ--
Dialogue: 0,0:06:53.90,0:06:58.94,Default,,0000,0000,0000,,ทำงานกันด้วยดินสอและกระดาษ\Nเพื่อพัฒนาผังงานขึ้นมา
Dialogue: 0,0:06:58.94,0:07:02.60,Default,,0000,0000,0000,,ให้คำจำกัดความ ของงานแต่ละงาน \Nที่จะทำ
Dialogue: 0,0:07:02.60,0:07:06.51,Default,,0000,0000,0000,,แล้วพวกเขาก็เขียนรหัส \Nซึ่งโดยปกติเป็นภาษาคอมพิวเตอร์
Dialogue: 0,0:07:06.51,0:07:08.78,Default,,0000,0000,0000,,บางครั้งก็เป็น รหัสฐานสอง
Dialogue: 0,0:07:08.78,0:07:13.51,Default,,0000,0000,0000,,แล้วรหัสก็จะถูกส่ง ทางไปรษณีย์ \Nไปที่ศูนย์ข้อมูล
Dialogue: 0,0:07:13.51,0:07:17.72,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะตอกรูในกระดาษเทป หรือ \Nกระดาษการ์ด
Dialogue: 0,0:07:17.72,0:07:22.05,Default,,0000,0000,0000,,แล้วก็ตอกรูลงไปอีกครั้ง \Nเพื่อยืนยันว่าถูกต้อง
Dialogue: 0,0:07:22.05,0:07:25.39,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งหมดนี้ ก่อนที่มันจะเข้าไป\Nใกล้เครื่องคอมพ์ฯเสียอีก
Dialogue: 0,0:07:25.39,0:07:30.05,Default,,0000,0000,0000,,นั่นเป็นการเขียนโปรแกรม \Nสมัยต้น ๆ ทศวรรษ 70
Dialogue: 0,0:07:31.57,0:07:36.70,Default,,0000,0000,0000,,ในปี ค.ศ 1975 หรือ 13 ปี จากที่ได้เริ่มต้น
Dialogue: 0,0:07:36.70,0:07:39.91,Default,,0000,0000,0000,,โอกาสเท่าเทียมกันตามกฎหมาย \Nก็เข้ามาในอังกฤษ
Dialogue: 0,0:07:39.91,0:07:46.82,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นทำให้ นโยบายสนับสนุนสตรีของเรา\Nผิดกฎหมาย
Dialogue: 0,0:07:46.82,0:07:50.40,Default,,0000,0000,0000,,และถือได้ว่า เป็นตัวอย่างหนึ่งของผลพวง\Nโดยไม่ได้ตั้งใจ
Dialogue: 0,0:07:50.40,0:07:54.07,Default,,0000,0000,0000,,บริษัทผู้หญิงของฉัน\Nก็ต้องอนุญาตให้ผู้ชายเข้ามา
Dialogue: 0,0:07:54.07,0:07:59.01,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:07:59.01,0:08:01.42,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อฉันเริ่มทำบริษัทผู้หญิงของฉัน
Dialogue: 0,0:08:01.42,0:08:08.32,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ชายก็พูดว่า "น่าสนใจนะ \Nเพราะว่า ที่ทำได้ ก็เพราะมันเล็กหรอกนะ"
Dialogue: 0,0:08:08.32,0:08:14.14,Default,,0000,0000,0000,,ต่อมาเมื่อมันมีขนาดใหญ่ พวกเขาก็ยอมรับ\N"ใช่ ตอนนี้มันใหญ่แล้ว
Dialogue: 0,0:08:14.14,0:08:17.36,Default,,0000,0000,0000,,แต่ก็ไม่มีผลประโยชน์ใด ๆ \Nเชิงยุทธศาสตร์หรอก"
Dialogue: 0,0:08:18.12,0:08:25.27,Default,,0000,0000,0000,,ต่อมา เมื่อมันเป็นบริษัท ที่มีมูลค่า\Nกว่าสามพันล้านดอลลาร์
Dialogue: 0,0:08:25.27,0:08:29.88,Default,,0000,0000,0000,,และมันทำให้พนักงาน 70 คน \Nกลายเป็นมหาเศรษฐี
Dialogue: 0,0:08:29.88,0:08:33.40,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาก็พูดทำนองว่า "ทำได้ดีนะ สตีฟ"
Dialogue: 0,0:08:33.40,0:08:37.68,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:08:37.68,0:08:41.97,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:08:41.97,0:08:46.26,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะสามารถบอกได้เสมอ ผู้หญิงที่\Nทะเยอทะยาน โดยดูจากรูปร่างศีรษะของเรา
Dialogue: 0,0:08:46.26,0:08:49.58,Default,,0000,0000,0000,,มันจะแบบด้านบน \Nเพราะถูกแตะเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู
Dialogue: 0,0:08:49.58,0:08:55.52,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:08:55.52,0:09:00.08,Default,,0000,0000,0000,,และเราก็มีเท้าที่ใหญ่กว่า \Nเพื่อยืนให้ไกลจากอ่างในครัว
Dialogue: 0,0:09:00.08,0:09:01.74,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:09:01.74,0:09:05.56,Default,,0000,0000,0000,,ขอบอกเคล็ดลับความสำเร็จ \N2 ประการ
Dialogue: 0,0:09:05.56,0:09:11.78,Default,,0000,0000,0000,,ให้ตัวคุณเอง ล้อมรอบไปด้วยคนชั้นหนึ่ง\Nและคนที่คุณชอบ
Dialogue: 0,0:09:11.78,0:09:18.06,Default,,0000,0000,0000,,และให้เลือกคู่ครอง อย่างรอบคอบมาก ๆ
Dialogue: 0,0:09:18.06,0:09:21.28,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเมื่อวันก่อน ตอนฉันพูดว่า\N"สามีฉันเป็นเทวดา"
Dialogue: 0,0:09:21.28,0:09:23.76,Default,,0000,0000,0000,,ผู้หญิงคนหนึ่ง ก็บ่นออกมาว่า --\N"คุณโขคดีนะ" เธอพูด
Dialogue: 0,0:09:23.76,0:09:25.79,Default,,0000,0000,0000,,"ของฉันน่ะ ยังมีชีวิตอยู่เลย"
Dialogue: 0,0:09:25.79,0:09:28.81,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:09:33.12,0:09:38.17,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าความสำเร็จ ได้มาง่าย ๆ \Nเราทุกคน คงจะเป็นมหาเศรษฐีกันหมด
Dialogue: 0,0:09:39.05,0:09:46.05,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในกรณีของฉันนั้น มันมาท่ามกลาง\Nความเจ็บชํ้าของครอบครัว และโดยแท้ วิกฤติ
Dialogue: 0,0:09:49.26,0:09:57.53,Default,,0000,0000,0000,,ลูกชายที่เสียชีวิตไปแล้วของเรา, จายล์, \Nลูกคนเดียว, เป็นเด็กสวยน่ารัก พอใจในตัวเอง
Dialogue: 0,0:09:57.53,0:10:01.46,Default,,0000,0000,0000,,แต่แล้ว ตอนอายุสองขวบครึ่ง
Dialogue: 0,0:10:01.46,0:10:04.74,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนการสับเปลี่ยนเด็ก ในเรื่องเทพนิยาย
Dialogue: 0,0:10:04.74,0:10:08.17,Default,,0000,0000,0000,,เขาสูญเสีย เสียงพูดน้อย ๆ ของเขาไป
Dialogue: 0,0:10:08.17,0:10:13.44,Default,,0000,0000,0000,,และเปลี่ยนไป เป็นเด็กวัยหัดเดิน\Nที่รุนแรง ควบคุมดูแลไม่ได้
Dialogue: 0,0:10:13.44,0:10:15.52,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่เขาร้ายทั้งสองเรื่องนั้นหรอก
Dialogue: 0,0:10:15.52,0:10:21.46,Default,,0000,0000,0000,,เขาเป็นโรคออทิสติกอย่างรุนแรง\Nและเขาพูดไม่ได้อีกเลย
Dialogue: 0,0:10:24.39,0:10:29.73,Default,,0000,0000,0000,,จายล์ เป็นคนไข้รายแรก ในบ้านหลังแรก\Nของงานการกุศล ที่ฉันตั้งขึ้นมา
Dialogue: 0,0:10:29.73,0:10:33.30,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อบุกเบิกการบริการรักษา\Nสำหรับโรคออทิซึม
Dialogue: 0,0:10:33.30,0:10:36.30,Default,,0000,0000,0000,,แล้วก็มีโรงเรียน ที่ไม่เคยมีมาก่อน\Nชื่อโรงเรียน Prior's Court
Dialogue: 0,0:10:36.30,0:10:38.72,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับเด็กนักเรียนที่เป็นโรคออทิซึม
Dialogue: 0,0:10:38.72,0:10:42.84,Default,,0000,0000,0000,,องค์กรการกุศล เพื่อการวิจัยทางการแพทย์\Nอีกนั่นแหละ ทั้งหมดเพื่อโรคออทิซึม
Dialogue: 0,0:10:42.84,0:10:47.82,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเมื่อใดก็ตาม ที่พบช่องว่างในการบริการ\Nทางการแพทย์ ฉันจะพยายามช่วย
Dialogue: 0,0:10:49.31,0:10:54.58,Default,,0000,0000,0000,,ฉันชอบทำสิ่งใหม่ ๆ\Nและทำสิ่งใหม่ ๆ ให้เกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:10:54.58,0:11:01.16,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเพิ่งจะเริ่มตั้ง คณะทำงานระดับมันสมอง\Nสามปี เพื่อการศึกษาวิจัยโรคออทิซึม
Dialogue: 0,0:11:01.16,0:11:06.43,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้ความมั่งคั่งบางส่วนของฉัน กลับคืน\Nไปสู่ธุรกิจ ที่กำเนิดมันขึ้นมา
Dialogue: 0,0:11:06.43,0:11:10.02,Default,,0000,0000,0000,,ฉันยังได้ก่อตั้ง \Nสถาบันอินเตอร์เน็ตอ๊อกซ์ฟอร์ด ขึ้นอีกด้วย
Dialogue: 0,0:11:10.02,0:11:12.51,Default,,0000,0000,0000,,และธุรกิจเสี่ยง ด้านเทคโนฯสื่อสารอื่น ๆ
Dialogue: 0,0:11:12.51,0:11:16.80,Default,,0000,0000,0000,,สถาบันอินเตอร์เน็ตอ๊อกซ์ฟอร์ดนั้น\Nไม่ได้เน้นเรื่องเทคโนโลยี่
Dialogue: 0,0:11:16.80,0:11:21.61,Default,,0000,0000,0000,,แต่เน้นด้านปัญหาทางสังคม กฏหมาย\Nและจริยธรรมด้านอินเตอร์เน็ต
Dialogue: 0,0:11:23.89,0:11:30.91,Default,,0000,0000,0000,,จายล์ ตายโดยเราไม่ได้คาดคิด \N17 ปี มาแล้ว
Dialogue: 0,0:11:30.91,0:11:34.69,Default,,0000,0000,0000,,และฉันก็เรียนรู้ที่จะอยู่ได้ โดยไม่มีเขา
Dialogue: 0,0:11:34.69,0:11:39.47,Default,,0000,0000,0000,,และฉันก็เรียนรู้ที่จะอยู่ได้\Nโดยปราศจากความจำเป็นต้องมีฉัน ของเขา
Dialogue: 0,0:11:39.47,0:11:42.83,Default,,0000,0000,0000,,การทำบุญช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์\Nคือ ทั้งหมดที่ฉันทำอยู่ ในปัจจุบัน
Dialogue: 0,0:11:42.83,0:11:45.19,Default,,0000,0000,0000,,ฉันไม่ต้องกังวลเลย เกี่ยวกับว่าจะหลงทาง
Dialogue: 0,0:11:45.19,0:11:48.70,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่า องค์กรการกุศลมากมาย\Nจะตามหาฉันจนพบ อย่างรวดเร็ว
Dialogue: 0,0:11:48.70,0:11:52.67,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:12:00.81,0:12:04.88,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นเรื่องหนึ่ง \Nที่จะให้มีแนวคิด ในการทำธุรกิจ
Dialogue: 0,0:12:04.88,0:12:07.11,Default,,0000,0000,0000,,แต่ก็อย่างที่หลายคนในห้องนี้ ก็รู้
Dialogue: 0,0:12:07.11,0:12:10.02,Default,,0000,0000,0000,,การทำให้มันเกิดขึ้นนั้น \Nเป็นเรื่องที่ยากมาก
Dialogue: 0,0:12:10.02,0:12:18.12,Default,,0000,0000,0000,,และมันต้องการ พละกำลังพิเศษ\Nความเชื่อในตัวเอง และความมุ่งมั่น
Dialogue: 0,0:12:18.12,0:12:22.32,Default,,0000,0000,0000,,ความกล้า ที่จะเสี่ยงต่อครอบครัวและบ้าน
Dialogue: 0,0:12:22.32,0:12:27.49,Default,,0000,0000,0000,,และการมุ่งมั่นในบริการตลอด 7 วัน 24 ช.ม\Nซึ่งคาบเกี่ยวกับ การหมกมุ่นครํ่าเคร่ง
Dialogue: 0,0:12:27.49,0:12:31.48,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น มันก็ดีเหมือนกัน \Nที่ฉันเป็นคนบ้างาน
Dialogue: 0,0:12:31.48,0:12:36.71,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเชื่อในความงดงามของงาน เมื่อเราทำ\Nได้อย่างเหมาะสม และอ่อนน้อมถ่อมตน
Dialogue: 0,0:12:38.15,0:12:43.52,Default,,0000,0000,0000,,งาน ไม่ได้เป็นแค่บางอย่างที่ฉันทำ\Nในเมื่อ ฉันควรจะไปทำอย่างอื่น
Dialogue: 0,0:12:45.61,0:12:47.76,Default,,0000,0000,0000,,เราดำรงชีวิตอยู่ โดยมุ่งไปข้างหน้า
Dialogue: 0,0:12:47.76,0:12:50.99,Default,,0000,0000,0000,,แล้วทั้งหมดนี้ ได้สอนอะไรฉันบ้างคะ?
Dialogue: 0,0:12:52.21,0:12:55.85,Default,,0000,0000,0000,,ฉันได้เรียนรู้ว่า วันพรุ่งนี้\Nจะไม่เหมือนกับวันนี้อีกเลย
Dialogue: 0,0:12:55.85,0:12:58.90,Default,,0000,0000,0000,,และแน่นอน ไม่มีอะไรเหมือนเมื่อวานนี้
Dialogue: 0,0:12:58.90,0:13:02.31,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นทำให้ฉันสามารถ\Nรับมือกับความเปลี่ยนแปลงได้
Dialogue: 0,0:13:02.31,0:13:06.63,Default,,0000,0000,0000,,แท้จริง ในที่สุดแล้ว ต้อนรับการเปลี่ยนแปลง
Dialogue: 0,0:13:06.63,0:13:11.67,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่า จะมีคนบอกฉันว่า \Nฉันก็ยังคงเป็น คนที่เอาใจยากมาก
Dialogue: 0,0:13:11.67,0:13:13.80,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณมากค่ะ
Dialogue: 0,0:13:13.80,0:13:21.08,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)