WEBVTT

00:00:00.704 --> 00:00:04.520
میدونید، من هدفم این نبود که
متخصص فرزندپروری شوم.

00:00:04.520 --> 00:00:08.280
در واقع، خیلی هم علاقهای به
خودِ فرزندپروری ندارم.

00:00:08.950 --> 00:00:13.016
اما این روزها، شیوهی خاصی از
فرزندپروری وجود دارد

00:00:13.040 --> 00:00:16.216
که به نحوی دارد بچهها را تباه میکند،

00:00:16.239 --> 00:00:21.296
فرصت پرورش دادن «خود»شان را
از آنها میگیرد.

00:00:21.320 --> 00:00:23.536
این روزها شیوهی خاصی از
فرزندپروری وجود دارد

00:00:23.560 --> 00:00:24.546
که مانع راه است.

NOTE Paragraph

00:00:24.966 --> 00:00:26.336
منظورم این است که،

00:00:26.560 --> 00:00:28.616
ما زمان زیادی را صرف نگرانی

00:00:28.640 --> 00:00:32.296
در مورد والدینی میکنیم که به اندازهی 
کافی درگیر زندگی فرزندانشان نیستند

00:00:32.320 --> 00:00:34.256
و آموزش آنها یا تربیت آنها.

00:00:34.280 --> 00:00:35.480
و این نگرانی بهجاست.

00:00:36.000 --> 00:00:38.376
اما در سوی دیگر این طیف،

00:00:38.400 --> 00:00:41.096
باز هم آسیب زیادی در جریان است،

00:00:41.120 --> 00:00:44.056
جایی که والدین احساس میکنند که 
فرزندی «نمیتواند» موفق باشد

00:00:44.080 --> 00:00:48.136
مگر اینکه پدر یا مادر در هر موقعیتی
محافظ و پیشگیرنده باشند،

00:00:48.160 --> 00:00:51.896
و ناظر بر هر اتفاقی،
و هر لحظه را به صورت جزئی کنترل کنند،

00:00:51.920 --> 00:00:57.120
و فرزندشان را به سمت زیرمجموعهی کوچکی از
دانشگاهها و شغلها هدایت کنند.

NOTE Paragraph

00:00:58.760 --> 00:01:01.376
وقتی ما فرزندان را اینگونه پرورش دهیم،

00:01:01.400 --> 00:01:03.096
و میگویم «ما»،

00:01:03.120 --> 00:01:05.896
چون خدا میداند،
در بزرگ کردن دو نوجوانم،

00:01:05.920 --> 00:01:08.656
من خودم این تمایلات را داشتهام،

00:01:08.680 --> 00:01:12.560
فرزندانمان در نهایت
یک کودکی چکلیستی خواهند داشت،

NOTE Paragraph

00:01:13.200 --> 00:01:15.896
و کودکی چکلیستی چنین است:

00:01:15.920 --> 00:01:18.816
ما آنها را سالم و سرحال نگه میداریم،

00:01:18.840 --> 00:01:20.520
و تغذیه شده و سیراب،

00:01:21.520 --> 00:01:23.750
و بعد میخواهیم خیالمان راحت باشد
که به مدارس خوب میروند،

00:01:23.750 --> 00:01:26.280
و نه فقط این، اینکه آنها
در کلاسهای خوبِ مدارس خوب هستند،

00:01:26.280 --> 00:01:29.464
و اینکه آنها نمرات خوبی در کلاسهای خوبِ
مدارس خوب میگیرند.

00:01:29.464 --> 00:01:31.410
اما نه فقط نمرات، بلکه رتبهشان،

00:01:31.410 --> 00:01:34.040
و نه فقط نمرات و رتبه،
بلکه افتخارات و جوایز،

00:01:34.040 --> 00:01:36.085
و ورزش،
فعالیتها، مدیریت و رهبری،

00:01:36.085 --> 00:01:38.050
ما به فرزندانمان میگوییم:
«فقط عضو یک انجمن نشو،

00:01:38.050 --> 00:01:41.410
یک انجمن را پایهگذاری کن،
چون این چیزیست که دانشگاهها میخواهند.»

00:01:41.410 --> 00:01:43.360
و خدمات اجتماعی انجام بده.

00:01:43.360 --> 00:01:46.136
یعنی، به دانشگاهها نشان بده که
به دیگران اهمیت میدهی.

NOTE Paragraph

00:01:46.160 --> 00:01:48.256
(خنده)

NOTE Paragraph

00:01:48.280 --> 00:01:53.216
و تمال اینها برای درجهی مورد انتظاری
از کمال انجام میشود.

00:01:53.240 --> 00:01:55.856
ما در کارهای فرزندانمان
حدی از کمال را انتظار داریم

00:01:55.880 --> 00:01:59.216
که هیچوقت از خود ما انتظار نمیرفت،

00:01:59.240 --> 00:02:02.226
و خب چون «خیال میکنیم»
این همه نیاز وجود دارد،

00:02:02.680 --> 00:02:05.896
پس، البته که ما والدین باید با هر معلم

00:02:05.920 --> 00:02:08.496
و مدیر و مربی و داوری بحث کنیم،

00:02:08.520 --> 00:02:11.416
و مانند نگهبان فرزندانمان رفتار کنیم،

00:02:11.440 --> 00:02:12.680
و مربی شخصی،

00:02:13.880 --> 00:02:15.696
و منشی آنها.

NOTE Paragraph

00:02:15.720 --> 00:02:17.896
و بعد با فرزندانمان، فرزندان عزیزمان،

00:02:17.920 --> 00:02:20.056
آنقدر زمان صرف سقلمه زدن،


00:02:20.080 --> 00:02:22.820
راضی کردنشان به انجام کاری، تذکر دادن،
کمک کردن، اصرار کردن

00:02:22.820 --> 00:02:24.520
و اگر لازم باشد سرزنش کردنشان میکنیم،

00:02:24.520 --> 00:02:27.376
تا مطمئن شویم که خرابکاری نمیکنند،

00:02:27.400 --> 00:02:29.896
که فرصتها را از دست نمیدهند،

00:02:29.920 --> 00:02:32.416
که آیندهشان را تباه نمیکنند،

00:02:32.440 --> 00:02:34.696
یک پذیرش رویایی

00:02:34.720 --> 00:02:37.280
در یک مشت دانشگاه

00:02:37.280 --> 00:02:39.680
که تقریبا هر داوطلبی را رد میکنند.

00:02:39.680 --> 00:02:42.680
(خندهی حضار)

NOTE Paragraph

00:02:42.680 --> 00:02:48.096
و حالا بودن در این کودکی چکلیستی
چنین حسی دارد:

00:02:48.120 --> 00:02:50.616
اول از همه، وقتی برای
بازی آزاد نیست،

00:02:50.640 --> 00:02:52.296
بعد از ظهرها زمان آزاد وجود ندارد،

00:02:52.320 --> 00:02:55.336
چون فکر میکنیم هر چیزی
باید مفید و پربار باشد.

00:02:55.360 --> 00:02:58.736
انگار که هر کار در خانهای، هر آزمونی
و هر فعالیتی به تنهایی

00:02:58.760 --> 00:03:03.296
نقطهی شکست یا موفقیت آنهاست برای رسیدن
به این آیندهای که برایشان در نظر داریم،

00:03:03.320 --> 00:03:06.256
و آنها را از کمک کردن
در کارهای خانه معاف میکنیم،

00:03:06.280 --> 00:03:09.656
و حتی آنها را
از داشتن خواب کافی منع میکنیم،

00:03:09.680 --> 00:03:14.576
همین کافیست که آنها
موارد چکلیستشان را خط بزنند (انجام دهند).

00:03:14.600 --> 00:03:18.416
و در کودکی چکلیستی ما میگوییم
که خوشحالی آنها را میخواهیم،

00:03:18.440 --> 00:03:20.496
اما زمانی که از مدرسه به خانه میآیند،

00:03:20.520 --> 00:03:23.656
چیزی که بیشتر وقتها
در موردش از آنها میپرسیم، در درجهی اول

00:03:23.680 --> 00:03:26.736
کار در خانه و نمراتشان است.

00:03:26.760 --> 00:03:28.776
و آنها در چهرهمان میبینند

00:03:28.800 --> 00:03:31.336
که پذیرش ما، عشق و محبت ما،

00:03:31.360 --> 00:03:32.976
که ارزش واقعی آنها،

00:03:33.000 --> 00:03:34.856
از نمرات A (عالی) میآید.

00:03:34.880 --> 00:03:37.456
و بعد ما کنارشان راه میرویم

00:03:37.480 --> 00:03:42.176
و تشویقشان میکنیم، مثل یک مربی
در مسابقهی نمایش سگ وِستمینیستر

NOTE Paragraph

00:03:42.200 --> 00:03:43.416
(خندهی حضار)

NOTE Paragraph

00:03:43.440 --> 00:03:48.736
تشویقشان میکنیم که فقط کمی بالاتر بپرند
و کمی به جلو پیشرفت کنند،

00:03:48.760 --> 00:03:51.816
هر روز و هر روز و هر روز.

00:03:51.840 --> 00:03:53.576
و وقتی به دبیرستان میرسند،

00:03:53.600 --> 00:03:56.496
نمیگویند، «خب، من چه چیزی را
دوست دارم بخوانم

00:03:56.520 --> 00:03:57.776
یا به عنوان فعالیت انجام دهم؟»

00:03:57.800 --> 00:03:59.496
آنها پیش مشاوران میروند و میگویند،

00:03:59.520 --> 00:04:03.096
«برای اینکه به دانشگاه خوب و مناسب
وارد شوم باید چکار کنم؟»

00:04:03.120 --> 00:04:06.056
و بعد، وقتی در دبیرستان 
شروع به دادن نمرات میکنند،

00:04:06.080 --> 00:04:07.656
و بچهها چند نمرهی B میگیرند،

00:04:07.680 --> 00:04:10.056
یا خدای ناکرده نمرات C،

00:04:10.080 --> 00:04:12.016
سراسیمه به دوستانشان پیامک میدهند

00:04:12.040 --> 00:04:17.160
و میگویند، «کسی تا به حال با این نمرات
به دانشگاه خوب رفته است؟»

NOTE Paragraph

00:04:17.959 --> 00:04:19.495
و بچههای ما،

00:04:19.519 --> 00:04:23.136
بدون توجه به اینکه بعد 
از دبیرستان به کجا رسیدهاند،

00:04:23.160 --> 00:04:24.400
دیگر نفس ندارند،

00:04:25.400 --> 00:04:26.616
شکننده شدهاند،

00:04:26.640 --> 00:04:28.456
خسته و کمی آسیبدیدهاند.

00:04:28.480 --> 00:04:30.376
قبل از اینکه زمانش شود،
کمی پیر شدهاند،

00:04:30.400 --> 00:04:34.416
و آرزومند اینکه بزرگترهای زندگیشان گفته بودند:
«کارهایی که کردهای کافیست،

00:04:34.440 --> 00:04:37.416
این تلاشی که در کودکی نشان دادی کافیست.»

00:04:37.440 --> 00:04:41.696
و آنها زیر بار سنگین اضطراب و ناراحتی
و افسردگی پژمرده و پرپر میشوند،

00:04:41.720 --> 00:04:43.936
و برخی حیران و سرگشته میپرسند:

00:04:43.960 --> 00:04:48.320
«آیا این زندگی، هیچوقت به جایی میرسد که
ارزش و معنیاش معلوم شود؟»

NOTE Paragraph

00:04:49.800 --> 00:04:51.536
خب، ما پدر و مادرها،

00:04:51.560 --> 00:04:54.936
ما پدر و مادرها خوب مطمئنیم که
ارزش همهی اینها مشخص است.

00:04:54.960 --> 00:04:56.176
ما طوری رفتار میکنیم که

00:04:56.200 --> 00:04:58.936
انگار واقعا باور داریم که
آنها هیچ آیندهای نخواهند داشت،

00:04:58.960 --> 00:05:03.656
اگر به یکی از این معدود
دانشگاهها یا شغلها وارد نشوند،

00:05:03.680 --> 00:05:05.000
که ما برایشان در نظر گرفتهایم.

NOTE Paragraph

00:05:05.920 --> 00:05:09.016
یا شاید، شاید، ما فقط ترسیدهایم

00:05:09.040 --> 00:05:12.566
که آنها آیندهای نخواهند داشت که
ما بتوانیم با آن فخر بفروشیم به دوستانمان

00:05:12.566 --> 00:05:14.600
و با برچسبهایی پشت ماشینهایمان.

00:05:14.600 --> 00:05:17.600
(خندهی حضار)

00:05:17.600 --> 00:05:18.340
بله

NOTE Paragraph

00:05:18.340 --> 00:05:24.020
(تشویق حضار)

NOTE Paragraph

00:05:24.920 --> 00:05:27.456
اما اگر ببینید که ما چه کردهایم،

00:05:27.480 --> 00:05:31.016
اگر شجاعت این را داشته باشید که
واقعا بررسی کنید،

00:05:31.040 --> 00:05:35.306
خواهید دید که نه تنها بچههایمان فکر میکنند
ارزششان از نمرات و رتبههایشان میآید،

00:05:35.690 --> 00:05:39.656
بلکه زمانی که ما همواره درون ذهنهای
با ارزش و در حال پرورششان زندگی میکنیم

00:05:39.680 --> 00:05:44.256
درست مانند نسخهی خودمان از فیلم
«[به جای] جان ملکویچ بودن»،

00:05:44.280 --> 00:05:46.216
به بچههایمان این پیام را میدهیم که:

00:05:46.240 --> 00:05:51.456
«آهای بچه، گمان نمیکنم که تو واقعا بتوانی
هیچ کدام از این چیزها را بدون من بدست آوری.»

00:05:51.480 --> 00:05:54.136
و اینطور با زیادی کمک کردنمان،

00:05:54.160 --> 00:05:56.460
با حمایت و جهتدهی افراطیمان
و با دستگیریهایمان،

00:05:56.460 --> 00:06:00.736
ما بچههایمان را از داشتن فرصتی برای
بدستآوردن خوداثربخشی محروم میکنیم،

00:06:00.760 --> 00:06:04.410
که یک زیربنای واقعا اساسی از روان آدمیست،

00:06:04.410 --> 00:06:08.896
خیلی مهمتر از آن عزت نفسی که هر وقت
آنها را تشویق میکنیم بدست میآورند.

00:06:09.120 --> 00:06:15.296
خوداثربخشی زمانی ساخته میشود که
کسی میبیند که کار خودش نتیجه میدهد،

00:06:15.320 --> 00:06:16.536
نه --

00:06:16.560 --> 00:06:17.776
بفرما!

NOTE Paragraph

00:06:17.800 --> 00:06:20.640
(تشویق)

NOTE Paragraph

00:06:21.600 --> 00:06:25.376
نه کارهای والدین کسی که از طرف او
و برای او انجام میدهند،

00:06:25.400 --> 00:06:28.110
بلکه زمانی که کار خود فرد،
به نتیجه میرسد.

00:06:28.110 --> 00:06:29.696
پس به طور خلاصه،

00:06:29.720 --> 00:06:35.056
اگر قرار است بچههای ما، خوداثربخشی
بدست بیاورند، که باید هم بدست بیاورند،

00:06:35.080 --> 00:06:39.936
پس باید خیلی بیشتر کار فکر کردن،
نقشه ریختن، تصمیمگرفتن،

00:06:39.960 --> 00:06:43.536
انجام دادن، انتظار کشیدن، حریف شدن
و مواجه شدن، سعی و خطا کردن،

00:06:43.560 --> 00:06:46.696
رویا داشتن و تجربه و مهارت زندگی،

00:06:46.720 --> 00:06:48.360
را خودشان انجام دهند.

NOTE Paragraph

00:06:49.280 --> 00:06:51.776
حال، آیا من میگویم

00:06:51.800 --> 00:06:54.136
که هر بچهای سخت تلاشگر است و با انگیزه

00:06:54.160 --> 00:06:57.090
و نیازی به درگیری والدین
یا توجه آنها به زندگیشان ندارند،

00:06:57.090 --> 00:06:59.240
و ما باید راحت عقب بکشیم و بیخیال شویم؟

00:07:00.040 --> 00:07:01.256
معلومه که نه!

NOTE Paragraph

00:07:01.280 --> 00:07:02.496
(خندهی حضار)

NOTE Paragraph

00:07:02.520 --> 00:07:04.216
حرف من این نیست.

00:07:04.240 --> 00:07:07.856
من میگویم، وقتی ما رتبه و نمره
و افتخارات و جوایز را

00:07:07.880 --> 00:07:09.976
به عنوان «هدف کودکی» میدانیم،

00:07:10.000 --> 00:07:13.776
همه برای کمک به دریافت یک پذیرش امیدوارانه
در تعداد محدودی دانشگاه

00:07:13.800 --> 00:07:16.776
یا ورود به تعداد اندکی شغل،

00:07:16.800 --> 00:07:21.176
[میگویم] که این یک تعریف خیلی محدود و ناقص
از موفقیت برای بچههایمان است.

00:07:21.200 --> 00:07:24.736
و با اینکه ممکن است کمکشان کنیم
که پیروزیهای کوتاهمدتی بدست آورند

00:07:24.760 --> 00:07:25.976
با کمک زیادی کردنمان، --

00:07:26.000 --> 00:07:29.560
مثلا آنها نمرهی بهتری میگیرند، اگر در
انجام کار در خانهشان آنها را کمک کنیم،

00:07:30.320 --> 00:07:34.200
ممکن است رزومهی کودکی طولانیتری
داشته باشند، وقتی ما کمک میکنیم، --

00:07:35.120 --> 00:07:38.496
میخواهم بگویم که تمام اینها
با دادن هزینهای در طولانیمدت

00:07:38.520 --> 00:07:40.576
بر درک از خودشان همراه است.

00:07:40.600 --> 00:07:43.016
منظورم این است که،
ما باید کمتر درگیر

00:07:43.040 --> 00:07:44.856
مجموعهی مشخصی از دانشگاهها شویم که

00:07:44.880 --> 00:07:48.096
آنها ممکن است برای ثبت نام در آنها
درخواست دهند یا وارد آنها شوند

00:07:48.120 --> 00:07:53.016
و بیشتر دغدغهی این را داشته باشیم که آنها
عادات، طرز فکر، مهارتها،

00:07:53.040 --> 00:07:57.976
[و] سلامتی و آمادگی این را داشته باشند،
که هرجا میروند موفق باشند.

00:07:58.000 --> 00:07:59.216
چیزی که میگویم این است که،

00:07:59.240 --> 00:08:03.816
بچههای ما میخواهند که ما کمتر روی
نمره و رتبه حساسیت نشان دهیم.

00:08:03.840 --> 00:08:10.466
و بیشتر به کودکیای توجه نشان دهیم
که اساسی برای موفقیت آنها فراهم میکند،

00:08:11.280 --> 00:08:13.960
ساخته شده بر اساس چیزهایی مانند مهر و محبت

00:08:15.240 --> 00:08:16.976
و کارهای روزمره و ناخوشایند
[و خستهکننده].

NOTE Paragraph

00:08:16.976 --> 00:08:18.656
(خندهی حضار)

NOTE Paragraph

00:08:18.680 --> 00:08:20.600
(تشویق جمع)

NOTE Paragraph

00:08:23.240 --> 00:08:26.480
گفتم کارهای روزمره و ناخوشایند؟ بله گفتم.

00:08:27.920 --> 00:08:30.080
ولی جدی [گفتم]، به این دلیل:

00:08:31.280 --> 00:08:34.936
طولانیترین مطالعه از نظر زمانی،
که روی انسانها انجام شده است

00:08:34.960 --> 00:08:37.135
Harvard Grant Study
نام دارد.

00:08:37.159 --> 00:08:39.646
این مطالعه نشان داده است که
موفقیت حرفهای در زندگی،

00:08:39.646 --> 00:08:42.096
که همان چیزیست که ما
برای بچههایمان میخواهیم،

00:08:42.120 --> 00:08:45.896
موفقیت حرفهای در زندگی نتیجهی انجام
کارهای روزمره و سخت در کودکی است،

00:08:45.920 --> 00:08:47.936
و هرچه در سن کمتری 
شروع کرده باشید، بهتر است،

00:08:47.960 --> 00:08:50.300
همان ذهنیت «آستینهات رو
بالا بزن و دست به کار شو»،

00:08:50.300 --> 00:08:52.736
طرز فکری که میگوید، 
«یکم کارِ ناخوشایند هست،

00:08:52.760 --> 00:08:54.976
یکی بالاخره باید انجامش دهد،
میشود آن یک نفر من باشم.»،

00:08:55.000 --> 00:08:56.216
طرز فکری که میگوید،

00:08:56.240 --> 00:08:59.336
من تلاشم را اختصاص میدهم برای اصلاح کل،

00:08:59.360 --> 00:09:02.416
که این همان چیزیست که شما را
در محل کار جلو میاندازد.

00:09:02.440 --> 00:09:05.336
همهی ما این را میدانیم،
شما این را میدانید.

NOTE Paragraph

00:09:05.360 --> 00:09:08.176
(تشویق حضار)

NOTE Paragraph

00:09:08.200 --> 00:09:11.776
همهی ما این را میدانیم، و با این حال
در کودکی چکلیستی،

00:09:11.800 --> 00:09:15.576
بچههایمان را از انجام دادن
کارهای سخت خانه معاف میکنیم.

00:09:15.600 --> 00:09:18.096
و بعد آنها به جوانانی
در محل کار تبدیل میشوند

00:09:18.120 --> 00:09:20.336
که هنوز منتظر یک چکلیست هستند،

00:09:20.360 --> 00:09:21.816
ولی وجود ندارد.

00:09:21.840 --> 00:09:25.136
و از این مهمتر،
انگیزه و غریزهی این را ندارند

00:09:25.160 --> 00:09:27.376
که آستینهایشان را بالا بزنند
و دست به کار شوند

00:09:27.400 --> 00:09:30.976
و دور و برشان را نگاه کنند و فکر کنند:
«چطور میتوانم برای همکارانم مفید باشم؟

00:09:31.000 --> 00:09:35.320
چطور میتوانم در راستای نیاز رئیسم،
چند گام جلوتر را پیشبینی کنم؟»

NOTE Paragraph

00:09:36.280 --> 00:09:39.880
یافتهی مهم دومی، از
Harvard Grant Study

00:09:40.920 --> 00:09:42.680
نشان داد که شادکامی در زندگی

00:09:43.720 --> 00:09:45.576
از عشق میآید،

00:09:45.600 --> 00:09:47.456
نه عشق به کار،

00:09:47.480 --> 00:09:49.680
عشق به انسانها.

00:09:50.400 --> 00:09:53.840
همسرمان، شریکمان،
دوستانمان، خانوادهمان.

00:09:54.600 --> 00:09:58.296
پس دوران کودکی باید به بچههایمان یاد دهد
چطور دوست داشته باشند،

00:09:58.320 --> 00:10:01.296
و نمیتوانند دیگران را دوست داشته باشند،
اگر در ابتدا خود را دوست نداشته باشند،

00:10:01.320 --> 00:10:05.296
و خود را دوست نخواهند داشت،
اگر نتوانیم به آنها بدون شرط عشق بورزیم.

NOTE Paragraph

00:10:05.320 --> 00:10:07.280
(تشویق حضار)

NOTE Paragraph

00:10:09.600 --> 00:10:10.800
بله

00:10:12.530 --> 00:10:16.776
و بنابراین، به جای حساس بودن روی 
نمرات و رتبهها وقتی به خانه برمیگردند،

00:10:16.776 --> 00:10:19.216
وقتی فرزند عزیزمان از
مدرسه به خانه برمیگردد،

00:10:19.240 --> 00:10:20.736
یا وقتی ما از سر کار برمیگردیم،

00:10:20.760 --> 00:10:23.536
باید دستگاههایمان را ببندیم،
گوشیهایمان را کنار بگذاریم،

00:10:23.560 --> 00:10:24.936
و در چشمانشان نگاه کنیم

00:10:24.960 --> 00:10:28.320
و بگذاریم شادیای که
از دیدن فرزندمان بعد از چند ساعت

00:10:28.320 --> 00:10:31.320
در چهرهمان پیدا میشود را ببینند.

00:10:31.320 --> 00:10:33.256
و بعد باید بگوییم،

00:10:33.280 --> 00:10:34.480
«امروزت چطور بود؟

00:10:35.840 --> 00:10:38.656
امروز از چی خوشت آمد؟»

00:10:38.680 --> 00:10:42.416
و وقتی دختر نوجوانتان میگوید، «ناهار»،
همانطور که دختر من گفت،

00:10:42.440 --> 00:10:44.496
و در حالی که من میخواهم
در مورد امتحان ریاضی بشنوم،

00:10:44.520 --> 00:10:45.936
نه ناهار،

00:10:45.960 --> 00:10:48.976
اما باید به ناهار هم
اهمیت دهی و علاقه نشان دهی

00:10:49.000 --> 00:10:52.176
باید بگویی:
«امروز چه چیز ناهار اینقدر خوب بود؟»

00:10:52.200 --> 00:10:55.576
لازم است آنها بدانند که به عنوان یک انسان
در نزد ما ارزش دارند،

00:10:55.600 --> 00:10:58.200
نه به خاطر معدلشان.

NOTE Paragraph

00:10:59.640 --> 00:11:01.856
خب، حالا دارید فکر میکنید،
«کارهای ناخوشایند و عشق و محبت،

00:11:01.880 --> 00:11:04.376
خیلی هم خوب به نظر میآید،
اما ولم کن بابا،

00:11:04.400 --> 00:11:07.376
دانشگاهها رتبهی عالی و نمره میخواهند

00:11:07.400 --> 00:11:11.320
و مقام و جایزه.»
و من به شما میگویم: تقریبا همینطور است.

00:11:13.080 --> 00:11:18.976
آن مدارس و دانشگاههای خیلی بزرگ و معروف
اینها را از نوجوانان شما میطلبند.

00:11:19.000 --> 00:11:20.360
اما خبر خوب اینست:

00:11:21.160 --> 00:11:26.256
برخلاف آنچه که بمبهای تبلیغاتی
رتبهبندی دانشگاهها میخواهند باور کنیم،

NOTE Paragraph

00:11:26.280 --> 00:11:28.640
(تشویق حضار)

NOTE Paragraph

00:11:32.040 --> 00:11:34.530
شما مجبور نیستید
به بزرگترین و معروفترین دانشگاهها بروید

00:11:34.530 --> 00:11:36.696
تا در زندگی شاد و موفق باشید.

00:11:36.720 --> 00:11:39.576
افراد شاد و موفق به مدارس دولتی رفتهاند،

00:11:39.600 --> 00:11:41.950
به دانشگاه کوچکی رفتهاند
که کسی آن را نمیشناسد،

00:11:41.950 --> 00:11:43.480
به آموزشگاه فنی و حرفهای رفتهاند،

00:11:43.480 --> 00:11:46.216
به دانشگاهی در همینجا رفتهاند
و درسی را افتادهاند.

NOTE Paragraph

00:11:46.240 --> 00:11:49.040
(تشویق حضار)

NOTE Paragraph

00:11:53.240 --> 00:11:56.216
شاهد ماجرا در همین سالن هست،
در جمعهای خودمان هست،

00:11:56.240 --> 00:11:57.936
که حقیقت این است.

00:11:57.960 --> 00:11:59.656
و اگر بتوانیم چشمبندهایمان را بازتر کنیم
[زوایای بیشتری از ماجرا را ببینیم]

00:11:59.680 --> 00:12:01.936
و بخواهیم چند دانشگاه دیگر را هم
در نظر بگیریم،

00:12:01.960 --> 00:12:05.496
حتی خواستهای نفسانی خودمان را
از معادله حذف کنیم،

00:12:05.520 --> 00:12:09.176
بتوانیم این حقیقت را بپذیریم و بپسندیم
و بعد پی ببریم،

00:12:09.200 --> 00:12:11.176
که دنیا به آخر نمیرسد

00:12:11.200 --> 00:12:14.720
اگر فرزندان ما به یکی از
این دانشگاههای بزرگ و معروف نروند.

00:12:15.960 --> 00:12:17.216
و مهمتر از آن،

00:12:17.240 --> 00:12:22.336
اگر کودکی آنها بر طبق
یک چکلیست ظالمانه گذرانده نشده بود،

00:12:22.360 --> 00:12:24.496
بعد زمانی که آنها به دانشگاه میرفتند،

00:12:24.520 --> 00:12:26.456
هر دانشگاهی هم که باشد،

00:12:26.480 --> 00:12:29.576
دیگر از روی ارادهی 
خودشان به آنجا رفتهاند،

00:12:29.600 --> 00:12:32.056
تغذیه شده با آرزوها و اشتیاق خودشان،

00:12:32.080 --> 00:12:35.280
قابل و آماده برای پیشرفت در آنجا.

NOTE Paragraph

00:12:37.360 --> 00:12:39.160
باید چیزی را به شما اقرار کنم.

00:12:39.760 --> 00:12:42.856
دوتا بچه دارم که قبلا اشاره کردم،
سویِر و اِیوْری

00:12:42.880 --> 00:12:44.576
[که] نوجوان هستند.

00:12:44.600 --> 00:12:46.456
و روزی،

00:12:46.480 --> 00:12:49.096
فکر کردم رفتارم با سویِر و اِیوْریام،

00:12:49.120 --> 00:12:50.896
مثل رفتار با درختان
بونسای کوچک هست --

NOTE Paragraph

00:12:50.920 --> 00:12:53.256
(خندهی حضار)

NOTE Paragraph

00:12:53.280 --> 00:12:56.216
که میخواستم آنها را با دقت بچینم و هرس کنم

00:12:56.240 --> 00:13:00.136
و به شکلی عالی از یک انسان در بیاورم،

00:13:00.160 --> 00:13:03.656
که به حد کافی عالی باشند
تا به آنها پذیرشی

00:13:03.680 --> 00:13:06.120
در یکی از دانشگاههای
خیلی سختگیر (در پذیرش) داده شود.

00:13:07.040 --> 00:13:10.920
ولی به این نتیجه رسیدم؛ بعد از کارکردن
با چند هزار نفر از بچههای مردم --

NOTE Paragraph

00:13:11.640 --> 00:13:13.360
(خندهی حضار)

NOTE Paragraph

00:13:14.480 --> 00:13:16.800
و بزرگ کردن دو بچهی خودم،

00:13:18.200 --> 00:13:20.400
که بچههای من درختان بونسای نیستند.

00:13:21.800 --> 00:13:23.520
آنها گلهای وحشی (خود رو) هستند

00:13:24.400 --> 00:13:27.216
از نوع و گونهای ناشناخته --

NOTE Paragraph

00:13:27.240 --> 00:13:29.136
(خندهی حضار)

NOTE Paragraph

00:13:29.160 --> 00:13:32.576
و کار من این است که
یک محیط مقوی و مغذی فراهم کنم،

00:13:32.600 --> 00:13:34.976
که آنها را با کارهای
سخت و روزمره قوی کنم،

00:13:35.000 --> 00:13:39.296
و به آنها محبت کنم، که آنها هم بتوانند
به دیگران محبت کنند و پذیرای محبت باشند

00:13:39.320 --> 00:13:42.416
و دانشگاه، رشته و شغل،

00:13:42.440 --> 00:13:44.136
انتخاب اینها با خودشان است.

00:13:44.160 --> 00:13:49.816
کار من این نیست که آنها را وادار کنم
آنطور که من میخواهم شوند،

00:13:49.840 --> 00:13:54.640
بلکه این است که آنها را پشتیبانی کنم
تا آن خودِ ارزشمند و زیبایشان شوند.

NOTE Paragraph

00:13:55.400 --> 00:13:56.616
متشکرم.

NOTE Paragraph

00:13:56.640 --> 00:13:58.718
(تشویق حضار)

00:13:58.718 --> 00:14:01.070
متشکرم. متشکرم.