[Marina Abramović: Şan Dersi]

Biliyor musunuz, çocukken bir sürü sorunum vardı,

ve bir sürü korkum.

İnanılmaz derecede kendime güvensizdim.

Kameraya çekiyor musun?

Çekiyorum.

Tamam, bebeğim, o zaman...

O zaman, sizden yapmanızı istediğim...

Bu performansı hazırlarken

aslında korkularımı yenmek istedim,

bu birincisi. İkinci olarak,

fiziksel sınırlarımı olabildiğince zorlamak,

bilirsiniz, aklın gücünün

vücudunkinden üstün olduğunu görmek istedim.

[Nora York: Ses Eğitmeni]

Şarkı söylemek için,

akciğerlerinizin altına, gerisine nefes almalısınız.

Tamam.

Nefes alın...

Şimdi, göğüsünüze almak yerine

daha aşağısına almayı deneyin.

Bu şekilde...

[İKİSİ DE NEFES ALIP VERİRLER]

Evet, iyi!

Şimdi, "Life and Death of Maria Abramovich" (" Maria Abramovich'in Yaşamı ve Ölümü")

adlı tiyatrodaki

Bob Wilson'layım.

Ve o yeniden düzenlemeleri yapıyor-

-hayatımı kendi bakış açısıyla düzenliyor.

Performanslarımda bütün kontrol bana aittir.

Ama hayata döndüğümde, kontrolü bırakmayı severim.

Ve kontrölü bırakmak bir sanatçının hayatı boyunca yapabileceği en zor şeydir.

en zor şeydir

Şarkı söylemek için nefes aldığınız zaman,

kaburgalarınız genişler ve hissetmek istediğiniz...

İnsanların şarkı söylemelerini dinlemeyi çok severim

ve bu yeteneği hep kıskanmışımdır.

Kalbinizi açabilir

ve tüm ruhunuzla şarkı söyleyebilirsiniz.

Bunu ben yapamazdım.

Çünkü şarkı söylemek için yaratılmışsınız!

Uygun elmacık kemiklerine sahipsiniz...

[ABRAMOVIC, "LA VIE EN ROSE"'Yİ SÖYLÜYOR]

♪ "Quand il me prend dans te bras" ♪

Oui! Oui! Oui! Oui!

♪ "Je vois tout bas..." ♪

Ah, oui!

Sadece "tuz" deyin...

"Tuz..."

Sesli harfte söyleyin...

"Tuz."

Şimdi, dilin ucu

dişlerinize değecek şekilde.

"Tuz."

Çok küçükken

piyano dersleri almak zorundaydım

ve hatırlıyorum ki... piyano derslerinden nefret ederdim.

Bütün bir yıl boyunca öğretmenin

evimize gidip gelmesini hatırlıyorum,

ve bir yılın sonunda

öğretmenim anneme gidip

"Boşu boşuna paranızı alıyorum." demişti

"Onda yok, ve asla olmayacak"

"Müzik kulağı olmayacak"

... sesi daha ileri....

"Tuz."

Doğru.

Ben de bunu değişmez

ve kesin bir yargı olarak kabullendim,

ve asla şarkı söylemek istemedim,

veya bir daha hiç şarkı söyleyeceğimi düşünmedim.

♪ "Tuz..."

"Yaralarımda tuz"

"Sıradan acıları köreltmek için."

"Olağanüstü bir acı vermek için."

Antony versiyonunu çalabilir miyim?

Evet

Ve eşlik edebilir miyiz?

Antony Hegarty bunun için müzik yapıyor,

ve dokuz tane şarkı yarattı.

[HOPARLÖRLERDEN MÜZİK ÇALAR]

♪ "Yaralarımda tuz."

Sıradan acıları köreltmek için."♪

Antony'nin benim için yaptığı

gerçek anlamda benim ruh halim için yapılmış

ve benim eserlerimden ilham almış olanın

adı "Yaralarımda Tuz"...

Böylece, Bob benim bunu söylemem gerektiğine karar verdi

ve tamamen paranoyak oldum.

"Ama ben şarkı söyleyemem. Şarkı söyleyemem" dedim

Bunu dene, eğer bu sesi çıkaracak olsaydın...[TISLAMA SESİ]

Antony bana diyordu ki,

"Sadece Marlene Dietrich'in yaptığı gibi yap."

Ben de "Evet, kötü bir gündeki Marlene Dietrich gibi" dedim. [GÜLER]

[TISLAMA SESİ]

Ve gerçekten ciddiye aldığımda

"Tamam," diye düşündüm

"en azından birkaç şan dersine git,"

"gerçekten yapıp yapamayacağımı anlamak için."

♪ "Köreltmek için..." ♪

♪ "Köreltmek için..." ♪

Her şey nefes almaktan ibaret

ve birçok başka şeyden...

Ama, hala kendime güvenmiyorum

ve işe yaramasını umuyorum.

Şuanki durumum bu.

♪ "Tuz..."

"Yaralarımda tuz"

"Sıradan acıları köreltmek için."♪