0:00:05.708,0:00:10.759
روزی که سرنوشت من عوض شد یک روز معمولی بود

0:00:10.759,0:00:15.518
مثل همهٔ روزهای دیگه یکی از اون روزهای

0:00:15.518,0:00:18.476
سرد زمستونی که تو فقط دلت میخواد یه چای

0:00:18.476,0:00:22.169
درست کنی یک رمان خوب برداری بشینی

0:00:22.169,0:00:27.274
روی مبلت کنار شومینه لذت ببری از زندگی.

0:00:27.274,0:00:33.638
ولی من باید کار میکردم و از اون مهمتر

0:00:33.638,0:00:38.102
بعد از ظهر باید دخترم را که دو سالش بود

0:00:38.102,0:00:42.251
فردا تولدت دو سالگیش بود برای چکاپ روتینش

0:00:42.251,0:00:45.371
میبردم. اما اون روز اصلان یک روز معمولی

0:00:45.371,0:00:49.482
نبود و اون چککاپ هم یک چکاپ روتین نبود

0:00:49.482,0:00:54.369
سحر گاه اون روز ساعت پنج صبح من پشت در

0:00:54.369,0:00:59.894
اتاق عمل ایستاده بودم و از پنجرهٔ کوچکی

0:00:59.894,0:01:04.102
که در اتاقهای عمل معمولن هست نگاه

0:01:04.102,0:01:06.928
میکردم به بحث داغی که بین پزشکها بود

0:01:07.431,0:01:10.673
برای اینکه چه باید بکنن و دختر کوچولوی من

0:01:10.673,0:01:15.052
که بیهوش روی تخت خوابید بود هیچکس از

0:01:15.052,0:01:18.451
دیروز ساعت شیش نگفت که چی شده با همهٔ با

0:01:18.451,0:01:24.113
همهٔ سوالاتی که داشتم با همهٔ اضطرابی که

0:01:24.113,0:01:26.424
داشتم با همهٔ اینکه از چهرههاشون میفهمیدم

0:01:26.424,0:01:29.676
که یک چیز غیر عادی هیچکس نمیکست به من

0:01:29.676,0:01:32.109
اطلاعی بیش از اون چیزی که شاید اونها

0:01:32.109,0:01:36.581
لازم میدونستن و حق من بود که بدونم ولی

0:01:36.581,0:01:39.151
این حق رو به من نمیدادم بنا بر این یک خشم

0:01:39.151,0:01:42.395
اضافه هم میشد به دردسری که پیش اومده بود

0:01:42.395,0:01:45.697
چاری نداشتم به جز اینکه اونجا بأیستم چون

0:01:45.697,0:01:47.897
داد و فریادهایم را دیروز کرده بودم بهشون

0:01:47.897,0:01:50.367
گفته بودم بهشون اعتقاد ندارم گفته بودم من

0:01:50.370,0:01:51.902
بچهام را نمیگذارم بهش دست بزنید من بهشون

0:01:51.912,0:01:56.052
گفته بودم بچهٔ دو ساله من را کسی نمیگذارم

0:01:56.052,0:01:58.290
زیر چاقو ببره بهشون گفتم من همین امشب

0:01:58.290,0:02:01.313
پرواز میکنم میبرمش جایی که ممکن امکانات

0:02:01.313,0:02:03.933
بیشتری داشته باشند که بدون جراحی به من

0:02:03.933,0:02:07.442
بگویند که چه اتفاقی افتاده ولی به من

0:02:07.442,0:02:11.442
گفتن حتا یک دقیقه امروز مهم من باید

0:02:11.442,0:02:16.445
می ایستادم اونجا ساکت بدون صدا و صبور

0:02:16.445,0:02:19.820
چیزی که تقریبا غیر ممکن بود شما همه چهره ی

0:02:19.820,0:02:22.520
که میخواد خبر بد به آدم بده میشناسید

0:02:22.524,0:02:24.984
دیدین ببر این تو دیگه اصلان منتظر بقیش

0:02:24.984,0:02:29.284
نمیشی دنیات بهم میریزه برای من اون خبر بد

0:02:29.284,0:02:35.164
یک سونامی بود تمام زندگی تراهیهای آینده

0:02:35.164,0:02:40.843
خوشحالی رفاه احساس خوشبختی همچی با این

0:02:40.843,0:02:45.893
سونامی شسته شد و رفت. طول کشید تا من بفهمم

0:02:45.893,0:02:50.371
که خبر بد فی نفسه خبر بد نیست. خبرای بد یا

0:02:50.371,0:02:53.713
خبرای خوب زمان می برن تا اینکه ما متوجه

0:02:53.713,0:02:58.377
بشیم که خوبن یا بَدَن. اون روز ولی برای

0:02:58.377,0:03:01.231
من اون خبر خیلی بدی بود خبری بود

0:03:01.307,0:03:05.695
که فلجم کرده بود برای تصمیم گیری.

0:03:05.695,0:03:09.316
خشمی بی امان در درونم زبانه کشید به

0:03:09.316,0:03:13.483
قدرت یک اژدها. چرا؟ چرا فرشته کوچولوی من؟

0:03:13.483,0:03:17.813
چرا چرا من؟! من چی کار کردم که مستحق چنین

0:03:17.813,0:03:20.813
چیزی باشم که دختر کوچولوی من سرطان بگیره؟

0:03:20.813,0:03:24.813
سرطان؟! دختر ۲ ساله؟! کوچولو تولدش بود.

0:03:25.053,0:03:30.903
به هر صورت، همه ی ما در زندگی مواجه شدیم

0:03:30.903,0:03:34.143
با لحظات باور نکردنی، اتفاقای باور نکردنی

0:03:34.143,0:03:38.143
و می دونیم که انسان را چاره ای جز صبوری و

0:03:38.143,0:03:42.813
تسلیم نیست. ما درمان بچه رو شروع کردیم

0:03:43.043,0:03:46.933
به خاطر اینکه اصلاً به نظر اونها یک سلول

0:03:46.933,0:03:49.317
جابجا شدنش می تونست همه چیز رو تغییر بده.

0:03:49.317,0:03:52.907
باید بلافاصله درمان شروع می شد و بعد از

0:03:52.907,0:03:56.229
یه هفته رفت و آمد در بیمارستانی که عمل

0:03:56.229,0:03:59.994
شده بود به خاطر بعد مسافت و ترافیک وحشتناک

0:03:59.994,0:04:04.729
تهران و دوستی تیم پزشکی دوستی خانوادگی که

0:04:04.729,0:04:06.959
با من داشتن من و منتقل کردن به بیمارستان

0:04:06.959,0:04:10.959
شهدای تجریش که نزدیک تر به خونه ی من بود.

0:04:12.783,0:04:16.572
به این گمان که همه چیز راحت تر خواهد شد

0:04:16.572,0:04:19.521
ولی در اولین روزی که به وارد اون بیمارستان

0:04:19.521,0:04:27.201
شدم به کوچیکیه خودم پی بردم. خشمم کمتر

0:04:27.201,0:04:31.758
نشد ولی به اینی که متجاوز از ۳۰ سال از

0:04:31.758,0:04:35.538
کنار این دیوارهای سرد و بلند من رد می شدم

0:04:35.538,0:04:38.673
و هیچ گاه به این فکر نکردم که چه اتفاقایی

0:04:38.673,0:04:41.883
داره اون تو می افته چقدر آدم مستاصل اونجا

0:04:41.883,0:04:45.883
نشستن چقدر آدما منتظر یه چیزی هستن همین

0:04:45.883,0:04:49.103
جایی که من دارم رد می شم برم برای مدرسه ام

0:04:49.103,0:04:51.653
دانشگام یا هر چیزی یک عالمه آدم پشت

0:04:51.653,0:04:55.653
اون دیواره یه لحظات غیر قابل تصوری

0:04:55.653,0:04:57.543
را دارن می گذرونن چرا یک دفعه من اصلاً

0:04:57.543,0:05:00.063
پامو توی این بیمارستان نذاشتم؟ چی کار حالا

0:05:00.063,0:05:02.853
می تونم بکنم؟ هیچ کار! برای اینکه من برای

0:05:02.853,0:05:05.403
بچه ی خودم موندم برای مشکل خودم الان

0:05:05.403,0:05:07.803
مستاصلم من کاری نمی تونم بکنم

0:05:08.846,0:05:13.386
بنابراین درمان و ما ادامه دادیم و

0:05:14.130,0:05:16.220
روزای زمستون گذشت ،

0:05:16.220,0:05:18.010
عید نوروز اومد. عید نوروز

0:05:18.010,0:05:20.500
برای همه معنی داشت برای من معنی نداشت

0:05:20.500,0:05:24.500
اصلاً عصبانی بودم که چرا همه فکر می کنن

0:05:24.500,0:05:27.250
چقدر همه چیز خوبه جشن و سرور و بهار داره

0:05:27.250,0:05:29.680
میاد سبزه، نمی دونم این، اون، ماهی ، همه

0:05:29.680,0:05:32.720
اینا از نظر من متوقف بود خانواده ی من و

0:05:32.720,0:05:36.720
کودک دیگرم در واقع اصلاً دیده نمی شدن در

0:05:36.720,0:05:41.720
چشمان من. و تعطیلات گذشت روز بعد از

0:05:41.720,0:05:48.110
تعطیلات من باید می رفتم برای اینی که نگاه

0:05:48.110,0:05:52.400
کنم برای دوره ی دوم شیمی درمانی

0:05:52.400,0:05:57.590
و در با هم من و مریم مادری

0:05:57.590,0:06:00.750
که همیشه توجه ام را جلب کرده بود

0:06:00.750,0:06:04.208
یک زن میانسال با چهره ای که سوء تغذیه نشون

0:06:04.208,0:06:10.258
می داد با لباسای مندرس ولی متشخص

0:06:12.228,0:06:14.878
یه پسر ۱۳ ساله داشت که همواره بدون

0:06:14.878,0:06:17.928
کفش روی دوشش بود در همه ی رفت وآمدهایی

0:06:17.928,0:06:21.928
که قبل از عید داشتیم. اینبار هم من دیدم که

0:06:21.928,0:06:24.298
مریم داره می ره تو یه دستش یه بقچه ی

0:06:24.298,0:06:28.298
سبز یه و یه دسته گل این بچه هم رو دوششه

0:06:28.298,0:06:33.378
من فقط رد شدم سر بهشون تکون دادم همین!

0:06:33.378,0:06:36.743
حتی انقدر مودب نبودم بگم سال نوت مبارک .

0:06:36.743,0:06:38.743
رد شدم برای اینکه می خواستم به سرعت برم

0:06:38.743,0:06:42.093
نمی خواستم تواون فضا بیشتر از یک دقیقه که

0:06:42.093,0:06:46.893
لازم هست باشم وقتی که ازش رد شدم چند قدم

0:06:46.893,0:06:52.031
گذشتم صدا کرد منو ؛ فکر کردم آه می خواد

0:06:52.031,0:06:54.391
حالا بگه عید مبارک این اون اون عید خودت

0:06:54.391,0:06:57.461
مبارک من احساس نمی کنم عید مبارکه یا

0:06:57.461,0:07:00.161
می خواد بگه من مثلاً زودتر برم از شما ...

0:07:00.161,0:07:02.971
جواب ندادم رفتم. دومرتبه صدا کرد و فکر

0:07:02.971,0:07:04.911
کردم خب حالا برمی گردم بهش می گم که

0:07:04.911,0:07:08.911
می دونی عزیزم من خیلی کار دارم من باید برم

0:07:08.911,0:07:12.551
متاسفم ببخشین ولی امروز نمی تونم وایسم.

0:07:12.751,0:07:14.521
خب...برگشتم

0:07:15.081,0:07:22.211
برگشتم دیدم یه چهره ی پر از مهتاب،

0:07:22.211,0:07:25.121
دو تا چشم پر از آفتاب،

0:07:29.681,0:07:41.501
[دست زدن]

0:07:41.501,0:07:46.761
یه دسته گل صحرایی، سوسن، نسرین، لاله،

0:07:46.761,0:07:51.519
همه چی همه رنگا، بنفش، سبز، قرمز جلوی

0:07:51.519,0:07:56.149
صورت منه بعد گفت اینارو از ترکمن صحرا

0:07:56.149,0:07:59.519
چیدم خیلی دعا کردم امروز شما رو ببینم

0:07:59.519,0:08:02.739
می خواستم بهتون بگم که خدا بزرگه

0:08:03.669,0:08:06.279
چرا انقدر ناراحتی زن؟ یه خورده آروم باش

0:08:06.279,0:08:08.069
می گذره همه ی اینا می گذره.

0:08:08.069,0:08:12.749
خب من متاسفم از اینکه احساساتی می شم

0:08:12.749,0:08:15.039
بعد از بیست و اندی سال که گذشته

0:08:15.039,0:08:20.529
ولی به این دلیل هست که در اون لحظه

0:08:20.529,0:08:25.029
تمام پالس های وجود من متوقف شد همه چی

0:08:25.029,0:08:28.309
متوقف بود حتی قلبم. فکر می کنم قلبمم نزد!

0:08:28.309,0:08:32.129
چند ثانیه. فکر می کردم من چی کار

0:08:32.129,0:08:35.729
کنم حالا یعنی من این زن و دور زدم

0:08:35.729,0:08:38.129
من می خواستم به این زن اینطوری حرف بزنم

0:08:39.094,0:08:42.284
من چی کار داشتم می کردم من اصلاً کی هستم

0:08:42.284,0:08:47.034
من کی هستم؟ این کیه؟ من کی هستم؟ و در همون

0:08:47.034,0:08:50.385
لحظات اون که متوجه بی قراری من شده بود

0:08:50.385,0:08:52.285
گل و گذاشت روی کالسکه ی بچه ی من

0:08:52.285,0:08:55.145
رو دامنش و رد شد

0:08:55.825,0:08:59.015
رد شد و من موندم با

0:09:01.565,0:09:03.254
نوری که ناگهان

0:09:03.254,0:09:06.534
حس می کردم درون منو روشن می کنه.

0:09:06.534,0:09:10.214
بعد خودمو دیدم از چشم مریم ؛ دیدم یه زن

0:09:10.214,0:09:13.744
متوقع عصبانیه در واقع، که همیشه دلیلی

0:09:13.744,0:09:18.134
برای نارضایتی داره و فکر می کنه متفاوته.

0:09:19.894,0:09:23.894
حالا چمباتمه زده گوشه ی غار تاریک تنهایی

0:09:23.894,0:09:27.314
سردش! چرا؟ چون دوستانمو متفرق کرده بودم

0:09:27.314,0:09:30.714
برای اینکه متنفر بودم از اینی که موضوع

0:09:30.714,0:09:34.714
ترحم باشم. خانوادمو متوقف کرده بودم برای

0:09:34.714,0:09:37.744
اینکه پیشنهادات زیادی داشتن هرکسی یه چیزی

0:09:37.744,0:09:39.314
می گفت این کار و بکن اون کار و بکن.

0:09:39.314,0:09:42.034
به همشون گفتم نمی خوام. تمام انرژی هایی که

0:09:42.034,0:09:44.424
دارم می خوام صرف نگاه کردن به این بچه ای

0:09:44.424,0:09:46.734
باشم که روزی چندین سی سی سم می ره تو بدنش

0:09:46.734,0:09:49.784
رگاش می سوزه فریاد می زنه می سوزم می سوزم

0:09:49.784,0:09:51.614
شما که نمی دونین راجع به چی حرف می زنین.

0:09:51.614,0:09:55.104
من نمی خوام نصایح شما رو. پزشکا رو از خودم

0:09:55.104,0:09:57.504
متفرق کرده بودم یعنی اونا وظیفشونو انجام

0:09:57.504,0:09:59.994
می دادن ولی می دونستن من بهشون اعتقادی

0:09:59.994,0:10:05.704
ندارم من نگاه کردم خودمو دیدم گوشه ی اون

0:10:05.704,0:10:09.104
غار تنها نشستم و دیوار این غار و دارم

0:10:09.104,0:10:11.084
هر روز ضخیم ترش می کنم.

0:10:14.213,0:10:17.933
ولی صدای ترکیدن اون یخ ها رو شنیدم.

0:10:17.933,0:10:20.473
شنیدم یخ ها دارن می شکنن.

0:10:20.473,0:10:23.281
داره یه نوری از لای اون درزا میاد تو.

0:10:23.281,0:10:25.331
داره منو نشون می ده اون گوشه ی اون غار

0:10:25.331,0:10:28.681
نشستم چمباتمه زدم سرم روی زانومه

0:10:30.862,0:10:34.322
و فکر کردم هیچ راهی ندارم

0:10:34.322,0:10:36.292
جز اینی که برم جلو

0:10:36.292,0:10:40.902
خودم و بغل کنم بگم سعیده پاشو! پاشو!

0:10:41.636,0:10:44.266
به خودت بیا، مریم و نگاه کن

0:10:44.266,0:10:50.156
با امکانات یک هزارم تو می بخشه،

0:10:51.066,0:10:54.376
هر چی که در توانش هست

0:10:54.376,0:10:57.476
از اون سر دنیا اینارو چیده آورده برای تو.

0:10:57.476,0:10:58.486
تو کی هستی؟!

0:10:58.486,0:11:01.586
یه کسی باش که شایسته ی این عشق باشی،

0:11:01.586,0:11:02.596
یاد بگیر

0:11:03.416,0:11:07.436
در اون لحظات آگاهی

0:11:09.272,0:11:12.872
فکر می کنم بدون اختیار قسمی با خودم خوردم

0:11:12.872,0:11:16.082
که پس از این در جستجوی یادگرفتن

0:11:16.082,0:11:18.366
از مریم و مریم ها باشم

0:11:19.356,0:11:22.916
و زندگیمو صرف خدمت به اینها بکنم.

0:11:23.856,0:11:27.526
قسمی بود که بهش آگاه نبودم ولی آتشی

0:11:27.526,0:11:30.239
بود که مریم در درون من شعله ور کرده بود.

0:11:30.239,0:11:34.009
این زن ۴ بچه داشت، در مزرعه برنج

0:11:34.009,0:11:35.679
کار می کرد در شمال

0:11:36.609,0:11:39.509
و شوهرش در جنگ مرده بود

0:11:41.757,0:11:44.787
و چون زمان بعد از جنگ بود و

0:11:44.787,0:11:48.507
اولویت در بخش بهداشتی مملکت به لحاظ

0:11:48.507,0:11:53.577
محدودیت های در واقع منابع، نجات سربازان

0:11:54.287,0:11:56.067
و خانواده هاشون بود.

0:11:56.797,0:12:00.037
ولی نه بچه ای که مبتلا به سرطان شده

0:12:00.037,0:12:00.897
برای اینکه

0:12:03.240,0:12:05.260
دریافتِ اون موقع، دارم راجع

0:12:05.260,0:12:06.960
به بیست و اندی سال پیش صحبت می کنم

0:12:06.960,0:12:07.540
این بود که

0:12:07.540,0:12:09.570
بچه ی سرطانی بالاخره می میره

0:12:09.570,0:12:11.670
و تنها کسانی می جنگیدن

0:12:11.670,0:12:13.460
در اون زمان مادرها بودن.

0:12:13.460,0:12:16.050
مادر اگه بچه یک ماهه باشه و در اعماق

0:12:16.050,0:12:19.090
اقیانوس باشه باز مادر شیرجه می ره اون تو

0:12:19.090,0:12:20.780
برای اینکه باز هنوز امید داره که

0:12:20.780,0:12:22.400
اون بچه رو می تونه از اون ته بکشه بیرون

0:12:22.400,0:12:23.700
و نجاتش بده.

0:12:23.700,0:12:26.710
بنابراین مادرا بودن، و مریم یکی از اون

0:12:26.710,0:12:28.860
مادرا بود که این بچه ۱۳ ساله رو

0:12:28.860,0:12:31.410
روی دوشش می کشید و ورمی داشت و می آورد.

0:12:33.762,0:12:34.102
خب

0:12:35.087,0:12:37.167
من با خودم عهدی بسته بودم

0:12:37.167,0:12:40.637
و اولیش این بود که از مریم یاد بگیرم .

0:12:40.637,0:12:43.777
راز مریم چیزی که همه ی ما در این

0:12:43.777,0:12:45.557
مرز و بوم بهش احتیاج داریم

0:12:45.557,0:12:49.677
زندگی بدون انتظار، عشق بدون انتظار،

0:12:49.677,0:12:51.657
دادن بدون انتظار.

0:12:51.657,0:12:53.847
انتظارش فقط از خودش بود،

0:12:53.847,0:12:56.757
محورهمه خواسته هاش خودش بود

0:12:56.757,0:13:00.757
و انقدر این پرقدرت بود

0:13:00.757,0:13:04.007
این خصیصه در این زن که همه

0:13:04.007,0:13:09.087
اطرافش و پر از تشعشعات وجود خودش می کرد

0:13:09.087,0:13:10.027
و تأثیر می ذاشت

0:13:13.069,0:13:15.409
قول دومم این بود که همیشه در خدمت

0:13:10.027,0:13:12.117
همونطوری که دنیای منوعوض کرد.

0:13:15.409,0:13:17.879
اینها باشم و اولین قدما رو که شروع کردم

0:13:17.879,0:13:22.809
به برداشتن طبیعتا ً این تصور بودش که بچه ی

0:13:22.809,0:13:25.092
مبتلا به سرطان الان تو این مملکت، دارو،

0:13:25.092,0:13:26.952
این ، اون، کی اصلاً حوصله اش و داره؟

0:13:26.952,0:13:30.302
در مراجعه به مقامات، مسئولین همه می گفتن

0:13:30.302,0:13:32.362
خانوم برو خونت بشین زندگیتو بکن

0:13:32.362,0:13:35.052
بچه سرطانی نمی دونم این اون

0:13:36.132,0:13:37.952
ولی من نه اینی که

0:13:37.952,0:13:41.582
اراده من بود و یا من خواستم این آتشی بود

0:13:41.582,0:13:43.162
که مریم در درون من شعله ور کرده بود

0:13:43.162,0:13:46.312
و اصلاً مجالی برای برای توقف به من

0:13:46.312,0:13:52.062
نمی داد بنابراین من رفتم، رفتن من قدمای

0:13:52.062,0:13:56.482
اول بود بعد از اون کمکی بود که از در و دیوار

0:13:56.482,0:14:03.102
می ریخت شما که اینجا نشستین یقین دارم که

0:14:03.102,0:14:06.252
از همون کمک کننده ها هستین حداقل

0:14:06.252,0:14:09.362
۸۰ ، ۹۰ درصد از شما کسانی هستن که به ما

0:14:09.362,0:14:12.522
کمک کردن در این وادی. نتیجه چی شد؟

0:14:12.522,0:14:15.602
نتیجه اینکه امروز در سرزمین ما

0:14:16.390,0:14:22.450
هیچ کودک مبتلا به سرطانی از فقر نخواهد مرد

0:14:22.613,0:14:34.753
[دست زدن]

0:14:34.753,0:14:37.753
اگر بزارین ادامه بدم اگر بقیشو بشنوین

0:14:37.753,0:14:40.523
بیشتر لذت می برین اون اینه که شما برای

0:14:40.523,0:14:43.753
خودتون دست زدین برای این مردمی که وقتی

0:14:43.753,0:14:46.293
اعتماد بکنن معجزه می آفرینن دست زدید.

0:14:46.863,0:14:50.863
اتفاقی که افتاد این بود که حالا دیگه هیچ

0:14:50.863,0:14:54.863
پدری با شرمندگی دمِ کانتر داروخانه

0:14:54.863,0:14:56.963
نمی ایستاد برای اینکه پول داروش و نداره

0:14:56.963,0:14:59.923
هیچ مادری تو اون غار سرده دیگه نمی خزید

0:14:59.923,0:15:02.153
چون نمی دونست چی شده هر چی شده هر چی که

0:15:02.153,0:15:04.603
اطرافیانش می گفتن براش غیر قابل باور کردن

0:15:04.603,0:15:07.554
نیست باید بره تو غار خودش برای اینکه یک

0:15:07.554,0:15:10.304
ارگانیزیشن به این عظمت داره حمایتش می کنه

0:15:10.304,0:15:14.084
با دهها روانشناس حرفه ای که داوطلبانه

0:15:14.084,0:15:17.334
اونجا نشستن دارن مادرا رو بهشون یاد می دن

0:15:17.334,0:15:20.344
چگونه با این مشکل کنار بیان. بچه ها دیگه

0:15:20.344,0:15:22.804
بچه خواهر برادرا دیگه از مدرسشون نمی مونن

0:15:22.804,0:15:26.634
برای اینکه مادر و پدر این رهایی رو دارن که

0:15:26.634,0:15:29.522
به زندگی معمولیشون ادامه بدن ضمن حل این

0:15:29.522,0:15:32.682
مشکل. همه ی اینارو شما در واقع ممکن کردید

0:15:33.949,0:15:36.329
اون چیزی که می خواستم با شما تقسیم بکنم

0:15:36.329,0:15:42.009
این بود که در طی این مراحل من به

0:15:42.009,0:15:44.819
یک واقعیت مطلق پی بردم و اون اینکه

0:15:45.809,0:15:49.329
در وجود همه انسان ها بدون استثناء

0:15:50.619,0:15:53.889
یک نطفه ی معجزه وجود داره

0:15:56.429,0:16:00.659
بعضی ها بر اثر حوادثی که پیش میاد،

0:16:00.659,0:16:04.099
بعضی ها در واقع در نادانی کاملی به سر

0:16:04.099,0:16:07.739
می برن که من به سر می بردم در اون دنیایی

0:16:07.739,0:16:11.469
که به سر می برن فرصت و مجال اینی که بتونن

0:16:11.469,0:16:13.699
به اون نطفه توجه بکنن و ندارن و این اصلاً

0:16:13.699,0:16:16.409
قابل سرزنش نیست. زندگی برای من اینجوری

0:16:16.409,0:16:19.429
پیش آورده من اینجوری رفتم جلو؛ ژنم، تربیتم

0:16:19.429,0:16:22.349
خانوادم همه ی اینا. من چیزی راجع به اون

0:16:22.349,0:16:25.109
نطفه هه نمی دونستم که به دنبالش بگردم ولی

0:16:25.109,0:16:29.729
یه پس گردنیِ سرنوشت منو در واقع متوجه کرد.

0:16:29.729,0:16:33.279
اما بعضی از آدما هستن که به دنبالش هستن

0:16:33.279,0:16:39.509
به دنبال اینی که من من من به جای تأسف،

0:16:39.509,0:16:43.249
تأثر و دلسوزی برای خودم که یک عادت ثانوی

0:16:43.249,0:16:45.569
همه ی ماها هستش از صبح تا شب دلمون برای

0:16:45.569,0:16:48.239
خودمون می سوزه و همه ی دنیا مقصرن

0:16:48.239,0:16:50.359
برای همه ی اتفاقایی که در زندگی ما می افته

0:16:50.359,0:16:52.369
به غیر از خودمون.

0:16:52.709,0:16:56.609
به جای چرا، شاید سوال درست تر این باشه که

0:16:56.609,0:17:01.899
چگونه می شه از این مشکل بیرون اومد؟

0:17:01.899,0:17:04.689
راههای بیرون اومدن از این مشکل چی هست؟

0:17:04.689,0:17:08.479
مشکل ترین قَدَما مشکل ترین قَدَما،

0:17:08.479,0:17:13.199
قدمای اولِ؛ قدم اول و که ما برداریم کائنات

0:17:13.199,0:17:17.029
به دنبال ماست کائنات داره می جوره جستجو

0:17:17.029,0:17:20.479
می کنه برای اونایی که می خوان تغییر ایجاد

0:17:20.479,0:17:22.709
بکنن. شما اینو تو زندگیتون می بینین.

0:17:22.709,0:17:26.709
این اصلاً مربوط به دانشگاه نیست این مربوط

0:17:26.709,0:17:29.039
به ثروت نیست شما ببینید این مربوط به ذهن ِ

0:17:29.039,0:17:33.539
جستجوگره، ذهنی که تسلیم مصائبش نمی شه،

0:17:33.539,0:17:36.809
دهنی که می گرده به دنبال راه حل وقتی که[br]

0:17:36.809,0:17:41.239
شما اون اتفاق افتاد دیگه هیچ توقفی وجود

0:17:41.239,0:17:43.979
نداره و شما می بینید که شما هم یکی از

0:17:43.979,0:17:47.068
معجزه گرهای جهان هستی خواهید شد.

0:17:47.068,0:17:49.558
تنها سوالی که امروز باید بکنیم اینه که:

0:17:49.558,0:17:51.908
معجزه ی من چه خواهد بود؟

0:17:51.908,0:17:52.698
ممنونم

0:17:52.698,0:17:58.798
[تشویق]