WEBVTT 00:00:00.764 --> 00:00:02.923 สวัสดีครับ ผมชื่อเควิน 00:00:02.923 --> 00:00:05.616 ผมมาจากออสเตรเลีย ผมมาที่นี่เพื่อ "ช่วย" พวกคุณ 00:00:05.616 --> 00:00:08.147 (เสียงหัวเราะ) NOTE Paragraph 00:00:08.147 --> 00:00:12.814 คืนนี้ ผมต้องการพูดเกี่ยวกับ เรื่องเล่าของสองนครใหญ่ 00:00:12.814 --> 00:00:18.248 หนึ่งในนครใหญ่นั้น มีชื่อว่า วอชิงตัน และอีกนครหนึ่ง ชื่อว่า ปักกิ่ง 00:00:18.248 --> 00:00:24.284 เพราะว่า วิธีการที่เมืองหลวงทั้งสองนี้ เตรียมการ เพื่ออนาคตของทั้งสองเมืองนั้น 00:00:24.284 --> 00:00:27.489 และอนาคตของประเทศสหรัฐอเมริกา และก็อนาคตของประเทศจีน 00:00:27.489 --> 00:00:29.578 ไม่เพียงมีผลกระทบ ต่อประเทศทั้งสองเท่านั้น 00:00:29.578 --> 00:00:31.900 มันกระทบถึงพวกเราทั้งหมด 00:00:31.900 --> 00:00:34.780 ในแบบที่ บางที เราไม่เคยได้คิดกันมาก่อน นั่นคือ 00:00:34.780 --> 00:00:39.145 อากาศที่เราหายใจ นํ้าที่เราดื่ม 00:00:39.145 --> 00:00:42.279 ปลาที่เรากิน คุณภาพของทะเลของเรา 00:00:42.279 --> 00:00:45.948 ภาษาที่เราจะใช้พูด ในอนาคต 00:00:45.948 --> 00:00:48.873 งานที่เราทำอยู่ ระบบการเมืองที่เราเลือก 00:00:48.873 --> 00:00:54.024 และแน่นอนครับ คำถามที่ยิ่งใหญ่ ของสงครามและสันติภาพ NOTE Paragraph 00:00:54.024 --> 00:00:57.279 คุณเห็นชายคนนั้นมั๊ยครับ เขาเป็นคนฝรั่งเศส 00:00:57.279 --> 00:00:59.109 ชื่อเขาคือ นโปเลียน 00:00:59.109 --> 00:01:00.645 เมื่อสองร้อยปีที่แล้ว 00:01:00.645 --> 00:01:03.083 เขาได้ให้ข้อคิดพิเศษไว้ว่า 00:01:03.083 --> 00:01:05.707 "จีนเป็นสิงห์โตที่กำลังหลับ เมื่อใดที่เธอตื่นขึ้น 00:01:05.707 --> 00:01:07.913 โลกก็จะสั่นสะเทือน" 00:01:07.913 --> 00:01:10.096 นโปเลียนผิดไปไม่กี่อย่าง 00:01:10.096 --> 00:01:12.789 เขาพูดเรื่องนี้ไว้ถูกต้องอย่างยิ่ง 00:01:12.789 --> 00:01:17.061 เพราะว่าจีนในปัจจุบัน ไม่ได้เพียงตื่นขึ้นแล้วเท่านั้น 00:01:17.061 --> 00:01:20.521 จีนได้ยืนขึ้นแล้ว และจีนก็กำลังเคลื่อนพล 00:01:20.521 --> 00:01:22.541 แต่คำถามสำหรับเราทุกคน 00:01:22.541 --> 00:01:24.515 ก็คือ จีนจะไปที่ไหน 00:01:24.515 --> 00:01:28.563 และเราจะมีปฏิสัมพันธ์กับยักษ์ใหญ่ ของศตวรรษที่ 21 ตัวนี้ อย่างไร NOTE Paragraph 00:01:31.003 --> 00:01:35.381 หากคุณเริ่มดูตัวเลข คุณจะเผชิญหน้า กับข้อมูลหลายอย่างที่น่าตะลึง 00:01:35.381 --> 00:01:38.492 ประมาณได้ว่า ประเทศจีน 00:01:38.492 --> 00:01:41.906 ไม่ว่าจะวัดด้วยอะไรก็ตาม เช่น ความเท่าเทียมของอำนาจซื้อ (PPP) -- อัตราการแลกเปลี่ยนเงิน -- 00:01:41.906 --> 00:01:43.833 จีนจะกลายเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลก 00:01:43.833 --> 00:01:46.039 ในช่วงหลายทศวรรษข้างหน้านี้ 00:01:46.039 --> 00:01:48.190 ตอนนี้ จีนเป็นประเทศค้าขายที่ใหญ่ที่สุดในโลก 00:01:48.190 --> 00:01:50.341 เป็นประเทศส่งออกสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในโลก 00:01:50.341 --> 00:01:52.494 เป็นประเทศที่ผลิตสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในโลก 00:01:52.494 --> 00:01:56.859 และก็เป็นประเทศที่ผลิตก๊าซคาร์บอน ออกมามากที่สุดในโลกอีกด้วย 00:01:56.859 --> 00:01:59.343 อเมริกามาเป็นที่สอง NOTE Paragraph 00:01:59.343 --> 00:02:04.869 ดังนั้น ถ้าจีนกลายมาเป็น เศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดของโลก 00:02:04.869 --> 00:02:06.495 คิดดูซิว่า 00:02:06.495 --> 00:02:09.513 มันก็จะเป็นครั้งแรก 00:02:09.513 --> 00:02:14.180 ตั้งแต่ชายคนนี้ ขึ้นครองบัลลังก์อังกฤษ-- 00:02:14.180 --> 00:02:17.663 กษัตริย์จอร์จ ที่ 3 ซึ่งไม่ได้เป็นเพื่อนที่ดีของนโปเลียน-- 00:02:17.663 --> 00:02:23.102 ที่ในโลกของเรานี้ เราจะมี เศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุด 00:02:23.102 --> 00:02:25.488 เป็นประเทศที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษ 00:02:25.488 --> 00:02:27.694 ไม่ใช่ประเทศตะวันตก 00:02:27.694 --> 00:02:30.021 ประเทศที่ไม่ได้เป็นเสรีประชาธิปไตย 00:02:30.021 --> 00:02:32.314 และถ้าหากคุณไม่คิดว่า เรื่องนั้นจะกระทบ 00:02:32.314 --> 00:02:35.077 ที่จะเกิดขึ้นกับโลกในอนาคต 00:02:35.077 --> 00:02:38.305 แล้วละก็ โดยส่วนตัว ผมคิดว่า คุณคงเมายาอะไรสักอย่างอยู่ 00:02:38.305 --> 00:02:42.925 และไม่ได้หมายความว่า คุณมาจากโคโลราโด NOTE Paragraph 00:02:42.925 --> 00:02:45.711 พูดสั้น ๆ คำถามที่เรามีในคืนนี้ ก็คือ 00:02:45.711 --> 00:02:48.707 เราเข้าใจการเปลี่ยนครั้งใหญ่นึ้อย่างไร 00:02:48.707 --> 00:02:53.490 ที่ผมเชื่อว่า จะเป็นการเปลี่ยนครั้งใหญ่สุด สำหรับครึ่งแรกของศตวรรษที่ 21 นี้ 00:02:53.490 --> 00:02:56.415 มันจะกระทบสิ่งต่าง ๆ มากมายเหลือหลาย 00:02:56.415 --> 00:02:58.157 มันจะไปจนถึงแก่นสุด 00:02:58.157 --> 00:03:00.804 มันกำลังเกิดขึ้น อย่างเงียบ ๆ มันกำลังเกิดขึ้น อย่างยืนยง 00:03:00.804 --> 00:03:03.358 มันกำลังเกิดขึ้น ในแบบหนึ่ง ภายใต้เรดาร์ 00:03:03.358 --> 00:03:05.103 ขณะที่พวกเราวุ่นอยู่กับ 00:03:05.103 --> 00:03:07.932 สิ่งที่เป็นอยู่ในยูเครน สิ่งที่เป็นอยู่ในตะวันออกกลาง 00:03:07.932 --> 00:03:10.440 สิ่งที่เป็นอยู่เรื่อง ISIS สิ่งที่เป็นอยู่เรื่อง ISIL 00:03:10.440 --> 00:03:13.412 อะไรกำลังจะเกิด กับอนาคตของเศรษฐกิจของเรา 00:03:13.412 --> 00:03:17.684 เป็นการปฏิวัติช้า ๆ และเงียบ ๆ 00:03:17.684 --> 00:03:23.373 และพร้อมกับ การเปลี่ยนที่ใหญ่ยิ่ง ความท้าทายที่ใหญ่ยิ่ง ก็เข้ามาด้วย 00:03:23.373 --> 00:03:25.044 ความท้าทายที่ใหญ่ยิ่งนี้ก็คือ 00:03:25.044 --> 00:03:27.297 ประเทศที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองนี้ 00:03:27.297 --> 00:03:29.897 คือจีน และสหรัฐฯ -- 00:03:29.897 --> 00:03:34.525 จีน 00:03:35.725 --> 00:03:37.374 ราชอาณาจักรกลาง 00:03:37.374 --> 00:03:39.929 และสหรัฐอเมริกา 00:03:42.343 --> 00:03:45.547 เหม่ยกว๋อ -- 00:03:45.547 --> 00:03:48.890 ซี่งในภาษาจีน แปลว่า "ประเทศที่สวยงาม" 00:03:48.890 --> 00:03:52.514 ลองคิดเรื่องนี้ดู-- เป็นชื่อที่จีนให้กับประเทศนี้ 00:03:52.514 --> 00:03:54.254 นานกว่าร้อยปีมาแล้ว 00:03:54.254 --> 00:03:57.853 ไม่ว่าอารยธรรมที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองนี้ ประเทศที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองนี้ 00:03:57.853 --> 00:04:02.056 จริง ๆ แล้ว พยายามจะทำอนาคต ร่วมกันให้สำเร็จ 00:04:02.056 --> 00:04:04.633 เพื่อพวกเขาเอง และเพื่อโลก ได้หรือไม่ 00:04:04.633 --> 00:04:07.605 พูดสั้น ๆ พวกเราจะพยายามสร้างอนาคต 00:04:07.605 --> 00:04:11.044 ที่สันติ และรุ่งเรืองไปด้วยกันได้หรือไม่ 00:04:11.044 --> 00:04:12.948 หรือ เรากำลังมองดูความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ 00:04:12.948 --> 00:04:15.316 ของสงคราม และสันติภาพ หรือเปล่า 00:04:15.316 --> 00:04:17.940 และผมมีเวลา 15 นาที ที่จะมาพูดเรื่องสงครามและสันติภาพ 00:04:17.940 --> 00:04:21.493 ซึ่งใช้เวลาน้อยกว่าหน่อยหนึ่ง 00:04:21.493 --> 00:04:26.486 ที่พวกเขาให้ชายคนนี้ เพื่อเขียนหนังสือ ชื่อ "สงครามและสันติภาพ" NOTE Paragraph 00:04:26.486 --> 00:04:30.664 ผู้คนถามผมว่า ทำไมเด็กหนุ่ม ที่โตขึ้นในชนบทออสเตรเลีย 00:04:30.664 --> 00:04:32.452 จึงสนใจเรียนภาษาจีน 00:04:32.452 --> 00:04:34.310 ครับ มีเหตุผล 2 ประการในเรื่องนี้ 00:04:34.310 --> 00:04:35.936 และนี่คือประการแรก 00:04:35.936 --> 00:04:37.955 นี่คือ แม่วัวเบ็ตซี่ 00:04:37.955 --> 00:04:41.880 แม่วัวเบ็ตซี่ เป็นวัวตัวหนึ่งในฝูงว้วนม 00:04:41.880 --> 00:04:45.050 ที่ผมโตขึ้นมา ที่ฟาร์มแห่งหนึ่ง ในชนบทของออสเตรเลีย 00:04:45.050 --> 00:04:48.543 คุณเห็นมือนั้นมั๊ยครับ ไม่ได้ถูกสร้างมาให้ทำนา 00:04:48.543 --> 00:04:52.281 ตั้งแต่แรกเลย ผมจึงพบว่า ที่จริงแล้ว การทำงานในฟาร์ม 00:04:52.281 --> 00:04:55.927 ไม่ได้ถูกออกแบบมาสำหรับผม และประเทศจีนเป็นทางออกที่ปลอดภัยมาก 00:04:55.927 --> 00:04:58.318 จากการประกอบอาชีพกสิกรในออสเตรเลีย NOTE Paragraph 00:04:58.318 --> 00:05:00.013 นี่เป็นสาเหตุประการที่สอง 00:05:00.013 --> 00:05:00.918 ก็คือ คุณแม่ผม 00:05:00.918 --> 00:05:03.682 ใครบ้างมั๊ยในที่นี้ เคยฟัง ที่คุณแม่บอกให้ทำไหมครับ 00:05:03.682 --> 00:05:06.352 มีใครเคยทำตามที่คุณแม่บอกไหมครับ 00:05:06.352 --> 00:05:08.256 ผมเกือบจะไม่เคยทำตามเลย 00:05:08.256 --> 00:05:10.151 แต่สิ่งที่คุณแม่บอกผม คือ 00:05:10.151 --> 00:05:13.030 วันหนึ่ง เธอก็ยื่นหนังสือพิมพ์ให้ผม 00:05:13.030 --> 00:05:18.881 หัวข่าวบอกว่า ตรงนี้เรามีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ 00:05:18.881 --> 00:05:24.274 และการเปลี่ยนแปลงนั้น คือ จีนได้เข้ามาสู่สหประชาชาติ 00:05:24.274 --> 00:05:27.193 ปี ค.ศ. 1971 ผมเพิ่งจะอายุได้ 14 ปี 00:05:27.193 --> 00:05:29.470 เธอส่งหัวข่าวนี้ให้ผม 00:05:29.470 --> 00:05:31.657 เธอพูดว่า "ไปเข้าใจเรื่องนี้ เรียนรู้เรื่องนี้ 00:05:31.657 --> 00:05:34.563 เพราะมันจะส่งผลกระทบ กับอนาคตของเธอ" NOTE Paragraph 00:05:34.563 --> 00:05:38.361 เพราะผมเป็นนักเรียนที่เก่งประวัติศาสตร์ 00:05:38.361 --> 00:05:41.032 ผมจึงตัดสินใจว่า สิ่งที่ดีที่สุด ที่ผมจะทำคือ ที่จริงแล้ว 00:05:41.032 --> 00:05:43.284 ออกไปและเรียนรู้ภาษาจีน 00:05:43.284 --> 00:05:45.397 สิ่งที่ยิ่งใหญ่ เกี่ยวกับการเรียนภาษาจีน 00:05:45.397 --> 00:05:48.508 ก็คือ ครูภาษาจีนของคุณ จะตั้งชื่อใหม่ให้คุณ 00:05:48.508 --> 00:05:51.434 แล้วพวกเขาก็ให้ชื่อนี้แก่ผม 00:05:51.434 --> 00:05:56.565 เค่อ ซึ่งแปลว่า เอาชนะ หรือ พิชิตได้ 00:05:56.565 --> 00:06:01.163 และ เหวิน และนั่นเป็นตัวอักษร แปลว่าวรรณคดีหรือศิลปศาสตร์ 00:06:01.163 --> 00:06:05.528 "เค่อ เหวิน" แปลว่า ผู้พิชิตวรรณกรรมคลาสสิค 00:06:05.528 --> 00:06:08.175 มีใครชื่อ "เควิน" ไหมครับ 00:06:08.175 --> 00:06:12.256 ยกระดับขึ้นเยอะเลยครับ จากเดิมชื่อเควิน มาเป็นผู้พิชิตวรรณกรรมคลาสสิคเนี่ย 00:06:12.256 --> 00:06:13.907 (เสียงหัวเราะ) 00:06:13.907 --> 00:06:15.649 ผมถูกเรียกว่า เควิน มาตลอดชีวิต 00:06:15.649 --> 00:06:17.637 คุณเคยถูกเรียกว่า เควิน มาตลอดชีวิตไหม 00:06:17.637 --> 00:06:20.838 คุณชอบถูกเรียกว่า ผู้พิชิตวรรณกรรมคลาสสิค หรือไม่ครับ NOTE Paragraph 00:06:20.838 --> 00:06:24.396 แล้วหลังจากนั้นผมก็เข้ารับราชการ ในกระทรวงการต่างประเทศออสเตรเลีย 00:06:24.396 --> 00:06:31.022 แต่ที่นี่ ที่ความภูมิใจ--ก่อนความภูมิใจ ก็จะมี การล้มลงก่อนเสมอ 00:06:31.022 --> 00:06:33.530 ผมจึงมาอยู่ที่สถานฑูต ในกรุงปักกิ่ง 00:06:33.530 --> 00:06:35.736 ออกไปที่ ห้องประชุมใหญ่รัฐสภาประชาขนจีน 00:06:35.736 --> 00:06:39.130 กับเอกอัครราชฑูตของเรา ที่ขอให้ผม ไปเป็นล่ามในการประชุมครั้งแรกของท่าน 00:06:39.130 --> 00:06:41.146 ในห้องประชุมใหญ่รัฐสภาประชาชนจีน 00:06:41.146 --> 00:06:42.634 ผมจึงไปอยู่ที่นั่น 00:06:42.634 --> 00:06:45.475 ถ้าคุณเคยไปในการประชุมของคนจึน คนจะนั่งเป็นรูปเกือกม้ายักษ์ 00:06:45.475 --> 00:06:48.353 ที่หัวเกือกม้านั้น เป็นผู้ที่สำคัญสูงสุดอย่างยิ่ง 00:06:48.353 --> 00:06:51.515 และไล่ลงไปที่ปลายเกือกม้านั้น เป็นคนที่สำคัญไม่มากนัก 00:06:51.515 --> 00:06:53.940 และพวกกระจอกรุ่นน้อง อย่างเช่นผม 00:06:53.940 --> 00:06:56.726 ท่านฑูต เริ่มด้วยวลีที่ไม่สง่างามว่า 00:06:56.726 --> 00:07:01.370 "จีนและออสเตรเลีย ในปัจจุบัน กำลังมีความสัมพันธ์ 00:07:01.370 --> 00:07:04.922 ที่ใกล้ชิดแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน" 00:07:04.922 --> 00:07:06.408 และผมก็คิดกับตัวเองว่า 00:07:06.408 --> 00:07:10.170 "ฟังดูแล้วไม่สละสลวย ฟังดูแล้วแปลก ๆ 00:07:10.170 --> 00:07:12.468 ผมจะปรับให้ดีขึ้น" 00:07:12.468 --> 00:07:15.202 บันทึกลงในแฟ้มเลยครับว่า อย่าทำอย่างนั้น 00:07:15.202 --> 00:07:18.191 มันควรจะให้ สง่างามมากกว่านี้หน่อย แบบคลาสสิกขึ้นอีกหน่อย 00:07:18.191 --> 00:07:20.490 ผมจึงแปลออกมาดังต่อไปนี้ 00:07:20.490 --> 00:07:25.621 [เป็นภาษาจีน] NOTE Paragraph 00:07:25.621 --> 00:07:28.848 มีการหยุดชะงักอยู่นาน ในอีกด้านหนึ่งของห้อง 00:07:28.848 --> 00:07:32.633 คุณสามารถเห็นบุคคลสำคัญ ที่หัวของเกือกม้า 00:07:32.633 --> 00:07:35.628 สีหน้าของพวกเขาซีดเผือดลง 00:07:35.628 --> 00:07:38.577 และพวกน้อง ๆ กระจอก อีกด้านหนึ่งของปลายเกือกม้านั้น 00:07:38.577 --> 00:07:41.364 พยายามระงับเสียงหัวเราะที่กลั้นไว้ไม่ได้ 00:07:41.364 --> 00:07:43.158 เพราะเมื่อผมแปลประโยคของท่าน 00:07:43.158 --> 00:07:45.473 "ออสเตรเลียและจีน ชื่นชมความสัมพันธ์ 00:07:45.473 --> 00:07:47.558 ที่ใกล้ชิดแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน" 00:07:47.558 --> 00:07:50.024 แต่จริง ๆ สิ่งที่ผมพูดไปก็คือ ออสเตรเลียและจีน 00:07:50.024 --> 00:07:53.252 ขณะนี้กำลังมีประสบการณ์ถึงจุดสุดยอด ทางเพศอย่างน่าอ้ศจรรย์ 00:07:53.252 --> 00:07:56.316 (เสียงหัวเราะ) NOTE Paragraph 00:07:59.428 --> 00:08:03.050 นั่นเป็นครั้งสุดท้าย ที่เขาสั่งให้ผมเป็นล่าม 00:08:03.050 --> 00:08:05.558 แต่ในเรื่องสั้นนี้ มีบทเรียนอยู่ว่า 00:08:05.558 --> 00:08:09.412 เมื่อคุณคิดว่า คุณรู้เรื่องบางอย่าง เกี่ยวกับอารยธรรมที่พิเศษนี้ 00:08:09.412 --> 00:08:11.618 ที่มีประวัติศาสตร์ต่อเนื่องมากว่า 5,000 ปี 00:08:11.618 --> 00:08:14.090 ยังมีสิ่งใหม่ ๆ ที่จะให้เรียนรู้อยู่เสมอ NOTE Paragraph 00:08:15.580 --> 00:08:17.678 ประวัติศาสตร์ เป็นฝ่ายตรงข้ามกับเรา 00:08:17.678 --> 00:08:19.907 เมื่อมาถึงเรื่องสหรัฐฯ และจีน 00:08:19.907 --> 00:08:22.206 ที่จะหลอมรวมอนาคตทั่วไป เข้าด้วยกัน 00:08:22.206 --> 00:08:23.644 ชายผู้นี้เป็นใครหรือ 00:08:23.644 --> 00:08:25.573 เขาไม่ใช่คนจีน และก็ไม่ใช่คนอเมริกัน 00:08:25.573 --> 00:08:27.802 เขาเป็นคนกรีก ชื่อว่า ตูซิดิดีส 00:08:27.802 --> 00:08:30.286 เขาเขียนประวัติศาสตร์ เรื่อง สงครามเพโลโพนนิเชียน 00:08:30.286 --> 00:08:33.064 และเขาได้ให้ข้อสังเกตพิเศษนี้ไว้ 00:08:33.064 --> 00:08:35.412 เกี่ยวกับเอเธนส์ และสปาร์ต้า 00:08:35.412 --> 00:08:38.622 "การรุ่งเรืองขึ้นของเอเธนส์ และความกลัวในเรื่องนั้น เร่งเร้าสปาต้า 00:08:38.622 --> 00:08:40.154 ทำให้เกิดสงครามที่เลี่ยงไม่ได้ 00:08:40.154 --> 00:08:45.471 ด้วยเหตุนี้ เรื่องราวทั้งหมดจึงเกี่ยวกับ สิ่งที่เรียกว่า กับดักตูซิดิดีส NOTE Paragraph 00:08:45.471 --> 00:08:49.303 ชายคนนี้เป็นใคร เขาไม่ใช่ชาวอเมริกัน และเขาก็ไม่ใช่ชาวกรีก เขาเป็นชาวจีน 00:08:49.303 --> 00:08:51.674 ชื่อของเขาคือ ซุน ทเซอะ เขาเขียน "ศิลปของสงคราม" 00:08:51.674 --> 00:08:55.197 และถ้าคุณเห็นข้อความของเขาข้างล่าง ตามเส้นเหล่านี้ 00:08:55.197 --> 00:09:00.424 "จู่โจมเขา ตอนที่เขาไม่ได้เตรียมตัว ปรากฎตัว ในที่ซึ่งเขาไม่ได้คาดหมายคุณ" 00:09:00.424 --> 00:09:04.430 ดูไม่ค่อยจะดีนักนะครับ จนถึงเดี๋ยวนี้ สำหรับจีนและสหรัฐฯ NOTE Paragraph 00:09:04.430 --> 00:09:07.309 ชายคนนี้เป็นคนอเมริกัน ชื่อเขาคือ แกรม แอลลิสัน 00:09:07.309 --> 00:09:09.909 ที่จริง เขาเป็นครู ที่เคนเนดี้สกูล 00:09:09.909 --> 00:09:11.187 อยู่ในบอสตันโน่น 00:09:11.187 --> 00:09:14.159 เขากำลังทำโครงการอยู่โครงการเดียว ในขณะนี้ ซึ่งก็คือ 00:09:14.159 --> 00:09:17.340 คำถามที่ว่า กับดักตูซิดิดีส เกี่ยวกับ การหลีกเลี่ยงไม่ได้ของสงคราม 00:09:17.340 --> 00:09:20.428 ระหว่าง อำนาจที่เพิ่มสูงขึ้น และอำนาจยิ่งใหญ่ ที่มีอยู่เดิมนั้น 00:09:20.428 --> 00:09:23.400 จะนำมาใช้กับอนาคตความสัมพันธ์ ระหว่างจีนกับสหรัฐฯ ได้หรือไม่ 00:09:23.400 --> 00:09:24.819 มันเป็นแก่นหลักของคำถาม 00:09:24.819 --> 00:09:28.860 และสิ่งที่แกรมได้ทำไปแล้ว คือ สำรวจกรณีประวัติศาสตร์ 15 กรณี 00:09:28.860 --> 00:09:31.321 ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1500 เป็นต้นมา 00:09:31.321 --> 00:09:33.852 เพื่อแสดงให้เห็น เหตุการณ์ที่เคยมีมาก่อน 00:09:33.852 --> 00:09:35.848 และใน 11 กรณีจากทั้งหมด 15 กรณี 00:09:35.848 --> 00:09:37.915 ขอบอกคุณว่า 00:09:37.915 --> 00:09:41.050 มันจบลงที่สงครามหายนะ NOTE Paragraph 00:09:41.050 --> 00:09:44.486 คุณอาจจะบอกว่า "แต่คุณเควิน-- 00:09:44.486 --> 00:09:46.785 หรือ คุณผู้พิชิตวรรณกรรมคลาสสิค -- 00:09:46.785 --> 00:09:48.967 นั่นมันเป็นอดีต 00:09:48.967 --> 00:09:52.102 ขณะนี้เราอยู่ในโลก ของการพึ่งพาอาศัยกัน และโลกาภิวัฒน์ 00:09:52.102 --> 00:09:53.565 มันจะไม่เกิดขึ้นอีกหรอก" 00:09:53.565 --> 00:09:54.911 เดาซิว่าอะไรครับ 00:09:54.911 --> 00:09:57.581 นักประวัติศาตร์เชิงเศรษฐกิจ บอกเราว่า ที่จริงแล้ว 00:09:57.581 --> 00:09:59.900 เวลาที่เราไปถึงจุดที่สูงที่สุด 00:09:59.900 --> 00:10:02.719 ของการรวมเป็นหนึ่งเดียวทางเศรษฐกิจ และโลกาภิวัฒน์นั้น 00:10:02.719 --> 00:10:05.290 คือปี ค.ศ. 1914 00:10:05.290 --> 00:10:09.423 พอดีกับ ก่อนที่จะเกิดสงครามโลกครั้งที่ 1 00:10:09.423 --> 00:10:12.511 ภาพสะท้อนที่เย็นเยือก จากประวัติศาสตร์ NOTE Paragraph 00:10:12.511 --> 00:10:15.065 ดังนั้น ถ้าเรากำลังยุ่งอยู่ กับคำถามที่ยิ่งใหญ่นี้ 00:10:15.065 --> 00:10:18.270 ว่าจีนกำลังคิด รู้สึกอย่างไร 00:10:18.270 --> 00:10:22.147 และวางตัวเองอย่างไร ต่อสหรัฐฯ 00:10:22.147 --> 00:10:23.633 และในทางกลับกัน 00:10:23.633 --> 00:10:25.514 ทำอย่างไร เราจึงจะไปถึงรากฐาน 00:10:25.514 --> 00:10:28.904 ให้ประเทศทั้งสอง และอารยธรรมทั้งสองนี้ 00:10:28.904 --> 00:10:31.830 สามารถทำงานร่วมกันได้ NOTE Paragraph 00:10:31.830 --> 00:10:34.128 ที่จริง ขอให้ผมลำดับแรกไปที่ 00:10:34.128 --> 00:10:36.729 ความเห็นของจีนต่อสหรัฐฯ และฝ่ายตะวันที่เหลือ 00:10:36.729 --> 00:10:39.604 หมายเลขหนึ่ง จีนรู้สึกเหมือนกับว่า ถูกทำให้ขายหน้า 00:10:39.604 --> 00:10:42.487 ซึ่งมีสาเหตุมาจากฝ่ายตะวันตก ตลอดหลายร้อยปีของประวัติศาสตร์ 00:10:42.487 --> 00:10:44.275 เริ่มตั้งแต่สงครามฝิ่น 00:10:44.275 --> 00:10:48.083 ตอนที่ หลังจากนั้น อำนาจตะวันตก ก็พยายามทำให้จีน แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย 00:10:48.083 --> 00:10:50.614 เพื่อให้เมื่อถึงช่วงยุค 20 และ 30 00:10:50.614 --> 00:10:53.291 ป้ายสัญญูาลักษณ์แบบนี้ ปรากฎบนถนนของกรุงเซี่ยงไฮ้ 00:10:53.291 --> 00:10:54.786 ["ไม่อนุญาตให้หมาและคนจีน"] 00:10:54.786 --> 00:10:56.756 คุณจะรู้สึกอย่างไรถ้าคุณเป็นคนจีน 00:10:56.756 --> 00:10:59.539 ในประเทศของคุณเอง เมื่อเห็นป้ายประกาศนี้ 00:10:59.539 --> 00:11:03.407 จีนยังเชื่อ และรู้สึกอีกด้วย 00:11:03.407 --> 00:11:08.028 ราวกับว่า ในเหตุการณ์ของปี ค.ศ. 1919 ที่การประชุมสันติภาพ ในกรุงปารีส 00:11:08.028 --> 00:11:09.924 ตอนที่อาณานิคมของเยอรมัน ถูกกลับคืนไป 00:11:09.924 --> 00:11:12.068 ยังประเทศหลากหลาย ทั่วโลก 00:11:12.068 --> 00:11:13.926 แล้วอาณานิคมเยอรมัน ในประเทศจีนเล่า 00:11:13.926 --> 00:11:16.480 พวกมัน จริง ๆ แล้ว ถูกนำไปให้ญี่ปุ่น 00:11:16.480 --> 00:11:20.589 แล้วญี่ปุ่นก็รุกรานจีน ในระหว่าง ค.ศ. 1930-1939 00:11:20.589 --> 00:11:24.257 โลกไม่หันมามอง และเฉยเมย ต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในจีน 00:11:24.257 --> 00:11:27.114 แล้วเหนือสิ่งอื่นใด จนถึงปัจจุบัน คนจีนยังคงเชื่อ 00:11:27.114 --> 00:11:28.801 ว่าสหรัฐฯ และตะวันตก 00:11:28.801 --> 00:11:31.333 ไม่ยอมรับความถูกต้องตามกฎหมาย ของระบบการเมืองของพวกเขา 00:11:31.333 --> 00:11:34.223 เพราะมันแตกต่างกันสุดกู่ จากระบบของเรา ที่มาจาก 00:11:34.223 --> 00:11:35.513 เสรีประชาธิปไตย 00:11:35.513 --> 00:11:38.329 และก็เชื่อว่า สหรัฐฯ นั้น จนถึงปัจจุบัน กำลังมองหาวิธี 00:11:38.329 --> 00:11:40.767 ที่จะบั่นทอน ระบบการเมืองของพวกเขา 00:11:40.767 --> 00:11:43.785 จีนยังคงเชื่ออีกด้วยว่า กำลังถูกจำกัดขอบเขต 00:11:43.785 --> 00:11:48.638 โดยพันธมิตรของสหรัฐฯ และโดยประเทศ ที่เป็นหุ้นส่วนเชิงยุทธศาสตร์ กับสหรัฐฯ 00:11:48.638 --> 00:11:51.262 รอบ ๆ ชายแดนของจีน 00:11:51.262 --> 00:11:53.746 และนอกเหนือจากทั้งหมดนั้น คนจีนมีความรู้สึกนี้ 00:11:53.746 --> 00:11:56.974 ในหัวใจของหัวใจทั้งหลาย ของพวกเขา และในตับไตไส้พุงของพวกเขา 00:11:56.974 --> 00:12:01.176 ว่า พวกเราในฝ่ายตะวันตกรวมกัน 00:12:01.176 --> 00:12:04.868 หยิ่งยะโสโอหังจนเกินไป 00:12:04.868 --> 00:12:08.815 นั่นคือ เราไม่ยอมรับปัญหา ในระบบของเรา 00:12:08.815 --> 00:12:10.673 ในเรื่องการเมือง และเศรษฐกิจของเรา 00:12:10.673 --> 00:12:13.064 และว่องไวมาก ที่จะชี้นิ้วไปยังที่อื่น 00:12:13.064 --> 00:12:16.826 และก็เชื่อว่า ที่จริงแล้ว พวกในตะวันตก โดยรวมนั้น 00:12:16.826 --> 00:12:20.634 มีความผิดฐาน เป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอก NOTE Paragraph 00:12:20.634 --> 00:12:24.047 แน่นอนครับ ในเรื่องความสัมพันธ์ ระหว่างประเทศนั้น 00:12:24.047 --> 00:12:28.006 ไม่ใช่แค่เสียงปรบมือข้างเดียว 00:12:28.006 --> 00:12:30.688 ยังมีอีกประเทศหนึ่งด้วย และประเทศนั้นชื่อว่า สหรัฐฯ 00:12:30.688 --> 00:12:33.242 แล้วสหรัฐฯ ตอบ เรื่องทั้งหมดนั้นอย่างไร 00:12:33.242 --> 00:12:35.378 สหรัฐฯ ก็มีคำตอบของแต่ละข้อนั้น 00:12:35.378 --> 00:12:37.881 คำถามที่ว่า สหรัฐฯ จำกัดควบคุมจีนนั้น 00:12:37.881 --> 00:12:41.559 พวกเขาบอกว่า "ไม่ใช่ ดูประวัติศาสตร์ของ สหภาพโซเวียตสิ นั่นแหละ คือจำกัดควบคุม 00:12:41.559 --> 00:12:43.969 แต่ที่เราได้ทำไปในสหรัฐฯ และตะวันตกนั้น 00:12:43.969 --> 00:12:45.943 คือ การต้อนรับจีน ให้เข้ามาในเศรษฐกิจโลก 00:12:45.943 --> 00:12:49.379 และเหนือสิ่งอื่นใด ต้อนรับจีนเข้าสู่ องค์การการค้าโลก 00:12:49.379 --> 00:12:51.252 สหรัฐฯ และตะวันตกบอกว่า จีนหลอกลวง 00:12:51.252 --> 00:12:53.558 ในข้อสงสัยเรื่อง สิทธิทรัพย์สินทางปัญญา 00:12:53.558 --> 00:12:57.877 และโดยโจมตีบริษัทสหรัฐฯ และของโลก ผ่านระบบอินเตอร์เน็ต 00:12:57.877 --> 00:13:01.453 นอกจากนี้ สหรัฐฯ ยังบอกว่า ระบบการเมืองของจีนนั้น 00:13:01.453 --> 00:13:04.332 โดยพื้นฐานแล้ว ไม่ถูกต้อง 00:13:04.332 --> 00:13:07.629 เพราะมันตั้งอยู่บนความแปรเปลี่ยน ในข้อพื้นฐาน 00:13:07.629 --> 00:13:10.880 ไปจากสิทธิมนุษยชน ประชาธิปไตย และหลักกฎหมาย ที่เราชอบ 00:13:10.880 --> 00:13:13.504 ในสหรัฐฯ และในตะวันตกโดยรวม 00:13:13.504 --> 00:13:16.661 และเหนือสุดของทั้งหมดนั้น สหรัฐฯ พูดอะไรหรือ 00:13:16.661 --> 00:13:21.769 ว่าพวกเขากลัวว่า เมื่อจีนมีอำนาจเพียงพอแล้ว 00:13:21.769 --> 00:13:25.786 จะตั้ง เขตอิทธิพลในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ และกว้างออกไป ในเอเซียตะวันออก 00:13:25.786 --> 00:13:27.690 เตะสหรัฐฯ ออกไป 00:13:27.690 --> 00:13:29.710 และหลังจากนั้นระยะหนึ่ง เมื่อจีนมีอำนาจพอ 00:13:29.710 --> 00:13:33.719 ก็ปลีกตัวไปพยายามเปลี่ยน กฎระเบียบของโลก NOTE Paragraph 00:13:33.719 --> 00:13:36.421 ดังนั้น นอกจากทั้งหมดนั้นแล้ว มันก็ไปได้สวย 00:13:36.421 --> 00:13:37.815 ความสัมพันธ์ระหว่างสหรัฐฯ - จีน 00:13:37.815 --> 00:13:40.020 ไม่มีปัญหาจริง ๆ จัง ๆ ตรงนั้น 00:13:40.020 --> 00:13:44.942 อย่างไรก็ตาม สิ่งท้าทายนั้น คือ เมื่อพิจารณาถึง ความรู้สึกที่หยั่งรากลึก 00:13:44.942 --> 00:13:47.937 อารมณ์และแบบแผนความคิด ที่หยั่งรากลงไปลึกเหล่านั้น 00:13:47.937 --> 00:13:50.747 สิ่งที่จีนเรียกว่า "ซู่เวย" วิธีการคิด 00:13:50.747 --> 00:13:55.205 เราจะคิดประดิษฐ์จุดเริ่มต้น สำหรับอนาคต ร่วมกันระหว่างทั้งสองได้อย่างไร NOTE Paragraph 00:13:55.205 --> 00:13:56.836 ผมขอให้เหตุผลง่าย ๆ ดังนี้ 00:13:56.836 --> 00:13:58.781 เราสามารถทำได้บนฐานบนขอบข่ายงาน 00:13:58.781 --> 00:14:03.356 ของหลักวิชาคอนสตรักทีบ เรลลิซึม สำหรับจุดประสงค์ร่วมกัน 00:14:03.356 --> 00:14:05.329 นั่นผมหมายถึงอะไร 00:14:05.329 --> 00:14:07.674 ให้ยึดถือสิ่งที่เป็นจริงใน สิ่งที่เราขัดแย้งกัน 00:14:07.674 --> 00:14:09.949 และวิธีการจัดการ ที่ไม่ทำให้ 00:14:09.949 --> 00:14:12.805 ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดในผู้ที่เห็นต่าง ก่อสงครามหรือปัญหาขัดแย้งขึ้น 00:14:12.805 --> 00:14:16.358 จนกว่าเราจะได้มา ซึ่งทักษะการฑูต ที่จะแก้ปัญหานั้นได้ 00:14:16.358 --> 00:14:20.014 จงสร้างสรรค์ ในเรื่องของการทำข้อตกลง ในระดับสองประเทศ ระดับภาค และระดับโลก 00:14:20.014 --> 00:14:21.386 ระหว่างสองฝ่ายนั้น 00:14:21.386 --> 00:14:24.113 ซึ่งจะทำให้เกิดผลที่แตกต่างออกไป สำหรับมนุษยชาติทั้งมวล 00:14:24.113 --> 00:14:28.106 สร้างสถาบันระดับภาค ให้สามารถ สร้างความร่วมมือกันได้ในเอเซีย 00:14:28.106 --> 00:14:30.034 และในประชาคมเอเซีย-แปซิฟิก 00:14:30.034 --> 00:14:32.448 และระดับโลก ให้ปฏิบัติการกว้างไกลออกไป 00:14:32.448 --> 00:14:35.072 เหมือนกับ ที่เราได้เริ่มต้นไปแล้ว เมื่อปลายปีที่แล้ว 00:14:35.072 --> 00:14:37.301 โดยการเคลื่อนไหวในเรื่อง การเปลี่ยนภูมิอากาศ 00:14:37.301 --> 00:14:41.295 ด้วยการจับมือร่วมกัน แทนที่จะชูกำปั้นใส่กัน NOTE Paragraph 00:14:41.295 --> 00:14:44.197 แน่นอนครับ ทุกอย่างเกิดขึ้น ก็ต่อเมื่อเรามีกลไก และเจตจำนง 00:14:44.197 --> 00:14:46.310 ทางการเมืองร่วมกัน เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนั้น 00:14:46.310 --> 00:14:49.004 สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ ก็จะคลอดออกมาได้ 00:14:49.004 --> 00:14:53.020 แต่คำถามก็คือ พวกมันจะคลอดออกมาโดยลำพังหรือไม่ 00:14:53.020 --> 00:14:55.969 สิ่งนี้คือ สิ่งที่หัวสมองบอกเราว่า เราจำเป็นต้องทำ 00:14:55.969 --> 00:14:57.873 แต่สำหรับหัวใจของเราเล่า NOTE Paragraph 00:14:57.873 --> 00:15:00.915 ผมมีประสบการณ์เล็กน้อย ในคำถามนั้น สมัยอยู่ออสเตรเลีย 00:15:00.915 --> 00:15:04.235 เรื่องวิธีที่คุณพยายาม นำคนสองคน เข้าหากัน 00:15:04.235 --> 00:15:07.857 ซึ่ง พูดตรง ๆ แล้ว มีหลายเรื่อง ที่ร่วมกันไม่ได้ ในอดีต 00:15:07.857 --> 00:15:11.434 นั่นคือ เมื่อครั้งที่ผมกล่าวขอโทษ คนเชื้อชาติดั้งเดิมของออสเตรเลีย 00:15:11.434 --> 00:15:15.219 วันน้้น เป็นวันชำระบัญชี ในรัฐบาลออสเตรเลีย 00:15:15.219 --> 00:15:17.911 รัฐสภาออสเตรเลีย และผู้คนชาวออสเตรเลีย 00:15:17.911 --> 00:15:22.694 หลังจาก 200 ปี ของการข่มเหงอย่าง ไร้ความรู้สึก ต่อคนออสเตรเลียนกลุ่มแรกสุด 00:15:22.694 --> 00:15:27.872 มันถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว ที่เราพวกผิวขาว จะกล่าวคำว่า เราเสียใจ NOTE Paragraph 00:15:27.872 --> 00:15:29.242 สิ่งสำคัญ... 00:15:29.242 --> 00:15:34.288 (เสียงปรบมือ) NOTE Paragraph 00:15:34.288 --> 00:15:37.210 สิ่งสำคัญที่ผมจดจำได้ ก็คือ จ้องมองตรงที่ใบหน้า 00:15:37.210 --> 00:15:39.691 ผู้คนทั้งหลายที่เป็นเชื้อชาติดั้งเดิม ของออสเตรเลีย 00:15:39.691 --> 00:15:42.500 ขณะที่พวกเขามาฟัง การกล่าวคำขอโทษนี้ 00:15:42.500 --> 00:15:46.308 มันไม่ธรรมดา ที่ได้เห็น ตัวอย่างเช่น 00:15:46.308 --> 00:15:50.232 ผู้หญิงแก่ ๆ เล่าเรื่องราวให้ฟัง ตอนที่พวกเขาอายุ 5 ขวบ 00:15:50.232 --> 00:15:53.228 และพูดตรง ๆ ถูกพรากจากพ่อแม่ของตน 00:15:53.228 --> 00:15:54.829 อย่างเช่น ผู้หญิงคนนี้ 00:15:54.829 --> 00:15:58.962 แล้วก็เป็นเรื่องพิเศษสำหรับผม ที่ได้สวมกอด 00:15:58.962 --> 00:16:02.910 และจูบคนแก่พื้นเมืองดั้งเดิมเหล่านี้ ขณะที่พวกเขาเข้ามาในอาคารรัฐสภา 00:16:02.910 --> 00:16:04.166 หญิงชราคนหนึ่งพูดกับผมว่า 00:16:04.166 --> 00:16:07.321 เป็นครั้งแรก ที่คนผิวขาวได้จูบเธอ ในชีวิตของเธอ 00:16:07.321 --> 00:16:09.272 และเธออายุกว่า 70 ปีแล้ว 00:16:09.272 --> 00:16:11.779 นั่นเป็นเรื่องที่แย่ NOTE Paragraph 00:16:11.779 --> 00:16:14.241 และแล้วผมก็จำได้ว่า ครอบครัวนี้ บอกกับผมว่า 00:16:14.241 --> 00:16:18.304 "คุณรู้มั๊ย เราขับรถมาไม่ได้หยุดพัก ตลอดทางจากเหนือสุด ลงมาที่เมืองแคนเบอร์รา 00:16:18.304 --> 00:16:19.674 เพื่อมาพบเห็นสิ่งนี้ 00:16:19.674 --> 00:16:21.857 ขับรถผ่าน ถิ่นที่อยู่ชนบทของคนผิวขาว 00:16:21.857 --> 00:16:28.474 ตอนขากลับ หยุดพักที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง หลังการขอโทษนั้น เพื่อดื่มมิ้ลค์เชค" 00:16:28.474 --> 00:16:34.046 และพวกเขาก็เข้าไปในร้านคาเฟ่นั้น อย่างเงียบ ๆ ลังเล และอ้อยอิ่ง 00:16:34.046 --> 00:16:35.509 กังวลอยู่เล็กน้อย 00:16:35.509 --> 00:16:38.063 ผมคิดว่า คุณรู้ว่าผมกำลังจะพูดอะไร 00:16:38.063 --> 00:16:41.871 แต่หลังจากการพิธีกล่าวขอโทษนั้น อะไรเกิดขึ้นหรือ 00:16:41.871 --> 00:16:45.981 ทุกคนในคาเฟ่แห่งนั้น คนขาวทุกคน 00:16:45.981 --> 00:16:48.767 ลุกขึ้นยืน และปรบมือ 00:16:48.767 --> 00:16:53.903 บางอย่างได้เกิดขึ้นแล้ว ในหัวใจ ของผู้คนเหล่านี้ ในออสเตรเลีย 00:16:53.903 --> 00:16:56.592 คนผิวขาว พี่น้องหญิงชายที่เป็น คนพื้นเมืองดั้งเดิม 00:16:56.592 --> 00:16:59.820 เรายังไม่ได้แก้ปัญหาทั้งหมดนี้ ไปด้วยกัน 00:16:59.820 --> 00:17:03.488 แต่ผมขอบอกคุณว่า มีการเริ่มต้นใหม่ กันแล้ว 00:17:03.488 --> 00:17:05.904 เพราะเราได้ไปถึง ไม่ใช่เพียงแค่ที่หัวคิด 00:17:05.904 --> 00:17:08.562 เราได้ไปจนถึงหัวใจของเราด้วย NOTE Paragraph 00:17:08.562 --> 00:17:11.433 ดังนั้น เรื่องนั้นจะสรุป ในแง่ของคำถามที่ใหญ่ยิ่งนั้น 00:17:11.433 --> 00:17:13.620 ซึ่งเราได้นำมาถามในคํ่าคืนนี้ 00:17:13.620 --> 00:17:16.584 ซึ่งก็คือ อนาคตของความสัมพันธ์ ระหว่างสหรัฐ-จีน เป็นอย่างไร 00:17:16.584 --> 00:17:18.883 ในหัวสมองของเราบอกว่า มีทางรุกไปข้างหน้า 00:17:18.883 --> 00:17:22.574 สมองเราบอกว่า มีกรอบนโยบาย มีเรื่องราวเล่าขานร่วมกัน 00:17:22.574 --> 00:17:24.501 มีกลไกผ่านทางการประชุมสุดยอด ระหว่างชาติ 00:17:24.501 --> 00:17:26.405 เพื่อทำสิ่งนี้ และเพื่อทำให้มันดีขึ้น 00:17:26.405 --> 00:17:31.978 แต่หัวใจนั้นต้องหาวิธี ที่จะจินตนาการ อีกครั้ง ในความเป็นไปได้ 00:17:31.978 --> 00:17:33.882 ของความสัมพันธ์อเมริกา-จีน 00:17:33.882 --> 00:17:37.542 และความเป็นไปได้ของข้อตกลง เรื่องอนาคตของจีน ในโลกใบนี้ 00:17:37.542 --> 00:17:43.625 บางครั้ง พี่น้องทั้งหลาย เราแค่จำเป็นต้อง กระโจนให้สูงขึ้น ในความศรัทธา 00:17:43.625 --> 00:17:47.549 โดยที่ไม่รู้แน่่ว่า เราจะไปลงสู่พื้นดิน ณ. ที่ใด NOTE Paragraph 00:17:47.549 --> 00:17:51.822 ในจีนนั้น พวกเขากำลังพูดถึง ความฝันเพื่อคนจีน 00:17:51.822 --> 00:17:57.348 ในอเมริกา เราทุกคนคุ้นเคยกับคำว่า "ความฝันเพื่ออเมริกัน" 00:17:57.348 --> 00:18:00.482 ผมคิดว่า ถึงเวลาแล้ว ทั่วทั้งโลก 00:18:00.482 --> 00:18:05.614 ที่เราสามารถที่จะคิดถึงบางสิ่งบางอย่าง ที่เราอาจเรียกอีกด้วยว่า 00:18:05.614 --> 00:18:10.756 ความฝันเพื่อมวลมนุษยชาติ 00:18:11.368 --> 00:18:13.327 เพราะว่าเมื่อเราทำสิ่งนั้นได้ 00:18:13.327 --> 00:18:15.977 เราอาจจะเพียงแค่เปลี่ยนวิธีการ 00:18:15.977 --> 00:18:20.529 ที่เราคิดเกี่ยวกับ กันและกัน NOTE Paragraph 00:18:23.923 --> 00:18:27.034 [เป็นภาษาจีน] NOTE Paragraph 00:18:27.034 --> 00:18:30.401 นั่นเป็นการเรียกร้องของผม ต่อประเทศอเมริกา การเรียกร้อง ต่อประเทศจีน 00:18:30.401 --> 00:18:32.885 เป็นการเรียกร้องของผม ต่อพวกเราทุกคน 00:18:32.885 --> 00:18:36.182 แต่ผมคิดว่า ที่ใดมีความตั้งใจ และที่ใดมีจินตนาการ 00:18:36.182 --> 00:18:38.226 เราจะสามารถเปลี่ยนเรื่องนี้ ไปเป็นอนาคต 00:18:38.226 --> 00:18:40.571 ที่ถูกขับเคลื่อนโดย สันติภาพและความรุ่งเรือง 00:18:40.571 --> 00:18:42.591 และไม่ทำซํ้าอีกครั้ง 00:18:42.591 --> 00:18:44.704 เรื่องโศกสลดของสงคราม NOTE Paragraph 00:18:44.704 --> 00:18:46.562 ผมขอขอบคุณครับ NOTE Paragraph 00:18:46.562 --> 00:18:51.997 (เสียงปรบมือ) NOTE Paragraph 00:18:51.997 --> 00:18:55.176 คริส แอนเดอร์สัน: ขอบคุณอย่างยิ่ง สำหรับเรื่องนี้ ขอบคุณมากครับ 00:18:55.176 --> 00:18:59.773 รู้สึกเหมือนกับว่า ตัวคุณเองมีบทบาท ในการเชื่อมสัมพันธ์ในเรื่องนี้ 00:18:59.773 --> 00:19:04.124 ในแบบหนึ่ง คุณถูกวางตัวไว้ในแบบที่ ไม่เหมือนใคร ให้พูดไปถึงทั้งสองฝ่าย NOTE Paragraph 00:19:04.124 --> 00:19:07.377 เควิน รัดด์: สิ่งที่เราชาวออสเตรเลีย ทำได้ดีที่สุด คือ จัดเครื่องดื่ม 00:19:07.377 --> 00:19:10.904 คุณให้พวกเขา ไปอยู่รวมกันในห้องหนึ่ง และเราก็เสนอแนะโน่น นี่ นั่น 00:19:10.904 --> 00:19:12.337 แล้วเราก็ไปดื่มกัน 00:19:12.337 --> 00:19:14.341 แต่ไม่ใช่ สำหรับเราทุกคน ซึ่งเป็นมิตร 00:19:14.341 --> 00:19:16.603 กับสองประเทศที่ยิ่งใหญ่นี้ อเมริกาและจีน 00:19:16.603 --> 00:19:17.942 คุณทำบางสิ่งบางอย่างได้ 00:19:17.942 --> 00:19:20.241 คุณสามารถช่วยเกื้อหนุนได้จริง 00:19:20.241 --> 00:19:22.122 และสำหรับคนดีๆอย่างท่านทุกคนที่นี่ 00:19:22.122 --> 00:19:23.747 ครั้งต่อไป ที่ท่านพบคนจากประเทศจีน 00:19:23.747 --> 00:19:25.359 ขอให้ลงนั่งคุยกัน 00:19:25.359 --> 00:19:28.814 ดูซิว่า คุณจะพบว่าพวกเขามาจากไหน และพวกเขาคิดอะไรอยู่ 00:19:28.814 --> 00:19:30.852 และการเรียกร้องของผม ต่อคนจีนทุกคน 00:19:30.852 --> 00:19:33.181 ที่กำลังจะดู TED Talk นี้ ในโอกาสหนึ่ง 00:19:33.181 --> 00:19:35.542 คือ ขอให้ทำแบบเดียวกัน 00:19:35.542 --> 00:19:39.443 เราทั้งสองคน ที่พยายามจะเปลี่ยนโลก สามารถทำให้เกิดความแตกต่างขึ้น ได้จริง 00:19:39.443 --> 00:19:42.345 ส่วนพวกเราทั้งหลาย ที่อยู่ตรงกลาง สามารถมีส่วนช่วยได้เล็กน้อย NOTE Paragraph 00:19:42.345 --> 00:19:44.701 คริส: เควิน ขอพลังทั้งมวลสู่คุณ เพื่อน ขอบคุณครับ NOTE Paragraph 00:19:44.701 --> 00:19:46.827 เควิน: ขอบคุณ ขอบคุณครับ พี่น้อง NOTE Paragraph 00:19:46.827 --> 00:19:48.870 (เสียงปรบมือ)