Als kind hield ik van verstoppertje spelen.

Zo kreeg ik het idee mij
te verstoppen in een boom,

maar ik viel en brak mijn arm.

Ik startte het nieuwe schooljaar
met mijn bovenlichaam in het gips.

Zes weken later mocht het eraf, 
maar ik kon mijn arm nog niet strekken,

waardoor ik fysiotherapie moest doen.

100 keer per dag, zeven dagen per week.

Ik deed het nauwelijks,
want het was saai en pijnlijk

en zo duurde het nog eens
zes weken voordat het genas.

Vele jaren later kreeg
mijn moeder 'stijve schouder',

dat leidt tot pijn en
stroefheid in de schouder.

Degene van wie ik altijd dacht
dat ze superkrachten had,

had opeens hulp nodig bij
het aankleden of eten snijden.

Elke week ging ze naar de fysio,
maar net zoals ik

oefende ze thuis nauwelijks.

Het duurde vijf maanden
voordat ze herstelde.

Allebei hadden we
fysiotherapie nodig,

een proces van repetitieve oefeningen

om de bewegingsvrijheid terug
te krijgen na een ongeluk of blessure.

In het begin werkt
de fysiotherapeut met patiënten,

maar daarna moeten ze thuis 
de oefening alleen verder doen.

Patiënten vinden het echter
saai, frustrerend, verwarrend

en het duurt te lang 
voordat ze resultaat zien.

Helaas leeft tot 70% van
de patiënten het programma niet na.

De meerderheid doet haar oefeningen niet,

waardoor het veel langer
duurt om te herstellen.

Alle fysiotherapeuten beamen
dat speciale oefeningen

de hersteltijd verkorten,

maar patiënten zijn
ongemotiveerd om het te doen.

Mijn drie vrienden en ik,
allemaal softwarefreaks,

stelden ons de vraag:

wat als patiënten
hun weg naar herstel konden spelen?

We begonnen MIRA te bouwen,
een APC-software-platform

dat Kinect gebruikt, een camera
die beweging registreert

om traditionele oefeningen
te transformeren in videospellen.

Mijn fysiotherapeut zette al een schema
voor mijn specifieke therapie op.

Laten we kijken hoe dit eruit ziet.

Bij het eerste spel moet ik
een bij op- en neer doen vliegen

om pollen te verzamelen
voor in de bijenkorf,

terwijl ik de andere insecten
moet ontwijken.

Ik beweeg de bij door mijn elleboog
te buigen en te strekken,

net zoals toen ik zeven jaar was
en het gips er net afgehaald was.

Bij het ontwerpen van een spel
spreken we eerst met therapeuten

om te bepalen welke beweging patiënten 
moeten maken.

Daarna maken we een spel

waarin patiënten simpele, motiverende
doelstellingen moeten volgen.

De software is heel flexibel

en fysiotherapeuten kunnen
hun eigen oefeningen maken.

Met de software heeft mijn fysiotherapeute
een schouderoefening opgenomen,

een van de bewegingen die mijn moeder
moest doen toen ze stijve schouder had.

Ik kan haar voorbeeld 
aan de linkerkant volgen,

terwijl ik mijzelf rechts de aanbevolen
beweging zie uitvoeren.

Ik voel me betrokken en zelfverzekerd

terwijl ik samen met
mijn fysiotherapeute

de door haar 
geselecteerde oefeningen doe.

Dit geeft therapeuten de mogelijkheid
om met de applicatie

oefeningen te creëren die volgens
hen het beste zijn.

Dit veilinghuis-spel 
wordt gebruikt voor valpreventie.

Het versterkt de spieren 
en verbetert het evenwicht.

Als patiënt moet ik zitten en opstaan

en wanneer ik opsta,

bied ik op de items die ik wil kopen.

(Gelach)

Over twee dagen wordt mijn oma 82.

Iemand van boven de 80
heeft 50% kans

minstens één keer per jaar te vallen,

met een gebroken heup
of nog erger als gevolg.

Zwakke spieren en verslechterd evenwicht
zijn de hoofdoorzaken van valpartijen.

Valpreventie door gerichte oefeningen

zorgt ervoor dat ouderen zoals mijn oma

langer veilig en onafhankelijk blijven.

Als mijn schema voldaan is,
laat MIRA me zien

welke voortgang ik maakte
tijdens de sessie

Dit waren drie verschillende spellen

voor kinderen, volwassenen en ouderen.

Dit kan werken bij orthopedische
of neurologische patiënten,

maar spoedig komen er opties
voor kinderen met autisme,

geestelijke gezondheidsproblemen,
of spraaktherapie.

Mijn fysiotherapeut kan
in mijn profiel

mijn sessie evalueren
via de opgeslagen data.

Ze ziet hoeveel ik bewoog
en hoeveel punten ik scoorde,

hoe snel ik mijn gewrichten bewoog

enzovoort.

Dit kan allemaal gebruikt worden
om de behandeling aan te passen.

Ik ben blij dat deze versie op dit moment

in meer dan 10 klinieken in Europa
en de V.S. gebruikt wordt.

We werken ook aan een thuisversie.

We willen dat fysiotherapeuten deze
digitale behandeling voorschrijven

en patiënten helpen met het spelenderwijs
herstellen in hun eigen huis.

Mochten mijn moeder en ik
dit gebruikt kunnen hebben,

zouden we de behandeling
veel beter gevolgd hebben

en waarschijnlijk eerder
hersteld zijn geweest.

Dankjewel.

(Applaus)

Tom Reilly:
Cosmin, vertel eens over de hardware

die ze snel aan het weghalen zijn?

Waarvan is het gemaakt
en hoeveel kost het?

Cosmin Milhau: Het is een
Microsoft Surface Pro 3 voor de demo,

maar je hebt zelf slechts een computer
en een Kinect van 120 dollar nodig.

TR: De Kinect is het ding dat mensen
gebruiken bij hun Xbox

voor 3D spellen?

CM: Precies, maar je hebt geen
Xbox nodig, alleen een camera.

TR: Dus deze oplossing kost
minder dan 1.000 dollar?

CM: Zeker, voor 400 dollar
kun je het gebruiken.

TR: Op dit moment
testen jullie in klinieken.

CM: Klopt.

TR: En de volgende stap is een thuisversie

waarbij ik mijn oefeningen kan doen

terwijl de fysiotherapeut kan toekijken
hoe ik het doe.

CM: Precies.

TR: Gaaf. Dankjewel.
CM: Dankjewel.

(Applaus)