Mόλις πρέπει να
πάω κάπου,

ή όταν έχω ένα ραντεβού,

ένα πράγμα 
είναι σίγουρο,

ότι είμαι πάντα στην ώρα μου!

[ΛΆΘΟΣ]

Πάντα αργώ!

[Η ΚΑΘΥΣΤΈΡΗΣΗ]

Πφφ! Ναι, είναι αλήθεια ότι 
πάντα αργώ!

Είναι κουραστικό!

Δεν το κάνω σκόπιμα και

ο κόσμος μού φωνάζει.

Αλλά, αν ποτέ αργώ,

συνειδητοποίησα ότι ήταν εξαιτίας

ενός τύπου.

Εξαιτίας του τύπου 
που εφηύρε το κουμπί

«Αναβολή 5 λεπτά» 
στα ξυπνητήρια.

Γνωρίζεις αυτό το κουμπί;

Ω, γαμώτο!

Αλλά, είναι άχρηστο αυτό 
το κουμπί, σοβαρά!

Κοιμήθηκες 8 ώρες!
Δεν έχεις ανάγκη τα 5 λεπτά παραπάνω.

Με συγχωρείς, 
δεν κατάλαβα τι είπες...

Όχι 
γιατί είμαι δίγλωσσος.

Α, ναι. 
Για τους δίγλωσσους

αυτό το κουμπί ονομάζεται "snooze".

A, "snooze";

A, 
το κουμπί "snooze"! (γέλια)

Amazing!

Υπάρχει ένας άλλος λόγος
που αργώ συχνά.

Eίναι ότι στην δευτέρα 
που έπρεπε να φύγω,

πάντα ήθελα να κάνω κάτι,

αλλά αυτό δεν θα το έκανα

σε νορμάλ συνθήκες.

Έλα! Φεύγουμε!

Αλλά...τι είναι αυτό

το ταλαντευόμενο πόδι τραπεζιού;

Πρέπει οπωσδήποτε να το φτιάξω!

Εντάξει, μια χαρά, μπορώ να φύγω.

Επιπλέον, τότε, είμαι αγχωμένος

γιατί πρέπει να φύγω
και ξέρω ότι αργώ, βλέπεις.

Και αρχίζω να κάνω πράγματα... 
λίγο περίεργα!

Έσβησα σωστά το φως του μπάνιου;

Δεν μπορώ να ξεφύγω από το ζεν,

γαλήνη, το ελεύθερο πνεύμα, βλέπεις...

Αναγκαστικά, πρέπει να είμαι αγχωμένος 
και σε πανικό

για να πάω εκεί, τι!

Πράγματι, νομίζω ότι χρειάζομαι

την έκρηξη της αδρεναλίνης.

Είναι κάτι

που δεν καταλαβαίνω.

Είναι ότι όταν αργείς

και φτάνεις στο ραντεβού,

έτρεξες, ίδρωσες, κολύμπησες στον ιδρώτα,

δεν αντέχεις άλλο, τα έδωσες όλα!

Ήσουν σε άγχος, πανικό και…

και φτάνεις μπροστά στον τύπο, βλέπεις, 
καταρρέεις και λες: "Αυτό είναι! Έφτασα!"

Αλλά, ο τύπος, σου φωνάζει!

Γαμώτο! 
Αλλά τότε απλά αξίζεις ένα μετάλλιο, τι!

Ουάου! Άργησα 50 λεπτά παιδιά!

(χειροκρότημα)

Το χειρότερο είναι στη δουλειά. 
Πάντα με γαμούν!

Και πρέπει να ξέρετε ότι, 
στο χώρο εργασίας,

δεν πρέπει να αργήσεις.

Δεν ξέρω γιατί...

αλλά λίγα δευτερόλεπτα...

Δεν είναι δυνατόν!

Στο μυαλό του αφεντικού σου, 
είναι απαραίτητα:

[ΌΧΙ]

Έτσι, δοκίμασα

ό,τι δικαιολογία υπάρχει

αλλά τα παράτησα.

Δεν δουλεύει ποτέ!

Με συγχωρείτε κύριε είναι...

είναι το κουμπί "snooze".

[ΌΧΙ]

Ενώ,

Δεν ξέρω αν το πρόσεξες, αλλά τα κορίτσια,

όταν βρίσκουν μια δικαιολογία, 
λειτουργεί πάντα.

Kαι, δεύτερον, ποιες είναι αυτές
οι άθλιες δικαιολογίες;

Λυπάμαι πραγματικά κύριε,
αλλά σήμερα το πρωί δεν ήμουν πολύ καλά.

Δεν ένιωθες πολύ καλά;

Ναι, δεν είναι κακή δικαιολογία.

Ναι, εντάξει!

Έλα, το ξεχνάμε. 
Μπορείς να πας σπίτι.

Με συγχωρείς.

Είναι φοβερό!

"Οχι πολύ καλά."

Έτσι όπως οι δικαιολογίες 
δεν λειτουργούν ποτέ,

κάνω ένα κόλπο, 
είναι το ημί-ψέμα.

Δεν ξέρω αν ξέρεις.

Αυτό που, ταυτόχρονα δεν λες ψέματα…

Ταυτόχρονα, όμως, 
κάνεις και λίγο κατάχρηση.

Για παράδειγμα, 
άργησες πολύ για ένα ραντεβού

και το δευτερόλεπτο που 
βγάζεις το πόδι σου έξω,

στέλνεις ένα μήνυμα στον 
τύπο που σε περιμένει:

«Έρχομαι, είμαι καθ’ οδόν!».

Λέγεται ημί-ψέμα.

Μπεκασίν!

Εντάξει.

[ΣΚΗΝΟΘΕΣΊΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΆ ΕΦΈ ΑΠΌ 
ΜΙΑ ΟΜΆΔΑ 8 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΏΝ]

Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι

όταν αργείς, το κάνεις επίτηδες 
για να σου την πει, βλέπεις,

γιατί είναι κάπως κουλ.

Όχι, όχι. 
Δεν είναι κουλ.

Με συγχωρείς Ρενέ,
άργησα λίγο.

Είμαι τελείως
"εκτός χρόνου".

Δεν κοίταξα την ώρα.

Παρεμπιπτόντως, 
δεν ξέρω να διαβάζω την ώρα.

(γέλια)
Ε;

Ωχ όχι! Απολύεσαι.

Φύγε.

(γέλια)

Όχι! Πραγματικά, δεν είμαι
«εκτός χρόνουr».

Δεν είμαι «εκτός χρόνου». 
Αστειευόμουν.

(γέλια)

Απολύεσαι!

Βγες έξω τώρα!

Και φτιάχνω το όπλο, εντάξει;

Λοιπόν, τώρα πήγαινε!

[ΌΧΙ]

Τώρα που ενηλικιώθηκα, 
τελικά κατάλαβα ότι,

πράγματι, για να είσαι στην ώρα σου,
δεν είναι περίπλοκο.

Χρειάζεται μόνο ένα πράγμα:

θέλει μόνο θάρρος.

«Χρειάζεται θάρρος…

Pokémon."

Είδα ότι ήσασταν πάνω από 
30.000 στη σελίδα

"Norman Makes Videos" στο Facebook

και σκέφτηκα μέσα μου ότι, 
ίσως θα μπορούσατε να

γεμίσει ένα γήπεδο ποδοσφαίρου

και ότι μια μέρα
θα μπορούσαμε να παίξουμε ένα παιχνίδι.