WEBVTT

00:00:00.782 --> 00:00:02.687
ลองจินตนาการว่าคุณอยู่ในกรุงโรม

00:00:02.711 --> 00:00:05.914
และคุณกำลังเดินทางไปพิพิธภัณฑ์วาติกัน

00:00:06.301 --> 00:00:09.544
และคุณได้เดินลงไปตามระเบียงยาว

00:00:09.568 --> 00:00:14.008
ผ่านรูปปั้น ภาพเขียนบนผนัง
สิ่งต่าง ๆ มากมาย

00:00:14.380 --> 00:00:16.725
คุณมุ่งหน้าไปยังโบสถ์น้อยซิสติน
(Sistine Chapel)

00:00:16.749 --> 00:00:22.125
ในที่สุด หลังจากระเบียงยาว
บันได และประตู

00:00:22.149 --> 00:00:25.147
คุณอยู่ที่จุดสุดยอดของโบสถ์น้อยซิสติน

NOTE Paragraph

00:00:25.171 --> 00:00:26.935
คุณคาดหวังอะไรคะ

00:00:26.959 --> 00:00:29.483
โดมสูงหรือเปล่า
หรือคณะประสานเสียงของเหล่าทูตสวรรค์

00:00:29.507 --> 00:00:31.665
อันที่จริงเราไม่มีอะไรพวกนั้นอยู่เลย

00:00:32.109 --> 00:00:35.998
แต่คุณอาจถามตัวเองว่า
แล้วเรามีอะไรล่ะ

NOTE Paragraph

00:00:36.022 --> 00:00:38.646
เอาล่ะ เปิดม่านโบสถ์น้อยซิสติน

00:00:38.670 --> 00:00:41.625
และฉันหมายความอย่างนั้นจริง ๆ
คุณถูกรายล้อมไปด้วยม่านวาด

00:00:41.649 --> 00:00:44.064
ของตกแต่งดั้งเดิมของโบสถ์น้อยนี้

00:00:44.088 --> 00:00:48.632
ศาสนจักรใช้ผ้าปัก ไม่ใช่แค่เพื่อกันหนาว
ระหว่างการชุมนุมกันที่ยาวนาน

00:00:48.656 --> 00:00:52.111
แต่เป็นวิธีที่จะแสดง
ละครอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิต


00:00:52.631 --> 00:00:57.762
ละครชีวิตของมนุษย์ ที่ซึ่งเราแต่ละคน
เล่นแต่ละบทบาท เป็นเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่

00:00:57.786 --> 00:01:00.595
เรื่องราวอัดรวมโลกทั้งใบ

00:01:00.619 --> 00:01:03.684
และเผยมันออกมาในสามช่วงตอน

00:01:03.708 --> 00:01:05.950
ของภาพวาดในโบสถ์น้อยซิสติน

NOTE Paragraph

00:01:06.382 --> 00:01:09.743
ทีนี้ ตึกนี้แต่แรกเป็นที่สำหรับกลุ่มเล็ก ๆ

00:01:09.767 --> 00:01:12.109
ของพระคริสเตียนที่ร่ำรวย และมีการศึกษา

00:01:12.528 --> 00:01:15.205
พวกเขาไปสวดมนต์ที่นั่น
พวกเขาเลือกสันตะปาปาของพวกเขาที่นั่น

00:01:15.229 --> 00:01:16.381
ห้าร้อยปีก่อน


00:01:16.405 --> 00:01:18.912
มันเป็นสุดยอดถ้ำของมนุษย์ในทางศาสนา

00:01:19.548 --> 00:01:25.419
คุณอาจถามว่า เป็นไปได้อย่างไร
ที่ทุกวันนี้มันดึงดูดและให้ความสุขใจ

00:01:25.443 --> 00:01:28.109
กับคนห้าล้านคนต่อปี

00:01:28.133 --> 00:01:30.372
ที่มีพื้นเพแตกต่างกันออกไป

00:01:30.396 --> 00:01:34.932
เพราะว่าในพื้นที่ที่อัดแน่นนั้น
มันมีระเบิดความคิดสร้างสรรค์

00:01:34.956 --> 00:01:39.788
ที่ถูกจุดประกายโดยความตื่นเต้น
ของความก้าวหน้าใหม่ทางการเมืองภูมิภาค

00:01:39.812 --> 00:01:44.107
ซึ่งทำให้ขนบการเผยแพร่ศาสนาโบราณ
ของศาสนจักรลุกเป็นไฟ

00:01:44.131 --> 00:01:47.409
และผลิตหนึ่งในงานศิลปะ
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์

NOTE Paragraph

00:01:48.064 --> 00:01:52.578
ตอนนี้ การพัฒนาเกิดขึ้น
ในฐานะวิวัฒนาการที่ยิ่งใหญ่

00:01:52.602 --> 00:01:55.337
ที่เคลื่อนจากการเริ่มต้น
กับอภิชนจำนวนไม่มาก

00:01:55.361 --> 00:01:58.792
และในที่สุด สามารถพูดได้กับชนกลุ่มใหญ่

00:01:58.816 --> 00:02:00.838
ที่มาจากทุกสารทิศในโลก

00:02:01.222 --> 00:02:03.976
วิวัฒนาการนี้เกิดขึ้นในสามช่วง

00:02:04.000 --> 00:02:07.111
แต่ละช่วงเชื่อมต่อกัน
กับเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์

00:02:07.135 --> 00:02:09.166
อันแรกค่อนข้างจะถูกจำกัดอยู่ในกรอบ

00:02:09.190 --> 00:02:11.723
มันสะท้อนทัศนะคติ
ที่ค่อนข้างมีขอบเขตทางศาสนา

00:02:12.096 --> 00:02:16.350
อันที่สองเกิดขึ้นหลังจากมุมมองของโลก
ถูกเปลี่ยนไปอย่างมาก

00:02:16.374 --> 00:02:19.065
หลังจากการเดินทางครั้งประวัติศาสตร์
ของโคลัมบัส

00:02:19.089 --> 00:02:20.496
และอันที่สาม


00:02:20.520 --> 00:02:23.496
เมื่อยุคแห่งการค้นพบกำลังดำเนินไปได้สวย

00:02:23.520 --> 00:02:26.029
และศาสนจักรก็เผชิญกับความท้าทาย

00:02:26.053 --> 00:02:27.456
ในการเผยแพร่ออกไปทั่วโลก

NOTE Paragraph

00:02:28.330 --> 00:02:32.342
การตกแต่งดั้งเดิมของโบสถ์นี้
สะท้อนโลกที่เล็กกว่า

00:02:32.366 --> 00:02:33.680
มันมีฉากที่วุ่นวาย

00:02:33.704 --> 00:02:37.561
ที่บอกเรื่องราวของชีวิตของพระเยซูและโมเสส

00:02:37.585 --> 00:02:41.622
ที่สะท้อนการพัฒนาของชาวยิว
และชาวคริสเตียน

00:02:41.646 --> 00:02:43.983
ชายผู้ที่ได้รับหน้าที่นี้
คือ สันตะปาปา ซิกตัส ที่สี่

00:02:44.007 --> 00:02:47.326
ที่ได้รวบรวมหัวกะทิทางศิลปะจากฟลอเรน

00:02:47.350 --> 00:02:50.249
รวมถึงชายอย่าง ซานโดร บอตติเซลลิ

00:02:50.273 --> 00:02:53.850
และชายผู้จะกลายเป็นอาจารย์ในอนาคต
ผู้สอนวาดภาพให้กับไมเคิลแอนเจโล

00:02:53.874 --> 00:02:55.412
กีร์ลันดาโย

00:02:55.436 --> 00:03:00.781
ชายเหล่านี้ พวกเขาห่มผนัง
ด้วยการสลักเสลาสีบริสุทธิ์

00:03:00.805 --> 00:03:04.106
และในเรื่องราวเหล่านั้น 
คุณจะเห็นสถานที่ที่คุ้นเคย

00:03:04.130 --> 00:03:07.996
ศิลปินใช้รูปปั้นโรมัน หรือสถานที่ทัสคัน

00:03:08.020 --> 00:03:11.448
เพื่อปรับเรื่องราวที่ห่างไกล
ให้เป็นอะไรบางอย่างที่ใกล้ตัว

00:03:11.472 --> 00:03:15.117
ด้วยการเพิ่มเติมของภาพ
ของเพื่อนและครอบครัวของสันตะปาปา

00:03:15.141 --> 00:03:17.974
นี่เป็นการตกแต่งที่สมบูรณ์แบบ
สำหรับที่เล็ก ๆ

00:03:17.998 --> 00:03:19.767
ที่เหมาะสมแต่กับภาคพื้นทวีปยุโรป

00:03:20.244 --> 00:03:25.114
แต่ใน ค.ศ. 1492 โลกใหม่ถูกค้นพบ

00:03:25.138 --> 00:03:27.082
เส้นขอบฟ้าได้ถูกขยายออกไป

00:03:27.106 --> 00:03:33.462
และโลกเล็ก ๆ ที่มีขนาด 133 คูณ 46 ฟุต
ก็ต้องถูกขยายออกเช่นกัน

00:03:33.486 --> 00:03:34.806
และมันก็เป็นเช่นนั้น

00:03:34.830 --> 00:03:36.782
ต้องขอบคุณอัจฉริยะผู้สร้างสรรค์

00:03:36.806 --> 00:03:39.623
ทัศนวิสัยและเรื่องราวที่น่าทึ่ง

NOTE Paragraph

00:03:40.208 --> 00:03:42.757
ตอนนี้ อัจฉริยะผู้สร้างสรรค์คือ
ไมเคิลแอนเจโล บอนนารอตตี

00:03:42.781 --> 00:03:47.171
เขาอายุได้ 33 ปี เมื่อเข้าไปตกแต่งเพดาน
ที่มีความสูง 12,000 ตารางฟุต

00:03:47.195 --> 00:03:49.076
และฝ้าเพดานก็ถูกตั้งประจันหน้าเขา

00:03:49.100 --> 00:03:51.996
เขาถูกสอนมาให้วาดภาพ
แต่เขาก็ทิ้งมันไปเพื่อไปทำงานแกะสลักหิน

00:03:52.020 --> 00:03:55.478
มีผู้อุปถัมภ์หลายคนในฟลอเรนซ์โกรธ
เพราะเขาทิ้งงานที่เขารับผิดชอบ

00:03:55.502 --> 00:03:57.176
ทั้งที่ยังทำไม่เสร็จ

00:03:57.200 --> 00:04:00.863
เขาถูกดึงตัวไปยังกรุมโรมพร้อมกับความหวัง
ในโครงการสลักหินรูปปั้นที่ยิ่งใหญ่

00:04:00.887 --> 00:04:03.468
และโครงการนั้นก็พัง

00:04:03.492 --> 00:04:06.621
และเขาก็ถูกทิ้งให้รับผิดชอบ
วาดรูปสาวก 12 คน

00:04:06.645 --> 00:04:09.566
ไว้บนเพดานที่พื้นหลังที่มีการตกแต่ง
ของโบสถ์น้อยซิสติน

00:04:09.590 --> 00:04:13.128
ซึ่งก็น่าจะเหมือนกับทุก ๆ เพดานในอิตาลี

NOTE Paragraph

00:04:13.615 --> 00:04:15.446
แต่อัจฉริยะก็รับคำท้า

00:04:15.470 --> 00:04:18.968
ในยุคที่มนุษย์กล้าที่จะแล่นเรือ
ข้ามมหาสมุทรแอตแลนด์ติก

00:04:18.992 --> 00:04:22.520
ไมเคิลแอนเจโลกล้าที่จะสำรวจ
น่านน้ำใหม่ทางวงการศิลปะ

00:04:23.027 --> 00:04:25.263
เช่นกัน เขาได้เล่าเรื่องราว

00:04:25.287 --> 00:04:28.819
มันไม่ได้เกี่ยวกับสาวกทั้งหลาย แต่เป็นเรื่องราว
ของการเริ่มต้นอันยิ่งใหญ่

00:04:28.843 --> 00:04:30.515
เรื่องราวจากหนังสือปฐมกาล

NOTE Paragraph

00:04:31.087 --> 00:04:34.018
เรื่องราวบนเพดาน
ไม่ได้รับความนิยมง่ายสักเท่าไร

00:04:34.042 --> 00:04:38.850
คุณจะดูฉากที่ยุ่งเหยิง
ที่อยู่สูงขึ้นไป 62 ฟุต รู้เรื่องหรือเปล่า

00:04:38.874 --> 00:04:41.729
เทคนิคการวาดภาพที่ตกทอดมา 200 ปี

00:04:41.753 --> 00:04:45.067
ในสตูดิโอในฟลอเรนซ์
ไม่ได้มีเรื่องเล่าอะไรแบบนี้

NOTE Paragraph

00:04:45.694 --> 00:04:48.662
แต่อันที่จริง
ไมเคิลแอนเจโลไม่ได้เป็นนักวาดภาพ

00:04:48.686 --> 00:04:50.970
เขาก็เลยลองเล่นกับความสามารถของเขา

00:04:50.994 --> 00:04:54.476
แทนที่จะเติมที่ว่างด้วยความยุ่งเหยิง
อย่างที่คุ้นเคย

00:04:54.500 --> 00:04:58.299
เขาเอาค้อนและสิ่วสกัดไปที่ชิ้นส่วนของหินอ่อน


00:04:58.323 --> 00:05:00.753
เพื่อเผยรูปร่างภายใน

00:05:00.777 --> 00:05:02.945
ไมเคิลแองเจลโลเป็นนักสารัตถนิยม

00:05:02.969 --> 00:05:07.355
เขาจะบอกเล่าเรื่องราวของเขา
ในชิ้นงานขนาดใหญ่ที่มีชีวิตชีวา

NOTE Paragraph

00:05:07.379 --> 00:05:12.146
แผนการนี้ได้รับการต้อนรับสู่อ้อมกอด
ของสันตะปาปา จูเลียส ที่สอง ผู้ยิ่งใหญ่

00:05:12.170 --> 00:05:15.791
ชายผู้ไม่เกรงกลัวอัจฉริยภาพสุดก๋ากั่น
ของไมเคิลแอนเจโล

00:05:15.815 --> 00:05:17.697
เขาเป็นหลานชายของสันตะปาปา ซิกตัส ที่สี่

00:05:17.721 --> 00:05:21.828
และเขาก็ผูกพันอยู่กับศิลปะ
มาเป็นเวลา 30 ปี และเขารู้ถึงอำนาจของมัน

00:05:21.852 --> 00:05:24.916
นักประวัติศาสตร์ได้ระบุชื่อเล่นของเขา
สันตะปาปานักรบ

00:05:24.940 --> 00:05:28.730
แต่มรดกที่ชายคนนี้ให้ไว้กับวาติกัน
ไม่ใช่ป้อมปราการหรือปืนใหญ่

00:05:28.754 --> 00:05:30.070
แต่เป็นศิลปะ

00:05:30.094 --> 00:05:32.673
เขาทิ้งห้องราฟาเอล
ไว้ให้กับโบสถ์น้อยซิสติน

00:05:32.697 --> 00:05:34.342
เขาทิ้งโบสถ์นิกายโรมันคาทอลิก 
เซนต์ปีเตอร์ เอาไว้

00:05:34.366 --> 00:05:40.069
เช่นเดียวกันกับของสะสมรูปปั้นเกรโก-โรมัน
ที่ไม่ธรรมดา

00:05:40.093 --> 00:05:44.233
พวกมันถูกตัดสินว่าเป็นงานที่ไม่เป็นคริสเตียน
และอาจกลายเป็นการหว่านเมล็ด

00:05:44.257 --> 00:05:48.142
สำหรับพิพิธภัณฑ์สมัยใหม่แห่งแรกในโลก
ซึ่งก็คือ พิพิธภัณฑ์วาติกัน

00:05:48.847 --> 00:05:50.271
จูเลียสเป็นชายคนหนึ่ง

00:05:50.295 --> 00:05:54.079
ผู้ที่มีวิสัยทัศน์ต่อวาติกัน
ว่ามันจะมีความสำคัญไปตลอดกาล


00:05:54.103 --> 00:05:56.192
ด้วยความสง่าและด้วยความสวยงาม

00:05:56.216 --> 00:05:57.588
และเขาก็คิดถูก

00:05:57.612 --> 00:06:02.600
การปะทะกันระหว่างสองยักษ์ใหญ่
ไมเคิลแอนเจโลและจูเลียสที่สอง

00:06:02.624 --> 00:06:05.061
ได้ให้โบสถ์น้อยซิสตีนกับเรา

00:06:05.641 --> 00:06:08.428
ไมเคิลแอนเจโลทุ่มเทให้กับโครงการนี้

00:06:08.452 --> 00:06:12.835
และเขาก็ทำงานจนสำเร็จภายในสามปีครึ่ง

00:06:12.859 --> 00:06:17.128
โดยใช้คนของเขา และใช้เวลาส่วนใหญ่

00:06:17.152 --> 00:06:20.843
เอื้อมขึ้นสูงเหนือศีรษะของเขา
เพื่อวาดภาพเรื่องราวบนเพดาน

NOTE Paragraph

00:06:21.424 --> 00:06:23.474
เราลองมาดูเพดานกัน

00:06:23.498 --> 00:06:26.329
และดูเรื่องราวที่โด่งดังไปไกลทั่วโลก

00:06:26.353 --> 00:06:30.765
ไม่มีงานศิลปะใด
ที่จะเป็นที่รู้จักไปมากกว่านี้แล้ว

00:06:30.789 --> 00:06:35.432
มันมีพื้นที่และโครงสร้างและพลังงาน

00:06:35.456 --> 00:06:40.053
โครงร่างที่ถูกวาดอย่างอลังการ
ซึ่งเปิดเข้าสู่เก้าส่วน


00:06:40.077 --> 00:06:44.010
ที่มีรูปปั้นที่น่าดึงดูด
มากกว่าจะเป็นสีสันที่วาดลงไป

00:06:44.034 --> 00:06:47.811
และเรายืนอยู่ที่ปลายสุดของทางเข้า

00:06:47.835 --> 00:06:51.941
ห่างจากแท่นบูชาและรั้วกั้น
ที่มีไว้สำหรับนักบวช

00:06:51.965 --> 00:06:57.212
และมองเข้าไปลึก ๆ จากจุดเริ่มต้น

00:06:57.236 --> 00:07:01.252
และไม่ว่าจะเป็นคำถามทางวิทยาศาสตร์
หรือแนวปฏิบัติตามพระคำภีร์

00:07:01.276 --> 00:07:04.596
เราคิดในแง่ของประกายแรกเริ่ม

00:07:04.620 --> 00:07:06.753
ไมเคิลแอนเจโลให้พลังงานเริ่มต้นกับเรา

00:07:06.777 --> 00:07:09.518
เมื่อเขาให้การแยกระหว่างแสงและความมืด

00:07:09.542 --> 00:07:12.931
รูปร่างวกวนที่ไม่ชัดเจนในระยะไกล

00:07:12.955 --> 00:07:15.439
ถูกอัดเข้ามาในพื้นที่แคบ ๆ

00:07:15.463 --> 00:07:17.792
รูปร่างถัดไปค่อนข้างใหญ่กว่า

00:07:17.816 --> 00:07:21.243
และคุณเห็นรูปร่างนี้พุ่งจากด้านหนึ่ง
ไปอีกด้านหนึ่ง

00:07:21.267 --> 00:07:26.253
เขาตื่นขึ้นและออกไป
ดวงอาทิตย์, ดวงจันทร์, พืชพรรณ

00:07:26.277 --> 00:07:30.284
ไมเคิลแอนเจโลไม่ได้มุ่งความสนใจ
ไปที่สิ่งที่กำลังถูกสร้าง

00:07:30.308 --> 00:07:32.352
ต่างกับศิลปินคนอื่น ๆ

00:07:32.376 --> 00:07:35.719
เขามุ่งความสนใจไปยังการสร้าง

NOTE Paragraph

00:07:35.743 --> 00:07:40.117
และเมื่อการเคลื่อนไหวหยุด
เหมือนกับจังหวะหยุดในบทกลอน


00:07:40.141 --> 00:07:41.393
และผู้สร้างก็เหาะอยู่บนฟ้า

00:07:41.417 --> 00:07:42.696
ผู้สร้างทำอะไร

00:07:42.720 --> 00:07:45.575
เขากำลังสร้างพื้นดินหรือเปล่า
เขากำลังสร้างทะเลหรือเปล่า

00:07:45.599 --> 00:07:50.290
หรือเขากำลังมองย้อนกลับไปดูงานของเขา
จักรวาลและสิ่งมีค่าของเขา

00:07:50.314 --> 00:07:52.045
อย่างที่ไมเคิลแอนเจโลจะต้องทำ

00:07:52.069 --> 00:07:54.666
มองกลับไปดูงานของเขาเองบนเพดาน

00:07:54.690 --> 00:07:57.484
และประกาศก้องว่า "มันเจ๋ง"

NOTE Paragraph

00:07:58.388 --> 00:08:00.493
ตอนนี้ฉากก็ถูกจัดวาง

00:08:00.517 --> 00:08:04.195
และคุณก็ได้การรวมตัวของการสร้าง
ซึ่งก็คือมนุษย์

00:08:04.219 --> 00:08:08.549
อดัมปรากฏสู่สายตา 
ภาพสว่างที่ต่างกับฉากมืด

00:08:08.573 --> 00:08:10.331
แต่ลองสังเกตใกล้ ๆ

00:08:10.355 --> 00:08:13.007
ขาของเขาที่อ่อนเปลี้ยอยู่บนพื้น

00:08:13.031 --> 00:08:15.321
แขนที่วางพักไว้บนเข่า

00:08:15.345 --> 00:08:19.022
อดัมขาดการจุดประกายจากภายใน

00:08:19.046 --> 00:08:21.334
ที่จะกระตุ้นให้เขามีความยิ่งใหญ่

00:08:21.358 --> 00:08:26.123
ประกายนั้นจะถูกมอบให้อดัม
โดยผู้สร้างผ่านทางปลายนิ้ว

00:08:26.147 --> 00:08:28.818
ซึ่งห่างไปจากมือของอดัมเพียงหนึ่งมิลลิเมตร

00:08:28.842 --> 00:08:30.787
มันทำเอาเรานั่งไม่ติด

00:08:30.811 --> 00:08:33.826
เพราะเราอยู่ห่างจากวินาทีนั้นไปนิดเดียว

00:08:33.850 --> 00:08:36.751
ก่อนที่ชายคนนั้น
จะค้นพบความหมายของชีวิต

00:08:36.775 --> 00:08:39.759
ลุกขึ้นและเล่นบทบาท
ในจุดสุดยอดของการสร้าง

NOTE Paragraph

00:08:39.783 --> 00:08:43.044
และจากนั้นไมเคิลแอนเจโลก็แสดงลีลา

00:08:43.068 --> 00:08:44.896
ใครอยู่ที่แขนทางด้านนอกนั่น

00:08:45.531 --> 00:08:47.227
อีฟ ผู้หญิงคนแรก

00:08:47.251 --> 00:08:50.160
ไม่ เธอไม่ใช่แผนสำรอง
เธออยู่ในแผนการมาแต่ต้น

00:08:50.184 --> 00:08:52.657
เธออยู่ในความคิดของเขามาตลอด


00:08:52.681 --> 00:08:56.886
มองดูเธอสิ คล้องแขนของเธอไว้กับพระเจ้า
ดูสนิทสนมใกล้ชิดกับพระเจ้า


00:08:57.329 --> 00:09:02.737
และสำหรับฉัน นักประวัติศาสตร์ศิลปะ
ชาวอเมริกัน จากศตวรรษที่ 21

00:09:02.761 --> 00:09:05.613
มันเป็นช่วงที่ภาพวาดสื่อสารกับฉัน

00:09:05.637 --> 00:09:08.985
เพราะฉันตระหนักว่า
การแสดงละครชีวิตมนุษย์นี้

00:09:09.009 --> 00:09:11.922
เกี่ยวกับชายและหญิงเสมอ --

00:09:11.946 --> 00:09:15.736
ใจกลางของเพดานนั้น

00:09:15.760 --> 00:09:18.174
เป็นการสร้างผู้หญิง ไม่ใช่อดัม

00:09:18.198 --> 00:09:22.122
และอันที่จริง เมื่อคุณเห็นพวกเขาอยู่ด้วยกัน
ในสวนอีเดน

00:09:22.146 --> 00:09:23.683
พวกเขาตกสวรรค์ด้วยกัน

00:09:23.707 --> 00:09:28.099
และอากัปกริยาอันภาคภูมิของพวกเขา
ก็กลายเป็นความอับอาย

NOTE Paragraph

00:09:28.647 --> 00:09:31.316
คุณอยู่ที่จุดเชื่อมต่อที่สำคัญบนเพดานนี้

00:09:31.340 --> 00:09:34.423
คุณกำลังอยู่ตรงที่คุณและฉัน

00:09:34.447 --> 00:09:35.902
ไม่อาจเข้าไปต่อได้ในโบสถ์

00:09:35.926 --> 00:09:39.282
รั้วปิดกั้นพวกเรากับส่วนด้านใน

00:09:39.306 --> 00:09:41.819
และพวกเราถูกไล่
ไม่ต่างอะไรจากอดัมและอีฟ

00:09:41.843 --> 00:09:43.599
ฉากที่เหลืออยู่บนเพดาน

00:09:43.623 --> 00:09:46.467
พวกมันสะท้อนความโกลาหนอลหม่าน
ของโลกรอบ ๆ ตัวเรา

00:09:46.491 --> 00:09:48.715
คุณเห็นโนอาห์และเรือของเขาและน้ำท่วม

00:09:48.739 --> 00:09:52.329
คุณเห็นโนอาห์ เขาบวงสรวง
และทำสัญญากับพระเจ้า

00:09:52.353 --> 00:09:53.639
บางที เขาอาจเป็นผู้ช่วยให้รอด

00:09:54.031 --> 00:09:57.763
โอ้ แต่ไม่ใช่เลย โนอาห์เป็นคนที่ปลูกองุ่น
และคิดค้นการหมักไวน์

00:09:57.787 --> 00:09:59.945
ดื่มซะเมามายและสลบไปในยุ้งฉาง
ทั้งที่เปล่าเปลือยอย่างนั้น

00:10:00.385 --> 00:10:02.759
มันเป็นวิธีที่ต้องด้วยชั้นเชิง
ในการออกแบบเพดาน

00:10:02.783 --> 00:10:04.707
เริ่มด้วยการสร้างชีวิตโดยพระเจ้า

00:10:04.731 --> 00:10:07.226
จบลงที่ชายคนหนึ่ง
ที่เมาไม่รู้เรืองในยุ้งฉาง

00:10:07.250 --> 00:10:09.706
และเมื่อเปรียบเทียบกับอดัม

00:10:09.730 --> 00:10:12.248
คุณอาจคิดว่า
ไมเคิลแอนเจโลกำลังล้อเราเล่น

NOTE Paragraph

00:10:12.693 --> 00:10:14.736
แต่เขากำลังขจัดความมืด

00:10:14.760 --> 00:10:18.278
โดยการใช้สีสดใสใต้โนอาห์

00:10:18.302 --> 00:10:21.692
เขียวมรกต, เหลืองบุษราคัม,
แดงเลือดหมู บนศาสดาเศคาริยาห์

00:10:21.716 --> 00:10:24.695
เศคาริยาห์เล็งเห็นได้ถึง
แสงที่จะมาจากทางตะวันออก

00:10:24.719 --> 00:10:28.407
และพวกเราเลี้ยวที่จุดเปลี่ยน
ไปยังปลายทางใหม่

00:10:28.431 --> 00:10:32.306
กับผู้ทำนายและศาสดา
ผู้จะนำเราไปสู่สวรรค์

00:10:32.330 --> 00:10:35.628
เราเห็นวีรบุรุษและวีรสตรี
ทำให้หนทางนั้นปลอดภัย

00:10:35.652 --> 00:10:38.136
และเราก็ตามบิดาและมารดา

00:10:38.160 --> 00:10:42.245
พวกเขาเป็นผู้ผลักดันที่ยิ่งใหญ่
ที่ดันให้มนุษย์เดินหน้า

NOTE Paragraph

00:10:42.269 --> 00:10:45.176
และตอนนี้ เรามาถึงหินหลักยอดโค้ง
ของเพดานนี้

00:10:45.200 --> 00:10:47.379
ที่เป็นการรวมกันของทุกอย่าง

00:10:47.403 --> 00:10:50.633
ด้วยรูปร่างที่เหมือนกับว่า
เขาจะตกลงมาจากที่ของเขา

00:10:50.657 --> 00:10:51.997
สู่ที่ของเรา

00:10:52.021 --> 00:10:53.304
ล่วงล้ำลงมายังที่ของเรา

NOTE Paragraph

00:10:53.328 --> 00:10:55.869
มันเป็นการเชื่อมต่อที่สำคัญ

00:10:55.893 --> 00:10:57.765
อดีตปะทะกับปัจจุบัน

00:10:57.789 --> 00:11:01.005
ภาพของจอห์น ผู้ที่ใช้เวลาสามวัน
ในท้องของปลาวาฬ

00:11:01.029 --> 00:11:03.882
สำหรับชาวคริสเตียน มันเป็นสัญลักษณ์
ของการเกิดใหม่ของมนุษยชาติ

00:11:03.906 --> 00:11:05.169
ผ่านการอุทิศตนของพระเยซู

00:11:05.193 --> 00:11:07.941
แต่สำหรับผู้เข้าชมจำนวนมากของพิพิธภัณฑ์

00:11:07.965 --> 00:11:10.735
ที่มีความเชื่อหลากหลาย
ที่เข้ามาเยี่ยมชมที่นี่ทุกวัน

00:11:10.759 --> 00:11:17.345
เขาเป็นวินาทีที่อดีตอันห่างไกล
มาปะทะกับปัจจุบัน ณ เวลานี้

NOTE Paragraph

00:11:18.091 --> 00:11:22.684
ทั้งหมดนี้ นำเราไปยัง
ส่วนโค้งของกำแพงแท่นบูชา

00:11:22.708 --> 00:11:25.471
ที่ซึ่งเราจะเห็นภาพงาน วันโลกาวินาศ
ของไมเคิลแอนเจโล

00:11:25.495 --> 00:11:29.361
ที่ถูกวาดในปี ค.ศ. 1534
หลังจากโลกเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง

00:11:29.385 --> 00:11:31.409
ยุคสมัยการปฏิรูปทำให้ศาสนจักรแตกแยก

00:11:31.433 --> 00:11:34.301
จักรวรรดิออตโตมานทำให้ศาสนาอิสลาม
เป็นศาสนาหลักของโลก

00:11:34.325 --> 00:11:37.819
และแมกเจลแลนได้เดินทาง
ข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก

00:11:37.843 --> 00:11:42.505
ศิลปินอายุ 59 ที่ไม่เคยไปไหนไกลกว่าเวนิส

00:11:42.529 --> 00:11:44.723
จะพูดกับโลกใหม่อย่างไร

00:11:44.747 --> 00:11:47.790
ไมเคิลแอนเจโลเลือกที่จะวาดเป้าหมาย

00:11:47.814 --> 00:11:49.634
ที่เป็นความปรารถนาสากล

00:11:49.658 --> 00:11:51.278
สำหรับพวกเราทุกคน

00:11:51.302 --> 00:11:54.471
เพื่อที่จะทิ้งมรดกอันยอดเยี่ยมเอาไว้

00:11:54.495 --> 00:11:57.426
ด้วยการบอกเล่าการพิพากษาครั้งสุดท้าย
ผ่านมุมมองของชาวคริสเตียน

00:11:57.450 --> 00:11:58.762
มันคือจุดจบของโลก

00:11:58.786 --> 00:12:01.924
ไมเคิลแอนเจโลให้ภาพชุด

00:12:01.948 --> 00:12:05.103
ของบุคคลที่มีรูปร่างงดงาม

00:12:05.127 --> 00:12:07.849
พวกเขาไม่มีอะไรปกปิดอีกต่อไป


00:12:07.873 --> 00:12:09.110
เว้นแต่คู่หนึ่ง

00:12:09.134 --> 00:12:11.852
มันเป็นการผสมผสาน
ที่เกิดมาจากร่างกายล้วน ๆ

00:12:11.876 --> 00:12:15.262
391 บุคคล ที่ไม่เหมือนกันเลย

00:12:15.286 --> 00:12:17.740
มีความเป็นเอกลักษณ์เหมือนพวกเราแต่ละคน

00:12:17.764 --> 00:12:21.506
พวกเขาเริ่มจากมุมล่าง
ขึ้นไปจากพื้น

00:12:21.530 --> 00:12:24.252
พยายามและตะกายขึ้นไป

00:12:24.276 --> 00:12:26.732
พวกที่ขึ้นไปได้เอื้อมมือลงมา
เพื่อช่วยคนอื่น

00:12:26.756 --> 00:12:28.593
และในภาพลวดลายเล็ก ๆ หนึ่งที่น่าทึ่ง

00:12:28.617 --> 00:12:31.709
คุณจะเห็นชายผิวดำและชายผิวขาว
ถูกดึงขึ้นไปด้วยกัน

00:12:31.733 --> 00:12:34.455
ในมุมมองเอกภาพแห่งมนุษยชาติ

00:12:34.479 --> 00:12:35.921
ในโลกใหม่นี้

00:12:35.945 --> 00:12:39.452
พื้นที่ขนาดใหญ่ถูกให้กับบรรดาผู้ชนะ

00:12:39.476 --> 00:12:44.312
ตรงนั้น คุณจะเห็นชายหญิงเปลือยกาย
เหมือนกับนักกีฬา

00:12:44.336 --> 00:12:46.648
พวกเขาคือพวกที่พ้นเคราะห์กรรม

00:12:46.672 --> 00:12:50.386
และมุมมองของไมเคิลแอนเจโล
กับคนที่ต่อสู้กับเคราะห์กรรม

00:12:50.410 --> 00:12:51.684
เอาชนะอุปสรรค --

00:12:51.708 --> 00:12:53.602
พวกเขาก็เหมือนกับนักกีฬา

00:12:53.626 --> 00:12:57.055
คุณจะเห็นชายหญิงกำลังอวดกล้าม
อวดโฉม

00:12:57.079 --> 00:12:59.163
ในแสงไฟที่ไม่ธรรมดา

00:12:59.555 --> 00:13:02.100
ผู้ที่เผ้าดูการรวมตัวกันนี้คือพระเยซู

00:13:02.124 --> 00:13:04.142
ที่ตอนแรก
เป็นชายที่รับทุกข์ทรมานบนกางเขน

00:13:04.166 --> 00:13:06.570
ตอนนี้เป็นผู้ปกครองทรงสง่าบนสวรรค์

00:13:06.594 --> 00:13:09.612
และอย่างที่ไมเคิลแอนเจโล
พิสูจน์ให้เห็นในภาพวาด

00:13:09.636 --> 00:13:12.214
ความยากลำบาก ความล้มเหลว
และอุปสรรค

00:13:12.238 --> 00:13:15.472
พวกมันไม่ได้จำกัดความเป็นเลิศ
พวกมันหล่อหลอมความเป็นเลิศ

NOTE Paragraph

00:13:16.276 --> 00:13:18.864
ตอนนี้ มันนำเราเข้าสู่สิ่งหนึ่งที่ดูประหลาด

00:13:18.888 --> 00:13:20.705
นี่คือโบสถ์ส่วนตัวของสันตะปาปา

00:13:20.729 --> 00:13:23.886
และวิธีที่ดีที่สุด ที่คุณจะอธิบายถึงสิ่งนั้น
ก็คือกลุ่มคนเปลือย

00:13:23.910 --> 00:13:27.673
แต่ไมเคิลแอนเจโลพยายาม
ที่จะใช้ภาษาศิลปะที่ดีที่สุด

00:13:27.697 --> 00:13:30.285
ภาษาศิลปะที่เป็นสากลที่สุดที่เขาคิดออก

00:13:30.309 --> 00:13:32.069
คือร่างกายของมนุษย์

00:13:32.093 --> 00:13:37.899
และแทนที่จะเป็นการแสดงคุณสมบัติ
เช่นพละกำลัง หรือความรู้ของตนเอง

00:13:37.923 --> 00:13:42.188
เขายืมรูปปั้นที่สวยงามมาจาก จูเลียส ที่สอง

00:13:42.212 --> 00:13:46.463
เพื่อที่จะแสดงความเข้มแข็งจากข้างใน
ในฐานะที่มันเป็นพลังภายนอก

NOTE Paragraph

00:13:47.368 --> 00:13:50.733
ตอนนี้ มีนักเขียนยุคใหม่เขียนไว้ว่า

00:13:50.757 --> 00:13:54.615
โบสถ์น้อยนั้นสวยเกินกว่า
ที่จะไม่มีเรื่องขัดแย้ง

00:13:54.639 --> 00:13:55.988
และมันก็เป็นเช่นนั้น

00:13:56.012 --> 00:13:59.550
ต้องขอขอบคุณสำนักพิมพ์
ไม่นานไมเคิลแอนเจโลก็พบว่า

00:13:59.574 --> 00:14:02.696
การพร่ำบ่นด่า
เกี่ยวกับการโป๊เปลือยกระจายไปทั่ว

00:14:02.720 --> 00:14:07.016
และไม่นาน ผลงานชิ้นเอกของเขาที่เกี่ยวกับ
ละครมนุษย์ก็ถูกตีตราว่าเป็นงานลามก

00:14:07.040 --> 00:14:09.215
ถึงจุดที่ว่าเขาเติมภาพบุคคลอีกสองคน

00:14:09.239 --> 00:14:11.723
หนึ่งในนั้นคือคนที่วิจารณ์เขา
คือข้าหลวงของสันตะปาปา


00:14:11.747 --> 00:14:15.879
และอีกคนหนึ่งคือเขาเอง
ที่แห้งเป็นแกลบ ดูไม่เป็นนักกีฬา

00:14:15.903 --> 00:14:18.324
อยู่ในมือของผู้ยอมพลีชีพเพื่อศาสนา
ที่เป็นทุกข์มานาน

00:14:18.348 --> 00:14:22.016
ปีที่เขาเสียชีวิต
เขาเห็นรูปบางรูปถูกปกปิด

00:14:22.040 --> 00:14:27.659
เหมือนเป็นชัยของความไขว้เขว
เหนือการกระตุ้นสู่ความรุ่งโรจน์ของเขา

NOTE Paragraph

00:14:28.167 --> 00:14:29.931
และตอนนี้ เราก็ยืนอยู่

00:14:29.955 --> 00:14:31.685
ที่นี่และตอนนี้

00:14:31.709 --> 00:14:34.029
เราอยู่ท่ามกลางพื้นที่

00:14:34.053 --> 00:14:36.318
ระหว่างจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด

00:14:36.342 --> 00:14:40.574
ของประสบการณ์ทั้งหมดของมนุษย์
ที่ยิ่งใหญ่

00:14:40.598 --> 00:14:44.569
โบสถ์น้อยซิสตินบังคับให้เรามองไปรอบ ๆ
ราวกับว่ามันเป็นกระจก

00:14:44.593 --> 00:14:45.890
ฉันเป็นใครในกระจกนั่น

00:14:45.914 --> 00:14:47.220
ฉันเป็นหนึ่งในกลุ่มคนนั้นหรือเปล่า

00:14:47.244 --> 00:14:48.617
ฉันเป็นคนขี้เมาหรือเปล่า

00:14:48.641 --> 00:14:50.097
ฉันเป็นนักกีฬาหรือเปล่า

00:14:50.121 --> 00:14:52.381
และเมื่อเราออกจากสวรรค์
แห่งความงามที่เฟื่องฟูแห่งนี้


00:14:52.405 --> 00:14:56.349
เราได้รับแรงบันดาลใจให้ถาม
คำถามแห่งชีวิตที่ยิ่งใหญ่

00:14:56.373 --> 00:15:01.211
ฉันเป็นใคร และบทบาทไหนที่ฉันแสดง
ในโรงมหรสพแห่งชีวิตนี้

NOTE Paragraph

00:15:01.549 --> 00:15:02.720
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:15:02.744 --> 00:15:06.192
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:15:06.216 --> 00:15:09.187
บรูโน กูสซานิ: เอลิซาเบท ลีฟ ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:15:09.211 --> 00:15:13.067
เอลิซาเบท คุณกล่าวถึง
ประเด็นเรื่องงานลามก

00:15:13.091 --> 00:15:17.904
มีการโป๊เปลือย ฉากชีวิตประจำวัน
และสิ่งไม่เหมาะสมมากเกินไป

00:15:18.555 --> 00:15:20.420
ในสายตาของคนในยุคนั้น

00:15:20.444 --> 00:15:22.050
แต่อันที่จริงเรื่องราวนั้นยิ่งใหญ่กว่านั้น

00:15:22.074 --> 00:15:25.094
มันไม่ใช่แค่ถูกแก้ไขอย่างรวดเร็ว
และถูกปกปิด

00:15:25.118 --> 00:15:27.742
งานศิลปะเหล่านี้เกือบที่จะถูกทำลาย
ด้วยเหตุนั้น

NOTE Paragraph

00:15:28.383 --> 00:15:31.408
เอลิซาเบธ ลีฟ: ผลจากภาพวันโลกาวินาศ
มันยิ่งใหญ่มาก

00:15:31.432 --> 00:15:34.382
สำนักพิมพ์ต้องการให้ทุกคนเห็นมัน

00:15:34.406 --> 00:15:37.691
ฉะนั้น นี่ไม่ใช่แค่อะไรบางอย่าง
ที่เกิดขึ้นภายในไม่กี่สัปดาห์

00:15:37.715 --> 00:15:42.183
มันเป็นอะไรบางอย่าง
ที่เกิดขึ้นในช่วง 20 ปี

00:15:42.207 --> 00:15:44.131
ที่มีการแก้ไขทำซ้ำและบ่นวิจารณ์

00:15:44.155 --> 00:15:45.323
บอกกับศาสนจักรว่า

00:15:45.347 --> 00:15:47.922
"คุณไม่สามารถที่จะมาบอกพวกเรา
ว่าเราจะต้องใช้ชีวิตอย่างไร

00:15:47.946 --> 00:15:51.286
คุณไม่เห็นหรือว่า คุณมีงานลามก
อยู่ในศาสนจักรน้อยของสันตะปาปาด้วยน่ะ"

00:15:51.310 --> 00:15:53.770
และหลังจากการบ่นและยืนกราน

00:15:53.794 --> 00:15:56.510
ว่างานพวกนี้จะต้องถูกทำลาย

00:15:56.534 --> 00:15:58.695
ในที่สุด มันก็เป็นปี
ที่ไมเคิลแอนเจโลเสียชีวิต

00:15:58.719 --> 00:16:00.800
ที่ในที่สุดศาสนจักร
ก็ได้พบกับวิธีประนีประนอม

00:16:00.824 --> 00:16:02.355
เพื่อที่จะรักษาภาพวาดเอาไว้

00:16:02.379 --> 00:16:05.696
และนั่นก็คือ
การนำสิ่งปกปิดเพิ่ม 30 ชิ้นไปวาง

00:16:05.720 --> 00:16:08.467
และนั่นก็คือใบฟิกซ์ที่มีมาแต่เดิม

00:16:08.491 --> 00:16:10.079
นั่นเป็นที่มาของมัน

00:16:10.103 --> 00:16:14.233
และมันมาจากการที่ศาสนจักร
พยายามรักษางานศิลปะเอาไว้

00:16:14.257 --> 00:16:16.428
ไม่ได้เข้าไปเผชิญหน้าปกป้องมัน
หรือทำลายมัน

NOTE Paragraph

00:16:16.888 --> 00:16:19.675
บรูโน: สิ่งที่คุณเพิ่งมอบให้กับเรา
ไม่ใช่การท่องเที่ยวคลาสสิก

00:16:19.699 --> 00:16:22.673
ที่ทุกคนได้ในปัจจุบัน
เมื่อไปยังโบสถ์น้อยซิสติน

NOTE Paragraph

00:16:22.697 --> 00:16:24.800
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:16:24.824 --> 00:16:26.605
เอลิซาเบธ: ไม่รู้สิคะ 
นั่นเป็นการโฆษณาหรือเปล่าเนี่ย

NOTE Paragraph

00:16:26.629 --> 00:16:28.306
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:16:28.330 --> 00:16:31.318
บรูโน: ไม่ครับไม่ ไม่จำเป็นนะครับ
มันเป็นแค่แถลงการณ์น่ะครับ

00:16:31.342 --> 00:16:35.256
ประสบการณ์เกี่ยวกับศิลปะในปัจจุบัน
กำลังเผชิญหน้ากับปัญหา

00:16:35.280 --> 00:16:38.155
มีคนอยากดูมันมากเกินไป

00:16:38.179 --> 00:16:41.306
และผลก็คือคนห้าล้านคน
เดินผ่านประตูเล็ก ๆ นี่

00:16:41.330 --> 00:16:43.647
และได้รับประสบการณ์
ในแบบที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

00:16:43.671 --> 00:16:44.837
เมื่อเทียบกับที่เราได้

NOTE Paragraph

00:16:44.861 --> 00:16:48.390
เอลิซาเบธ: ใช่ค่ะ ฉันเห็นด้วย
มันดีมาก ๆ ที่จะสามารถหยุดและดู

00:16:48.414 --> 00:16:50.715
แต่ขอให้ตระหนักไว้ว่า
ถึงแม้ว่าคุณจะอยู่ในนี่นั่นในวันนั้น


00:16:50.739 --> 00:16:52.751
กับคน 28,000 คน

00:16:52.775 --> 00:16:55.885
แม้ว่าในวันนั้น 
ที่คุณอยู่กับคนอื่น ๆ

00:16:55.909 --> 00:16:58.314
มองไปรอบ ๆ ตัว
และคิดว่า มันน่าอัศจรรย์จริง ๆ

00:16:58.338 --> 00:17:01.934
ที่ภาพปูนเปียกบางภาพ
จากเมื่อ 500 ปีก่อน

00:17:01.958 --> 00:17:05.066
ยังคงดึงดูดผู้คนเหล่านี้
ให้มายื่นอยู่เคียงข้างคุณ

00:17:05.090 --> 00:17:07.065
มองขึ้นไป ในขณะที่พวกเขาอ้าปากค้าง

00:17:07.089 --> 00:17:12.014
มันเป็นการประกาศที่ยอดเยี่ยม
ว่าความงามสื่อสารกับเราอย่างไร

00:17:12.038 --> 00:17:14.725
ผ่านกาลเวลา 
และผ่านพื้นที่ทางภูมิศาสตร์

NOTE Paragraph

00:17:14.749 --> 00:17:15.943
บรูโน: ลิซ กราซี
[ขอบคุณ]

NOTE Paragraph

00:17:15.967 --> 00:17:17.174
เอลิซาเบท: กราซี อะ ที
[ขอบคุณค่ะ]

NOTE Paragraph

00:17:17.198 --> 00:17:18.374
บรูโน: ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:17:18.398 --> 00:17:20.261
(เสียงปรบมือ)