0:00:00.680,0:00:04.496 คุณรู้ไหมว่าฉันไม่ได้ถูกฝึกมาให้เป็น[br]ผู้เชี่ยวชาญในการเลี้ยงลูก 0:00:04.520,0:00:08.280 จริง ๆ แล้ว ฉันเองก็ไม่ได้สนใจ[br]เรื่องเลี้ยงลูกเลย 0:00:09.080,0:00:13.016 ก็แค่เรื่องรูปแบบการเลี้ยงลูก[br]ที่มีอยู่ในปัจจุบัน 0:00:13.040,0:00:16.216 ที่เข้าไปวุ่นวายกับเด็ก ๆ 0:00:16.239,0:00:21.296 กีดกันโอกาสของพวกเขา[br]ในการพัฒนาตัวของพวกเขาเอง 0:00:21.320,0:00:23.536 ทุกวันนี้ มีรูปแบบการเลี้ยงลูกที่ชัดเจน 0:00:23.560,0:00:24.896 ที่เป็นลักษณะแบบนี้ 0:00:24.920,0:00:26.536 ฉันเดาว่า สิ่งที่ฉันกำลังจะบอกคือ 0:00:26.560,0:00:28.616 พวกเราใช้เวลามากมาย[br]ไปกับการวิตกกังวล 0:00:28.640,0:00:32.296 เกี่ยวกับพ่อแม่ที่ไม่ได้เข้าไปดูแล[br]ชีวิตของลูก ๆ มากพอ 0:00:32.320,0:00:34.256 การศึกษา การอบรมพวกเขา 0:00:34.280,0:00:35.480 ก็ควรจะเป็นเช่นนั้นนะคะ 0:00:36.000,0:00:38.376 แต่กลับกันในปลายสุดของอีกด้านหนึ่ง 0:00:38.400,0:00:41.096 ก็มีภัยร้ายมากมายอยู่เช่นเดียวกัน 0:00:41.120,0:00:44.056 ที่พ่อแม่จะรู้สึกว่าลูก ๆ[br]จะไม่สามารถประสบความสำเร็จได้ 0:00:44.080,0:00:48.136 หากพ่อแม่ไม่เข้าไปปกป้อง [br]และป้องกันในทุก ๆ ช่วง 0:00:48.160,0:00:51.896 คอยบินอยู่เหนือทุก ๆ เหตุการณ์[br]จัดการเรื่องเล็กน้อยทุก ๆ เรื่องในทุกขณะ 0:00:51.920,0:00:57.120 และนำทางลูก ๆ ไปยังมหาวิทยาลัยเล็ก ๆ [br]และได้งานในบางสาขาอาชีพ 0:00:58.760,0:01:01.376 เมื่อพวกเราเลี้ยงดูลูกในแนวทางเช่นนี้ 0:01:01.400,0:01:03.096 ฉันขอใช้คำว่า พวกเรา 0:01:03.120,0:01:05.896 เพราะว่าพระเจ้ารู้แน่นอน [br]ว่าการเลี้ยงลูกวัยรุ่นสองคนของฉัน 0:01:05.920,0:01:08.656 ก็มีแนวโน้มในการทำแบบนี้ด้วยเหมือนกัน 0:01:08.680,0:01:12.560 ลูกของเราก็ลงเอยด้วยการเป็นผู้นำ[br]ของเด็กที่เรียกว่าเด็กเช็คลิสต์ 0:01:13.200,0:01:15.896 และนี่เป็นลักษณะของเด็กเช็คลิสต์ 0:01:15.920,0:01:18.816 พวกเราเก็บเขาให้อยู่แต่ในที่ปลอดภัย 0:01:18.840,0:01:20.520 ให้อาหารและน้ำ 0:01:21.520,0:01:24.216 จากนั้นเราจะทำให้มั่นใจว่า[br]เด็ก ๆ เข้าโรงเรียนที่เหมาะสม 0:01:24.240,0:01:26.816 อยู่ในห้องเรียนที่ดี [br]ในโรงเรียนที่ดี 0:01:26.840,0:01:30.460 และได้เกรดเฉลี่ยที่ดี ในห้องเรียนที่ดี[br]อยู่ในโรงเรียนที่ดี 0:01:30.484,0:01:32.216 แต่ไม่ใช่แค่เกรดหรือคะแนน 0:01:32.240,0:01:35.456 ไม่ใช่แค่เกรดหรือคะแนนเท่านั้น[br]แต่รวมไปถึงได้รับเกียรติ และรางวัล 0:01:35.480,0:01:37.671 กีฬา กิจกรรม ความเป็นผู้นำ 0:01:37.695,0:01:39.616 เราพร่ำบอกลูกของเรา [br]อย่าเพียงแค่เข้าชมรม 0:01:39.640,0:01:41.896 แต่ให้ตั้งชมรม เพราะวิทยาลัย[br]ต้องการแบบนั้น 0:01:41.920,0:01:43.856 และทำเครื่องหมายใน[br]ช่องงานบริการสังคม 0:01:43.880,0:01:46.136 ฉันหมายถึง แสดงให้วิทยาลัยเห็นว่า[br]เธอดูแลผู้อื่น 0:01:46.160,0:01:48.256 (เสียงหัวเราะ) 0:01:48.280,0:01:53.216 และที่ทำทั้งหมดนี้เพื่อความคาดหวัง[br]สำหรับการไปสู่ระดับของความสมบูรณ์แบบ 0:01:53.240,0:01:55.856 พวกเราคาดหวังลูกของเราจะทำได้ถึง[br]ระดับของความสมบูรณ์แบบ 0:01:55.880,0:01:59.216 ที่พวกเราไม่เคยขอให้กับตัวเอง[br]ทำได้จนถึงขั้นนั้นมาก่อน 0:01:59.240,0:02:01.416 เนื่องจากพวกเราเรียกร้องเสียมากมาย 0:02:01.440,0:02:02.656 จนคิดว่า 0:02:02.680,0:02:05.896 อืม แน่นอนที่พ่อแม่อย่างพวกเรา[br]ต้องโต้แย้งกับคุณครูทุก ๆ คน 0:02:05.920,0:02:08.496 กับอธิการบดี ครูฝึกสอนกีฬา รวมถึงกรรมการ 0:02:08.520,0:02:11.416 ทำเสมือนกับเป็นผู้คอยเฝ้าดูแลลูก 0:02:11.440,0:02:12.680 ผู้จัดการส่วนตัว 0:02:13.880,0:02:15.696 และเลขาธิการ 0:02:15.720,0:02:17.896 จากนั้น กับพวกลูก ๆ อันเป็นที่รักของพวกเรา 0:02:17.920,0:02:20.056 เราใช้เวลาอย่างมากไปกับการกระตุ้นพวกเขา 0:02:20.080,0:02:24.496 จูงเขาไป ชี้แนะ ช่วยเหลือ โต้เถียง [br]พร่ำบ่น ซึ่งอาจเป็นตัวอย่างหนึ่ง 0:02:24.520,0:02:27.376 เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ผิดพลาด 0:02:27.400,0:02:29.896 ไม่ปิดประตู 0:02:29.920,0:02:32.416 ไม่ทำลายอนาคตของพวกเขา 0:02:32.440,0:02:34.696 ความหวังเพื่อที่จะเข้าสู่ 0:02:34.720,0:02:37.336 วิทยาลัยจำนวนเพียงหยิบมือเดียว 0:02:37.360,0:02:40.440 ที่แทบจะปฏิเสธผู้สมัครเรียนเกือบทุกคน 0:02:42.680,0:02:48.096 และนี่แหล่ะค่ะ เป็นความรู้สึก[br]ของการเป็นเด็กเช็คสิสต์ 0:02:48.120,0:02:50.616 อับดับแรกสุด คือ[br]ไม่มีเวลาว่างในการเล่นอย่างอิสระ 0:02:50.640,0:02:52.296 ไม่มีพื้นที่ในช่วงพักกลางวัน 0:02:52.320,0:02:55.336 เพราะพวกเราคิดว่า[br]ทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องทำให้ดีขึ้น 0:02:55.360,0:02:58.736 ราวกับการบ้านทุก ๆ ชิ้น สอบย่อยทุก ๆ ครั้ง[br]กิจกรรมทุกประเภท 0:02:58.760,0:03:03.296 คือช่วงชี้ชะตาสำหรับอนาคตที่พวกเรา[br]ตั้งไว้ในใจเพื่อพวกเขา 0:03:03.320,0:03:06.256 และพวกเราก็ยกเว้นเรื่องการช่วยงานบ้าน[br]จากพวกเขา 0:03:06.280,0:03:09.656 และเราก็ยกเว้นการนอนหลับอย่างเพียงพอ[br]กับพวกเขา 0:03:09.680,0:03:14.576 ตราบเท่าที่พวกเขาทำรายการ[br]ที่อยู่ในเช็คลิสต์ของพวกเขา 0:03:14.600,0:03:18.416 ในเด็กเช็คลิสต์ เราพูดว่า[br]เราแค่ต้องการให้พวกเขามีความสุข 0:03:18.440,0:03:20.496 แต่เมื่อพวกเขากลับมาจากโรงเรียน 0:03:20.520,0:03:23.656 สิ่งที่เรามักถามบ่อย ๆ อันดับแรกสุดเลย 0:03:23.680,0:03:26.736 ก็คือ การบ้าน และเกรดเฉลี่ยของพวกเขา 0:03:26.760,0:03:28.776 และสิ่งที่พวกเขาจะเห็นจากใบหน้าของเรา คือ 0:03:28.800,0:03:31.336 การยอมรับ ความรักของเรา 0:03:31.360,0:03:32.976 คุณค่าของพวกเขา 0:03:33.000,0:03:34.856 ล้วนมาจาก เกรด A 0:03:34.880,0:03:37.456 และต่อมาเมื่อพวกเราเดินไปข้าง ๆ พวกเขา 0:03:37.480,0:03:42.176 และให้การชื่นชมเสมือนเป็นครูฝึกใน[br]รายการประกวดสุนัข Westminster Dog Show 0:03:42.200,0:03:43.416 (เสียงหัวเราะ) 0:03:43.440,0:03:48.736 เกลี้ยกล่อมให้พวกเขากระโดดขึ้นสูงอีกสักนิด[br]และทะยานไปให้ไกลอีกสักหน่อย 0:03:48.760,0:03:51.816 วันแล้ววันเล่า 0:03:51.840,0:03:53.576 และเมื่อพวกเขาเรียนมัธยมปลาย 0:03:53.600,0:03:56.496 พวกเขาจะไม่พูดว่า [br]"อืม วิชาไหนที่น่าสนใจนะ" 0:03:56.520,0:03:57.776 หรือกิจกรรมอะไรที่น่าทำนะ" 0:03:57.800,0:03:59.496 พวกเขาจะไปหาผู้ให้คำปรึกษา[br]และพูดว่า 0:03:59.520,0:04:03.096 "ฉันต้องทำอะไรบ้าง[br]ถึงจะเข้าไปในวิทยาลัยที่ดีได้" 0:04:03.120,0:04:06.056 หลังจากนั้น เมื่อเกรดในช่วงมัธยม[br]เริ่มออกมา 0:04:06.080,0:04:07.656 และถ้าพวกเขาได้เกรด B 0:04:07.680,0:04:10.056 หรือ พระเจ้าห้ามไม่ให้ ได้เกรด C มา 0:04:10.080,0:04:12.016 พวกเขาส่งข้อความหาเพื่อน[br]อย่างกระวนกระวาย 0:04:12.040,0:04:17.160 และถามว่า "มีใครเคยเข้าวิทยาลัยดี ๆ[br]ด้วยเกรดเหล่านี้บ้างนะ" 0:04:17.959,0:04:19.495 และลูกของเรา 0:04:19.519,0:04:23.136 ทั้ง ๆ ที่ท้ายที่สุดแล้ว[br]เมื่อจบจากมัธยมปลาย 0:04:23.160,0:04:24.400 พวกเขาแทบจะหยุดหายใจ 0:04:25.400,0:04:26.616 พวกเขาจะเปราะบาง 0:04:26.640,0:04:28.456 พวกเขาจะเหนื่อยหน่ายและหมดแรง 0:04:28.480,0:04:30.376 พวกเขาดูแก่ขึ้นก่อนวัย 0:04:30.400,0:04:34.416 อยากที่จะให้ผู้ใหญ่ในชีวิตพูดว่า[br]"สิ่งที่เธอทำมา มันเพียงพอแล้ว 0:04:34.440,0:04:37.416 ความพยายามเพื่อหนทางข้างหน้า[br]ตั้งแต่ตอนเด็ก ๆ มันเพียงพอแล้ว" 0:04:37.440,0:04:41.696 และพวกเขาก็เริ่มอ่อนกำลังลง ภายใต้[br]ระดับความวิตกกังวลและซึมเศร้าที่สูง 0:04:41.720,0:04:43.936 บางคนก็สงสัย 0:04:43.960,0:04:48.320 ผลที่ออกมาของชีวิตนี้จะคุ้มค่าหรือไม่ 0:04:49.800,0:04:51.536 ค่ะ เราที่เป็นพ่อแม่ 0:04:51.560,0:04:54.936 พ่อแม่ที่มั่นใจมาก ๆ[br]ว่าทั้งหมดมันคุ้มค่า 0:04:54.960,0:04:56.176 เราดูเหมือนว่า จะปฏิบัติ 0:04:56.200,0:04:58.936 เหมือนกับว่าพวกเราคิดจริง ๆ ว่า[br]พวกเขาจะไม่มีอนาคต 0:04:58.960,0:05:03.656 ถ้าหากว่าพวกเขาไม่สามารถเข้าสู่[br]วิทยาลัยบางที่ หรือทำอาชีพบางอย่างได้ 0:05:03.680,0:05:05.000 ที่พวกเราคิดไว้เพื่อเขา 0:05:05.920,0:05:09.016 หรือบางที บางที พวกเราอาจจะกลัวว่า 0:05:09.040,0:05:11.376 พวกเขาจะไม่มีอนาคตที่พวกเราจะเอาไปคุยโวได้ 0:05:11.400,0:05:15.200 กับเพื่อน ๆ ของเรา และเอาไปแปะสติกเกอร์[br]ด้านหลังรถเราได้ 0:05:17.600,0:05:18.816 นั่นล่ะค่ะ 0:05:18.840,0:05:21.160 (เสียงหัวเราะ) 0:05:24.920,0:05:27.456 แต่ถ้าหากคุณมองเห็นสิ่งที่เราทำไป 0:05:27.480,0:05:31.016 หากคุณมีความกล้าที่จะมองอย่างจริง ๆ แล้ว 0:05:31.040,0:05:34.016 จะเห็นว่า สิ่งที่คุณทำไม่ได้แค่ทำให้ลูก[br]คิดว่าคุณค่าของพวกเขา 0:05:34.040,0:05:35.736 มาจากเกรด และคะแนนเท่านั้น 0:05:35.760,0:05:39.656 แต่เมื่อพวกเราใช้ชีวิตอยู่ภายใน[br]การพัฒนาความมีคุณค่าในจิตใจของเขาอยู่ 0:05:39.680,0:05:44.256 ทุกช่วงเวลา เหมือนกับในหนัง[br]"การเป็น จอห์น มาโควิท" เวอร์ชันของเราเอง 0:05:44.280,0:05:46.216 พวกเราได้ส่งข้อความให้กับลูก ๆ ว่า 0:05:46.240,0:05:51.456 "นี่ ลูก แม่ไม่คิดว่าลูกจะประสบความสำเร็จ[br]ได้จริง ๆ หากไม่มีแม่" 0:05:51.480,0:05:54.136 และด้วยการช่วยเหลือมากจนเกินไปของเรา 0:05:54.160,0:05:56.696 การปกป้องที่เกินไป การจูงมือและ[br]การชี้แนะที่เกินพอดี 0:05:56.720,0:06:00.736 เรายึดโอกาสของลูกในการสร้างการรับรู้[br]ความสามารถของตนเอง (self-efficacy) 0:06:00.760,0:06:04.456 ซึ่งเป็นรากฐานความเชื่ออันแท้จริง[br]ภายในจิตใจมนุษย์ 0:06:04.480,0:06:07.096 ที่สำคัญมากกว่าความภาคภูมิใจในตนเอง[br](self-esteem) ที่ได้ 0:06:07.120,0:06:08.520 จากเสียงปรบมือของเราทุกครั้ง 0:06:09.120,0:06:15.296 การรับรู้ความสามารถของตนเองจะเกิด[br]เมื่อคนเห็นว่าการกระทำนั้นทำให้เกิดผลลัพธ์ 0:06:15.320,0:06:16.536 ไม่ใช่ -- 0:06:16.560,0:06:17.776 นั่นล่ะค่ะ 0:06:17.800,0:06:20.640 (เสียงหัวเราะ) 0:06:21.600,0:06:25.376 ไม่ใช่การกระทำของพ่อแม่[br]ที่ทำในนามของพวกเขา 0:06:25.400,0:06:28.176 แต่เมื่อการกระทำของคน ๆ นั้นเอง[br]ที่นำมาสู่ผลลัพธ์ 0:06:28.200,0:06:29.696 ง่าย ๆ คือ 0:06:29.720,0:06:35.056 หากว่าเด็กจะพัฒนาการรับรู้[br]ความสามารถของตนเอง เขาจะต้อง 0:06:35.080,0:06:39.936 จะต้องทำสิ่งต่าง ๆ ทั้งหมดมากมาย[br]ทั้งการคิด การวางแผน การตัดสินใจ 0:06:39.960,0:06:43.536 การลงมือทำ การตั้งความหวัง การแก้ปัญหา[br]การลองผิดลองถูก 0:06:43.560,0:06:46.696 การวาดฝัน และสัมผัสประสบการณ์ในชีวิต 0:06:46.720,0:06:48.360 เพื่อตัวเขาเอง 0:06:49.280,0:06:51.776 ตอนนี้ ฉันกำลังพูดถึง 0:06:51.800,0:06:54.136 เด็กทุก ๆ คนต้องทำงานหนัก และสร้างแรงจูงใจ 0:06:54.160,0:06:57.336 ไม่จำเป็นต้องให้พ่อแม่เข้ามาเกี่ยวข้อง[br]หรือมาสนใจ ในชีวิตเขา 0:06:57.360,0:06:59.240 และเราควรจะถอยหรือปล่อยไปอย่างนั้นหรือ 0:07:00.040,0:07:01.256 ไม่หรอกค่ะ 0:07:01.280,0:07:02.496 (เสียงหัวเราะ) 0:07:02.520,0:07:04.216 นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันกำลังบอกอยู่นะคะ 0:07:04.240,0:07:07.856 สิ่งที่จะบอกคือ เมื่อปฏิบัติต่อเขา โดยเอา[br]เกรด คะแนน การได้รับเกียรติรางวัล 0:07:07.880,0:07:09.976 มาเป็นเหมือนเป้าหมายของตัวเด็กแล้ว 0:07:10.000,0:07:13.776 การผลักดันทั้งหมดเพื่อความหวัง[br]ที่จะเข้าสู่วิทยาลัยบางแห่งได้ 0:07:13.800,0:07:16.776 หรือเข้าทำงานในอาชีพบางประเภทได้ 0:07:16.800,0:07:21.176 ซึ่ง มันเป็นคำจำกัดความ[br]ความสำเร็จที่แคบเกินไปให้กับตัวเด็ก 0:07:21.200,0:07:24.736 และถึงแม้ว่าพวกเราอาจจะช่วยเขา[br]ประสบความสำเร็จกับชัยชนะในช่วงสั้น ๆ 0:07:24.760,0:07:25.976 โดยการช่วยเหลือที่มากไป-- 0:07:26.000,0:07:29.560 เช่น เขาจะได้เกรดที่ดีขึ้น[br]ถ้าเราช่วยเขาทำการบ้าน 0:07:30.320,0:07:34.200 ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อเราช่วยเขา [br]เขาก็อาจะมีเรซูเม่ยาว ๆ ในช่วยวัยเด็ก 0:07:35.120,0:07:38.496 สิ่งที่จะบอกคือ ทั้งหมดนี้จะมาเป็น[br]ค่าใช้จ่ายในระยะยาว 0:07:38.520,0:07:40.576 ต่อการรับรู้ตัวตนของเขาเอง 0:07:40.600,0:07:43.016 สิ่งที่ฉันกำลังพูดอยู่คือ[br]พวกเราควรจะสนใจให้น้อยลง 0:07:43.040,0:07:44.856 ในเรื่องวิทยาลัยเฉพาะแห่งจำนวนหนึ่ง 0:07:44.880,0:07:48.096 พวกเขาอาจจะสามารถนำไปใช้ หรือ[br]อาจจะเข้าไปได้ 0:07:48.120,0:07:53.016 และสนใจมากกว่านั้นว่า เขามีนิสัย[br]กระบวนการคิด ทักษะ[br] 0:07:53.040,0:07:57.976 สุขภาพ การประสบความสำเร็จ[br]ที่ใดก็ตามที่เขาไป 0:07:58.000,0:07:59.216 สิ่งที่ฉันจะบอกคือ 0:07:59.240,0:08:03.816 ลูกของเราต้องการให้พวกเราหมกมุ่น[br]ให้น้อยลงสักนิด ในเรื่องเกรดและคะแนน 0:08:03.840,0:08:06.136 และมีสิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่า 0:08:06.160,0:08:11.256 ในวัยเด็กที่ทำให้[br]การก่อร่างความสำเร็จของพวกเขา 0:08:11.280,0:08:13.960 สร้างสิ่งต่าง ๆ เช่น ความรัก 0:08:15.240,0:08:16.456 และ งานบ้าน 0:08:16.480,0:08:18.656 (เสียงหัวเราะ) 0:08:18.680,0:08:20.600 (เสียงปรบมือ) 0:08:23.240,0:08:26.480 ฉันพูดว่างานบ้านใช่ไหมคะ[br]งานบ้านใช่ไหมคะ อืม ฉันพูดอย่างนั้นจริง ๆ 0:08:27.920,0:08:30.080 แต่จริง ๆ แล้ว นี่เป็นเหตุผลว่าทำไม 0:08:31.280,0:08:34.936 ในการศึกษางานวิจัยระยะยาวเกี่ยวกับมนุษย์[br]ที่เคยถูกเก็บข้อมูล 0:08:34.960,0:08:37.135 ชื่อว่า Harvard Grant Study 0:08:37.159,0:08:39.496 วิจัยพบว่า การประสบความสำเร็จ[br]อย่างมืออาชีพในชีวิต 0:08:39.520,0:08:42.096 สิ่งที่พวกเราต้องการเพื่อลูก ๆ ของเรานั้น 0:08:42.120,0:08:45.896 ที่เป็น การประสบความสำเร็จอย่างมืออาชีพ[br]ในชีวิต มาจากการทำงานบ้านเมื่อยังเด็ก 0:08:45.920,0:08:47.936 และยิ่งเริ่มทำเร็วเมื่อไร ยิ่งดี 0:08:47.960,0:08:50.336 ที่จะเตรียมตัวต่อการทำงานหนัก[br]และปรับกระบวนการคิด 0:08:50.360,0:08:52.736 กระบวนการคิดที่บอกเราว่า[br]มีงานบางอย่างที่ไม่น่าพอใจ 0:08:52.760,0:08:54.976 ซึ่งในบางคนต้องทำงานนั้น[br]ที่อาจจะเหมือนกับฉัน 0:08:55.000,0:08:56.445 กระบวนการที่บอกว่า 0:08:56.445,0:08:57.890 ฉันจะทุ่มแรงทั้งหมด[br]เพื่อทำให้ดีขึ้น 0:08:59.360,0:09:02.416 ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้คุณก้าวหน้าในที่ทำงาน 0:09:02.440,0:09:05.336 พวกเราทั้งหมดต่างรู้ คุณก็รู้ 0:09:05.360,0:09:08.176 (เสียงปรบมือ) 0:09:08.200,0:09:11.776 พวกเราต่างรู้ และ[br]ในเด็กเช็คลิสต์ 0:09:11.800,0:09:15.576 เราละเว้นการทำงานบ้าน[br]ให้กับลูก ๆ ของเรา 0:09:15.600,0:09:18.096 และต่อมา เมื่ออยู่ในช่วงวัยผู้ใหญ่[br]ในที่ทำงาน 0:09:18.120,0:09:20.336 เขาจะลงเอยด้วยการรอคอยเช็คลิสต์ 0:09:20.360,0:09:21.816 ที่มันไม่มีอยู่จริง 0:09:21.840,0:09:25.136 และสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่านั้น[br]พวกเขาจะขาดแรงกระตุ้น ความมีชีวิตชีวา 0:09:25.160,0:09:27.376 ที่เตรียมพร้อมกับงานหนัก ๆ และปรับความคิด 0:09:27.400,0:09:30.976 รวมถึงมองไปรอบ ๆ และสงสัย[br]ฉันจะทำประโยชน์ต่อเพื่อนร่วมงานได้อย่างไร 0:09:31.000,0:09:35.320 ฉันจะคาดการณ์ขั้นตอนถัดไป[br]ในสิ่งที่หัวหน้าต้องการได้อย่างไรนะ 0:09:36.280,0:09:39.880 การค้นพบที่สำคัญอย่างที่สองจาก[br]วิจัย Harvard Grant Study 0:09:40.920,0:09:42.680 บอกว่า ความสุขในชีวิต 0:09:43.720,0:09:45.576 มาจากความรัก 0:09:45.600,0:09:47.456 ไม่ใช่ ความรักในงาน นะคะ 0:09:47.480,0:09:49.680 แต่เป็นรักที่มีต่อเพื่อนมนุษย์ 0:09:50.400,0:09:53.840 คู่สมรสของเรา คู่คิดของเรา[br]เพื่อนของเรา ครอบครัวของเรา 0:09:54.600,0:09:58.296 ดังนั้นเมื่อยังเด็กจำต้องสอน[br]ลูก ๆ ของเราให้รู้จักวิธีรัก 0:09:58.320,0:10:01.296 และพวกเขาจะไม่สามารถรักคนอื่นได้เลย[br]ถ้าหากไม่รักตัวเองก่อน 0:10:01.320,0:10:05.296 และพวกเขาจะไม่รักตัวเอง หากว่าพวกเราไม่ให้[br]ความรักอันไม่มีเงื่อนไข กับเขา 0:10:05.320,0:10:07.280 (เสียงปรบมือ) 0:10:09.600,0:10:10.800 ค่ะ 0:10:12.240,0:10:14.016 ดังนั้น 0:10:14.040,0:10:16.296 แทนที่พวกเราจะหมกมุ่นอยู่กับ[br]เกรดและคะแนน 0:10:16.320,0:10:19.216 เมื่อลูกอันเป็นที่รัก[br]กลับจากโรงเรียน มาถึงบ้าน 0:10:19.240,0:10:20.736 หรือพวกเรากลับจากที่ทำงาน 0:10:20.760,0:10:23.536 เราต้องปิดอุปกรณ์เทคโนโลยีต่าง ๆ[br]เอาโทรศัพท์ออกไป 0:10:23.560,0:10:24.936 และมองเข้าไปในดวงตาของพวกเขา 0:10:24.960,0:10:28.136 ให้เขาได้เห็น ความสุข[br]ที่กระจายเต็มอยู่บนใบหน้าเรา 0:10:28.160,0:10:31.296 หลังจากที่เราเจอลูกในช่วงแรก[br]ในหลายชั่วโมงที่ผ่านมา 0:10:31.320,0:10:33.256 เราควรจะต้องพูดว่า 0:10:33.280,0:10:34.480 "วันนี้เป็นยังไงบ้าง" 0:10:35.840,0:10:38.656 "วันนี้มีเรื่องอะไรที่หนูชอบบ้าง" 0:10:38.680,0:10:42.416 และเมื่อลูกสาวที่เป็นวัยรุ่นตอบว่า[br]"มื้อกลางวัน ค่ะ" เหมือนกับที่ลูกของฉันบอก 0:10:42.440,0:10:44.496 และฉันต้องการได้ยินเกี่ยวกับ[br]การสอบคณิตศาสตร์ 0:10:44.520,0:10:45.936 ไม่ใช่ มื้อกลางวัน 0:10:45.960,0:10:48.976 คุณต้องมุ่งความสนใจไปที่มื้อกลางวันก่อน 0:10:49.000,0:10:52.176 ต้องพูดว่า "มื้อกลางวันที่สุดยอด[br]ของวันนี้คืออะไรล่ะ" 0:10:52.200,0:10:55.576 พวกเขาต้องการที่จะรู้ว่า [br]เขามีความสำคัญกับพวกเราเสมือนมนุษย์ 0:10:55.600,0:10:58.200 ไม่ใช่เพราะเกรดเฉลี่ย 0:10:59.640,0:11:01.856 คุณคงกำลังคิดว่า[br]งานบ้าน และความรัก 0:11:01.880,0:11:04.376 ฟังดูเป็นสิ่งที่ดีนะคะ[br]แต่ตลกหรือเปล่า 0:11:04.400,0:11:07.376 สิ่งที่วิทยาลัยต้องการเห็นคือ[br]คะแนนและเกรดอันดับหนึ่ง 0:11:07.400,0:11:11.320 รวมถึงพวกเกียรติและรางวัล[br]และที่ฉันกำลังจะบอกคุณ ประมาณว่า 0:11:13.080,0:11:18.976 โรงเรียนชื่อดังมาก ๆ ต้องการสิ่งเหล่านี้[br]จากช่วงวัยหนุ่มสาวของพวกเรา 0:11:19.000,0:11:20.360 แต่นี่ไม่ใช่ข่าวที่ดีเลย 0:11:21.160,0:11:26.256 มันตรงกันข้ามกับสิ่งที่วิทยาลัยติดอันดับ[br]อยากจะให้พวกเราเชื่อ 0:11:26.280,0:11:28.640 (เสียงปรบมือ) 0:11:32.040,0:11:34.936 คุณไม่ต้องเข้าหนึ่งในโรงเรียน[br]ที่มีชื่อเสียงดัง ๆ เหล่านั้น 0:11:34.960,0:11:36.696 เพื่อที่จะมีความสุขและสำเร็จในชีวิต 0:11:36.720,0:11:39.576 คนที่มีความสุขและประสบความสำเร็จ[br]ก็เคยเข้าเรียนโรงเรียนรัฐ 0:11:39.600,0:11:41.856 เคยเข้าวิทยาลัยเล็ก ๆ[br]ที่ไม่มีใครเคยจะได้ยินชื่อ 0:11:41.880,0:11:43.456 เคยเข้าวิทยาลัยชุมชน 0:11:43.480,0:11:46.216 เคยเข้าวิทยาลัยที่นี่ และเคยสอบตก 0:11:46.240,0:11:49.040 (เสียงปรบมือ) 0:11:53.240,0:11:56.216 หลักฐานก็คือ ในห้องนี้[br]ในชุมชนของเรา 0:11:56.240,0:11:57.936 นี่เป็นเรื่องจริง 0:11:57.960,0:11:59.656 และหากเปิดกว้างในสิ่งที่บังตาอยู่ 0:11:59.680,0:12:01.936 และเต็มใจที่จะมองไปยัง[br]วิทยาลัยอื่น ๆ มากขึ้นบ้าง 0:12:01.960,0:12:05.496 อาจช่วยขจัดอีโก้ของเราไป[br]จากสมการ 0:12:05.520,0:12:09.176 พวกเราจะสามารถยอมรับ และโอบกอด[br]ความจริงอันนี้ และจากนั้นจะตระหนักได้ 0:12:09.200,0:12:11.176 ว่าโลกคงยากที่จะถึงจุดสิ้นสุด 0:12:11.200,0:12:14.720 หากลูกของเราไม่เข้า[br]โรงเรียนชื่อดัง ๆ เหล่านั้น 0:12:15.960,0:12:17.216 และสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่า 0:12:17.240,0:12:22.336 หากช่วงวัยเด็กของพวกเขาไม่ได้ใช้ชีวิต[br]ตามเช็คลิสต์อันโหดร้ายนี้ 0:12:22.360,0:12:24.496 ต่อมาเมื่อพวกเขาเข้าสู่วิทยาลัย 0:12:24.520,0:12:26.456 ไม่ว่าจะวิทยาลัยไหนก็ตาม 0:12:26.480,0:12:29.576 พวกเขาจะไปที่เหล่านั้น[br]ด้วยการตัดสินใจด้วยตนเอง 0:12:29.600,0:12:32.056 หล่อเลี้ยงด้วยความปรารถนาด้วยตนเอง 0:12:32.080,0:12:35.280 ทำได้ดี และพร้อมกับการเติบโต 0:12:37.360,0:12:39.160 ฉันมีบางเรื่องที่ต้องยอมรับกับพวกคุณ 0:12:39.760,0:12:42.856 ที่ฉันเคยพูดถึงไว้ก่อนหน้านี้ [br]ฉันมีลูกสองคน ซอเยอร์ และเอเวอรี 0:12:42.880,0:12:44.576 พวกเขาอยู่ในช่วงวัยรุ่น 0:12:44.600,0:12:46.456 และครั้งหนึ่งนั้น 0:12:46.480,0:12:49.096 ฉันคิดว่า ฉันเคยปฏิบัติต่อซอเยอร์และเอเวอรี 0:12:49.120,0:12:50.896 เหมือนต้นบอนไซต้นเล็ก ๆ 0:12:50.920,0:12:53.256 (เสียงหัวเราะ) 0:12:53.280,0:12:56.216 ที่เติบโตขึ้นมาโดย[br]การตัดแต่งและเล็มอย่างระมัดระวัง 0:12:56.240,0:13:00.136 และปั้นให้มีลักษณะที่สมบูรณ์แบบ[br]ของมนุษย์ 0:13:00.160,0:13:03.656 ให้สมบูรณ์แบบเพียงพอที่จะเป็นสิ่งประกัน[br]ว่าพวกเขาจะเข้าสู่ 0:13:03.680,0:13:06.120 หนึ่งในวิทยาลัยที่มีการแข่งขันกันสูงที่สุด 0:13:07.040,0:13:10.920 แต่ฉันก็มาตระหนัก หลังจากทำงานกับ[br]เด็กอื่น ๆ เป็นพันกว่าคน 0:13:11.640,0:13:13.360 (เสียงหัวเราะ) 0:13:14.480,0:13:16.800 รวมถึงได้เลี้ยงดูลูกทั้งสองคนด้วยตัวเอง 0:13:18.200,0:13:20.400 ลูกของฉันไม่ใช่ต้นบอนไซแล้วนะคะ 0:13:21.800,0:13:23.520 แต่พวกเขาเป็น ดอกไม้ป่า 0:13:24.400,0:13:27.216 ที่ไม่ทราบว่าเป็นชนิดพันธุ์ไหนหรือประเภทใด 0:13:27.240,0:13:29.136 (เสียงหัวเราะ) 0:13:29.160,0:13:32.576 และหน้าที่ของฉันคือจัดหา[br]สภาพบรรยากาศที่ช่วยถนอมรักษาไว้ 0:13:32.600,0:13:34.976 เพื่อสร้างความเข้มแข็ง ผ่านการทำงานบ้าน 0:13:35.000,0:13:39.296 และให้ความรักกับพวกเขา เพื่อที่พวกเขา[br]จะสามารถรักคนอื่น ๆ และรับความรักได้ 0:13:39.320,0:13:42.416 รวมถึงวิทยาลัย สาขาอาชีพ 0:13:42.440,0:13:44.136 นั่นก็ขึ้นอยู่กับพวกเขา 0:13:44.160,0:13:49.816 อาชีพของฉันไม่ใช่ทำให้เขาเป็น[br]ในสิ่งที่ฉันอยากให้เขาเป็น 0:13:49.840,0:13:54.640 แต่ส่งเสริมพวกเขาในการเป็น[br]ตัวตนที่รุ่งโรจน์ของพวกเขาเอง 0:13:55.400,0:13:56.616 ขอบคุณค่ะ 0:13:56.640,0:14:03.070 (เสียงปรบมือ)