1
00:00:00,201 --> 00:00:01,893
Bugünkü konuşmamın teması

2
00:00:01,893 --> 00:00:05,101
"Sanatçı olun, hemen şimdi."

3
00:00:05,101 --> 00:00:08,158
Birçok kişi bu konu açıldığında

4
00:00:08,158 --> 00:00:10,784
gerilir ve karşı çıkar:

5
00:00:10,784 --> 00:00:13,778
"Sanat karın doyurmaz, ve zaten şu an meşgulüm.

6
00:00:13,778 --> 00:00:16,154
Okula gitmem lazım, iş bulmam lazım,

7
00:00:16,154 --> 00:00:18,441
çocuklarımı derse götürmem gerek..."

8
00:00:18,441 --> 00:00:23,976
"Çok meşgulüm, sanat için vaktim yok" diye düşünürsünüz.

9
00:00:23,976 --> 00:00:27,437
Hemen şimdi sanatçı olamamamız için yüzlerce neden vardır.

10
00:00:27,437 --> 00:00:28,992
Hemen aklınıza gelmiyor mu?

11
00:00:28,992 --> 00:00:30,815
Neden olmamız gerektiğinden emin değiliz ama

12
00:00:30,815 --> 00:00:33,375
olmamamız için bu kadar çok neden var.

13
00:00:33,375 --> 00:00:35,068
Neden sanatçı olmamız gerektiğini bilmiyoruz,

14
00:00:35,068 --> 00:00:38,971
ama neden olmamamız gerektiğini biliyoruz.

15
00:00:38,971 --> 00:00:43,346
Neden insanlar sanat ile ilişkilendirilmekten çekinir?

16
00:00:43,346 --> 00:00:47,214
Belki sanatın sadece özel yetenekli insanlar için olduğunu

17
00:00:47,214 --> 00:00:52,266
düşünüyoruz ya da profesyonel eğitimliler için olduğunu.

18
00:00:52,266 --> 00:00:56,609
Bazılarınız da sanattan çok uzaklaştığınızı düşünüyor.

19
00:00:56,609 --> 00:01:01,227
Belki öyledir, ama ben öyle düşünmüyorum.

20
00:01:01,227 --> 00:01:03,696
Bugünkü konuşmamın konusu bu.

21
00:01:03,696 --> 00:01:05,498
Hepimiz sanatçı olarak doğduk.

22
00:01:05,498 --> 00:01:08,542
Eğer çocuğunuz varsa, ne demek istediğimi biliyorsunuz.

23
00:01:08,542 --> 00:01:13,427
Çocukların yaptığı neredeyse her şey sanat.

24
00:01:13,427 --> 00:01:16,005
Pastel boyalarla duvara resim çizerler.

25
00:01:16,005 --> 00:01:19,157
Som Dam Bi'nin televizyondaki dansını taklit ederler

26
00:01:19,157 --> 00:01:23,015
ama Son Dam Bi'nin dansı diyemezsiniz artık - çocuğun kendi dansı olmuştur.

27
00:01:23,015 --> 00:01:28,301
Böylece tuhaf bir dans ederler ve şarkılarıyla herkese eziyet ederler.

28
00:01:28,301 --> 00:01:32,275
Belki de sanatları sadece ebeveynlerinin dayanabileceği bir şey

29
00:01:32,275 --> 00:01:37,472
ve bütün gün sanat talimi yaptıkları için

30
00:01:37,472 --> 00:01:40,751
insanlar gerçekten biraz yorulurlar çocukların yanında.

31
00:01:40,751 --> 00:01:43,906
Çocuklar bazen tek kişilik drama performansları yapar -

32
00:01:43,906 --> 00:01:47,452
evcilik oynamak örneğin böyle bir performanstır.

33
00:01:47,452 --> 00:01:50,131
Ve bazı çocuklar, biraz daha büyüdüklerinde,

34
00:01:50,131 --> 00:01:52,151
yalan söylemeye başlarlar.

35
00:01:52,151 --> 00:01:57,242
Genelde anne babalar çocuklarının ilk yalan söylediği zamanı hatırlarlar.

36
00:01:57,242 --> 00:01:58,587
Şok olmuşlardır.

37
00:01:58,587 --> 00:02:02,155
"Artık gerçek yüzünü gösteriyorsun," der anne. "Neden babasına çekiyor ki?" diye düşünür.

38
00:02:02,155 --> 00:02:05,361
Çocuğu sorgular, "Nasıl bir insan olacaksın sen?"

39
00:02:05,361 --> 00:02:06,932
Ama endişlenmemelisiniz.

40
00:02:06,932 --> 00:02:13,152
Çocukların yalan söylemeye başladığı vakit, hikaye anlatımının başladığı vakittir.

41
00:02:13,152 --> 00:02:15,340
Görmedikleri şeyler hakkında konuşmaya başlarlar.

42
00:02:15,340 --> 00:02:17,131
Harika birşey, olağanüstü bir an.

43
00:02:17,131 --> 00:02:19,198
Anne babalar bunu kutlamalı.

44
00:02:19,198 --> 00:02:23,355
"Yaşasın! Oğlum yalan söylemeye başladı!"

45
00:02:23,355 --> 00:02:25,584
Sorun değil! Kutlama gerektiriyor.

46
00:02:25,584 --> 00:02:28,973
Örneğin, çocuğunuz "Anne, tahmin et ne oldu? Eve gelirken bir uzaylıyla tanıştım." der.

47
00:02:28,973 --> 00:02:33,424
Tipik bir anne şöyle cevap verir, "Saçmalamayı bırak."

48
00:02:33,424 --> 00:02:37,040
İdeal bir ebeveyn ise şöyle cevap veren kişidir:

49
00:02:37,040 --> 00:02:40,112
"Öyle mi? Uzaylı, ha? Nasıl bir görünüyordu? Bir şey söyledi mi?

50
00:02:40,112 --> 00:02:41,816
Nerede gördün?" "Ah, şey, süpermarketin önünde."

51
00:02:41,816 --> 00:02:44,138
Böyle bir diyalog içerisindeyken, çocuk bir sonra söyleyeceği

52
00:02:44,138 --> 00:02:50,513
şeyi bulmak zorunda, başlattığı hikaye için sorumlu olur.

53
00:02:50,513 --> 00:02:52,677
Ve böylece, bir hikaye oluşur.

54
00:02:52,677 --> 00:02:57,154
Tabii ki çocukça bir hikayedir,

55
00:02:57,154 --> 00:03:00,970
ama bir sonraki cümleyi düşünmek

56
00:03:00,970 --> 00:03:05,038
benim gibi profesyonel bir yazarın yaptığı ile aynı.

57
00:03:05,038 --> 00:03:07,417
Özünde hiç farklı değiller.

58
00:03:07,417 --> 00:03:10,103
Roland Barthes, Flaubert'in romanları hakkında şöyle demişti:

59
00:03:10,103 --> 00:03:12,709
"Flaubert bir roman yazmadı.

60
00:03:12,709 --> 00:03:15,714
Sadece bir cümleyi diğerine bağladı.

61
00:03:15,714 --> 00:03:20,441
Cümlelerinin arasındaki Eros, Flaubert'in romanının özü bu işte."

62
00:03:20,441 --> 00:03:23,224
Evet, öyle - bir roman aslında bir cümle yazmak

63
00:03:23,224 --> 00:03:26,683
ve sonra ilkinin kapsamını bozmadan

64
00:03:26,683 --> 00:03:28,388
bir sonraki cümleyi yazmak.

65
00:03:28,388 --> 00:03:29,897
Ve böylece bağlantılar kurmaya devam etmek.

66
00:03:29,897 --> 00:03:31,963
Şu cümleye bakalım:

67
00:03:31,963 --> 00:03:34,430
"Gregor Samsa, bir sabah, sıkıntılı rüyalar gördüğü uykusundan uyandığında, kendini yatağında ürkütücü dev bir böceğe dönüşmüş buldu."

68
00:03:34,430 --> 00:03:36,876
Evet, bu Franz Kafka'nin "Dönüşüm"ünün ilk cümlesi.

69
00:03:36,876 --> 00:03:40,044
Böyle mazeretsiz bir cümle yazabilmek

70
00:03:40,044 --> 00:03:42,492
ve onu haklı çıkarabilmek için devam etmek...

71
00:03:42,492 --> 00:03:46,921
Kafka'nın yapıtı, çağdaş edebiyatın bir başyapıtı oldu.

72
00:03:46,921 --> 00:03:49,670
Kafka bunu babasına göstermedi.

73
00:03:49,670 --> 00:03:51,994
Babasıyla arası iyi değildi.

74
00:03:51,994 --> 00:03:55,790
Bu cümleleri kendi kendine yazdı.

75
00:03:55,790 --> 00:03:59,053
Eğer babasına gösterseydi, "Oğlum iyice kendini kaybetti." diye düşünecekti babası.

76
00:03:59,053 --> 00:04:00,965
Ve bu doğru. Sanat biraz kendini kaybetmek demek

77
00:04:00,965 --> 00:04:03,212
ve bir sonraki cümleyi haklı çıkarmak -

78
00:04:03,212 --> 00:04:06,473
bir çocuğun yaptığından çok da farklı değil.

79
00:04:06,473 --> 00:04:08,004
Yeni yalan söylemeye başlamış bir çocuk

80
00:04:08,004 --> 00:04:11,130
masalcılıkta ilk adımlarını atıyor.

81
00:04:11,130 --> 00:04:13,691
Çocuklar sanat yapar.

82
00:04:13,691 --> 00:04:15,116
Yorulmazlar ve yaparken eğlenirler.

83
00:04:15,116 --> 00:04:16,877
Birkaç gün önce Jeju Adası'ndaydım.

84
00:04:16,877 --> 00:04:21,989
Çocuklar kumsaldayken çoğu suda oynamayı sever.

85
00:04:21,989 --> 00:04:24,896
Ama bazıları kumda bol vakit geçirirler,

86
00:04:24,896 --> 00:04:27,140
dağlar ve denizler - yok, deniz değil tabii,

87
00:04:27,140 --> 00:04:31,087
ama farklı şeyler - insanlar ve köpekler vs. yaparlar.

88
00:04:31,087 --> 00:04:32,500
Anne babaları der ki

89
00:04:32,500 --> 00:04:34,263
"Dalgalar hepsini sürükleyecek."

90
00:04:34,263 --> 00:04:36,085
Bir diğer deyişle: nafile.

91
00:04:36,085 --> 00:04:37,229
Gerek yok.

92
00:04:37,229 --> 00:04:39,095
Ama çocukların umurunda değil.

93
00:04:39,095 --> 00:04:40,266
Onlar anın içinde eğleniyorlar

94
00:04:40,266 --> 00:04:42,432
ve kumla oynamaya devam ediyorlar.

95
00:04:42,432 --> 00:04:44,698
Çocuklar başkası söyledi diye yapmıyor bunu.

96
00:04:44,698 --> 00:04:46,294
Müdürleri söylemiyor

97
00:04:46,294 --> 00:04:49,219
ya da başka biri, onlar öyle yapıyor.

98
00:04:49,219 --> 00:04:54,615
Küçükken eminim ki ilkel sanatın zevkini tatmışsınızdır.

99
00:04:54,615 --> 00:04:58,977
Öğrencilerime en mutlu hissettikleri an hakkında yazmalarını söylediğimde,

100
00:04:58,977 --> 00:05:04,901
çoğu çocukkenki bir sanat deneyimi hakkında yazar.

101
00:05:04,901 --> 00:05:07,656
İlk kez piyano çalmayı öğrendikleri veya ilk defa bir arkadaşla dört el çaldıkları,

102
00:05:07,656 --> 00:05:12,672
veya arkadaşlarıyla aptalca bir skeç oynadıkları zamanlar örneğin.

103
00:05:12,672 --> 00:05:16,023
Ya da eski bir kamerayla çekmiş olduğunuz fotoğrafları bastırdığınız an.

104
00:05:16,023 --> 00:05:18,346
Bu tarz deneyimlerden bahsederler.

105
00:05:18,346 --> 00:05:20,611
Sizin de böyle bir anınız olmuştur.

106
00:05:20,611 --> 00:05:22,544
Böyle bir anda, sanat sizi mutlu eder

107
00:05:22,544 --> 00:05:24,221
çünkü işiniz değildir.

108
00:05:24,221 --> 00:05:26,754
İşiniz sizi mutlu etmiyor, değil mi? Çoğu zaman zordur.

109
00:05:26,754 --> 00:05:29,855
Fransız yazar Michel Tournier'in ünlü bir sözü var.

110
00:05:29,855 --> 00:05:31,545
Muzip bir şey aslında.

111
00:05:31,545 --> 00:05:36,517
"Çalışmak insanın doğasına aykırı. Bizi yorması bunun kanıtı."

112
00:05:36,517 --> 00:05:38,002
Değil mi? Çalışmak doğamızda olsa niye bizi yorsun?

113
00:05:38,002 --> 00:05:39,663
Eğlence bizi yormuyor.

114
00:05:39,663 --> 00:05:41,098
Bütün gece eğlenebiliriz.

115
00:05:41,098 --> 00:05:43,531
Eğer bütün gece çalışacaksak, fazla mesai almalıyız.

116
00:05:43,531 --> 00:05:46,815
Neden? Çünkü yorucu ve kendimizi bitkin hissederiz.

117
00:05:46,815 --> 00:05:51,497
Ama çocuklar, çoğu zaman sanatı eğlence için yaparlar. Eğlencedir.

118
00:05:51,497 --> 00:05:54,231
Bir müşteriye satmak için çizmezler,

119
00:05:54,231 --> 00:05:57,256
ya da aile için para kazanmak için piyano çalmazlar.

120
00:05:57,256 --> 00:06:00,032
Tabii bunu yapmak zorunda olan çocuklar vardı.

121
00:06:00,032 --> 00:06:01,334
Bu centilmeni tanıyorsunuz, değil mi?

122
00:06:01,334 --> 00:06:05,420
Ailesine destek olmak için Avrupa'da tura çıkması gerekiyordu --

123
00:06:05,420 --> 00:06:07,310
Wolfgang Amadeus Mozart --

124
00:06:07,310 --> 00:06:10,273
ama bu yüzyıllar önceydi, bu yüzden onu istisna sayabiliriz.

125
00:06:10,273 --> 00:06:14,138
Maalesef, bir noktada sanatımız - bu neşeli meşgale - biter.

126
00:06:14,138 --> 00:06:17,528
Çocuklar derse, okula gitmelidirler, ödevlerini yapmalıdırlar

127
00:06:17,528 --> 00:06:21,046
ve tabii ki piyano ve bale dersleri alırlar,

128
00:06:21,046 --> 00:06:22,815
ama artık eğlenceli değildir.

129
00:06:22,815 --> 00:06:26,147
Yapmanız söylenir ve artık rekabet vardır. Nasıl eğlenceli olabilir ki?

130
00:06:26,147 --> 00:06:31,739
İlkokuldaysanız ve hala duvara resim yapıyorsanız,

131
00:06:31,739 --> 00:06:35,654
kesinlikle anneniz size kızacaktır.

132
00:06:35,654 --> 00:06:39,521
Hem,

133
00:06:39,521 --> 00:06:42,101
yaşlandıkça bir sanatçı gibi davranırsanız,

134
00:06:42,101 --> 00:06:45,769
gittikçe daha fazla baskı altında kalırsınız --

135
00:06:45,769 --> 00:06:51,824
insanlar davranışlarınızı sorgular ve düzgün davranmanızı ister.

136
00:06:51,824 --> 00:06:58,011
İşte benim hikayem: 8. sınıftaydım ve Gyeongbokgung'da okulda bir çizim yarışmasına katıldım.

137
00:06:58,011 --> 00:07:00,918
Çok uğraşıyordum ve öğretmenim geldi

138
00:07:00,918 --> 00:07:04,506
ve sordu, "Ne yapıyorsun?"

139
00:07:04,506 --> 00:07:06,320
"Özenle çiziyorum," dedim.

140
00:07:06,320 --> 00:07:08,223
"Neden sadece siyah kullanıyorsun?"

141
00:07:08,223 --> 00:07:10,603
Gerçekten de, defterimi hevesle siyaha boyuyordum.

142
00:07:10,603 --> 00:07:13,672
Açıkladım,

143
00:07:13,672 --> 00:07:16,919
"Karanlık bir gece ve karga bir dalın üstüne tünemiş."

144
00:07:16,919 --> 00:07:17,917
Ve öğretmen dedi ki,

145
00:07:17,917 --> 00:07:23,239
"Gerçekten mi? Peki, Young-ha, çizimde iyi olmayabilirsin ama hikaye anlatısında yeteneklisin."

146
00:07:23,239 --> 00:07:25,974
Ben, böyle demiş olmasını dilerdim.

147
00:07:25,974 --> 00:07:28,742
"Şimdi görürsün, yaramaz seni!" asıl cevaptı. (Kahkahalar)

148
00:07:28,742 --> 00:07:30,346
"Görürsün sen!" dedi.

149
00:07:30,346 --> 00:07:33,028
Sarayı, Gyeonghoeru vs. boyamak gerekiyordu,

150
00:07:33,028 --> 00:07:35,463
ama ben herşeyi siyaha boyamıştım,

151
00:07:35,463 --> 00:07:37,147
öğretmen de beni gruptan ayırdı.

152
00:07:37,147 --> 00:07:39,167
Bir sürü kız da vardı orada

153
00:07:39,167 --> 00:07:40,718
ve ben tamamen korkmuştum.

154
00:07:40,718 --> 00:07:45,170
Hiçbir açıklamam ve özürüm duyulmadı

155
00:07:45,170 --> 00:07:48,383
ve başım dertteydi.

156
00:07:48,383 --> 00:07:52,901
Eğer ideal bir öğretmen olsa, daha önce dediğim gibi cevap verirdi,

157
00:07:52,901 --> 00:07:55,214
"Young-ha'nın çizime yeteneği yok belki,

158
00:07:55,214 --> 00:07:58,589
ama hikaye uydurmada yetenekli." ve beni desteklerdi.

159
00:07:58,589 --> 00:08:02,041
Ama böyle öğretmenler çok nadir bulunur.

160
00:08:02,041 --> 00:08:05,004
Daha sonra büyüdüm ve Avrupa'nın galerilerine gittim --

161
00:08:05,004 --> 00:08:06,905
üniversite öğrencisiyken -- ve büyük bir haksızlık olduğunu düşündüm.

162
00:08:06,905 --> 00:08:12,303
Bakın ne buldum. (Kahkahalar)

163
00:08:12,303 --> 00:08:16,628
Ben cezalandırılırken ve sarayın önünde çizimim ağzımda dururken,

164
00:08:16,628 --> 00:08:22,021
bunun gibi yapıtlar Basel'de asılıydı.

165
00:08:22,021 --> 00:08:25,027
Bakın şuna. Duvar kağıdı gibi görünmüyor mu?

166
00:08:25,027 --> 00:08:26,943
Çağdaş sanat, sonradan öğrendim ki,

167
00:08:26,943 --> 00:08:30,888
benimki gibi zayıf bir hikaye ile açıklanmıyor. Kargadan bahsedilmiyor.

168
00:08:30,888 --> 00:08:34,221
Çoğu yapıtın ismi yok. İsimsiz.

169
00:08:34,221 --> 00:08:37,322
Her neyse, 20. yüzyılda çağdaş sanat

170
00:08:37,322 --> 00:08:42,691
tuhaf birşey yapmak ve boşluğu açıklama ve yorumlama ile doldurmak demek --

171
00:08:42,691 --> 00:08:44,170
ki benim yaptığım da buydu.

172
00:08:44,170 --> 00:08:46,918
Tabii, benim yapıtım çok amatördü,

173
00:08:46,918 --> 00:08:50,207
ama daha ünlü örneklere geçelim.

174
00:08:50,207 --> 00:08:52,808
Bu Picasso'nun.

175
00:08:52,808 --> 00:08:58,609
Bisiklet gidonunu seleye ekleyip, ona "Boğa Kafası" adını verdi. İkna edici değil mi?

176
00:08:58,609 --> 00:09:03,253
Hemen yanda, yan koyulmuş "Çeşme" isimli bir pisuar.

177
00:09:03,253 --> 00:09:04,847
Duchamp'tı.

178
00:09:04,847 --> 00:09:09,297
Açıklama ile tuhaf eylemin arasını hikayelerle kapatmak --

179
00:09:09,297 --> 00:09:13,424
işte çağdaş sanat tam da bunu yapıyordu.

180
00:09:13,424 --> 00:09:14,812
Picasso'nun bir açıklaması bile var,

181
00:09:14,812 --> 00:09:18,989
"Gördüğümü değil, düşündüğümü çizerim."

182
00:09:18,989 --> 00:09:21,506
Evet, bu demek ki benim Gyeonghoeru'yu çizmeme gerek yoktu.

183
00:09:21,506 --> 00:09:25,577
Keşke o zaman Picasso'nun ne dediğini bilseydim, öğretmenle daha iyi tartışabilirdim.

184
00:09:25,577 --> 00:09:29,379
Maalesef, içimizdeki küçük sanatçı

185
00:09:29,379 --> 00:09:34,866
sanatın baskıcıları ile savaşamadan boğuluyor.

186
00:09:34,866 --> 00:09:36,471
Kilitleniyorlar.

187
00:09:36,471 --> 00:09:37,554
Bu bizim trajedimiz.

188
00:09:37,554 --> 00:09:42,814
Peki içimizdeki küçük sanatçı kilitlendiğinde, kovulduğunda, hatta öldürüldüğünde ne oluyor?

189
00:09:42,814 --> 00:09:44,197
Sanatsal arzumuz gitmiyor.

190
00:09:44,197 --> 00:09:47,294
Kendimizi ifade etmek, ortaya koymak istiyoruz,

191
00:09:47,294 --> 00:09:52,532
ama bu sanatsal arzu ölü sanatçıyla çok daha karanlık bir formda ortaya çıkıyor.

192
00:09:52,532 --> 00:09:55,499
Karaoke barlarında hep "She's Gone" ya da

193
00:09:55,499 --> 00:09:58,041
"Hotel California" söyleyen insanlar vardır,

194
00:09:58,041 --> 00:10:00,361
gitar pasajlarını taklid eden.

195
00:10:00,361 --> 00:10:02,603
Genelde berbattırlar. Gerçekten berbat.

196
00:10:02,603 --> 00:10:05,082
Bazıları bunun gibi rockçı olur.

197
00:10:05,082 --> 00:10:07,155
Bazıları da gece klüblerinde danseder.

198
00:10:07,155 --> 00:10:10,557
Hikaye anlatmayı sevebilecek insanlar da

199
00:10:10,557 --> 00:10:13,567
bütün gece internette geyik yaparlar.

200
00:10:13,567 --> 00:10:16,962
Yazma yeteneği kendini bu şekilde belli ediyor karanlık tarafta.

201
00:10:16,962 --> 00:10:20,915
Bazen çocuklarından daha heyecanlı babalar görürüz:

202
00:10:20,915 --> 00:10:23,900
lego ile oynarlar veya plastik bir robot yaparlar.

203
00:10:23,900 --> 00:10:25,633
"Sakın elleme, baban senin için yapacak." derler.

204
00:10:25,633 --> 00:10:27,268
Çocuk ilgisini çoktan yitirmiştir ve başka bir şeyle uğraşıyordur,

205
00:10:27,268 --> 00:10:31,277
ama baba kaleler yapar sadece.

206
00:10:31,277 --> 00:10:35,755
Bu gösteriyor ki içimizdeki sanat dürtüsü yok edilmemiş, sadece bastırılmış.

207
00:10:35,755 --> 00:10:39,547
Ama bazen kendilerini negatif bir şekilde de belli ederler, kıskançlık olarak.

208
00:10:39,547 --> 00:10:44,841
Şu şarkıyı biliyor musunuz "Televizyonda olmak isterdim"? Neden isterdik?

209
00:10:44,841 --> 00:10:48,669
Televizyon bizim yapmak isteyip yapamadıklarımızı

210
00:10:48,669 --> 00:10:50,609
yapan insanlarla dolu.

211
00:10:50,609 --> 00:10:56,738
Dans ediyorlar, rol yapıyorlar - ve yaptıkça övülüyorlar.

212
00:10:56,738 --> 00:10:59,888
Ve biz de onları kıskanmaya başlıyoruz.

213
00:10:59,888 --> 00:11:03,982
Kumandalı diktatörler oluyoruz ve televizyondaki herkesi eleştirmeye başlıyoruz.

214
00:11:03,982 --> 00:11:09,835
"Hiç de rol yapamıyor." "Buna şarkı söylemek mi diyorsun? Notaları tutturamıyor."

215
00:11:09,835 --> 00:11:12,125
Kolayca söyleyebiliyoruz böyle şeyleri.

216
00:11:12,125 --> 00:11:15,068
Kıskanıyoruz, kötü insanlar olduğumuzdan değil,

217
00:11:15,068 --> 00:11:19,605
ama içimizde kilitlenmiş bir sanatçı olduğundan.

218
00:11:19,605 --> 00:11:23,191
Ben böyle düşünüyorum.

219
00:11:23,191 --> 00:11:25,029
Peki ne yapmalıyız?

220
00:11:25,029 --> 00:11:25,806
Evet, doğru.

221
00:11:25,806 --> 00:11:29,000
Şimdi, hemen kendi sanatımızı yapmaya başlamalıyız.

222
00:11:29,000 --> 00:11:30,009
Şu anda,

223
00:11:30,009 --> 00:11:32,458
televizyonu kapatabiliriz, internetten çıkabiliriz

224
00:11:32,458 --> 00:11:35,158
ve kalkıp bir şey yapmaya başlayabiliriz.

225
00:11:35,158 --> 00:11:36,893
Öğretmenlik yaptığım tiyatro okulunda,

226
00:11:36,893 --> 00:11:39,627
Sahne Etkinlikleri adlı bir ders var.

227
00:11:39,627 --> 00:11:43,817
Bu derste, öğrenciler birer tiyatro oyunu sahnelemeli.

228
00:11:43,817 --> 00:11:47,929
Fakat, oyunculuk öğrencileri rol yapmamalı.

229
00:11:47,929 --> 00:11:49,949
Onlar oyunu yazabilir örneğin

230
00:11:49,949 --> 00:11:52,673
ve yazarlar sahne tasarımını yapabilir.

231
00:11:52,673 --> 00:11:54,969
Aynı şekilde sahne tasarımı öğrencileri oyunculuk yaparlar ve bu şekilde bir oyun sahnelerler.

232
00:11:54,984 --> 00:11:58,732
Önce öğrenciler merak ederler acaba gerçekten yapabilirler mi bunu,

233
00:11:58,732 --> 00:12:03,295
ama sonra çok eğlenirler. Bir oyun sahnelerken mutsuz olan çok az insan gördüm.

234
00:12:03,295 --> 00:12:07,457
Okulda, orduda veya hatta bir akıl hastanesinde, bir kere insanlarla başladığınızda, hepsi zevk alır.

235
00:12:07,457 --> 00:12:12,353
Bunu orduda gördüm -- birçok kişi oyun sahnelerken eğlendi.

236
00:12:12,353 --> 00:12:15,285
Başka bir deneyimim daha var:

237
00:12:15,285 --> 00:12:18,919
Yazarlık dersinde öğrencilere özel bir ödev veriyorum.

238
00:12:18,919 --> 00:12:24,819
Sizin gibi öğrencilerim var derste -- çoğu yazarlık okumuyor.

239
00:12:24,819 --> 00:12:29,396
Bazıları sanat ya da müzik okuyor ve yazamadıklarını düşünüyor.

240
00:12:29,396 --> 00:12:33,123
Onlara boş bir kağıt ve bir konu veriyorum.

241
00:12:33,123 --> 00:12:34,737
Basit bir konu olabilir:

242
00:12:34,737 --> 00:12:37,251
Çocukluğunuzdaki en talihsiz deneyim hakkında yazın.

243
00:12:37,251 --> 00:12:41,164
Tek bir koşul var: Deli gibi yazmalısınız. Deli gibi!

244
00:12:41,164 --> 00:12:43,897
Aralarında yürürüm ve onları teşvik ederim,

245
00:12:43,897 --> 00:12:47,641
"Haydi, haydi!" Bir iki saat kadar deli gibi yazmak zorundalar.

246
00:12:47,641 --> 00:12:50,849
Sadece ilk beş dakika boyunca düşünebilirler.

247
00:12:50,849 --> 00:12:54,071
Onlara deli gibi yazdırtmamın sebebi

248
00:12:54,071 --> 00:12:56,829
yavaş yazdığınızda bir sürü düşünce geçer aklınızdan

249
00:12:56,829 --> 00:12:59,276
ve sanatçı şeytan belirir.

250
00:12:59,276 --> 00:13:03,308
Bu şeytan size neden yazmamanız gerektiği hakkında

251
00:13:03,308 --> 00:13:06,238
yüzlerce sebep gösterir:

252
00:13:06,238 --> 00:13:09,073
"İnsanlar sana gülecek. Bu iyi bir yazı değil!

253
00:13:09,073 --> 00:13:10,623
Nasıl bir cümle bu? El yazına bir bak!"

254
00:13:10,623 --> 00:13:12,200
Bir çok şey söylecek.

255
00:13:12,200 --> 00:13:14,704
Hızlı koşmalısınız ki şeytan sizi yakalayamasın.

256
00:13:14,704 --> 00:13:18,776
Derste gördüğüm en iyi yazılar uzun

257
00:13:18,776 --> 00:13:21,449
teslim tarihi olanlar değil,

258
00:13:21,449 --> 00:13:24,933
40-60 dakika boyunca önümde kurşun kalemle

259
00:13:24,933 --> 00:13:28,335
çılgınca yazan öğrencilerin yazdıkları.

260
00:13:28,335 --> 00:13:30,174
Öğrenciler bir çeşit transa geçerler.

261
00:13:30,174 --> 00:13:34,636
30 ya da 40 dakikadan sonra ne yazdıklarını bilmeden yazarlar.

262
00:13:34,636 --> 00:13:37,601
Ve tam bu anda, kusur bulan şeytan kaybolur.

263
00:13:37,601 --> 00:13:39,310
Şunu diyebilirim:

264
00:13:39,310 --> 00:13:43,325
Bizi sanatçı yapan sanatçı olmamız için gerekli olan bu tek nedendir,

265
00:13:43,325 --> 00:13:47,575
sanatçı olmamamız için bulduğumuz yüzlerce neden değil.

266
00:13:47,575 --> 00:13:49,284
Neden bir şeyi olamadığımız önemli değildir.

267
00:13:49,284 --> 00:13:52,434
Çoğu sanatçı, bu tek nedenden dolayı sanatçı olmuştur.

268
00:13:52,434 --> 00:13:56,104
Kalbimizdeki şeytanı uyutup sanatımıza başladığımızda

269
00:13:56,104 --> 00:13:58,438
düşmanlarımız dışarıda belirir.

270
00:13:58,438 --> 00:14:01,294
Çoğu zaman anne babamızın suratlarına sahiptirler. (Kahkahalar)

271
00:14:01,294 --> 00:14:04,395
Bazen eşimiz gibi görünürler,

272
00:14:04,395 --> 00:14:06,163
ama aslında ne eşimiz ne de anne babamızdır.

273
00:14:06,163 --> 00:14:09,057
Onlar şeytandır. Şeytan.

274
00:14:09,057 --> 00:14:11,001
Dünyaya dönüşmüş şekilde kısa süreli gelirler,

275
00:14:11,001 --> 00:14:14,947
sırf sizin sanatçı olmanızı engellemek için.

276
00:14:14,947 --> 00:14:16,869
Ve sihirli bir soruları vardır.

277
00:14:16,869 --> 00:14:23,027
Biz "Sanırım oyunculuğu deneyeceğim. Yakında bir tiyatro okulu var" ya da

278
00:14:23,027 --> 00:14:27,504
"Italyanca şarkılar öğrenmek istiyorum" dediğimizde, onlar "Öyle mi? Bir oyun mu? Ne için?" diye sorar.

279
00:14:27,504 --> 00:14:31,166
Sihirli sorudur bu: "Ne için?"

280
00:14:31,166 --> 00:14:34,878
Ama sanat hiçbir şey için değildir.

281
00:14:34,878 --> 00:14:37,132
Sanat esas amaçtır.

282
00:14:37,132 --> 00:14:41,272
Ruhumuzu kurtarır ve mutlu yaşamamızı sağlar.

283
00:14:41,272 --> 00:14:46,778
Kendimizi ifade etmemize yardım eder ve alkol ve uyuşturucunun yardımı olmadan mutlu olmamızı sağlar.

284
00:14:46,778 --> 00:14:51,103
Böyle pratik bir soruya cevap olarak,

285
00:14:51,118 --> 00:14:53,537
cesur olmak zorundayız.

286
00:14:53,537 --> 00:14:57,981
"Sadece eğlencesine. Kusura bakma sensiz eğleneceğim için"

287
00:14:57,981 --> 00:15:02,006
demelisiniz. "Yine de gidip yapacağım."

288
00:15:02,006 --> 00:15:07,106
İdeal gelecekte hepimizi farklı kimliklerle hayal ediyorum,

289
00:15:07,106 --> 00:15:10,887
bu kimliklerden en az bir tanesi sanatçı olacak.

290
00:15:10,887 --> 00:15:14,056
Bir kere New York'tayken taksiye bindim, arka koltuğa

291
00:15:14,056 --> 00:15:18,213
oturdum ve önde bir oyunla ilgili bir şey gördüm.

292
00:15:18,213 --> 00:15:19,350
Şöföre sordum, "Bu ne?" diye.

293
00:15:19,350 --> 00:15:23,395
Kendi profili olduğunu söyledi. "Peki nesin sen"? diye sorunca, "Oyuncuyum" dedi.

294
00:15:23,395 --> 00:15:26,818
Taksi şöförü ve oyuncu idi. "Hangi rolleri oynuyorsun genelde" diye sordum.

295
00:15:26,818 --> 00:15:28,844
Gururla Kral Lear'i oynadığını söyledi.

296
00:15:28,844 --> 00:15:30,289
Kral Lear.

297
00:15:30,289 --> 00:15:31,915
"Kim olduğumu bana kim söyleyebilir?" Kral Lear'den harika bir dize.

298
00:15:31,915 --> 00:15:35,306
Benim hayal ettiğim dünya bu işte.

299
00:15:35,306 --> 00:15:39,241
Birisi gün içinde golfçü, akşamları yazardır.

300
00:15:39,241 --> 00:15:41,760
Ya da taksi şöförü ve aktör, bankacı ve ressam,

301
00:15:41,760 --> 00:15:47,336
gizlice veya açıkça sanatlarıyla uğraşan.

302
00:15:47,336 --> 00:15:52,207
1990'da, Martha Graham, modern dansın ustası, Kore'ye geldi.

303
00:15:52,207 --> 00:15:57,963
Harika sanatçı, o zamanlar 90 yaşlarında, Gimpo Havaalanı'na geldi

304
00:15:57,979 --> 00:16:01,044
ve bir muhabir ona tipik bir soru sordu:

305
00:16:01,044 --> 00:16:03,651
"Muhteşem bir dansçı olmak için ne yapmak gerek?

306
00:16:03,651 --> 00:16:06,231
Hevesli Koreli dansçılar için bir öğüdünüz var mı?"

307
00:16:06,231 --> 00:16:11,226
Kendisi bir ustaydı. Bu fotoğraf 1948'de çekilmişti ve daha o zaman şöhretli bir sanatçıydı.

308
00:16:11,226 --> 00:16:13,417
1990 yılında, bu soru soruldu ona.

309
00:16:13,417 --> 00:16:16,101
Ve o, şu şekilde cevap verdi:

310
00:16:16,101 --> 00:16:20,018
"Sadece yapın."

311
00:16:20,018 --> 00:16:21,536
Vay be. Duygulanmıştım.

312
00:16:21,536 --> 00:16:25,628
Sadece bu üç kelime ve havaalanını terketti. Bu kadar.

313
00:16:25,628 --> 00:16:28,859
Peki şimdi ne yapmalıyız?

314
00:16:28,859 --> 00:16:32,585
Sanatçı olalım, hemen şimdi. Hemen şimdi. Nasıl mı?

315
00:16:32,585 --> 00:16:33,577
Sadece yapın!

316
00:16:33,577 --> 00:16:35,191
Teşekkürler.

317
00:16:35,191 --> 00:16:36,995
(Alkışlar)