هیچ وصلهای به سردسته مافیا جان گوتی نمیچسبید او سالها از زیر پنجه عدالت با رشوه و تهدید شاهدین و هیئت منصفه گریخته بود. و به همین خاطر نامش را « دُن تفلنی» گذاشته بودند به نام یکی از لیزترین مواد در کره زمین. تفلون در لباس فضایی خدمه آپولو در هنگام فرود بر کره ماه استفاده شده بود. در لولهها و شیرآلات پروژه مَنهَتن، و شاید در پوشش نچسب تابهها و سینیهای شیرینیپزی در آشپزخانه شما. این ماده لیز و نچسب چیست و چرا هیچ چیز به آن نمیچسبد؟ تفلون نامی تجاری برای پلیتترا فلوئورو اتیلن، یا PTFE است. در سال ۱۹۳۸ تصادفاً توسط شیمیدان آمریکایی ۲۷ سالهای به نام روی پلانکت کشف شد. او روی تولید مایع خنک کننده غیر سمی برای شرکت دوپونت کار میکرد، که شرکتی شیمیایی است. این ماده عجیب سفید رنگ که داخل محفظه آزمایش تشکیل شده از لحاظ شیمیایی بی اثر بود، یعنی با مواد دیگر ترکیب نمیشد. و ضریب اصطکاک بسیار پایینی داشت، که باعث میشود مواد دیگر رویش سر بخورند. خواص تفلون زمانی که به چیزی لغزنده مقاوم به مواد شیمیایی، یا ضد آب نیاز دارید، آن را به بهترین انتخاب تبدیل کرده است، که یعنی کابردهای فراوانی دارد. و همه جا پیدا میشود، مثل پوشش روی بارانیها، بلبرینگهای صنعتی، مفصلهای مصنوعی، بردهای الکترونیکی، و حتی در سقف فرودگاه بینالمللی دِنور که از کوههای راکی الهام گرفته شده. خواص فوقالعاده PTFE از ساختار مولکولی آن میآید. نوعی پلیمر است، که یعنی رشتهای طولانی است از اجزاء اتمی تکرار شده که به هم متصلند. استخوانبندی زنجیر PTFE از اتمهای کربن است، که هرکدام به دو فلوئور متصل شده. اتمهای فلوئور مانند زره کربنها را احاطه کردهاند، و مثل مارپیچ دور زنجیر میچرخند، و اتصال میان کربن و فلوئور بینهایت محکم است. مثل زوجی که غیر از خودشان همه را نادیده میگیرند، کربن و فلوئور ارتباطی بسیار قوی دارند و نیروهای بین مولکولی که باعث چسبیدن مواد به هم میشوند اثر چندانی ندارند. حتی پای چسبناک مارمولک هم معمولاً نمیتواند گیر کند. اما صبر کنید! اگر PTFE به هیچ چیز نمیچسبد، پس چطور اینقدر محکم به چیزی مثل تابه میچسبد؟ در یک روش تابه را سندبلاست میکنند یا با کمک مواد شیمیایی سطح آن را زبر و سخت میکنند. سپس یک ماده مخصوص روی آن قرار داده میشود که کار چسب را میکند. ترکیب دقیق آن یک موضوع سری است که هر تولید کننده از آن حفاظت میکند. تابه با PTFE مایع اسپری میشود و تا دمای حدود ۴۲۷ درجه سانتیگراد حرارت داده میشود. لایهها در ادامه به سطحی صاف و لیز تبدیل میشود. وقتی که بعدا روی این تابه که پوشش PTFE دارد تخم مرغ سرخ کنیم، اتصالهای بسیار محکم کربن-فلوئور توجهی به مولکولهای آب و چربی و پروتئین تخم مرغ ندارد. بدون هیچ تعاملی، غذا روی سطح بدون چسبیدن سر میخورد. ممکن است بخواهید بدانید که آیا آشپزی روی تابه پوشش داده با PTFE امن است. پاسخ آن مثبت است، اگر مواظب باشید. PTFE در دماهای متوسط کاملا متعادل است، مثلا برای پختن تخم مرغ یا ماهی، اما بالاتر از ۲۶۰ درجه سانتیگراد، شروع به خراب شدن میکند، و اگر بیشتر گرم شود بخاراتی تولید میکند که میتواند شما را بیمار کند. یک تابه خالی با شعله زیاد میتواند به سرعت به دمای ۲۶۰ درجه برسد، البته بیشتر آشپزخانهها تهویه مناسبی برای تخلیه دود دارند، مردم معمولا فکر میکنند که خوردن اتفاقی PTFE که از روی تابه پوسته شده برایتان مضر است. اما ارزیابیهای موجود این است که بی ضرر است. چون PTFE با مواد شیمیایی دیگر تعامل خوبی ندارد، به نظر نمیرسد که درون بدن شما تجزیه شود. اینکه آیا تولید تفلون بی خطر است داستان دیگری است. دوپونت و شرکت جانبیاش چِمورز با دادخواستهایی به ارزش میلیونها دلار مواجه هستند. آنها به آلودهسازی محیط زیست برای دهها سال و اینکه کارکنان و مردم محلی را در معرض خطرات ناشی از سمی شیمیایی به نام PFOA قرار دادهاند، متهم هستند. این ماده شیمیایی در تولید تفلون استفاده میشد. مثل جان گوتی، در سال ۱۹۹۲، این رئیس مافیا نهایتا برای پنج مورد قتل مجرم شناخته شد، و همچنین اتهامهای دیگر. و این باعث شد تا رئیس اداره FBI در شهر نیویورک اعلام کند، «تفلون رفته است. ما دُن را در پارچه ولکرو پیچیدیم، و همه اتهامها هم به او چسبید.»