ฉันชื่อว่า คาคานิ เคทจา
และฉันเป็นวิศวกรชีวภาพ

ฉันศึกษาสิ่งมีชีวิตทางทะเล
ในสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติของพวกมัน

และสิ่งที่ฉันอยากจะบอก

และอย่างน้อยคุณก็เห็นได้จากภาพนี้

ก็คือสิ่งแวดล้อมในมหาสมุทร
เป็นสถานที่ซึ่งเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

สิ่งที่คุณเห็นอยู่นี้เป็นเหมือนกระแสน้ำ

และวังน้ำวน

ที่ถูกทิ้งเอาไว้ในมหาสมุทร เพราะว่าคลื่น

หรือเพราะว่าลม

และลองจินตนาการถึงสิ่งมีชีวิตทางทะเล
ที่อาศัยอยู่ในสิ่งแวดล้อมนี้

และพวกมันพยายามใช้ชีวิตทั้งชีวิต

ในขณะที่ต้องจัดการกับกระแสน้ำแบบนี้

แต่สิ่งที่ฉันอยากจะเน้นอีกอย่าง

ก็คือสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ยังสร้าง
การเคลื่อนที่เล็กน้อยในของไหลเช่นกัน

และการเคลื่อนที่ของของไหลนี่แหละ
ที่ฉันทำการศึกษา

และเราสามารถคิดถึงพวกมัน
ว่าเป็นดั่งรอยเท้า

ฉะนั้น นี่คือหมาของฉัน เคียรัน
และลองดูรอยเท้าของเธอสิ

รอยเท้าให้ข้อมูลเรามากมาย

ไม่เพียงแค่ว่าพวกมันบอกเราว่า
สิ่งมีชีวิตใดที่ทิ้งรอยนั้นไว้

พวกมันอาจบอกเราถึงบางสิ่งเกี่ยวกับว่า
สิ่งมีชีวิตนั้นผ่านมาเมื่อไร

และยังบอกชนิดของพฤติกรรม
บอกว่าพวกมันวิ่งผ่านไป หรือเดินผ่านไป

ฉะนั้นสิ่งมีชีวิตบนบก
อย่างหมาของฉัน

อาจทิ้งรอยเท้าไว้บนดินหรือทราย

แต่สัตว์ทางทะเลทิ้งรอยเท้าไว้
ในรูปแบบที่เราเรียกว่าโครงสร้างร่องรอยทางน้ำ

หรือลายเซ็นต์การเปลี่ยนแปลงทางน้ำ

ในของไหล

ลองจินตนาการดูว่า มันยากที่จะเห็น
โครงสร้างดังกล่าว

เพราะว่าของไหลนั้นโปร่งแสง

อย่างไรก็ดี ถ้าเราเติมอะไรบางอย่างลงในของไหล
เราจะได้ภาพที่ต่างออกไป

และคุณเห็นได้ว่ารอยเท้า
ที่สัตว์ทางทะเลสร้างเอาไว้

เปลี่ยนแปลงเป็นพลวัตร

พวกมันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

และสิ่งมีชีวิตทางทะเลยังมีความสามารถ
ที่จะสัมผัสลายเซ็นต์เหล่านี้ได้

พวกมันยังสามารถบอกการตัดสินใจ

เช่นพวกมันต้องการตามลายเซ็นต์เหล่านี้หรือไม่

เพื่อหาคู่ หรือหาอาหาร

หรือบางทีเพื่อเลี่ยงลายเซ็นต์เหล่านี้
เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกล่า

ฉะนั้น ลองจินตนาการความสามารถที่จะทำให้

ไม่เพียงแต่เห็น 
หรือมีวิสัยทัศน์ต่อลายเซ็นต์เหล่านี้

แต่ยังสามารถวัดพวกมันได้

นี่เป็นงานด้านวิศวกรรมที่ฉันทำ

และสิ่งที่ฉันทำจริง ๆ ก็คือ
ฉันนำเทคนิคในห้องทดลอง

ย่อมันลง และทำให้มันเล็กลง

เพื่อนำไปใช้ในห้องทดลองใต้น้ำ

เพื่อทำอุปกรณ์
ที่นักประดาน้ำคนเดียวก็สามารถใช้ได้

และนักประดาน้ำจะสามารถไปไหนก็ได้
จากผิวน้ำจนถึงน้ำลึก 40 เมตร

หรือ 120 เมตร

เพื่อวัดลายเซ็นต์การเปลี่ยนแปลงของน้ำ
ที่สิ่งมีชีวิตสร้างเอาไว้

ก่อนที่ฉันจะเริ่ม

ฉันอยากจะนำคุณดำดิ่งสู่
สิ่งที่การวัดนี้ต้องการ

เพื่อที่จะให้มันได้ผล
เราต้องดำลงไปตอนกลางคืน

และมันก็เป็นเพราะว่า
เราพยายามที่จะลดการมีปฎิสัมพันธ์

ระหว่างเลเซอร์และแสงแดดให้น้อยที่สุด

และเรากำลังดำลงไปในความมืดมิด

เพราะว่าเราไม่ต้องการที่จะทำให้
สิ่งมีชีวิตที่เราพยายามจะศึกษาตกใจกลัว

และจากนั้น เมื่อเราพบกับสิ่งมีชีวิตที่เราสนใจ

เราจะเปิดเลเซอร์สีเขียว

และเลเซอร์สีเขียวนี้
จะส่องสว่างแผ่นของของไหล

และในของไหลนั้น

มันจะสะท้อนอนุภาค
ที่พบได้ทั่วไปในมหาสมุทร

และเมื่อสัตว์ว่ายน้ำผ่านแผ่นเลเซอร์นี้ไป

คุณจะสามารถเห็นอนุภาคเหล่านี้
กำลังเคลื่อนไหวตามเวลาจริงได้

และอันที่จริง เราเสี่ยงชีวิตเรา
เพื่อที่จะได้ข้อมูลแบบนี้มา

สิ่งที่คุณกำลังจะได้เห็น

คือภาพทางซ้ายที่เป็นภาพอนุภาค

แสดงการเปลี่ยนแปลงของของไหล
ตามเวลาจริง

และเมื่อใช้ข้อมูลนั้น

คุณสามารถคำนวณความเร็วของของไหลได้

และนั่นบ่งบอกโดยจุดการกระจัด
ที่คุณเห็นในตรงกลาง

และจากนั้น เราสามารถใช้ข้อมูลนี้

เพื่อหาคำตอบให้คำถามต่าง ๆ มากมาย

ไม่เพียงแต่เพื่อเข้าใจการหมุนวนของของไหล

ซึ่งคุณเห็นอยู่ทางด้านขวา

แต่ยังให้การคาดคะเนบางอย่าง
ที่เกี่ยวกับพลังงาน

หรือชนิดของแรงที่กระทำ
กับสิ่งมีชีวิตหรือของไหล

และยังประเมินการว่ายน้ำ
และการหาอาหาร

พวกเราได้ใช้เทคโนโลยีนี้
กับสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ มากมาย

แต่จำไว้ในคะ ประเด็นมันมีอยู่ว่า

เราสามารถที่จะศึกษาสิ่งมีชีวิต
ได้เท่าที่นักประดาน้ำจะเข้าถึงได้

และก่อนที่ฉันจะจบการบรรยาย ฉันอยากจะบอกคุณ
ว่าเป้าหมายต่อไปของเราคืออะไร

ในบริบทของการวัดแบบนี้

และด้วยความร่วมมือจาก
สถาบันวิจัยทางทะเล มอนทาเร เบย์

พวกเรากำลังพัฒนาเครื่องมือ
ที่จะใช้กับพาหนะที่ถูกควบคุมจากทางไกลได้

เพื่อที่เราจะสามารถศึกษาสิ่งมีชีวิตได้จากทุกที่
ตั้งแต่ผิวน้ำ ลงลึกไปจนถึง 4000 เมตร

หรือสองไมล์ครึ่ง

และเพื่อที่เราจะสามารถให้คำตอบ
กับคำถามที่น่าสนใจเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิต

นี่คือลาวาเซียน (larvacean)

ที่สร้างกระแสการหาอาหาร
และแรงของไหลผ่านบ้านเมือกของพวกมัน

และที่สกัดสารอาหารต่าง ๆ

และจากนั้น สัตว์ชนิดนี้

นี่คือ ซิโฟโนพอร์

และพวกมันสามารถมีขนาดยาวได้ถึง
ครึ่งหนึ่งของขนาดสนามฟุตบอล

และพวกมันสามารถ
ที่จะว่ายน้ำในแนวขวางในมหาสมุทร

โดยสร้างการขับเคลื่อนแบบเครื่องยนต์ไอพ่น

และสุดท้าย เราสามารถหาคำตอบให้กับคำถาม

เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตที่อยู่กันเป็นฝูง
อย่างตัวเคย

ว่าพวกมันมีผลกระทบอย่างไร
ต่อสิ่งผสมต่าง ๆ ในระดับใหญ่

และอันที่จริง นี่เป็นหนึ่งในผลลัพท์
ที่น่าสนใจที่สุด

ที่เราได้ทำการรวบรวม
โดยใช้อุปกรณ์การดำน้ำ

ในสิ่งมีชีวิตนั้น โดยเเฉพาะ
เมื่อพวกมันเคลื่อนไปในมวล

สามารถที่จะสร้างการผสม

ที่ระดับเท่ากับกระบวนการทางกายภาพอื่น ๆ

ที่เกี่ยวข้องกับลมและกระแสน้ำ

ก่อนที่ฉันจะจบการบรรยาย

ฉันอยากจะทิ้งท้ายด้วยคำถาม

เพราะว่า ฉันคิดว่ามันสำคัญ 
ที่จะตระหนักว่า

เทคโนโลยีในปัจจุบัน
ที่เราใช้อย่างไม่ได้ใส่ใจ

เริ่มจากจุดใดจุดหนึ่ง

มันให้แรงบันดาลใจกับบางสิ่ง

ฉะนั้นลองจินตนาการถึงนักวิทยาศาสตร์
และวิศวกร ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากนก

เพื่อสร้างเครื่องบิน

และบางอย่างที่เราไม่ได้ใส่ใจ

การบินจากซานฟรานซิสโกไปยังนิวยอร์ค

เป็นอะไรบางอย่าง
ที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากสิ่งมีชีวิต

และเรากำลังพัฒนาเทคโนโลยีใหม่เหล่านี้

เพื่อทำความเข้าใจสิ่งมีชีวิตทางทะเล

สิ่งที่เราต้องการทำก็คือ
หาคำตอบให้กับคำถามที่ว่า

สิ่งมีชีวิตทางทะเลให้แรงบันดาลใจเราอย่างไร

มันจะช่วยให้เราพัฒนาเทคโนโลยีใต้น้ำใหม่ ๆ

เช่นพาหนะใต้น้ำ
ที่มีรูปร่างคล้ายกับแมงกะพรุน

ฉันคิดว่ามันเป็นเวลาที่น่าตื่นเต้น
สำหรับการสำรวจมหาสมุทร

เพราะว่าตอนนี้ เรามีอุปกรณ์
ที่จะให้คำตอบกับคำถามแบบนี้ได้

และด้วยความช่วยเหลือจากพวกคุณ
ณ จุดหนึ่ง

คุณสามารถใช้อุปกรณ์เหล่านี้
เพื่อตอบคำถามประเภทนี้

และยังพัฒนาเทคโนโลยี
สำหรับอนาคตด้วย

ขอบคุณค่ะ