0:00:00.928,0:00:04.420
اگر در شب به آسمان، عمیق نگاه کنید

0:00:04.420,0:00:06.036
ستاره ها را می بینید،

0:00:06.036,0:00:08.608
و اگر دورتر را نگاه کنید، ستاره های بیشتری را می بینید

0:00:08.608,0:00:10.767
اگر دورتر و دورتر را نگاه کنید، کهکشان های بیشتری را.

0:00:10.767,0:00:14.640
اگر چشم از آسمان برندارید و دورتر و دورتر را نگاه کنید،

0:00:14.640,0:00:17.756
در انتها، شما هیچ چیز نمی بینید، برای مدتی طولانی، هیچ

0:00:17.756,0:00:22.218
و نهایتا، نور کم سو، پس فروزش جزئی در حال محو شدن

0:00:22.218,0:00:25.242
و این پس فروزش «مهبانگ» است.

0:00:25.242,0:00:28.059
مهبانگ در دوره ی حیات اولیه جهان بوده است

0:00:28.059,0:00:30.230
زمانی که هر آنچه اکنون در آسمان شب کنونی می بینیم

0:00:30.230,0:00:32.640
یک جسم بی نهایت کوچک،

0:00:32.640,0:00:36.966
بی نهایت داغ متراکم میشد، توده ای بی نهایت رسوبی،

0:00:36.966,0:00:39.658
و از آن همه چیز درهم پیچیده که می بینیم،

0:00:39.658,0:00:42.517
الان آن پس فروزش را ترسیم کرده ایم

0:00:42.517,0:00:44.196
با دقت زیاد،

0:00:44.196,0:00:46.240
و وقتی می گویم ما، منظورم با کسان دیگر است.

0:00:46.240,0:00:48.116
با هم پس فروزش مهبانگ را ترسیم کردیم

0:00:48.116,0:00:49.438
با دقتی تحسین کردنی و تماشائی،

0:00:49.438,0:00:50.986
و یکی از چیزهای تعجب آور برای من این بود که

0:00:50.986,0:00:53.932
اینکه تقریبا همه چیز کاملا همگون و یک دست است.

0:00:53.932,0:00:55.890
۱۴ میلیارد سال نوری از این سمت

0:00:55.890,0:00:57.750
و ۱۴ میلیارد سال نوری در این سمت

0:00:57.750,0:00:59.158
درجه حرارت مشابه دارند.

0:00:59.158,0:01:02.472
حالا، ۱۴ میلیارد سال گذشته

0:01:02.472,0:01:04.290
از وقوع آن انفجار بزرگ.

0:01:04.290,0:01:06.762
و در نتیجه کم سو و سرد شد.

0:01:06.762,0:01:09.070
الان دمای آن ۲/۷ درجه سانتیگراد است.

0:01:09.070,0:01:11.350
ولی نه دقیقا ۲/۷ درجه.

0:01:11.350,0:01:13.644
تنها ۲/۷ درجه تا چیزی حدود

0:01:13.644,0:01:15.486
۱۰ قسمت در یک میلیون.

0:01:15.486,0:01:16.480
اینجا، کمی داغ تر است

0:01:16.480,0:01:18.348
و آنطرف کمی سردتر است،

0:01:18.348,0:01:21.436
و این برای هرکسی که در این اتاق باشد فوق العاده مهم است

0:01:21.436,0:01:23.160
چون هر جائی که کمی گرم تر است،

0:01:23.160,0:01:24.856
یک مقداری چیزهای بیشتری آنجاست،

0:01:24.856,0:01:26.423
و جائی که چیزهای بیشتری هست،

0:01:26.423,0:01:28.392
ما کهکشانها و خوشه های کهکشانی را داریم

0:01:28.392,0:01:29.644
و ابرخوشه های کهکشانی

0:01:29.644,0:01:32.352
و همه ساختارهایی که شما در این کیهان می بینید.

0:01:32.352,0:01:35.464
و آن کوچک ها، ریزه ها، ناهمگونی ها،

0:01:35.464,0:01:37.746
۲۰ قسمت در یک میلیون هستند،

0:01:37.746,0:01:40.500
بر اساس قوانین مکانیک کوانتومی پلانک (ماهیت ذره ای و موجی بودن) در آن جهان اولیه

0:01:40.500,0:01:42.308
تشکیل شده بودند که در عرض

0:01:42.308,0:01:44.587
همه جهان هستی پخش شدند.

0:01:44.587,0:01:46.301
چیزی که دیدنی و بینظیر است،

0:01:46.301,0:01:47.966
و چیزی نیست که در روز دوشنبه پیدا کردند؛

0:01:47.966,0:01:50.002
آنچه در روز دوشنبه پیدا کردند جالب تر از این بود.

0:01:50.002,0:01:52.268
خوب، این چیزی است که آنها در روز دوشنبه پیدا کردند:

0:01:52.268,0:01:55.771
فرض کنید که به شما یک زنگ بزرگ بدهند،

0:01:55.771,0:01:57.382
و شما زنگ را با یک چکش بکوبید،

0:01:57.382,0:01:59.058
چه اتفاقی می افتد؟ زنگ بصدا در می آید.

0:01:59.058,0:02:01.266
ولی اگر شما منتظر شوید، صدای زنگ به مرور ناپدید می شود

0:02:01.266,0:02:02.886
و صدا ضعیف تر و ضعیف تر می شود،

0:02:02.886,0:02:04.828
تا وقتیکه دیگر صدائی نماند.

0:02:04.828,0:02:07.476
در اوایل حیات کیهان، وقتی که واقعا همه چیز فوق العاده متراکم بود،

0:02:07.476,0:02:09.555
مثل یک فلز، بسیار متراکم تر،

0:02:09.555,0:02:11.960
و اگر شما به آن ضربه می زدید، آن زنگ می زد،

0:02:11.960,0:02:13.823
ولی آن زنگ خاص

0:02:13.823,0:02:15.911
ساختار فضا - زمان خود بود،

0:02:15.911,0:02:18.727
و چکش مزبور "مکانیک کوانتومی" بود.

0:02:18.727,0:02:20.658
آنچه آنها در روز دوشنبه پیدا کردند

0:02:20.658,0:02:23.020
شاهدی بود بر آن نشانه از

0:02:23.020,0:02:25.335
فضا - زمان در کیهان اولیه،

0:02:25.335,0:02:27.440
آنچه ما؛ از قرون قدیم،

0:02:27.440,0:02:28.960
امواج گرانشی نامیده ایم

0:02:28.960,0:02:30.935
و این چیزی است که آنها یافتند.

0:02:30.935,0:02:33.007
این امواج در طول زمان کم رنگ شده بودند

0:02:33.007,0:02:34.495
اگر برای قدم زدن بروید،

0:02:34.495,0:02:36.083
شما تکان نمی خورید.

0:02:36.083,0:02:38.831
این امواج گرانشی در ساختار فضا

0:02:38.831,0:02:41.605
عملا کاملا نامرئی هستند.

0:02:41.605,0:02:44.509
اما در اوایل جهان هستی، زمانی که جهان در حال ساختن

0:02:44.509,0:02:46.879
آخرین پس فروزش بود

0:02:46.879,0:02:48.437
امواج گرانشی

0:02:48.437,0:02:51.300
ساختار نوری را که ما

0:02:51.300,0:02:52.827
می بینیم کمی خم می کردند؛

0:02:52.827,0:02:55.793
پس با نگاه عمیق تر و عمیق تر به آ سمان

0:02:55.793,0:02:58.431
در واقع این دوستان ۳ سال را در قطب جنوب گذراندند،

0:02:58.431,0:03:01.020
تا آسمان را از جایی که احتمالا تمیز ترین، سردترین، و

0:03:01.020,0:03:03.370
شفاف ترین هوا یافت می شود نگاه کنند

0:03:03.370,0:03:05.799
با گاهی دقیق به آسمان شب و مطالعه تابش های که

0:03:05.799,0:03:09.175
می درخشند و به دنبال آن بیچ های کم سو

0:03:09.175,0:03:11.523
که نماد و نشانه ای بودند،

0:03:11.523,0:03:13.343
از امواج گرانشی،

0:03:13.343,0:03:15.684
نشانه ی کیهان اولیه.

0:03:15.684,0:03:17.471
و روز دوشنبه، اعلام کردند

0:03:17.471,0:03:19.215
که آن را پیدا کرده اند.

0:03:19.215,0:03:21.642
و چیزی که برایم درباره ش بسیار جذاب ودیدنی بود

0:03:21.642,0:03:24.390
فقط این نشانه نیست، هر چند که بسیار جذاب است.

0:03:24.390,0:03:25.748
چیزی که کاملا برای من شگفت انگیز است،

0:03:25.748,0:03:27.850
و من بخاطر آن امروز روی صحنه هستم، اچیزی است

0:03:27.850,0:03:31.318
که این نشانه ها، به ما عمیقا در مورد هستی می گویند،

0:03:31.318,0:03:32.982
آنها به ما می گویند که ما

0:03:32.982,0:03:34.418
و هر آنچه در اطراف ماست

0:03:34.418,0:03:37.372
اساسا حبابی بزرگ است

0:03:37.372,0:03:39.128
و در واقع ایده انبساط جهان است

0:03:39.128,0:03:43.020
یک حباب بزرگ، که توسط چیزهای دیگر احاطه شده است.

0:03:43.020,0:03:45.150
این البته شاهد قطعی برای انبساط جهان نیست، [br]

0:03:45.150,0:03:47.324
اما هر چیزی هم که انبساطی نیست توضیحاتی

0:03:47.324,0:03:48.641
مشابه برای ما دارد.

0:03:48.641,0:03:50.286
این یک نظریه است، یک تئوری است،

0:03:50.286,0:03:51.510
که برای مدت ها طولانی مطرح بوده است،

0:03:51.510,0:03:53.235
و ما هیچگاه فکر نمی کردیم که واقعا آنرا ببینیم.

0:03:53.235,0:03:55.073
و بدلائل منطقی، ما فکر نمی کردیم هیچوقت شواهد اساسی برای آن پیدا کنیم

0:03:55.073,0:03:57.321
و این یک تائیده اساسی و بینظیر است.

0:03:57.321,0:03:59.331
ولی تفکر احمقانه اینست که ما فکر کنیم که که حباب ما

0:03:59.331,0:04:02.363
در یک نگاه وسیع تر به کل وجود جهان،

0:04:02.363,0:04:06.989
تنها حباب موجود در یک ملغمه آشفته از جهان هستی باشد.

0:04:06.989,0:04:08.815
ما هیچگاه نمی توانیم خارج از این جهان هستی را ببینیم،

0:04:08.815,0:04:11.389
اما با رفتن به قطب جنوب وصرف سه سال

0:04:11.389,0:04:13.949
نگاه کردن به ساختار دقیق از آسمان شب،

0:04:13.949,0:04:15.805
ما می توانیم دریابیم

0:04:15.805,0:04:18.895
که احتمالا جهان هستی که در آن زندگی می کنیم، شکلی مشابه شکلی که ما فکر می کنیم دارد.

0:04:18.895,0:04:21.317
و این مرا شگفت زده می کند.

0:04:21.317,0:04:22.653
بسیار متشکرم.

0:04:22.653,0:04:25.589
(تشویق حاضران)