1
00:00:04,297 --> 00:00:10,259
จดหมายรักถึงทหาร

2
00:00:23,459 --> 00:00:25,249
ซัมซุลที่รัก

3
00:00:26,008 --> 00:00:32,054
ซัมซุล ฉันเขียนจดหมายถึงเธอสองฉบับแต่เธอไม่เคยตอบ

4
00:00:33,051 --> 00:00:41,080
หวังว่า ผ่านทางวิดีโอจดหมายนี้ เธอจจะได้เห็นลูกสาวของเธอและได้รับแรงบันดาลที่จะตอบ

5
00:00:52,040 --> 00:01:00,036
ฉันส่งวิดีโอจดหมายนี้จากบูพุลไปยังเมโรกีเพื่อเธอจะได้เห็น

6
00:01:02,034 --> 00:01:08,043
ซัมซุล ฉันยังอยู่ที่หมู่บ้านบูพุลกับแม่และพ่อ

7
00:01:08,074 --> 00:01:13,066
หมู่บ้านนี้ยังคงเหมือนเดิม อากาศยังคงสดชื่น

8
00:01:14,006 --> 00:01:18,099
แต่จนกระทั่งวันนี้ มันยังคงไม่มีไฟฟ้าและโทรศัพท์

9
00:01:25,007 --> 00:01:31,019
ระหว่างทางไปเมโรกี เราผ่านด่านตรวจของเจ้าหน้าที่หลายด่าน

10
00:01:32,045 --> 00:01:36,046
ด่าน TNI ที่เคยอยู่ใกล้สะพานข้ามแม่น้ำมาโร

11
00:01:36,046 --> 00:01:40,082
ถูกย้ายไปอยู่ใกล้สำนักงานเขตเอลิโกเบล

12
00:02:04,090 --> 00:02:09,075
อย่างที่เธอรู้ การเดินทางจากบูพุลไปเมโรกีค่อนข้างลำบาก

13
00:02:09,075 --> 00:02:12,050
ปกติใช้เวลา 4-5 ชั่วโมง

14
00:02:13,271 --> 00:02:15,599
ซัมซุล ฉันคิดถึงเธอ

15
00:02:19,286 --> 00:02:26,362
หลังจากเธอจากไป ตอนที่ฉันตั้งท้องลูกเราได้ 5 เดือน

16
00:02:26,977 --> 00:02:28,980
ชีวิตฉันลำบาก

17
00:02:30,056 --> 00:02:35,185
หลายคนถามฉันว่าใครเป็นพ่อของเด็ก

18
00:02:36,081 --> 00:02:42,772
พวกที่รู้ว่าพ่อของแกเป็นทหาร TNI เรียกเขาว่าลูกทหารเหลือขอ

19
00:02:49,263 --> 00:02:52,938
บางครั้ง ตอนยานิจุกจิกและขี้โมโห

20
00:02:53,000 --> 00:02:56,391
พ่อกับแม่เริ่มหงุดหงิดและพูดกับแกว่า

21
00:02:57,708 --> 00:03:05,270
"พ่อของเธอรู้จักแค่วิธีทำเธอ แต่เขาไม่รับผิดชอบ"

22
00:03:05,578 --> 00:03:07,031
ปกติฉันจะเงียบและยอมรับคำพูดนั้นของพ่อแม่ฉัน

23
00:03:17,276 --> 00:03:24,709
ซัมซุล เธอจำตอนเราเจอกันครั้งแรกในปี 2551 ได้มั้ย

24
00:03:25,012 --> 00:03:27,345
เธอเคยสุภาพและใจดีมาก

25
00:03:28,044 --> 00:03:35,663
เธอเคยมาเยี่ยมบ้านเราบ่อย เอาขนมปังกรอบ เครื่องดื่มซีเรียลกับนมมาให้

26
00:03:42,612 --> 00:03:47,373
เธอมาที่บ้านทุกวันจนเราเริ่มคบกัน

27
00:03:48,052 --> 00:03:52,032
ฉันยังเป็นเด็กมัธยมตอนนั้น

28
00:03:53,687 --> 00:03:57,033
ฉันคิดไปว่าเรากำลังจะแต่งงานกัน

29
00:03:58,016 --> 00:04:03,013
แต่เธอจากไปบันดุงในเดือนพฤศจิกายน 2551 ตอนฉันท้อง 5 เดือน

30
00:04:03,770 --> 00:04:11,005
เธอสัญญาจะย้ายไปเมโรกีและขอให้ฉันดูแลลูกสาวของเรา

31
00:04:13,975 --> 00:04:22,857
วันที่ 17 มีนาคม 2551 ลูกสาวของเรา อนิต้า มาเรียนิ เกิดในหมู่บ้านบูพุล

32
00:04:23,039 --> 00:04:25,329
ฉันเรียกแกว่ายานิ

33
00:04:26,665 --> 00:04:32,537
ตอนนี้ยานิโตขึ้นแล้ว แกอายุสามขวบ

34
00:04:32,921 --> 00:04:40,369
แกอยากไปโรงเรียนและเป็นประโยชน์ต่อชาติ

35
00:05:23,039 --> 00:05:26,801
ซัมซุล แม่กับพ่อเริ่มแก่ตัวลง

36
00:05:26,966 --> 00:05:34,038
เขาทำงานเพื่อเลี้ยงดูลูกเราไม่ไหวแล้ว

37
00:05:35,776 --> 00:05:42,503
มันยากสำหรับฉันที่จะทำงานเพราะฉันต้องดูแลยานิตลอดเวลา

38
00:05:43,303 --> 00:05:49,273
แต่ฉันยังคงสู้ต่อเพื่อลูกของเรา

39
00:05:50,242 --> 00:05:58,962
ถ้าเธอกลับมาหาเรา แน่นอน ฉันจะยินดีอ้าแขนรับเธอ

40
00:05:59,793 --> 00:06:02,825
ฉันจะรอเธอต่อไป ซัมซุล

41
00:06:03,040 --> 00:06:06,289
ฉันไม่สนสิ่งที่คนอื่นพูด

42
00:06:07,846 --> 00:06:13,616
รัก จากบูพุลและเมโรกี, 21 พฤศจิกายน 2554

43
00:06:13,880 --> 00:06:16,112
มาเรีย โกเรติ เมกิว