1
00:00:00,760 --> 00:00:03,765
เวลาที่คุณเงยหน้ามองดาวในยามค่ำคืน

2
00:00:03,765 --> 00:00:05,256
สิ่งที่คุณเห็นมันสุดยอดมาก

3
00:00:05,256 --> 00:00:06,736
มันสวยงามมาก

4
00:00:06,736 --> 00:00:09,866
แต่สิ่งที่สุดยอดกว่านั้นคือ
สิ่งที่คุณมองไม่เห็น

5
00:00:09,866 --> 00:00:11,246
เพราะตอนนี้เรารู้แล้วว่า

6
00:00:11,246 --> 00:00:14,646
สิ่งที่รายล้อมดาวทุกดวง
หรือเกือบจะทุกดวงนั้น

7
00:00:14,646 --> 00:00:15,936
คือดาวเคราะห์ 1 ดวง

8
00:00:15,936 --> 00:00:17,120
หรืออาจจะ 2-3 ดวง

9
00:00:18,120 --> 00:00:20,220
สิ่งที่ภาพนี้ไม่ได้แสดงให้คุณเห็น

10
00:00:20,220 --> 00:00:22,396
คือดาวเคราะห์ทุกดวงที่เรารู้จัก

11
00:00:22,396 --> 00:00:23,800
ที่อยู่ในอวกาศ

12
00:00:24,280 --> 00:00:27,470
เมื่อเราคิดถึงดาวเคราะห์
เรามักจะคิดถึงสิ่งที่อยู่ไกลออกไป

13
00:00:27,470 --> 00:00:29,360
ดาวที่มีความแตกต่างกับเราอย่างมาก

14
00:00:29,360 --> 00:00:31,790
แต่ว่าตอนนี้เราก็อยู่บนดาวเคราะห์

15
00:00:31,790 --> 00:00:35,110
แล้วโลกเราก็มีเรื่องที่น่าทึ่ง
อยู่หลายเรื่องเลยค่ะ

16
00:00:35,110 --> 00:00:39,320
เราพยายามค้นหาทั่วทุกทิศ
เพื่อหาดาวเคราะห์ที่คล้ายคลึงกับโลก

17
00:00:39,320 --> 00:00:42,840
และยิ่งเราค้นหา
เราก็ยิ่งค้นพบความน่าทึ่ง

18
00:00:42,840 --> 00:00:47,070
แต่ฉันอยากจะบอกคุณเกี่ยวกับ
เรื่องน่าทึ่งอย่างหนึ่งบนโลกของเรา

19
00:00:47,070 --> 00:00:49,850
นั่นคือในทุก ๆ หนึ่งนาที

20
00:00:49,850 --> 00:00:52,290
ไฮโดรเจน 400 ปอนด์

21
00:00:52,290 --> 00:00:54,920
กับฮีเลียมเกือบ 7 ปอนด์

22
00:00:54,920 --> 00:00:57,800
หลุดจากโลกไปยังอวกาศ

23
00:00:58,800 --> 00:01:02,760
ก๊าซเหล่านี้ หลุดออกไป
และจะไม่กลับมา

24
00:01:03,440 --> 00:01:06,440
ไฮโดรเจน ฮีเลียม
และสิ่งอื่น ๆ อีกหลายสิ่ง

25
00:01:06,440 --> 00:01:09,320
สร้างสิ่งที่เราเรียกว่าชั้นบรรยากาศ

26
00:01:09,320 --> 00:01:14,040
ชั้นบรรยากาศมีแต่ก๊าซพวกนี้
ที่เป็นเส้นสีฟ้าบาง ๆ

27
00:01:14,040 --> 00:01:16,410
มองเห็นได้จากสถานีอวกาศนานาชาติ

28
00:01:16,410 --> 00:01:18,680
นี่คือภาพที่นักบินอวกาศบางคนถ่ายมา

29
00:01:19,200 --> 00:01:22,570
และเส้นบาง ๆ ที่อยู่รอบโลกเรานี้เอง

30
00:01:22,570 --> 00:01:24,920
ที่ทำให้โลกอุดมไปด้วยสิ่งมีชีวิต

31
00:01:24,920 --> 00:01:27,800
มันปกป้องโลกของเรา
จากการปะทะของอุกกาบาต

32
00:01:27,800 --> 00:01:29,850
และสิ่งต่าง ๆ มาอย่างมากมาย

33
00:01:29,850 --> 00:01:33,650
มันเป็นปรากฏการณ์ที่น่าอัศจรรย์มาก

34
00:01:33,650 --> 00:01:36,470
และความจริงที่ว่ามันกำลังค่อย ๆ หายไป

35
00:01:36,470 --> 00:01:39,320
อย่างน้อยก็ควรสร้างความหวาดกลัวให้กับคุณ

36
00:01:40,160 --> 00:01:43,430
ดังนั้น ฉันจึงศึกษา
เกี่ยวกับกระบวนการนี้

37
00:01:43,430 --> 00:01:45,720
และเรียกมันว่าการหลุดของชั้นบรรยากาศ

38
00:01:46,680 --> 00:01:51,240
การหลุดของชั้นบรรยากาศ
ไม่ได้เกิดขึ้นกับโลกของเราเพียงอย่างเดียว

39
00:01:51,240 --> 00:01:55,000
มันเป็นสิ่งที่ทำให้ดาวดวงนั้น
ถูกเรียกว่าดาวเคราะห์เลยค่ะ

40
00:01:55,000 --> 00:01:59,360
เพราะว่าดาวเคราะห์ ไม่เพียงแต่โลก
แต่รวมถึงทุกดวงในจักรวาล

41
00:01:59,360 --> 00:02:01,960
สามารถเกิดการหลุดของชั้นบรรยากาศขึ้นได้

42
00:02:01,960 --> 00:02:07,400
และสิ่งที่เกิดขึ้นก็ได้บอกเรา
เกี่ยวกับดาวดวงนั้น ๆ เอง

43
00:02:07,920 --> 00:02:10,560
เพราะว่าหากคุณนึกถึงระบบสุริยะ

44
00:02:10,560 --> 00:02:12,640
คุณอาจจะคิดถึงรูปนี้

45
00:02:13,800 --> 00:02:17,200
คุณอาจจะบอกว่า
มีดาวเคราะห์แปดดวง หรืออาจจะเก้า

46
00:02:17,200 --> 00:02:19,710
ถ้าหากพวกคุณบางคน
จะคิดมากกับภาพนี้นะคะ

47
00:02:19,710 --> 00:02:21,130
ฉันจะเพิ่มบางคนเข้าไปให้

48
00:02:21,130 --> 00:02:22,360
(เสียงหัวเราะ)

49
00:02:22,360 --> 00:02:25,280
เพื่อให้เกียรติยานนิวฮอไรซอน
เราจะนับดาวพลูโตด้วยแล้วกัน

50
00:02:26,160 --> 00:02:27,370
สิ่งที่คุณกำลังเห็น

51
00:02:27,370 --> 00:02:30,130
คือเป้าหมายของการบรรยายนี้
และการหลุดของชั้นบรรยากาศ

52
00:02:30,130 --> 00:02:32,160
สำหรับฉัน พลูโตเป็นดาวเคราะห์นะคะ

53
00:02:32,160 --> 00:02:36,100
ในทางเดียวกัน ดาวเคราะห์ที่โคจรรอบดาวฤกษ์
แม้เราจะมองไม่เห็น

54
00:02:36,100 --> 00:02:37,930
ก็นับเป็นดาวเคราะห์

55
00:02:37,930 --> 00:02:40,620
ซึ่งลักษณะพื้นฐานของดาวเคราะห์

56
00:02:40,620 --> 00:02:43,690
ประกอบด้วย
ความจริงที่ว่ามันมีรูปทรง

57
00:02:43,690 --> 00:02:45,530
ซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยแรงโน้มถ่วง

58
00:02:45,530 --> 00:02:48,050
วัตถุมากมายถูกดึงเข้ามารวมกัน

59
00:02:48,050 --> 00:02:49,680
ด้วยแรงดึงดูดนี้เอง

60
00:02:50,240 --> 00:02:53,080
หากรูปทรงนี้ใหญ่มาก
ก็แปลว่ามีแรงโน้มถ่วงมาก

61
00:02:53,080 --> 00:02:54,390
นี่คือสาเหตุที่มันกลม

62
00:02:54,390 --> 00:02:56,050
ดังนั้น เมื่อคุณดูภาพนี้

63
00:02:56,050 --> 00:02:57,290
รวมถึงดาวพลูโตด้วย

64
00:02:57,290 --> 00:02:58,520
พวกมันกลม

65
00:02:59,000 --> 00:03:01,710
ดังนั้น คุณจะเห็นบทบาท
ของแรงโน้มถ่วงในภาพนี้ด้วย

66
00:03:01,710 --> 00:03:05,040
แต่ลักษณะพื้นฐานของ
ดาวเคราะห์อีกอย่างหนึ่ง

67
00:03:05,040 --> 00:03:06,800
คือสิ่งที่คุณไม่เห็นในภาพนี้

68
00:03:06,800 --> 00:03:09,400
และนี่คือดาวฤกษ์ค่ะ
คือดวงอาทิตย์

69
00:03:09,400 --> 00:03:12,560
ซึ่งดาวเคราะห์ทุกดวงในระบบสุริยะ
กำลังโคจรอยู่รอบ ๆ

70
00:03:13,200 --> 00:03:16,920
และยังเป็นปัจจัยหลัก
ที่ทำให้เกิดการหลุดของชั้นบรรยากาศ

71
00:03:17,760 --> 00:03:23,090
เหตุผลที่ดาวฤกษ์ทำให้ชั้นบรรยากาศ
หลุดออกไปจากดาวเคราะห์

72
00:03:23,090 --> 00:03:28,480
ก็เพราะดาวฤกษ์ให้อนุภาค และแสง
และความร้อนแก่ดาวเคราะห์

73
00:03:28,480 --> 00:03:31,600
ซึ่งเป็นสาเหตุให้ชั้นบรรยากาศ
หลุดหายออกไปด้วย

74
00:03:31,600 --> 00:03:33,450
คุณลองนึกถึงบอลลูนลมร้อน

75
00:03:33,450 --> 00:03:37,610
หรือไม่ก็ดูภาพนี้ค่ะ
นี่คือเทศกาลลอยโคมในประเทศไทย

76
00:03:37,610 --> 00:03:41,120
คุณจะเห็นว่าอากาศร้อน
จะขับเคลื่อนให้ก๊าซลอยขึ้นด้านบน

77
00:03:41,120 --> 00:03:43,410
หากคุณมีพลังงาน
และความร้อนมากเพียงพอ

78
00:03:43,410 --> 00:03:44,756
ซึ่งดวงอาทิตย์ของเรามี

79
00:03:44,756 --> 00:03:48,670
ก๊าซเหล่านี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่เบา
และถูกดึงเข้าไว้ด้วยแรงโน้มถ่วง

80
00:03:48,670 --> 00:03:50,480
ก็จะสามารถหลุดลอยออกไปได้

81
00:03:51,600 --> 00:03:55,520
นี่คือสาเหตุที่ทำให้เกิด
การหลุดของชั้นบรรยากาศ

82
00:03:55,520 --> 00:03:58,230
ทั้งบนโลกของเรา
และบนดาวเคราะห์ดวงอื่น ๆ

83
00:03:58,230 --> 00:04:00,940
มันคืออิทธิพลระหว่าง
ความร้อนจากดาวฤกษ์

84
00:04:00,940 --> 00:04:04,320
กับพลังในการยื้อยุด
ของแรงโน้มถ่วงบนดาวเคราะห์

85
00:04:05,000 --> 00:04:06,710
ตามที่ฉันบอกว่ามันเกิดขึ้นแล้ว

86
00:04:06,710 --> 00:04:10,080
ในอัตราของไฮโดรเจน 400 ปอนด์ต่อนาที

87
00:04:10,080 --> 00:04:12,200
และฮีเลียมเกือบ 7 ปอนด์ต่อนาที

88
00:04:13,040 --> 00:04:14,670
แล้วมันเป็นอย่างไรล่ะ

89
00:04:14,670 --> 00:04:16,530
ย้อนกลับไปในยุค '80

90
00:04:16,530 --> 00:04:18,280
พวกเราได้ถ่ายภาพโลก

91
00:04:18,280 --> 00:04:19,760
ในรังสีอัลตร้าไวโอเล็ต

92
00:04:19,760 --> 00:04:22,690
ด้วยยานไดนามิคเอ็กพลอเรอร์ของนาซ่า

93
00:04:22,690 --> 00:04:24,520
และภาพของโลกสองภาพนี้

94
00:04:24,520 --> 00:04:28,290
แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้น
ของการหลุดหายไปของไฮโดรเจน

95
00:04:28,290 --> 00:04:29,560
ด้วยสีแดง

96
00:04:29,560 --> 00:04:33,216
และเรายังเห็นสิ่งอื่น ๆ
อย่างเช่น ออกซิเจน หรือ ไนโตรเจน

97
00:04:33,220 --> 00:04:34,690
ตรงรัศมีสีขาว

98
00:04:34,690 --> 00:04:37,056
ในวงกลมนี้แสดงให้เห็นถึงแสงออโรร่า

99
00:04:37,060 --> 00:04:39,960
และเห็นเป็นปอย ๆ แถว ๆ เขตร้อน

100
00:04:39,960 --> 00:04:43,016
สรุปแล้ว ภาพนี้ได้แสดงให้เราเห็นว่า

101
00:04:43,020 --> 00:04:46,730
ชั้นบรรยากาศของเรา
ไม่ได้ถูกดึงเอาไว้เพียงอย่างเดียว

102
00:04:46,730 --> 00:04:50,376
แต่จริง ๆ แล้ว 
มันกระจายออกไปยังอวกาศด้วย

103
00:04:50,380 --> 00:04:52,320
ฉันจะเพิ่มให้ว่า ในระดับที่ควรกังวล

104
00:04:53,080 --> 00:04:56,870
แต่โลกไม่ได้เป็นดาวเคราะห์ดวงเดียว
ที่ชั้นบรรยากาศหลุดลอยออไป

105
00:04:56,870 --> 00:05:00,360
ดาวอังคาร เพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุด
มีขนาดเล็กกว่าโลกมาก

106
00:05:00,360 --> 00:05:04,170
จึงมีแรงโน้มถ่วง
ที่จะดึงชั้นบรรยากาศเอาไว้ได้น้อยกว่า

107
00:05:04,170 --> 00:05:06,400
ถึงอย่างนั้น
ดาวอังคารก็มีชั้นบรรยากาศ

108
00:05:06,400 --> 00:05:08,650
เราจะเห็นเส้นที่บางกว่าของโลกมาก

109
00:05:08,650 --> 00:05:10,136
ลองดูที่พื้นผิวสิคะ

110
00:05:10,140 --> 00:05:13,600
เราจะเห็นหลุมบ่อ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า
ชั้นบรรยากาศของมัน

111
00:05:13,600 --> 00:05:15,490
บางเกินกว่าจะหยุดยั้งการปะทะ

112
00:05:15,490 --> 00:05:18,280
เราจะเห็นว่านี่คือ "ดาวแดง"

113
00:05:18,280 --> 00:05:20,840
ซึ่งก็เป็นผลมาจาก
การหลุดของชั้นบรรยากาศ

114
00:05:20,840 --> 00:05:22,440
ทำให้ดาวอังคารมีสีแดง

115
00:05:22,440 --> 00:05:26,040
เพราะคิดว่าในอดีต
ดาวอังคารเคยมีน้ำมาก่อน

116
00:05:26,040 --> 00:05:30,650
และเมื่อน้ำมีพลังงานมากพอ
มันจะกลายเป็นไฮโดรเจนและออกซิเจน

117
00:05:30,650 --> 00:05:34,400
ไฮโดรเจนเบาจนสามารถลอยขึ้นสู่อวกาศ

118
00:05:34,400 --> 00:05:36,360
ทิ้งไว้แต่เพียงออกซิเจน

119
00:05:36,360 --> 00:05:38,210
เผาผลาญตัวเองและตกลงสู่พื้นดิน

120
00:05:38,210 --> 00:05:41,960
ทำให้เกิดสีแดงคล้าย ๆ สนิม
แบบที่เราเห็นกัน

121
00:05:42,960 --> 00:05:44,870
เราสามารถมองภาพของดาวอังคาร

122
00:05:44,870 --> 00:05:47,370
และบอกว่าอาจมีการหลุดของชั้นบรรยากาศ

123
00:05:47,370 --> 00:05:51,480
แต่นาซ่ากำลังค้นคว้า และขณะนี้
ได้ส่งดาวเทียมมาเวนไปยังดาวอังคาร

124
00:05:51,480 --> 00:05:55,050
งานของมันคือการศึกษา
เกี่ยวกับการหลุดของชั้นบรรยากาศ

125
00:05:55,050 --> 00:05:59,630
และยานโวลาไทล์อีโวลูชั่น
เพื่อศึกษาชั้นบรรยากาศ

126
00:05:59,630 --> 00:06:03,330
มันได้ส่งผลมาเป็นภาพ
ซึ่งดูแล้วคล้ายคลึงกับ

127
00:06:03,330 --> 00:06:05,256
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นบนโลกของเรา

128
00:06:05,260 --> 00:06:07,760
เรารู้มานานแล้วว่าดาวอังคาร
สูญเสียชั้นบรรยากาศ

129
00:06:07,760 --> 00:06:09,550
แต่เรามีภาพที่น่าประหลาดใจกว่า

130
00:06:09,550 --> 00:06:12,710
นี่คือตัวอย่างค่ะ
คุณจะเห็นในวงกลมสีแดง

131
00:06:12,710 --> 00:06:14,240
มันคือขนาดของดาวอังคาร

132
00:06:14,240 --> 00:06:18,450
ส่วนสีน้ำเงินคือไฮโดรเจน
ที่หลุดลอยออกไปยังอวกาศ

133
00:06:18,450 --> 00:06:22,000
มันมีขนาดมากกว่าสิบเท่าของดาวเคราะห์

134
00:06:22,000 --> 00:06:24,720
หลุดออกไปไกลจนไม่สามารถ
ดึงกลับมายังดาวเคราะห์ได้อีก

135
00:06:24,720 --> 00:06:26,720
มันหลุดออกในอวกาศ

136
00:06:26,720 --> 00:06:28,960
ภาพนี้ช่วยยืนยันความคิดของเรา

137
00:06:28,960 --> 00:06:31,760
ที่ว่าดาวอังคารเป็นสีแดง
เพราะสูญเสียไฮโดรเจน

138
00:06:32,520 --> 00:06:35,080
แต่ไฮโดรเจน
ไม่ได้เป็นก๊าซชนิดเดียวที่เสียไป

139
00:06:35,080 --> 00:06:38,290
ฉันกำลังพูดถึงฮีเลียมบนโลก
ออกซิเจน และไนโตรเจน

140
00:06:38,290 --> 00:06:42,090
และภาพจากมาเวน เราจะเห็นว่าออกซิเจน
ก็กำลังหลุดออกไปจากดาวอังคาร

141
00:06:42,090 --> 00:06:44,550
อย่างที่คุณเห็น
เพราะว่าออกซิเจนมีน้ำหนักมากกว่า

142
00:06:44,550 --> 00:06:47,730
มันจึงหลุดออกไปได้ไม่ไกลเท่าไฮโดรเจน

143
00:06:47,730 --> 00:06:49,920
แต่ก็ยังหลุดออกไปจากดาวเคราะห์อยู่ดี

144
00:06:49,920 --> 00:06:53,040
คุณจะไม่เห็นมันรวมตัวกัน
อยู่เพียงในวงกลมสีแดง

145
00:06:53,800 --> 00:06:57,800
ความจริงที่ว่าเราไม่ได้เห็นเพียง
การหลุดของชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์

146
00:06:57,800 --> 00:07:01,440
แต่เรายังเห็นสิ่งอื่น ๆ 
และส่งยานสำรวจออกไป

147
00:07:01,440 --> 00:07:04,560
เพื่อให้เราเรียนรู้เกี่ยวกับ
อดีตของดาวเคราะห์

148
00:07:04,560 --> 00:07:06,856
ลักษณะทั่วไปของดาวเคราะห์

149
00:07:06,860 --> 00:07:08,640
และอนาคตของโลก

150
00:07:08,640 --> 00:07:11,336
ดังนั้น ทางเดียวที่จะทำให้เราเห็นอนาคต

151
00:07:11,340 --> 00:07:14,440
คือการเรียนรู้จากดาวเคราะห์
ที่อยู่ห่างไกลและมองไม่เห็น

152
00:07:15,440 --> 00:07:18,490
ก่อนจะไปถึงตรงนั้น
ฉันควรอธิบายเพิ่มสักเล็กน้อย

153
00:07:18,490 --> 00:07:20,970
ฉันไม่ได้กำลังให้คุณดูภาพแบบนี้ของพลูโต

154
00:07:20,970 --> 00:07:22,410
อาจจะผิดหวังกันนิดหน่อย

155
00:07:22,410 --> 00:07:24,450
เพราะเรายังไม่มีรูปแบบนี้ของมัน

156
00:07:24,450 --> 00:07:27,700
แต่ตอนนี้ ภารกิจของนิวฮอไรซอน
ก็กำลังศึกษาการหลุดของชั้นบรรยากาศ

157
00:07:27,700 --> 00:07:29,090
ที่หายไปจากดาวพลูโต

158
00:07:29,090 --> 00:07:30,840
รอติดตามความคืบหน้ากันนะคะ

159
00:07:31,560 --> 00:07:33,680
แต่ดาวเคราะห์ที่ฉันอยากจะพูดถึง

160
00:07:33,680 --> 00:07:36,000
คือดาวเคราะห์นอกระบบที่โคจรผ่านหน้าดาวฤกษ์

161
00:07:36,000 --> 00:07:39,800
ดาวเคราะห์ทุกดวงที่โคจรรอบดาวฤกษ์
ซึ่งไม่ใช่ดวงอาทิตย์ของเรา

162
00:07:39,800 --> 00:07:42,770
เราเรียกมันว่าดาวเคราะห์นอกระบบ

163
00:07:42,770 --> 00:07:45,240
และดาวเคราะห์ที่เรียกว่า
ดาวเคราะโคจรผ่านหน้าดาวฤกษ์

164
00:07:45,240 --> 00:07:46,530
มีคุณสมบัติพิเศษ

165
00:07:46,530 --> 00:07:48,656
คือถ้ามองดวงดาวที่อยู่ตรงกลางนี้

166
00:07:48,660 --> 00:07:51,050
คุณจะเห็นว่ามันกำลังกะพริบ

167
00:07:51,050 --> 00:07:52,900
และเหตุผลที่มันกะพริบ

168
00:07:52,900 --> 00:07:56,960
ก็เพราะว่ามันมีดาวเคราะห์
ที่โคจรผ่านในตอนนั้นพอดี

169
00:07:56,960 --> 00:07:59,130
และมันสอดคล้องกับการบอกว่า

170
00:07:59,130 --> 00:08:01,920
ดาวเคราะห์เหล่านี้ไปบดบังแสงจากดาวฤกษ์

171
00:08:01,920 --> 00:08:04,240
ซึ่งทำให้เราเห็นแสงกะพริบ

172
00:08:04,960 --> 00:08:07,800
และด้วยการสำรวจดาวฤกษ์บนท้องฟ้า
ตอนกลางคืน

173
00:08:07,800 --> 00:08:09,240
ด้วยจังหวะการกะพริบ

174
00:08:09,240 --> 00:08:10,930
มันก็เลยทำให้เราค้นพบดาวเคราะห์

175
00:08:10,930 --> 00:08:15,110
นี่คือวิธีที่เราใช้ตรวจจับดาวเคราะห์
มากกว่า 5,000 ดวง

176
00:08:15,110 --> 00:08:16,370
ในกาแลกซี่ทางช้างเผือก

177
00:08:16,370 --> 00:08:19,240
และเรารู้ว่ามันยังมีมากกว่านั้น
อย่างที่ฉันบอก

178
00:08:19,240 --> 00:08:22,170
ดังนั้น เมื่อเรามองไปยังแสงของ
ดาวฤกษ์เหล่านี้

179
00:08:22,170 --> 00:08:25,670
อย่างที่ฉันบอก
เราไม่ได้เห็นเพียงแค่ดาวเคราะห์เท่านั้น

180
00:08:25,670 --> 00:08:27,760
จริง ๆ เรายังเห็นความสลัวของแสง

181
00:08:27,760 --> 00:08:29,450
ซึ่งเราได้ทำการบันทึกไว้

182
00:08:29,450 --> 00:08:32,879
ดังนั้น แสงของมันลดลงเมื่อมีดาวเคราะห์
โคจรผ่านหน้าดาวฤกษ์

183
00:08:32,879 --> 00:08:35,320
และการกะพริบที่คุณได้เห็นก่อนหน้านี้

184
00:08:35,320 --> 00:08:37,170
เราไม่ได้ตรวจจับได้เพียงดาวเคราะห์

185
00:08:37,170 --> 00:08:40,015
แต่เรายังเห็นแสงในความยาวคลื่น
ที่แตกต่างกัน

186
00:08:40,019 --> 00:08:44,129
ฉันเคยบอกว่าเรามองโลกและดาวอังคาร
ผ่านแสงอัลตร้าไวโอเล็ต

187
00:08:44,129 --> 00:08:47,750
หากเรามองดาวเคราะห์โคจรผ่านดาวฤกษ์
ผ่านกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล

188
00:08:47,750 --> 00:08:49,890
เราเห็นมันในแสงอัลตร้าไวโอเล็ต

189
00:08:49,890 --> 00:08:53,550
เราจะเห็นการกะพริบที่แรงกว่า
ซึ่งบดบังแสงจากดาวฤกษ์มากกว่า

190
00:08:53,550 --> 00:08:55,370
เมื่อดาวเคราะห์โคจรผ่านหน้า

191
00:08:55,370 --> 00:08:58,800
เราจึงคิดว่า เพราะมันมีชั้นบรรยากาศ
ของก๊าซไฮโดรเจนที่แผ่ออกไปไกล

192
00:08:58,800 --> 00:09:00,050
ปกคลุมดาวเคราะห์นั้น

193
00:09:00,050 --> 00:09:01,560
ซึ่งทำให้มันดูพองกว่า

194
00:09:01,560 --> 00:09:03,920
ทำให้มันบดบังแสงของดาวฤกษ์
มากกว่าที่คุณเห็น

195
00:09:04,880 --> 00:09:07,770
ด้วยวิธีการนี้ เราสามารถที่จะค้นพบ

196
00:09:07,770 --> 00:09:12,050
ดาวเคราะห์นอกระบบที่โคจรผ่าน
และกำลังสูญเสียชั้นบรรยากาศของตัวเอง

197
00:09:12,050 --> 00:09:14,860
เราเรียกดาวเคราะห์พวกนี้
"ดาวพฤหัสบดีร้อน"

198
00:09:14,860 --> 00:09:16,520
สำหรับบางอย่างที่เราค้นพบ

199
00:09:16,520 --> 00:09:19,130
พวกมันเป็นดาวเคราะห์ก๊าซ
เหมือนดาวพฤหัสบดี

200
00:09:19,130 --> 00:09:20,920
แต่มันอยู่ใกล้ดาวฤกษ์มาก ๆ

201
00:09:20,920 --> 00:09:23,210
ใกล้กว่าดาวพฤหัสบดีประมาณร้อยเท่า

202
00:09:23,210 --> 00:09:26,680
และพวกมันยังมีก๊าซที่มีน้ำหนักเบา
ซึ่งพร้อมจะหลุดออกไป

203
00:09:26,680 --> 00:09:28,400
และด้วยความร้อนจากดาวฤกษ์

204
00:09:28,400 --> 00:09:32,240
คุณก็จะได้อัตราความรุนแรง
ของการหลุดของชั้นบรรยากาศ

205
00:09:32,240 --> 00:09:36,890
ไม่เหมือนกับที่เราสูญเสีย
ไฮโดรเจน 400 ปอนด์ไปจากโลก

206
00:09:36,890 --> 00:09:38,170
ดาวเคราะห์เหล่านี้

207
00:09:38,170 --> 00:09:42,280
สูญเสียไฮโดรเจน 1.3 พันล้านปอนด์ต่อนาที

208
00:09:43,320 --> 00:09:47,650
คุณอาจจะคิดว่า มันทำให้ดาวเคราะห์นั้น
ใกล้จะดับหรือเปล่า

209
00:09:47,650 --> 00:09:49,680
นี่คือคำถามที่หลายคนสงสัย

210
00:09:49,680 --> 00:09:51,530
เมื่อพวกเรามองมายังระบบสุริยะ

211
00:09:51,530 --> 00:09:53,890
ดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้ดวงอาทิตย์
เป็นดาวเคราะห์หิน

212
00:09:53,890 --> 00:09:56,830
ส่วนดาวเคราะห์ที่อยู่ไกลออกไป
และใหญ่กว่า เป็นดาวเคราะห์ก๊าซ

213
00:09:56,830 --> 00:09:59,250
เรามาเริ่มกันที่ดาวพฤหัสบดี

214
00:09:59,250 --> 00:10:00,600
ซึ่งอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์

215
00:10:00,600 --> 00:10:02,600
และก๊าซกำลังหลุดหายไปหรือเปล่า

216
00:10:02,600 --> 00:10:05,690
ทีนี้ เรากลับไปคิดถึงดาวพฤหัสบดีร้อน

217
00:10:05,690 --> 00:10:08,510
ซึ่งมันจะไม่จบด้วยการเป็นโลก
หรือดาวพุธ

218
00:10:08,510 --> 00:10:10,736
แต่ถ้าคุณเริ่มต้นด้วยอะไรที่เล็กกว่า

219
00:10:10,740 --> 00:10:13,530
มันก็เป็นไปได้ว่าก๊าซจำนวนหนึ่ง
จะหลุดหายออกไป

220
00:10:13,530 --> 00:10:15,680
ซึ่งมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ

221
00:10:15,680 --> 00:10:19,040
และก็จะเหลือเพียงสิ่งที่แตกต่างกันมาก ๆ
กับจุดเริ่มต้น

222
00:10:19,040 --> 00:10:20,960
ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องปกติค่ะ

223
00:10:20,960 --> 00:10:23,530
แล้วเราก็กลับมาคิดถึงระบบสุริยะของเรา

224
00:10:23,530 --> 00:10:26,310
เราจะทำอย่างไรกับโลกของเราดี

225
00:10:26,310 --> 00:10:28,130
ในอนาคตอันไกลโพ้น

226
00:10:28,130 --> 00:10:30,260
ดวงอาทิตย์จะเริ่มสว่างขึ้น

227
00:10:30,260 --> 00:10:31,530
และการเกิดสิ่งนั้น

228
00:10:31,530 --> 00:10:34,880
ความร้อนที่ออกมาจากดวงอาทิตย์
ก็จะเข้มข้นขึ้นมาก

229
00:10:35,600 --> 00:10:39,910
ในทางเดียวกับที่คุณเห็น
ก๊าซหลุดออกจากดาวพฤหัสบดีร้อน

230
00:10:39,910 --> 00:10:42,290
มันก็จะหลุดออกจากโลกแบบเดียวกัน

231
00:10:42,290 --> 00:10:44,480
ดังนั้น เมื่อเราต้องรอดู

232
00:10:44,480 --> 00:10:46,550
หรืออย่างน้อยเตรียมตัวตั้งรับ

233
00:10:46,550 --> 00:10:48,390
คือความจริงที่ว่าในอนาคตอันไกล

234
00:10:48,390 --> 00:10:51,210
โลกจะมีหน้าตาคล้ายกับดาวอังคาร

235
00:10:51,210 --> 00:10:53,960
ไฮโดรเจนที่แตกตัวออกจากน้ำ

236
00:10:53,960 --> 00:10:56,380
จะลอยหายไปในอวกาศอย่างรวดเร็ว

237
00:10:56,380 --> 00:11:00,520
เราจะเหลือแต่ดาวเคราะห์สีแดงที่แห้งแล้ง


238
00:11:00,960 --> 00:11:03,440
แต่ไม่ต้องกลัวนะคะ
ไม่ใช่ 2-3 พันล้านปีนี้หรอก

239
00:11:03,440 --> 00:11:05,030
ยังมีเวลาให้เตรียมตัว

240
00:11:05,030 --> 00:11:06,110
(เสียงหัวเราะ)

241
00:11:06,110 --> 00:11:08,960
แต่ฉันอยากให้พวกคุณ
ตื่นตัวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น

242
00:11:08,960 --> 00:11:10,250
ไม่ใช่เฉพาะในอนาคต

243
00:11:10,250 --> 00:11:13,496
ตอนที่เราพูดกันนี้
ก็มีชั้นบรรยากาศหลุดหายออกไป

244
00:11:13,500 --> 00:11:17,000
คุณได้ยินเรื่องเรื่องวิทยาศาสตร์น่าทึ่ง
ที่เกิดขึ้นในอวกาศมามาก

245
00:11:17,000 --> 00:11:18,950
มันมีดาวเคราะห์ที่อยู่ไกลออกไป

246
00:11:18,950 --> 00:11:22,200
และเรากำลังศึกษาดาวเคราะห์เหล่านั้น
เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับโลก

247
00:11:22,200 --> 00:11:26,910
เหมือนกับที่เราศึกษาดาวอังคาร
หรือดาวเคราะห์นอกระบบอย่างดาวพฤหัสบดีร้อน

248
00:11:26,910 --> 00:11:29,950
เราค้นพบการหลุดของชั้นบรรยากาศ

249
00:11:29,950 --> 00:11:33,720
และมันก็บอกเราหลาย ๆ อย่าง
เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลก

250
00:11:33,720 --> 00:11:37,810
หากยังคิดว่าอวกาศเป็นเรื่องไกลตัว
อยากให้ลองคิดใหม่นะคะ

251
00:11:37,810 --> 00:11:39,020
ขอบคุณค่ะ

252
00:11:39,020 --> 00:11:42,120
(เสียงปรบมือ)