WEBVTT

00:00:00.928 --> 00:00:04.220
Αν κοιτάξετε βαθιά στον νυχτερινό ουρανό,

00:00:04.220 --> 00:00:05.786
θα δείτε αστέρια

00:00:05.786 --> 00:00:08.556
και αν κοιτάξετε ακόμα πιο μακριά,
θα δείτε κι άλλα αστέρια

00:00:08.556 --> 00:00:11.168
και μετά γαλαξίες 
και στη συνέχεια κι άλλους γαλαξίες.

00:00:11.168 --> 00:00:14.317
Αλλά αν συνεχίσετε να κοιτάτε
όλο και πιο μακρυά

00:00:14.317 --> 00:00:17.580
τελικά δεν θα βλέπετε τίποτα
για αρκετή ώρα,

00:00:17.580 --> 00:00:22.126
αλλά στο τέλος θα δείτε
μια αχνή λάμψη να σιγοχάνεται.

00:00:22.126 --> 00:00:25.098
Είναι η λάμψη που προέκυψε
από τη Μεγάλη Έκρηξη.

00:00:25.098 --> 00:00:28.432
Η Μεγάλη Έκρηξη ήταν μια εποχή
στην αρχή του σύμπαντος

00:00:28.432 --> 00:00:31.299
όπου όλα όσα βλέπουμε στον ουρανό
ήταν συμπυκνωμένα

00:00:31.299 --> 00:00:32.876
σε μια απίστευτα μικρή,

00:00:32.876 --> 00:00:36.773
απίστευτα καυτή, απίστευτα ταραχώδη μάζα

00:00:36.773 --> 00:00:39.250
κι απ' αυτήν γεννήθηκαν
όλα όσα βλέπουμε.

00:00:39.605 --> 00:00:42.674
Έχουμε, λοιπόν, 
χαρτογραφήσει αυτή τη λάμψη

00:00:42.674 --> 00:00:44.098
με φοβερή ακρίβεια.

00:00:44.098 --> 00:00:46.408
Κι όταν λέω «έχουμε» δεν εννοώ εμένα.
(Γέλια)

00:00:46.408 --> 00:00:48.558
Έχουμε χαρτογραφήσει αυτή τη λάμψη

00:00:48.558 --> 00:00:49.699
με φοβερή ακρίβεια

00:00:49.699 --> 00:00:51.058
και είναι φοβερό

00:00:51.058 --> 00:00:53.847
ότι είναι σχεδόν απόλυτα
ισότιμα μοιρασμένη

00:00:53.847 --> 00:00:56.204
στα 14 δισεκατομμύρια έτη φωτός
από τη μια πλευρά

00:00:56.204 --> 00:00:58.051
και στα 14 δισεκατομμύρια από την άλλη

00:00:58.051 --> 00:00:59.468
υπάρχει η ίδια θερμοκρασία.

00:00:59.468 --> 00:01:02.456
Έχουν περάσει 13 δισεκατομμύρια χρόνια


00:01:02.456 --> 00:01:04.344
από τη Μεγάλη Έκρηξη

00:01:04.344 --> 00:01:06.656
και έτσι ξεθώριασε και κρύωσε


00:01:06.656 --> 00:01:08.898
και τώρα η θερμοκρασία είναι 2,7 βαθμοί.

00:01:08.898 --> 00:01:11.380
Όμως δεν είναι ακριβώς 2,7 βαθμοί.

00:01:11.380 --> 00:01:12.949
Είναι 2,7 βαθμοί


00:01:12.949 --> 00:01:15.178
σε περίπου 10 μέρη στο εκατομμύριο.

00:01:15.178 --> 00:01:16.776
Εδώ κάνει λίγο περισσότερη ζέστη

00:01:16.776 --> 00:01:18.306
και εκεί λίγο περισσότερο κρύο.

00:01:18.316 --> 00:01:21.211
Κι αυτό είναι απίστευτα σημαντικό
για όλους μας,

00:01:21.211 --> 00:01:23.476
γιατί εκεί που κάνει 
λίγο περισσότερη ζέστη

00:01:23.476 --> 00:01:24.932
υπάρχουν πιο πολλά «πράγματα»

00:01:24.932 --> 00:01:26.914
κι εκεί που υπάρχουν 
πιο πολλά «πράγματα»

00:01:26.914 --> 00:01:28.852
έχουμε γαλαξίες
και συμπλέγματα γαλαξιών

00:01:28.852 --> 00:01:30.242
και υπερσυμπλέγματα

00:01:30.256 --> 00:01:32.897
και όλες τις δομές
που υπάρχουν στο σύμπαν.

00:01:32.897 --> 00:01:35.750
Και αυτά τα μικρά ανομοιογενή σημεία


00:01:35.750 --> 00:01:37.935
που είναι 23 μέρη στο εκατομμύριο

00:01:37.935 --> 00:01:40.672
αυτά δημιουργήθηκαν
από κβαντομηχανικές δονήσεις

00:01:40.672 --> 00:01:41.820
στο πρώιμο σύμπαν

00:01:41.820 --> 00:01:44.718
που απλώθηκαν κατά μήκος 
όλου του σύμπαντος.

00:01:44.718 --> 00:01:45.902
Κι αυτό είναι φοβερό

00:01:45.902 --> 00:01:48.848
και δεν είναι αυτό
που ανακάλυψαν τη Δευτέρα.

00:01:48.848 --> 00:01:50.955
Αυτό που βρήκαν τη Δευτέρα
είναι ακόμα καλύτερο.

00:01:50.955 --> 00:01:52.774
Ορίστε λοιπόν τι βρήκαν.

00:01:52.814 --> 00:01:55.984
Φανταστείτε ότι παίρνετε μια καμπάνα


00:01:55.984 --> 00:01:57.654
και τη χτυπάτε με ένα σφυρί.

00:01:57.654 --> 00:01:59.404
Τι θα συμβεί τότε; Κουδουνίζει!

00:01:59.404 --> 00:02:01.722
Αλλά αν περιμένετε,
το κουδούνισμα αρχίζει να εξασθενεί

00:02:01.722 --> 00:02:03.110
όλο και περισσότερο

00:02:03.110 --> 00:02:05.110
μέχρι που δεν το αντιλαμβάνεστε πλέον.

00:02:05.110 --> 00:02:07.682
Το σύμπαν, λοιπόν, στην αρχή του
ήταν πολύ πυκνό

00:02:07.682 --> 00:02:09.424
σαν μέταλλο
και ακόμα πυκνότερο

00:02:09.424 --> 00:02:11.997
κι αν το χτυπούσατε,
θα κουδούνιζε

00:02:11.997 --> 00:02:13.813
και αυτό που θα κουδούνιζε 


00:02:13.813 --> 00:02:16.039
θα ήταν η δομή του ίδιου του χωροχρόνου

00:02:16.039 --> 00:02:18.726
και το σφυρί θα ήταν η κβαντομηχανική.

00:02:18.726 --> 00:02:20.980
Αυτό που βρήκαν τη Δευτέρα

00:02:20.980 --> 00:02:24.496
ήταν αποδείξεις 
για το κουδούνισμα του χωροχρόνου

00:02:24.496 --> 00:02:25.612
στην αρχή του σύμπαντος

00:02:25.612 --> 00:02:27.698
αυτό που ονομάζουμε βαρυτικά κύματα

00:02:27.698 --> 00:02:29.252
από την καθοριστική περίοδο.

00:02:29.252 --> 00:02:31.013
Και να πώς το βρήκαν.

00:02:31.013 --> 00:02:33.279
Αυτά τα κύματα έχουν εξασθενήσει 
εδώ και καιρό.

00:02:33.279 --> 00:02:34.625
Αν πάτε για βόλτα

00:02:34.625 --> 00:02:35.991
δεν κουδουνίζετε.

00:02:35.991 --> 00:02:38.727
Αυτά τα βαρυτικά κύματα 
στη δομή του σύμπαντος

00:02:38.727 --> 00:02:41.939
είναι τελείως αόρατα
για πολλούς λόγους.

00:02:41.939 --> 00:02:44.694
Αλλά στην αρχή, όταν το σύμπαν εξέπεμπε

00:02:44.694 --> 00:02:47.019
αυτή την τελευταία λάμψη,

00:02:47.019 --> 00:02:48.586
τα βαρυτικά κύματα

00:02:48.586 --> 00:02:50.141
έδωσαν μικρές κλίσεις


00:02:50.141 --> 00:02:53.046
στη δομή του φωτός που βλέπουμε.

00:02:53.046 --> 00:02:56.131
Παρατηρώντας λοιπόν το νυχτερινό ουρανό
όλο και πιο βαθιά --

00:02:56.131 --> 00:02:58.894
Αυτοί οι άνθρωποι πέρασαν 
τρία χρόνια στον Νότιο Πόλο

00:02:58.894 --> 00:03:01.558
κοιτώντας μέσα 
από τον πιο κρύο και καθαρό αέρα

00:03:01.558 --> 00:03:03.522
που μπορούσαν να βρουν

00:03:03.522 --> 00:03:05.301
κοιτούσαν βαθιά τον νυχτερινό ουρανό

00:03:05.301 --> 00:03:09.300
και μελετούσαν αυτή τη λάμψη,
ψάχνοντας για αυτές τις λεπτές κλίσεις

00:03:09.300 --> 00:03:11.393
που είναι η ένδειξη, το σήμα,

00:03:11.393 --> 00:03:13.476
για τα βαρυτικά κύματα

00:03:13.476 --> 00:03:15.971
το κουδούνισμα του πρώιμου σύμπαντος.

00:03:15.971 --> 00:03:17.634
Και τη Δευτέρα ανακοίνωσαν

00:03:17.634 --> 00:03:19.237
ότι το βρήκαν.

00:03:19.237 --> 00:03:21.651
Και αυτό που είναι το πιο φοβερό
για μένα

00:03:21.651 --> 00:03:24.506
δεν είναι απλά το κουδούνισμα, 
παρόλο που είναι φανταστικό.

00:03:24.506 --> 00:03:26.101
Αυτό που είναι τελείως καταπληκτικό,

00:03:26.101 --> 00:03:27.620
ο λόγος που βρίσκομαι σ' αυτή τη σκηνή


00:03:27.620 --> 00:03:31.455
είναι ότι αυτό μας λέει κάτι βαθύ
για το πρώιμο σύμπαν.

00:03:31.455 --> 00:03:32.670
Μας λέει ότι εμείς

00:03:32.670 --> 00:03:34.550
και όλα όσα υπάρχουν γύρω μας

00:03:34.550 --> 00:03:37.340
είναι βασικά μία μεγάλη φούσκα


00:03:37.340 --> 00:03:39.360
κι αυτό είναι η θεωρία του πληθωρισμού

00:03:39.360 --> 00:03:42.510
μια μεγάλη φούσκα
περικυκλωμένη από κάτι άλλο.

00:03:42.510 --> 00:03:45.266
Αυτό δεν είναι ολοκληρωτική απόδειξη
για τον πληθωρισμό

00:03:45.266 --> 00:03:47.630
αλλά ό,τι δεν είναι πληθωρισμός, 
αλλά εξηγεί αυτό

00:03:47.630 --> 00:03:48.840
θα είναι παρόμοιο.

00:03:48.840 --> 00:03:50.462
Αυτή είναι μια θεωρία, μια ιδέα


00:03:50.462 --> 00:03:52.124
που κυκλοφορούσε εδώ και καιρό

00:03:52.124 --> 00:03:53.581
και δεν περιμέναμε ποτέ
ότι θα τη βλέπαμε.

00:03:53.581 --> 00:03:56.072
Για πολλούς λόγους, πιστεύαμε ότι
ποτέ δε θα είχαμε καταληκτικές αποδείξεις.

00:03:56.072 --> 00:03:57.849
Και αυτές είναι καταληκτικές αποδείξεις.

00:03:57.849 --> 00:03:59.582
Αλλά η πραγματικά τρελή ιδέα 


00:03:59.582 --> 00:04:02.542
είναι ότι η δική μας φούσκα
είναι απλά μία φούσκα

00:04:02.542 --> 00:04:07.087
μέσα σε ένα πολύ μεγαλύτερο ταραχώδες 
χωνευτήρι γεμάτο με συμπαντικά «πράγματα».

00:04:07.087 --> 00:04:09.373
Δε θα μπορέσουμε ποτέ να δούμε
τα «πράγματα» που είναι έξω,

00:04:09.373 --> 00:04:11.855
αλλά πηγαίνοντας στον Νότιο Πόλο 
και περνώντας τρία χρόνια εκεί

00:04:11.855 --> 00:04:14.387
παρατηρώντας τη λεπτομερή δομή του ουρανού

00:04:14.387 --> 00:04:16.011
μπορούμε να συμπεράνουμε 


00:04:16.011 --> 00:04:19.225
ότι βρισκόμαστε σε ένα σύμπαν 
που μοιάζει κάπως έτσι.

00:04:19.225 --> 00:04:21.300
Κι αυτό με συναρπάζει!

00:04:21.300 --> 00:04:22.679
Ευχαριστώ πολύ.

00:04:22.679 --> 00:04:24.785
(Χειροκρότημα)