WEBVTT

00:00:00.632 --> 00:00:03.737
ฉันอยากแนะนำให้คุณรู้จักสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง

00:00:03.737 --> 00:00:05.829
ชื่อว่า ราเมือก (Physarum polycephalum)

00:00:07.921 --> 00:00:10.015
ราสายพันธุ์นี้มีปัญหาวิกฤติอัตลักษณ์
เพราะว่าจริงๆ แล้วมันไม่ใช่รา

00:00:10.015 --> 00:00:11.945
เพื่อให้เข้าใจตรงกัน ก่อนที่จะเริ่ม

00:00:11.945 --> 00:00:14.481
มันเป็นหนึ่งในราเมือกที่มีทั้งหมด 700 ชนิด

00:00:14.481 --> 00:00:16.618
ซึ่งถูกจัดให้อยู่ใน
อาณาจักรเดียวกับพวกอะมีบา

00:00:16.618 --> 00:00:19.241
เป็นสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว 
ราเมือกแต่ละเซลล์

00:00:19.241 --> 00:00:21.481
จะเกาะกลุ่มอยู่กับเซลล์ของราตัวอื่นๆ

00:00:21.481 --> 00:00:23.713
เพื่อรวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนเซลล์ขนาดยักษ์

00:00:23.713 --> 00:00:25.953
เพื่อทำให้การใช้ทรัพยากร
อย่างเกิดประโยชน์มากที่สุด

00:00:25.953 --> 00:00:28.113
ดังนั้นราเมือกกลุ่มนึงอาจจะมีเซลล์เป็นพันๆ

00:00:28.113 --> 00:00:30.360
หรืออาจจะถึงหลายล้านเซลล์ได้

00:00:30.360 --> 00:00:32.121
โดยที่ทุกเซลล์ใช้ผนังเซลล์ร่วมกันเพียงอันเดียว

00:00:32.121 --> 00:00:35.229
ทุกๆ เซลล์ทำงานร่วมกัน
เป็นองคาพยพเดียว

00:00:35.229 --> 00:00:36.833
ตามธรรมชาติของราเมือก

00:00:36.833 --> 00:00:39.629
คุณอาจพบราเมือกหากินอยู่ตามต้นไม้ในป่า

00:00:39.629 --> 00:00:43.330
อยู่ตามซากพืชที่ย่อยสลาย

00:00:43.330 --> 00:00:44.870
แต่คุณก็อาจจะพบราเมือก
ในที่อื่นๆได้เช่นกัน

00:00:44.870 --> 00:00:46.412
เข่น ในห้องปฏิบัติการวิจัย

00:00:46.412 --> 00:00:50.614
ในห้องเรียน หรือแม้แต่
ในสตูดิโอของศิลปิน

NOTE Paragraph

00:00:50.614 --> 00:00:53.549
ฉันได้มาเจอกับเจ้าราเมือกโดยบังเอิญ
เมื่อประมาณห้าปีก่อน

00:00:53.549 --> 00:00:55.106
เพื่อนนักจุลชีววิทยาคนหนึ่ง

00:00:55.106 --> 00:00:58.230
ได้มอบจานเพาะเชื้อ
ที่มีคราบเล็กๆ สีเหลืองอยู่ข้างในให้ฉัน

00:00:58.230 --> 00:01:01.238
และบอกให้เอามันกลับไปบ้าน 
และเล่นสนุกกับมันดู

00:01:01.238 --> 00:01:03.245
คำแนะนำที่ฉันได้รับก็แค่

00:01:03.245 --> 00:01:05.029
มันชอบที่ที่มืดๆ และชื้นๆ

00:01:05.029 --> 00:01:09.360
และอาหารที่มันชอบ คือ ข้าวโอ๊ต

00:01:09.360 --> 00:01:11.378
ฉันเป็นศิลปินที่ทำงานมาหลายปี

00:01:11.378 --> 00:01:14.225
ที่เกี่ยวข้องกับชีววิทยา 
หรือพวกกระบวนการทางวิทยาศาสตร์

00:01:14.225 --> 00:01:17.236
ดังนั้น งานที่ต้องเกี่ยวข้องกับสิ่งมีชีวิต 
จึงไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอะไรสำหรับฉัน

00:01:17.236 --> 00:01:19.341
ฉันเคยทำงานกับทั้งพวกพืช พวกแบคทีเรีย

00:01:19.341 --> 00:01:20.860
แล้วก็หมึกกระดอง รวมถึงแมลงวันผลไม้

00:01:20.860 --> 00:01:23.462
ดังนั้นฉันจึงรู้สึกกระตือรือร้น
ที่จะนำงานชิ้นใหม่นี้กลับบ้าน

00:01:23.462 --> 00:01:24.838
แล้วดูซิว่ามันจะทำอะไรได้บ้าง

00:01:24.838 --> 00:01:28.040
แล้วฉันก็ได้เอาราเมือกกลับมาที่บ้านดู

00:01:28.040 --> 00:01:30.810
ฉันให้อาหารชนิดต่างๆ แก่ราเมือก

00:01:30.810 --> 00:01:32.734
เฝ้ามองมันสร้างเครือข่าย

00:01:32.734 --> 00:01:35.010
มันสร้างการเชื่อมต่อ
ระหว่างแหล่งอาหารที่ต่างๆ

00:01:35.010 --> 00:01:37.848
เฝ้าดูร่องรอยที่มันทิ้งเอาไว้

00:01:37.848 --> 00:01:39.607
ที่ช่วยบ่งบอกว่ามันเคยอยู่ตรงไหน

00:01:39.607 --> 00:01:42.555
แล้วฉันพบว่า ขณะที่เจ้าราเมือก
เริ่มเบื่อจานเพาะเชื้อนี้แล้ว

00:01:42.555 --> 00:01:45.534
มันได้หนีออกมาจากจานเพาะเชื้อ 
ไปหาที่อยู่ใหม่ที่ดีกว่า

NOTE Paragraph

00:01:45.534 --> 00:01:47.262
ฉันได้บันทึกสิ่งที่ฉันสังเกตเห็น

00:01:47.262 --> 00:01:49.022
ด้วยเทคนิคการบันทึกภาพแบบย่นย่อเวลา
(time-lapse photography)

00:01:49.022 --> 00:01:51.860
ราเมือกมีอัตราการเจริญเติบโต
ประมาณ 1 ซม./ชั่วโมง

00:01:51.860 --> 00:01:54.441
จึงไม่ง่ายนักที่จะมานั่งดูมันค่อยๆ เติบโต

00:01:54.441 --> 00:01:57.294
นอกจากว่าคุณจะมีสมาธิขั้นสุดยอด

00:01:57.294 --> 00:01:59.822
แต่ด้วยเทคนิคดังที่ได้กล่าวไป

00:01:59.822 --> 00:02:02.918
ฉันจึงได้เห็นพฤติกรรมบางอย่างที่น่าสนใจ

00:02:02.918 --> 00:02:06.418
ตัวอย่างเช่น ขณะที่เจ้าราเมือกได้รับอาหารเป็นอย่างดี

00:02:06.418 --> 00:02:10.862
มันก็ได้เติบโตขยายออกไปสำรวจอาณาเขตใหม่ๆ

00:02:10.862 --> 00:02:13.594
ในทิศทางต่างๆ ไปพร้อมๆกัน

00:02:13.594 --> 00:02:15.833
สำรวจไปเรื่อย 
จนเมื่อมันมาเจอกัน

00:02:15.833 --> 00:02:17.700
มันต่างรู้ว่า 
นั่นเป็นที่ที่เคยสำรวจมาแล้ว

00:02:17.700 --> 00:02:19.654
มันรู้ว่ามันเคยไปที่นั่นมาแล้ว

00:02:19.654 --> 00:02:21.201
มันจึงถอยกลับมาตั้งหลักใหม่

00:02:21.201 --> 00:02:24.881
และเริ่มออกสำรวจในทิศทางใหม่อีกครั้ง

00:02:24.881 --> 00:02:27.205
ฉันค่อนข้างประทับใจกับ
ความสามารถนี้ของมัน

00:02:27.205 --> 00:02:30.755
ที่เป็นไปได้อย่างไรที่
ลำพังกลุ่มเซลล์ราเมือก

00:02:30.755 --> 00:02:33.985
จะสามารถทำแผนที่อาณาเขตของมันได้

00:02:33.985 --> 00:02:37.457
มันรู้จักตัวเอง และเคลื่อนไหวราวกับว่า
มันมีเจตจำนง

NOTE Paragraph

00:02:37.457 --> 00:02:41.110
ฉันพบว่ามีทั้งงานศึกษาทางวิทยาศาสตร์

00:02:41.110 --> 00:02:43.155
งานวิจัย บทความวิชาการ จำนวนนับไม่ถ้วน

00:02:43.155 --> 00:02:47.379
ซึ่งทั้งหมดมีการอ้างถึง
ผลงานอันเหลือเชื่อของเจ้าราเมือกนี้

00:02:47.379 --> 00:02:49.343
และฉันก็ตั้งใจจะเล่าเรื่องราว
เหล่านั้นบางส่วนให้คุณฟัง

00:02:49.343 --> 00:02:52.303
ตัวอย่างการทดลองแรก มีทีมนักวิจัยหนึ่ง
ที่มหาวิทยาลัยฮอกไกโด ประเทศญี่ปุ่น

00:02:52.303 --> 00:02:53.679
ได้ทำการทดลองโดย
ใส่ราเมือกลงไปจนเต็มทางเขาวงกต

00:02:55.055 --> 00:02:56.431
ราเมือกทั้งหมดเชื่อมต่อกันรวมตัวกัน
เหมือนเป็นเซลล์ขนาดยักษ์หนึ่งเซลล์

00:02:56.431 --> 00:02:58.783
หลังจากนั้นทีมนักวิจัยได้ใส่อาหาร
ลงไปในเขาวงกตสองตำแหน่ง

00:02:58.783 --> 00:02:59.981
แน่นอนว่าต้องเป็นข้าวโอ๊ตของโปรด

00:02:59.981 --> 00:03:01.627
และเจ้าราเมือกก็ทำการสร้างทางเชื่อมต่อ

00:03:01.627 --> 00:03:03.041
ระหว่างแหล่งอาหารสองแห่งนั้น

00:03:03.041 --> 00:03:05.525
ราเมือกได้หดตัวจากบริเวณที่ไม่มีอาหาร
และบริเวณทางตันทั้งหลาย

00:03:05.525 --> 00:03:08.335
เป็นไปได้ 4 วิธีที่จะสร้างทางเชื่อมต่อ

00:03:08.335 --> 00:03:10.440
ครั้งแล้วครั้งเล่า

00:03:10.440 --> 00:03:12.607
เจ้าราเมือกได้สร้างทางเชื่อมต่อที่สั้นที่สุดเสมอ

00:03:12.607 --> 00:03:15.060
และเป็นเส้นทางที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด

00:03:15.060 --> 00:03:16.311
มันฉลาดมาก

00:03:16.311 --> 00:03:18.050
ข้อสรุปที่ได้จากการทดลองนี้ ก็คือ

00:03:18.050 --> 00:03:21.047
เจ้าราเมือกนี้ ถือได้ว่า
มีรูปแบบหนึ่งของสติปัญญาขั้นต้น

00:03:21.047 --> 00:03:24.910
อีกการทดลองหนึ่ง ได้ให้ราเมือกสัมผัสกับอากาศเย็น
เป็นช่วงๆ โดยเว้นระยะเวลาที่แน่นอน

00:03:24.910 --> 00:03:27.255
เจ้าราเมือกนี้ไม่ชอบอากาศเย็น

00:03:27.255 --> 00:03:28.448
และก็ไม่ชอบสภาพแวดล้อมที่แห้ง

00:03:28.448 --> 00:03:30.563
เมื่อให้ราเมือกได้สัมผัสกับอากาศเย็นเป็นพักๆ

00:03:30.563 --> 00:03:32.221
ทุกๆ ครั้ง เจ้าราเมือก

00:03:32.221 --> 00:03:35.351
จะตอบสนองโดยการเติบโตช้าลง

00:03:35.351 --> 00:03:37.195
อย่างไรก็ตาม มีอยู่ครั้งหนึ่ง

00:03:37.195 --> 00:03:40.019
ที่นักวิจัยไม่ได้เปิดสวิตซ์พัดลม

00:03:40.019 --> 00:03:43.313
เจ้าราเมือกก็ยังคงตอบสนองโดยการเติบโตช้าลง
ซึ่งเป็นผลจากการคาดเดาล่วงหน้า

00:03:43.313 --> 00:03:44.649
ว่าจะได้เจอกับอากาศเย็น

00:03:44.649 --> 00:03:47.175
มันมีการรับรู้ได้ว่ามันใกล้จะถึงเวลา

00:03:47.175 --> 00:03:49.131
ที่จะเกิดอากาศเย็นที่มันไม่ชอบ

00:03:49.131 --> 00:03:50.820
ข้อสรุปที่ได้จากการทดลองนี้ ก็คือ

00:03:50.820 --> 00:03:54.090
เจ้าราเมือกมีความสามารถในการเรียนรู้

00:03:54.090 --> 00:03:55.321
ตัวอย่างการทดลองที่สาม

00:03:55.321 --> 00:03:57.088
คราวนี้เจ้าราเมือกได้รับโอกาส

00:03:57.088 --> 00:04:01.280
ให้ออกสำรวจอาณาเขตที่ปกคลุมไปด้วยหย่อมข้าวโอ๊ต

00:04:01.280 --> 00:04:04.327
มันกระจายตัวออกสำรวจ
ในลักษณะแตกกิ่งก้านสาขาออกไป

00:04:04.327 --> 00:04:06.975
เมื่อมันเจออาหารแต่ละจุด

00:04:06.975 --> 00:04:09.675
มันก็สร้างการเครือข่ายเชื่อมต่อกัน

00:04:09.675 --> 00:04:11.423
มันยังคงขยายอาณาเขตต่อไปเรื่อยๆ

00:04:11.423 --> 00:04:13.864
26 ชั่วโมงผ่านไป เครือข่ายก็สมบูรณ์

00:04:13.864 --> 00:04:15.481
ดูค่อนข้างมั่นคง

00:04:15.481 --> 00:04:17.271
ระหว่างกองข้าวโอตแต่ละจุด

00:04:17.271 --> 00:04:19.091
ดูไม่มีอะไรโดดเด่นนักสำหรับการทดลองนี้

00:04:19.091 --> 00:04:21.503
จนกระทั่งได้รู้ว่า
ข้าวโอ๊ตตรงกลางที่เป็นจุดเริ่มต้นนั้น

00:04:21.503 --> 00:04:23.517
แสดงถึงตำแหน่งของเมืองโตเกียว

00:04:23.517 --> 00:04:27.583
และกองข้าวโอ๊ตที่กระจายอยู่รอบๆ
ก็คือ สถานีรถไฟรอบๆเมือง

00:04:27.583 --> 00:04:30.064
เจ้าราเมือกได้ทำสำเนาของ

00:04:30.064 --> 00:04:32.480
เครือข่ายรถไฟเมืองโตเกียวขึ้นมา

00:04:32.480 --> 00:04:34.135
(เสียงหัวเราะ)

00:04:34.135 --> 00:04:37.130
ระบบเครือข่ายอันซับซ้อนที่ถูกพัฒนาขึ้นอย่างช้าๆ

00:04:37.130 --> 00:04:41.030
โดยอาศัย เคหะชุมชน 
งานวิศวกรรมโยธา การวางผังเมือง

00:04:41.030 --> 00:04:43.303
ซึ่งสังคมมนุษย์ได้ใช้เวลา
เป็นร้อยปีกว่าจะสร้างขึ้นมา

00:04:43.303 --> 00:04:46.469
แต่เจ้าราเมือกกลับใช้เวลาเพียงแค่วันเศษๆ

00:04:46.469 --> 00:04:48.122
ข้อสรุปที่ได้จาการทดลองนี้ ก็คือ

00:04:48.122 --> 00:04:50.632
เจ้าราเมือกนี้สามารถสร้างเครือข่าย
ที่มีประสิทธิภาพขึ้นมาได้เอง

00:04:50.632 --> 00:04:53.255
และแก้โจทย์ปัญหาการเดินทางของเซลล์แมนได้
(Traveling salesman problem)

NOTE Paragraph

00:04:53.255 --> 00:04:55.519
มันก็คือ คอมพิวเตอร์ชีวภาพ ดีๆ นี่เอง

00:04:55.519 --> 00:04:58.143
ด้วยเหตุนี้ มันได้ถูกสร้างเป็นโมเดลเชิงคณิตศาสตร์

00:04:58.143 --> 00:04:59.804
ถูกวิเคราะห์อย่างเป็นขั้นตอน

00:04:59.804 --> 00:05:02.509
ทั้งถูกแปลงข้อมูลเป็นสัญญาณเสียง
ถูกทำซ้ำ ถูกจำลองขึ้นใหม่

00:05:02.509 --> 00:05:05.479
ทีมนักวิจัยหลายแห่งทั่วโลก

00:05:05.479 --> 00:05:08.449
กำลังถอดรหัสการทำงานของพวกมัน

00:05:08.449 --> 00:05:10.590
เพื่อที่จะได้เข้าใจหลักเกณฑ์ที่มันใช้คิดคำนวณ

00:05:10.590 --> 00:05:12.844
และนำความรู้เหล่านั้นไปประยุกต์ใช้
ในงานเกี่ยวกับอิเล็กทรอนิกส์

00:05:12.844 --> 00:05:15.080
การสร้างโปรแกรม และศาสตร์เกี่ยวกับหุ่นยนต์

NOTE Paragraph

00:05:15.080 --> 00:05:17.234
ดังนั้น คำถามสำคัญคือ

00:05:17.234 --> 00:05:19.254
เจ้าราเมือกทำสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร?

00:05:19.254 --> 00:05:21.414
มันไม่มีระบบประสาทส่วนกลาง

00:05:21.414 --> 00:05:23.112
มันไม่มีสมอง

00:05:23.112 --> 00:05:24.940
แต่มันยังคงสามารถ
แสดงพฤติกรรมเหล่านั้นได้

00:05:24.940 --> 00:05:26.928
พฤติกรรมเดียวกับที่เรา
ต้องใช้สมองในการสั่งการ

00:05:26.928 --> 00:05:28.836
ราเมือกสามารถเรียนรู้ สามารถจดจำ

00:05:28.836 --> 00:05:31.593
สามารถแก้ปัญหา สามารถตัดสินใจได้เอง

00:05:31.593 --> 00:05:34.308
แล้วสติปัญญาของราเมือกตั้งต้นมาจากจุดไหน?

00:05:34.308 --> 00:05:36.800
นี่เป็นภาพวีดีโอจากกล้องจุลทรรศน์

00:05:36.800 --> 00:05:39.453
ซึ่งมีกำลังขยายประมาณ 100 เท่า

00:05:39.453 --> 00:05:42.320
เร่งความเร็วขึ้นประมาณ 20 เท่า

00:05:42.320 --> 00:05:44.106
ภายในเจ้าราเมือกนี้

00:05:44.106 --> 00:05:47.548
มีกระแสการไหลเวียนของของเหลวเป็นจังหวะ

00:05:47.548 --> 00:05:49.716
สิ่งที่คล้ายกับเส้นเลือดกำลังลำเลียง

00:05:49.716 --> 00:05:53.488
ชิ้นส่วนเซลล์ สารอาหาร และสัญญาณเคมี

00:05:53.488 --> 00:05:55.346
ผ่านไปตามกลุ่มเซลล์ขนาดยักษ์นี้

00:05:55.346 --> 00:05:58.964
การไหลเริ่มในทิศทางหนึ่ง 
แล้วก็ไหลย้อนกลับไปอีกทิศหนึ่ง

00:05:58.964 --> 00:06:02.781
และการไหลเวียนกลับไปมาอย่างสอดคล้องต่อเนื่อง

00:06:02.781 --> 00:06:05.037
ภายในเซลล์นี้เอง ที่ทำให้เกิด

00:06:05.037 --> 00:06:08.019
การรับรู้ที่ค่อนข้างซับซ้อน 
ต่อสภาพแวดล้อมรอบๆ ตัวมัน

00:06:08.019 --> 00:06:11.388
โดยปราศจากศูนย์สั่งการใดๆภายในเซลล์

00:06:11.388 --> 00:06:13.969
นี่คือต้นตอของสติปัญญาของมัน

NOTE Paragraph

00:06:13.969 --> 00:06:17.213
ไม่เพียงแต่เหล่านักวิจัย

00:06:17.213 --> 00:06:19.857
ในมหาวิทยาลัยที่สนใจในเจ้าราเมือกนี้

00:06:19.857 --> 00:06:22.730
ไม่กี่ปีก่อน ฉันได้สร้างกลุ่ม SliMoCo ขึ้นมา

00:06:22.730 --> 00:06:25.070
ซึ่งย่อมาจาก Slime Mould Collective

00:06:25.070 --> 00:06:28.293
มันเป็นเครือข่ายสังคมออนไลน์ 
ที่เปิดกว้างและเป็นประชาธิปไตย

00:06:28.293 --> 00:06:30.389
สำหรับผู้ที่ทำการศึกษาราเมือก และผู้ที่สนใจทั่วไป

00:06:30.389 --> 00:06:33.118
ได้แบ่งปันความรู้และผลการทดลอง

00:06:33.118 --> 00:06:36.086
จากหลากหลายสาขาอาชีพ

00:06:36.086 --> 00:06:39.781
และหลากหลายสถาบันศึกษา

00:06:39.781 --> 00:06:43.221
สมาชิกในกลุ่ม มาโดยสมัครใจ

00:06:43.221 --> 00:06:46.027
เหล่าสมาชิกได้มาพบเจอกับกลุ่ม SliMoCo

00:06:46.027 --> 00:06:49.611
เหมือนกับที่เจ้าราเมือกได้เจออาหารโปรดของมัน

00:06:49.611 --> 00:06:51.408
ในกลุ่มเรามีทั้ง นักวิทยาศาสตร์

00:06:51.408 --> 00:06:52.967
นักคอมพิวเตอร์ นักวิจัย

00:06:52.967 --> 00:06:55.254
แม้แต่ศิลปิน เหมือนกับฉัน

00:06:55.254 --> 00:07:00.346
สถาปนิก ดีไซน์เนอร์ นักเขียน
นักเคลื่อนไหวรณรงค์ และอีกมากมาย

00:07:00.346 --> 00:07:04.529
ซึ่งน่าสนใจมาก กับความหลากหลาย
ของสมาชิกในกลุ่ม

00:07:04.529 --> 00:07:05.866
ลองมาดูสักสองสามตัวอย่าง

00:07:05.866 --> 00:07:08.991
สมาชิกที่เป็นศิลปินคนหนึ่ง
วาดรูปโดยใช้ราเมือกเรืองแสง

00:07:08.991 --> 00:07:10.563
สมาชิกอีกกลุ่มหนึ่งได้ร่วมมือกัน

00:07:10.563 --> 00:07:14.341
ทำการออกแบบทางอิเล็กทรอนิสก์
ผสานกับการออกแบบทางชีวภาพ

00:07:14.341 --> 00:07:17.486
โดยอาศัยเทคโนโลยีการพิมพ์สามมิติ

00:07:17.486 --> 00:07:19.620
ศิลปินอีกคน ใช้เจ้าราเมือก

00:07:19.620 --> 00:07:21.720
เป็นเครื่องมือในการปฏิสัมพันธ์กับชุมชน

00:07:21.720 --> 00:07:24.724
เพื่อทำแผนที่ของชุมชนนั้น

00:07:24.724 --> 00:07:26.886
นี่เอง ที่เจ้าราเมือกได้ถูกนำมาใช้โดยตรง

00:07:26.886 --> 00:07:29.764
ไม่เพียงแต่ในฐานะเครื่องมือที่มีชีวิตเท่านั้น
แต่ยังเปรียบได้กับ

00:07:29.764 --> 00:07:31.748
สัญลักษณ์ที่สื่อถึงวิธีการพูดคุยกัน

00:07:31.748 --> 00:07:35.602
เกี่ยวกับแรงยึดเหนี่ยวทางสังคม 
การสื่อสารระหว่างกัน

00:07:35.602 --> 00:07:37.466
และการให้ความร่วมมือกันในสังคม

00:07:37.466 --> 00:07:39.976
อีกหนึ่ง กิจกรรมที่สร้างความผูกพันในชุมชน

00:07:39.976 --> 00:07:41.994
ฉันได้จัดกิจกรรมเชิงปฏิบัติการ
เกี่ยวกับราเมือกนี้มาหลายครั้ง

00:07:41.994 --> 00:07:44.456
เป็นหนึ่งในวิธีที่สร้างสรรค์
ในการปฏิสัมพันธ์ทำความเข้าใจเกี่ยวกับมัน

00:07:44.456 --> 00:07:46.140
ผู้คนได้รับเชิญให้เข้าร่วมและเรียนรู้

00:07:46.140 --> 00:07:48.036
เกี่ยวกับความสามารถที่น่าทึ่งของเจ้าราเมือก

00:07:48.036 --> 00:07:50.682
ผู้เข้าร่วมแต่ละคนจะได้ทำการออกแบบ
การทดลองในจานเพาะเชื้อเอง

00:07:50.682 --> 00:07:52.998
กำหนดสภาพแวดล้อมที่จะให้ราเมือกเจริญเติบโต

00:07:52.998 --> 00:07:54.636
ดังนั้นพวกเขาก็จะได้ลอง
ทดสอบเจ้าราเมือกนี้ดู

00:07:54.636 --> 00:07:57.080
ทุกคนกลับบ้านไปพร้อมกับราเมือกในจานเพาะเชื้อ

00:07:57.080 --> 00:08:00.020
และได้รับเชิญให้มาแสดงผลการทดลองเหล่านั้น

00:08:00.020 --> 00:08:02.438
บนเครือข่ายสังคมออนไลน์ของกลุ่ม

00:08:02.438 --> 00:08:03.886
และกลุ่มนี้ก็ทำให้ฉันสามารถ

00:08:03.886 --> 00:08:06.248
สร้างผลงานร่วมกับคนอื่นๆ

00:08:06.248 --> 00:08:08.841
กับคนที่น่าสนใจมากมาย

00:08:08.841 --> 00:08:10.434
ฉันได้ทำงานร่วมกับผู้ผลิตภาพยนตร์อยู่

00:08:10.434 --> 00:08:13.900
ในงานสารคดีขนาดยาวเกี่ยวกับราเมือก

00:08:13.900 --> 00:08:16.558
ขอย้ำอีกครั้งว่านี่เป็นสารคดีขนาดยาว

00:08:16.558 --> 00:08:18.267
ซึ่งอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายของการตัดต่อ

00:08:18.267 --> 00:08:21.293
และจะได้ฉายในโรงภาพยนตร์เร็วๆนี้

00:08:21.293 --> 00:08:22.773
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:08:22.773 --> 00:08:26.108
นอกจากนี้ยังทำให้ฉันได้มีโอกาสทำการทดลอง

00:08:26.108 --> 00:08:28.981
ซึ่งคิดว่านี่เป็นการทดลองมนุษย์ราเมือกครั้งแรกในโลก

00:08:28.981 --> 00:08:31.953
นี่เป็นส่วนหนึ่งของงานนิทรรศการ 
ที่รอตเทอร์ดาม เมื่อปีก่อน

00:08:31.953 --> 00:08:36.644
เราเชิญให้ผู้ร่วมกิจกรรม
ทดลองเป็นราเมือก เป็นเวลาครึ่งชั่วโมง

00:08:36.644 --> 00:08:39.985
โดยการให้แต่ละคนมาผูกโยงติดกัน

00:08:39.985 --> 00:08:42.309
เสมือนเป็นเซลล์ยักษ์หนึ่งเซลล์

00:08:42.309 --> 00:08:45.153
และก็ให้พวกเขาทำตัวตามกฎของราเมือก

00:08:45.153 --> 00:08:48.584
นั่นคือพวกเขาต้องสื่อสารด้วยวิธีการสั่นเป็นจังหวะ

00:08:48.584 --> 00:08:49.880
ห้ามใช้คำพูดใดๆ

00:08:49.880 --> 00:08:54.813
พวกเขาต้องปฏิบัติการราวกับว่าเป็นองคาพยพเดียวกัน

00:08:54.813 --> 00:08:56.397
ไม่มีอัตตา

00:08:56.397 --> 00:08:58.982
และมีแรงจูงใจในการเคลื่อนที่

00:08:58.982 --> 00:09:00.890
และสำรวจสภาพแวดล้อม

00:09:00.890 --> 00:09:02.789
เพียงเพื่อหาอาหาร

00:09:02.789 --> 00:09:06.420
ผลที่ตามมา คือ การเดินสะเปะสะปะ
ขณะที่กลุ่มคนแปลกหน้า

00:09:06.420 --> 00:09:10.328
ที่สวมเสื้อเขียนว่า "เป็นราเมือก"
ถูกโยงติดกันด้วยเชือกสีเหลือง

00:09:10.328 --> 00:09:13.284
ค่อยๆ เคลื่อนที่ผ่านสวนของพิพิธภัณฑ์

00:09:13.284 --> 00:09:16.610
เมื่อพวกเขาเจอต้นไม้
พวกเขาต้องเปลี่ยนรูปแบบของการเชื่อมต่อกัน

00:09:16.610 --> 00:09:19.742
และจัดรูปใหม่ในฐานะเป็นองคาพยพเดียว

00:09:19.742 --> 00:09:23.729
โดยปราศจากการพูดคุย

00:09:23.729 --> 00:09:27.087
นี่เป็นการทดลองที่น่าขันในหลายๆ แง่มุม

00:09:27.087 --> 00:09:29.036
มันไม่ได้เกิดจากสมมุติฐานใดๆ

00:09:29.036 --> 00:09:31.479
เราไม่ได้ต้องการจะพิสูจน์
หรือจะสาธิตอะไร

00:09:31.479 --> 00:09:33.613
แต่สิ่งที่เราได้รับมา คือ

00:09:33.613 --> 00:09:35.961
วิธีที่ทำให้คนในวงกว้าง ได้มีส่วนร่วม

00:09:35.961 --> 00:09:40.392
ในแนวคิดเรื่อง สติปัญญา หน้าที่ การพึ่งตนเอง

00:09:40.392 --> 00:09:42.721
และได้มอบพื้นที่สบายๆ แก่เรา

00:09:42.721 --> 00:09:46.453
สำหรับถกเถึยงเกี่ยวกับ

00:09:46.453 --> 00:09:48.837
สิ่งที่เป็นผลตามมา

00:09:48.837 --> 00:09:51.170
หนึ่งในสิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุด

00:09:51.170 --> 00:09:54.030
เกี่ยวกับการทดลองนี้

00:09:54.030 --> 00:09:56.217
ก็คือ การเสวนาที่เกิดขึ้นตามมา

00:09:56.217 --> 00:10:00.040
ได้เกิดการชุมนุมอภิปรายกันขึ้นมาเองในสวนนั้น

00:10:00.040 --> 00:10:02.069
ผู้เข้าร่วมพูดคุยกัน
ทั้งเรื่องที่เกี่ยวกับจิตวิทยาของมนุษย์

00:10:02.069 --> 00:10:03.726
เกี่ยวกับความยากลำบากในการปล่อยวาง

00:10:03.726 --> 00:10:07.035
เกี่ยวกับตัวตนและอัตตาของพวกเขา

00:10:07.035 --> 00:10:10.218
อีกกลุ่มพูดคุยกันเกี่ยวกับ
การสื่อสารกันระหว่างแบคทีเรีย

00:10:10.218 --> 00:10:12.197
แต่ละคนได้เสนอความเห็น

00:10:12.197 --> 00:10:15.054
ตามการตีความของพวกเขาเอง

00:10:15.054 --> 00:10:16.959
และข้อสรุปที่ได้จากการทดลองนี้ คือ

00:10:16.959 --> 00:10:20.865
ผู้เข้าร่วมที่ รอตเทอร์ดาม 
ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

00:10:20.865 --> 00:10:23.661
โดยเฉพาะเวลาที่ได้รับการแจกจ่ายเบียร์

00:10:23.661 --> 00:10:25.627
เราไม่ได้ให้อาหารพวกเขาด้วยข้าวโอ๊ตเท่านั้น

00:10:25.627 --> 00:10:27.189
เราแจกเบียร์ให้พวกเขาอีกด้วย

NOTE Paragraph

00:10:27.189 --> 00:10:29.383
แต่กระนั้น พวกเขาก็ไม่มีประสิทธิภาพ
เทียบเท่ากับเจ้าราเมือก

00:10:29.383 --> 00:10:31.367
สำหรับฉันแล้ว เจ้าราเมือกนี้

00:10:31.367 --> 00:10:33.736
เป็นเรื่องราวที่น่าหลงใหล

00:10:33.736 --> 00:10:35.593
มันน่าหลงไหล ในเชิงชีววิทยา

00:10:35.593 --> 00:10:37.177
มันน่าสนใจ ในแง่การคำนวณ

00:10:37.177 --> 00:10:39.251
และมันก็ยังเป็นสัญลักษณ์

00:10:39.251 --> 00:10:42.909
เป็นวิธีเชื่อมโยงถึงแนวคิด เรื่องชุมชน

00:10:42.909 --> 00:10:46.563
พฤติกรรมรวมหมู่ และความร่วมมือกัน

00:10:46.563 --> 00:10:48.689
งานของฉันหลายอย่างได้ข้อมูลมาจากงานวิจัย

00:10:48.689 --> 00:10:51.873
ซึ่งวีดิโอนี้ก็เป็นการรำลึกถึงการทดลองเขาวงกต

00:10:51.873 --> 00:10:53.455
ในอีกแง่มุมหนึ่ง

00:10:53.455 --> 00:10:55.813
เจ้าราเมือกยังถือเป็นวัตถุดิบสำหรับงานของฉันด้วย

00:10:55.813 --> 00:11:01.030
มันเป็นผู้ช่วยผลิตทั้งใน งานภาพถ่าย 
งานพิมพ์ งานแอนิเมชั่น

00:11:01.030 --> 00:11:02.629
รวมถึง การจัดกิจกรรมแบบมีส่วนร่วม

00:11:02.629 --> 00:11:04.977
ในขณะที่เจ้าราเมือกนี้ไม่ได้เลือกเอง

00:11:04.977 --> 00:11:06.883
ที่จะมาทำงานร่วมกับฉัน

00:11:06.883 --> 00:11:09.485
แต่มันก็ให้ความร่วมมือดี

00:11:09.485 --> 00:11:11.577
ฉันสามารถคาดการณ์พฤติกรรมบางอย่าง

00:11:11.577 --> 00:11:13.633
โดยการทำความเข้าใจวิธีการทำงานของมัน

00:11:13.633 --> 00:11:15.363
แต่ฉันไม่สามารถควบคุมมันได้

00:11:15.363 --> 00:11:16.947
เจ้าราเมือกยังคงทำสิ่งมันอยากทำ

00:11:16.947 --> 00:11:19.078
ในกระบวนการคิดสร้างสรรค์

00:11:19.078 --> 00:11:22.567
อย่างไรก็ตาม มันก็มีนิยามความสุนทรีย์ในแบบของมัน

00:11:22.567 --> 00:11:24.371
รูปแบบกิ่งก้านสาขาที่เราเห็นอยู่นี้

00:11:24.371 --> 00:11:26.921
สามารถพบได้ในทุกรูปแบบของสิ่งต่างๆ 
เป็นสัดส่วนของธรรมชาติ

00:11:26.921 --> 00:11:29.721
จากดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ 
ไปจนถึงฟ้าผ่า

00:11:29.721 --> 00:11:33.757
จากแขนงหลอดเลือด ไปจนถึงเครือข่ายเส้นประสาท

00:11:33.757 --> 00:11:36.220
แน่นอนว่าต้องมีกฎยิ่งใหญ่บางอย่างควบคุมมันอยู่

00:11:36.220 --> 00:11:38.485
ในสิ่งมีชีวิตที่เรียบง่ายแต่ซับซ้อนนี้

00:11:38.485 --> 00:11:42.277
ไม่ว่าเราจะมาจากสาขาไหน
หรือเราจะศึกษามันในแง่มุมใด

00:11:42.277 --> 00:11:44.060
เราก็ได้เรียนรู้มากมาย

00:11:44.060 --> 00:11:45.829
จากการเฝ้าสังเกตและการมีปฏิสัมพันธ์

00:11:45.829 --> 00:11:48.950
กับเจ้าคราบรอยเปี้ยนที่งดงาม
และไม่มีแม้แต่สมองนี้

NOTE Paragraph

00:11:48.950 --> 00:11:52.165
และนี่ก็คือเรื่องราวของเจ้าราเมือก
( Physarum polycephalum )

NOTE Paragraph

00:11:52.165 --> 00:11:53.918
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:11:53.918 --> 00:11:54.880
(เสียงปรบมือ)