มากกว่าศตวรรษแล้ว หลังจากการปรากฏตัวเป็นครั้งแรก บนถนนในสายหมอกที่สว่างด้วยตะเกียง ในยุควิตอเรียในลอนดอน เชอร์ล๊อค โฮล์มส์ ได้รับการจดจำไปทั่วโลก แม้แต่เครื่องแต่งตัวและเครื่องประดับของเขา ก็เป็นสัญลักษณ์ ผ้าคลุมอินเวอร์เนส หมวกล่ากวาง และไปป์คาลาบัช และตัวละครอย่างเช่นเพื่อนคู่ใจ และเพื่อนร่วมบ้านของเขา หมอวัตสัน ศัตรูตัวฉกาจอย่าง มอริอาตี และแม่บ้านอย่าง คุณ ฮัตสัน ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวที่โด่งดัง มากพอ ๆ กับที่ความเหนือธรรมดา พลังการอนุมานสุดแม่นยำของเขา ที่ถูกนำไปใช้ในนามของกฎหมาย เรื่องฉาวการใช้ยาของเขา และประโยคติดปากของเขาอย่าง "ก็เรื่องพื้น ๆ วัตสันที่รัก" แต่ถึงกระนั้น ลักษณะของโฮล์ม ที่คนจดจำได้มากที่สุด ไม่ได้ปราฏกอยู่ในเรื่องดั้งเดิม ที่แต่งโดยอาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์ นักสืบผู้ยิ่งใหญ่ของดอยล์ แก้ปริศนาอาชญากรรมในทุกรูปแบบ ไม่เพียงแต่การใช้การอนุมาน เขาคาดเดา และในบางครั้งก็สุ่ม และได้ข้อสรุปผิด ๆ เป็นประจำ ยิ่งไปกว่านั้น คุณฮัตสัน แทบไม่ได้ถูกกล่าวถึง ไม่มีใครบอกว่า "มันเป็นเรื่องพื้น ๆ วัตสันที่รัก" และนักสืบกับสหายคู่ใจของเขา ใช้ชีวิตแบบต่างคนต่างอยู่เป็นส่วนใหญ่ มอริอาตี จอมวายร้าย ก็ปรากฏตัวแค่ในสองเรื่อง การใช้ยาของนักสืบของเราก็ไม่ได้บ่อยอะไร หลังจากนิยายสองเรื่องแรก และโฮล์มส์ก็แทบไม่ได้เข้าไปพัวพัน กับระบบกฎหมายของอังกฤษ เขาชอบที่จะออกความยุติธรรม ตามธรรมชาติ ในแบบของเขาเอง แทนที่จะทำตามตัวอักษร ที่กำหนดโดยกฎหมายอย่างเคร่งครัด สุดท้ายแล้ว ส่วนประกอบส่วนใหญ่ ที่เป็นสัญลักษณ์ของตำนานเชอร์ล๊อค โฮล์มส์ ก็ไม่ใช่ความคิดของดอยล์ หมวกล่ากวางและผ้าคลุม ปรากฏเป็นครั้งแรกโดย ซิดนี ปาเกต นักวาดภาพดั้งเดิมของเรื่อง ไปป์โค้งถุกเลือกโดยนักแสดงอเมริกัน วิลเลียม จิลเลตต์ เพื่อที่ผู้ชม จะได้เห็นหน้าของเขาบนเวทีได้ชัด ๆ และวลีที่ว่า "เรื่องพื้น ๆ วัตสันที่รัก" ถูกเขียนขึ้นมาโดยนักเขียน และนักประพันธ์เรื่องขบขัน พี.จี. วู๊ดเฮาส์ แล้วเชอร์ล๊อค โฮล์มส์ จริง ๆ แล้วคือใครกัน ใครกันแน่ที่เป็นยอดนักสืบ และเราจะพบเขาได้ที่ไหน เพียวริสต์ (Purist) ทั้งหลายอาจตอบว่า เชอร์ล๊อคดั้งเดิม ที่ได้แรงบันดาลใจ มาจาก ดร. โจเซฟ เบล อาจารย์มหาวิทยาลัย ของ อาเธอร์ โคนัน ดอยล์ คือเชอร์ล๊อคตัวจริง แต่ข้อเท็จจริงก็คือรูปแบบของเชอร์ล๊อคที่ว่านี้ ส่วนใหญ่ถูกบดบัง โดยการตีความจากแค่นิยายไม่กี่ตอน ทำให้นักสืบของดอยล์แทบไม่เป็นที่จดจำ ฉะนั้น มันยังมีอีกคำตอบหนึ่ง ที่อาจซับซ้อนมากกว่า แต่น่าพอใจมากกว่า แต่ก่อนที่จะไปถึงเรื่องนั้น เราต้องพิจารณาการตีความส่วนใหญ่ ที่มีต่อยอดนักสืบคนนี้ก่อน ตั้งแต่นิยายเรื่องแรกของโคนัน ดอยล์ ในปี ค.ศ. 1887 มีนิยายดัดแปลงจากโฮล์มส์หลายพันเรื่อง ทำให้เขาอาจเป็นตัวละครที่ถูกดัดแปลง มากที่สุดในโลก กระบวนการนั้นเริ่มขึ้นด้วย การดัดแปลงเป็นละครเวทีสมัยวิกตอเรีย และถูกดัดแปลงไปมากขึ้น ด้วยกำเนิดของภาพยนต์ มีภาพยนต์ที่ดัดแปลงมาจากโฮล์มส์ มากกว่า 100 เรื่อง เพียงแค่ในสองทศวรรษแรก ของศตวรรษที่ 20 อย่างเดียว และตั้งแต่นั้น มันก็มีงานประพันธ์ ทางสื่อสิ่งพิมพ์ และภาพยนต์ โทรทัศน์ ละครเวที และวิทยุ อีกหลายพัน โฮล์มส์ถุกตีความโดยคนทุกหนทุกแห่ง ในมุมมองที่แตกต่างกันอย่างมาก และบ่อยครั้งก็มักจะขัดกัน การดัดแปลงเหล่านี้แสดงทั้ง ความนิยมของโฮล์มส์ และการเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปได้ของเขา ยกตัวอย่างเช่น เขาปรากฏตัวในภาพยนต์ การชวนเชื่อของฝ่ายต่อต้านลัทธินาซี ในช่วงสงคราโลกครั้งที่สอง และทั้ง วินสตัน เชอร์ชิล และแฟรงคิน ดีลาโน รูสเวล ก็แสดงความสนใจในเรื่องนี้ทั้งคู่ และต่อมาก็เข้าร่วมกับ เบเคอร์ สตรีท อิเรกูลาส์ สมาคมคนรักโฮล์มส์ และให้ชื่อเล่นสถานที่หลบภัย สำหรับปฏิบัติการลับที่หนึ่งว่า เบเคอร์ สตรีท นอกจากนี้ ในเวลาเดียวกันนี้เอง โฮล์มส์ยังปรากฏตัวในภาพยนต์แปลง ภาษาเยอรมันหลายเรื่อง บ้างก็ว่าเป็นภาพยนต์ที่อะดอฟ ฮิตเลอร์ ชื่นชอบมาก ๆ เรากลับไปยังคำถามของเราดีกว่า เชอร์ล๊อค โฮล์มส์ ตัวจริง ช่วยยืนขึ้นหน่อยได้ไหม ความจริงก็คือ โลกแห่งการดัดแปลงนี้ ได้ทำให้เข้ากลายเป็นสมุดบันทึก เชอร์ล๊อคเป็นอักขระทางวัฒนธรรม ที่ถูกสับเปลี่ยนอย่างต่อเนื่องตลอดเวลา เมื่อแต่การตีความใหม่เข้ามามีอิทธิพล เหนือกว่าการตีความเดิมที่มีมาก่อนหน้านั้น นั่นหมายความว่า เชอร์ล๊อค ก็จะมีวิวัฒนากรต่อไป มีรูปลักษณ์แนวคิดและคุณค่า ที่มักจะห่างไกล จากที่เราพบได้ในนิยายของโคนัน ดอยล์ และหลังจากแต่ละเรื่องจบลง เชอร์ล๊อคก็จะฟื้นคืนชีพอีกครั้ง โดยอาจเปลี่ยนไปบ้างนิดหน่อย มีหน้าตาใหม่และ กริยาท่าทางหรือคำพูดคำจาใหม่ แต่โดยพื้นฐานแล้ว เขาก็ยังเป็นเชอร์ล๊อค เชอร์ล๊อคของพวกเรา