အာရပ်အမျိုးသမီး ဓာတ်ပုံသမား တစ်ယောက်အနေနဲ့

ကျွန်မ ပရောဂျက်တွေအတွက် 
ကိုယ်တိုင်အတွေ့အကြုံ ထဲကနေပြီး

စေ့ဆော်မှုအများအပြားကို ရရှိခဲ့ပါတယ်။

အသိပညာအတွက် ကျွန်မ တည်ဆောက်ချမှတ်ရန်

ပြင်းပြနေခဲ့တဲ့ စိတ်ဓာတ်က

ကျွန်မကို ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့ဘဝဆီ ရှေးရှုနိုင်ခဲ့ကာ

အတားအဆီးတွေကို ကျော်ဖြတ်ဖို့အခွင့်ပေးပြီး

ကျွန်မရဲ့ I Read I Write ဆိုတဲ့ပရောဂျက်အတွက် တွန်းအားဖြစ်ခဲ့တာပေါ့။

အဆင့်မြင့်ပညာရေးကို လိုက်စားခွင့်မရှိခဲ့လို့

ကိုယ်ပိုင်တွန်းအားနဲ့ ပညာရေးကနေပြီး 
သူတို့ရဲ့ဘဝတွေကို

ပြောင်းလဲနိုင်ခဲ့ကြတဲ့ အခြားသော
အမျိုးသမီးတွေရဲ့

ဇာတ်လမ်းတွေကို လေ့လာဖော်ထုတ်ပြီး

မှတ်တမ်းပြုဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပါတယ်။

သူတို့ရင်ဆိုင်ရတဲ့ အတားအဆီးတွေကို

ဖော်ထုတ်၊ မေးမြန်းရင်းပေါ့။

အမျိုသမီးတွေရဲ့ ပညာရေးနဲ့ပတ်သက်တဲ့

အကြောင်းအရာစုံကို ရေးသားခဲ့ပါတယ်၊

စီးပွားရေးနဲ့ လူမှုရေးတွေကြောင့်

အာရပ်နိူင်ငံတွေကြားက ကွာခြားမှုတွေကို

နှလုံးသွင်းထားရင်းပေါ့။

ပါဝင်တဲ့ကိစ္စရပ်တွေက 
အမျိုးသမီး စာမတတ်မှု

ဒါက ဒီဒေသထဲမှာ တော်တော်လေးမြင့်မားပါတယ်၊

ပညာရေးဆိုင်ရာ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတွေ၊

ပညာတစ်ပိုင်းတစ်စနဲ့ ကျောင်းသားတွေအတွက် 
အစီအစဉ်တွေ

ပြီးတော့ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတွေထဲက

နိူင်ငံရေးလှုပ်ရှားမှုတွေပေါ့။

ဒီအလုပ်ကိုစတော့ အမျိုးသမီးတွေကို

ပါဝင်ဖို့စည်းရုံးသိမ်းသွင်းရတာ

အမြဲတမ်းကြီးတော့ မလွယ်ခဲ့ပါဘူး။

ဒီအကြောင်းတွေဟာ အခြားသောအမျိုးသမီးတွေရဲ့

ဘဝတွေအပေါ် ဘယ်လိုသက်ရောက်မှုရှိစေတယ်၊

သူတို့အသိုင်းအဝိုင်းမှာ

သူတို့ဟာ ဘယ်လိုစံပြ ဖြစ်စေလိမ့်မယ်ဆိုတာကို

ရှင်းပြပြီးမှပဲ သဘောတူကြတာလေ။

ပူးပေါင်းပါဝင်ခြင်း၊ ကိုယ်တိုင်
ဖွင့်ဆိုရေးသားခြင်းနည်းနဲ့

သူတို့ရဲ့ကိုယ်ပိုင် ပုံရိပ်တွေကိုပုံနှိပ်ရာမှာ

သူတို့ ကိုယ်ပိုင် စကားလုံးတွေနဲ့

စိတ်ကူးတွေကို ရေးသားစေခဲ့ပါတယ်။

ဒီပုံတွေကို အဲဒီတုန်းက 
စာသင်ခန်း တွေထဲမှာမျှဝေပြီး

အလားတူပညာရေးတွေနဲ့ 
အခြေအနေတွေကို ဖြတ်သန်းခဲ့ကြတဲ့

အခြားအမျိုးသမီးတွေကို လှုံ့ဆော် အားပေးဖို့

လုပ်ဆောင်ခဲ့ပါတယ်။

Aisha ဆိုတဲ့ ယီမင်က ကျောင်းဆရာမ
တစ်ယောက်ရေးသားတာက

"ကျွန်မ ပညာသင်ယူခဲ့တာက 
အမှီအခိုကင်းဖို့နဲ့ အရာရာကို

ယောက်ျားတွေကို အားကိုစရာ မလိုအောင်ပါ။"

ကျွန်မဖေါ်ပြတဲ့ ပထမဆုံးပုံတွေထဲက
တစ်ယောက်ကတော့

အီဂျစ်က Umm El-Saad ပါ၊

ကျွန်မတို့ ပထမတွေ့တုန်းက သူမဟာ 
နာမည်လောက်ပဲ ရေးတတ်ရုံပါ။

ကိုင်ရိုဆင်ခြေဖုံးမှာ နယ်ခံ 
NGO တစ်ခုကပြုလုပ်တဲ့

၉ လကြာ စာတတ်မြောက်ရေး

အစီအစဉ်တစ်ခုကို သူမတက်နေတုန်းပေါ့။

လတွေကြာပြီးနောက် သူ့ယောက်ျားက သူမကို

စာသင်ခန်းတွေထဲနေ ဆွဲထုတ်ဖို့ 
ခြိမ်းခြောက်ခံရတာကို

သူမကက အရွှန်းဖောက်နေသေးတယ်၊

အခုစာတတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ ဇနီးက 
ဖုန်းထဲကစာတိုတွေကို

စစ်ဆေးနေတာကို သိသွားလို့တဲ့လေ။

(ရယ်သံများ)

တော်တော်နောက်တဲ့ Umm El-Saad နော်

တကယ်တော့ ဒါကြောင့်Umm El-Saad.က

ဒီအစီအစဉ်ကိုတက်ခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး၊

သူမရဲ့ ရိုးရှင်းတဲ့နေ့စဉ် လုပ်ကိုင်နေရတာတွေကို

ထိန်းချုပ်ဖို့ လိုအပ်ခဲ့တာကို 
ကျွန်မနားလည်လိုက်ပါတယ်။

ကျွန်မတို့က လွယ်လွယ်နဲ့ရလို့ 
အလေးမထားကြတဲ့ အသေးအဖွဲကလေးတွေပါ၊

စျေးမှာ ပိုက်ဆံရေတွက်ဖို့ကနေ ကလေးတွေကို

အိမ်စာ ကူလုပ်ဖို့ ဆိုတာတွေထိပါ။

သူမရဲ့ဆင်းရဲမှုနဲ့ 
အမျိုးသမီးတွေရဲ့ပညာရေးကို

သေးသိမ်အောင်လုပ်တဲ့

သူမပတ်ဝန်းကျင်က သဘောထားရှိပေမယ့်လည်း

သူမရဲ့အီဂျစ်အတန်းဖော်တွေနဲ့အတူ 
Umm El-Saad ဟာ

စာရေး၊ စာဖတ်လုပ်တာကို 
သင်ယူချင်စိတ်ရှိခဲ့ပါတယ်။

တူနီးရှားမှာ Asma နဲ့ဆုံခဲ့တယ်၊

ကျွန်မတွေ့ဆုံမေးမြန်းခဲ့တဲ့ အမျိုးသမီး

လှုပ်ရှားပြောင်းလဲရေးဝါဒီ 
၄ ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ပါ။

ဒီဘာသာရေးမနွယ်တဲ့ မျိုးရိုးဗီဇ
အင်ဂျင်နီယာ ကျောင်းသူဟာ

လူမှုရေးမီဒီယာမှာ တော်တော်လေးတက်ကြွသူပါ။

အာရပ်နွေဦးလို့ခေါ်တာကို တန်ဖိုးထားတဲ့

သူမရဲ့တိုင်းပြည်နဲ့ပတ်သက်ပြီး သူမပြောတာက

"ကျွန်မဟာ ဘက်တီးရီးယား အသစ်တစ်ခုကို

ရှာဖွေဖို့ အမြဲစိတ်ကူးထားပါတယ်"တဲ့လေ။

ကဲအခု တော်လှန်ရေးပြီးတော့ နေ့တိုင်းမှာကို

အသစ်တစ်ခု၊ တစ်ခုရနေတာပေါ့။

Asma ရည်ညွှန်းတာက ဒေသတွင်းက တင်းကျပ်တဲ့

ဘာသာရေး သဘောထားရဲ့ အုံကြွမှုကိုပါ။

ဒါဟာ အထူးသဖြင့်တော့ အမျိုးသမီးတွေအတွက်

နောက်ထပ် အတားအဆီးဆစ်ခုပါ။

ကျွန်မတွေ့ဆုံခဲ့တဲ့ အမျိုးသမီးတွေထဲက 
ယီမင်က Fayza ကတော့

စိတ်လှုပ်ရှားမှု အဖြစ်ဆုံးပါ။

Fayza ဟာ အိမ်ထောင်ကျတော့ 
အသက် ၈ နှစ်မှာ ကျောင်းကနေ

အတင်းထွက်ခိုင်းတာ ခံခဲ့ရတယ်။

အိမ်ထောင်သက်က ၁ နှစ်ပဲကြာတယ်။

၁၄ နှစ်မှာ အသက် ၆၀ အဖိုးကြီးရဲ့ 
တတိယမယားဖြစ်ခဲ့တယ်။

၁၈နှစ်မပြည့်ခင်မှာပဲ ကလေး၃ယောက်နဲ့

တစ်ခုလပ် အမေတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့တယ်။

ဆင်းရဲပေမဲ့၊

လွန်ကဲတဲ့ ရှေးရိုးစွဲ လူ့အဖွဲ့အစည်း
တစ်ခုမှာ ရှိနေတဲ့

သူမရဲ့ တစ်ခုလပ်ဆိုတဲ့ 
လူမှုရေးဂုဏ်ဒြပ်တစ်ခုနဲ့၊

သူ မကျောင်းပြန်တက်ဖို့ 
မိဘတွေကို အတိုက်အခံပြုရပေမဲ့

Fayza သိတာက သူမဘဝကို ထိန်းချုပ်ဖို့

နည်းလမ်းက ပညာရေးနဲ့ပဲ ဆိုတာပါ။

အခု သူမ အသက်၂၆နှစ်ပါ၊

တက္ကသိုလ်က စီးပွားရေးလေ့လာမှု

ဘာသာရပ်အတွက် ဒေသတွင်း

NGO တစ်ခုက သူမကို ငွေကြေးထောက်ပံ့ပါတယ်။

သူမရည်ရွယ်ချက်က အလုပ်တစ်ခုရှာ၊ 
နေစရာတစ်ခုငှားပြီး

သူမရဲ့ကလေးတွေကို ပြန်ခေါ်ဖို့ပါ။

အာရပ်နိုင်ငံတွေဟာ ကြီးမားတဲ့ အပြောင်းအလဲကို

ဖြတ်သန်းနေကြရပါတယ်၊

အမျိုးသမီးတွေ ရင်ဆိုင်ရတဲ့ 
ရုန်းကန်လှုပ်ရှားမှုတွေကတော့

စိတ်ထိခိုက်စရာကောင်းလှပါတယ်။

ကျွန်မ ဓာတ်ပုံရိုက်ယူခဲ့တဲ့ အမျိုးသမီးတွေလိုပဲ

အခုကျွန်မ ဒီနေ့မှာလို

ဓာတ်ပုံသမား တစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ 
အတားအဆီးတွေအများကြီး

ကျော်လွှားခဲ့ရတာပေါ့။

ကြုံလာရာ လမ်းတစ်လျှောက်မှာ 
လူများစွာတို့က ကျွန်မဘာကို

ဘယလုပ်နိူင်တယ်၊ မလုပ်နိူင်ဘူးဆိုတာကို 
ပြောနေကြတယ်လေ။

Umm El-Saad, Asma နဲ့ Fayza တို့လို

များစွာသော အာရပ်ကမ္ဘာတစ်လွှားက 
အမျိုးသမီးတွေကပြဆိုတာက

ပညာရေးဆီကိုသွားဖို့ အတားအဆီးတွေကို

ကျော်လွှားဖို့ဆိုတာ ဖြစ်နိူင်တယ်လို့ပါ၊

ပညာရေးဟာ ပိုကောင်းမွန်တဲ့ 
အနာဂတ်ဆီကိုရောက်ဖို့

အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းဆိုတာ 
သူတို့သိကြတယ်လေ။

ကဲဒီတော့ Yasmine ရဲ့အဆိုလေးနဲ့ 
ပဲအဆုံးသတ်ချင်ပါတယ်၊

တူနီးရှားက တွေ့ဆုံမေးမြန်းခဲ့တဲ့ 
လှုပ်ရှားပြောင်းလဲရေးဝါဒီ

၄ ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ပေါ့။

Yasmine ရေးထားတာက

ကိုယ့်ခံယူချက်တွေကို မေးခွန်းထုတ်လိုက်ပါ၊

သင်ဟာ သင်ဖြစ်စေချင်တဲ့သူ ဖြစ်ပါစေ၊

သူတို့ ဖြစ်စေချင်တဲ့သူ မဖြစ်ပါစေနဲ့။

သူတို့ရဲ့ ကျွန်ပြုမှုကို လက်မခံပါနဲ့၊ 
အကြောင်းကတော့

သင့်မိခသ်က သင့်ကို လွပ်လပ်သူ 
အဖြစ် မွေးဖွားပေးခဲ့လို့ပါ။"

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်။

(လက်ခုပ်သံများ)