1
00:00:00,764 --> 00:00:02,923
สวัสดีครับ ผมชื่อเควิน

2
00:00:02,923 --> 00:00:05,616
ผมมาจากออสเตรเลีย 
ผมมาที่นี่เพื่อ "ช่วย" พวกคุณ

3
00:00:05,616 --> 00:00:08,147
(เสียงหัวเราะ)

4
00:00:08,147 --> 00:00:12,814
คืนนี้ ผมต้องการพูดเกี่ยวกับ
เรื่องเล่าของสองนครใหญ่

5
00:00:12,814 --> 00:00:18,248
หนึ่งในนครใหญ่นั้น มีชื่อว่า วอชิงตัน
และอีกนครหนึ่ง ชื่อว่า ปักกิ่ง

6
00:00:18,248 --> 00:00:24,284
เพราะว่า วิธีการที่เมืองหลวงทั้งสองนี้
เตรียมการ เพื่ออนาคตของทั้งสองเมืองนั้น

7
00:00:24,284 --> 00:00:27,489
และอนาคตของประเทศสหรัฐอเมริกา
และก็อนาคตของประเทศจีน

8
00:00:27,489 --> 00:00:29,578
ไม่เพียงมีผลกระทบ ต่อประเทศทั้งสองเท่านั้น

9
00:00:29,578 --> 00:00:31,900
มันกระทบถึงพวกเราทั้งหมด

10
00:00:31,900 --> 00:00:34,780
ในแบบที่ บางที เราไม่เคยได้คิดกันมาก่อน 
นั่นคือ

11
00:00:34,780 --> 00:00:39,145
อากาศที่เราหายใจ นํ้าที่เราดื่ม

12
00:00:39,145 --> 00:00:42,279
ปลาที่เรากิน คุณภาพของทะเลของเรา

13
00:00:42,279 --> 00:00:45,948
ภาษาที่เราจะใช้พูด ในอนาคต

14
00:00:45,948 --> 00:00:48,873
งานที่เราทำอยู่ ระบบการเมืองที่เราเลือก

15
00:00:48,873 --> 00:00:54,024
และแน่นอนครับ คำถามที่ยิ่งใหญ่
ของสงครามและสันติภาพ

16
00:00:54,024 --> 00:00:57,279
คุณเห็นชายคนนั้นมั๊ยครับ
เขาเป็นคนฝรั่งเศส

17
00:00:57,279 --> 00:00:59,109
ชื่อเขาคือ นโปเลียน

18
00:00:59,109 --> 00:01:00,645
เมื่อสองร้อยปีที่แล้ว

19
00:01:00,645 --> 00:01:03,083
เขาได้ให้ข้อคิดพิเศษไว้ว่า

20
00:01:03,083 --> 00:01:05,707
"จีนเป็นสิงห์โตที่กำลังหลับ
เมื่อใดที่เธอตื่นขึ้น

21
00:01:05,707 --> 00:01:07,913
โลกก็จะสั่นสะเทือน"

22
00:01:07,913 --> 00:01:10,096
นโปเลียนผิดไปไม่กี่อย่าง

23
00:01:10,096 --> 00:01:12,789
เขาพูดเรื่องนี้ไว้ถูกต้องอย่างยิ่ง

24
00:01:12,789 --> 00:01:17,061
เพราะว่าจีนในปัจจุบัน
ไม่ได้เพียงตื่นขึ้นแล้วเท่านั้น

25
00:01:17,061 --> 00:01:20,521
จีนได้ยืนขึ้นแล้ว และจีนก็กำลังเคลื่อนพล

26
00:01:20,521 --> 00:01:22,541
แต่คำถามสำหรับเราทุกคน

27
00:01:22,541 --> 00:01:24,515
ก็คือ จีนจะไปที่ไหน

28
00:01:24,515 --> 00:01:28,563
และเราจะมีปฏิสัมพันธ์กับยักษ์ใหญ่
ของศตวรรษที่ 21 ตัวนี้ อย่างไร

29
00:01:31,003 --> 00:01:35,381
หากคุณเริ่มดูตัวเลข คุณจะเผชิญหน้า
กับข้อมูลหลายอย่างที่น่าตะลึง

30
00:01:35,381 --> 00:01:38,492
ประมาณได้ว่า ประเทศจีน

31
00:01:38,492 --> 00:01:41,906
ไม่ว่าจะวัดด้วยอะไรก็ตาม 
เช่น ความเท่าเทียมของอำนาจซื้อ (PPP) -- 
อัตราการแลกเปลี่ยนเงิน --

32
00:01:41,906 --> 00:01:43,833
จีนจะกลายเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลก

33
00:01:43,833 --> 00:01:46,039
ในช่วงหลายทศวรรษข้างหน้านี้

34
00:01:46,039 --> 00:01:48,190
ตอนนี้ จีนเป็นประเทศค้าขายที่ใหญ่ที่สุดในโลก

35
00:01:48,190 --> 00:01:50,341
เป็นประเทศส่งออกสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในโลก

36
00:01:50,341 --> 00:01:52,494
เป็นประเทศที่ผลิตสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในโลก

37
00:01:52,494 --> 00:01:56,859
และก็เป็นประเทศที่ผลิตก๊าซคาร์บอน
ออกมามากที่สุดในโลกอีกด้วย

38
00:01:56,859 --> 00:01:59,343
อเมริกามาเป็นที่สอง

39
00:01:59,343 --> 00:02:04,869
ดังนั้น ถ้าจีนกลายมาเป็น
เศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดของโลก

40
00:02:04,869 --> 00:02:06,495
คิดดูซิว่า

41
00:02:06,495 --> 00:02:09,513
มันก็จะเป็นครั้งแรก

42
00:02:09,513 --> 00:02:14,180
ตั้งแต่ชายคนนี้ ขึ้นครองบัลลังก์อังกฤษ--

43
00:02:14,180 --> 00:02:17,663
กษัตริย์จอร์จ ที่ 3 
ซึ่งไม่ได้เป็นเพื่อนที่ดีของนโปเลียน--

44
00:02:17,663 --> 00:02:23,102
ที่ในโลกของเรานี้ เราจะมี
เศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุด

45
00:02:23,102 --> 00:02:25,488
เป็นประเทศที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษ

46
00:02:25,488 --> 00:02:27,694
ไม่ใช่ประเทศตะวันตก

47
00:02:27,694 --> 00:02:30,021
ประเทศที่ไม่ได้เป็นเสรีประชาธิปไตย

48
00:02:30,021 --> 00:02:32,314
และถ้าหากคุณไม่คิดว่า
เรื่องนั้นจะกระทบ

49
00:02:32,314 --> 00:02:35,077
ที่จะเกิดขึ้นกับโลกในอนาคต

50
00:02:35,077 --> 00:02:38,305
แล้วละก็ โดยส่วนตัว ผมคิดว่า
คุณคงเมายาอะไรสักอย่างอยู่

51
00:02:38,305 --> 00:02:42,925
และไม่ได้หมายความว่า
คุณมาจากโคโลราโด

52
00:02:42,925 --> 00:02:45,711
พูดสั้น ๆ คำถามที่เรามีในคืนนี้ ก็คือ

53
00:02:45,711 --> 00:02:48,707
เราเข้าใจการเปลี่ยนครั้งใหญ่นึ้อย่างไร

54
00:02:48,707 --> 00:02:53,490
ที่ผมเชื่อว่า จะเป็นการเปลี่ยนครั้งใหญ่สุด
สำหรับครึ่งแรกของศตวรรษที่ 21 นี้

55
00:02:53,490 --> 00:02:56,415
มันจะกระทบสิ่งต่าง ๆ มากมายเหลือหลาย

56
00:02:56,415 --> 00:02:58,157
มันจะไปจนถึงแก่นสุด

57
00:02:58,157 --> 00:03:00,804
มันกำลังเกิดขึ้น อย่างเงียบ ๆ
มันกำลังเกิดขึ้น อย่างยืนยง

58
00:03:00,804 --> 00:03:03,358
มันกำลังเกิดขึ้น ในแบบหนึ่ง
ภายใต้เรดาร์

59
00:03:03,358 --> 00:03:05,103
ขณะที่พวกเราวุ่นอยู่กับ

60
00:03:05,103 --> 00:03:07,932
สิ่งที่เป็นอยู่ในยูเครน
สิ่งที่เป็นอยู่ในตะวันออกกลาง

61
00:03:07,932 --> 00:03:10,440
สิ่งที่เป็นอยู่เรื่อง ISIS
สิ่งที่เป็นอยู่เรื่อง ISIL

62
00:03:10,440 --> 00:03:13,412
อะไรกำลังจะเกิด กับอนาคตของเศรษฐกิจของเรา

63
00:03:13,412 --> 00:03:17,684
เป็นการปฏิวัติช้า ๆ และเงียบ ๆ

64
00:03:17,684 --> 00:03:23,373
และพร้อมกับ การเปลี่ยนที่ใหญ่ยิ่ง
ความท้าทายที่ใหญ่ยิ่ง ก็เข้ามาด้วย

65
00:03:23,373 --> 00:03:25,044
ความท้าทายที่ใหญ่ยิ่งนี้ก็คือ

66
00:03:25,044 --> 00:03:27,297
ประเทศที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองนี้

67
00:03:27,297 --> 00:03:29,897
คือจีน และสหรัฐฯ --

68
00:03:29,897 --> 00:03:34,525
จีน

69
00:03:35,725 --> 00:03:37,374
ราชอาณาจักรกลาง

70
00:03:37,374 --> 00:03:39,929
และสหรัฐอเมริกา

71
00:03:42,343 --> 00:03:45,547
เหม่ยกว๋อ --

72
00:03:45,547 --> 00:03:48,890
ซี่งในภาษาจีน แปลว่า "ประเทศที่สวยงาม"

73
00:03:48,890 --> 00:03:52,514
ลองคิดเรื่องนี้ดู--
เป็นชื่อที่จีนให้กับประเทศนี้

74
00:03:52,514 --> 00:03:54,254
นานกว่าร้อยปีมาแล้ว

75
00:03:54,254 --> 00:03:57,853
ไม่ว่าอารยธรรมที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองนี้
ประเทศที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองนี้

76
00:03:57,853 --> 00:04:02,056
จริง ๆ แล้ว พยายามจะทำอนาคต
ร่วมกันให้สำเร็จ

77
00:04:02,056 --> 00:04:04,633
เพื่อพวกเขาเอง และเพื่อโลก ได้หรือไม่

78
00:04:04,633 --> 00:04:07,605
พูดสั้น ๆ พวกเราจะพยายามสร้างอนาคต

79
00:04:07,605 --> 00:04:11,044
ที่สันติ และรุ่งเรืองไปด้วยกันได้หรือไม่

80
00:04:11,044 --> 00:04:12,948
หรือ เรากำลังมองดูความท้าทายที่ยิ่งใหญ่

81
00:04:12,948 --> 00:04:15,316
ของสงคราม และสันติภาพ หรือเปล่า

82
00:04:15,316 --> 00:04:17,940
และผมมีเวลา 15 นาที
ที่จะมาพูดเรื่องสงครามและสันติภาพ

83
00:04:17,940 --> 00:04:21,493
ซึ่งใช้เวลาน้อยกว่าหน่อยหนึ่ง

84
00:04:21,493 --> 00:04:26,486
ที่พวกเขาให้ชายคนนี้ เพื่อเขียนหนังสือ
ชื่อ "สงครามและสันติภาพ"

85
00:04:26,486 --> 00:04:30,664
ผู้คนถามผมว่า ทำไมเด็กหนุ่ม
ที่โตขึ้นในชนบทออสเตรเลีย

86
00:04:30,664 --> 00:04:32,452
จึงสนใจเรียนภาษาจีน

87
00:04:32,452 --> 00:04:34,310
ครับ มีเหตุผล 2 ประการในเรื่องนี้

88
00:04:34,310 --> 00:04:35,936
และนี่คือประการแรก

89
00:04:35,936 --> 00:04:37,955
นี่คือ แม่วัวเบ็ตซี่

90
00:04:37,955 --> 00:04:41,880
แม่วัวเบ็ตซี่ เป็นวัวตัวหนึ่งในฝูงว้วนม

91
00:04:41,880 --> 00:04:45,050
ที่ผมโตขึ้นมา ที่ฟาร์มแห่งหนึ่ง
ในชนบทของออสเตรเลีย

92
00:04:45,050 --> 00:04:48,543
คุณเห็นมือนั้นมั๊ยครับ
ไม่ได้ถูกสร้างมาให้ทำนา

93
00:04:48,543 --> 00:04:52,281
ตั้งแต่แรกเลย ผมจึงพบว่า ที่จริงแล้ว 
การทำงานในฟาร์ม

94
00:04:52,281 --> 00:04:55,927
ไม่ได้ถูกออกแบบมาสำหรับผม
และประเทศจีนเป็นทางออกที่ปลอดภัยมาก

95
00:04:55,927 --> 00:04:58,318
จากการประกอบอาชีพกสิกรในออสเตรเลีย

96
00:04:58,318 --> 00:05:00,013
นี่เป็นสาเหตุประการที่สอง

97
00:05:00,013 --> 00:05:00,918
ก็คือ คุณแม่ผม

98
00:05:00,918 --> 00:05:03,682
ใครบ้างมั๊ยในที่นี้ เคยฟัง
ที่คุณแม่บอกให้ทำไหมครับ

99
00:05:03,682 --> 00:05:06,352
มีใครเคยทำตามที่คุณแม่บอกไหมครับ

100
00:05:06,352 --> 00:05:08,256
ผมเกือบจะไม่เคยทำตามเลย

101
00:05:08,256 --> 00:05:10,151
แต่สิ่งที่คุณแม่บอกผม คือ

102
00:05:10,151 --> 00:05:13,030
วันหนึ่ง เธอก็ยื่นหนังสือพิมพ์ให้ผม

103
00:05:13,030 --> 00:05:18,881
หัวข่าวบอกว่า
ตรงนี้เรามีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

104
00:05:18,881 --> 00:05:24,274
และการเปลี่ยนแปลงนั้น คือ
จีนได้เข้ามาสู่สหประชาชาติ

105
00:05:24,274 --> 00:05:27,193
ปี ค.ศ. 1971 ผมเพิ่งจะอายุได้ 14 ปี

106
00:05:27,193 --> 00:05:29,470
เธอส่งหัวข่าวนี้ให้ผม

107
00:05:29,470 --> 00:05:31,657
เธอพูดว่า "ไปเข้าใจเรื่องนี้
เรียนรู้เรื่องนี้

108
00:05:31,657 --> 00:05:34,563
เพราะมันจะส่งผลกระทบ กับอนาคตของเธอ"

109
00:05:34,563 --> 00:05:38,361
เพราะผมเป็นนักเรียนที่เก่งประวัติศาสตร์

110
00:05:38,361 --> 00:05:41,032
ผมจึงตัดสินใจว่า สิ่งที่ดีที่สุด
ที่ผมจะทำคือ ที่จริงแล้ว

111
00:05:41,032 --> 00:05:43,284
ออกไปและเรียนรู้ภาษาจีน

112
00:05:43,284 --> 00:05:45,397
สิ่งที่ยิ่งใหญ่ เกี่ยวกับการเรียนภาษาจีน

113
00:05:45,397 --> 00:05:48,508
ก็คือ ครูภาษาจีนของคุณ
จะตั้งชื่อใหม่ให้คุณ

114
00:05:48,508 --> 00:05:51,434
แล้วพวกเขาก็ให้ชื่อนี้แก่ผม

115
00:05:51,434 --> 00:05:56,565
เค่อ ซึ่งแปลว่า เอาชนะ หรือ พิชิตได้

116
00:05:56,565 --> 00:06:01,163
และ เหวิน และนั่นเป็นตัวอักษร
แปลว่าวรรณคดีหรือศิลปศาสตร์

117
00:06:01,163 --> 00:06:05,528
"เค่อ เหวิน" แปลว่า 
ผู้พิชิตวรรณกรรมคลาสสิค

118
00:06:05,528 --> 00:06:08,175
มีใครชื่อ "เควิน" ไหมครับ

119
00:06:08,175 --> 00:06:12,256
ยกระดับขึ้นเยอะเลยครับ จากเดิมชื่อเควิน
มาเป็นผู้พิชิตวรรณกรรมคลาสสิคเนี่ย

120
00:06:12,256 --> 00:06:13,907
(เสียงหัวเราะ)

121
00:06:13,907 --> 00:06:15,649
ผมถูกเรียกว่า เควิน มาตลอดชีวิต

122
00:06:15,649 --> 00:06:17,637
คุณเคยถูกเรียกว่า เควิน มาตลอดชีวิตไหม

123
00:06:17,637 --> 00:06:20,838
คุณชอบถูกเรียกว่า ผู้พิชิตวรรณกรรมคลาสสิค
หรือไม่ครับ

124
00:06:20,838 --> 00:06:24,396
แล้วหลังจากนั้นผมก็เข้ารับราชการ
ในกระทรวงการต่างประเทศออสเตรเลีย

125
00:06:24,396 --> 00:06:31,022
แต่ที่นี่ ที่ความภูมิใจ--ก่อนความภูมิใจ
ก็จะมี การล้มลงก่อนเสมอ

126
00:06:31,022 --> 00:06:33,530
ผมจึงมาอยู่ที่สถานฑูต ในกรุงปักกิ่ง

127
00:06:33,530 --> 00:06:35,736
ออกไปที่ ห้องประชุมใหญ่รัฐสภาประชาขนจีน

128
00:06:35,736 --> 00:06:39,130
กับเอกอัครราชฑูตของเรา ที่ขอให้ผม
ไปเป็นล่ามในการประชุมครั้งแรกของท่าน

129
00:06:39,130 --> 00:06:41,146
ในห้องประชุมใหญ่รัฐสภาประชาชนจีน

130
00:06:41,146 --> 00:06:42,634
ผมจึงไปอยู่ที่นั่น

131
00:06:42,634 --> 00:06:45,475
ถ้าคุณเคยไปในการประชุมของคนจึน
คนจะนั่งเป็นรูปเกือกม้ายักษ์

132
00:06:45,475 --> 00:06:48,353
ที่หัวเกือกม้านั้น 
เป็นผู้ที่สำคัญสูงสุดอย่างยิ่ง

133
00:06:48,353 --> 00:06:51,515
และไล่ลงไปที่ปลายเกือกม้านั้น
เป็นคนที่สำคัญไม่มากนัก

134
00:06:51,515 --> 00:06:53,940
และพวกกระจอกรุ่นน้อง อย่างเช่นผม

135
00:06:53,940 --> 00:06:56,726
ท่านฑูต เริ่มด้วยวลีที่ไม่สง่างามว่า

136
00:06:56,726 --> 00:07:01,370
"จีนและออสเตรเลีย ในปัจจุบัน
กำลังมีความสัมพันธ์

137
00:07:01,370 --> 00:07:04,922
ที่ใกล้ชิดแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน"

138
00:07:04,922 --> 00:07:06,408
และผมก็คิดกับตัวเองว่า

139
00:07:06,408 --> 00:07:10,170
"ฟังดูแล้วไม่สละสลวย ฟังดูแล้วแปลก ๆ

140
00:07:10,170 --> 00:07:12,468
ผมจะปรับให้ดีขึ้น"

141
00:07:12,468 --> 00:07:15,202
บันทึกลงในแฟ้มเลยครับว่า อย่าทำอย่างนั้น

142
00:07:15,202 --> 00:07:18,191
มันควรจะให้ สง่างามมากกว่านี้หน่อย
แบบคลาสสิกขึ้นอีกหน่อย

143
00:07:18,191 --> 00:07:20,490
ผมจึงแปลออกมาดังต่อไปนี้

144
00:07:20,490 --> 00:07:25,621
[เป็นภาษาจีน]

145
00:07:25,621 --> 00:07:28,848
มีการหยุดชะงักอยู่นาน
ในอีกด้านหนึ่งของห้อง

146
00:07:28,848 --> 00:07:32,633
คุณสามารถเห็นบุคคลสำคัญ
ที่หัวของเกือกม้า

147
00:07:32,633 --> 00:07:35,628
สีหน้าของพวกเขาซีดเผือดลง

148
00:07:35,628 --> 00:07:38,577
และพวกน้อง ๆ กระจอก
อีกด้านหนึ่งของปลายเกือกม้านั้น

149
00:07:38,577 --> 00:07:41,364
พยายามระงับเสียงหัวเราะที่กลั้นไว้ไม่ได้

150
00:07:41,364 --> 00:07:43,158
เพราะเมื่อผมแปลประโยคของท่าน

151
00:07:43,158 --> 00:07:45,473
"ออสเตรเลียและจีน ชื่นชมความสัมพันธ์

152
00:07:45,473 --> 00:07:47,558
ที่ใกล้ชิดแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน"

153
00:07:47,558 --> 00:07:50,024
แต่จริง ๆ สิ่งที่ผมพูดไปก็คือ
ออสเตรเลียและจีน

154
00:07:50,024 --> 00:07:53,252
ขณะนี้กำลังมีประสบการณ์ถึงจุดสุดยอด
ทางเพศอย่างน่าอ้ศจรรย์

155
00:07:53,252 --> 00:07:56,316
(เสียงหัวเราะ)

156
00:07:59,428 --> 00:08:03,050
นั่นเป็นครั้งสุดท้าย
ที่เขาสั่งให้ผมเป็นล่าม

157
00:08:03,050 --> 00:08:05,558
แต่ในเรื่องสั้นนี้ 
มีบทเรียนอยู่ว่า

158
00:08:05,558 --> 00:08:09,412
เมื่อคุณคิดว่า คุณรู้เรื่องบางอย่าง
เกี่ยวกับอารยธรรมที่พิเศษนี้

159
00:08:09,412 --> 00:08:11,618
ที่มีประวัติศาสตร์ต่อเนื่องมากว่า 5,000 ปี

160
00:08:11,618 --> 00:08:14,090
ยังมีสิ่งใหม่ ๆ ที่จะให้เรียนรู้อยู่เสมอ

161
00:08:15,580 --> 00:08:17,678
ประวัติศาสตร์ เป็นฝ่ายตรงข้ามกับเรา

162
00:08:17,678 --> 00:08:19,907
เมื่อมาถึงเรื่องสหรัฐฯ และจีน

163
00:08:19,907 --> 00:08:22,206
ที่จะหลอมรวมอนาคตทั่วไป เข้าด้วยกัน

164
00:08:22,206 --> 00:08:23,644
ชายผู้นี้เป็นใครหรือ

165
00:08:23,644 --> 00:08:25,573
เขาไม่ใช่คนจีน และก็ไม่ใช่คนอเมริกัน

166
00:08:25,573 --> 00:08:27,802
เขาเป็นคนกรีก ชื่อว่า ตูซิดิดีส

167
00:08:27,802 --> 00:08:30,286
เขาเขียนประวัติศาสตร์ เรื่อง
สงครามเพโลโพนนิเชียน

168
00:08:30,286 --> 00:08:33,064
และเขาได้ให้ข้อสังเกตพิเศษนี้ไว้

169
00:08:33,064 --> 00:08:35,412
เกี่ยวกับเอเธนส์ และสปาร์ต้า

170
00:08:35,412 --> 00:08:38,622
"การรุ่งเรืองขึ้นของเอเธนส์
และความกลัวในเรื่องนั้น เร่งเร้าสปาต้า

171
00:08:38,622 --> 00:08:40,154
ทำให้เกิดสงครามที่เลี่ยงไม่ได้

172
00:08:40,154 --> 00:08:45,471
ด้วยเหตุนี้ เรื่องราวทั้งหมดจึงเกี่ยวกับ
สิ่งที่เรียกว่า กับดักตูซิดิดีส

173
00:08:45,471 --> 00:08:49,303
ชายคนนี้เป็นใคร เขาไม่ใช่ชาวอเมริกัน
และเขาก็ไม่ใช่ชาวกรีก เขาเป็นชาวจีน

174
00:08:49,303 --> 00:08:51,674
ชื่อของเขาคือ ซุน ทเซอะ
เขาเขียน "ศิลปของสงคราม"

175
00:08:51,674 --> 00:08:55,197
และถ้าคุณเห็นข้อความของเขาข้างล่าง
ตามเส้นเหล่านี้

176
00:08:55,197 --> 00:09:00,424
"จู่โจมเขา ตอนที่เขาไม่ได้เตรียมตัว
ปรากฎตัว ในที่ซึ่งเขาไม่ได้คาดหมายคุณ"

177
00:09:00,424 --> 00:09:04,430
ดูไม่ค่อยจะดีนักนะครับ จนถึงเดี๋ยวนี้
สำหรับจีนและสหรัฐฯ

178
00:09:04,430 --> 00:09:07,309
ชายคนนี้เป็นคนอเมริกัน
ชื่อเขาคือ แกรม แอลลิสัน

179
00:09:07,309 --> 00:09:09,909
ที่จริง เขาเป็นครู 
ที่เคนเนดี้สกูล

180
00:09:09,909 --> 00:09:11,187
อยู่ในบอสตันโน่น

181
00:09:11,187 --> 00:09:14,159
เขากำลังทำโครงการอยู่โครงการเดียว
ในขณะนี้ ซึ่งก็คือ

182
00:09:14,159 --> 00:09:17,340
คำถามที่ว่า กับดักตูซิดิดีส เกี่ยวกับ
การหลีกเลี่ยงไม่ได้ของสงคราม

183
00:09:17,340 --> 00:09:20,428
ระหว่าง อำนาจที่เพิ่มสูงขึ้น
และอำนาจยิ่งใหญ่ ที่มีอยู่เดิมนั้น

184
00:09:20,428 --> 00:09:23,400
จะนำมาใช้กับอนาคตความสัมพันธ์
ระหว่างจีนกับสหรัฐฯ ได้หรือไม่

185
00:09:23,400 --> 00:09:24,819
มันเป็นแก่นหลักของคำถาม

186
00:09:24,819 --> 00:09:28,860
และสิ่งที่แกรมได้ทำไปแล้ว
คือ สำรวจกรณีประวัติศาสตร์ 15 กรณี

187
00:09:28,860 --> 00:09:31,321
ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1500 เป็นต้นมา

188
00:09:31,321 --> 00:09:33,852
เพื่อแสดงให้เห็น เหตุการณ์ที่เคยมีมาก่อน

189
00:09:33,852 --> 00:09:35,848
และใน 11 กรณีจากทั้งหมด 15 กรณี

190
00:09:35,848 --> 00:09:37,915
ขอบอกคุณว่า

191
00:09:37,915 --> 00:09:41,050
มันจบลงที่สงครามหายนะ

192
00:09:41,050 --> 00:09:44,486
คุณอาจจะบอกว่า "แต่คุณเควิน--

193
00:09:44,486 --> 00:09:46,785
หรือ คุณผู้พิชิตวรรณกรรมคลาสสิค --

194
00:09:46,785 --> 00:09:48,967
นั่นมันเป็นอดีต

195
00:09:48,967 --> 00:09:52,102
ขณะนี้เราอยู่ในโลก
ของการพึ่งพาอาศัยกัน และโลกาภิวัฒน์

196
00:09:52,102 --> 00:09:53,565
มันจะไม่เกิดขึ้นอีกหรอก"

197
00:09:53,565 --> 00:09:54,911
เดาซิว่าอะไรครับ

198
00:09:54,911 --> 00:09:57,581
นักประวัติศาตร์เชิงเศรษฐกิจ
บอกเราว่า ที่จริงแล้ว

199
00:09:57,581 --> 00:09:59,900
เวลาที่เราไปถึงจุดที่สูงที่สุด

200
00:09:59,900 --> 00:10:02,719
ของการรวมเป็นหนึ่งเดียวทางเศรษฐกิจ
และโลกาภิวัฒน์นั้น

201
00:10:02,719 --> 00:10:05,290
คือปี ค.ศ. 1914

202
00:10:05,290 --> 00:10:09,423
พอดีกับ ก่อนที่จะเกิดสงครามโลกครั้งที่ 1

203
00:10:09,423 --> 00:10:12,511
ภาพสะท้อนที่เย็นเยือก จากประวัติศาสตร์

204
00:10:12,511 --> 00:10:15,065
ดังนั้น ถ้าเรากำลังยุ่งอยู่
กับคำถามที่ยิ่งใหญ่นี้

205
00:10:15,065 --> 00:10:18,270
ว่าจีนกำลังคิด รู้สึกอย่างไร

206
00:10:18,270 --> 00:10:22,147
และวางตัวเองอย่างไร ต่อสหรัฐฯ

207
00:10:22,147 --> 00:10:23,633
และในทางกลับกัน

208
00:10:23,633 --> 00:10:25,514
ทำอย่างไร เราจึงจะไปถึงรากฐาน

209
00:10:25,514 --> 00:10:28,904
ให้ประเทศทั้งสอง และอารยธรรมทั้งสองนี้

210
00:10:28,904 --> 00:10:31,830
สามารถทำงานร่วมกันได้

211
00:10:31,830 --> 00:10:34,128
ที่จริง ขอให้ผมลำดับแรกไปที่

212
00:10:34,128 --> 00:10:36,729
ความเห็นของจีนต่อสหรัฐฯ
และฝ่ายตะวันที่เหลือ

213
00:10:36,729 --> 00:10:39,604
หมายเลขหนึ่ง จีนรู้สึกเหมือนกับว่า
ถูกทำให้ขายหน้า

214
00:10:39,604 --> 00:10:42,487
ซึ่งมีสาเหตุมาจากฝ่ายตะวันตก 
ตลอดหลายร้อยปีของประวัติศาสตร์

215
00:10:42,487 --> 00:10:44,275
เริ่มตั้งแต่สงครามฝิ่น

216
00:10:44,275 --> 00:10:48,083
ตอนที่ หลังจากนั้น อำนาจตะวันตก
ก็พยายามทำให้จีน แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

217
00:10:48,083 --> 00:10:50,614
เพื่อให้เมื่อถึงช่วงยุค 20 และ 30

218
00:10:50,614 --> 00:10:53,291
ป้ายสัญญูาลักษณ์แบบนี้ 
ปรากฎบนถนนของกรุงเซี่ยงไฮ้

219
00:10:53,291 --> 00:10:54,786
["ไม่อนุญาตให้หมาและคนจีน"]

220
00:10:54,786 --> 00:10:56,756
คุณจะรู้สึกอย่างไรถ้าคุณเป็นคนจีน

221
00:10:56,756 --> 00:10:59,539
ในประเทศของคุณเอง เมื่อเห็นป้ายประกาศนี้

222
00:10:59,539 --> 00:11:03,407
จีนยังเชื่อ และรู้สึกอีกด้วย

223
00:11:03,407 --> 00:11:08,028
ราวกับว่า ในเหตุการณ์ของปี ค.ศ. 1919
ที่การประชุมสันติภาพ ในกรุงปารีส

224
00:11:08,028 --> 00:11:09,924
ตอนที่อาณานิคมของเยอรมัน ถูกกลับคืนไป

225
00:11:09,924 --> 00:11:12,068
ยังประเทศหลากหลาย ทั่วโลก

226
00:11:12,068 --> 00:11:13,926
แล้วอาณานิคมเยอรมัน ในประเทศจีนเล่า

227
00:11:13,926 --> 00:11:16,480
พวกมัน จริง ๆ แล้ว ถูกนำไปให้ญี่ปุ่น

228
00:11:16,480 --> 00:11:20,589
แล้วญี่ปุ่นก็รุกรานจีน ในระหว่าง
ค.ศ. 1930-1939

229
00:11:20,589 --> 00:11:24,257
โลกไม่หันมามอง และเฉยเมย
ต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในจีน

230
00:11:24,257 --> 00:11:27,114
แล้วเหนือสิ่งอื่นใด จนถึงปัจจุบัน
คนจีนยังคงเชื่อ

231
00:11:27,114 --> 00:11:28,801
ว่าสหรัฐฯ และตะวันตก

232
00:11:28,801 --> 00:11:31,333
ไม่ยอมรับความถูกต้องตามกฎหมาย
ของระบบการเมืองของพวกเขา

233
00:11:31,333 --> 00:11:34,223
เพราะมันแตกต่างกันสุดกู่
จากระบบของเรา ที่มาจาก

234
00:11:34,223 --> 00:11:35,513
เสรีประชาธิปไตย

235
00:11:35,513 --> 00:11:38,329
และก็เชื่อว่า สหรัฐฯ นั้น จนถึงปัจจุบัน
กำลังมองหาวิธี

236
00:11:38,329 --> 00:11:40,767
ที่จะบั่นทอน ระบบการเมืองของพวกเขา

237
00:11:40,767 --> 00:11:43,785
จีนยังคงเชื่ออีกด้วยว่า
กำลังถูกจำกัดขอบเขต

238
00:11:43,785 --> 00:11:48,638
โดยพันธมิตรของสหรัฐฯ และโดยประเทศ
ที่เป็นหุ้นส่วนเชิงยุทธศาสตร์ กับสหรัฐฯ

239
00:11:48,638 --> 00:11:51,262
รอบ ๆ ชายแดนของจีน

240
00:11:51,262 --> 00:11:53,746
และนอกเหนือจากทั้งหมดนั้น
คนจีนมีความรู้สึกนี้

241
00:11:53,746 --> 00:11:56,974
ในหัวใจของหัวใจทั้งหลาย ของพวกเขา
และในตับไตไส้พุงของพวกเขา

242
00:11:56,974 --> 00:12:01,176
ว่า พวกเราในฝ่ายตะวันตกรวมกัน

243
00:12:01,176 --> 00:12:04,868
หยิ่งยะโสโอหังจนเกินไป

244
00:12:04,868 --> 00:12:08,815
นั่นคือ เราไม่ยอมรับปัญหา ในระบบของเรา

245
00:12:08,815 --> 00:12:10,673
ในเรื่องการเมือง และเศรษฐกิจของเรา

246
00:12:10,673 --> 00:12:13,064
และว่องไวมาก ที่จะชี้นิ้วไปยังที่อื่น

247
00:12:13,064 --> 00:12:16,826
และก็เชื่อว่า ที่จริงแล้ว 
พวกในตะวันตก โดยรวมนั้น

248
00:12:16,826 --> 00:12:20,634
มีความผิดฐาน เป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอก

249
00:12:20,634 --> 00:12:24,047
แน่นอนครับ ในเรื่องความสัมพันธ์
ระหว่างประเทศนั้น

250
00:12:24,047 --> 00:12:28,006
ไม่ใช่แค่เสียงปรบมือข้างเดียว

251
00:12:28,006 --> 00:12:30,688
ยังมีอีกประเทศหนึ่งด้วย
และประเทศนั้นชื่อว่า สหรัฐฯ

252
00:12:30,688 --> 00:12:33,242
แล้วสหรัฐฯ ตอบ 
เรื่องทั้งหมดนั้นอย่างไร

253
00:12:33,242 --> 00:12:35,378
สหรัฐฯ ก็มีคำตอบของแต่ละข้อนั้น

254
00:12:35,378 --> 00:12:37,881
คำถามที่ว่า สหรัฐฯ จำกัดควบคุมจีนนั้น

255
00:12:37,881 --> 00:12:41,559
พวกเขาบอกว่า "ไม่ใช่ ดูประวัติศาสตร์ของ
สหภาพโซเวียตสิ นั่นแหละ คือจำกัดควบคุม

256
00:12:41,559 --> 00:12:43,969
แต่ที่เราได้ทำไปในสหรัฐฯ และตะวันตกนั้น

257
00:12:43,969 --> 00:12:45,943
คือ การต้อนรับจีน ให้เข้ามาในเศรษฐกิจโลก

258
00:12:45,943 --> 00:12:49,379
และเหนือสิ่งอื่นใด ต้อนรับจีนเข้าสู่
องค์การการค้าโลก

259
00:12:49,379 --> 00:12:51,252
สหรัฐฯ และตะวันตกบอกว่า จีนหลอกลวง

260
00:12:51,252 --> 00:12:53,558
ในข้อสงสัยเรื่อง สิทธิทรัพย์สินทางปัญญา

261
00:12:53,558 --> 00:12:57,877
และโดยโจมตีบริษัทสหรัฐฯ และของโลก
ผ่านระบบอินเตอร์เน็ต

262
00:12:57,877 --> 00:13:01,453
นอกจากนี้ สหรัฐฯ ยังบอกว่า 
ระบบการเมืองของจีนนั้น

263
00:13:01,453 --> 00:13:04,332
โดยพื้นฐานแล้ว ไม่ถูกต้อง

264
00:13:04,332 --> 00:13:07,629
เพราะมันตั้งอยู่บนความแปรเปลี่ยน
ในข้อพื้นฐาน

265
00:13:07,629 --> 00:13:10,880
ไปจากสิทธิมนุษยชน ประชาธิปไตย
และหลักกฎหมาย ที่เราชอบ

266
00:13:10,880 --> 00:13:13,504
ในสหรัฐฯ และในตะวันตกโดยรวม

267
00:13:13,504 --> 00:13:16,661
และเหนือสุดของทั้งหมดนั้น
สหรัฐฯ พูดอะไรหรือ

268
00:13:16,661 --> 00:13:21,769
ว่าพวกเขากลัวว่า
เมื่อจีนมีอำนาจเพียงพอแล้ว

269
00:13:21,769 --> 00:13:25,786
จะตั้ง เขตอิทธิพลในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้
และกว้างออกไป ในเอเซียตะวันออก

270
00:13:25,786 --> 00:13:27,690
เตะสหรัฐฯ ออกไป

271
00:13:27,690 --> 00:13:29,710
และหลังจากนั้นระยะหนึ่ง
เมื่อจีนมีอำนาจพอ

272
00:13:29,710 --> 00:13:33,719
ก็ปลีกตัวไปพยายามเปลี่ยน
กฎระเบียบของโลก

273
00:13:33,719 --> 00:13:36,421
ดังนั้น นอกจากทั้งหมดนั้นแล้ว
มันก็ไปได้สวย

274
00:13:36,421 --> 00:13:37,815
ความสัมพันธ์ระหว่างสหรัฐฯ - จีน

275
00:13:37,815 --> 00:13:40,020
ไม่มีปัญหาจริง ๆ จัง ๆ ตรงนั้น

276
00:13:40,020 --> 00:13:44,942
อย่างไรก็ตาม สิ่งท้าทายนั้น คือ
เมื่อพิจารณาถึง ความรู้สึกที่หยั่งรากลึก

277
00:13:44,942 --> 00:13:47,937
อารมณ์และแบบแผนความคิด
ที่หยั่งรากลงไปลึกเหล่านั้น

278
00:13:47,937 --> 00:13:50,747
สิ่งที่จีนเรียกว่า "ซู่เวย" วิธีการคิด

279
00:13:50,747 --> 00:13:55,205
เราจะคิดประดิษฐ์จุดเริ่มต้น สำหรับอนาคต
ร่วมกันระหว่างทั้งสองได้อย่างไร

280
00:13:55,205 --> 00:13:56,836
ผมขอให้เหตุผลง่าย ๆ ดังนี้

281
00:13:56,836 --> 00:13:58,781
เราสามารถทำได้บนฐานบนขอบข่ายงาน

282
00:13:58,781 --> 00:14:03,356
ของหลักวิชาคอนสตรักทีบ เรลลิซึม
สำหรับจุดประสงค์ร่วมกัน

283
00:14:03,356 --> 00:14:05,329
นั่นผมหมายถึงอะไร

284
00:14:05,329 --> 00:14:07,674
ให้ยึดถือสิ่งที่เป็นจริงใน
สิ่งที่เราขัดแย้งกัน

285
00:14:07,674 --> 00:14:09,949
และวิธีการจัดการ ที่ไม่ทำให้

286
00:14:09,949 --> 00:14:12,805
ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดในผู้ที่เห็นต่าง
ก่อสงครามหรือปัญหาขัดแย้งขึ้น

287
00:14:12,805 --> 00:14:16,358
จนกว่าเราจะได้มา ซึ่งทักษะการฑูต
ที่จะแก้ปัญหานั้นได้

288
00:14:16,358 --> 00:14:20,014
จงสร้างสรรค์ ในเรื่องของการทำข้อตกลง
ในระดับสองประเทศ ระดับภาค และระดับโลก

289
00:14:20,014 --> 00:14:21,386
ระหว่างสองฝ่ายนั้น

290
00:14:21,386 --> 00:14:24,113
ซึ่งจะทำให้เกิดผลที่แตกต่างออกไป
สำหรับมนุษยชาติทั้งมวล

291
00:14:24,113 --> 00:14:28,106
สร้างสถาบันระดับภาค ให้สามารถ
สร้างความร่วมมือกันได้ในเอเซีย

292
00:14:28,106 --> 00:14:30,034
และในประชาคมเอเซีย-แปซิฟิก

293
00:14:30,034 --> 00:14:32,448
และระดับโลก ให้ปฏิบัติการกว้างไกลออกไป

294
00:14:32,448 --> 00:14:35,072
เหมือนกับ ที่เราได้เริ่มต้นไปแล้ว
เมื่อปลายปีที่แล้ว

295
00:14:35,072 --> 00:14:37,301
โดยการเคลื่อนไหวในเรื่อง
การเปลี่ยนภูมิอากาศ

296
00:14:37,301 --> 00:14:41,295
ด้วยการจับมือร่วมกัน 
แทนที่จะชูกำปั้นใส่กัน

297
00:14:41,295 --> 00:14:44,197
แน่นอนครับ ทุกอย่างเกิดขึ้น
ก็ต่อเมื่อเรามีกลไก และเจตจำนง

298
00:14:44,197 --> 00:14:46,310
ทางการเมืองร่วมกัน
เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนั้น

299
00:14:46,310 --> 00:14:49,004
สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ ก็จะคลอดออกมาได้

300
00:14:49,004 --> 00:14:53,020
แต่คำถามก็คือ
พวกมันจะคลอดออกมาโดยลำพังหรือไม่

301
00:14:53,020 --> 00:14:55,969
สิ่งนี้คือ สิ่งที่หัวสมองบอกเราว่า
เราจำเป็นต้องทำ

302
00:14:55,969 --> 00:14:57,873
แต่สำหรับหัวใจของเราเล่า

303
00:14:57,873 --> 00:15:00,915
ผมมีประสบการณ์เล็กน้อย
ในคำถามนั้น สมัยอยู่ออสเตรเลีย

304
00:15:00,915 --> 00:15:04,235
เรื่องวิธีที่คุณพยายาม นำคนสองคน
เข้าหากัน

305
00:15:04,235 --> 00:15:07,857
ซึ่ง พูดตรง ๆ แล้ว มีหลายเรื่อง
ที่ร่วมกันไม่ได้ ในอดีต

306
00:15:07,857 --> 00:15:11,434
นั่นคือ เมื่อครั้งที่ผมกล่าวขอโทษ
คนเชื้อชาติดั้งเดิมของออสเตรเลีย

307
00:15:11,434 --> 00:15:15,219
วันน้้น เป็นวันชำระบัญชี
ในรัฐบาลออสเตรเลีย

308
00:15:15,219 --> 00:15:17,911
รัฐสภาออสเตรเลีย
และผู้คนชาวออสเตรเลีย

309
00:15:17,911 --> 00:15:22,694
หลังจาก 200 ปี ของการข่มเหงอย่าง
ไร้ความรู้สึก ต่อคนออสเตรเลียนกลุ่มแรกสุด

310
00:15:22,694 --> 00:15:27,872
มันถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว ที่เราพวกผิวขาว
จะกล่าวคำว่า เราเสียใจ

311
00:15:27,872 --> 00:15:29,242
สิ่งสำคัญ...

312
00:15:29,242 --> 00:15:34,288
(เสียงปรบมือ)

313
00:15:34,288 --> 00:15:37,210
สิ่งสำคัญที่ผมจดจำได้ ก็คือ
จ้องมองตรงที่ใบหน้า

314
00:15:37,210 --> 00:15:39,691
ผู้คนทั้งหลายที่เป็นเชื้อชาติดั้งเดิม
ของออสเตรเลีย


315
00:15:39,691 --> 00:15:42,500
ขณะที่พวกเขามาฟัง การกล่าวคำขอโทษนี้

316
00:15:42,500 --> 00:15:46,308
มันไม่ธรรมดา ที่ได้เห็น ตัวอย่างเช่น

317
00:15:46,308 --> 00:15:50,232
ผู้หญิงแก่ ๆ เล่าเรื่องราวให้ฟัง
ตอนที่พวกเขาอายุ 5 ขวบ

318
00:15:50,232 --> 00:15:53,228
และพูดตรง ๆ
ถูกพรากจากพ่อแม่ของตน

319
00:15:53,228 --> 00:15:54,829
อย่างเช่น ผู้หญิงคนนี้

320
00:15:54,829 --> 00:15:58,962
แล้วก็เป็นเรื่องพิเศษสำหรับผม
ที่ได้สวมกอด

321
00:15:58,962 --> 00:16:02,910
และจูบคนแก่พื้นเมืองดั้งเดิมเหล่านี้
ขณะที่พวกเขาเข้ามาในอาคารรัฐสภา

322
00:16:02,910 --> 00:16:04,166
หญิงชราคนหนึ่งพูดกับผมว่า

323
00:16:04,166 --> 00:16:07,321
เป็นครั้งแรก ที่คนผิวขาวได้จูบเธอ
ในชีวิตของเธอ

324
00:16:07,321 --> 00:16:09,272
และเธออายุกว่า 70 ปีแล้ว

325
00:16:09,272 --> 00:16:11,779
นั่นเป็นเรื่องที่แย่

326
00:16:11,779 --> 00:16:14,241
และแล้วผมก็จำได้ว่า ครอบครัวนี้
บอกกับผมว่า

327
00:16:14,241 --> 00:16:18,304
"คุณรู้มั๊ย เราขับรถมาไม่ได้หยุดพัก
ตลอดทางจากเหนือสุด ลงมาที่เมืองแคนเบอร์รา

328
00:16:18,304 --> 00:16:19,674
เพื่อมาพบเห็นสิ่งนี้

329
00:16:19,674 --> 00:16:21,857
ขับรถผ่าน ถิ่นที่อยู่ชนบทของคนผิวขาว

330
00:16:21,857 --> 00:16:28,474
ตอนขากลับ หยุดพักที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง
หลังการขอโทษนั้น เพื่อดื่มมิ้ลค์เชค"

331
00:16:28,474 --> 00:16:34,046
และพวกเขาก็เข้าไปในร้านคาเฟ่นั้น 
อย่างเงียบ ๆ ลังเล และอ้อยอิ่ง

332
00:16:34,046 --> 00:16:35,509
กังวลอยู่เล็กน้อย

333
00:16:35,509 --> 00:16:38,063
ผมคิดว่า คุณรู้ว่าผมกำลังจะพูดอะไร

334
00:16:38,063 --> 00:16:41,871
แต่หลังจากการพิธีกล่าวขอโทษนั้น
อะไรเกิดขึ้นหรือ

335
00:16:41,871 --> 00:16:45,981
ทุกคนในคาเฟ่แห่งนั้น 
คนขาวทุกคน

336
00:16:45,981 --> 00:16:48,767
ลุกขึ้นยืน และปรบมือ

337
00:16:48,767 --> 00:16:53,903
บางอย่างได้เกิดขึ้นแล้ว ในหัวใจ
ของผู้คนเหล่านี้ ในออสเตรเลีย

338
00:16:53,903 --> 00:16:56,592
คนผิวขาว พี่น้องหญิงชายที่เป็น
คนพื้นเมืองดั้งเดิม

339
00:16:56,592 --> 00:16:59,820
เรายังไม่ได้แก้ปัญหาทั้งหมดนี้
ไปด้วยกัน

340
00:16:59,820 --> 00:17:03,488
แต่ผมขอบอกคุณว่า
มีการเริ่มต้นใหม่ กันแล้ว

341
00:17:03,488 --> 00:17:05,904
เพราะเราได้ไปถึง ไม่ใช่เพียงแค่ที่หัวคิด

342
00:17:05,904 --> 00:17:08,562
เราได้ไปจนถึงหัวใจของเราด้วย

343
00:17:08,562 --> 00:17:11,433
ดังนั้น เรื่องนั้นจะสรุป
ในแง่ของคำถามที่ใหญ่ยิ่งนั้น

344
00:17:11,433 --> 00:17:13,620
ซึ่งเราได้นำมาถามในคํ่าคืนนี้

345
00:17:13,620 --> 00:17:16,584
ซึ่งก็คือ อนาคตของความสัมพันธ์
ระหว่างสหรัฐ-จีน เป็นอย่างไร

346
00:17:16,584 --> 00:17:18,883
ในหัวสมองของเราบอกว่า
มีทางรุกไปข้างหน้า

347
00:17:18,883 --> 00:17:22,574
สมองเราบอกว่า มีกรอบนโยบาย
มีเรื่องราวเล่าขานร่วมกัน

348
00:17:22,574 --> 00:17:24,501
มีกลไกผ่านทางการประชุมสุดยอด
ระหว่างชาติ

349
00:17:24,501 --> 00:17:26,405
เพื่อทำสิ่งนี้ และเพื่อทำให้มันดีขึ้น

350
00:17:26,405 --> 00:17:31,978
แต่หัวใจนั้นต้องหาวิธี ที่จะจินตนาการ
อีกครั้ง ในความเป็นไปได้

351
00:17:31,978 --> 00:17:33,882
ของความสัมพันธ์อเมริกา-จีน

352
00:17:33,882 --> 00:17:37,542
และความเป็นไปได้ของข้อตกลง
เรื่องอนาคตของจีน ในโลกใบนี้

353
00:17:37,542 --> 00:17:43,625
บางครั้ง พี่น้องทั้งหลาย เราแค่จำเป็นต้อง
กระโจนให้สูงขึ้น ในความศรัทธา

354
00:17:43,625 --> 00:17:47,549
โดยที่ไม่รู้แน่่ว่า 
เราจะไปลงสู่พื้นดิน ณ. ที่ใด

355
00:17:47,549 --> 00:17:51,822
ในจีนนั้น พวกเขากำลังพูดถึง
ความฝันเพื่อคนจีน

356
00:17:51,822 --> 00:17:57,348
ในอเมริกา เราทุกคนคุ้นเคยกับคำว่า
"ความฝันเพื่ออเมริกัน"

357
00:17:57,348 --> 00:18:00,482
ผมคิดว่า ถึงเวลาแล้ว ทั่วทั้งโลก

358
00:18:00,482 --> 00:18:05,614
ที่เราสามารถที่จะคิดถึงบางสิ่งบางอย่าง
ที่เราอาจเรียกอีกด้วยว่า

359
00:18:05,614 --> 00:18:10,756
ความฝันเพื่อมวลมนุษยชาติ

360
00:18:11,368 --> 00:18:13,327
เพราะว่าเมื่อเราทำสิ่งนั้นได้

361
00:18:13,327 --> 00:18:15,977
เราอาจจะเพียงแค่เปลี่ยนวิธีการ

362
00:18:15,977 --> 00:18:20,529
ที่เราคิดเกี่ยวกับ กันและกัน

363
00:18:23,923 --> 00:18:27,034
[เป็นภาษาจีน]

364
00:18:27,034 --> 00:18:30,401
นั่นเป็นการเรียกร้องของผม ต่อประเทศอเมริกา
การเรียกร้อง ต่อประเทศจีน

365
00:18:30,401 --> 00:18:32,885
เป็นการเรียกร้องของผม ต่อพวกเราทุกคน

366
00:18:32,885 --> 00:18:36,182
แต่ผมคิดว่า ที่ใดมีความตั้งใจ
และที่ใดมีจินตนาการ

367
00:18:36,182 --> 00:18:38,226
เราจะสามารถเปลี่ยนเรื่องนี้ ไปเป็นอนาคต

368
00:18:38,226 --> 00:18:40,571
ที่ถูกขับเคลื่อนโดย
สันติภาพและความรุ่งเรือง

369
00:18:40,571 --> 00:18:42,591
และไม่ทำซํ้าอีกครั้ง

370
00:18:42,591 --> 00:18:44,704
เรื่องโศกสลดของสงคราม

371
00:18:44,704 --> 00:18:46,562
ผมขอขอบคุณครับ

372
00:18:46,562 --> 00:18:51,997
(เสียงปรบมือ)

373
00:18:51,997 --> 00:18:55,176
คริส แอนเดอร์สัน: ขอบคุณอย่างยิ่ง 
สำหรับเรื่องนี้ ขอบคุณมากครับ

374
00:18:55,176 --> 00:18:59,773
รู้สึกเหมือนกับว่า ตัวคุณเองมีบทบาท
ในการเชื่อมสัมพันธ์ในเรื่องนี้

375
00:18:59,773 --> 00:19:04,124
ในแบบหนึ่ง คุณถูกวางตัวไว้ในแบบที่ 
ไม่เหมือนใคร ให้พูดไปถึงทั้งสองฝ่าย

376
00:19:04,124 --> 00:19:07,377
เควิน รัดด์: สิ่งที่เราชาวออสเตรเลีย
ทำได้ดีที่สุด คือ จัดเครื่องดื่ม

377
00:19:07,377 --> 00:19:10,904
คุณให้พวกเขา ไปอยู่รวมกันในห้องหนึ่ง
และเราก็เสนอแนะโน่น นี่ นั่น

378
00:19:10,904 --> 00:19:12,337
แล้วเราก็ไปดื่มกัน

379
00:19:12,337 --> 00:19:14,341
แต่ไม่ใช่ สำหรับเราทุกคน 
ซึ่งเป็นมิตร

380
00:19:14,341 --> 00:19:16,603
กับสองประเทศที่ยิ่งใหญ่นี้
อเมริกาและจีน

381
00:19:16,603 --> 00:19:17,942
คุณทำบางสิ่งบางอย่างได้

382
00:19:17,942 --> 00:19:20,241
คุณสามารถช่วยเกื้อหนุนได้จริง

383
00:19:20,241 --> 00:19:22,122
และสำหรับคนดีๆอย่างท่านทุกคนที่นี่

384
00:19:22,122 --> 00:19:23,747
ครั้งต่อไป ที่ท่านพบคนจากประเทศจีน

385
00:19:23,747 --> 00:19:25,359
ขอให้ลงนั่งคุยกัน

386
00:19:25,359 --> 00:19:28,814
ดูซิว่า คุณจะพบว่าพวกเขามาจากไหน
และพวกเขาคิดอะไรอยู่

387
00:19:28,814 --> 00:19:30,852
และการเรียกร้องของผม ต่อคนจีนทุกคน

388
00:19:30,852 --> 00:19:33,181
ที่กำลังจะดู TED Talk นี้ ในโอกาสหนึ่ง

389
00:19:33,181 --> 00:19:35,542
คือ ขอให้ทำแบบเดียวกัน

390
00:19:35,542 --> 00:19:39,443
เราทั้งสองคน ที่พยายามจะเปลี่ยนโลก
สามารถทำให้เกิดความแตกต่างขึ้น ได้จริง

391
00:19:39,443 --> 00:19:42,345
ส่วนพวกเราทั้งหลาย ที่อยู่ตรงกลาง
สามารถมีส่วนช่วยได้เล็กน้อย

392
00:19:42,345 --> 00:19:44,701
คริส: เควิน ขอพลังทั้งมวลสู่คุณ 
เพื่อน ขอบคุณครับ

393
00:19:44,701 --> 00:19:46,827
เควิน: ขอบคุณ ขอบคุณครับ พี่น้อง

394
00:19:46,827 --> 00:19:48,870
(เสียงปรบมือ)