En 1965, o estudante de 17 anos, 
Randy Gardner

permaneceu esperto durante 264 horas.

Once días para coñecer como reaccionaba 
sen durmir.

O segundo día, a concentración visual 
diminuíu.

Logo, perdeu a capacidade de
recoñecer obxectos co tacto.

O terceiro día, estaba agresivo 
e desorientado.

Ao final do experimento, tivo dificultades
coa concentración,

coa memoria a curto prazo,

volveuse paranoico

e tiña alucinacións.

Aínda que se recuperou
sen dano psicolóxico

nin físico,

para outras persoas, o insomnio pode
provocar desaxustes hormonais,

enfermidades

e incluso a morte.

Aínda estamos empezando a entender
por que precisamos durmir,

mais sabemos que é esencial.

As persoas adultas precisan durmir 
de 7 a 8 horas

e os adolescentes preto de 10 horas.

Precisamos durmir cando o noso corpo 
envía sinais

de que o noso cerebro está canso

e cando vemos que está escuro fóra.

O aumento de substancias químicas
que inducen o sono,

coma a adenosina ou a melatonina,

axúdanos a ter un soño lixeiro
que se fai máis profundo

mentres a respiración e a frecuencia
cardíaca diminúen

e os nosos músculos se relaxan.

O ADN repárase na etapa non REM

e o corpo recupera a enerxía para 
o día seguinte.

Nos Estados Unidos de América,

estímase que o 30 % dos adultos
e o 66 % dos adolescentes

sofren de insomnio.

Isto é sumamente importante.

Estar tantas horas esperto pode causar
danos corporais graves.

Cando durmimos pouco,

a aprendizaxe,

a memoria,

o ánimo

e o tempo de reacción vense afectados.

A falta de sono pode causar inflamación,

alucinacións,

alta presión sanguínea

e relaciónase tamén coa diabetes e
coa obesidade.

En 2014, un afeccionado ao fútbol morreu

despois de pasar 48 horas esperto 
para mirar o Mundial.

Aínda que a causa da morte 
foi un ataque ao corazón,

os estudos din que durmir menos
de 6 horas cada noite

incrementa o risco dun derramo cerebral

comparado con durmir entre 6 ou 7 horas.

Para quen herdou unha mutación xenética,

a falta de sono é unha realidade diaria.

Coñécese como «insomnio familiar fatal».

O corpo mantense 
nun estado de vixilia constante,

que lle impide durmir placidamente.

Co paso dos meses ou anos,

a enfermidade pode agravarse
dando lugar á demencia ou á morte.

Como pode o insomnio causar isto?

Os científicos sinalan que se debe
á acumulación de residuos químicos

no cerebro.

Cando estamos espertos,

as células consomen as fontes de enerxía,

que se descompoñen en varios produtos,

coma a adenosina.

Coa acumulación da adenosina,

aumenta a necesidade de durmir,
coñecida como presión do sono.

A cafeína actúa bloqueando as vías
dos receptores da adenosina.

Tamén se xeran outros residuos no cerebro

que, ao non eliminarse, 
sobrecargan o cerebro

e son a causa 
dos síntomas negativos do insomnio.

Que ocorre no cerebro cando durmimos
para evitar isto?

Os científicos descubriron
o chamado sistema glinfático,

un mecanismo de limpeza
que elimina esa acumulación

e que é máis activo cando durmimos.

A través do líquido cefalorraquídeo,
drénanse as substancias tóxicas

que se acumulan entre as células.

Os vasos linfáticos, que serven
de ruta de acceso ás células inmunes,

descubríronse recentemente no cerebro

e parece que tamén axudan ao cerebro
a limpar estes residuos diarios.

Continúase investigando os procesos
rexenerativos con respecto ao sono.

Podemos estar seguros
de que durmir é unha necesidade

para manter a nosa saúde física e mental.