1
00:00:00,944 --> 00:00:02,842
اولین باری که متوجه شدم قراره در

2
00:00:02,866 --> 00:00:04,905
کنفرانس TED صحبت کنم یادم میاد.

3
00:00:04,929 --> 00:00:07,040
از میان راهرو به یکی از
کلاس هایم دویدم

4
00:00:07,064 --> 00:00:08,493
تا به دانش آموزانم اطلاع دهم.

5
00:00:08,517 --> 00:00:09,765
«حدس بزنید چی شده،بچهها؟

6
00:00:09,789 --> 00:00:11,867
ازم دعوت شده تا در TED سخنرانی کنم.»

7
00:00:11,891 --> 00:00:13,922
واکنش ها چیزی نبود که من انتظار داشتم.

8
00:00:13,946 --> 00:00:15,404
کل کلاس ساکت شد.

9
00:00:17,134 --> 00:00:20,094
«یه سخنرانی TED؟یعنی مثل همون که 
مجبورمون کردید درگریت ببینیم؟

10
00:00:20,118 --> 00:00:23,813
یا اونی که دانشمنده کارهای 
فوق العاده با ربات انجام می داد؟»

11
00:00:23,837 --> 00:00:25,003
محمد پرسید.

12
00:00:25,027 --> 00:00:26,448
«بله، مثل همونه.»

13
00:00:27,137 --> 00:00:30,071
«اما مربی، اون آدمها خیلی مهم
و باهوش بودند.»

14
00:00:30,095 --> 00:00:32,172
(خنده)

15
00:00:32,196 --> 00:00:33,518
«میدونم.»

16
00:00:34,793 --> 00:00:38,510
«اما مربی، چرا می خواهید سخنرانی کنید؟
شما که از صحبت کردن در جمع متنفرید.»

17
00:00:39,071 --> 00:00:40,580
«بله هستم،» حرفشو قبول کردم،

18
00:00:42,334 --> 00:00:45,933
«اما مهمه که من در مورد خودمون
صحبت کنم،در مورد مسیری که طی کردید،

19
00:00:45,957 --> 00:00:47,116
درباره راهی که من طی کردهآم.

20
00:00:47,140 --> 00:00:48,409
مردم باید بدونند.»

21
00:00:49,098 --> 00:00:51,811
دانش آموزان مدرسه پناهندگانی
که من تاسیس کردم

22
00:00:51,835 --> 00:00:54,227
تصمیم گرفتند که بحث رو با
تشویق تمام کنند.

23
00:00:54,251 --> 00:00:56,070
«باحاله! بهتره که خوب باشه، مربی.»

24
00:00:56,094 --> 00:00:58,794
(خنده)

25
00:00:58,818 --> 00:01:02,376
۶۵٫۳ میلیون نفرهستند که مجبور
شدند ترک وطن کنند

26
00:01:02,400 --> 00:01:04,948
به خاطر جنگ یا آزار و شکنجه.

27
00:01:06,035 --> 00:01:09,018
بیشترین تعداد یعنی ۱۱
میلیون نفر از سوریه است.

28
00:01:09,963 --> 00:01:14,322
۳۳٫۹۵۲ نفر روزانه از وطنشون فرار می کنند.

29
00:01:16,846 --> 00:01:20,044
قسمت اعظمی از این تعداد در 
اردوگاههای پناهندگان می مونند،

30
00:01:20,068 --> 00:01:24,093
که شرایطشون طبق هیچ تعریفی 
انسانی نمی تونه باشه.

31
00:01:24,686 --> 00:01:29,036
ما داریم آدم ها رو 
تحقیر می کنیم.

32
00:01:32,750 --> 00:01:34,531
هیچ زمانی چنین ارقام
بالایی رو نداشتیم

33
00:01:34,555 --> 00:01:37,676
این بالاترین رقم از پناهنده هاست
از زمان جنگ جهانی دوم.

34
00:01:38,415 --> 00:01:41,187
حالا بذارید براتون بگم چرا این مسئله
برام انقدر مهمه.

35
00:01:42,144 --> 00:01:44,894
من عربم. مهاجرم.

36
00:01:46,024 --> 00:01:47,291
مسلمانم.

37
00:01:48,006 --> 00:01:51,780
و همچنین ۱۲ سال اخیر رو
صرف کار کردن با پناهنده ها کردم.

38
00:01:51,804 --> 00:01:53,246
اوه. و همجنس خواهم.

39
00:01:53,270 --> 00:01:55,170
این روزها به خاطرش خیلی معروف شدم.

40
00:01:55,194 --> 00:01:57,085
(خنده)

41
00:01:57,109 --> 00:01:59,053
ولی من دختر یک پناهنده هستم.

42
00:02:00,056 --> 00:02:04,554
مادربزرگم از سوریه سال ۱۹۶۴ 
در زمان اولین رژیم اسعد فرار کرد.

43
00:02:04,578 --> 00:02:08,025
وقتی چمدونشو جمع کرد
سه ماهه باردار بود،

44
00:02:08,049 --> 00:02:11,143
پنج تا بچه شو تو ماشین جمع کرد
و به کشور همسایه، اردن، رفت

45
00:02:11,167 --> 00:02:14,179
و نمیدونست که آینده چه چیزی 
برای خودش و خانوادش داره.

46
00:02:14,203 --> 00:02:17,840
پدربزرگم تصمیم گرفت بمونه
به نظرش خیلی بد نبود.

47
00:02:18,302 --> 00:02:22,036
پدربزرگم هم ماه بعد به دنبال مادربزرگم
رفت بعد از اینکه بردارانش شکنجه شدند

48
00:02:22,060 --> 00:02:24,489
و دولت کارخانهش را مصادره کرد.

49
00:02:25,039 --> 00:02:27,233
آنها زندگیشون رو دوباره از صفر
شروع کردند

50
00:02:27,257 --> 00:02:30,532
و درنهایت مستقلا شهروندان اردنی 
پولداری شدند.

51
00:02:31,969 --> 00:02:34,462
من یازده سال بعد در اردن به دنیا اومدم.

52
00:02:35,431 --> 00:02:38,741
برای مادربزرگم خیلی اهمیت داشت 
که ما درباره تاریخ

53
00:02:38,765 --> 00:02:39,919
و سفرمون بدونیم.

54
00:02:40,883 --> 00:02:44,500
هشت سالم بود که منو به
اولین کمپ پناهندگیمون برد تا ببینم.

55
00:02:44,524 --> 00:02:45,964
نفهمیدم چرا.

56
00:02:46,636 --> 00:02:48,767
نفهمیدم چرا براش انقدر اهمیت داره

57
00:02:48,791 --> 00:02:50,241
که ما بریم.

58
00:02:50,265 --> 00:02:53,204
یادم میاد درحالیکه دستشو گرفته 
بودم وارد کمپ شدم،

59
00:02:53,228 --> 00:02:55,197
و حرفش،«برو با بچه ها بازی کن»،

60
00:02:55,221 --> 00:02:57,724
وقتیکه خودش با خانم های کمپ ملاقات میکرد.

61
00:02:58,606 --> 00:02:59,818
من دلم نمیخواست.

62
00:02:59,842 --> 00:03:01,258
این بچه ها مثل من نبودند.

63
00:03:01,282 --> 00:03:03,060
فقیر بودند. تو کمپ زندگی میکردند.

64
00:03:03,084 --> 00:03:04,424
من پیشنهادشو رد میکردم.

65
00:03:04,448 --> 00:03:07,414
کنارم زانو زد و 
قاطعانه میگفت، «برو.

66
00:03:07,438 --> 00:03:09,592
و تا زمانی که بازی نکردی
برنگرد.

67
00:03:09,616 --> 00:03:11,656
فکر نکن مردم 
از تو پایین ترند

68
00:03:11,680 --> 00:03:13,979
یا چیزی نیست که تو بتونی 
از دیگران یاد بگیری.»

69
00:03:14,520 --> 00:03:15,969
من با اکراه رفتم.

70
00:03:15,993 --> 00:03:18,281
هیچ وقت نمیخواستم
مادربزرگمو ناامید کنم.

71
00:03:19,475 --> 00:03:20,872
چند ساعت بعد برگشتم،

72
00:03:20,896 --> 00:03:25,526
بعد از اینکه مدتی با بچه ها
تو کمپ فوتبال بازی میکردم.

73
00:03:26,039 --> 00:03:27,316
از کمپ میومدیم بیرون،

74
00:03:27,340 --> 00:03:30,035
و با هیجان میگفتم که چه اوقات
خوبی داشتم

75
00:03:30,059 --> 00:03:31,990
و چقدر بچه ها عالی بودند.

76
00:03:33,175 --> 00:03:35,855
به عربی گفتم، «حرام.»
«بیچاره اونها.»

77
00:03:36,648 --> 00:03:39,735
او گفت، «حرام بر ما»
از معنی متفاوت اون کلمه استفاده کرد،

78
00:03:39,759 --> 00:03:41,092
که ما داریم گناه می کنیم.

79
00:03:42,002 --> 00:03:44,375
«برای اونها تاسف نخور:
باورشون داشته باش.»

80
00:03:46,351 --> 00:03:49,770
تا زمانیکه کشورمو به مقصد
آمریکا ترک نکرده بودم

81
00:03:49,794 --> 00:03:51,767
تاثیر حرفهای مادربزرگمو درک نکردم.

82
00:03:51,767 --> 00:03:56,861
بعد ازینکه از دانشگاه فارغ التحصیل شدم
تقاضای پناهندگی سیاسی کردم وبه من اعطاشد

83
00:03:56,885 --> 00:03:58,977
براین اساس که عضویک گروه اجتماعی هستم.

84
00:03:59,710 --> 00:04:01,400
بعضی مردم ممکنه اینو درک نکنند.

85
00:04:01,424 --> 00:04:05,090
اما هنوز هم ممکنه در بعضی از کشورها
به خاطر همجنس خواه بودن محکوم به مرگ بشی

86
00:04:07,077 --> 00:04:09,121
مجبور بودم از شهروندی اردن دست بکشم.

87
00:04:09,145 --> 00:04:11,594
سختترین تصمیمی بود که در عمرم
مجبور شدم بگیرم،

88
00:04:11,618 --> 00:04:12,998
اما انتخاب دیگه ای نداشتم.

89
00:04:17,387 --> 00:04:18,630
نکته اینجاست که،

90
00:04:19,506 --> 00:04:22,582
وقتی خودتو بین دو گزینه وطن و 
زنده موندن می بینی،

91
00:04:22,606 --> 00:04:25,438
سوال «اهل کجایی» خیلی
کنایه دار میشه.

92
00:04:26,772 --> 00:04:30,039
خانم سوری که اخیرا در کمپ پناهندگان
در یونان ملاقاتش کردم

93
00:04:30,063 --> 00:04:31,331
به روشنترین شکل بیان کرد

94
00:04:31,355 --> 00:04:34,925
وقتی لحظه دقیقی که متوجه شد
بایداز حلب فرار کنه رو به یاد آورد.

95
00:04:35,277 --> 00:04:37,535
«از پنجره به بیرون نگاه کردم
و هیچی نبود اونجا.

96
00:04:37,559 --> 00:04:38,918
همهش آوار بود.

97
00:04:39,593 --> 00:04:43,385
هیچ مغازه ای،خیابانی، مدرسه ای نبود.
همه چی ناپدید شده بود.

98
00:04:44,006 --> 00:04:46,053
ماهها در آپارتمانم بودم،

99
00:04:46,077 --> 00:04:49,487
به صدای بمبها گوش میدادم که میافتادن
و مرگ مردم رو تماشا میکردم.

100
00:04:49,771 --> 00:04:51,834
ولی همیشه فکر میکردم بهتر خواهد شد،

101
00:04:53,028 --> 00:04:55,102
که هیچ کس نمیتونه منو مجبور کنه برم،

102
00:04:55,126 --> 00:04:57,168
هیچکس نمیتونه خونه ام رو ازم بگیره.

103
00:04:57,795 --> 00:05:01,067
و نمیدونم چرا اون روز صبح بود،
اما وقتی بیرونو نگاه کردم،

104
00:05:01,091 --> 00:05:04,193
متوجه شدم اگه اینجارو ترک نکنم،
سه تا فرزند کوچکم میمیرند.

105
00:05:04,193 --> 00:05:05,722
و درنتیجه ما آنجا رو ترک کردیم.

106
00:05:05,722 --> 00:05:08,670
ما ترک کردیم چون مجبور بودیم،
نه به خاطر اینکه دلمون میخواست.

107
00:05:08,694 --> 00:05:10,442
راه دیگه ای نبود.»

108
00:05:11,978 --> 00:05:14,256
سخته که باور کنی تعلق داری به جایی

109
00:05:14,280 --> 00:05:15,744
وقتی خونه ای نداری،

110
00:05:15,768 --> 00:05:19,774
وقتی که کشورت تو رو طرد میکنه
به خاطر ترس یا آزار و شکنجه،

111
00:05:19,798 --> 00:05:23,702
یا شهری که توش بزرگ شدی
کاملا خراب شده.

112
00:05:24,805 --> 00:05:26,836
حس نمیکردم که خونه ای داشتم.

113
00:05:26,860 --> 00:05:29,317
دیگه یه شهروند اردنی نبودم،

114
00:05:29,341 --> 00:05:30,973
اما آمریکایی هم نبودم.

115
00:05:31,643 --> 00:05:33,381
یه جور حس تنهایی داشتم

116
00:05:33,405 --> 00:05:35,524
که حتی امروز هم سخته به زبون بیارم.

117
00:05:35,531 --> 00:05:40,146
بعد ازدانشگاه، شدیدا نیازداشتم مکانی رو 
پیداکنم که خونه صداش بزنم.

118
00:05:40,146 --> 00:05:42,812
از یه ایالت به یه ایالت دیگه 
میرفتم وبرمیگشستم

119
00:05:42,812 --> 00:05:44,791
و درنهایت ازکارولینای شمالی
سر در آوردم.

120
00:05:44,791 --> 00:05:46,993
مردمانی باقلب مهربان که دلشون به
حالم میسوخت

121
00:05:46,993 --> 00:05:48,965
پیشنهاد میدادند که اجارهمو پرداخت کنند

122
00:05:48,965 --> 00:05:52,799
یا برام غذا یا یه دست لباس
برای مصاحبه جدیدم بخرند.

123
00:05:52,799 --> 00:05:56,411
این کارها فقط منو بیشتر
منزوی و ناتوان میکرد.

124
00:05:56,411 --> 00:06:00,025
این وضع ادامه داشت تازمانیکه دوشیزه سارا،
یه باپتیست جنوبی، روملاقات کردم،

125
00:06:00,025 --> 00:06:03,205
زمانیکه در رنجورترین و بیحوصلهترین
وضع بودم به من جا و کار داد،

126
00:06:03,205 --> 00:06:04,912
که باعث شد به خودم باور داشته باشم.

127
00:06:04,912 --> 00:06:08,492
دوشیزه سارا یه غذاخوری در
کوههای کارولینای شمالی داشت.

128
00:06:09,856 --> 00:06:12,025
من گمان میکردم به خاطر
تربیت ثروتمند وممتازم

129
00:06:12,049 --> 00:06:13,568
و تحصیلاتم در کالج سون سیستر،

130
00:06:13,592 --> 00:06:15,796
به من میگه که رستوران رو اداره کنم.

131
00:06:15,820 --> 00:06:17,028
اشتباه میکردم.

132
00:06:17,562 --> 00:06:19,675
از شستن ظرفها ،تمیزکردن سرویس بهداشتی

133
00:06:19,699 --> 00:06:21,678
وکباب کردن شروع کردم.

134
00:06:22,247 --> 00:06:25,332
متواضع بودم؛ ارزش سخت کار کردن
بهم نشون داده شده بود.

135
00:06:25,356 --> 00:06:28,266
ولی از همه مهمتر، احساس میکردم
با ارزشم و پذیرفته شدم.

136
00:06:28,924 --> 00:06:30,804
من کریسمس رو با خانوادش جشن گرفتم،

137
00:06:30,828 --> 00:06:33,180
و او سعی کرد رمضان رو با من برگزار کنه.

138
00:06:33,906 --> 00:06:36,906
یادم میاد خیلی در مورد اینکه بهش 
بگم همجنس خواهم عصبی بودم...

139
00:06:36,930 --> 00:06:38,972
بالاخره او یه باپتیست جنوبی بود.

140
00:06:38,996 --> 00:06:40,456
روی کاناپه کنارش نشستم

141
00:06:40,480 --> 00:06:43,011
و گفتم، «دوشیزه سارا، میدونید
من همجنس خواهم.»

142
00:06:43,035 --> 00:06:45,221
جوابش رو هیچ وقت فراموش نمیکنم.

143
00:06:45,315 --> 00:06:47,914
«عزیزم، اشکالی نداره. فقط بی بندوبار
و هرجایی نباش.»

144
00:06:47,938 --> 00:06:51,110
(خنده)

145
00:06:51,134 --> 00:06:53,809
(تشویق)

146
00:06:53,833 --> 00:06:59,745
بالاخره به آتلانتا رفتم
و هنوز تلاش میکردم خونمو پیداکنم.

147
00:07:00,261 --> 00:07:02,640
سه سال بعد سفرم تغییر عجیبی کرد،

148
00:07:02,664 --> 00:07:06,177
بعد ازینکه گروهی از کودکان پناهنده رو 
دیدم که داشتند فوتبال بازی میکردند

149
00:07:06,318 --> 00:07:08,822
اشتباه پیچیدم به داخل این مجتمع آپارتمانی،

150
00:07:08,822 --> 00:07:11,116
و این بچه ها رو دیدم بیرون
فوتبال بازی میکردند.

151
00:07:11,116 --> 00:07:14,159
آنها داشتند با پای برهنه و یه توپ
فوتبال پاره پوره بازی میکردند

152
00:07:14,159 --> 00:07:15,535
و دروازه هاشون با سنگ بود.

153
00:07:15,559 --> 00:07:17,259
حدود یک ساعت تماشاشون کردم،

154
00:07:17,283 --> 00:07:18,861
و بعدش داشتم لبخند میزدم.

155
00:07:19,296 --> 00:07:20,883
پسرها منو یاد خونهم انداختند.

156
00:07:21,018 --> 00:07:23,836
آنها منو به یادبزرگ شدن خودم
انداختند که در خیابانهای اردن

157
00:07:23,870 --> 00:07:26,500
با برادرهام و بچه های فامیل
فوتبال بازی میکردم.

158
00:07:27,792 --> 00:07:29,793
بالاخره به بازیشون ملحق شدم.

159
00:07:29,817 --> 00:07:32,660
آنها یه ذره شک داشتند که 
منوبه بازی راه بدهند،

160
00:07:32,684 --> 00:07:35,346
چون از نظر آنها، دخترها نمیدونند
که چطور بازی کنند.

161
00:07:35,370 --> 00:07:36,716
ولی واضح بود که میدونستم.

162
00:07:36,740 --> 00:07:38,984
ازشون پرسیدم تا حالا تیمی بازی کردند.

163
00:07:39,008 --> 00:07:41,442
گفتند نه، ولی دوست دارند 
که تیمی بازی کنند.

164
00:07:41,931 --> 00:07:44,952
به تدریج نظرشون رو جلب کردم،
و اولین تیممون رو شکل دادیم.

165
00:07:45,851 --> 00:07:50,735
این گروه از بچه ها برام در 
فقر، پناهندگی و

166
00:07:51,997 --> 00:07:53,579
انسانیت دوره فشرده گذاشتند.

167
00:07:54,375 --> 00:07:57,930
سه برادر از افغانستان- روح الله
نورالله و ذبیح الله-

168
00:07:57,954 --> 00:07:59,578
نقش بزرگی در اون دوره ایفا کردند.

169
00:08:00,380 --> 00:08:03,948
یه روز واسه تمرین سر و کلهم دیر پیدا شد
و دیدم زمین کاملا خالیه.

170
00:08:03,972 --> 00:08:05,153
خیلی نگران شدم.

171
00:08:05,177 --> 00:08:06,788
تیمم عاشق تمرین کردن بود.

172
00:08:06,812 --> 00:08:09,419
ازشون بعید بود تمرینو از دست بدهند.

173
00:08:09,443 --> 00:08:12,531
از ماشینم پیاده شدم، و دوتا بچه ازپشت
زباله دانی بیرون دویدند

174
00:08:12,555 --> 00:08:14,138
و سراسیمه دست تکون دادند.

175
00:08:15,095 --> 00:08:17,142
«مربی، روح به شدت کتک خورده. بهش حمله شده.

176
00:08:17,166 --> 00:08:18,744
همه جا رو خون گرفته.»

177
00:08:18,768 --> 00:08:21,223
«منظورتون چیه؟
منظورتون چیه کتک خورده؟»

178
00:08:21,247 --> 00:08:23,320
«این بچه های شر اومدند و
کتکش زدند، مربی.

179
00:08:23,344 --> 00:08:25,570
همه رفتند. همشون ترسیده بودند.»

180
00:08:25,594 --> 00:08:28,312
سوار ماشینم شدیم و
به سمت آپارتمان «روح» رفتیم.

181
00:08:28,336 --> 00:08:30,835
در زدم، و «نور» در رو باز کرد.

182
00:08:31,589 --> 00:08:34,341
«روح کجاست؟ باید باهاش حرف بزنم
ببینم حالش خوبه.»

183
00:08:34,365 --> 00:08:37,301
«تو اتاقشه، مربی. نمیاد بیرون.»

184
00:08:37,325 --> 00:08:38,492
در زدم.

185
00:08:38,516 --> 00:08:40,942
«روح، بیا بیرون. باید باهات حرف بزنم.

186
00:08:40,966 --> 00:08:44,017
باید ببینم حالت خوبه یا
باید بریم بیمارستان.»

187
00:08:44,041 --> 00:08:45,192
بیرون اومد.

188
00:08:45,216 --> 00:08:47,478
یه زخم عمیق رو سرش بود،
لبش پاره شده بود،

189
00:08:48,019 --> 00:08:49,770
و از نظر فیزیکی سست شده یود.

190
00:08:50,514 --> 00:08:51,847
بهش نگاه میکردم،

191
00:08:51,871 --> 00:08:54,430
واز پسرها خواستم به مادرشون زنگ بزنند،

192
00:08:54,454 --> 00:08:56,866
چون باید با او به بیمارستان میرفتم.

193
00:08:56,890 --> 00:08:58,197
به مادرشون زنگ زدند.

194
00:08:58,608 --> 00:08:59,800
مادرشون اومد.

195
00:09:00,239 --> 00:09:03,818
پشتم بهش بود،
و شروع کرد به فارسی جیغ کشیدن.

196
00:09:04,577 --> 00:09:06,652
پسرها رو زمین افتاده بودند و میخندیدند.

197
00:09:06,676 --> 00:09:07,828
خیلی گیج شده بودم،

198
00:09:07,852 --> 00:09:09,926
چون چیز خنده داری درموردش
وجود نداشت.

199
00:09:10,390 --> 00:09:12,390
برام توضیح دادند که مادرشون میگه،

200
00:09:12,414 --> 00:09:15,228
«شما که گفته بودین مربیتون مسلمان و زنه.»

201
00:09:15,252 --> 00:09:17,811
از پشت هیچ کدوم از اینها به نظر 
نمیرسیدم در نگاه او.

202
00:09:17,811 --> 00:09:21,278
(خنده)

203
00:09:21,302 --> 00:09:23,538
من در حالیکه بهش رو کردم گفتم، «مسلمانم.»

204
00:09:23,562 --> 00:09:25,493
«اشهدان لا اله الی الله»

205
00:09:25,517 --> 00:09:27,886
تشهد مسلمانان رو از بر خوندم.

206
00:09:28,587 --> 00:09:29,891
گیج شده بود،

207
00:09:31,208 --> 00:09:33,198
و شاید کمی مطمئن

208
00:09:33,222 --> 00:09:34,377
و متوجه شد بله،

209
00:09:34,401 --> 00:09:37,692
من، این خانم آمریکایی مانند که لباس کوتاه
پوشیده و بی حجابه

210
00:09:37,716 --> 00:09:38,906
واقعا مسلمانم.

211
00:09:40,166 --> 00:09:42,346
خانواده آنها از دست طالبان
فرار کرده بودند.

212
00:09:43,687 --> 00:09:45,391
صدها نفر در دهکدهشون

213
00:09:45,415 --> 00:09:46,661
به قتل رسیده بودند.

214
00:09:46,685 --> 00:09:48,898
طالبان پدرشون رو گرفته بود،

215
00:09:48,922 --> 00:09:52,723
چند ماه بعد فقط اسکلتی از مردی
که قبلا بود برگشت.

216
00:09:54,738 --> 00:09:57,149
خانوادهش به پاکستان فرار کردند،

217
00:09:57,173 --> 00:10:00,741
و دو پسر بزرگتر،اون موقع، یکی هشت ساله
و دیگری ده ساله

218
00:10:00,765 --> 00:10:04,002
ده ساعت در روز فرش میبافتند
تا خانوادهشون رو تامین کنند.

219
00:10:04,926 --> 00:10:08,683
وقتی متوجه شدند که سکونتشون در 
آمریکا تایید شده

220
00:10:08,707 --> 00:10:11,199
بسیار هیجان زده بودند،

221
00:10:11,223 --> 00:10:14,476
و باعث شد جزو ۰٫۱ درصدی باشند
که میتونند همچین کاری رو انجام بدهند.

222
00:10:14,500 --> 00:10:16,090
آنها موفقیت بزرگی به دست آوردند.

223
00:10:16,930 --> 00:10:18,500
داستانشون منحصربه فرد نیست.

224
00:10:19,085 --> 00:10:22,993
هر خانواده پناهنده که من باهشون کار کردم
روایت های این چنینی داشتند.

225
00:10:23,017 --> 00:10:24,357
من با بچههایی کار کردم

226
00:10:25,206 --> 00:10:29,065
که شاهد بودند به مادرشون تجاوز شده
و انگشتان پدرشون قطع شده.

227
00:10:29,089 --> 00:10:32,044
یه بچه دیده بود که یک گلوله
به سر مادربزرگش اصابت کرده بود،

228
00:10:32,068 --> 00:10:36,106
چون مادربزرگش به شورشیها اجازه نداد که
نوهشو به عنوان سرباز کودک ببرند.

229
00:10:37,943 --> 00:10:39,484
سفرشون فراموش نشدنیه.

230
00:10:39,940 --> 00:10:45,714
ولی چیزی که هرروز تونستم ببینم
امید، مقاومت، اراده،

231
00:10:45,738 --> 00:10:46,923
عشق به زندگی

232
00:10:46,947 --> 00:10:50,131
و قدردانی به خاطر اینکه تونسته بودند
زندگیشون رو دوباره بسازند.

233
00:10:51,607 --> 00:10:53,732
یه شب در آپارتمان پسرها بودم،

234
00:10:53,756 --> 00:10:58,566
که مادرشون بعد ازینکه ۱۸ اتاق هتل رو 
در یک روز تمیز کرده بود اومد.

235
00:10:58,590 --> 00:11:00,883
مادر نشست و روح پاهایش را ماساژ داد،

236
00:11:01,679 --> 00:11:04,754
و میگفت وقتی فارغ التحصیل بشه 
از مادرش مواظبت خواهد کرد.

237
00:11:04,778 --> 00:11:06,272
از خستگی لبخند زد.

238
00:11:06,296 --> 00:11:09,704
«خدا خوبه. زندگی خوبه.
خوش شانسیم که اینجا هستیم.»

239
00:11:11,001 --> 00:11:15,796
در دو سال گذشته، ما شاهد احساسات 
روز افزون ضد پناهنده ها هستیم.

240
00:11:16,219 --> 00:11:17,438
و این مسئله جهانیه.

241
00:11:18,579 --> 00:11:21,823
و این رقم داره بیشتر میشه چون
ما هیچ کاری برای جلوگیری

242
00:11:21,847 --> 00:11:23,548
و توقفش نمیکنیم.

243
00:11:23,572 --> 00:11:27,124
این مسئله نباید مانع از آمدن پناهندهها
به کشورمون بشه.

244
00:11:27,148 --> 00:11:30,136
ای مسئله نباید باعث بشه که
کشور خودشون رو ترک کنند.

245
00:11:30,160 --> 00:11:34,595
(تشویق)

246
00:11:46,510 --> 00:11:47,835
متاسفم.

247
00:11:47,859 --> 00:11:51,787
(تشویق)

248
00:11:57,917 --> 00:12:00,442
چقدر باید رنج،

249
00:12:00,466 --> 00:12:02,511
چقدر باید رنج بکشیم؟

250
00:12:03,255 --> 00:12:06,026
چندنفر باید به زور از وطنشون بیرون بشن

251
00:12:06,050 --> 00:12:07,431
قبل از اینکه بگیم، کافیه؟

252
00:12:07,455 --> 00:12:08,664
صد میلیون نفر؟

253
00:12:09,125 --> 00:12:12,301
نه تنها شرمسار نیستیم، آنها رو به خاطر
ظلم و وحشی گری ای که

254
00:12:13,245 --> 00:12:16,078
هیچ ارتباطی بهشون نداره سرزنش 
و طردشون میکنیم،

255
00:12:16,672 --> 00:12:18,167
دوباره بهشون ضربه روحی میزنیم،

256
00:12:18,191 --> 00:12:21,416
وقتیکه باید در کشورمون 
بهشون خوشامد بگیم و دوستانه رفتار کنیم

257
00:12:23,291 --> 00:12:26,594
ما آنهارو از عزتشون دور میکنیم
و طوری رفتار میکنیم انگار مجرمند.

258
00:12:26,618 --> 00:12:29,324
چند هفته پیش یه دانش آموز در دفترم بود.

259
00:12:29,348 --> 00:12:31,164
اصالتا عراقی بود.

260
00:12:31,188 --> 00:12:32,627
زد زیر گریه.

261
00:12:33,595 --> 00:12:35,223
«چرا از ما متنفرند؟»

262
00:12:35,247 --> 00:12:36,421
«کی از شما متنفره؟»

263
00:12:36,445 --> 00:12:39,216
«همه؛ همه از ما متنفرند
چون ما پناهنده هستیم،

264
00:12:39,240 --> 00:12:40,596
چون ما مسلمانیم.»

265
00:12:42,019 --> 00:12:44,355
در گذشته، میتونستم 
به دانش آموزانم اطمینان بدم

266
00:12:44,379 --> 00:12:47,016
که اکثر مردم جهان از پناهنده ها
متنفر نیستند.

267
00:12:47,040 --> 00:12:48,425
ولی این دفعه نتونستم.

268
00:12:48,868 --> 00:12:52,348
نتونستم بهش توضیح بدم چرا یه عده
سعی کردند حجاب از سر مادرش وردارند

269
00:12:52,372 --> 00:12:54,157
وقتی داشتند خرید میکردند.

270
00:12:54,181 --> 00:12:57,425
یا چرا یه بازیکن تیم رقیب
صداش زد تروریست

271
00:12:57,449 --> 00:12:59,932
و بهش گفت برگرد همونجایی که 
ازش اومدی.

272
00:12:59,956 --> 00:13:01,718
نتونستم بهش اطمینان بدم

273
00:13:01,742 --> 00:13:04,081
که ایثار آخر پدرش

274
00:13:04,105 --> 00:13:07,225
که به عنوان مترجم همزمان در ارتش
آمریکا خدمت میکنه

275
00:13:07,249 --> 00:13:09,959
دانش آموزم رو مثل یه شهروند 
آمریکایی ارزشمند میکنه.

276
00:13:11,051 --> 00:13:13,923
ما به تعداد خیلی کمی از پناهندگان
در سراسر جهان جا دادیم.

277
00:13:14,949 --> 00:13:17,635
ما کمتر از ۰٫۱ درصد از آنها 
رو اسکان دادیم.

278
00:13:18,778 --> 00:13:21,978
همون ۰٫۱ درصد بیشتر از بقیه
به ما سود میرسونند.

279
00:13:22,797 --> 00:13:26,583
وقتی کلمه «پناهنده» یه چیز کثیف و زشت
و چیزی که باید ازش شرمساربود

280
00:13:26,607 --> 00:13:28,220
تلقی میشه بهت زده میشم.

281
00:13:28,244 --> 00:13:30,358
آنها چیزی ندارند که به 
خاطرش شرمسار باشند.

282
00:13:33,827 --> 00:13:36,550
ما در همه ابعاد زندگی 
پیشرفتهایی داشته ایم--

283
00:13:36,574 --> 00:13:37,952
به جز انسانیت.

284
00:13:38,523 --> 00:13:42,962
۶۵٫۳ میلیون نفر مجبور شدند
وطنشون رو ترک کنند

285
00:13:42,986 --> 00:13:44,230
به خاطر جنگ --

286
00:13:44,685 --> 00:13:46,534
بیشترین رقم در طول تاریخ.

287
00:13:47,110 --> 00:13:49,167
ما کسانی هستیم که باید
شرمسار باشیم.

288
00:13:49,712 --> 00:13:50,867
سپاسگزارم.

289
00:13:50,891 --> 00:13:57,420
(تشویق)