1
00:00:05,316 --> 00:00:08,422
ฉันขอกล่าวก่อนนะคะ
ว่าฉันอยากจะอุทิศการบรรยายครั้งนี้

2
00:00:08,422 --> 00:00:14,382
ให้กับทุกคนที่เผชิญกับความความไม่รู้
และแบ่งปันเรื่องราวของพวกเขา

3
00:00:14,382 --> 00:00:17,319
ฉันอยากมอบการบรรยายครั้งนี้
ให้กับภรรยาของฉัน เอมี่

4
00:00:17,319 --> 00:00:20,659
(เสียงปรบมือ)

5
00:00:23,719 --> 00:00:28,839
ฉันอยากเริ่มด้วย
การเล่าเรื่องราวส่วนหนึ่งของฉัน

6
00:00:28,839 --> 00:00:31,314
มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะพูดถึงบ่อย ๆ

7
00:00:32,407 --> 00:00:36,505
ตอนฉันอายุ 17 ฉันถูกวินิจฉัยว่า
เป็นโรคอารมณ์สองขั้ว

8
00:00:36,505 --> 00:00:37,684
ฉันอยากจะหยุดที่ตรงนั้น

9
00:00:37,684 --> 00:00:42,984
เพราะแค่การเอ่ยถึง
คำสั้น ๆ สองคำนั้น "อารมณ์สองขั้ว"

10
00:00:42,986 --> 00:00:48,206
ฉันก็ได้สร้างคลื่นผลกระทบทางลบ
ที่รุนแรงขึ้นในห้องนี้แล้ว

11
00:00:49,858 --> 00:00:52,650
บางทีคุณอาจมองร่างกายของฉัน
ต่างออกไปจากที่คุณเคยเห็น

12
00:00:52,650 --> 00:00:54,326
เมื่อคุณได้ฟังบทนำของฉัน

13
00:00:54,326 --> 00:00:58,476
บางทีคุณอาจจะกำหนดภาพพจน์ให้ฉัน 
ทั้งที่จริง ๆ ฉันไม่ใช่เป็นแบบนั้น

14
00:00:59,228 --> 00:01:02,793
ฉันคิดว่ามันสำคัญที่คุณทุกคนต้องรู้
ว่า ณ จุดนี้ ฉันอยากจะบอกว่า

15
00:01:02,793 --> 00:01:05,678
"ขอบคุณที่รับฟัง"
และฉันอยากจะลงจากเวทีแล้ว

16
00:01:05,678 --> 00:01:07,538
แต่ฉันจะอยู่ตรงนี้ค่ะ

17
00:01:07,538 --> 00:01:10,798
(เสียงปรบมือ)

18
00:01:12,128 --> 00:01:13,560
ปรบมือกันเยอะจังเลย

19
00:01:13,560 --> 00:01:15,050
(เสียงหัวเราะ)

20
00:01:17,017 --> 00:01:20,560
เราอาจจะคุ้นเคยกับคำว่า 
"Depression" (ความหดหู่)

21
00:01:20,560 --> 00:01:23,377
เราอาจจะคุ้นเคยกับคำว่า
"Mania" (ความคลุ้มคลั่ง)

22
00:01:23,377 --> 00:01:26,575
คุณอาจจะเคยใช้คำเหล่านี้ในบทสนทนา

23
00:01:26,575 --> 00:01:30,785
"วันนี้ฉันหดหู่จังเลย"
"เขาดูคลั่งมากเลย"

24
00:01:31,458 --> 00:01:33,841
สำหรับฉัน ความคลุ้มคลั่งและความหดหู่นั้น

25
00:01:33,841 --> 00:01:38,141
ดูจะเป็นเรื่องที่กวนใจ
มากกว่าจะเป็นเรื่องปกติประจำวัน

26
00:01:38,720 --> 00:01:41,213
มันรุกล้ำเข้ามา
ในชีวิตประจำวันของฉันจริง ๆ

27
00:01:41,213 --> 00:01:44,010
และแม้ว่านี่จะเป็นแค่ประสบการณ์ของฉัน

28
00:01:44,010 --> 00:01:45,953
ฉันคิดว่ามันสำคัญที่จะรู้เช่นกัน

29
00:01:45,953 --> 00:01:48,323
ว่าประสบการณ์ของทุกคนนั้น
ต่างกันอย่างสิ้นเชิง

30
00:01:49,540 --> 00:01:52,196
ตอนฉันอายุ 17 ปี ฉันเรียนจบมัธยมปลาย

31
00:01:52,196 --> 00:01:56,496
ฉันกำลังเริ่มเรียนในคณะวารสารท้องถิ่น

32
00:01:56,496 --> 00:02:01,175
และสำหรับฉัน ความหดหู่
มันเหมือนเป็นความลำบากอย่างมาก

33
00:02:01,175 --> 00:02:03,975
ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ในห้องที่ไม่มีลูกบิด

34
00:02:03,975 --> 00:02:06,071
การลุกออกจากเตียงและการเริ่มวันใหม่ได้นั้น

35
00:02:06,071 --> 00:02:08,421
ก็นับเป็นความสำเร็จแล้ว

36
00:02:09,336 --> 00:02:11,536
ฉันอยากฆ่าตัวตายมากจนไม่สามารถขับรถได้

37
00:02:11,536 --> 00:02:15,191
แม่ฉันก็เลยต้องขับรถมาส่งฉันที่มหาวิทยาลัย

38
00:02:15,191 --> 00:02:19,101
รอฉันสามชั่วโมงที่ลานจอดรถ
เพื่อรับฉันและขับรถพาฉันกลับบ้าน

39
00:02:19,750 --> 00:02:23,158
แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อยนัก
หรือไม่ได้ยาวนานเท่าไหร่

40
00:02:23,158 --> 00:02:27,798
สำหรับฉัน ภาวะคลุ้มคลั่ง คือ
ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยสมาธิและพลังงาน

41
00:02:27,798 --> 00:02:30,303
และฉันรู้สึกแข็งแกร่งมากจริง ๆ

42
00:02:31,366 --> 00:02:34,720
เมื่อตอนที่ฉันจบปริญญาเอก

43
00:02:34,720 --> 00:02:37,040
ฉันต้องเข้าบำบัดในโรงพยาบาลสี่ครั้ง

44
00:02:37,976 --> 00:02:42,936
เอาล่ะค่ะ นี่ไม่ใช่การเริ่ม TED Talk ของฉัน
อย่างที่ฉันคิดไว้เลย

45
00:02:42,936 --> 00:02:44,252
ไม่ใกล้เคียงเลยสักนิด

46
00:02:44,252 --> 00:02:47,290
ฉันเคยอยากจะพูดกับคุณทุกคน

47
00:02:47,290 --> 00:02:49,797
เกี่ยวกับสถิติที่เกี่ยวข้องกับความวิกลจริต

48
00:02:49,797 --> 00:02:52,159
ฉันเคยอยากจะพูดกับคุณเกี่ยวกับ
การศึกษาเกี่ยวกับความหมายของคำ

49
00:02:52,159 --> 00:02:54,597
ฉันเคยอยากจะบอกคุณเกี่ยวกับประวัติศาสตร์

50
00:02:54,597 --> 00:02:58,166
ว่าเราทำความเข้าใจและให้ความหมาย
คำว่าวิกลจริตอย่างไร

51
00:02:58,166 --> 00:03:01,757
และไม่จนกระทั่งตอนมาถึงร่างที่สี่
ของการพูดนี้ ฉันจึงตระหนักได้ว่า

52
00:03:01,757 --> 00:03:05,592
ฉันได้เขียนเรื่องที่ไม่เกี่ยวอย่างสิ้นเชิง
กับตัวฉันในบทสนทนานี้

53
00:03:05,592 --> 00:03:08,975
และฉันต้องหยุดและถามกับตัวเองว่าทำไม

54
00:03:08,975 --> 00:03:13,285
ทำไมในการพูดที่ฉันอยากจะมาค้นหา
ปฏิกิริยาเชิงลบ

55
00:03:13,285 --> 00:03:16,895
ต้องเกิดจากวิธีที่เราทำความเข้าใจ
คำว่าวิกลจริต

56
00:03:16,895 --> 00:03:19,576
ฉันได้เขียนเรื่องเล่าของฉันเองออกมาหรือยัง

57
00:03:19,576 --> 00:03:22,767
เรื่องเล่าที่เหมาะสมกับการสนทนานี้จริง ๆ

58
00:03:22,767 --> 00:03:25,329
และคำตอบนั้นก็เรียบง่าย

59
00:03:25,329 --> 00:03:28,604
และฉันคิดว่ามันเป็นปัญหาอย่างแน่นอน
ในความเรียบง่ายของมัน

60
00:03:28,604 --> 00:03:31,429
และมันคือคำเพียงคำเดียว

61
00:03:31,429 --> 00:03:35,017
นั่นคือ "ความน่าอับอาย" และ "มลทิน" ของมัน

62
00:03:35,017 --> 00:03:38,211
แม้ว่าฉันยืนอยู่ตรงนี้ต่อหน้าพวกคุณ

63
00:03:38,211 --> 00:03:43,181
ฉันรู้สึกเกรงกลัวกับการที่ฉันจะถูกมอง

64
00:03:43,181 --> 00:03:44,970
ร่างกายฉันจะถูกมองว่าอย่างไร

65
00:03:44,970 --> 00:03:49,230
จากสายตาของนักเรียนเก่า นักเรียนปัจจุบัน
และนักเรียนในอนาคตของฉัน

66
00:03:49,687 --> 00:03:54,197
เพื่อนร่วมงานของฉันจะมองร่างกายของฉัน
และตัวตนของฉันอย่างไร

67
00:03:54,197 --> 00:04:00,343
ฉันจะถูกมองว่าด้อยกว่าไหม
หรือไร้ความสามารถ หรือไม่น่าไว้ใจไหม

68
00:04:01,754 --> 00:04:06,884
พวกคุณบางคนอาจจะกำลัง
นั่งคิดอยู่เงียบ ๆ กับตัวคุณเอง

69
00:04:06,884 --> 00:04:09,638
"แต่เธอดูไม่เหมือนคนบ้าเลยหนิ"

70
00:04:09,638 --> 00:04:15,438
และสำหรับคำถามเหล่านั้น ฉันขอถามคุณ
แล้วพวกคนบ้าต้องมีลักษณะอย่างไร

71
00:04:15,438 --> 00:04:18,919
และที่จริง เราไม่ได้ถูกสอนมา
ว่าคนบ้าต้องเป็นอย่างไร ใช่ไหม

72
00:04:18,919 --> 00:04:22,951
หลายสถาบันในสังคมของเราได้สอนเรา

73
00:04:22,951 --> 00:04:28,521
และช่วยปลูกฝังความเข้าใจ
อย่างตายตัวเกี่ยวกับความวิกลจริตให้กับเรา

74
00:04:28,521 --> 00:04:31,401
และเพื่อแสดงให้เห็นถึงความเร็ว
ที่สิ่งเหล่านี้ได้เกิดขึ้น

75
00:04:31,401 --> 00:04:34,274
และมันได้เกิดขึ้นกับเราทุกคน
ตั้งแต่เรายังเด็กมาก ๆ

76
00:04:34,274 --> 00:04:37,504
ฉันอยากจะให้ทุกคนหยุดพร้อมกับฉันและคิดดู

77
00:04:37,504 --> 00:04:41,394
คุณคิดถึงอะไร
รูปร่างอะไร ความหมายอะไร

78
00:04:41,394 --> 00:04:45,065
คุณคิดถึงอะไรเมื่อได้ยินคำว่า "ประสาท"

79
00:04:45,065 --> 00:04:48,692
คุณคิดถึงอะไรเมื่อได้ยินคำว่า "บ้า"

80
00:04:48,692 --> 00:04:54,352
ความหมายและรูปร่างอะไรที่เข้ามาในความคิด
เมื่อคุณได้ยินคำว่า "ป่วยทางจิต"

81
00:04:55,837 --> 00:04:58,439
บางทีความคิดและภาพในหัวของคุณ

82
00:04:58,439 --> 00:05:03,559
มาจากวิธีการที่สื่อข่าวที่ฝังความพิการ

83
00:05:03,559 --> 00:05:06,509
ความพิการทางจิต และความบ้า

84
00:05:06,509 --> 00:05:10,314
บางทีความคิดของคุณอาจมากจากวรรณกรรม

85
00:05:10,314 --> 00:05:12,864
จากนวนิยาย หรือจากภาพยนตร์

86
00:05:12,864 --> 00:05:14,814
ฉันจะขอพูดถึงภาพยนตร์

87
00:05:16,393 --> 00:05:19,343
บางทีคุณอาจนึกถึง "Girl Interrupted",

88
00:05:20,670 --> 00:05:23,000
"One Flew Over the Cuckoo's Nest",

89
00:05:24,188 --> 00:05:25,368
"Psycho",

90
00:05:26,403 --> 00:05:27,823
"Mommy Dearest",

91
00:05:28,938 --> 00:05:30,458
หรือ "A Beautiful Mind".

92
00:05:31,816 --> 00:05:36,466
โดยไม่คำนึงถึงว่า
คุณจะได้ให้ภาพเหล่านั้นกับที่ไหนบ้าง

93
00:05:36,466 --> 00:05:39,007
หรือคุณจะได้ภาพเหล่านั้นมาจากที่ไหน

94
00:05:39,007 --> 00:05:43,977
ฉันคิดว่ารายการที่เป็นแบบแผน
ของการเหมาร่วมได้เกิดขึ้นแล้ว

95
00:05:43,977 --> 00:05:48,293
แม้ว่าเราอาจทำมันมาด้วยกัน
และกำลังเพิ่มเติมรายการเหล่านี้ต่อไปเรื่อย ๆ

96
00:05:48,293 --> 00:05:51,108
รายการย่อ ๆ เป็นดังต่อไปนี้

97
00:05:51,108 --> 00:05:57,314
คนที่มีความพิการทางจิต
มักถูกมองว่าเป็นอันตราย

98
00:05:57,314 --> 00:06:00,913
คาดเดาไม่ได้ ไร้ความสามารถ

99
00:06:00,913 --> 00:06:05,593
แปรปรวน ไม่มีเหตุผล และขาดความรับผิดชอบ

100
00:06:06,486 --> 00:06:10,128
ทีนี้ ภาพลักษณ์หรือความเข้าใจ

101
00:06:10,128 --> 00:06:12,768
ที่เข้ามาในหัวของคุณอย่างรวดเร็ว

102
00:06:12,768 --> 00:06:15,819
ตอนที่ฉันให้คุณหยุด
และตั้งสมาธิไปที่คำซึ่งก็คือ

103
00:06:15,819 --> 00:06:19,781
"ประสาท", "บ้า" และ "ป่วยทางจิต"

104
00:06:19,781 --> 00:06:23,360
ภาพลักษณ์ที่ฉันดึงขึ้นมานั้น
เป็นสิ่งที่จิตใจฉันเคยมอง

105
00:06:23,360 --> 00:06:25,961
และรายการความเชื่อเหมารวมนี้

106
00:06:25,961 --> 00:06:31,402
นี่คือเหตุผลที่
ฉันต้องร่างการพูดในครั้งนี้ถึงสี่ฉบับ

107
00:06:31,402 --> 00:06:36,922
ความเป็นสากลอย่างชัดเจนของคำ
และภาพลักษณ์เหล่านี้ และภาระที่มากับมัน

108
00:06:36,922 --> 00:06:40,004
ได้กำหนดชีวิตผู้ป่วยทางจิตเวช

109
00:06:40,004 --> 00:06:41,434
กำหนดชีวิตของฉัน

110
00:06:42,809 --> 00:06:47,739
ฉันคิดว่ามันสำคัญที่จะรู้ว่า
โรคจิตเวชต่าจากโรคทางจิตประเภทอื่น

111
00:06:47,739 --> 00:06:52,607
จิตเวชนำมาซึ่งบางอย่าง
ที่แตกต่างและเป็นเอกลักษณ์

112
00:06:52,607 --> 00:06:55,937
มันนำมาซึ่งการตัดสินทางศีลธรรมต่อคนคนหนึ่ง

113
00:06:57,829 --> 00:07:01,521
ดังนั้น เราทำอะไรกับสิ่งเหล่านี้ได้บ้าง

114
00:07:01,521 --> 00:07:03,557
ก่อนที่ฉันจะบอกคุณเรื่องนั้น
ฉันอยากบอกคุณ

115
00:07:03,557 --> 00:07:05,941
ถึงสิ่งที่ไม่ใช่จุดประสงค์ของการพูดครั้งนี้

116
00:07:05,941 --> 00:07:08,833
ฉันคิดบ่อย ๆ ว่า
เมื่อคนพิการไม่ว่าด้านใดก็ตาม

117
00:07:08,833 --> 00:07:11,380
ได้แบ่งปันเรื่องราวของเขา
หรือกล่าวสุนทรพจน์

118
00:07:11,380 --> 00:07:14,857
พวกเขาจะถูกมองว่าเป็นแรงบันดาลใจ

119
00:07:14,857 --> 00:07:18,571
เรื่องของพวกเขามีความหมายที่จะฟัง
และสร้างแรงบันดาลใจให้กับคุณ

120
00:07:18,571 --> 00:07:21,012
ที่จะทำให้ชีวิตคุณดีขึ้น
ในฐานะที่คุณสมประกอบ

121
00:07:21,012 --> 00:07:24,027
หรือแม้กระทั่ง ในฐานะคนพิการเหมือนกัน

122
00:07:24,027 --> 00:07:28,277
ฉันมาที่นี่เพื่อจะบอกคุณว่า
ฉันไม่ใช่แรงบันดาลใจของคุณ

123
00:07:28,277 --> 00:07:29,924
นั่นไม่ใช่จุดประสงค์ของฉัน

124
00:07:29,924 --> 00:07:32,715
จุดประสงค์ของการพูดครั้งนี้
คือเพื่อที่จะร้องขอ

125
00:07:32,715 --> 00:07:36,931
ให้เราค่อย ๆ ปลูกฝังให้ชุมชนและสังคม

126
00:07:36,931 --> 00:07:40,251
แก้ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการเหมารวม
และมลทินต่าง ๆ

127
00:07:40,251 --> 00:07:42,651
ที่ถูกฝังลึกในค่าคำทางจิตเวช

128
00:07:43,812 --> 00:07:46,088
ฉันอยากจะอยู่ในที่

129
00:07:46,088 --> 00:07:49,084
ที่ใครก็ตามที่บอกว่า
เขาเป็นโรคอารมณ์สองขั้วนั้น

130
00:07:49,084 --> 00:07:54,184
ไร้พิษภัยเหมือนกับที่คนอื่นพูดว่า
"ฉันเป็นเบาหวาน"

131
00:07:55,520 --> 00:07:58,488
ฉันอยากจะอยู่ในที่ที่การตัดสินทางศีลธรรม

132
00:07:58,488 --> 00:08:03,038
ที่ผู้ป่วยจิตเวชถูกตีตราอยู่นั้นหายไป

133
00:08:04,310 --> 00:08:09,497
ฉันอยากจะอยู่ในที่ที่ฉันสามารถ
อยู่ต่อหน้าฝูงชน

134
00:08:09,497 --> 00:08:11,587
หรือใครซักคน

135
00:08:11,587 --> 00:08:12,894
แบบนี้

136
00:08:12,894 --> 00:08:16,346
ยืนขึ้นและพูดว่า
"ฉันชื่อเชย์ดา คาไฟ

137
00:08:16,346 --> 00:08:19,480
ฉันเป็นศาสตราจารย์จากภาควิชา
ชาติพันธุ์และสตรีศึกษา

138
00:08:19,480 --> 00:08:23,565
ที่ Cal Poly Pomona
และฉันเป็นโรคอารมณ์สองขั้ว

139
00:08:23,565 --> 00:08:24,649
ขอบคุณค่ะ

140
00:08:24,649 --> 00:08:26,999
(เสียงปรบมือ)